Jaką stawkę podatku CIT ma zastosować Spółka w sytuacji wypłaty zysku netto wypracowanego przez nią w okresie opodatkowania Ryczałtem? - Interpretacja - 0111-KDIB2-1.4010.354.2024.1.ED

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 9 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.354.2024.1.ED

Temat interpretacji

Jaką stawkę podatku CIT ma zastosować Spółka w sytuacji wypłaty zysku netto wypracowanego przez nią w okresie opodatkowania Ryczałtem?

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 lipca 2024 r. za pomocą platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 8 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, jaką stawkę podatku CIT ma zastosować Spółka w sytuacji wypłaty zysku netto wypracowanego przez nią w okresie opodatkowania Ryczałtem.

Treść wniosku jest następująca.

Opis zdarzenia przyszłego

(…) Sp. z o.o. z siedzibą w (…) („Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest spółką handlową zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym. Spółka jest na dzień złożenia Wniosku polskim rezydentem podatkowym, tj. podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych („CIT”), posiada siedzibę działalności gospodarczej oraz miejsce zarządu w Polsce. Spółka prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 z późn. zm.) i nie prowadzi ich zgodnie z MSR.

Wnioskodawca wybierze w kolejnych latach opodatkowanie na zasadach przewidzianych w Rozdziale 6b ustawy o CIT, tj. Ryczałtem od dochodów spółek („Ryczałt”). Wnioskodawca spełni wszystkie wymagane w okresie opodatkowania Ryczałtem warunki opodatkowania Ryczałtem z art. 28j ust. 1 ustawy o CIT oraz z art. 28k ustawy o CIT.

Wnioskodawca w planowanym okresie opodatkowania Ryczałtem wypracuje zysk i go w późniejszym czasie wypłaci wspólnikom. W zależności od sytuacji finansowej Spółki, jak i potrzeb jej wspólników Wnioskodawca będzie wypłacał zyski bądź to od razu w pierwszym roku po zakończeniu roku obrotowego, zatwierdzając sprawozdanie finansowe za dany rok, bądź w kolejnych latach. Tym samym może dojść do sytuacji, że:

-    zysk netto został wypracowany przez Spółkę kiedy ta spełnia warunki bycia małym podatnikiem, zaś ów zysk został wypłacony w okresie opodatkowania Ryczałtem kiedy Spółka nie spełnia już warunków bycia małym podatnikiem;

-    zysk netto został wypracowany przez Spółkę kiedy ta nie spełnia warunków bycia małym podatnikiem, zaś ów zysk został wypłacony w okresie opodatkowania Ryczałtem kiedy Spółka spełnia warunki bycia małym podatnikiem.

Zysk netto wypracowany w okresie opodatkowania Ryczałtem nie zostanie, na podstawie uchwały o podziale zysku, przeznaczony na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym opodatkowanie Ryczałtem.

Pytanie

Jaką stawkę podatku CIT ma zastosować Spółka w sytuacji wypłaty zysku netto wypracowanego przez nią w okresie opodatkowania Ryczałtem?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka powinna zastosować stawkę właściwą dla swojego statusu jako małego podatnika dla okresu, w którym osiągnęła zysk, a nie dla okresu w którym ów zysk wypłaciła. Innymi słowy jeśli Spółka jest małym podatnikiem w okresie za który zysk jest wypłacany powinien on być opodatkowany niższą stawką, niezależnie od jej statusu w momencie wypłaty zysku i odwrotnie.

Analogicznie, Spółka powinna zastosować stawkę właściwą dla swojego statusu jako dużego podatnika dla okresu w którym osiągnęła zysk, a nie dla okresu w którym ów zysk wypłaciła. Innymi słowy jeśli Spółka jest dużym podatnikiem w okresie za który zysk jest wypłacany powinien on być opodatkowany wyższą stawką, niezależnie od jej statusu w momencie wypłaty zysku i odwrotnie.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT Ryczałt wynosi 10% podstawy opodatkowania - w przypadku małego podatnika oraz podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności.

Poprzez małego podatnika ustawa o CIT rozumie podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł (art. 4a pkt 10 ustawy o CIT).

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z wyborem opodatkowania Ryczałtem Spółka powinna stosować stawki ryczałtu adekwatne do jej statusu jako małego podatnika, bądź dużego podatnika w okresie osiągnięcia zysku.

Powyższe konkluzje są w pełni zgodne z intencjami ustawodawcy, który na podstawie ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2122; „Ustawa Nowelizująca”) wprowadził rozdział 6b do ustawy o CIT i wskazał, że: „[...] Ustalenie stawki podatku właściwej dla dochodów osiągniętych w roku podatkowym, podatnik dokonywać będzie każdego roku, gdyż na każdy rok w 4-letnim okresie opodatkowania ryczałtem ustala się przychody osiągnięte w poprzednim roku oraz średnie przychody osiągnięte w latach poprzednich tego 4-letniego okresu. Wielkość tych przychodów zadecyduje o wysokości stawki podatkowej jaką należy zastosować do dochodów osiągniętych w roku podatkowym”.

Skoro zatem w art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT ustawodawca przewidział obniżoną stawkę w Ryczałcie dla małych podatników oraz rozpoczynających działalność, to z punktu widzenia przedsiębiorców rozważających skorzystanie z Ryczałtu, oznacza to dodatkową zachętę do zmiany formy opodatkowania. Ustalenie obniżonej stawki podatku dla podatników rozpoczynających działalność nie miałoby sensu jeśli stawka ta nie miałaby być zależna od momentu uzyskania zysku, lecz od momentu jego wypłaty. Podatnikiem rozpoczynającym działalność jest się bowiem tylko raz i tylko przez jeden rok właśnie ta stawka ma zastosowanie. Jeśli istotne miałoby być ustalenie statusu podatnika w latach wypłaty zysku, podatnik w roku wypłaty zysku nigdy nie byłby małym podatnikiem.

Powyższe ma odzwierciedlenie w przepisach ustawy o CIT. Podobnie wnioskować należy w przypadku dochodu z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych z art. 28n ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT — skoro opodatkowanie tego dochodu w Ryczałcie następuje dopiero w następnym roku podatkowym, zgodnie z art. 28t ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, to nie oznacza to, że stawkę podatku w Ryczałcie należy ustalić na rok zapłaty podatku. Zgodnie bowiem z art. 28m ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT dochód ten powstaje w roku obrotowym, w którym wynik finansowy powinien zostać obciążony określonym wydatkiem, a nie został; nie pomniejszył zysku netto. Opodatkowanie takiego dochodu powinno zatem uwzględniać status podatnika za ten dany rok, a nie za rok zapłaty Ryczałtu. Przeciwne stanowisko prowadziłoby do licznych nadużyć, np. do wykazywania do opodatkowania dochodu w roku podatkowym, w którym będzie on opodatkowany według niższej stawki Ryczałtu.

Wnioskodawca ma świadomość odmiennych stanowisk przedstawionych m.in. w interpretacjach:

-pismo z 27 października 2022 r., wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1-2.4010.569.2022.3.AK (w zakresie odpowiedzi na pytanie nr 4);

-pismo z 14 grudnia 2022 r., wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-2.4010.186.2022.4.RK (w zakresie odpowiedzi na pytanie nr 4);

-pismo z 25 kwietnia 2023 r., wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114- KDIP2-1.4010.82.2023.2.OK (w zakresie odpowiedzi na pytanie nr 4);

-pismo z 26 kwietnia 2024 r., wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-2.4010.104.2024.2.KW (w zakresie odpowiedzi na pytanie nr 4).

Niemniej stanowisko to uważa za nieprawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 28f ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Opodatkowanie ryczałtem obejmuje okres bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych wskazany przez podatnika w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 7.

Po zakończeniu okresu czteroletniego, jeśli podatnik spełnia warunki ustawowe, może kontynuować rozliczenia zgodnie z przepisami rozdziału 6b ustawy CIT, w kolejnym okresie czteroletnim.

Stosownie do art. 28f ust. 2 ustawy CIT:

Opodatkowanie ryczałtem przedłuża się na kolejne okresy bezpośrednio po sobie następujących 4 lat podatkowych, chyba że podatnik złoży informację o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem w deklaracji, o której mowa w art. 28r ust. 1, składanej za ostatni rok podatkowy, w którym podatnik był opodatkowany ryczałtem.

W myśl art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT:

Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku).

Zgodnie z art. 28m ust. 2 ustawy o CIT:

Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio do wypłaty zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy (podzielonego zysku).

Stosownie do art. 28n ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.

Z kolei zgodnie z art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Podatnik jest obowiązany do zapłaty ryczałtu od dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat - do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.

Pamiętać należy, że zgodnie z art. 28d ust. 1 ustawy o CIT:

Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek, zwanym dalej w niniejszym rozdziale „ryczałtem”, jest obowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdań finansowych na podstawie przepisów o rachunkowości w sposób zapewniający prawidłowe określenie:

1) wysokości zysku (straty) netto, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku oraz

2) w kapitale własnym:

a) kwoty zysków niepodzielonych i kwoty zysków podzielonych odniesione na kapitały, wypracowanych w latach opodatkowania ryczałtem, oraz

b) kwoty niepokrytych strat poniesionych w latach opodatkowania ryczałtem.

Zgodnie z art. 28c pkt 3 ustawy o CIT:

Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o wyniku finansowym netto - oznacza to wynik finansowy netto ustalany na podstawie przepisów o rachunkowości.

Literalne brzmienie ww. art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT wskazuje, że podstawę opodatkowania stanowi dochód z tytułu podzielonego zysku ustalonego w roku, w którym podjęto uchwałę o podziale zysku.

Termin płatności ryczałtu z tytułu podzielonego zysku określony został w art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy – do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.

Analiza powołanych przepisów, a w szczególności literalnego brzmienia art. 28n ust. 1 pkt 1, nie pozostawia wątpliwości, że podstawę opodatkowania ryczałtem z tytułu podzielonego zysku podatnik ma obowiązek ustalić w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale zysku, na podstawie której zysk przeznaczono do wypłaty udziałowcom.

Skoro zatem podstawę opodatkowania ryczałtem stanowi suma dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat, ustalona w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto to termin powstania zobowiązania podatkowego z tytułu przedmiotowych dochodów związany jest z datą podjęcia uchwały o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto. Przy czym ustawodawca odnosi się do daty (roku podatkowego) podjęcia uchwały o podziale zysku, nie zaś do daty (roku podatkowego) wypłaty dywidendy. 

Z powyższego wynika zatem, że wypłacając dywidendę (zysk z danego roku) istotna dla ustalenia właściwej stawki podatku jest data (rok podatkowy) podjęcia uchwały w sprawie podziału wyniku finansowego netto. Nie jest natomiast istotna data faktycznej wypłaty tego zysku ani rok, za który jest wypłacany.

Zatem do podstawy opodatkowania ustalonej w roku podjęcia uchwały należy zastosować stawkę podatku obowiązującą w tym właśnie roku, która jak wynika z art. 28o ust. 1 ustawy, uzależniona jest od statusu podatnika.

W tym miejscu wskazać należy, że podział wyniku finansowego może nastąpić dopiero po zatwierdzeniu sprawozdania. Do tego czasu wynik finansowy netto za poprzedni rok podatkowy (obrotowy) pozostaje jako saldo na koncie „Wynik finansowy”. Przeksięgowanie na konto „Rozliczenie wyniku finansowego” następuje dopiero w księgach rachunkowych roku następnego – po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego. Jeśli jednostka jest zobowiązana do poddania badaniu sprawozdania finansowego, wówczas zatwierdzenie sprawozdania finansowego przez organ zatwierdzający powinno nastąpić po uprzednim wyrażeniu przez biegłego rewidenta opinii bez zastrzeżeń lub z zastrzeżeniami o tym sprawozdaniu.

Jak bowiem wynika z art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2020 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.):

Roczne sprawozdanie finansowe jednostki, z zastrzeżeniem ust. 2b, podlega zatwierdzeniu przez organ zatwierdzający, nie później niż 6 miesięcy od dnia bilansowego.

Zgodnie natomiast z art. 191 § 1 ustawy z dnia z dnia 9 czerwca 2022 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm., dalej: „KSH”):

Wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników, z uwzględnieniem przepisu art. 195 § 1.

W myśl art. 193 § 3 KSH:

Dzień dywidendy wyznacza się w ciągu dwóch miesięcy od dnia powzięcia uchwały, o której mowa w art. 191 § 1. Jeżeli uchwała wspólników nie określa dnia dywidendy, dniem dywidendy jest dzień powzięcia uchwały o podziale zysku.

Z kolei stosownie do art. 231 § 1 KSH:

Zwyczajne zgromadzenie wspólników powinno odbyć się w terminie sześciu miesięcy po upływie każdego roku obrotowego.

W myśl art. 231 § 2 KSH:

Przedmiotem obrad zwyczajnego zgromadzenia wspólników powinno być:

1) rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania zarządu z działalności spółki oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy;

2) powzięcie uchwały o podziale zysku albo pokryciu straty, jeżeli zgodnie z art. 191 § 2 sprawy te nie zostały wyłączone spod kompetencji zgromadzenia wspólników;

3) udzielenie członkom organów spółki absolutorium z wykonania przez nich obowiązków.

Jak wynika z powyższych przepisów uchwała o podziale zysku może zostać podjęta dopiero po sporządzeniu sprawozdania finansowego spółki za dany rok obrotowy i po podjęciu uchwały o jego zatwierdzeniu. Sprawozdanie za poprzedni rok podatkowy powinno być potwierdzone uchwałą podjętą przez zgromadzenie wspólników oraz walne zgromadzenie akcjonariuszy w terminie 6 miesięcy od zakończenia roku obrotowego.

Skoro więc właściwą wysokość ryczałtu wyznacza rok podatkowy, w którym podejmowana jest uchwała o podziale zysku, a uchwała ta może zostać podjęta nie wcześniej niż w roku podatkowym następującym po roku, w którym zysk ten został wypracowany to nie można zgodzić się z Państwem, że w przypadku wypłaty przez podatnika opodatkowanego ryczałtem od dochodów spółek zysku powstałego w danym roku podatkowym, zastosowanie znajdzie stawka ryczałtu właściwa w roku, za który dokonywana jest wypłata zysku.

Reasumując, wysokość ryczałtu od wypłacanego zysku (dywidendy) za dany rok opodatkowania ryczałtem winna zostać ustalona na podstawie stawki ryczałtu obowiązującej w roku podatkowym, w którym podjęta zostanie uchwała o podziale wyniku finansowego wypracowanego w danym roku opodatkowania Ryczałtem. Natomiast termin faktycznej wypłaty tego zysku (dywidendy) lub rok, za który jest wypłacany pozostają bez wpływu na stosowaną stawkę ryczałtu.

W świetle powyższego Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności, będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).