Ustalenie czy Wydatki na Gadżety poniesione przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia:

• czy Wydatki na Gadżety poniesione przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT;
• czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z poniesionymi Wydatkami na Gadżety zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT.

Uzupełnili go Państwo pismem z 26 sierpnia 2024 r. (wpływ do organu 30 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka działająca pod firmą: A. Sp. z o.o. [dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”] jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową należącą do międzynarodowej grupy kapitałowej [dalej: „Grupa Kapitałowa”] świadczącej usługi w obszarze IT. Grupa Kapitałowa, której częścią jest Wnioskodawca, wypracowała szereg rozwiązań w postaci algorytmów i programów służących do rozwoju strategii marketingowych w Internecie oraz oferuje swoje usługi polegające na wykorzystaniu innowacyjnych technologii pozwalających na precyzyjne dobieranie odbiorców reklam w celu zwiększenia ilości sprzedaży produktów.

Spółka pełni w Grupie Kapitałowej rolę centrum usług wspólnych. Główną działalnością Spółki jest więc świadczenie usług wsparcia m.in. administracyjnych, technicznych i innych dla spółek z Grupy Kapitałowej, która prowadzi działalność w zakresie świadczenia na rzecz klientów (…). Przedmiotowe usługi wsparcia są świadczone na podstawie odpowiednich umów zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a innymi spółkami z Grupy Kapitałowej, na rzecz których Wnioskodawca świadczy ww. usługi.

Działalność Spółki obejmuje głównie wykonywanie czynności opodatkowanych. Wyjątkowo mogą zdarzyć się sytuacje, w których Spółka będzie świadczyć czynności zwolnione od podatku, niemniej jednak nie są to sytuacje cykliczne oraz typowe dla codziennej, biznesowej działalności Spółki oraz mają charakter incydentalny (w świetle art. 90 ust. 10 pkt 1 w zw. z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT tzw. „proporcja sprzedaży” Spółki jest równa 100%).

W ramach wykonywanej działalności gospodarczej Spółka nabywa różnego rodzaju gadżety z logo. Gadżety te następnie są nieodpłatnie przekazywane przez Spółkę nowo pozyskanym współpracownikom Spółki oraz współpracownikom Spółek z Grupy Kapitałowej w momencie rozpoczęcia przez nich współpracy jako upominki powitalne. Przekazywanie ww. upominków dla współpracowników Spółek z Grupy Kapitałowej następuje w ramach wykonania usług wsparcia (w tym usług marketingowych) świadczonych przez Spółkę jako centrum usług wspólnych.

Powyższe działania stanowią element budowania pozytywnych relacji na wczesnym etapie współpracy. Tego rodzaju gesty sprawiają, że nowi współpracownicy czują się docenieni, co ma sprzyjać szybszemu integrowaniu się z zespołem i firmą jako całością.

Celem tych działań jest również promocja Spółki poprzez pozytywnie wpłynięcie na postrzeganie Spółki i Spółek z Grupy Kapitałowej przez współpracowników, co z kolei ma się przyczynić do pozytywnego prezentowania Spółki i Grupy Kapitałowej na zewnątrz.

Przekazywanie ww. gadżetów nowym współpracownikom ma więc zapewnić motywującą atmosferę, która jest kluczowa dla osiągnięcia wysokiego poziomu satysfakcji i produktywności nowych współpracowników. Działania te mają również wpłynąć na utrzymanie zadowolenia współpracowników, które ma powodować, iż będą oni bardziej skłonni do długotrwałej współpracy, co z kolei przyczyni się do zachowania stabilnego zespołu, który jest kluczowym elementem dla prowadzenia działalności gospodarczej.

Wysoki poziom zaangażowania i satysfakcji współpracowników może przełożyć się bezpośrednio na ich produktywność oraz jakość wykonywanej pracy. Motywujące gadżety, które mogą być używane na co dzień, przypominają współpracownikom o wsparciu i docenieniu przez kontrahenta, co z kolei buduje lojalność i zwiększa chęć pozostania w firmie na dłużej. Długoterminowa współpraca z doświadczonymi współpracownikami nie tylko obniża koszty związane z rekrutacją i szkoleniem nowych osób, ale także przyczynia się do stabilności operacyjnej i strategicznej. W konsekwencji Wydatki na Gadżety finalnie mogą przełożyć się się na zapewnienie wysokiej jakości usług świadczonych przez Spółkę oraz Spółki z Grupy Kapitałowej, co z kolei może wpłynąć pozytywnie na ich reputację, konkurencyjność oraz w efekcie osiągane zyski. Ponadto, z tytułu świadczenia usług wsparcia, w tym usług marketingowych, Wnioskodawca otrzymuje odpowiednie wynagrodzenie wypłacane przez spółki z Grupy Kapitałowej zgodnie z zawartymi z nimi umowami. Przy czym wydatki na ww. gadżety są uwzględnianie przy ustalaniu wysokości wynagrodzenia z tytułu ww. usług wsparcia.

Obecnie Wnioskodawca ponosi wydatki na zakup następujących gadżetów, które są następnie przekazywane jako ww. upominki powitalne:

• bluzy z logo Grupy Kapitałowej w cenie 144,50 zł netto za sztukę lub w cenie 89,29 zł netto za sztukę,
• worki lub plecaki z logo Grupy Kapitałowej w cenie 37,95 zł netto za sztukę,
• kubki izotermiczne z logo Grupy Kapitałowej w cenie 40,41 zł netto za sztukę,
• podkładki pod mysz z logo Grupy Kapitałowej w cenie 7,95 zł netto za sztukę oraz
• smycze z logo Grupy Kapitałowej w cenie 2,65 zł netto za sztukę [dalej łącznie: „Wydatki na Gadżety”].

Wnioskodawca wskazuje również, iż Wydatki na Gadżety mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, gdyż są ściśle związane z usługami świadczonymi przez Spółkę na rzecz spółek z Grupy Kapitałowej. Ewentualnie wydatki te mają związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu VAT w Polsce (w przypadkach, gdy Spółka świadczy usługi na rzecz podatnika z innego kraju - wówczas obowiązuje tzw. reverse charge zgodnie z art. 28b ustawy o VAT).

W związku z powyższym opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca powziął wątpliwość czy Wydatki na Gadżety będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT w związku z tymi wydatkami.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że koszty zakupu gadżetów, o których mowa we Wniosku Spółka pokrywać będzie z własnych środków obrotowych, nie będą one zwracane Spółce w jakiejkolwiek formie oraz nie będą odliczone od postawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wnioskodawca wskazuje, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego nie uległo zmianie w świetle uzupełnienia Wniosku w związku z zadanymi w Wezwaniu pytaniami.

Pytanie

1. Czy Wydatki na Gadżety poniesione przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?

2. Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z poniesionymi Wydatkami na Gadżety zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT

Niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast w zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy

1. Zdaniem Wnioskodawcy Wydatki na Gadżety poniesione przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

UZASADNIENIE

Uzasadnienie do pytania nr 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Jednocześnie zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, kosztem uzyskania przychodów będzie koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)  został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

2)  jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

3)  pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

4)  poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

5)  został właściwie udokumentowany,

6)  nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Biorąc powyższe pod uwagę, w opinii Wnioskodawcy kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Przenosząc powyższe wytyczne na grunt opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego należy wskazać, że:

Ad 1) Poniesienie kosztu przez podatnika

Koszt Wydatków na Gadżety ponoszony będzie z zasobów majątkowych Wnioskodawcy. Warunek poniesienia przez Spółkę uznać należy zatem za spełniony.

Ad 2) Definitywny charakter kosztu

Poniesione Wydatki na Gadżety będą miały charakter definitywny, tzn. nie są Wnioskodawcy zwracane w jakikolwiek sposób.

Ad 3) Związek z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą

Związek kosztu z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oznacza, że poniesiony przez podatnika koszt musi wykazywać choćby pośredni związek z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, która jest jego źródłem przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy Wydatki na Gadżety wykazują ścisły związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, która polega na świadczeniu usług wsparcia dla spółek z Grupy Kapitałowej. Wynika to z faktu, iż z jednej strony Wnioskodawca ponosi te wydatki, aby zapewnić jak najlepsze relacje ze specjalistami, z którymi współpracuje, których działania pozwalają na prawidłowe wykonanie działalności gospodarczej przez Spółkę, a z drugiej strony ponosi te wydatki, aby wykonać usługi wsparcia dla spółek z Grupy Kapitałowej, których częścią jest zapewnienie upominków powitalnych dla spółek, dla których te usługi wsparcia (w tym usługi marketingowe) są świadczone.

Zatem zdaniem Wnioskodawcy pomiędzy Wydatkami na Gadżety a działalnością gospodarczą Spółki istnieje niezaprzeczalny związek.

Tym samy omawiany warunek uznać należy za spełniony.

Ad 4) Warunek celu: uzyskanie przychodów, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów Warunek celowości poniesienia kosztu oznacza, że koszt musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Celowość poniesienia kosztu należy oceniać mając na uwadze jego racjonalność oraz gospodarcze uzasadnienie oraz istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem a uzyskiwaniem przychodów bądź zabezpieczeniem i zachowaniem źródła przychodów.

Przesłankę celowości wielokrotnie wyjaśniały też organy podatkowe np. DKIS w interpretacji indywidualnej z 11 grudnia 2023 r. sygn. 0111-KDIB1-1.4010.297.2023.3.BS stwierdził, że: Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu.

W odniesieniu do Wydatków na Gadżety Wnioskodawca wskazuje, iż są one przez Spółkę ponoszone w celu osiągnięcia przychodów osiąganych przez Spółkę z tytułu świadczenia usług wsparcia, w tym usług marketingowych. Wydatki te pozostają więc w bezpośredniej relacji z przychodami Spółki.

Zatem w opinii Wnioskodawcy, w przypadku Wydatków na Gadżety istnieje niezaprzeczalny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionym przez Spółkę kosztem a przyszłymi racjonalnie oczekiwanymi przychodami osiąganymi w związku z działalnością gospodarczą Spółki.

Ad 5) Dokumentowanie wydatków

Spółka jest w posiadaniu wszelkich faktury zakupowe czy potwierdzenia bankowych przelewów obejmujących kwoty tych wydatków. Wszystkie Wydatki na Gadżety będą zatem odpowiednio dokumentowane, a więc analizowany warunek zostanie również spełniony.

Ad 6) Brak wyłączenia z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT

W opinii Spółki, Wydatki na Gadżety nie są kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, w szczególności nie są to koszty reprezentacji wskazane w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Mając na uwadze, iż ustaw o CIT nie zawiera definicji legalnej „kosztów reprezentacji”, zdaniem Wnioskodawcy należy odnieść się do wykształconej linii interpretacyjnej organów podatkowych w tym zakresie. Zgodnie z podejściem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej [dalej: „DKIS”] celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny.

Zatem wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie "reprezentacji" kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Natomiast, reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego. Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez rozpowszechnianie logo firmy.

Ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny, czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków, ich jednostkowej wartości, ustalenia kręgu osób, do których jest skierowana, okoliczności wręczania prezentów, itp. i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji jaką będzie spełniać w firmie.

Powyższe potwierdzają również znane Wnioskodawcy interpretacje indywidualne DKIS oraz wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego, które zostały dotychczas wydane w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na drobne prezenty z logo przekazywane przez podatników szerokiemu kręgu odbiorców. Tak np. w:

• interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 17 września 2021 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.266.2021.3.PC, w której DKIS wskazał, że: "W przypadku upominków o niewielkiej wartości (np. długopisy, kubki, notesy, kalendarze, koszulki itp.) należy stwierdzić, że co do zasady, drobne gadżety nie mają charakteru reprezentacyjnego - ich obecność jest dziś bowiem tak powszechna, że nie przyczynia się do budowy wizerunku firmy i to ich brak może uchodzić za odstępstwo od zwyczajowego postępowania.

Innymi słowy, o ile wartość jednostkowa przedmiotowych upominków jest niska oraz ich rozdysponowanie ma charakter masowy, to wydatki poniesione na ich zakup nie spełnią kryterium okazałości czy wystawności, tj. elementów wyznaczających granice pojęcia "reprezentacji". W konsekwencji nie mogą podlegać wyłączeniu określonemu w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p."

• interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 10 września 2018 r. sygn. 0111-KDIB1-1.4010.282.2018.1. MG, w której DKIS potwierdził, że wydatki na gadżety z logo podatnika o niskiej jednostkowej wartości, które są przekazywane potencjalnym klientom podatnika w celu zwiększenia poziomu sprzedaży usług przez niego oferowanych, stanowią koszt uzyskania przychodu oraz nie stanowią kosztów reprezentacji wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT,
• wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 listopada 2016 r. sygn. II FSK 2293/16, w którym sąd uznał, że: "Drobne prezenty wręczane kontrahentom lub potencjalnym kontraktorom, o ile opatrzone są logo firmy, winny być traktowane jako przedmioty reklamowe, a wydatki na ich nabycie winny być uważane za wydatki na reklamę, a nie za wydatki na reprezentację, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., wyłączone z kosztów uzyskania przychodów."

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy Wydatki na Gadżety nie mogą być zaliczone do kategorii kosztów reprezentacji wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, gdyż:

• nie mają one służyć reprezentacji Wnioskodawcy, a wykonaniu usług wsparcia, w tym usług marketingowych świadczonych przez Wnioskodawcę, z tytułu których Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie oraz utrzymaniu stabilnej współpracy ze specjalistami, którzy pozwalają na wykonanie ww. usług,
• ich wyłącznym lub dominującym celem nie jest wykreowanie dobrego obrazu Spółki czy spółek z Grupy Kapitałowej na rzecz których Wnioskodawca świadczy usługi wsparcia, a jak najlepsze wykonanie usług wsparcia (w tym usług marketingowych), które świadczy Spółka oraz reklama usług świadczonych przez spółki z Grupy Kapitałowej,
• ich celem nie jest uwypuklenie zasobności i profesjonalizmu Spółki czy spółek z Grupy Kapitałowej, a prawidłowe wykonanie usług wsparcia (w tym usług marketingowych) przez Spółkę oraz podejmowanie działań kształtujących popyt na usługi spółek z Grupy Kapitałowej,
• Wydatki na Gadżety mają również pośrednio na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów oraz kontrahentów spółek z Grupy Kapitałowej do współpracy z tymi spółkami,
• jednocześnie Wydatki na Gadżety nie spełniają kryterium okazałości czy wystawności tj. elementów wyznaczających granice pojęcia „reprezentacja”, gdyż jednostkowa wartość nabywanych przez Spółkę gadżetów jest niska oraz ich rozdysponowanie ma charakter masowy,
• Wydatki na Gadżety z logo nabywane przez Wnioskodawcę powinny być traktowane jako wydatki na przedmioty reklamowe, a co za tym idzie nie mogą one stanowić wydatków na reprezentację wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy Wydatki na Gadżety nie są kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, w szczególności nie stanowią one kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, na gruncie przepisów ustawy o CIT, Wydatki na Gadżety poniesione przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”, „ustawa o CIT”):

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby poniesiony przez podatnika wydatek stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• wydatek nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł – obiektywnie oceniając – oczekiwać takiego efektu.

Zatem, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

a)„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

b)„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

c)„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy:

Zatem, kosztami uzyskania przychodów z danego źródła przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie danego źródła przychodów.

Ponadto, należy mieć na względzie, że uznając dany wydatek za koszt uzyskania przychodu podatnik odnosi ewidentne korzyści, bowiem koszt uzyskania przychodu zmniejsza podstawę opodatkowania. Zatem możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien wiedzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy wydatki na Gadżety poniesione przez Spółkę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, że z opisu sprawy wynika, że są Państwo spółką kapitałową należącą do międzynarodowej Grupy Kapitałowej świadczącej usługi w obszarze IT. Grupa Kapitałowa, której częścią jest Spółka, wypracowała szereg rozwiązań w postaci algorytmów i programów służących do rozwoju strategii marketingowych w Internecie oraz oferuje swoje usługi polegające na wykorzystaniu innowacyjnych technologii pozwalających na precyzyjne dobieranie odbiorców reklam w celu zwiększenia ilości sprzedaży produktów. Państwa główną działalnością jest świadczenie usług wsparcia m.in. administracyjnych, technicznych i innych dla spółek z Grupy Kapitałowej, która prowadzi działalność w zakresie świadczenia na rzecz klientów usług (…). W ramach wykonywanej działalności gospodarczej nabywają Państwo różnego rodzaju gadżety z logo. Gadżety te następnie są nieodpłatnie przekazywane przez Spółkę nowo pozyskanym współpracownikom Spółki oraz współpracownikom Spółek z Grupy Kapitałowej w momencie rozpoczęcia przez nich współpracy jako upominki powitalne. Przekazywanie ww. upominków dla współpracowników Spółek z Grupy Kapitałowej następuje w ramach wykonania usług wsparcia (w tym usług marketingowych) świadczonych przez Spółkę jako centrum usług wspólnych.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że oceniając, czy możecie Państwo zaliczyć poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów należy uwzględnić unormowania art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Jak już wskazano powyżej, ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Zatem oceniając, czy dane koszty ponoszone przez podatnika mają charakter reprezentacyjny należy patrzeć przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie pozytywnego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny i nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie należy zauważyć, że wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu „reprezentacja” ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia „reprezentacja” nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu.

W piśmiennictwie powoływana jest zazwyczaj definicja słownikowa. Wskazać jednakże należy, że w przeciwieństwie do definicji ustawowej, zamieszczonej w danym akcie prawnym, nie ma jednej i powszechnie obowiązującej definicji słownikowej określonego pojęcia, a pomiędzy poszczególnymi z nich mogą zachodzić różnice w sposobie opisu wyjaśnianego terminu oraz niezbędnych cechach i elementach, które składają się na opis wyjaśniający znaczenie danego pojęcia. O ile w przypadku definicji ustawowej brak zaistnienia jakiegokolwiek jej elementu, czy też spełnienia wynikającego z niej warunku, nie jest możliwe przyporządkowanie danego stanu faktycznego do normy prawnej, w której pojęcie to występuje, to skutek ten nie może być automatycznie stosowany w przypadku posłużenia się definicją słownikową.

Dlatego też w zasadnym jest odwołanie się do etymologii terminu „reprezentacja”, gdzie „repraesentatio” (łac.) oznacza „wizerunek”.

W świetle powyższego, „reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 października 2013 r. sygn. akt II FSK 2442/13). Podobny pogląd prezentuje też Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku siedmioosobowego składu z 16 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11.

Innymi słowy, reprezentacja w odniesieniu do działalności gospodarczej podatnika, to działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie właściwego wizerunku firmy. Właściwy wizerunek zaś to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji „obraz przedsiębiorcy” przełoży się na zawarcie umowy, nabywanie jego produktów lub usług.

Podobnie jak w przypadku reprezentacji, tak również w odniesieniu do reklamy i promocji brak jest w przepisach podatkowych legalnej definicji tego pojęcia.

Według Słownika języka polskiego pod red. M. Szymczaka (wyd. PWN z 1996 r., tom III, s. 37) reklamą jest „rozpowszechnianie informacji o towarach ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie czegoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio telewizję; środki (np. plakaty, napisy, ogłoszenia itp.) służące temu celowi”. Chodzi więc o zachwalanie produktów, usług czy towarów danego producenta lub sprzedawcy, skłonienie ludzi do ich nabywania.

Pojęcie „reklamy” należy rozumieć jako wszelkie celowe działania podatnika mające na celu rozpowszechnienie wiedzy o oferowanych przez niego produktach lub usługach, działania, których celem jest kształtowanie popytu, przez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach bądź usługach, ich cechach i przeznaczeniu, w celu zachęcenia do nabywania towarów, bądź usług od tego właśnie, a nie innego podmiotu gospodarczego.

Innymi słowy reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, przez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego.

Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Za logo uznać należy znak handlowy o charakterze graficznym, używany przez daną firmę do identyfikowania marki swojego produktu lub oferowanych usług oraz odróżniania ich od innych. Logo może obejmować zarówno nazwę przedsiębiorcy, jej skrót jak też nazwę konkretnego produktu lub usługi. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia. Do reklamy można zatem zaliczyć te działania, które mają na celu przekazanie wiedzy o zaletach i wartości reklamowej firmy (reklama firmy), realizowane poprzez rozpowszechnianie jej logo.

Z kolei promocja oznacza działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu (usługi) lub przedsięwzięcia. Pod pojęciem promocji kryje się więc ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji i obietnic. Promocja stanowi także formę zachęty, skłaniającą do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzającą przychylną opinię o firmie.

Konkludując, reprezentacja dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku podatnika jako podmiotu gospodarczego, natomiast reklama (promocja) dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów (towarów i usług). Podnosi się także, że reklama polega na przedstawianiu towarów i usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy przez stworzenie dobrego wizerunku firmy.

Mając na uwadze opis sprawy, powołane przepisy prawa podatkowego oraz analizując charakter przedmiotowych wydatków należy stwierdzić, iż co do zasady wszystkie racjonalne wydatki związane z działalnością gospodarczą podatnika ponoszone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, spełniają zarówno przesłankę „poniesienia w celu zachowania źródła przychodów”, jak i „poniesienia w celu osiągnięcia przychodów”.

Jak sami Państwo wskazują Spółka pełni w Grupie Kapitałowej rolę centrum usług wspólnych. Główną działalnością Spółki jest więc świadczenie usług wsparcia m.in. administracyjnych, technicznych i innych dla spółek z Grupy Kapitałowej. Przedmiotowe usługi wsparcia są świadczone na podstawie odpowiednich umów zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a innymi spółkami z Grupy Kapitałowej, na rzecz których Wnioskodawca świadczy ww. usługi. W ramach wykonywanej działalności gospodarczej Spółka nabywa różnego rodzaju gadżety z logo. Gadżety te następnie są nieodpłatnie przekazywane przez Spółkę nowo pozyskanym współpracownikom Spółki oraz współpracownikom Spółek z Grupy Kapitałowej w momencie rozpoczęcia przez nich współpracy jako upominki powitalne. Przekazywanie ww. upominków dla współpracowników Spółek z Grupy Kapitałowej następuje w ramach wykonania usług wsparcia (w tym usług marketingowych) świadczonych przez Spółkę jako centrum usług wspólnych. Tego rodzaju gesty sprawiają, że nowi współpracownicy czują się docenieni, co ma sprzyjać szybszemu integrowaniu się z zespołem i firmą jako całością. Celem tych działań jest również promocja Spółki poprzez pozytywnie wpłynięcie na postrzeganie Spółki i Spółek z Grupy Kapitałowej przez współpracowników, co z kolei ma się przyczynić do pozytywnego prezentowania Spółki i Grupy Kapitałowej na zewnątrz. Przekazywanie ww. gadżetów nowym współpracownikom ma więc zapewnić motywującą atmosferę, która jest kluczowa dla osiągnięcia wysokiego poziomu satysfakcji i produktywności nowych współpracowników. Działania te mają również wpłynąć na utrzymanie zadowolenia współpracowników, które ma powodować, iż będą oni bardziej skłonni do długotrwałej współpracy, co z kolei przyczyni się do zachowania stabilnego zespołu, który jest kluczowym elementem dla prowadzenia działalności gospodarczej. Wysoki poziom zaangażowania i satysfakcji współpracowników może przełożyć się bezpośrednio na ich produktywność oraz jakość wykonywanej pracy. Motywujące gadżety, które mogą być używane na co dzień, przypominają współpracownikom o wsparciu i docenieniu przez kontrahenta, co z kolei buduje lojalność i zwiększa chęć pozostania w firmie na dłużej. Długoterminowa współpraca z doświadczonymi współpracownikami nie tylko obniża koszty związane z rekrutacją i szkoleniem nowych osób, ale także przyczynia się do stabilności operacyjnej i strategicznej. W konsekwencji Wydatki na Gadżety finalnie mogą przełożyć się na zapewnienie wysokiej jakości usług świadczonych przez Spółkę oraz Spółki z Grupy Kapitałowej, co z kolei może wpłynąć pozytywnie na ich reputację, konkurencyjność oraz w efekcie osiągane zyski. Ponadto, z tytułu świadczenia usług wsparcia, w tym usług marketingowych, Wnioskodawca otrzymuje odpowiednie wynagrodzenie wypłacane przez spółki z Grupy Kapitałowej zgodnie z zawartymi z nimi umowami. Przy czym wydatki na ww. gadżety są uwzględnianie przy ustalaniu wysokości wynagrodzenia z tytułu ww. usług wsparcia.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz profil prowadzonej przez Państwa działalności należy stwierdzić, iż Spółka będzie miała prawo do zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem gadżetów, o których mowa we wniosku. Jak sami Państwo wskazują ww. wydatki związane są z prowadzoną przez Państwa działalnością i pozostają one w związku przyczynowo - skutkowym z uzyskaniem, zachowaniem lub zabezpieczeniem przychodów i mogą mieć wpływ na wielkość osiągniętych przez Państwa przychodów. W konsekwencji wskazane przez Państwa wydatki związane z nabyciem gadżetów o których mowa we wniosku będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie będą wyłączone z tych kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zaznaczyć należy, że tę interpretację wydano w oparciu o opis sprawy przedstawiony we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).