Czy zmiana statusu beneficjenta Zezwolenia ze średniego na dużego przedsiębiorcę, nie wpływa/wpłynie na wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej i na wysokość przysługującego zwolnienia?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek, z 11 lipca 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że zmiana statusu beneficjenta Zezwolenia ze średniego na dużego przedsiębiorcę w trakcie ponoszenia kosztów kwalifikowanych o których mowa w § 6 Rozporządzenia SSE oraz korzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w § 5 Rozporządzenia SSE nie wpływa i nie wpłynie na wskaźnik maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej, a tym samym na wysokość przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 sierpnia 2024 r. (data wpływu 20 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą prawną podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, prowadzącym działalność w zakresie (…).

Wnioskodawca prowadzi swoją działalność m.in. za pośrednictwem zakładu zlokalizowanego w (…) (powiat (…), województwo (…)) - dalej: „Zakład”.

W związku z cyklicznym rozwojem działalności Wnioskodawcy w poprzednich latach, podjęta została w 2014 r. decyzja o realizacji nowej inwestycji polegającej na zwiększeniu mocy produkcyjnych istniejącego Zakładu (dalej: „Inwestycja”). W związku z realizowaną Inwestycją, na rzecz Spółki zostało wydane przez (…) Specjalną Strefę Ekonomiczną S.A, Zezwolenie nr (…) z dnia (…) 2014 r. (dalej: „Zezwolenie”). Zakres Zezwolenia obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie określonym w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.):

  - (…)

Termin na realizację Inwestycji, zgodnie z treścią Zezwolenia, to 31 grudnia 2019 r.

Na moment uzyskania Zezwolenia, Spółka posiadała status średniego przedsiębiorcy i tym samym na potrzeby kalkulacji puli dostępnej pomocy publicznej stosowała wskaźnik intensywności pomocy publicznej w wysokości 50% (40% właściwe dla województwa (…) powiększone o 10 p.p. dla średniego przedsiębiorcy zgodnie z § 5 w zw. z § 3 pkt 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 października 2006 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej (Dz. U. Nr 190, poz. 1402 ze. zm.) obowiązującego na moment wydania Zezwolenia).

W toku realizacji Inwestycji Wnioskodawca spełnił warunki dla uznania go za dużego przedsiębiorcę (na skutek przekroczenia pułapów, o których mowa w art. 2 Załącznika I Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. U. UE. L. z 2014 r. Nr 187, str. 1 ze zm. dalej: „Rozporządzenie GBER”), zgodnie z dyspozycją przepisu art. 4 ust. 2 Załącznika I Rozporządzenia GBER, tj.:

Jeżeli w dniu zamknięcia ksiąg rachunkowych dane przedsiębiorstwo stwierdza, że w skali rocznej przekroczyło pułapy zatrudnienia lub pułapy finansowe określone w art. 2, lub spadło poniżej tych pułapów, uzyskanie lub utrata statusu średniego, małego lub mikroprzedsiębiorstwa następuje tylko wówczas, gdy zjawisko to powtórzy się w ciągu dwóch kolejnych okresów obrachunkowych.

Tym samym, doszło do sytuacji, w której ponoszenie kosztów kwalifikowanych (zgodnie z § 6 Rozporządzenia SSE), miało miejsce w okresie, w którym beneficjentem Zezwolenia był podmiot pierwotnie mający status średniego przedsiębiorcy, a następnie na skutek rozwoju Spółki uzyskał status dużego przedsiębiorcy w rozumieniu Załącznika nr I Rozporządzenia GBER. Analogiczna sytuacja ma miejsce w kontekście korzystania ze zwolnienia (zgodnie z § 5 Rozporządzenia SSE tj. pierwotnie korzystał podmiot posiadający status średniego przedsiębiorcy, a aktualnie podmiot posiadający status dużego przedsiębiorcy w rozumieniu Załącznika nr I Rozporządzenia GBER).

Dla porządku Wnioskodawca wskazuje, że na jego rzecz wydane zostało przez (…) Specjalną Strefę Ekonomiczną S.A. również zezwolenie nr (…) z (…) 2004 r., (w ramach którego Wnioskodawca wykorzystał przysługujący mu limit pomocy publicznej) oraz decyzja o wsparciu nr (…) z dnia (…) 2019 r. (w ramach której Spółka nie zaczęła jeszcze korzystać z przysługującego jej limitu pomocy publicznej).

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że zmiana statusu beneficjenta Zezwolenia ze średniego na dużego przedsiębiorcę w trakcie ponoszenia kosztów kwalifikowanych o których mowa w § 6 Rozporządzenia SSE oraz korzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w § 5 Rozporządzenia SSE nie wpływa i nie wpłynie na wskaźnik maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej, a tym samym na wysokość przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, właściwym jest podejście, iż zmiana statusu beneficjenta Zezwolenia ze średniego na dużego przedsiębiorcę w trakcie ponoszenia kosztów kwalifikowanych o których mowa w § 6 Rozporządzenia SSE oraz korzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w § 5 Rozporządzenia SSE, nie wpływa i nie wpłynie na wskaźnik maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej, a tym samym na wysokość zwolnienia, które będzie przysługiwało Spółce na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT (t. j. Dz. U z 2023 r. poz. 2805 ze zm.).

Uzasadnienie do stanowiska Wnioskodawcy

Jak stanowi art. 2 ust. 1 Załącznika nr I do Rozporządzenia GBER, średnie przedsiębiorstwo definiuje się jako przedsiębiorstwo, które zatrudnia mniej niż 250 pracowników i którego roczny obrót nie przekracza 50 mln EUR, lub roczna suma bilansowa nie przekracza 43 mln EUR.

Zgodnie z powyższym, za duże przedsiębiorstwo uznaje się przedsiębiorstwo, które zatrudnia co najmniej 250 pracowników lub którego roczny obrót przekracza równowartość 50 mln EUR i którego całkowity bilans roczny przekracza równowartość 43 mln EUR.

Dane uwzględniane do obliczania w/w wartości odnoszą się do ostatniego zatwierdzonego okresu obrachunkowego i są obliczane w skali rocznej (art. 4 Załącznika nr I do Rozporządzenia GBER).

Jeżeli w dniu zamknięcia ksiąg rachunkowych przedsiębiorstwo stwierdzi, że w skali rocznej przekroczyło poziomy zatrudnienia lub poziomy finansowe określone w art. 2 Załącznika nr I do Rozporządzenia GBER, utrata statusu średniego przedsiębiorcy następuje, gdy taka sytuacja powtórzy się w ciągu dwóch kolejnych okresów obrachunkowych.

W konsekwencji, do zmiany statusu przedsiębiorstwa dochodzi wtedy, gdy zmiana ma trwały charakter, tj. wartości referencyjne przekraczają progi (lub pozostają poniżej progów) w dwóch kolejnych okresach obrachunkowych. Zgodnie z brzmieniem art. 4 Załącznika nr I do Rozporządzenia GBER, zmienione wartości uwzględnia się począwszy od dnia zamknięcia ksiąg.

Natychmiastowa zmiana statusu przedsiębiorstwa następuje w wyniku wystąpienia zdarzeń restrukturyzacyjnych/reorganizacyjnych takich jak np. przejęcia, podziały.

Zgodnie jednak ze stanowiskiem prezentowanym przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (pismo z dnia 8 lipca 2008 r., znak: DDO-522-5712/08/JB - dalej „Pismo UOKiK”): dla oceny praw i obowiązków podmiotu posiadającego zezwolenie należy brać pod uwagę przepisy obowiązujące w dniu wydania zezwolenia.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie również w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) z dnia 26 września 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.513.2022.1.PC (stan faktyczny dotyczył zmiany statusu przedsiębiorstwa ze średniego na duże w toku realizacji przez spółkę nowej inwestycji), w której organ wskazał, iż „(...) przysługująca intensywność pomocy na podstawie statusu przedsiębiorstwa powinna być ustalana na dzień wydania zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i powinna być niezmienna przez cały okres realizacji inwestycji.

Kluczowym elementem określającym dopuszczalność udzielenia pomocy oraz parametry uzyskanej pomocy jest dzień, w którym przedsiębiorca nabywa prawo do skorzystania z pomocy publicznej. Organ publiczny poprzez przyznanie takiego prawa wskazuje między innymi wartość pomocy, do jakiej jest uprawniony przedsiębiorca.

Zatem, dzień nabycia praw do pomocy i parametry udzielonej pomocy wynikają z zezwolenia. W dniu wydania zezwolenia do dyspozycji przedsiębiorcy stawiana jest określona wartość (maksymalna) pomocy, z której przedsiębiorca może, lecz nie musi skorzystać, w całości lub w części”.

Powyższe zostało potwierdzone także w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora KIS dla podmiotów posiadających decyzje o wsparciu w ramach Polskiej Strefy Inwestycji m.in.:

a) interpretacji indywidualnej z dnia 26 lutego 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.63.2024.1.DW,

b) interpretacji indywidualnej z dnia 26 września 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.483.2023.1.JG,

c) interpretacji indywidualnej z dnia 12 lipca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.283.2023.2.PC

d) interpretacji indywidualnej z dnia 23 marca 2023 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.59.2023.2.KKA.

W przytoczonych wyżej interpretacjach indywidualnych, Dyrektor KIS stwierdził, że „Kluczowym elementem określającym dopuszczalność udzielenia pomocy oraz parametry uzyskanej pomocy jest dzień, w którym przedsiębiorca nabywa prawo do skorzystania z pomocy publicznej. Organ publiczny poprzez przyznanie takiego prawa wskazuje między innymi wartość pomocy, do jakiej jest uprawniony przedsiębiorca”.

Z perspektywy obowiązującego stanu prawnego, oczywistym wydaje się, że taka zmiana statusu przedsiębiorcy nie powinna prowadzić do automatycznej zmiany warunków korzystania z zezwolenia strefowego, a tym samym zmniejszenia intensywności pomocy publicznej ustalonej na dzień jej wydania.

Należy zatem wskazać, iż zmiana statusu przedsiębiorcy, zwłaszcza na skutek jego organicznego wzrostu (z przedsiębiorcy średniego na dużego), nie powinna znaleźć odzwierciedlenia w zmianie intensywności pomocy publicznej przyznanej na rzecz danego przedsiębiorcy na podstawie zezwolenia strefowego. Przeciwne stanowisko prowadziłoby bowiem do nałożenia na Wnioskodawcę swoistej „sankcji” (polegającej na zmniejszeniu intensywności pomocy publicznej, co skutkowałoby ograniczeniem wartości dostępnej puli zwolnienia podatkowego) za rozwój Wnioskodawcy, będący podstawowym celem przyznanej na jego rzecz pomocy regionalnej w formie zwolnienia podatkowego na podstawie Zezwolenia. Jak bowiem wskazuje się w motywie 31 Preambuły do Rozporządzeniu GBER, Celem pomocy regionalnej jest pomoc w rozwoju obszarów o niekorzystnych warunkach gospodarowania poprzez wspieranie inwestycji i tworzenie miejsc pracy w kontekście zrównoważonego rozwoju.

Takie działanie naruszałoby także ochronę praw słusznie nabytych, gdyż prowadziłoby do zmiany warunków korzystania z przyznanej Wnioskodawcy na podstawie Zezwolenia pomocy publicznej, w trakcie realizacji Inwestycji a jak wskazują przedstawiciele doktryny: Zasada ochrony praw nabytych jest najistotniejszą z punktu widzenia praw obywateli zasadą wchodzącą w skład polskiego systemu prawa. (Chmielnicki Paweł (red.), Zięba-Załucka Halina (red.), Środki ochrony praw słusznie nabytych w świetle Konstytucji RP i prawa Unii Europejskiej - LexisNexis 2012).

Należy bowiem wskazać, że w przypadku, w którym potencjalna zmiana statusu przedsiębiorcy skutkowałaby uznaniem go za dużego przedsiębiorcę w rozumieniu Załącznika I do Rozporządzenia GBER (tj. stanowisko przeciwne do prezentowanego przez Wnioskodawcę), to prowadziłoby to do zawężenia katalogu kosztów kwalifikowanych, m.in. ze względu na brzmienie § 6 ust. 7 Rozporządzenia SSE zgodnie z którym, Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zakupione przez przedsiębiorcę innego niż mały i średni, mają być nowe.

W konsekwencji, realizacja powyższego scenariusza potencjalnie mogłaby doprowadzić do nieosiągnięcia minimalnej wartości kosztów kwalifikowanych zadeklarowanych przez przedsiębiorcę do poniesienia, co skutkowałoby rażącym uchybieniem warunków określonych w Zezwoleniu, a w konsekwencji jego cofnięciem przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie art. 19 ust. 3 Ustawy o SSE.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o uznanie jego stanowiska w zakresie pytania sformułowanego w niniejszym wniosku za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1604 dalej: „ustawa o SSE”)

Stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 ww. ustawy, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”)

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego Zezwolenia.

Równocześnie, art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, stanowi, że

Zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 121),

Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 tego rozporządzenia,

maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz 6, wynosi:

50% - na obszarach należących do województw: (…), (…), (…) i (…);

35% - na obszarach należących do województw: (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…) oraz na obszarach należących do podregionów (…), (…), (…) i (…);

25% - na obszarach należących do województw: (…), (…) i (…);

20% - na obszarze należącym do podregionu (…);

15% - na obszarze należącym do miasta (…) do dnia 31 grudnia 2017 r.;

10% - na obszarze należącym do miasta (…) od dnia 1 stycznia 2018 r.

Maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej małym lub średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 651/2014, podwyższa się o 20 punktów procentowych brutto w przypadku małych przedsiębiorców oraz o 10 punktów procentowych brutto w przypadku średnich przedsiębiorców, w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów. Podwyższenia nie stosuje się w przypadku dużych projektów inwestycyjnych. (§ 4 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Status przedsiębiorcy jako „dużego” lub „średniego” jest okolicznością faktyczną mającą znaczenie prawne w zakresie skutków podatkowych funkcjonowania w specjalnej strefie ekonomicznej. O statusie tym decyduje spełnienie przez danego przedsiębiorcę określonych prawem wymogów. O statusie tym decyduje także podatnik, w tym sensie, że jego decyzje gospodarcze, strukturalne, własnościowe itd., stanowią o spełnieniu kryteriów określonych dla danej kategorii przedsiębiorcy. O ile więc dany podatnik z przyczyn obiektywnych uzyskuje inny niż dotychczas status, istotny dla określenia przysługującej mu pomocy z uwagi na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie, to tym samym z tą zmianą zmieniają się przysługujące mu uprawnienia (obowiązki) na te, które zgodnie z aktualnym (nabytym) statusem mu przynależą.

Do zmiany takiej dochodzi poprzez fakt zmiany statusu danego przedsiębiorstwa (przedsiębiorcy), bez konieczności wydawania jakiejkolwiek decyzji czy aktu administracyjnego.

Odnosząc się do cytowanych powyżej przepisów wskazać należy, że przysługująca intensywność pomocy na podstawie statusu przedsiębiorstwa powinna być ustalana na dzień wydania zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i powinna być niezmienna przez cały okres realizacji inwestycji.

Kluczowym elementem określającym dopuszczalność udzielenia pomocy oraz parametry uzyskanej pomocy jest dzień, w którym przedsiębiorca nabywa prawo do skorzystania z pomocy publicznej. Organ publiczny poprzez przyznanie takiego prawa wskazuje między innymi wartość pomocy, do jakiej jest uprawniony przedsiębiorca.

Zatem, dzień nabycia praw do pomocy i parametry udzielonej pomocy wynikają z zezwolenia. W dniu wydania zezwolenia do dyspozycji przedsiębiorcy stawiana jest określona wartość (maksymalna) pomocy, z której przedsiębiorca może, lecz nie musi skorzystać, w całości lub w części.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy zmiana statusu beneficjenta Zezwolenia ze średniego na dużego przedsiębiorcę w trakcie ponoszenia kosztów kwalifikowanych o których mowa w § 6 Rozporządzenia SSE oraz korzystania ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w § 5 Rozporządzenia SSE nie wpływa i nie wpłynie na wskaźnik maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej, a tym samym na wysokość przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy o CIT, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).