Czy kwoty opłat ponoszonych przez Wnioskodawcę na rzecz swojego udziałowca z tytułu opisanej umowy najmu (przy założeniu, że opłaty są ustalone na warunkach rynkowych) stanowią dla Wnioskodawcy dochody z tytułu ukrytych zysków podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy kwoty opłat ponoszonych przez Wnioskodawcę na rzecz swojego udziałowca z tytułu opisanej umowy najmu (przy założeniu, że opłaty są ustalone na warunkach rynkowych) stanowią dla Wnioskodawcy dochody z tytułu ukrytych zysków podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą prawną (spółką z o.o.), która od (…) r. jest opodatkowana ryczałtem od dochodów spółek (czyli formą opodatkowania uregulowaną w rozdziale 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy koncentruje się na (…).

Wnioskodawca w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje na swoje potrzeby biurowe m.in. lokal użytkowy wynajmowany od osoby fizycznej będącej polskim rezydentem podatkowym, która jest jednocześnie jednym z udziałowców Wnioskodawcy. Najem rozpoczął się od (…) r., a zatem jeszcze przed wyborem przez Wnioskodawcę opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Należy przyjąć założenie, że ww. umowa najmu zachodząca między Wnioskodawcą a udziałowcem jako podmiotami powiązanymi (w tym wysokość odpłatności) została zawarta na warunkach rynkowych. Umowa najmu zostałaby zawarta na analogicznych warunkach również z podmiotem niepowiązanym. Wnioskodawca potrzebował dalszej powierzchni w związku z swoim rozwojem, a najem akurat tego lokalu był podyktowany m.in. tym, że znajduje się on w budynku, w którym mieściła się już powierzchnia biurowa najmowana przez Wnioskodawcę na potrzeby administracyjne, dzięki czemu łatwiej jest organizować i koordynować pracę personelu różnych działów organizacyjnych Wnioskodawcy.

Najmowany lokal nie stanowił nigdy własności Wnioskodawcy, nie został zbudowany za środki Wnioskodawcy i nie został wyprowadzony z majątku Wnioskodawcy do majątku udziałowca.

Udziałowiec wynajmujący Wnioskodawcy opisywany lokal posiada go w majątku prywatnym (tj. niezwiązanym z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 6 maja 2018 r. „Prawo Przedsiębiorców” i nie wynajmuje go w ramach działalności gospodarczej uregulowanej ww. ustawą (choć jest osobą prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą, ale o innym przedmiocie działalności). W majątku prywatnym ów udziałowiec posiada jeszcze inne nieruchomości, które wynajmuje także na rzecz podmiotów niepowiązanych.

Wnioskodawca dysponuje składnikami majątkowymi niezbędnymi do prowadzonej działalności gospodarczej, natomiast nie oznacza to, że wszystkie z nich stanowią jej własność. W odniesieniu do nieruchomości Wnioskodawca podjął decyzję biznesową, że działa w oparciu o lokale wynajmowane, tak aby pozostawać bardziej elastycznym i móc reagować na zmieniające się warunki otoczenia gospodarczego (nabycie nieruchomości związałoby środki finansowe, które mogą być zdaniem Wnioskodawcy lepiej wykorzystane w inny sposób; ponadto nabycie nieruchomości mogłoby być też ryzykowne w sytuacji załamania koniunktury).

Pytanie

Czy kwoty opłat ponoszonych przez Wnioskodawcę na rzecz swojego udziałowca z tytułu opisanej umowy najmu (przy założeniu, że opłaty są ustalone na warunkach rynkowych) stanowią dla Wnioskodawcy dochody z tytułu ukrytych zysków podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwanej dalej CITU?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty opłat wynikające z umowy najmu, których dotyczy pytanie, nie będą stanowiły ukrytych zysków.

Zgodnie z ogólną definicją ukrytych zysków zdefiniowaną przez ustawodawcę w art. 28m ust. 3 CITU, rozumie się pod tym pojęciem „świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem”. Następnie ustawodawca przywołuje katalog zdarzeń, które są ukrytymi zyskami. Jest to jednak katalog otwarty, na co wskazuje sformułowanie „w szczególności”, dlatego w pierwszej kolejności należy odnieść się do ogólnej części definicji.

Zdaniem Wnioskodawcy, można w niej wyodrębnić trzy przesłanki składowe, które muszą być spełnione łącznie:

a)świadczenie ma mieć charakter pieniężny bądź niepieniężny, odpłatny bądź nieodpłatny czy też częściowo odpłatny,

b)świadczenie ma być wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, ale nie być podzielonym zyskiem,

c)beneficjentem (bezpośrednim lub pośrednim) świadczenia ma być udziałowiec, akcjonariusz, wspólnik lub podmiot powiązany czy to z podatnikiem czy to z udziałowcem, akcjonariuszem bądź wspólnikiem podatnika.

Zdarzenie opisane w stanie faktycznym (winno być: w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym) (świadczenia w postaci opłat wynikających z umowy najmu między Wnioskodawcą a udziałowcem) zdaniem Wnioskodawcy, wypełnia tylko dwie z tych przesłanek, bo ma charakter odpłatny i pieniężny oraz jego beneficjentem jest udziałowiec Wnioskodawcy. Nie spełniona jest natomiast przesłanka wykonywania świadczenia w związku z prawem do udziału w zysku.

Opłaty za wynajem są płacone w związku z udostępnieniem Wnioskodawcy lokalu na potrzeby prowadzonej działalności, który to lokal jest Wnioskodawcy potrzebny. Zachodząca z tytułu zawartej umowy wymiana świadczeń między Wnioskodawcą a wspólnikiem (udostępnienie lokalu w zamian za świadczenie pieniężne) ma charakter ekwiwalentny i dający się zweryfikować pod kątem rynkowości. Wysokość opłat nie jest powiązana z wysokością zysku Wnioskodawcy, ani też z faktem jego osiągania (opłaty będą należne również w sytuacji ponoszenia strat). Zapłata opłat za wynajem nie ma więc charakteru substytutu dywidendy, ale jest zapłatą za realnie świadczoną usługę.

W kolejnym kroku należy zbadać, czy zdarzenie opisane w stanie faktycznym (winno być: w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym) nie zostało wskazane we wspomnianym otwartym katalogu zdarzeń tworzących ukryte zyski, uregulowanym w art. 28m ust. 3 pkt 1-12 CITU. Żadna z wymienionych tam alternatyw nie odnosi się bezpośrednio do opłat z tytułu najmu. Jedna z tych alternatyw (art. 28m ust. 3 pkt 3 CITU) ma jednak charakter uniwersalny i stanowi, że ukrytym zyskiem jest „nadwyżka wartości rynkowej transakcji określona zgodnie z art. 11c CITU ponad ustaloną cenę tej transakcji”. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy,  świadczenia wynikające z umowy najmu będącej przedmiotem zapytania byłyby ukrytym zyskiem tylko wtedy, gdyby warunki tego najmu były ustalone na poziomie nierynkowym (i w takiej sytuacji ukrytym zyskiem byłaby tylko różnica między wartością rynkową a ceną ustaloną między stronami, a nie całkowita wartość tych świadczeń). Zatem dopóki opłaty z tytułu przedmiotowej umowy najmu są ustalone na warunkach rynkowych, ukryty zysk nie powstaje.

Dodatkowo Wnioskodawca odnosi się do tekstu objaśnień podatkowych z 21 grudnia 2021 r. „Przewodnik do Ryczałtu od dochodów spółek”, a w szczególności do przytoczonego tam przykładu nr 22 jako (zdaniem Wnioskodawcy) miarodajnego w jego sytuacji, które zawierają następującą konstatację:

„Wartość czynszu regulowanego przez Spółkę (cała należność) nie powinna zostać zakwalifikowana jako ukryty zysk Spółki, zatem nie powinna być opodatkowana ryczałtem. Magazyn jest bowiem niezbędny Spółce dla celów przechowywania towarów i został on wynajęty na zasadach rynkowych (nie wymagał nakładów inwestycyjnych spółki, nie został wybudowany za środki Spółki i wyprowadzony z jego majątku do majątku wspólnika, etc.). Jednakże należy wyraźnie podkreślić, że każda transakcja z podmiotem powiązanym (w tym wypadku wspólnikiem) musi być rozpatrywana indywidualnie. Jeśli okoliczności faktyczne i prawne należycie uzasadniają zasadność zawarcia transakcji pomiędzy podatnikiem a podmiotem powiązanym z perspektywy ekonomicznej lub prawnej, to taka transakcja nie powinna być kwalifikowana jako ukryta wypłata zysku. Innymi słowy, jeśli można wykazać, że powiązania pomiędzy stronami danej transakcji nie miały istotnego wpływu na fakt jej zawarcia lub jej warunki (taką transakcję na takich warunkach zawarłyby również podmioty niepowiązane) - to wartość takiej transakcji nie powinna być kwalifikowana jako ukryta wypłata zysku. ”

Jak Wnioskodawca ujął to w stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego, lokal będący przedmiotem umowy nigdy nie stanowił własności Wnioskodawcy (czyli spółki opodatkowanej ryczałtem od dochodów spółek), nie został wybudowany z jego środków i nie został wyprowadzony z jego majątku do majątku udziałowca. Zasady wynajmu zostały ustalone na warunkach rynkowych i Wnioskodawca zawarłby ją również z podmiotem niepowiązanym na takich samych zasadach, a lokal był Wnioskodawcy potrzebny zarówno z racji rozwoju działalności, jak i bliskości do pozostałej powierzchni biurowej użytkowanej przez Wnioskodawcę. Jednocześnie Wnioskodawca preferuje wynajem lokalu aniżeli jego własność, co ma uzasadnienie w powodach biznesowych (większa elastyczność i swoboda reagowania na zmieniające się warunki rynkowe).

Konkludując, Wnioskodawca uważa, że również fakt zawarcia umowy rzeczonej najmu na wiele miesięcy przed wyborem formy opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek jest argumentem przemawiającym za tym, że było to motywowane pobudkami biznesowymi, a nie chęcią osiągnięcia ukrytych zysków. Ponadto również fakt, że udziałowiec wynajmujący Wnioskodawcy opisany lokal posiada w majątku prywatnym jeszcze inne nieruchomości wynajmowane innym podmiotom, także wskazuje na to, że wynajem jednego z lokali na rzecz Wnioskodawcy jest dla niego decyzją dokonywaną z przyczyn uzasadnionych ekonomicznie (zarządzanie majątkiem), a nie konstrukcją służącą realizacji ukrytych zysków w rozumieniu art. 28m CITU.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Przepis art. 28m ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT stanowi, że:

Co nie stanowi ukrytych zysków zostało wymienione w art. 28m ust. 4 ustawy o CIT.

Jak zostało wskazane w art. 11c ust. 1 ustawy o CIT, podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Przedmiotem opodatkowania w systemie ryczałtu jest więc co do zasady efektywna dystrybucja zysku ze spółki kapitałowej do jej udziałowca/akcjonariusza, przy czym przepisy nie ograniczają się wyłącznie do opodatkowania dywidend, ale uwzględniają również inne formy dystrybucji.

Istotą przyjętego modelu jest odroczenie opodatkowania dystrybuowanego zysku do dnia podjęcia uchwały o przeznaczeniu tego zysku i wypłat równoważnych takiej dystrybucji. Intencją ustawodawcy jest zatem uwzględnienie w katalogu dochodów do opodatkowania także innych, alternatywnych niż dywidenda, świadczeń dokonanych na rzecz udziałowców/akcjonariuszy lub podmiotów powiązanych bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tymi udziałowcami/akcjonariuszami (tzw. ukryte zyski). Wypłata ukrytych zysków oznacza powstanie dla spółki odpowiadającego im dochodu, podlegającego opodatkowaniu ryczałtem.

Ukryte zyski stanowić zatem będą dla podatnika wszelkie świadczenia spółki:

- wykonane w związku z prawem do udziału w zysku,

- inne niż podzielony zysk o charakterze pieniężnym, niepieniężnym, odpłatnym, nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym (wartość nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń określa się zgodnie z art. 12 ust. 5-6a ustawy o CIT),

- wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz udziałowca/akcjonariusza lub podmiotu powiązanego,

- wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych z podatnikiem lub z tym udziałowcem/akcjonariuszem.

Przepisy art. 28c pkt 1 w zw. z art. 11a ust. 1 pkt 4 i art. 11a ust. 2 ustawy o CIT stanowią regulację odnośnie definicji podmiotów powiązanych w ramach ryczałtu od dochodów spółek.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy kwoty opłat ponoszonych przez Wnioskodawcę na rzecz swojego udziałowca z tytułu opisanej umowy najmu (przy założeniu, że opłaty są ustalone na warunkach rynkowych) stanowią dla Wnioskodawcy dochody z tytułu ukrytych zysków podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 3 ustawy o CIT.

Definicję ukrytych zysków zawiera art. 28m ust. 3 ustawy o CIT, zgodnie z którym przez ukryte zyski rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem lub wspólnikiem.

W art. 28m ust. 3 ustawy o CIT wskazano na otwarty (a nie zamknięty) katalog świadczeń, które mogą zostać uznane za dochód z tytułu ukrytych zysków, ale również wskazane zostały przykłady transakcji traktowanych jako taki dochód. Jednym z wymienionych przykładów jest nadwyżka wartości rynkowej transakcji, określona, zgodnie z art. 11c, ponad ustaloną cenę tej transakcji (art. 28m ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT). Z treści tego przepisu wynika zatem, że wszystko, co przewyższa wartość rynkową transakcji, stanowi zysk ukryty podlegający opodatkowaniu.

Dlatego ocena, czy określone świadczenie spełni warunki do uznania za dochód z tytułu ukrytego zysku, powinna zostać dodatkowo przeprowadzona w oparciu o przesłanki wynikające ze zdania wstępnego przepisu art. 28m ust. 3 ustawy o CIT. Jak z niego wynika, dochód z tytułu ukrytego zysku nie obejmuje świadczeń, które nie są wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, czyli świadczeń podjętych (wykonanych) bez jakiegokolwiek wpływu podmiotów powiązanych na działanie i decyzje spółki opodatkowanej ryczałtem w zakresie ocenianego świadczenia.

Przepis art. 28m ust. 3 ustawy o CIT wskazuje, że za ukryty zysk uznaje się każde świadczenie, którego beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec i które jest wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, innym niż podzielony zysk. W praktyce może to oznaczać, np. świadczenia powstałe w wyniku uzgodnień, których nie zawarłyby podmioty niepowiązane.

Ocena, czy transakcja mogłaby zostać zawarta między spółką a udziałowcem, nie powinna się zatem ograniczać jedynie do oceny ustalonej ceny transakcji (według wartości rynkowej), ale powinna również uwzględnić fakt, czy doszłoby w ogóle do zawarcia danej transakcji, gdyby nie powiązania podmiotów. Dokonując takiej oceny, należy uwzględnić potrzeby spółki z punktu widzenia przedmiotu jej działalności, zasadności zakupu lub świadczenia takiej transakcji w aspekcie sytuacji majątkowej spółki, czy faktycznych jej potrzeb biznesowych.

W relacji spółka–udziałowiec istotne może być to, czy udziałowiec zadbał o wyposażenie spółki w aktywa niezbędne dla prowadzonej działalności gospodarczej i czy ewentualny niedobór tych aktywów nie jest przyczyną działań polegających na dokapitalizowywaniu spółki, tj. dokapitalizowywaniu w innej formie niż w postaci wkładu do spółki (np. w formie pożyczki, udostępniania nieruchomości).

Również inne świadczenia ekwiwalentne dywidendzie, czyli świadczenia, które pod pozorem inaczej nazwanej czynności prawnej (jednej lub wielu) prowadzą de facto do korzyści udziałowca, która, bez wykonania tego świadczenia, zostałaby zrealizowana w postaci dywidendy, kreują dochód z tytułu ukrytych zysków.

Dochód z tytułu ukrytego zysku powstaje w wyniku wszelkich świadczeń związanych z funkcjonowaniem podatnika w grupie podmiotów powiązanych, których beneficjentem jest wspólnik lub inny podmiot powiązany (bezpośrednio lub pośrednio) z podatnikiem (spółką) lub z jego wspólnikiem. Aby świadczenie uznane było za ukryty zysk powinno być związane z wywieraniem wpływu na działanie i decyzje spółki będącej podatnikiem ryczałtu. Innymi słowy, świadczenie powinno bezpośrednio lub pośrednio wynikać z uzgodnień pomiędzy podmiotami powiązanymi, niezależnie od ich formy. Świadczenie uznane za ukryty zysk, w przypadku którego stroną jest wspólnik spółki opodatkowanej ryczałtem, może być ocenianie w kontekście świadczenia ekwiwalentnego dywidendzie. Takie świadczenie powstanie m.in. w sytuacji, kiedy podatnik dokonując czynności prawnej (jednej lub wielu) osiąga taki sam efekt ekonomiczny, jaki osiągnąłby poprzez wypłatę zysku w formie dywidendy.

Aby świadczenie wykonane z podmiotem powiązanym nie stanowiło podstawy do obliczenia dochodu z tytułu ukrytego zysku, powinno pozostawać poza jakąkolwiek polityką prowadzoną wewnątrz danej grupy kapitałowej, do której należy spółka opodatkowana ryczałtem. Świadczeniami, które nie powinny powodować powstania dochodu z tytułu ukrytego zysku, mogą być transakcje zakupu oraz sprzedaży, dokonywane w ramach podstawowej działalności podatnika (np. określonej w przedmiocie działalności), które wykonywane są na warunkach analogicznych jak wobec podmiotów niepowiązanych. Takimi świadczeniami mogą być np. świadczenia podwykonawców niezbędne dla wytworzenia produktu końcowego w zakresie obróbki towarów czy dostarczania komponentów. Jeśli warunki określonej transakcji z podmiotem powiązanym, mieszczące się w podstawowym przedmiocie działalności podatnika opodatkowanego ryczałtem, ustalone są na analogicznych zasadach jak transakcje dokonywane przez takiego podatnika z podmiotami niepowiązanymi i transakcja ta jest niezbędna w prowadzonej działalności gospodarczej, to nie powinny być one oceniane w aspekcie dochodu z tytułu ukrytego zysku.

Przechodząc na grunt analizowanej sprawy, biorąc pod uwagę przywołane wyżej uregulowania prawne, stwierdzić należy, że ponoszone przez Państwa koszty najmu nie będą stanowić dochodu z tytułu ukrytych zysków określonych w art. 28m ust. 1 pkt 2 w zw. z art.  28m ust. 3 ustawy o CIT.

Jak wynika z opisu sprawy:

- działalność gospodarcza Wnioskodawcy koncentruje się na organizacji turystyki w połączeniu z pozaszkolnymi formy edukacji (w szczególności nauczaniu języków obcych);

- Wnioskodawca w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje na swoje potrzeby biurowe lokal użytkowy wynajmowany od udziałowca od stycznia 2022 r.;

- umowa najmu została zawarta na warunkach rynkowych;

- umowa najmu zostałaby zawarta na analogicznych warunkach również z podmiotem niepowiązanym;

- Wnioskodawca potrzebował dalszej powierzchni w związku z swoim rozwojem;

- najmowany lokal nie stanowił nigdy własności Wnioskodawcy, nie został zbudowany za środki Wnioskodawcy i nie został wyprowadzony z majątku Wnioskodawcy do majątku udziałowca;

- Udziałowiec posiada jeszcze inne nieruchomości, które wynajmuje także na rzecz podmiotów niepowiązanych;

- Wnioskodawca dysponuje składnikami majątkowymi niezbędnymi do prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem uznać należy, że w analizowanej sytuacji nie powstanie ukryty zysk, bowiem wynajmowany lokal użytkowy jest niezbędny Spółce celem rozwoju firmy w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej i konieczność korzystania z nieruchomości wynika z faktycznych potrzeb biznesowych Spółki. Ponadto umowa z udziałowcem, który wynajmuj także nieruchomości na rzecz podmiotów niepowiązanych została zawarta na warunkach rynkowych, a lokal nigdy nie stanowiła własności Spółki.

Podsumowując, wydatki związane z opłacaniem czynszu najmu, który dotyczy zawartej z udziałowcem umowy najmu, nie stanowią ukrytych zysków w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 28m ust. 3 ustawy o CIT.

Zatem Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).