Zakładanie lokat terminowych w bankach nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 3 Prawa przedsiębiorców, a osiągane przez fundację rodzinną przychody z tytułu odsetek od lokat terminowych są zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 25 updop

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 marca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy:

 1) zakładanie lokat terminowych w bankach oraz osiąganie zysków z odsetek z takich lokat jest przychodem i zarazem dochodem Wnioskodawcy z tytułu dozwolonej działalności gospodarczej zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o fundacji rodzinnej i dochód taki jest objęty zwolnieniem z art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy CIT,

 2) zakładanie lokat terminowych w bankach oraz osiągnie zysków z odsetek z tych lokat należy uznać za działalność inną niż gospodarcza Wnioskodawcy i w rezultacie przychody z działalności niegospodarczej należy uznać za zwolnione z CIT na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest Fundacją rodzinną w rozumieniu ustawy o fundacji rodzinnej, wpisaną do Rejestru Fundacji Rodzinnych.

Do Fundacji rodzinnej należą środki pieniężne w walutach obcych, które pochodzą z:

- funduszu założycielskiego, wniesionego do Fundacji rodzinnej przez fundatora lub rodzinę fundatora,

- otrzymywanych darowizn,

- otrzymywanych spadków,

- działalności gospodarczej wykonywanej przez Fundację rodzinną w zakresie określonym w art. 5 ustawy o fundacji rodzinnej.

Fundacja rodzinna dysponując należącymi do niej ww. środkami pieniężnymi w walucie obcej zakłada (otwiera) rachunki lokat terminowych w bankach, w walutach obcych, oraz wpłaca ww. środki pieniężne na te rachunki (tzn. zakłada lokaty bankowe) na podstawie umów rachunku lokaty terminowej z bankiem. W związku z lokowaniem przez Fundację rodzinną ww. środków pieniężnych na rachunkach lokat terminowych Fundacja rodzinna osiąga i będzie osiągać przychody z tytułu odsetek od tych lokat. W dalszej części wniosku przez lokaty należy rozumieć lokaty bankowe tworzone ze środków otrzymanych w walucie obcej przez fundację z tych czterech ww. tytułów.

Pytania

 1. Czy zakładanie lokat terminowych w bankach oraz osiąganie zysków z odsetek z takich lokat jest przychodem i zarazem dochodem Wnioskodawcy z tytułu dozwolonej działalności gospodarczej zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT (winno być: „ustawy o fundacji rodzinnej”) i dochód taki jest objęty zwolnieniem z art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy CIT?

 2. Czy zakładanie lokat terminowych w bankach oraz osiąganie zysków z odsetek z tych lokat należy uznać za działalność inną niż gospodarcza Wnioskodawcy i w rezultacie przychody z działalności niegospodarczej należy uznać za zwolnione z CIT na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

 1) Zakładanie lokat terminowych w bankach oraz osiąganie zysków z odsetek z takich lokat nie jest przychodem i zarazem dochodem Wnioskodawcy z tytułu dozwolonej działalności gospodarczej zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT (winno być: „ustawy o fundacji rodzinnej”), ale jednak dochód taki jest objęty zwolnieniem z art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy CIT z innej podstawy prawnej, tj. jako dochód z tytułu aktywności ustawowej określonej w art. 2 i art. 17 ustawy o fundacji rodzinnej niestanowiącej jednak działalności gospodarczej Fundacji.

 2) Zakładanie lokat terminowych w bankach oraz osiąganie zysków z odsetek z tych lokat należy uznać za działalność inną niż gospodarcza Wnioskodawcy, określoną w art. 2 ustawy o fundacji rodzinnej, i w rezultacie przychody z działalności niegospodarczej (innej niż gospodarcza) należy uznać za zwolnione z CIT na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy CIT?

Uzasadnienie

Ad 1.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy CIT, zwalnia się od podatku fundację rodzinną. Z ww. przepisu wynika zatem, że fundacja rodzinna jest zwolniona podmiotowo z opodatkowania podatkiem CIT.

Zgodnie z art. 6 ust. 7 ustawy CIT, ww. zwolnienie nie ma zastosowania do działalności gospodarczej fundacji rodzinnej wykraczającej poza zakres określony w art. 5 ustawy o fundacji rodzinnej.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 lutego 2024 r. (0111-KDIB1-2.4010.630.2023.1.ANK) wskazano, że: „(…) ocena czy dana „aktywność” fundacji mieści się w katalogu zawartym w art. 5 (...) ustawy o fundacji rodzinnej, należy na wstępie ocenić, czy można ją uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 3 ustawy (...) Prawo przedsiębiorców (...).

Lokowania na bankowym rachunku lokaty terminowej środków pieniężnych w walucie polskiej lub w walutach obcych należących do fundacji rodzinnej, a pochodzących z wymienionych we wniosku tytułów, tj. funduszu założycielskiego wniesionego do fundacji rodzinnej przez fundatorów, otrzymanych darowizn, spadków oraz działalności gospodarczej wykonywanej przez fundację rodzinną w zakresie określonym w art. 5 ustawy o fundacji rodzinnej, nie można uznać za wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców”.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o fundacji rodzinnej, fundacja rodzinna może wykonywać działalność gospodarczą w zakresie:

 1) zbywania mienia, o ile mienie to nie zostało nabyte wyłącznie w celu dalszego zbycia;

 2) najmu, dzierżawy lub udostępniania mienia do korzystania na innej podstawie;

 3) przystępowania do spółek handlowych, funduszy inwestycyjnych, spółdzielni oraz podmiotów o podobnym charakterze, mających swoją siedzibę w kraju albo za granicą, a także uczestnictwa w tych spółkach, funduszach, spółdzielniach oraz podmiotach;

 4) nabywania i zbywania papierów wartościowych, instrumentów pochodnych i praw o podobnym charakterze;

 5) udzielania pożyczek:

a) spółkom kapitałowym, w których fundacja rodzinna posiada udziały albo akcje,

b) spółkom osobowym, w których fundacja rodzinna uczestniczy jako wspólnik,

c) beneficjentom;

 6) obrotu zagranicznymi środkami płatniczymi należącymi do fundacji rodzinnej w celu dokonywania płatności związanych z działalnością fundacji rodzinnej;

 7) produkcji przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych, z wyjątkiem przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, o ile ilość produktów roślinnych lub zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy, hodowli lub chowu, użytych do produkcji danego produktu stanowi co najmniej 50% tego produktu;

 8) gospodarki leśnej.

Z przywołanego powyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o fundacji rodzinnej wynika, że fundacja rodzinna może wykonywać działalność gospodarczą w zakresie m.in. najmu, dzierżawy lub udostępniania mienia do korzystania na innej podstawie. Tym samym, w odniesieniu do ww. działalności gospodarczej fundacji rodzinnej znajduje zastosowanie zwolnienie fundacji rodzinnej z podatku CIT, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy CIT.

Ustawa o fundacji rodzinnej nie zawiera definicji pojęcia „mienia”. Jak wskazano jednakże w uzasadnieniu do projektu ustawy o fundacji rodzinnej (Druk nr 2798), w sprawach nieuregulowanych w ustawie o fundacji rodzinnej zastosowanie znajdują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610, ze zm.; dalej: „Kodeks cywilny”). Stosownie do art. 44 Kodeksu cywilnego, mieniem jest własność i inne prawa majątkowe. Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w odniesieniu do ww. przepisu w doktrynie prawa i w orzecznictwie sądów, przez pojęcie „mienia” należy rozumieć wszelkie prawa o charakterze majątkowym, których przedmiotem mogą być zarówno rzeczy, jak i przedmioty niebędące rzeczami, a tym samym również środki pieniężne [Por. m.in. J. Gudowski, Komentarz do art. 44 Kodeksu cywilnego, wyd. el./Lex 2021; K. Pietrzykowski, Komentarz do art. 44 Kodeksu cywilnego, wyd. el./Legalis 2020; wyrok WSA w Szczecinie z dnia 7 listopada 2019 r., sygn. akt II SA/Sz 788/19.]. Zatem środki pieniężne stanowią mienie w rozumieniu ww. przepisu art. 44 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o fundacji rodzinnej.

Ponadto należy wskazać, że ustawa o fundacji rodzinnej nie definiuje uregulowanej w art. 5 ust. 1 pkt 2 tej ustawy działalności fundacji rodzinnej w postaci „udostępniania mienia do korzystania na innej podstawie”. Zgodnie natomiast z definicją zawartą w Internetowym Słowniku Języka Polskiego (PWN) [udostępnić - Słownik języka polskiego PWN] pojęcie „udostępnić” oznacza „umożliwić korzystanie z czegoś”. Jednocześnie ustawodawca nie ograniczył (nie zawęził) podstawy prawnej, w oparciu, o którą może mieć miejsce „udostępnianie mienia do korzystania” w rozumieniu ww. przepisu. Z literalnego brzmienia przepisu art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o fundacji rodzinnej wynika zatem, iż ustawodawca, określając możliwy zakres działalności fundacji rodzinnej, zezwolił na wszelkie dopuszczalne przez prawo sposoby udostępniania przez fundację rodzinną mienia (w tym również środków pieniężnych) do korzystania. Powyższe znajduje potwierdzenie w doktrynie prawa, gdzie wskazuje się, że na podstawie ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o fundacji rodzinnej ustawodawca „dopuścił wszelkie inne formy udostępniania mienia i pobierania z niego pożytków, zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 353¹ KC.

Zgodnie z art. 49 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2324, ze zm.; dalej: „Prawo bankowe”), banki mogą prowadzić rachunki bankowe w postaci rachunków lokat terminowych. Ww. przepis wyraźnie zatem zalicza rachunki lokat terminowych do rachunków bankowych. Jak wynika z przepisów zarówno Kodeksu cywilnego, jak i Prawa bankowego, otwarcie i prowadzenie rachunku bankowego, w tym rachunku lokaty terminowej, odbywa się na podstawie umowy rachunku bankowego. Do umowy rachunku bankowego, a tym samym również do umowy rachunku lokaty terminowej, znajdują zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące umowy rachunku bankowego (art. 725-733 Kodeksu cywilnego), z uwzględnieniem ukształtowanych w praktyce bankowej na gruncie zasady swobody mów (art. 353¹ Kodeksu cywilnego) klauzul umownych charakterystycznych dla poszczególnych typów rachunków bankowych. Jednocześnie w doktrynie prawa akcentuje się, że umowy zawierane w odniesieniu do poszczególnych typów rachunków bankowych (w tym umowy rachunków lokat terminowych) nie stanowią odrębnej kategorii umów zawieranych w obrocie bankowym, lecz stanowią umowę rachunku bankowego w rozumieniu Kodeksu cywilnego [Por. A. Mikos-Sitek, Komentarz do art. 49 Prawa bankowego, wyd. el./Lex 2022; F. Zoll, Komentarz do art. 49 Prawa bankowego, wyd. el./Lex 2005 r.].

Cechą charakterystyczną umowy rachunku lokaty terminowej jest zawarte w niej zobowiązanie banku do zapłaty odpowiednio wyższego oprocentowania od wniesionego wkładu w zamian za gotowość posiadacza rachunku do niepodejmowania środków z rachunku lokaty terminowej przez czas określony w umowie. Jednocześnie wskazuje się, że na podstawie tej umowy bank zobowiązuje się prowadzić rachunek dla lokującego według zasad właściwych dla innych rachunków bankowych i zwrócić lokującemu taką samą sumę pieniężną, jak również zapłacić lokującemu odsetki zgodnie z treścią umowy [E. Fojcik-Mastalska, Komentarz do art. 49 Prawa bankowego, wyd. el./Lex 2007 r.; M. Stec, Komentarz do art. 49 Prawa bankowego, wyd. el./Legalis 2020.].

Stosownie natomiast do art. 726 Kodeksu cywilnego, bank może obracać czasowo wolne środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym (z obowiązkiem ich zwrotu w całości lub w części na każde żądanie, chyba że umowa uzależnia obowiązek zwrotu od wypowiedzenia). Przy czym przez „czasowo wolne” środki pieniężne należy rozumieć środki, które nie są aktualnie wykorzystywane przez posiadacza rachunku, a więc nie są objęte bieżącym zleceniem lub żądaniem ich zwrotu. Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w doktrynie prawa, umowa rachunku bankowego (a tym samym również umowa rachunku lokaty terminowej): „obok funkcji oszczędzania (...) istotnych dla posiadaczy rachunków, jest też narzędziem, które pozwala bankowi na uzyskiwanie środków pieniężnych na prowadzoną działalność kredytową i kredytowo pochodną” [K. Flaga-Gieruszyńska, Komentarz do art. 49 Prawa bankowego, wyd. el./Legalis 2021.]. Jednocześnie wskazuje się, że ww. przepis reguluje podstawowe uprawnienie banku i zarazem korzyść, jaką bank odnosi z zawarcia umowy rachunku bankowego, oraz że: „Obracanie” w ujęciu tego przepisu to przede wszystkim inwestowanie, poprzez udzielanie kredytów lub pożyczek w oparciu o przyjęte przez bank wkłady pieniężne” [Tak, m.in. M. Fras, Komentarz do art. 726 Kodeksu cywilnego, wyd. el./Lex 2018.].

W odniesieniu do powyższego w doktrynie prawa akcentuje się również, że: „Działalność kredytowa banków opiera się przede wszystkim na wykorzystaniu zbudowanej przez banki bazy depozytowej (...) powstałej w wyniku gromadzenia przez banki wkładów pieniężnych dla potrzeb prowadzenia działalności w zakresie finansowania, refinansowania lub gwarantowania albo a-kredytowania dokonywanych przez klientów banku transakcji. (...) Bank będąc swoistym pośrednikiem pomiędzy osobami lub klientami, które posiadają nadwyżki kapitału (lokując je w formie wkładów pieniężnych), a osobami lub klientami, które potrzebują kapitału dla prowadzonej przez siebie działalności (kredytobiorcy), uzyskuje pożytki wynikające z różnicy w oprocentowaniu lokat depozytowych i oprocentowaniu udzielanych kredytów ” [Por. A. Mikos-Sitek, Komentarz do art. 5 Prawa bankowego, wyd. el./Lex 2022].

Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe okoliczności, w ocenie Wnioskodawcy, osiągane przez Wnioskodawcę przychody z tytułu odsetek od lokat bankowych są zwolnione z CIT na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy CIT.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 lutego 2024 r. (0111-KDIB1-2.4010.630.2023.1.ANK) wskazano, że: „(…) ocena czy dana „aktywność” fundacji mieści się w katalogu zawartym w art. 5 ust. 1 pkt 1-8 ustawy o fundacji rodzinnej, należy na wstępie ocenić, czy można ją uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 221 ze zm.). Zgodnie z tym przypisem: Działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Lokowania na bankowym rachunku lokaty terminowej środków pieniężnych w walucie polskiej lub w walutach obcych należących do fundacji rodzinnej, a pochodzących z wymienionych we wniosku tytułów, tj. funduszu założycielskiego wniesionego do fundacji rodzinnej przez fundatorów, otrzymanych darowizn, spadków oraz działalności gospodarczej wykonywanej przez fundację rodzinną w zakresie określonym w art. 5 ustawy o fundacji rodzinnej, nie można uznać za wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców”.

W przedmiotowej sprawie należy uznać, że cele Wnioskodawcy i fundatora są zgodne z Ustawą o fundacji rodzinnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 Ustawy o fundacji rodzinnej „Fundacja rodzinna jest osobą prawną utworzoną w celu gromadzenia mienia, zarządzania nim w interesie beneficjentów oraz spełniania świadczeń na rzecz beneficjentów. Fundator określa w statucie szczegółowy cel fundacji rodzinnej.” Zdarzenia opisane w niniejszym wniosku wpisują się w pełni w cel fundacji w postaci „gromadzenia mienia”. Zgodnie z art. 17 UFR „Fundator wnosi do fundacji rodzinnej mienie na pokrycie funduszu założycielskiego o wartości określonej w statucie, nie niższej niż 100 000 zł”.

Mienie przez fundację rodzinną może być zatem gromadzone w dwóch opcjach, albo nabywane tytułem darmym od fundatora lub osób z nim powiązanych, tj. mienie wnoszone na fundusz założycielski, darowizny oraz spadek, albo mienie nabywane przez fundację rodzinną odpłatnie od wszelkich podmiotów w tym także od fundatora i podmiotów z nim powiązanych.

Mienie fundacji rodzinnej może także powiększać się o odsetki od lokat terminowych. Środki wpłacane na lokaty w przedmiotowym staniem faktycznym pochodzą z:

- funduszu założycielskiego, wniesionego do Fundacji rodzinnej przez fundatora lub rodzinę fundatora,

- otrzymywanych darowizn,

- otrzymywanych spadków,

- działalności gospodarczej wykonywanej przez Fundację rodzinną w zakresie określonym w art. 5 ustawy o fundacji rodzinnej.

Fundacje rodzinne, co do zasady, są zwolnione podmiotowo z opodatkowania podatkiem CIT. Stosownie bowiem do treści art. 6 ust. 1 pkt 25 Ustawy o CIT zwalnia się od podatku fundację rodzinną. Jednocześnie na mocy art. 6 ust. 7 Ustawy o CIT, zwolnienie to: „nie ma zastosowania do działalności gospodarczej fundacji rodzinnej wykraczającej poza zakres określony w art. 5 ustawy z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej”.

Oznacza to, że niestanowiące działalności gospodarczej działania podejmowane przez fundacje rodzinne w ramach art. 2 UFR polegające na gromadzeniu mienia – w szczególności od fundatorów – i zarządzania nim korzystają ze zwolnienia z CIT. Nie sposób zaś uznać za działalność gospodarczą – tj. zorganizowaną działalność zarobkową, wykonywaną we własnym imieniu i w sposób ciągły – przyjmowanie mienia od fundatora na fundusz założycielki, tytułem darowizny lub spadku oraz lokowanie środków na lokatach bankowych.

Zakres podmiotowego zwolnienia z CIT fundacji rodzinnych jest ograniczony tylko w przypadku działalności gospodarczej prowadzonej przez fundację rodzinną i tylko gdy działalność gospodarcza jest poza zakresem art. 5 UFR, w takim przypadku dochody fundacji rodzinnej z działalności gospodarczej poza zakresem art. 5 UFR nie są zwolnione. Inne dochody fundacji rodzinnej w tym dochody z działalności niegospodarczej są w całości objęte zwolnieniem podmiotowym z podatku.

Ad. 2

Należy wyjaśnić, że działalność fundacji rodzinnej należy podzielić na:

 1) działalność statutową, określoną w art. 2 Ustawy o fundacji rodzinnej, która występuje w każdej fundacji rodzinnej – polega ona na gromadzeniu mienia, zarzadzania nim i wykonywaniu świadczeń na rzecz beneficjentów; oraz

 2) działalność gospodarczą; tu można wyróżnić:

a) określoną w art. 5 Ustawy o fundacji rodzinnej – dozwoloną działalność gospodarcza podlegającą zwolnieniu z CIT oraz,

b) pozostałą działalność gospodarczą poza art. 5 UFR – opodatkowaną.

Przepisy nie nakładają na fundacje rodzinne obowiązku prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem fundacja rodzinna może poprzestać na gromadzeniu mienia wyłącznie tytułem darmym od fundatora lub podmiotów z nim powiązanych i zarządzaniu tym mieniem. Zatem fundacja rodzinna może nie wykonywać w ogóle działalności gospodarczej a jedynie ograniczyć się do nabywania mienia nieodpłatnie w trzech formach tytułem:

1) mienia wnoszonego na fundusz założycielski,

2) mienia darowanego oraz,

3) mienia nabytego tytułem spadku.

Fundacja zobowiązana z mocy prawa jest także do zarządzania mieniem fundacji rodzinnej. W ramach zarządzania mieniem fundacja rodzinna może zatem zakładać lokaty terminowe co tym samym skutkuje gromadzeniem mienia tj. powiększaniem mienia o odsetki od tych lokat.

Z tego względu należy w całości zgodzić się ze stanowiskiem wyrażonym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 13 lutego 2024 r. (0111-KDIB1-2.4010.630.2023.1.ANK), gdzie stwierdzono m.in., że: „Lokowania na bankowym rachunku lokaty terminowej środków pieniężnych (....) należących do fundacji rodzinnej, a pochodzących z (…) funduszu założycielskiego (...) , otrzymanych darowizn, spadków (...), nie można uznać za wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców”.

Wnioskodawca podkreśla, że obowiązek prowadzenia przez fundacje rodzinne działalności statutowej wynika z art. 2 Ustawy o fundacji rodzinnej. Zgodnie z art. 2 ust. 1 Ustawy o fundacji rodzinnej fundacja rodzinna jest utworzona wyłącznie w celu:

1) gromadzenia mienia,

2) zarządzania mieniem w interesie beneficjentów oraz

3) spełniania świadczeń na rzecz beneficjentów.

Gromadzenie mienia i zarządzanie nim w interesie beneficjentów oraz spełniania świadczeń na rzecz beneficjentów są to zatem obowiązkowe zadania każdej fundacji rodzinnej. Do obowiązkowych zadań i celów fundacji rodzinnej nie należy zatem prowadzenie działalności gospodarczej.

W związku z tym przychody z tytułu lokowania środków pieniężnych jako niestanowiące przychodów z działalności gospodarczej Fundacji należy uznać za zwolnione z CIT na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „updop” lub „ustawa CIT”):

W myśl art. 6 ust. 7 updop:

Jak wynika z art. 24r ust. 1 updop:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 2023 r. o fundacji rodzinnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 326, dalej: „ufr”):

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy:

   - zakładanie lokat terminowych w bankach oraz osiąganie zysków z odsetek z takich lokat jest przychodem i zarazem dochodem Wnioskodawcy z tytułu dozwolonej działalności gospodarczej zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o fundacji rodzinnej i dochód taki jest objęty zwolnieniem z art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy CIT,

   - zakładanie lokat terminowych w bankach oraz osiągnie zysków z odsetek z tych lokat należy uznać za działalność inną niż gospodarcza Wnioskodawcy i w rezultacie przychody z działalności niegospodarczej należy uznać za zwolnione z CIT na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy CIT.

Oceniając czy dana „aktywność” fundacji mieści się w katalogu zawartym w art. 5 ust. 1 pkt 1-8 ustawy o fundacji rodzinnej, należy na wstępie ocenić, czy można ją uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 236). Zgodnie z tym przepisem:

Lokowania na bankowym rachunku lokaty terminowej środków pieniężnych w walutach obcych należących do fundacji rodzinnej, a pochodzących z wymienionych we wniosku tytułów, tj.:

- funduszu założycielskiego, wniesionego do Fundacji rodzinnej przez fundatora lub rodzinę fundatora,

- otrzymywanych darowizn,

- otrzymywanych spadków,

- działalności gospodarczej wykonywanej przez Fundację rodzinną w zakresie określonym w art. 5 ustawy o fundacji rodzinnej.

nie można uznać za wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców.

W związku z tym bezzasadne pozostaje rozpatrywanie, czy zakładanie lokat terminowych w bankach oraz osiąganie zysków z odsetek z tych lokat może być uznane za dozwoloną działalność gospodarczą fundacji rodzinnej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o fundacji rodzinnej.

Reasumując zakładanie lokat terminowych w bankach nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 3 Prawa przedsiębiorców, a osiągane przez fundację rodzinną przychody z tytułu odsetek od lokat terminowych są zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 25 updop.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Zauważyć także należy, że powoływane przez Państwa art. 2 oraz art. 17 ustawy o fundacji rodzinnej nie kształtują bezpośrednio sytuacji podatkowej Wnioskodawcy, a podstawą rozstrzygnięcia na gruncie analizowanej sprawy jest art. 6 ust. 1 pkt 25 updop w zw. z art. 5 ufr.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 wydano/zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).