Dotyczy ustalenia, czy Spółka nie jest zobowiązana do kalkulowania i wpłacania zaliczek na CIT w trakcie roku podatkowego, ze względu na posiadane decyzje o wsparciu, dla dochodów z działalności zwolnionej od opodatkowania

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek, z 15 kwietnia 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy z uwagi na brak możliwości określenia wartości dostępnego zwolnienia podatkowego przed dniem faktycznego udzielenia pomocy (dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego), brak jest możliwości i tym samym obowiązku kalkulacji i wpłaty zaliczek w trakcie roku podatkowego od działalności podlegającej zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT.

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, której dominującym przedmiotem działalności jest produkcja (…).

Rok podatkowy Spółki jest zbieżny z rokiem kalendarzowym. Od 1 stycznia 2024 r. Spółka kalkuluje zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych (dalej: „zaliczki CIT”) według zasad ogólnych, narastająco od początku roku podatkowego - zgodnie z art. 25 Ustawy o CIT (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.). W latach poprzednich Spółka korzystała z tzw. uproszczonej metody uiszczania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych - zgodnie z art. 25 ust. 6 Ustawy o CIT.

(…) 2019 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o wsparciu, o której mowa w art. 13 Ustawy o WNI (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 459) (dalej: „Decyzja 1”). Decyzja została wydana w związku z realizacją nowej inwestycji polegającej na całościowej rozbudowie mocy produkcyjnych istniejącego zakładu (dalej: „Inwestycja”).

Decyzja 1 określa m.in. objęty nią zakres działalności gospodarczej Wnioskodawcy sklasyfikowany według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWiU”), a także nieruchomości, na których ma zostać zrealizowana nowa inwestycja i na których generowany może być dochód podlegający zwolnieniu.

Zakres działalności gospodarczej Spółki objęty Decyzją 1, zgodnie z PKWiU obejmuje:

- (…)

Zgodnie z warunkami wskazanymi w Decyzji 1, Inwestycja realizowana jest na następujących nieruchomościach położonych w województwie (…) (gmina (…)):

1.(…)

o łącznej powierzchni (…) ha.

Jednocześnie Spółka uzyskała w dniu (…) 2023 r. kolejną Decyzję o wsparciu nr (…) (dalej: „Decyzja 2”) na zwiększenie zdolności produkcyjnej zakładu.

Decyzja 2 określa m.in. objęty nią zakres działalności gospodarczej Wnioskodawcy sklasyfikowany według PKWiU, a także nieruchomości, na których ma zostać zrealizowana nowa inwestycja i na których generowany może być dochód podlegający zwolnieniu.

Zakres działalności gospodarczej Spółki objęty Decyzją 2, zgodnie z PKWiU obejmuje:

- (…)

Zgodnie z warunkami wskazanymi w Decyzji 2, Inwestycja realizowana jest na następujących nieruchomościach położonych w województwie (…) (gmina (…)):

1.(…)

o łącznej powierzchni (…) ha.

W związku z uzyskaną Decyzją 1, począwszy od roku podatkowego 2020 r., Spółka zaczęła korzystać z przysługującego jej zwolnienia podatkowego (o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT) i zamierza korzystać z niego do momentu: (i) wykorzystania przysługującego jej limitu pomocy publicznej lub (ii) do momentu wygaśnięcia Decyzji 1 i Decyzji 2, w zależności, która z okoliczności wystąpi wcześniej.

Jednocześnie, na terenie wskazanym w Decyzji 1 i 2, Spółka prowadzi również działalność podlegającą opodatkowaniu na zasadach ogólnych (…). Działalność ta odpowiada za ok. 1-2% całkowitych przychodów Spółki w skali roku podatkowego, podczas gdy pozostałe przychody generowane są w ramach działalności podlegającej zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT.

Pytanie

Czy z uwagi na brak możliwości określenia wartości dostępnego zwolnienia podatkowego przed dniem faktycznego udzielenia pomocy (dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego), brak jest możliwości i tym samym obowiązku kalkulacji i wpłaty zaliczek w trakcie roku podatkowego od działalności podlegającej zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy

Spółka stoi na stanowisku, że z uwagi na brak możliwości określenia wartości dostępnego zwolnienia podatkowego przed dniem faktycznego udzielenia pomocy (dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego), brak jest możliwości i tym samym obowiązku kalkulacji i wpłaty zaliczek w trakcie roku podatkowego od działalności podlegającej zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT.

Uzasadnienie do stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 2 pkt 1 Ustawy o WNI, nowa inwestycja oznacza (i) inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu lub (ii) nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa.

Natomiast, zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy o WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie o WNI, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości.

Jednocześnie podatnicy, realizujący poza działalnością zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, działalność opodatkowaną, zobligowani są do odpowiedniego przyporządkowania ponoszonych kosztów i osiąganych przychodów odpowiednio do działalności zwolnionej z opodatkowania bądź do działalności opodatkowanej. Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W art. 7 ust. 3 pkt 1 Ustawy o CIT wskazane jest, że przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

Natomiast, przepis art. 7 ust. 1 pkt 3 Ustawy o CIT wskazuje, przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.

Jednocześnie zgodnie z art. 25 ust. 1 Ustawy o CIT, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24d i art. 24f, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

Zgodnie z art. 25 ust. 1a Ustawy o CIT, zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczkę za ostatni miesiąc roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 27 ust. 1.

Natomiast, art. 25 ust. 6 Ustawy o CIT wskazuje, że podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

Odnosząc się do przywołanych wyżej przepisów, wykładnia literalna art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT wskazuje na to, że do określenia przekroczenia maksymalnej wielkości dopuszczalnej pomocy publicznej, brana jest pod uwagę wartość udzielonej pomocy publicznej wskazanej w decyzji o wsparciu.

Natomiast, w § 10 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1713 ze zm., dalej: „Rozporządzenie WNI”), wskazano sposób kalkulowania przysługującej pomocy publicznej. Zgodnie z § 10 ust. 1 Rozporządzenia WNI, koszty kwalifikowane nowej inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania decyzji o wsparciu. Jednocześnie w § 10 ust. 3 Rozporządzenia WNI, na zdyskontowaną wartość poniesionych kosztów kwalifikowanych, wpływ ma liczba miesięcy, jaka upłynęła od dnia uzyskania decyzji o wsparciu do dnia udzielenia pomocy. Kolejno w § 10 ust. 4 pkt 2 dniem uzyskaniem ulgi podatkowej, o której mowa w ust. 3 powyższego Rozporządzenia WNI jest dzień, w którym zgodnie z przepisami o podatku dochodowym upływa termin złożenia zeznania rocznego.

Definicja „dnia udzielenia pomocy” została wskazana w art. 2 pkt 11) ppkt b) ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 702) i jest rozumiana jako dzień, w którym podmiot ubiegający się o pomoc publiczną nabył prawo do otrzymywania tej pomocy, a w przypadku, gdy udzielenie pomocy w formie ulgi podatkowej następuje na podstawie aktu normatywnego, bez wymogu wydawania decyzji, dzień w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego - w przypadku udzielenia pomocy w formie ulgi w podatku dochodowym.

Jednocześnie w art. 11 ust. 1 przytoczonej wyżej ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, wartość pomocy publicznej stanowi kwota pieniężna, jaką otrzymałby beneficjent pomocy, gdyby została ona udzielona w formie dotacji. Natomiast, zgodnie z § 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 461), wartość pomocy publicznej w przeliczeniu na wartość dotacji jest równa EDB, ustalonego w sposób określony w § 4-7b, chyba, że co innego wynika z przepisów odrębnych lub szczególnych okoliczności, w jakich dokonywane jest przysporzenie, w szczególności takich jak trudna sytuacja ekonomiczna przedsiębiorcy według kryteriów określonych przez Komisję Europejską. EDB (ekwiwalent dotacji brutto) w myśl powyższego rozporządzenia, rozumiane jest jako kwota pomocy, jaką beneficjent pomocy by uzyskał w formie dotacji bez uwzględnienia opodatkowania podatkiem dochodowym, wyrażoną z dokładnością dwóch miejsc po przecinku. W kontekście ulgi podatkowej, stosownie do § 4 pkt 2 ppkt a powyższego rozporządzenia, EDB odliczane dla ulgi podatkowej, jest równe w przypadku obniżenia wysokości podatku, w szczególności: zwolnienia z podatku, odliczenia, obniżki albo zmniejszenia podatku - różnicy między kwotą podatku należnego bez uwzględnienia ulgi a kwotą podatku po jej uwzględnieniu.

W związku z przytoczonymi wyżej przepisami, zwolnienie z podatku dochodowego:

- odnosi się do całej kwoty należnego podatku lub tej części, której zdyskontowana wartość odpowiada limitowi pomocy publicznej;

- obejmuje cały rok podatkowy bądź okres do dnia utraty ważności decyzji o wsparciu;

- przysługuje w dniu uzyskania ulgi podatkowej, rozumianej jako dzień, w którym upływa termin złożenia zeznania rocznego.

W konsekwencji, dokładna wartość przysługującej kwoty pomocy publicznej może być ustalona zgodnie z definicjami wymienionymi wyżej.

W związku z tym, na dzień, w którym upływa termin złożenia zeznania rocznego, Spółka:

(i)dokonuje weryfikacji zdyskontowanej wartości pomocy (zależnej od stóp dyskontowych w poszczególnych miesiącach) za okres pomiędzy uzyskaniem decyzji o wsparciu a dniem udzielenia pomocy;

(ii)weryfikuje czy wszystkie poniesione przez Spółkę nakłady, uwzględnione w kalkulacji limitu pomocy publicznej, spełniają wymogi uznania ich jako koszty kwalifikowane zgodnie z § 8 Rozporządzenia WNI.

Powyższy sposób ustalania wartości przysługującej kwoty pomocy publicznej, jest szczególnie istotny pod kątem stanu faktycznego Wnioskodawcy, który pomimo prowadzenia działalności zwolnionej z opodatkowania, prowadzi również działalność opodatkowaną. Stąd też ponoszone koszty oraz osiągane przychody z realizowanej działalności gospodarczej Wnioskodawca jest zobowiązany odpowiednio zaalokować do działalności zwolnionej bądź opodatkowanej co wynika z art. 7 ust. 1 oraz art. 7 ust. 3 pkt 3 Ustawy o CIT. Dodatkowo, Spółka ponosi koszty związane zarówno z działalnością opodatkowaną jak i zwolnioną (tzw. koszty wspólne), które zgodnie z art. 15 ust. 2a w zw. z art. 15 ust. 2 Ustawy o CIT, ustala w stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów (tzw. klucz alokacji). Powyższe przekłada się na to, że klucz alokacji do momentu zakończenia roku podatkowego Spółki, ulega ciągłym zmianom i w trakcie jego trwania, nie ma możliwości dokładnego oszacowania kwoty dochodu, która podlega zwolnieniu podatkowemu w ramach Decyzji.

W konsekwencji, Spółka do momentu zakończenia roku podatkowego, nie będzie w stanie dokładnie oszacować wartości poniesionych kosztów kwalifikowanych a co za tym idzie przysługującego jej limitu pomocy publicznej. Jednocześnie Spółka nie znając wartości dostępnego limitu pomocy publicznej mogłaby, nie z własnej winy, przekroczyć wartość dostępnego limitu zwolnienia podatkowego w ciągu roku i przez to wygenerować znaczącą zaległość podatkową.

W związku z powyższym, Wnioskodawca jest zdania, że w wyniku braku możliwości ustalenia dokładnej kwoty wysokości dochodu podlegającego zwolnieniu z CIT, a co za tym idzie dostępnego limitu dostępnej pomocy publicznej, Spółka nie będzie zobowiązana do obliczania zaliczek na podatek dochodowy z CIT, a kwotę podatku CIT rozliczy po zakończeniu roku podatkowego.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w poniższych interpretacjach indywidualnych:

- interpretacji indywidualnej z dnia 5 czerwca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.258.2023.1.AN,

- interpretacji indywidualnej z dnia 1 czerwca 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.215.2023.1.KW,

- interpretacji indywidualnej z dnia 24 sierpnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.350.2022.2.AN,

- interpretacji indywidualnej z dnia 7 czerwca 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.186.2022.2.BM.

Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że odnośnie prowadzonej przez siebie działalności opodatkowanej (niejako z definicji poza zakresem zwolnienia dostępnego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT), dla której jest w stanie oszacować dokładną wartość poniesionych kosztów i uzyskanych przychodów, będzie kalkulował i wpłacał zaliczki CIT w terminie przewidzianym w art. 25 ust. 1a Ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Dodatkowo wskazać należy, że powołali Państwo nieaktualne brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.).

Zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 34a,

Jednakże zmiana brzmienia ww. przepisu nie ma wpływu na dokonane rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.