w zakresie ustalenia, czy zmiana stawek amortyzacyjnych w ramach metody liniowej, przy założeniu dokonywania odpisów amortyzacyjnych jednorazowo na koniec roku podatkowego, możliwa jest nie później niż w momencie dokonania pierwszego odpisu amortyzacyjnego w danym roku podatkowym czyli odpowiednio nie później niż w ostatnim dniu roku podatkowego

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 17 lipca 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 25 stycznia 2024 r. sygn. akt II FSK 807/21;  

2)i stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłegow podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 lipca 2020 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 lipca 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy zmiana stawek amortyzacyjnych w ramach metody liniowej, przy założeniu dokonywania odpisów amortyzacyjnych jednorazowo na koniec roku podatkowego, możliwa jest nie później niż w momencie dokonania pierwszego odpisu amortyzacyjnego w danym roku podatkowym czyli odpowiednio nie później niż w ostatnim dniu roku podatkowego.

Treść  wniosku jest  następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność finansową, w szczególności w zakresie zawierania umów leasingu operacyjnego i finansowego oraz udzielania klientom finansowania w formie pożyczek. Wnioskodawca podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o CIT. Ponadto, rok podatkowy Spółki równy jest kalendarzowemu.

Działalność Wnioskodawcy polega w szczególności na zawieraniu transakcji gospodarczych, których przedmiotem jest świadczenie usług lub dostawa towarów wynikających z realizacji umów finansowania pod postacią umów leasingu oraz umów pożyczek. W tym więc zakresie, Spółka jest właścicielem bardzo dużej ilości środków trwałych oddanych do używania klientom w ramach umów leasingu, o których mowa w Rozdziale 4a ustawy o CIT.

Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych korzystając z metod amortyzacji określonych w ustawie o CIT, w tym m.in. wg metody określonej w art. 16h (metoda liniowa), art. 16j (indywidualne stawki amortyzacji) oraz art. 16k (metoda degresywna). Wybór metody następuje każdorazowo przed rozpoczęciem amortyzacji danego środka trwałego. Wybraną metodę, Spółka stosuje do pełnego zamortyzowania środka trwałego.

Dla środków trwałych amortyzowanych według metody liniowej Spółka:

-stosuje podstawowe stawki amortyzacji podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stanowiącym Załącznik nr 1 do ustawy o CIT (dalej: Wykaz) albo

-podejmuje decyzję o obniżeniu podanych w Wykazie stawek dla poszczególnych środków trwałych albo

-rezygnuje ze stosowania obniżonych stawek amortyzacji.

Spółka dokonuje zmiany stawki amortyzacji począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Powyższe decyzje są podejmowane każdorazowo w oparciu o bieżącą prognozę przyszłych przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu w rozumieniu ustawy o CIT i mają na celu przygotowanie prognoz realizacji aktywa z tytułu odroczonego podatku odroczonego w sposób nieprowadzący do osiągania strat podatkowych.

Niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie zmiany stawki amortyzacji wynikającej z metody liniowej dokonywania odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w art. 16h ustawy o CIT, przy założeniu dokonywania odpisów amortyzacyjnych jednorazowo na koniec roku podatkowego, zgodnie z art. 16h ust. 4 ustawy o CIT. Zmiana będzie polegała na obniżeniu stawek amortyzacji wynikających z Wykazu lub na rezygnacji ze stosowania obniżonych stawek amortyzacji.

Spółka w zakresie wybranych grup środków trwałych stosuje stawki amortyzacji:

(i)z Wykazu lub

(ii)stawki obniżone.

Ponadto odpisy amortyzacyjne dokonywane są w zgodzie z treścią art. 16h ust. 4 ustawy o VAT a mianowicie w równych ratach co miesiąc. Spółka nadal zamierza dla wybranych grup środków trwałych dokonywać odpisów z zastosowaniem zróżnicowanych stawek amortyzacji, tj. zachowując wartości z Wykazu lub dokonując obniżenia stawek przy czym zamierza w przyszłości zmienić częstotliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych poprzez dokonywanie odpisu amortyzacyjnego jednorazowo na koniec roku podatkowego.

Zmiana częstotliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych następować będzie także w odniesieniu do wybranych grup środków trwałych amortyzowanych metodą liniową. Wskazać należy, iż nie później niż w momencie dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego na koniec roku a więc nie później niż w ostatnim dniu roku podatkowego miałoby miejsce ostateczne określenie stawki amortyzacji.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość w zakresie prawidłowości dokonania zmiany stawek amortyzacji, tj. w zakresie momentu, do którego powinna zostać podjęta decyzja w zakresie zmiany stawek amortyzacji oraz momentu, do którego należałoby wprowadzić odpowiednie zapisy w ewidencji środków trwałych w tym zakresie przy dokonaniu odpisu amortyzacyjnego jednorazowo na koniec roku podatkowego (naliczenie jednorazowej zbiorczej rocznej obniżonej raty.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, iż zmiana stawek amortyzacyjnych w ramach metody liniowej, przy założeniu dokonywania odpisów amortyzacyjnych jednorazowo na koniec roku podatkowego, możliwa jest nie później niż w momencie dokonania pierwszego odpisu amortyzacyjnego w danym roku podatkowym czyli odpowiednio nie później niż w ostatnim dniu roku podatkowego?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, prawidłowym jest stanowisko Spółki, iż zmiana stawek amortyzacyjnych w ramach metody liniowej, przy założeniu dokonywania odpisów amortyzacyjnych jednorazowo na koniec roku podatkowego, możliwa jest nie później niż w momencie dokonania pierwszego odpisu amortyzacyjnego w danym roku podatkowym czyli odpowiednio nie później niż w ostatnim dniu roku podatkowego.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, na prawidłowość przedstawionego stanowiska wskazuje przede wszystkim wykładnia językowa/literalna analizowanego przepisu art. 16i ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”), przy uwzględnieniu treści art. 16h ust. 4 (zdanie pierwsze) ustawy o CIT.

Na podstawie art. 16h ust. 4 ustawy o CIT, zdanie pierwsze „Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i”. Natomiast zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy o CIT „Podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.” Zgodnie z literalnym brzmieniem powyżej wskazanych przepisów, podatnik może dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych (amortyzowanych metodą liniową), wyłącznie:

-w momencie wprowadzenia środka trwałego do ewidencji - wtedy amortyzacja ustalona na podstawie obniżonych stawek amortyzacyjnych będzie naliczana począwszy od miesiąca następującego po miesiącu przyjęcia środka trwałego do używania albo

-począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego

-dokonując odpisu równego co miesiąc lub co kwartał albo jednorazowo na koniec roku podatkowego.

W ocenie Spółki, przewidziana przez ustawodawcę druga opcja w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, wskazuje na moment, od którego powinno być skuteczne obniżenie stawki amortyzacji i wysokości odpisów amortyzacyjnych. Należy uznać, iż obniżony odpis amortyzacyjny powinien być stosowany przez cały rok podatkowy od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego a w sytuacji gdy Spółka planuje ponadto dokonanie jednorazowego odpisu na koniec roku podatkowego to tym samym powinno to nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego odpisu amortyzacyjnego w danym roku podatkowym, czyli odpowiednio nie później niż w ostatnim dniu roku podatkowego.

Na prawidłowość stanowiska Spółki wskazuje również dokonana wykładnia celowościowa i autentyczna. Spółka stoi na stanowisku, że wolą ustawodawcy było i jest pozostawienie podatnikowi prawa do podjęcia indywidualnej i swobodnej decyzji w omawianym zakresie, z zastrzeżeniem ograniczenia, iż wybór dotyczy całego roku podatkowego. Oznacza to, że Spółka będzie miała możliwość dokonania zmiany (obniżenia lub rezygnacji ze stosowania obniżonych stawek) stawek amortyzacji dla wybranych grup środków trwałych amortyzowanych liniowo gdzie dokona odpisu amortyzacyjnego jednorazowo na koniec roku podatkowego nie później niż w ostatnim dniu tego roku. Poprzez dokonanie trwałego zapisu w ewidencji środków trwałych, a dalej także zapisu księgowego wynikającego z naliczonej jednorazowej zbiorczej rocznej raty amortyzacji Spółka w prawidłowy sposób, w ostatnim dniu roku, rozpozna koszty podatkowe wynikające z planu amortyzacji dla danej wybranej grupy środków trwałych amortyzowanych metodą liniową.

Oznacza to, iż w efekcie zmiana stawki amortyzacji nastąpi na koniec roku podatkowego (w ostatnim dniu), jednak przed dokonaniem trwałego naliczenia, zatwierdzenia i zaksięgowania raty amortyzacji, a więc ze skutkiem począwszy od pierwszego miesiąca tegoż roku podatkowego. Zbiorczy jednorazowy odpis amortyzacyjny, zgodnie z treścią art. 16h ust. 4 ustawy o CIT dokonuje się jednorazowo na koniec roku podatkowego, należy więc wskazać, że planowane działanie Spółki będzie również zgodne z przepisami określonymi w art. 16i ust. 5 ustawy o CIT.

Jako bezsprzeczny argument, potwierdzający w pełni prawidłowość planowanego działania po stronie Spółki można wskazać na m.in. treść uzasadnienia projektu nowelizacji ustawy o CIT, w szczególności dotyczącego nowelizacji art. 16i ust. 5 ustawy o CIT (druk sejmowy nr 411 z dnia 17 kwietnia 2002 r.). Z uzasadnienia wynika, iż: „Wprowadzono też możliwość zmniejszenia stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnej wysokości oraz w wybranym przez podatnika momencie. Taka zmiana podyktowana była koniecznością (…) stworzenia mocniejszego instrumentu polityki podatkowej prowadzonej przez podatników. Podatnicy będą mogli w okresie ponoszenia strat podatkowych zaplanować maksymalnie obniżone stawki amortyzacyjne i powrócić do stawek, tj. wyższych kosztów podatkowych, w okresie osiągania dochodów, a tym samym odpowiednio wpływać na wysokość straty podatkowej i dochodu do opodatkowania”.

Wyżej wskazane przez Spółkę stanowisko znajduje uzasadnienie w wielu interpretacjach indywidualnych:

a)interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 9 maja 2008 r., Znak: ITPB3/423-125/08/AW „W aktualnie obowiązującym stanie prawnym podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych miesięcznie, kwartalnie lub jednorazowo na koniec roku. W przypadku obniżenia/podwyższenia stawki amortyzacyjnej i dokonywania odpisów amortyzacyjnych np. co kwartał lub na koniec roku, zmniejszenie stawki nastąpi praktycznie na koniec kwartału lub koniec roku. Tak więc obniżenie/podwyższenie stawki w trakcie roku podatkowego powinno nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.”

b)interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 8 lipca 2008 r., „W przypadku obniżenia/podwyższenia stawki amortyzacyjnej i dokonywania odpisów amortyzacyjnych np. co kwartał lub na koniec roku, zmniejszenie stawki nastąpi praktycznie na koniec kwartału lub koniec roku. Tak więc obniżenie/podwyższenie stawki w trakcie roku podatkowego powinno nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku podatkowym odpisu amortyzacyjnego.”

c)interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 grudnia 2010 r., Znak: IBPBI/2/423-1158/10/CzP „W przypadku obniżenia/podwyższenia stawki amortyzacyjnej i dokonywania odpisów amortyzacyjnych np. co kwartał lub na koniec roku, zmniejszenie stawki nastąpi praktycznie na koniec kwartału lub koniec roku. Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz powyższe przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż stosownie do art. 16i ust. 5 updop Spółka ma prawo, na zasadach wyżej przedstawionych, dokonać obniżenia lub podwyższenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych, jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 updop.”

d)interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 22 grudnia 2011 r., Znak: IPTPB3/423-270/11-4/PM „W konsekwencji, obniżenie lub podwyższenie uprzednio obniżonej stawki w trakcie roku podatkowego powinno zostać uwzględnione nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego, stosownie do art. 16h ust. 4 ww. ustawy.”

e)interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 29 listopada 2012 r., Znak: ILPB4/423-283/12-2/DS „(...) dla środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji, zmiana stawki amortyzacyjnej powinna nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego”.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, iż zmiana stawek amortyzacyjnych w ramach metody liniowej, przy założeniu dokonywania odpisów amortyzacyjnych jednorazowo na koniec roku podatkowego, możliwa jest nie później niż w momencie dokonania pierwszego odpisu amortyzacyjnego w danym roku podatkowym czyli odpowiednio nie później niż w ostatnim dniu roku podatkowego.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 25 września 2020 r. wydałem interpretację indywidualną Znak: 0111-KDIB2-1.4010.313.2020.1.BJ, w której uznałem Państwa stanowisko przedstawione we wniosku w zakresie ustalenia, czy zmiana stawek amortyzacyjnych w ramach metody liniowej, przy założeniu dokonywania odpisów amortyzacyjnych jednorazowo na koniec roku podatkowego, możliwa jest nie później niż w momencie dokonania pierwszego odpisu amortyzacyjnego w danym roku podatkowym czyli odpowiednio nie później niż w ostatnim dniu roku podatkowego – za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 1 października 2020 r.

Skarga na interpretację indywidualną

Pismem z 2 listopada 2020 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Skarga wpłynęła do mnie 6 listopada 2020 r.

Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonej Interpretacji indywidualnej w całości oraz zasądzenie na rzecz strony skarżącej kosztów postępowania, wraz z kosztami zastępstwa procesowego.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 23 lutego 2021 r. sygn. akt I SA/Po 792/20 oddalił Państwa skargę.

Wnieśli Państwo skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 25 stycznia 2024 r. sygn. akt II FSK 807/21 uchylił w całości zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjny w Poznaniu oraz zaskarżoną interpretację z 25 września 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.313.2020.1.BJ.

14 marca 2024 r. wpłynął do Organu wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku 

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

 - uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

  - ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwo i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zaskarżonej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym: