Interpretacja indywidualna z dnia 10 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.53.2024.2.ZK
Temat interpretacji
1. Czy działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego dotycząca realizacji Projektów B+R stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2018-2023 oraz lata kolejne? 2. Czy Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT? (część pytania oznaczona nr 2 z wyłączeniem części dotyczącej uznania za koszty kwalifikowane wypłacanego pracownikom wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności) 3. Czy przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT, za 2022 rok oraz lata kolejne?
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 lutego 2024 r., wpłynął Państwa wniosek z 29 stycznia 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej oraz ulgi prowzrostowej.
Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 21 marca 2024 r. (data wpływu 25 marca 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
X Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest podmiotem z siedzibą w Polsce i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm.; dalej: „Ustawa CIT”), bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm., dalej: „Ustawa CIT”). Spółka uzyskuje przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych.
Spółka od (…). Działalność Wnioskodawcy można podzielić na dwa obszary:
1. (…) (dalej: „Maszyny”);
2. projektowanie linii produkcyjnych dla klientów z wykorzystaniem Maszyn;
3. produkcja wyrobów gotowych z (…) (dalej: „Produkty”);
4. optymalizacje procesów produkcyjnych w Spółce (dalej: „Optymalizacje”).
W zakresie Maszyn, Spółka podejmuje działania ukierunkowane na opracowanie Maszyn, które będą mogły być wykorzystane we wskazanych powyżej branżach. Wnioskodawca opracowuje nowe Maszyny z własnej inicjatywy, tzn. dla własnych potrzeb zoptymalizowania procesów produkcji lub wytworzenia nowego Produktu, bądź jego ulepszenia, jak również z zapotrzebowania na rynku, które dostrzega. W tym zakresie może także powstawać Maszyna z inicjatywy klienta Spółki - wówczas klient prezentuje Wnioskodawcy jedynie swój problem (tj. do jakich zadań miałaby służyć Maszyna - klient nie dostarcza parametrów technicznych), natomiast zaprojektowanie, stworzenie prototypu, produkcja i przetestowanie pozostaje w gestii Spółki.
W ramach prowadzonej działalności, Spółka także dokonuje projektowania całych linii produkcyjnych dla swoich klientów. Do tego celu wykorzystuje swoje doświadczenie w branży. W trakcie realizacji prac w tym zakresie Wnioskodawca wykorzystuje Maszyny, które już znajdują się w jego ofercie lub projektuje dedykowane Maszyny do konkretnej linii produkcyjnej u klienta.
Działalność w zakresie Produktów to poszukiwanie nowych rozwiązań, które mogą przełożyć się na powstanie nowego lub ulepszonego Produktu. Aby móc produkować szybciej, oszczędniej i bezpieczniej, Spółka nieustannie podejmuje się Optymalizacji, które związane są z opracowywaniem nowych technologii lub procesów.
Część z projektów realizowanych przez Spółkę w zakresie Produktów, Maszyn i Optymalizacji charakteryzuje się bardzo wysokim stopniem innowacyjności oraz kreatywną pracą pracowników Spółki (dalej: „Projekty B+R”). Wnioskodawca do Projektów B+R nie zalicza tych projektów i zleceń, które charakteryzują się powtarzalnością w stosunku do poprzednich projektów i zleceń, nie są innowacyjne oraz nie wymagają pracy kreatywnej pracowników.
Spółka zatrudnia/będzie zatrudniała w ramach umowy o pracę lub umowy zlecenia osoby posiadające specjalistyczną wiedzę, doświadczenie oraz kwalifikacje niezbędne do wykonywania obowiązków w zakresie realizacji Projektów B+R (dalej: „Pracownicy”). Dla prawidłowego i pomyślnego przeprowadzenia Projektów B+R, na czas zaprojektowania Maszyny lub wprowadzenia do oferty nowego Produktu, Wnioskodawca powołuje specjalnie dedykowany zespół projektowy składający się z Pracowników (dalej: „Zespół Projektowy”). Zakresy obowiązków Pracowników Zespołu Projektowego są wysoce zróżnicowane - zależą od zajmowanego stanowiska w wewnętrznej strukturze Spółki. Wśród stanowisk sprawowanych przez Pracowników Zespołu Projektowego można wymienić projektantów, konstruktorów, automatyków, monterów.
Poniżej przedstawiony został przebieg przykładowego Projektu B+R, który dotyczy opracowania, zaprojektowania oraz stworzenia Maszyny. Przebieg innych Projektów B+R przebiega w zbliżony sposób do przykładowego projektu, w zależności od rodzaju Maszyny, Produktu lub dokonywanej Optymalizacji. Etap 1 - Inicjowanie i definiowanie Projektu B+R.
Etap 1 może zostać zainicjowany na dwa sposoby:
- pomysł na zaprojektowanie Maszyny powstaje w Spółce, tj. jeden z Pracowników (lub grupa pracowników) wychodzi z inicjatywą zaprojektowania nowej Maszyny. Pomysły Pracowników powstają w związku z ich doświadczeniem w branży oraz obserwacją rynku i trendów, co przekłada się na ich intuicję w zakresie potrzeb branży,
- klient przedstawia Spółce problem, wówczas Wnioskodawca w odpowiedzi organizuje spotkanie z klientem, aby dokładnie zrozumieć jego potrzebę. Należy zaznaczyć, że klient nie dostarcza Spółce gotowego rozwiązania, a jedynie problem, który chciałby rozwiązać. Wówczas to Spółka w odpowiedzi na takie zapytanie wymyśla jego rozwiązanie, poprzez zaprojektowanie Maszyny. Klient nie dostarcza Spółce danych technicznych, na podstawie których mogłaby stworzyć Maszynę. Cały proces twórczy w zakresie zaprojektowania i stworzenia Maszyny jest realizowany przez Wnioskodawcę.
Na Etapie 1, Spółka podejmuje zatem decyzję o przeprowadzeniu Projektu B+R, który może zostać zainicjowany poprzez jeden z dwóch powyżej opisanych sposobów. Kolejne etapy realizacji Projektu B+R są prowadzone w analogiczny sposób, niezależnie od sposobu jego zainicjowania.
Etap 2 - Powołanie Zespołu Projektowego
Na Etapie 2 Spółka każdorazowo podejmuje decyzję o powołaniu Zespołu Projektowego, dedykowanego do realizacji Projektu B+R. Na tym etapie Zespół Projektowy ustala wstępnie harmonogram prac, zakresy zadań dla Pracowników oraz zapotrzebowanie do realizacji Projektu B+R. Zadaniem Zespołu Projektowego będzie przeprowadzenie całego Projektu B+R, tj. realizacja prac we wszystkich jego pozostałych etapach.
Etap 3 - Ocena i selekcja pomysłów przez Zespół Projektowy
Na Etapie 3 Zespół Projektowy dokonuje oceny celowości oraz potencjalnych korzyści, jakie Spółka bądź klienci mogą uzyskać w ramach przeprowadzonego Projektu B+R. W trakcie Etapu 3 powstaje wstępny rysunek techniczny planowanej Maszyny. Dodatkowo, przeprowadzana jest analiza wykonalności - Pracownicy Zespołu Projektowego analizują potencjalne ryzyka związane z planowanym Projektem B+R oraz opracowują plany ich minimalizacji - m.in. dostępność materiałów i komponentów do wyprodukowania Maszyny oraz technologia, w której Maszyna powstanie. Po otrzymaniu pozytywnego wyniku analizy wykonalności, Zarząd Spółki podejmuje decyzję o dalszym procesowaniu Projektu B+R albo jego tymczasowym wstrzymaniu. Wstrzymanie Projektu B+R może być podyktowane zbyt wysokimi kosztami jego realizacji, ze względu na brak technologii lub materiałów, które pozwalałaby na jego realizację. Projektowane przez Spółkę Maszyny są bardzo innowacyjne, również na skalę światową, stąd czasami niezbędne jest ich wstrzymanie Projektu B+R do czasu, aż zmieni się otoczenie technologiczne i realizacja Projektu B+R będzie opłacalna.
Etap 4 - Projektowanie
Konstruktorzy oraz automatycy z Zespołu Projektowego tworzą - w oparciu o specjalistyczne i techniczne oprogramowanie - rysunki 2D i modele 3D Maszyn. Niezbędne jest zaprojektowanie każdego elementu (podzespołu), z którego będzie składała się Maszyna. Średni czas trwania opracowania ww. modeli trwa około 2 miesięcy. Automatycy tworzą rysunki techniczne schematów układów elektrycznych oraz pneumatycznych dla projektowanych Maszyn. W procesie projektowania Maszyny Pracownicy Zespołu projektowego mogą podjąć decyzję o konieczności wprowadzenia zmian do pierwotnych założeń Projektu B+R potrzebnych dla jego pomyślnego przeprowadzenia oraz zakończenia. Może wynikać to z faktu, że dokumentacja techniczna (rysunki 2D i modele 3D) wykaże przeszkody w osiągnięciu pierwotnych założeń. Innymi słowy, dokumentacja projektowa jest dokładną, szczegółową i specjalistyczną dokumentacją techniczną, dlatego - w porównaniu do wstępnych koncepcji projektowych - na jej podstawie możliwe jest dokonanie bardziej szczegółowej analizy konceptu Maszyny. Z tych względów, często niezbędna jest zmiana pierwotnych założeń. Dowodzi to nieprzewidywalności Projektu B+R.
Po opracowaniu finalnej wersji dokumentacji technicznej jest ona przekazywana do kolejnego etapu - prototypowanie.
Etap 5 - Prototypowanie
Konstruktorzy oraz monterzy z Zespołu Projektowego podejmują prace prowadzące do stworzenia prototypu Maszyny, który będzie odzwierciedlał założenia projektowe ustalone na wcześniejszych etapach realizowanego Projektu B+R. Wnioskodawca dokonuje bieżącego zakupu materiałów niezbędnych do powstania prototypu Maszyny. Po zebraniu odpowiednich komponentów i materiałów następuje montaż prototypu. Automatycy równolegle tworzą oprogramowanie komputerowe, które będzie wykorzystywane w Maszynie. Wielokrotnie zdarza się tak, że na etapie prototypowania dokumentacja projektowa musi wrócić do poprzedniego etapu, tj. Projektowanie. Wynika to z faktu, że kiedy powstaje fizyczny prototyp Maszyny okazuje się, że nie jest możliwe spełnienie wszystkich założeń z etapu projektowania - mogą pojawić się np. problemy związane z właściwym montażem poszczególnych elementów Maszyny, nośnością poszczególnych elementów itp. To również dowodzi nieprzewidywalności Projektu B+R. W związku z tym Zespół Projektowy wprowadza zmiany w dokumentacji projektowej, po czym ponownie prowadzone są prace nad prototypem Maszyny. Następuje iteracja tej czynności do momentu powstania prototypu Maszyny, który będzie spełniał pierwotne albo skorygowane założenia w zakresie funkcjonalności i specyfikacji Maszyny.
Po zakończeniu prototypowania Projekt B+R przechodzi do kolejnej fazy - testowanie.
Etap 6 -Testowanie
Po zmontowaniu prototypu Maszyny oraz uruchomieniu oprogramowania niezbędnego do jej automatyzacji, Wnioskodawca przeprowadza testy sprawdzające działanie Maszyny. Spółka przeprowadza testy na własnych materiałach. Sprawdzane jest, czy prototyp Maszyny spełni wszystkie standardy BHP. Przeprowadzana jest seria prób wytrzymałościowych, aby sprawdzić, jak Maszyna zachowa się w standardowym środowisku produkcyjnym. W przypadku Maszyn, które nie będą wykorzystywane w Spółce, często testy są przeprowadzane dodatkowo na produktach/materiałach klienta. Wówczas odbywa się robocze spotkanie, w trakcie którego testowany jest prototyp Maszyny, aby sprawdzić jak prototyp działa z wykorzystaniem wyrobów klienta, np. (…).
Testy mogą być przeprowadzane w surowcu Wnioskodawcy lub surowcu klienta np. w procesie testów jakościowych maszyny do (…) produkowanymi przez klienta. W przypadku wykrycia błędów konstrukcyjnych, prototyp Maszyny jest kierowany do wcześniejszego etapu prototypowania, w celu ich usunięcia. Mogą zdarzyć się sytuacje, kiedy po przeprowadzeniu testów, a następnie wprowadzonych modyfikacji do prototypu na etapie prototypowania, prototyp Maszyny nie spełnia określonych parametrów. Po przeprowadzeniu kilku prób Wnioskodawca może podjąć decyzję o zakończeniu Projektu B+R na tym etapie.
W przypadku błędów konstrukcyjnych prototyp wraca do Etapu 5 prototypowanie - w celu podjęcia próby wyeliminowania błędów, a w przypadku błędów mechanicznych prototyp wraca do Etapu 4 Projektowanie, celem przeprojektowania elementów prototypu. Zdarzają się sytuacje kiedy na etapie testowania np. (…) pojawiły się błędy, których nie można już naprawić - brak wydajności i skrócenia pracy pracownika dzięki nowo powstałej maszynie, wobec czego Projekt B+R zakończony jest niepowodzeniem. Zespół Projektowy podejmuje decyzję o zaprzestaniu kontynuacji Projektu B+R, wobec powstałych błędów - decyzja ta jest akceptowana przez Zarząd Spółki.
Równolegle z realizacją poszczególnych etapów Projektu B+R, sporządzana jest dokumentacja techniczna Maszyny oraz jej instrukcja obsługi. Po przeprowadzeniu wszystkich niezbędnych testów i zatwierdzeniu działania prototypu Maszyny, zgodnie z oczekiwaniami, Projekt B+R zostaje zakończony.
W tym miejscu warto przywołać dwa przykłady realizowanych przez Spółkę Projektów B+R z zakresu Maszyn:
1. Maszyna (…)
Przedmiotowy Projekt B+R dotyczy zaprojektowania, stworzenia prototypu, przetestowania i uruchomienia Maszyny, która będzie (…).
2. Maszyna (…)
Głównym celem tego Projektu B+R jest (…).
Projektowana modernizacja łączy doświadczenie Pracowników Spółki z rozwiązaniami rynkowymi, które w teorii mogą przyczynić się do eliminacji dotychczasowych problemów np. (…).
Poniżej przykład planowanego przez Wnioskodawcę Projektu B+R w zakresie Produktów:
Opracowanie przez Spółkę innowacyjnej technologii wytwarzania nowego wyrobu (…):
Projekt B+R dotyczy badania i opracowania nowej technologii, (…).
Reasumując, Wnioskodawca zauważa, że realizowane Projekty B+R:
- są prowadzone w sposób systematyczny, według metodologii wskazanej we wcześniejszej części wniosku przez Pracowników Zespołu Projektowego, posiadających wiedzę, niezbędne doświadczenie oraz specjalistyczne wykształcenie zawodowe;
- są dokumentowane w ewidencji Wnioskodawcy;
- mają na celu tworzenie innowacyjnego rozwiązania w postaci nowych lub ulepszonych Maszyn, a także technologii i rozwiązań, które przyczynią się do powstania innowacyjnych Produktów oferowanych przez Wnioskodawcę.
Dodatkowo Wnioskodawca:
- będzie prowadzić działalność w zakresie opisanym powyżej również w przyszłości;
- nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia;
- w przypadku uznania przez tutejszy organ podatkowy stanowiska Wnioskodawcy w zakresie prawa do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej za prawidłowe, wykaże koszty kwalifikowane poniesione na realizację Projektów B+R w zeznaniach podatkowych składanych za poszczególne lata podatkowe. Koszty kwalifikowane, wykazane w zeznaniu podatkowym za dany rok podatkowy, będą jednocześnie stanowiły koszt uzyskania przychodu w tym roku podatkowym;
- prowadzi i będzie prowadzić ewidencję zgodnie z art. 9 ust. 1b Ustawy CIT, pozwalającą wyodrębnić koszty działalności w zakresie opisanym powyżej;
- nie posiada/nie posiadał statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej;
- w przypadku uznania przez tutejszy organ podatkowy stanowiska Wnioskodawcy w zakresie prawa do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej za prawidłowe, w przypadku otrzymanych dofinansowań/zwrotów kosztów Spółka nie zastosuje tych kosztów poniesionych na realizację Projektów B+R przy rozliczaniu ulgi badawczo-rozwojowej;
- nie korzysta/nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy CIT.
W odniesieniu do opisanych powyżej Projektów B+R, Wnioskodawca wskazuje, że do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, związanych z realizowanymi Projektami B+R, Spółka zalicza następujące wydatki (zwane dalej: „Kosztami Projektów B+R”):
1) Wynagrodzenia przeznaczone dla Pracowników biorących udział w realizacji Projektów B+R, posiadających specjalistyczną wiedzę, kompetencje oraz doświadczenie, umożliwiające prowadzenie projektów. Do zadań Pracowników należy m.in.:
a. tworzenie projektów produktów,
b. montaż prototypów produktów,
c. przygotowanie i prowadzenie uruchomień i testów urządzeń,
d. współpraca z projektantami na etapie ustalania koncepcji projektowanych rozwiązań,
e. współpraca merytoryczna z projektantami celem zapewnienia wysokiej jakości rozwiązań projektowych,
f. kontrola zgodności z dokumentacją uruchamianych urządzeń oraz kontrola jakości ich wykonania,
g. udział w rozwoju i ulepszaniu produktów Spółki.
Zakresy obowiązków znajdują się bezpośrednio w umowach o pracę Pracowników lub wewnętrznej dokumentacji Spółki. Z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu Pracownik poświęcił na Projekty B+R. Do Kosztów Projektów B+R Spółka zalicza jedynie tę część wynagrodzenia, która proporcjonalnie przypada na czas poświęcony na Projekty B+R. Wnioskodawca zatrudnia także osoby zajmujące się wyłącznie realizacją Projektów B+R - w ich przypadku całe wynagrodzenie stanowi Koszt Projektów B+R. Spółka nie zalicza do Kosztów Projektów B+R tej części wynagrodzenia Pracowników, która przypada na czas ich absencji.
2) Koszty amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych do realizacji Projektów B+R.
3) Koszty materiałów i surowców wykorzystywanych przy pracy nad realizacją danego Projektu B+R.
4) Wydatki na ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych.
Dodatkowo, Spółka w ramach prowadzonej działalności, ponosi i zamierza ponosić wydatki celem uzyskania wzrostu przychodów ze sprzedaży Produktów i Maszyn znajdujących się w jej ofercie sprzedażowej (dalej: „Wydatki Na Wzrost Przychodów”). Spółka osiągnęła wzrost przychodów ze sprzedaży Produktów w 2023 roku względem roku 2022 oraz przewiduje, że w kolejnych latach jej przychody ze sprzedaży Produktów będą rosły względem każdego poprzedniego roku. Sprzedawane przez Spółkę Produkty i Maszyny są zbywane do podmiotów niebędących podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT.
W ramach Spółki funkcjonuje wyodrębniony dział marketingu (dalej: „Pracownicy działu marketingu”), którego zadaniem jest planowanie, koordynacja i realizacja działań sprzedażowych mających na celu realizację polityki sprzedaży i promocji Maszyn oraz Produktów Spółki wobec potencjalnych nabywców. Pracownicy działu marketingu tym samym kreują pozytywny wizerunek marek Maszyn lub Produktów należących do Wnioskodawcy, skutkujący ich ekspansją, wzrostem przychodów z ich sprzedaży i umocnieniem pozycji na rynku.
Wśród najważniejszych obszarów działań sprzedażowych, w ramach których Pracownicy działu marketingu realizują swoje zadania należy wymienić:
- Działania marketingowe;
- Działania promocyjno-informacyjne;
- Uczestnictwo w targach;
- Ofertowanie.
Działania marketingowe
Do zadań z obszaru działań marketingowych realizowanych przez Pracowników działu marketingu wymienić należy:
- przygotowanie katalogów produktowych;
- przygotowanie materiałów reklamowych takich jak ulotki w różnych wersjach językowych;
- analiza danych marketingowych;
- koordynowanie ekspozycji marki;
- wsparcie innych zespołów w zadaniach mających wpływ na rozpoznawalność marki Spółki;
- koordynacja współpracy z zewnętrznymi agencjami reklamowymi i agencjami public relations.
Spółka zatem prowadzi bezpośrednio część działań marketingowych wpływających na wzrost przychodów ze sprzedaży Produktów oraz Maszyn.
W celu przygotowania szaty graficznej materiałów reklamowych Spółka korzysta z usług zewnętrznej agencji graficznej. Zaprojektowane materiały reklamowe wykonywane są przez zewnętrznego dostawcę.
W związku z powyższym, Spółka ponosi wydatki na:
a) narzędzia wykorzystywane przez Pracowników działu marketingu (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
b) projekty graficzne wykorzystywanych w materiałach marketingowych (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie);
c) produkcję materiałów reklamowych prezentujących Produkty i Maszyny (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
d) raporty i badania rynku wykorzystywane do analizy marketingowej w Spółce;
- zwane dalej: „Kosztami Marketingu”.
Działania promocyjno-informacyjne
Wnioskodawca posiada oraz będzie posiadać w przyszłości własną aktywną stronę internetową. Obsługą strony internetowej, aktualizacją oferty na stronie, wstawianiem nowych wiadomości oraz aktualności dotyczących działalności Spółki zajmuje się podmiot zewnętrzny.
Wnioskodawca we współpracy z zewnętrzną agencją reklamową przeprowadza internetowe kampanie oraz wykorzystuje inne internetowe możliwości reklamowe, dodatkowo pozycjonując i zaznaczając swoją obecność w wyszukiwarkach i mediach społecznościowych, wobec czego Spółka ponosi/zamierza ponosić wydatki na reklamy w mediach społecznościowych. Spółka reklamuje również Maszyny oraz Produkty z użyciem kanałów takich jak Google Ads i YouTube. Na platformie YouTube Wnioskodawca publikuje również własne spoty reklamowe, przygotowane w ramach współpracy z zewnętrzną agencją reklamową.
W związku z powyższym, Spółka ponosi lub poniesie wydatki na:
a) organizację i prowadzenie strony internetowej (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
b) internetowych kampanii reklamowych;
c) pozycjonowanie strony internetowej Spółki w wyszukiwarkach (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
d) opłaty za reklamy w mediach społecznościowych (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
e) wynajęcie za granicą tzw. showroom’u, w którym znajdują się Maszyny i Produkty Spółki (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
-zwane dalej: „Kosztami Promocji”.
Uczestnictwo w targach
W 2023 r. Spółka rozpoczęła uczestnictwo oraz będzie uczestniczyła w krajowych, jak również międzynarodowych targach sprzedażowych jako wystawca, w ramach których aktywnie promuje własne Maszyny i Produkty. Do tej pory Spółka uczestniczyła w targach (…). Dodatkowo, Spółka w najbliższym czasie planuje udział w targach (…).
W celu uczestnictwa w targach, Wnioskodawca ponosi i zamierza ponosić wydatki na udostępnienie stoiska, na którym organizuje prezentację oferty handlowej. Wnioskodawca zaopatruje stanowisko w materiały reklamowe takie jak katalogi informacyjne, ulotki produktowe, bannery, itp.
Udział w targach podyktowany jest licznymi względami rozwojowymi, takimi jak możliwość prezentacji i promocji Maszyn i Produktów dla grupy odbiorców potencjalnie generujących dla Spółki zyski, co prowadzi konsekwentnie do zwiększenia obrotów ze sprzedaży Maszyn i Produktów.
W związku z uczestnictwem w wyżej wskazanych formach wydarzeń sprzedażowych na terenie Polski lub za granicą, Wnioskodawca ponosi lub będzie ponosił wydatki na:
a) zakwaterowanie i wyżywienie Pracowników oraz Pracowników działu marketingu Spółki w czasie targów lub innych wydarzeń (faktura wystawiana przez hotel, w którym nocują pracownicy);
b) podróż Pracowników oraz Pracowników działu marketingu biorących udział w targach (bilety lotnicze i kolejowe);
c) przejazdy samochodami (w tym koszty paliwa) poniesione w celu organizacji miejsca wystawowego (faktura za paliwo);
d) przygotowanie materiałów reklamowych takich jak katalogi informacyjne, ulotki produktowe i broszury (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie);
e) zaprojektowanie i wykonanie praktycznych gadżetów reklamowych z logiem Spółki przez podmiot trzeci (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie);
f) zakup materiałów reklamowych, które zostaną wykorzystane na targach (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie);
g) wynajęcie powierzchni wystawienniczej (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
h) wynagrodzenie agencji reklamowej zapewniającej usługi hostess (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
i) wykonanie wystroju stoiska (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie);
- zwane dalej: „Kosztami Targów”.
Ofertowanie
Spółka nieustannie stara się zdobywać rynki zagraniczne, w tym celu przedstawia swoje oferty, jak również dokumentację techniczną dotycząca Produktów i Maszyn w językach obcych. Aby było to możliwe, Spółka korzysta z biur tłumaczeń. W związku z tym Spółka ponosi wydatki na tłumaczenie dokumentacji sprzedażowej (zwane dalej: „Kosztami Ofertowania”).
Mając na uwadze powyższe, na Wydatki Na Wzrost Przychodów składają się opisane powyżej:
1. Koszty Marketingu;
2. Koszty Promocji;
3. Koszty Targów;
4. Koszty Ofertowania.
Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że:
- Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowiły/stanowią/będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT;
- Wydatki Na Wzrost Przychodów poniesione przez Spółkę nie zostaną jej zwrócone w jakiejkolwiek formie, ani odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym;
- w przypadku uznania stanowiska Spółki za prawidłowe, skorzysta ona z ulgi przewidzianej w treści przepisu art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT;
- Ulga zostanie wykorzystana do wysokości dochodu uzyskanego przez Spółkę w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym;
- rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym;
- nie korzysta/nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy CIT.
Ponadto, uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w następujący sposób:
- W ramach realizowanych Projektów B+R, Spółka wykorzystuje przede wszystkim specjalistyczną wiedzę wykwalifikowanych Pracowników, bez której realizacja jakichkolwiek prac projektowych w tak skomplikowanej dziedzinie jaką jest prototypowanie i projektowanie Maszyn i Produktów oraz Optymalizacji, nie byłaby możliwa. Do tego typu projektów niezbędne jest doświadczenie, posiadanie odpowiedniego know-how, opracowanie dokumentacji technicznej i zaprojektowanie oraz stworzenie poszczególnych elementów Maszyn i Produktów oraz właściwe zaprojektowanie danej Optymalizacji.
- W wyniku realizacji Projektów B+R w Spółce, powstaje nowa wiedza z zakresu prototypowania, projektowania i produkcji Maszyn i Produktów, a także Optymalizacji procesów produkcyjnych, tj. w inżynierii produkcji, inżynierii materiałowej, budowie i eksploatacji maszyn, automatyce, elektronice, mechanice oraz informatyce.
- W trakcie realizacji Projektów B+R połączono i kształtowano specjalistyczną wiedzę wykwalifikowanych Pracowników, bez której realizacja jakichkolwiek prac projektowych w tak skomplikowanej dziedzinie jaką jest prototypowanie i projektowanie Maszyn i Produktów oraz Optymalizacji. Efektem tego połączenia i kształtowania są nowe modele Maszyn lub nowe rozwiązania, które mogą zostać wykorzystane przy projektowaniu Maszyn (w stosunku do prac w zakresie Projektów B+R w obszarze Maszyn), nowe Produkty (w stosunku do prac w zakresie Projektów B+R w obszarze Produktów), a także nowe rozwiązania optymalizacyjne procesy produkcyjne (w stosunku do prac w zakresie Projektów B+R w obszarze Optymalizacji).
- W celu realizacji Projektów B+R, Spółka uprzednio przeprowadza szereg analiz, na podstawie których wyników - jak również własnego doświadczenia w branży, czy obserwacji zapotrzebowania na rynku, zapotrzebowania klientów - inicjuje opracowanie innowacyjnej Maszyny, wprowadzenie innowacyjnego Produktu do swojej oferty, opracowanie Optymalizacji w zakresie procesu produkcji.
- Wnioskodawca projektując i tworząc Maszyny stosuje unikatowe rozwiązania i koncepcje z zakresu tworzenia maszyn dla branży (…). Są to rozwiązania i koncepcje wymyślone/opracowane przez Spółkę. Przykłady tych koncepcji i rozwiązań zostały wskazane we Wniosku przy opisie Projektów B+R:
1.Maszyna (…),
2. Maszyna (…).
- Realizacja Projektów B+R w zakresie Produktów to poszukiwanie nowych rozwiązań, które mogą przełożyć się na powstanie nowego lub ulepszonego Produktu. W tym zakresie Spółka stosuje unikatowe rozwiązania i koncepcje z zakresu produkcji (…). Przykłady tych koncepcji i rozwiązań zostały wskazane we Wniosku przy opisie Projektu B+R „(…)”.
- Wnioskodawca realizując Projekty B+R z zakresu Optymalizacji stosuje unikatowe rozwiązania i koncepcje z zakresu produkcji (…). Są to rozwiązania i koncepcje wymyślone/opracowane przez Spółkę. Przykłady tych koncepcji i rozwiązań zostały wskazane we Wniosku przy opisie Projektów B+R:
1. Maszyna (…),
2. Maszyna (…),
3. Opracowanie przez Spółkę innowacyjnej technologii (…).
- Wprowadzane przez Wnioskodawcę modyfikacje w Maszynach i Produktach, jak również nowe rozwiązania implementowane w nowych Maszynach i Produktach sprawiają, że tworzone przez Spółkę Maszyny i Produkty w znaczny stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących. Unikatowość Maszyn polega m in. na sposobie, w jaki są wykorzystywane w branży (…). Unikatowość Produktów dotyczy procesu, w jakim powstają, np. opracowanie (…). Unikatowość Optymalizacji polega m in. na wpływie określonych parametrów na proces produkcji Produktów, np. wykorzystanie odpowiednich Maszyn, wprowadzenie nowych parametrów w procesie technologicznym.
- Nowe Maszyny, które powstają w ramach realizacji Projektów B+R realizowanych przez Spółkę, różnią się od już istniejących m in. funkcjonalnością, wydajnością, zastosowanymi podzespołami, zastosowaniem, otrzymaniem nowych wyrobów, prędkością pracy, dokładnością, bezpieczeństwem użycia, stopniem awaryjności, możliwością wykorzystania innych surowców do produkcji. Nowe Produkty, które powstają w ramach realizacji Projektów B+R realizowanych przez Spółkę, różnią się od już istniejących m.in. techniką wykonania, technologią, procesem w którym powstają, procesem w którym będą wykorzystywane, właściwościami, surowcem z którego powstały Optymalizacje, które Spółka opracowuje w ramach realizacji Projektów B+R realizowanych przez Spółkę, różnią się od już istniejących m.in. zmianą procesu produkcji poprzez optymalizację kosztów produkcji, bezpieczeństwa, szybkości produkcji, redukcji odpadów w procesie produkcji.
- Twórczy charakter Maszyn/Produktów/Optymalizacji wskazanych we Wniosku przejawia się tym, że w wyniku realizacji Projektów B+R powstają nowe Maszyny, nowe Produkty lub nowe Optymalizacje. Zgodnie z definicją języka polskiego PWN „twórczy” oznacza „mający na celu tworzenie; też: będący wynikiem tworzenia”. Projekty B+R z zakresu Maszyn, Produktów i Optymalizacji mają na celu tworzenie nowych Maszyn, Produktów i Optymalizacji. Z kolei powstałe Maszyny, Produkty i Optymalizacje są wynikiem tworzenia. Zatem Projekty B+R z zakresu Maszyn, Produktów i Optymalizacji mają charakter twórczy, który przejawia się dążeniem przez Spółkę do wytworzenia innowacyjnych Maszyn, Produktów i Optymalizacji.
- Do projektów, które Spółka kwalifikuje jako Projekty B+R, Wnioskodawca nie zalicza prac o charakterze rutynowym.
Spółka zwraca uwagę, że w przedmiotowym pytaniu pojawia się pojęcie „działalności badawczo-rozwojowej”, tj. „(...) zaliczacie Państwo do działalności badawczo-rozwojowej?” Wnioskodawca zwraca uwagę, że przedmiotem Wniosku jest pytanie, czy opisana przez Wnioskodawcę działalność w zakresie realizacji Projektów B+R spełnia ustawową definicję działalności badawczo-rozwojowej. Bezpośrednia odpowiedź na tak zadane przez Organ podatkowy pytanie prowadziłaby do sytuacji, w której to Wnioskodawca samodzielnie w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym (udzielane przez Wnioskodawcę odpowiedzi stanowią bowiem uzupełnienie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego) wskazałby fakt, który jest de facto przedmiotem zadanego pytania.
- Koszty wynagrodzeń pracowników, wchodzące w Koszty Projektów B+R, stanowią należności o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
- Przedmiotem pytania, oznaczonego we wniosku nr 2, jest również zaliczenie do kosztów kwalifikowanych wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności pracowników.
- Pod pojęciem „narzędzia wykorzystywane przez Pracowników działu marketingu” należy rozumieć programy komputerowe, licencje do programów, bazy danych, które są wykorzystywane do działań marketingowych Spółki.
- Wydatki na internetowe kampanie reklamowe związane są z nabywaniem tej usługi od zewnętrznego kontrahenta oraz z przeprowadzaniem ich przez Pracowników Spółki.
- Pod pojęciem „zakwaterowanie i wyżywienie Pracowników oraz Pracowników działu marketingu Spółki w czasie targów lub innych wydarzeń" należy rozumieć koszty noclegu pracowników, ich wyżywienia i diety, w czasie targów lub innych wydarzeń. W skład „innych wydarzeń” wchodzą sytuacje, w których Wnioskodawca ma możliwość zaprezentowania swoich Maszyn i Produktów, jednakże niebędące typowymi targami w rozumieniu słownika języka polskiego PWN.
- Spółka ponosi koszty tłumaczeń dokumentów sprzedażowych w postaci faktur wystawionych przez biura tłumaczeń/biegłych tłumaczy przysięgłych, za wykonanie usług polegających na przetłumaczeniu dokumentacji sprzedażowej z języka polskiego na języki obce. Dokumenty sprzedażowe mają charakter sprzedażowy, tj. dotyczą oferowanych przez Spółkę Produktów i Maszyn - oferty, dokumentacja techniczna, instrukcja obsługi etc.
- Projektowane/ulepszane Maszyny dla własnych potrzeb, stanowią w Spółce środki trwałe podlegające amortyzacji.
Pytania
1. Czy działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego dotycząca realizacji Projektów B+R stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2018-2023 oraz lata kolejne?
2. Czy Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT? (część pytania oznaczona nr 2 z wyłączeniem części dotyczącej uznania za koszty kwalifikowane wypłacanego pracownikom wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności)
3. Czy przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT, za 2022 rok oraz lata kolejne?
Państwa stanowisko w sprawie
1. Działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego dotycząca realizacji Projektów B+R stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2018-2023 oraz lata kolejne.
2. Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT.
3. Przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT za 2022 rok oraz lata kolejne.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:
Ad 1.
Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 1 Ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Definicję działalności „badawczo-rozwojowej” zawarto w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, z którego wynika, że termin „działalność badawczo-rozwojowa” oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (www.sjp.pl), słowo „twórczy” oznacza „mający na celu tworzenie, odkrywczy, kreatywny”. Dodatkowo, jak zostało wskazane w Rozdziale 3.2.1.1 akapit 32 Objaśnień z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej: „Objaśnienia”), we fragmencie odnoszącym się do wykładni słowa „twórczy”: „w doktrynie prawa autorskiego cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia.” Zatem, twórczość w działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, funkcjonalności, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, prace realizowane przez Wnioskodawcę mają charakter twórczy ze względu na cel ich przeprowadzenia, obejmujący wypracowanie nowych rozwiązań w zakresie prowadzonej działalności, uwzględniając zmienne otoczenia rynku, przy realizowaniu Projektów B+R. Projekty B+R mają więc charakter twórczy, oryginalny i indywidualny oraz są ukierunkowane na opracowywanie nowych rozwiązań oraz koncepcji. Każda z prac podjęta w ramach Projektów B+R wymaga innowatorskiego, zindywidualizowanego podejścia. Dodatkowo, prowadzone prace obejmują wykorzystanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności.
W świetle wyżej przytoczonych definicji, prace realizowane przez Spółkę w ramach Projektów B+R mają charakter „twórczy”.
Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 Ustawy CIT, są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnej wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (na podstawie art. 4 ust. 3 Ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce).
Wnioskodawca, również zaznacza, że realizowane prace w ramach Projektów B+R były/są/będą dokonywane w nieregularnych odstępach czasu i mają różny zakres. Wypełnione zostają tym samym znamiona prac rozwojowych zawarte w art. 4a pkt 28 Ustawy CIT. Przepis ten odmawia uznania za prace rozwojowe działalności wykonywanej w sposób rutynowy i okresowy. Ustawa CIT, nie definiuje jednak pojęcia „rutynowy”, dlatego organy podatkowe często odwołują się do pojęć ze słownika języka polskiego. Takie podejście odnajdujemy m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 listopada 2017 r. o sygn. akt 0111-KDIB1-34010.352.2017.2.MST, który w swoim piśmie przywołuje znaczenie ze „Słownika języka polskiego PWN pod red. W. Doroszewskiego” (http://sjp.pwn.pl) stanowiąc, że poprzez słowo „rutynowy” należy rozumieć: „wykonywany często i niemal automatycznie” i „wykonywany według utartych schematów”.
W przypadku Wnioskodawcy nie mamy do czynienia z działaniami wykonywanymi automatycznie i „według utartych schematów”. Jak już zostało wskazane wyżej, Wnioskodawca zajmuje się realizacją Projektów B+R w związku z innowacyjnymi koncepcjami. Nie można zatem uznać, że są to działania automatyczne i według utartych schematów, gdyż wszystkie czynności podejmowane w trakcie realizacji prac będących przedmiotem wniosku, są zindywidualizowane, a wyniki tych prac każdorazowo są niepowtarzalne. Istotą działania jest wysiłek intelektualny i technologiczny oraz twórczy wkład Wnioskodawcy w proces realizacji Projektów B+R. Następujące zmiany mają niewątpliwie charakter twórczy, a ich wprowadzenie wymaga od Wnioskodawcy innowacji, wyspecjalizowanego personelu oraz zaplecza technicznego potrzebnych do finalizacji projektu, co jest przeciwnością działań wykonywanych w sposób rutynowy.
W przepisach nie znajdziemy również definicji słowa „okresowy”. Podobnie jak powyżej, należy odnieść się do wykładni językowej tego określenia. Słownik Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) wskazuje na następujące znaczenia słowa „okresowy”: „powtarzający się, występujący co pewien czas” oraz „dotyczący danego okresu”. Na podstawie przedstawionej definicji, znaczenie słowa „okresowy” sugeruje, że chodzi o podejmowanie czynności podobnych do siebie i w jakiś sposób się powtarzających. Z tego wynika, że przedstawiona działalność Wnioskodawcy nie ma znamion okresowości, ponieważ - jak już zostało wskazane na wcześniejszym etapie wniosku - czynności związane z zaprojektowaniem i wytworzeniem rozwiązań każdorazowo podejmowane są w odpowiedzi na zupełnie nowe zapotrzebowanie pojawiające się z inicjatywy Klientów lub Spółki.
Wnioskodawca wskazuje dodatkowo, że prace realizowane przez Pracowników są prowadzone w sposób systematyczny. Świadczy o tym jasny i etapowy przebieg prac. Spółka przygotowuje wewnętrzną dokumentację przy realizacji Projektów B+R. Takie usystematyzowanie podejmowanych działań dowodzi ich systematyczności oraz braku incydentalności.
Należy więc zauważyć, że cały cykl, od powstania pomysłu, poprzez prowadzenie analiz i aż po opracowanie koncepcji, stanowi nierozerwalny ciąg prac, bowiem między poszczególnymi fazami działań Wnioskodawcy istnieje wyraźny związek; tworzą one spójny, systematyczny proces umożliwiający realizację Projektów B+R. Nie byłoby to możliwe bez wypracowania stosownej metodologii realizacji Projektów B+R, przejawiającej się we wskazanych w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego etapach. W konsekwencji między poszczególnymi etapami procesu twórczego istnieje ścisła zależność i związek przyczynowo-skutkowy, co wskazuje na spełnienie warunku „systematyczności” z definicji zawartej w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT.
Co istotne, Projekty B+R są zindywidualizowane. Tym samym, prace nad realizacją Projektów B+R nie są „odtwórczym” zajęciem, które nie kwalifikowałyby się do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej na podstawie art. 4a pkt 26 Ustawy CIT. Wnioskodawca jest odpowiedzialny za samodzielne realizowanie Projektów B+R.
Podstawą do działania i realizacji wszelkich prac w ramach Projektów B+R jest wiedza oraz doświadczenie wyspecjalizowanych Pracowników. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, proces realizacji Projektów B+R jest wieloetapowy i wymaga posiadania przez Pracowników doświadczenia i specjalistycznej wiedzy.
Tym samym, prace realizowane w zakresie Projektów B+R nie są „odtwórczym” bądź „rutynowym” działaniem, które nie spełniałoby definicji prac rozwojowych, o których mowa w art. 4a pkt 28 Ustawy CIT.
Reasumując, podejmowane przez Spółkę czynności w celu realizacji Projektów B+R, wpisują się w definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w Ustawie CIT, ponieważ mają charakter twórczy, nie wprowadzają zmian o charakterze rutynowym bądź okresowym, są prowadzone w sposób systematyczny według określonego planu i wytycznych, przez Pracowników posiadających odpowiednie kompetencje i wykształcenie. W rezultacie uprawnia to Wnioskodawcę do skorzystania z preferencji podatkowych zawartych w art. 18d Ustawy CIT.
W związku z powyższym, realizacja przez Spółkę Projektów B+R spełnia definicję „prac rozwojowych” w rozumieniu art. 4a pkt 26 i pkt 28 Ustawy CIT.
Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, które odnoszą się do działalności ściśle zbliżonej do tej, którą realizuje Wnioskodawca.
Podsumowując, przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego dotycząca realizacji Projektów B+R stanowi/będzie stanowić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, która uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2018-2023 oraz lata kolejne.
Ad 2.
Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 2 Ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się:
1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;
3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;
4) odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;
4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;
5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.
Ponadto, zgodnie z art. 18d ust. 2a Ustawy CIT, w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2.
Z kolei art. 18d ust. 3 Ustawy CIT, stanowi, że za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną, aby podatnikowi przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi, o której mowa w art. 18d Ustawy CIT, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:
- podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową;
- koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu Ustawy CIT;
- koszty ponoszone na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 Ustawy o CIT;
- ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu Ustawy CIT, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów;
- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b Ustawy CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej;
- podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu;
- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w Ustawie CIT;
- koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.
Przenosząc wyżej przytoczone przepisy oraz warunki, które musi spełnić podatnik, aby być uprawnionym do skorzystania z ulgi podatkowej, na grunt analizowanej sprawy, niewątpliwie należy uznać, że Wnioskodawca spełnia wszystkie powyższe wymagania. Poniesione przez Wnioskodawcę wydatki są związane z działalnością badawczo-rozwojową, koszty te stanowią również koszty uzyskania przychodu oraz wszystkie koszty mieszczą się w katalogu zamkniętym określonym w art. 18d Ustawy CIT. Ponadto, koszty zostały i zostaną wyodrębnione i nie zostały zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie. Wnioskodawca planuje również wykazać kwotę podlegającą odliczeniu w rocznym zeznaniu podatkowym w załączniku CIT/BR.
Jak już zostało wskazane we wcześniejszej części wniosku, należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy PIT, są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, obejmujące wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Za pracownika w rozumieniu Ustawy PIT, uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 Ustawy PIT).
W opisanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wydatki z tytułu poszczególnych składników wynagrodzeń ponoszone są na rzecz Pracowników Wnioskodawcy, zatrudnionych w ramach stosunku pracy bądź na podstawie umowy zlecenia.
W związku z powyższym, poszczególne składniki wynagrodzeń wypłacanych Pracownikom realizującym prace badawczo-rozwojowe oraz składki na ubezpieczenie społeczne finansowane przez Spółkę, mogą zostać uznane za koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu/okresie rozliczeniowym.
Wnioskodawca zauważa, że prawo do uznania wynagrodzenia Pracowników zaangażowanych w realizację Projektów B+R wynika z literalnego brzmienia przepisów, art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT. Niemniej jednak na potwierdzenie powyższego Wnioskodawca pragnie przytoczyć fragment interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 listopada 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-4010.484.2018.1.MR, w której organ odniósł się do wynagrodzeń dla osób pracujących w działach RD oraz IT w oparciu o umowę o pracę, umowę o dzieło oraz umowę-zlecenia:
„Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że wszelkie należności pracowników wymienione wprost w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., jako przychody ze stosunku pracy, a także przychody z działalności wykonywanej osobiście w myśl art. 13 ust. 8 lit. a, mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.”
Przepisy podatkowe nie regulują, co należy rozumieć poprzez sformułowanie „nabycie materiałów i surowców” wykorzystywanych do działalności badawczo-rozwojowej.
W sposób pośredni można posiłkować się art. 28 ust. 2 Ustawy o rachunkowości, zgodnie z którym cena nabycia (...) to cena zakupu składnika aktywów, obejmująca kwotę należną sprzedającemu, bez podlegających odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu, łącznie z kosztami transportu, jak też załadunku, wyładunku, składowania lub wprowadzenia do obrotu, a obniżona o rabaty, opusty, inne podobne zmniejszenia i odzyski.
Dla potrzeb rozpoznawania wydatków związanych z „nabyciem materiałów i surowców do działalności B+R” jako koszty kwalifikowane, istotne jest to, w jaki sposób - zgodnie z przyjętą polityką rachunkowości - podatnik rozpoznaje zużycie materiałów dla ogólnego rozliczenia kosztów uzyskania przychodów.
Powyższe potwierdza m.in. fragment indywidualnej interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 stycznia 2017 r., sygn. 2461-IBPB-1-2.4510.1044.2016.1.BD, w której w sposób pośredni potwierdzony został pogląd Wnioskodawcy: „W ocenie Spółki, Spółka jest również uprawniona do kalkulowania kwoty odliczenia z tytułu Ulgi B+R w stosunku do kosztów nabycia Materiałów B+R w oparciu o metodę AVCO, mimo że w wyniku jej wykorzystania rzeczywisty koszt nabycia Materiałów B+R może być inny niż koszt Materiałów B+R wykazany dla celów odliczenia z tytułu Ulgi B+R.”
Z opisu tej samej interpretacji wynika również, że wnioskodawca dodaje do kosztów nabycia materiałów koszty transportu oraz cła: „Zgodnie bowiem z polityką Spółki: nabyte materiały i surowce przyjmowane są na magazyn wg rzeczywistej ceny nabycia (cena z faktury zakupu plus narzut kosztów transportu i cła), zgodnie z art. 28 ust. 11 pkt 1 ustawy o rachunkowości. Definicję ceny nabycia określa z kolei art. 28 ust. 2 wymienionej ustawy.”
Na podstawie powyższej interpretacji, uzasadnione jest doliczanie do kosztów materiałów oraz surowców wszystkich niezbędnych kosztów dodatkowych związanych z transportem, pakowaniem oraz fizycznym dostarczeniem surowca/materiału do magazynu Wnioskodawcy.
Możliwość zaliczenia wydatków poniesionych na materiały oraz surowce, które są następnie wykorzystywane do działań badawczo-rozwojowych, również potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji z 5 listopada 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.346.2018.2.JS: „Kosztem kwalifikowanym u Wnioskodawcy, w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 mogą być również wydatki poniesione w pełnej wysokości na materiały i surowce, z uwagi na fakt, że były/są/będą wykorzystywane wyłącznie do realizacji działalności B+R.
Powyższe dotyczy również, wymienionych we wniosku narzędzi, o ile wykorzystywane są one wyłącznie do zadań w ramach realizacji Prac B+R. W przeciwnym wypadku, narzędzia będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej będą one służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.”
Podsumowując, koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na nabycie materiałów i surowców do realizacji Projektów B+R opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane na zasadach opisanych w art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT.
Zaliczanie odpisów amortyzacyjnych środków trwałych do kosztów kwalifikowanych od sprzętu wykorzystywanego wyłącznie do prac badawczo-rozwojowych wynika wprost z przepisów. To samo tyczy się sprzętu oraz maszyn, które są tylko częściowo wykorzystywane do prac badawczo-rozwojowych. W takim wypadku kosztem kwalifikowanym będzie tylko część wydzielona procentowo, na podstawie czasu użytkowania maszyny na prace badawczo-rozwojowe. Na potwierdzenie powyższego można przytoczyć m.in. jedną z najaktualniejszych (dot. odpisów amortyzacyjnych) interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 czerwca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.82.2021.5.JKU, w której wnioskodawca również pytał o możliwość częściowego oraz całościowego zaliczenia kosztów amortyzacji jako koszt kwalifikowany:
„Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.
Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.”
Odpisy amortyzacyjne od środków trwałych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do realizacji Projektów B+R stanowią i będą stanowiły koszty kwalifikowane.
Zaliczanie wydatków poniesionych na nabycie opinii, ekspertyz i badań do kosztów kwalifikowanych wynika wprost z przepisów. Na potwierdzenie powyższego można przytoczyć Interpretację Indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 czerwca 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.218.2018.1.JS:
„Przytoczony powyżej art. 18d ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.p. wskazuje, że za koszty kwalifikowane należy uznać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, nabycie wyników badań naukowych, które są świadczone lub wykonywane jednocześnie:
- na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki oraz
- na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
(...)
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy zgodzić się z prezentowanym przez Wnioskodawcę stanowiskiem, zgodnie z którym zarówno w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., jak i w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., za koszty kwalifikowane objęte zakresem tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.p., należy uznać stanowiące koszty uzyskania przychodów danego miesiąca koszty nabycia ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, wyników badań naukowych, w przypadku gdy nabycie następuje od jednostek naukowych w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki, na podstawie zawartych z tymi jednostkami umów.”
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej sformułował analogiczne stanowisko, również w Interpretacji Indywidualnej z 28 października 2020 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.383.2020.2.IM:
„Zatem, wydatki poniesione na opinie, ekspertyzy i badania ponoszone na podstawie umowy zawartej z podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz z jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2014 r., poz. 1620 oraz z 2015 r. poz. 249 i 1268) stanowią koszty kwalifikowane na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.p.”
Podsumowując, Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę w celu realizacji Projektów B+R stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i ust. 3 Ustawy CIT.
Ad 3.
Zgodnie z art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT, Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.
Z kolei art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, stanowi:
Za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:
1. uczestnictwa w targach poniesione na:
a. organizację miejsca wystawowego,
b. zakup biletów lotniczych dla pracowników,
c. zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;
2. działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;
3. dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;
4. przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;
5. przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.
Poniżej Wnioskodawca odniósł się do każdego rodzaju Wydatku Na Wzrost Przychodów.
Koszty Marketingu oraz Koszty Promocji
Wskazane w art. 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy CIT „koszty działań promocyjno-informacyjnych w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów” nie zostały ograniczone przez ustawodawcę żadnymi dodatkowymi warunki. Możliwe jest zatem, interpretowanie wymienionych rodzajów kosztów szeroko. Niezbędne jest jedynie, aby były to koszty działań promocyjno-informacyjnych dotyczące produktów. Spółka podkreśla, że wskazana lista jest katalogiem otwartym, a wymienienie przez ustawodawcę przykładowych rodzajów działań ma jedynie na celu podkreślenie, że tego typu działania spełniają przedmiotową definicję działań promocyjno-informacyjnych.
Prawo podatkowe nie zawiera definicji legalnej „działań promocyjno-informacyjnych”. Niezbędne jest zatem odniesienie się do językowego znaczenia tej definicji. Przez „działania promocyjno-informacyjne dotyczące produktów” należy rozumieć „działalność w zakresie promocji i informacji o produktach”. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) „promocja” oznacza „działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań”. Z kolei „informacja” zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to „to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś”.
Mając na uwadze powyższe słownikowe znaczenia pojęć „promocja” i „informacja” należy wskazać, że aby daną działalność można było uznać za działania promocyjno-informacyjne, niezbędne jest, aby była to działalność zmierzająca do zwiększenia popularności jakiegoś produktu i jednocześnie, aby była to działalność związana z komunikowaniem (informowaniem) o produktach. Opisane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego działania, na które Spóła ponosi Koszty Marketingu oraz Koszty Promocji są niewątpliwie działaniami promocyjno-informacyjnymi. Należy podkreślić, że czynności te zmierzają do zwiększenia popularności produktów Spółki i jednocześnie stanowią komunikowanie (informowanie) o produktach Spółki.
Zarówno poprzez działania marketingowe oraz działania promocyjno-informacyjne w Internecie i mediach tradycyjnych Spółka zwiększa świadomość o jej produktach.
Koszty Targów
Wskazane w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT „koszty uczestnictwa w targach” należy rozumieć szeroko (w wypadku ich korespondowania z przypadkami wskazanymi w lit. a, b i c niniejszego punktu) z uwagi na brak jakichkolwiek ograniczeń wprowadzonych przez ustawodawcę, które zawężałby rozumienie zwrotu „kosztów uczestnictwa w targach”.
W związku z powyższym należy uznać, że wszystkie wskazane przez Wnioskodawcę Koszty Targów mieszczą się w przedmiotowym katalogu. Bowiem ze względu na konstrukcję przepisów należy uznać, że wystarczający jest jakikolwiek związek danego wydatku z kosztami wskazanymi w treści art. 18eb ust. 7 pkt 1 Ustawy CIT.
W przywołanym przepisie wskazano „koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego”. Do tej kategorii kosztów należy zaliczyć wszystkie wydatki ponoszone przez Spółkę, które są związane z uczestnictwem w targach i zostały poniesione na organizację miejsca wystawowego. Jeśli zatem wybrani przez Wnioskodawcę Pracownicy są zaangażowani w organizację miejsca wystawowego, to wynagrodzenie tych pracowników za czas, który poświęcili na organizację miejsca wystawowego, kwalifikuje się do kosztów o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 1 lit. a Ustawy CIT.
W tym miejscu należy wskazać, że ustawodawca nie wprowadził definicji legalnej pojęcia „organizacja miejsca wystawowego”. Niezbędne jest zatem odniesienie się do słownikowego znaczenia. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) „organizacja” oznacza: sposób zorganizowania czegoś, organizowanie czegoś.
Nie ulega wątpliwości, że do kategorii „kosztów uczestnictwa w targach poniesionych na organizację miejsca wystawowego” można zaliczyć wszystkie wydatki, które Spółka poniosła, aby móc zorganizować miejsce wystawowe. Należy wyraźnie podkreślić, że samo miejsce wystawowe bez Pracownika Spółki nie miałoby żadnej wartości, ponieważ Pracownik nie mógłby nawiązywać relacji z potencjalnymi klientami oraz prezentować produktów Spółki. Skoro zatem, dotarcie Pracownika do miejsca odbywania się targów, a następnie udział w targach - nawet, jeśli transport odbywa się samochodem służbowym lub drogą lotniczą - jest związane z „organizacją miejsca wystawowego”, to wynagrodzenie Pracownika za czas podróży oraz udział w targach, a także koszt transportu stanowią koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego. Skoro zatem, przywołany przepis stanowi o „organizacji miejsca wystawowego”, a poprzez „organizację” należy rozumieć „sposób zorganizowania czegoś”, „organizowanie czegoś”, to wszystkie działania podjęte przez Spółkę w celu zorganizowania miejsca wystawowego na targach jak i również partycypacja w kosztach zorganizowania imprezy stanowią „organizację miejsca wystawowego”. W konsekwencji, wszystkie wydatki poniesione przez Spółkę na tego typu działania stanowią koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 1 lit. a Ustawy CIT.
Nawet w przypadku uznania, że niektóre z ponoszonych przez Spółkę Kosztów Targów nie kwalifikują się do objęcia art. 18eb ust. 7 pkt 1 Ustawy CIT, to w dalszym ciągu będą mogły stanowić one koszty działań promocyjno- informacyjnych, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy CIT. Udział Spółki w targach niewątpliwie przyczynia się do jej rozpoznawalności, dlatego tego typu czynności stanowią działania promocyjno-informacyjne, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy CIT.
Koszty Ofertowania
Zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 5 Ustawy CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom. Spółka nieustannie stara się zdobywać rynki zagraniczne, w tym celu przedstawia swoje oferty, jak również dokumentację techniczną dotycząca Produktów i Maszyn w językach obcych. Aby było to możliwe, Spółka korzysta z biur tłumaczeń. W związku z tym Spółka ponosi Koszty Ofertowania w postaci wydatków na tłumaczenie dokumentacji sprzedażowej; wydatki te niewątpliwie stanowią koszty, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 5 Ustawy CIT, a tym samym Spółka może je rozpoznać w ramach ulgi, o której mowa w art. 18eb Ustawy CIT.
Podsumowując, przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT, za 2022 rok oraz lata kolejne.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Ad. 1
Stanowisko, które przedstawili Państwo w tym zakresie, jest prawidłowe.
Odstępuje od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Ad. 2
Stosownie do art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „uCIT”, „updop”)
podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.
Na podstawie art. 18d ust. 2 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:
1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.
W myśl art. 18d ust. 3 updop,
za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Stosownie z art. 18d ust. 5 updop,
koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Zgodnie z art. 18d ust. 6 updop,
podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
W myśl art. 18d ust. 7 uCIT, w brzmieniu obowiązującym do 29 kwietnia 2018 r.
Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1) w przypadku gdy podatnik jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej - 50% kosztów, o których mowa w ust. 2 i 3;
2) w przypadku pozostałych podatników:
a) 50% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1,
b) 30% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4 i ust. 3.
Zgodnie z art. 18d ust. 7 uCIT, w brzmieniu obowiązującym od 30 kwietnia 2018 r., do dnia 31 grudnia 2021 r.
kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.
Zgodnie z art. 18d ust. 7 uCIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:
1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.
W myśl art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
W myśl art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obecnie obowiązującym
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT:
kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym
podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:
- podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,
- koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop,
- ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
- jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,
- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
- podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów
określonych w updop,
- koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Wskazać należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.
Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.
Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.
Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika.
Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm., ze zm., dalej: „updof”):
za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.
Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.
Wskazać również należy, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 updop), należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a updop).
Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a updof.:
za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, -z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.
Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią wydatki na wynagrodzenia osób z którymi zawarta została umowa zlecenia i umowa o dzieło, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia i o dzieło w danym miesiącu.
Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a updop.
Państwa wątpliwości dotyczą poniesionych Kosztów materiałów i surowców wykorzystywanych przy pracy nad realizacją danego Projektu B+R. Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT, za koszty kwalifikowane uznaje się,
nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
W zakresie kosztów poniesionych na zakup materiałów należy odwołać się do art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT, który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów. Zatem, przyjmuje się, że materiały, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.
Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).
W zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.
Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).
Z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, wynika również, że w związku z realizacją Projektów B+R, ponoszą Państwo Koszty amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych do realizacji Projektów B+R.
Na podstawie art. 18d ust. 3 uCIT,
za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Co do zasady, odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d uCIT.
Odpisy amortyzacyjne mogą zostać odliczone od postawy opodatkowania w ramach ulgi badawczo-rozwojowej pod warunkiem, że:
- zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym;
- nie dotyczą środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych wprost wyłączonych z zakresu ulgi, tj. samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością;
- środek trwały/wartość niematerialna i prawna, którego dotyczy opis, wykorzystywany jest w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 uCIT, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.
Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 uCIT, sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Z treści wniosku, wynika również, że ponoszą Państwo wydatki na ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych.
Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 3 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się:
ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.
W tym miejscu wskazujemy, że zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
System szkolnictwa wyższego i nauki tworzą:
1. uczelnie;
2. federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki, zwane dalej „federacjami”;
3. Polska Akademia Nauk, działająca na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz.U. z 2019 r. poz. 1183, 1655 i 2227), zwana dalej „PAN”;
4. instytuty naukowe PAN, działające na podstawie ustawy, o której mowa w pkt 3, zwane dalej „instytutami PAN”;
5. instytuty badawcze, działające na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1350 i 2227);
6. międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej „instytutami międzynarodowymi”;
6a. Centrum Łukasiewicz, działające na podstawie ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o Sieci Badawczej Łukasiewicz (Dz.U. poz. 534 i 2227);
6b. instytuty działające w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz, zwane dalej „instytutami Sieci Łukasiewicz”;
7. Polska Akademia Umiejętności, zwana dalej „PAU”;
8. inne podmioty prowadzące głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły.
Wobec powyższego, za koszty kwalifikowane należy uznać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, nabycie wyników badań naukowych, które są świadczone lub wykonywane jednocześnie:
- na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce,
- na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca opracowuje nowe Maszyny z własnej inicjatywy, tzn. dla własnych potrzeb zoptymalizowania procesów produkcji lub wytworzenia nowego Produktu, bądź jego ulepszenia, jak również z zapotrzebowania na rynku, które dostrzega. Projektowane/ulepszane Maszyny dla własnych potrzeb, stanowią w Spółce środki trwałe podlegające amortyzacji.
Odnosząc się do powyższego, wskazać należy, że obowiązujące przepisy w zakresie ulgi B+R pozwalają na zakwalifikowanie do niej kosztów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych w działalności B+R.
Zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy CIT,
za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Jednocześnie przepisy ustawowe nie przewidują możliwości rozliczenia w ramach ulgi B+R odpisów amortyzacyjnych w przypadku środków trwałych będących wynikiem prac badawczo-rozwojowych, gdy amortyzacja rozpoczyna się dopiero po zakończeniu projektu B+R.
Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu wskazać należy, że poniesione przez Państwa koszty opracowania nowej Maszyny dla tzw. własnych potrzeb w przypadku, gdy Maszyna ta jest wykorzystywana w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, mogą stanowić koszty kwalifikowanej w postaci dokonywanych odpisów amortyzacyjnych.
Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy Koszty Projektów B+R ponoszone przez Spółkę opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią/będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 i 3 Ustawy CIT (część pytania oznaczona nr 2 z wyłączeniem części dotyczącej uznania za koszty kwalifikowane wypłacanego pracownikom wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności) należy uznać za prawidłowe.
Ad. 3
Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie oznaczone we wniosku nr 3, przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacji dotyczy wyłącznie ustalenia, czy przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wydatki Na Wzrost Przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 ustawy CIT za 2022 rok oraz lata kolejne. Natomiast, jak wynika z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego pod pojęciem „Wydatki Na Wzrost Przychodów” Spółka rozumie wydatki celem uzyskania wzrostu przychodów ze sprzedaży Produktów i Maszyn znajdujących się w jej ofercie sprzedażowej.
Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.
Ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy – zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 mln zł).
Podatnik będzie mógł odliczyć wskazane poniżej koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):
- zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub
- osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub
- osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.
Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do updop, art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:
podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.
Według art. 18eb ust. 2 uCIT:
przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.
W świetle art. 18eb ust. 3 uCIT:
przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.
W myśl art. 18eb ust. 4 uCIT:
podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.
Stosownie do art. 18eb ust. 5 uCIT:
przy ustalaniu spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się wyłącznie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z art. 18eb ust. 6 uCIT:
w przypadku gdy podatnik, który skorzystał z odliczenia, nie spełni warunku, o którym mowa w ust. 4, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.
Według art. 18eb ust. 7 uCIT:
za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:
1) uczestnictwa w targach poniesione na:
a) organizację miejsca wystawowego,
b) zakup biletów lotniczych dla pracowników,
c) zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;
2) działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;
3) dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;
4) przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;
5) przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.
Zgodnie z art. 18eb ust. 8 uCIT:
podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
W myśl art. 18eb ust. 9 uCIT:
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Zgodnie z art. 18eb ust. 10 uCIT:
koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Punktem wyjścia do oceny Państwa stanowiska jest art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, zgodnie z którym za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:
1) uczestnictwa w targach poniesione na:
a) organizację miejsca wystawowego,
b) zakup biletów lotniczych dla pracowników,
c) zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;
2) działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;
3) dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;
4) przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;
5) przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.
Należy wskazać, że katalog kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, uprawniających do ulgi, ma charakter zamknięty. Zatem, tylko te wydatki mogą być odliczone jako koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.
Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy dotyczące ulg i preferencje w opodatkowaniu należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.
Podkreślenia wymaga, że na gruncie prawa podatkowego obowiązuje prymat wykładni gramatycznej (językowej). W granicach wykładni obowiązujących przepisów prawa nie mieści się taka ich interpretacja, która prowadzi do wykreowania nowych norm prawnych, niezawartych w przepisach. Każda bowiem wykładnia powinna się sytuować w ramach możliwego sensu językowego danego pojęcia czy wyrażenia (por. np. wyrok NSA z 16 czerwca 2021 r., III FSK 32/21 i z 19 września 2018 r., I GSK 2788/18, CBOSA). Odstąpienie przez interpretatora od sensu literalnego przepisu jest uzasadnione wyłącznie szczególnie ważnymi powodami. Takimi powodami mogą być np. wartości konstytucyjne. Na gruncie prawa podatkowego kierowanie się wykładnią celowościową, to jest z pominięciem woli „historycznego” prawodawcy, w oderwaniu od innych rodzajów wykładni, może prowadzić do wypaczenia rzeczywistych intencji prawodawcy, dowolności w stosowaniu prawa i do związanej z nią utraty poczucia pewności prawnej (R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 112 i n.; por. uchwałę NSA z 29 maja 2000 r., FPS 2/00, ONSA 2001/1/2, M. Podat. 2000/7/3, Pr. Gosp. 2000/10/25, Glosa 2000/10/37, POP 2001/5/131, M. Prawn. 2000/10/643).
Ulga zawarta w art. 18eb ustawy o CIT, stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. W tym przedmiocie znane jest stanowisko sądownictwa, zgodnie z którym wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania, a więc przy wykładni przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych nie jest dopuszczalne posługiwanie się wykładnią rozszerzającą. Tego rodzaju interpretacja kłóciłaby się bowiem z wyrażoną w art. 84 Konstytucji zasadą powszechności opodatkowania (przykładowo: wyrok NSA z 14 maja 2015 r., sygn. akt II FSK 94/14).
Odnosząc cyt. powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stwierdzić należy, że nie wszystkie wymienione we wniosku koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży Spółki mieszczą się w katalogu kosztów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT.
W art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, ustawodawca, w ramach kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów wymienia koszty poniesione na działania promocyjno-informacyjne, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów.
Ustawodawca nie zdefiniował tego typu działań, lecz wskazał jedynie przykładowe rodzaje kosztów, które wchodzą w zakres wskazanego przepisu. Przy czym podkreślenia wymaga, że w zawartych przykładach ustawodawca wskazał na działania, które w sposób bezpośredni służą promowaniu i informowaniu o produktach podatnika.
Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl/) promocja, to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia. Natomiast reklama, to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi. Natomiast pojęcie „reklama” wg „Słownika języka polskiego” pod red. M. Szymczyka (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 r.) oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję i inne podobne środki, np. plakaty, napisy i ogłoszenia służące temu celowi. Z kolei, informacja zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś.
Z kolei „informacja” to „to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś”.
Należy jeszcze raz podkreślić, że regulacje o charakterze ulg podatkowych, powinny być interpretowane wąsko, w myśl reguły interpretacyjnej exceptiones non sunt extendendae, zabraniającej rozszerzającej wykładni przepisów o charakterze wyjątkowym (a za takie należy uznać przepisy dotyczące ulg i zwolnień będące wyjątkami od zasady powszechności opodatkowania). Artykuł 18eb ust. 7 ustawy o CIT, zawiera katalog kosztów uzyskania przychodu objętych ulgą na ekspansję. Przywołane wyliczenie ma charakter zamknięty. Oznacza to, że kosztami uprawniającymi do skorzystania z ulgi na ekspansję są jedynie wydatki wyraźnie wskazane przez ustawodawcę w ramach przywołanych regulacji, a ich treść powinna być interpretowana ściśle.
W świetle powyższego, biorąc pod uwagę charakter wskazanych kosztów oraz fakty, że wszelkie ulgi należy interpretować ściśle zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni uznać należy, że Państwa stanowiska w zakresie Kosztów Marketingu ponoszonych na:
- narzędzia wykorzystywane przez Pracowników działu marketingu (faktura od zewnętrznego kontrahenta),
- raporty i badania rynku wykorzystywane do analizy marketingowej w Spółce,
- wynajęcie za granicą tzw. showroom’u, w którym znajdują się Maszyny i Produkty Spółki (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
nie można uznać za koszty wymienione w art. 18d ust. 7 pkt 2 ustawy CIT.
Nie stanowią one bowiem wydatków na działania promocyjno-informacyjne.
Zatem, Państwa stanowisko w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.
Natomiast, koszty poniesione na:
- projekty graficzne wykorzystywanych w materiałach marketingowych (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie);
- produkcję materiałów reklamowych prezentujących Produkty i Maszyny (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
- organizację i prowadzenie strony internetowej (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
- internetowe kampanie reklamowe realizowane przez podmioty zewnętrzne;
- pozycjonowanie strony internetowej Spółki w wyszukiwarkach (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
- opłaty za reklamy w mediach społecznościowych (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
mogą stanowić koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy CIT.
Zatem, Państwa stanowisko w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.
Za koszty kwalifikowane ulgi na ekspansje nie mogą zostać uznane również koszty uzyskania przychodów poniesione na:
- działania marketingowe realizowane przez Pracowników działu marketingu obejmujące koszty:
- przygotowania katalogów produktowych;
- przygotowania materiałów reklamowych takich jak ulotki w różnych wersjach językowych;
- analizy danych marketingowych;
- koordynowania ekspozycji marki;
- wsparcia innych zespołów w zadaniach mających wpływ na rozpoznawalność marki Spółki;
- koordynacji współpracy z zewnętrznymi agencjami reklamowymi i agencjami public relations
- internetowe kampanie reklamowe realizowane przez pracowników Spółki.
Odnosząc się do powyższego, podkreślenia ponownie wymaga, że scharakteryzowane w art. 18eb ust. 7 pkt 1 lit. b i c ustawy o CIT wydatki są jedynymi rodzajami kosztów pracowniczych, jakie mogą zostać odliczone w związku z zastosowaniem ulgi na ekspansję. Z uwagi na tę okoliczność zakresem ulgi na ekspansje nie są objęte koszty wynagrodzeń pracowników zaangażowanych w działania generujące koszty, scharakteryzowane w art. 18eb ust. 7 pkt 2-5 ustawy o CIT.
Wykluczenie kosztów związanych z wynagrodzeniami pracowników z zakresu zastosowania ulgi na ekspansję podyktowane jest koniecznością uwzględnienia w procesie wykładni założenia o racjonalności ustawodawcy. Przywołane domniemanie nakazuje uznać, że skoro ustawodawca dopuszcza w ramach jednej kategorii wydatków uwzględnienie kosztów związanych z udziałem pracownika, to posłużyłby się analogiczną konstrukcją, tj. poprzez bezpośrednie odwołanie w dalszej części analizowanego przepisu do wynagrodzenia pracownika, gdyby jego zamiarem było stworzenie możliwości odliczenia uposażeń pracowniczych w ramach wydatków wymienionych w kolejnych pozycjach analizowanego katalogu.
Stosownie do przedstawionych ustaleń poza zakresem przedmiotowym ulgi na ekspansję są wszelkie wydatki wynikające z zaangażowania pracownika w działania wykraczające poza ramy wynikające z treści art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT. W rezultacie należy przyjąć, że nie stanowi tytułu do skorzystania z analizowanej ulgi poniesienie jakichkolwiek innych wydatków, w tym również kosztów służących realizacji działań zidentyfikowanych w ramach art. 18eb ust. 7 pkt 2-5 ustawy o CIT w zakresie, w jakim zostały przeznaczone na sfinansowanie wynagrodzeń pracowników.
Należy zauważyć, że art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, uznaje za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów tylko koszty uczestnictwa w targach polegające na organizacji miejsca wystawowego, zakupie biletów lotniczych oraz koszty zakwaterowania i wyżywienia pracowników. Zakres tego przepisu nie obejmuje innych kosztów oprócz tych, które zostały w nim wyraźnie wskazane. Zatem, koszty nie wymienione wprost w przywołanej regulacji i przeznaczone na realizację działań mających pośredni związek z wydatkami w nim wymienionymi, nie podlegają/nie będą podlegać odliczeniu w ramach ulgi na ekspansję.
Koszty Targów:
W świetle powyższego, do wydatków sklasyfikowanych w art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, tj. mogą Państwo zaliczyć wydatki poniesione na:
- zakwaterowanie i wyżywienie Pracowników oraz Pracowników działu marketingu Spółki w czasie targów (faktura wystawiana przez hotel, w którym nocują pracownicy);
- podróż Pracowników oraz Pracowników działu marketingu biorących udział w targach (bilety lotnicze);
- przygotowanie materiałów reklamowych takich jak katalogi informacyjne, ulotki produktowe i broszury (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie);
- zakup materiałów reklamowych, które zostaną wykorzystane na targach (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie);
- wynajęcie powierzchni wystawienniczej (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
- wynagrodzenie agencji reklamowej zapewniającej usługi hostess (faktura od zewnętrznego kontrahenta);
- wykonanie wystroju stoiska (faktura od zewnętrznego kontrahenta za projekt i wykonanie).
W odniesieniu natomiast do braku możliwości odliczenia w ramach ulgi wydatków związanych z dojazdem na targi przy pomocy samochodów i komunikacji kolejowej, zauważyć należy, że ustawodawca w zakresie kosztów podróży, do odliczenia przewidział jedynie koszty zakupu biletów lotniczych dla pracowników, nie wymieniając kosztów podróży samochodem czy pociągiem. W związku z tym powyższe wydatki nie podlegają/nie będą podlegały odliczeniu w ramach ulgi na ekspansję.
Dodatkowo wskazać należy, że do kosztów uczestnictwa w targach, nie mogą/nie będą mogli Państwo zaliczyć również wskazanych we wniosku wydatków związanych z udziałem w innych wydarzeniach niż targi.
Posługując się wykładnią językową, należy bowiem zauważyć, że zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego (https://sjp.pwn.pl) termin „targi” to wystawa krajowa lub międzynarodowa dająca przegląd eksponatów z różnych dziedzin produkcji.
Odnosząc się natomiast do kosztów zaprojektowania i wykonania praktycznych gadżetów reklamowych z logiem Spółki wskazać należy, że koszty również nie uprawniają do skorzystania z odliczenia ponieważ, charakter powyższych wydatków nie wskazuje na promowanie konkretnego produktu lecz wpływa na budowanie całościowego wizerunku Spółki, zwiększa rozpoznawalność marki wśród potencjalnych kontrahentów.
Z opisu sprawy wynika, że ponoszą Państwo również Koszty Ofertowania.
Spółka nieustannie stara się zdobywać rynki zagraniczne, w tym celu przedstawia swoje oferty, jak również dokumentację techniczną dotycząca Produktów i Maszyn w językach obcych. Aby było to możliwe, Spółka korzysta z biur tłumaczeń. W związku z tym Spółka ponosi wydatki na tłumaczenie dokumentacji sprzedażowej.
Spółka ponosi koszty tłumaczeń dokumentów sprzedażowych w postaci faktur wystawionych przez biura tłumaczeń/biegłych tłumaczy przysięgłych, za wykonanie usług polegających na przetłumaczeniu dokumentacji sprzedażowej z języka polskiego na języki obce. Dokumenty sprzedażowe mają charakter sprzedażowy, tj. dotyczą oferowanych przez Spółkę Produktów i Maszyn - oferty, dokumentacja techniczna, instrukcja obsługi etc.
Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT,
za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.
Analizując powyższe, Organ zgadza się, że wskazane we wniosku Koszty Ofertowania spełniają przesłanki uprawniające Wnioskodawcę do odliczenia, zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.