W zakresie ustalenia, czy prace realizowane przez Spółkę w ramach zamierzonych badań stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co w konsekwencji uprawnia Spółkę do korzystania z ulgi B+R, o której mowa w art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 lutego 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prace realizowane przez Spółkę w ramach zamierzonych badań stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co w konsekwencji uprawnia Spółkę do korzystania z ulgi B+R, o której mowa w art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

S.A. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Jako członek (...) grupy X na terenie Polski oraz całego świata prowadzi działalność w zakresie projektowania, produkcji i montażu (…). Produkty tworzy m. in. na indywidualne zamówienie klienta, dostosowując parametry wytworzonych tworzyw (laminatów) do konkretnego zamówienia (zastosowania).

Przez „laminat”, w przypadku wyrobów Spółki, należy rozumieć materiał kompozytowy, składający się z różnych substancji o określonych właściwościach fizykochemicznych, których połączenie pozwala na wytworzenie nowego materiału, o nowym, zakładanym zestawie właściwości fizykochemicznych, innym od właściwości każdego z tych materiałów wyjściowych z osobna. Laminat składa się m. in. z żywicy, szkła i materiałów termoplastycznych. Laminaty wytwarzane są maszynowo lub ręcznie. Wytworzone laminatowe produkty posiadają warstwy wewnętrzną i zewnętrzną. Warstwa wewnętrzna jest warstwą chemoodporną i charakteryzuje się parametrami - składa się z materiału kompozytowego wytwarzanego z żywicy i szkła albo materiału termoplastycznego (rodzaj materiału zależy od medium, do którego mają być przeznaczone produkty). Warstwa zewnętrzna, będąca warstwą konstrukcyjną, składa się z materiału kompozytowego wytwarzanego z żywicy oraz szkła i jest warstwą o zmiennych parametrach, szczegółowo, każdorazowo dostosowywanych do oczekiwań (zamówienia) klienta. Zadaniem warstwy chemoodpornej (wewnętrznej) jest ochrona przed czynnikami chemicznymi, natomiast warstwa konstrukcyjna (zewnętrzna) stanowi konstrukcję wyrobu, zapewniając m. in. wytrzymałość wzdłużną (oś Y) i obwodową (oś X) produktu.

Spółka zamierza zrealizować projekt badawczy o z góry określonych celach, mający na celu opracowanie metody produkcji laminatów winyloestrowo-szklanych przy użyciu technologii druku przestrzennego, znanego jako drukowanie 3D. Obecny stan techniki pozwala na wytwarzanie laminatów winyloestrowo-szklanych tylko za pomocą laminowania ręcznego, maszynowego lub też szeroko rozumianych metod infuzji. Każda z trzech wymienionych technik produkcyjnych wymaga istotnego wkładu czynnika ludzkiego, czyli zależna jest od poziomu umiejętności manualnych i teoretycznej wiedzy pracownika. Te trzy główne obszary metod produkcyjnych funkcjonują na rynku od ponad pięćdziesięciu lat. Ich ewolucja i zmiany koncentrowały się niemal wyłącznie na doskonaleniu narzędzi i maszyn okołoprodukcyjnych, przy jednoczesnym zachowaniu niezmiennego charakteru samego procesu przez wiele dziesięcioleci.

Biorąc pod uwagę ogólne uwarunkowania makroekonomiczne, liczbę dostępnej wykwalifikowanej kadry i przede wszystkim śledząc rozwój wiedzy i wdrożeń związanych z drukowaniem przestrzennym, firma S.A. uznała, że perspektywy zastosowania drukowania 3D w produktach spółki są bardzo wysokie i że nadszedł właściwy moment, aby dokonać przełomu w branży wytwarzania laminatów winyloestrowo-szklanych.

Obecny stan techniki kształtuje się następująco:

1.Laminowanie ręczne polega na ręcznym kładzeniu i przesycaniu daną żywicą winyloestrową wynikających z obliczeń mechanicznych kolejnych sekwencji warstw materiałów szklanych (mat oraz tkanin) na formach drewnianych, stalowych bądź też tworzywowych. W procesie tym używane są takie przyrządy, jak rolki i wałki służące do równomiernego rozprowadzenia żywicy na materiałach szklanych oraz do usunięcia pęcherzy powietrza, których obecność ma negatywny wpływ na mechaniczne właściwości tego typu wyrobów. Laminowanie ręczne pozwala na wykonywanie dowolnych brył geometrycznych, co jest dużą zaletą tego elastycznego procesu. Główną wadą tej techniki produkcyjnej jest duża zależność jakości wytworzonego w ten sposób laminatu od umiejętności i staranności danego pracownika.

2.Laminowanie maszynowe wykonywane jest z użyciem nawijarek i zwane jest także nawijaniem. Podczas tego procesu kolejne zdefiniowane warstwy materiałów szklanych są przesycane żywicą na obracającym się rdzeniu stalowym. Oprócz wyżej wymienionych materiałów szklanych, mat i tkanin, w procesie nawijania używany jest rowing szklany w postaci wiązek włókienek szklanych, którym owijany jest w ściśle określony sposób dany rdzeń stalowy. Rowing szklany pozwala na osiągnięcie zadanej wytrzymałości w kierunku obwodowym, tkanina szklana zapewnia natomiast wytrzymałość w kierunku wzdłużnym. Laminowanie maszynowe pozwala na wytwarzanie kształtów okrągłych, takich jak rury i zbiorniki w zakresie średnic od 15 mm do 5000 mm. Główną zaletą tego procesu jest lepsza kontrola właściwości laminatu produkowanego maszynowo w porównaniu z laminowaniem ręcznym. Wadą jest bardzo wąski zakres kształtów, które można w ten sposób wytworzyć oraz bardzo wysokie koszty oprzyrządowania i wciąż jeszcze wysoka zależność jakości produktu końcowego od umiejętności i wiedzy operatora.

3.Laminowanie za pomocą infuzji opiera się na przesyceniu żywicą warstw materiałów szklanych ułożonych w formie drewnianej bądź też stalowej, która wiernie oddaje kształt końcowy produktu finalnego. Infuzja wymaga dużej staranności ułożenia przez operatora warstw szklanych i przygotowania całej formy do tego procesu; przygotowanie to zajmuje więcej czasu, niż sam proces infuzji. Proces ten wymaga też zastosowania innego rodzaju żywic, o mniejszej lepkości, która jest warunkiem ich płynięcia pod wpływem obniżonego ciśnienia wewnątrz uszczelnionych warstw szklanych i tym samym ich przesycenie.

Drukowanie 3D stanowi potencjalną, przełomową rewolucję w kontraście do wyżej wymienionych metod produkcyjnych. To stwierdzenie wynika z następującej, unikalnej charakterystyki tego procesu:

1.Brak konieczności stosowania form produkcyjnych do nadawania kształtu wyrobu końcowego.

2.Pełna robotyzacja procesu: wykonywany jest w całości przez robota z odpowiednio zaprojektowaną głowicą. Czynnik ludzki ograniczony jest do zaprojektowania danego wyrobu finalnego w programach CAD (computer-aided design, projektowanie wspomagane komputerowo) (rurociągi czy też zbiorniki o odpowiednich wymiarach dopasowanych do zapotrzebowania danego klienta) oraz dostarczeniu do sterowanego numerycznie robota surowców produkcyjnych, a więc żywic i szkła. Surowce te będą natomiast aplikowane tylko przez robota.

3.Uniezależnienie jakości produktu od umiejętności manualnych i stanu wiedzy operatora. Jakość laminatów 3D będzie w pełni kontrolowalna, sparametryzowana i powtarzalna w oparciu o numeryczne sterowanie głowicy sześcioosiowego ramienia robota.

4.Zdobycie nowych stopni swobody w konstruowaniu i wytwarzaniu laminatów za pomocą drukowania przestrzennego. Grubości ścianki i kształt danego produktu końcowego będą mogły być wysoce zoptymalizowane i precyzyjnie dobrane do danych parametrów projektowych od klienta spółki, a więc ciśnienia, temperatury i składu substancji chemicznych wewnątrz zbiornika bądź też rurociągu. Zwiększona ilość stopni swobody w projektowaniu wyrobów pozwoli także na wyjście poza obecnie obowiązujące normy techniczne, np. EN 13121-3, i narzucenie rynkowi zupełnie nowych standardów.

Obecnie nie istnieją gotowe rozwiązania techniczne pozwalające na zastosowanie drukowania 3D w produktach spółki S. A. Drukowanie 3D materiałów kompozytowych składających się z przynajmniej dwóch substancji wyjściowych o różnych właściwościach, połączonych w kompozyt o nowym zestawie właściwości fizykochemicznych, jest obszarem nauki, nad którym wciąż jeszcze trwają badania. Spółka zdecydowała się zainicjować i rozpocząć współpracę mającą na celu wdrożenie tego nowatorskiego rozwiązania z dwoma zewnętrznymi podmiotami:

(…)

S.A. podpisał już umowy o poufności dotyczące drukowania 3D z obiema wyżej wymienionymi spółkami.

Opracowanie metody drukowania 3D wymaga osiągnięcia następujących kluczowych etapów:

1.Dostosowanie budowy chemicznej żywic winyloestrowych firmy (…) umożliwiające zastosowanie tych surowców w drukowaniu przestrzennym. Obecny zestaw właściwości fizykochemicznych tych żywic nie pozwala jeszcze na ich swobodne wykorzystanie w procesie drukowania przestrzennego. Pracę nad optymalizacją sposobu polimeryzacji i usieciowania tych żywic zostały już rozpoczęte. Kolejne wersje tych zmodyfikowanych żywic będą testowane w oparciu o normy ISO 527-1 oraz ISO 178, zarówno w certyfikowanym przez Urząd Dozoru Technicznego laboratorium zakładowym firmy SA, jak i na Politechnice w (…).

2.Testy impregnacji włókien szklanych za pomocą żywic winyloestrowych opracowanych w punkcie 1. Celem jest opracowanie takiego stopnia przesycenia, który umożliwia kontrolę proporcji w kompozycie składającym się z żywic winyloestrowych i szkła, aby zawartość żywicy mieściła się w przedziale od 50 % do 75 %, co jest związane z odpornością chemiczną i wytrzymałością mechaniczną danego wyrobu.

3.Opracowanie sposobu nanoszenia warstwy przyczepnościowej na materiały termoplastyczne, takie, jak polipropylen i polichlorek winylu, które stanowią barierę chemoodporną zbiorników i rurociągów w części wyrobów spółki S.A. i które nazywane są dual laminatami. Różne warianty struktury warstwy przyczepnościowej będą testowane w oparciu o normy DIN 53766 oraz DIN 53769, zarówno w certyfikowanym przez Urząd Dozoru Technicznego laboratorium zakładowym firmy SA, jak i na Politechnice w (…).

4.Charakteryzacja zestawu właściwości fizycznych laminatów winyloestrowo-szklanych pod kątem optymalizacji zakładanych właściwości mechanicznych związanych z wejściowymi parametrami projektowymi (temperatura, ciśnienie) danego zbiornika lub rurociągu. Próbki laminatu wytworzonego za pomocą drukowania przestrzennego w różnych wariantach będą testowane w oparciu o normy EN 14125, EN 527-1 and 527-1, EN 1172 oraz EN 1183 zarówno w certyfikowanym przez Urząd Dozoru Technicznego laboratorium zakładowym firmy S.A., jak i na Politechnice w (…).

5.Powodzenie powyższych punktów pozwoli na wyprodukowanie pierwszych prototypowych odcinków rurociągu składających się z dwóch króćców połączonych trwale ze sobą. Tego rodzaju kształtki będą poddane przez spółkę testom wytrzymałościowym w celu weryfikacji osiągania sześciokrotnego współczynnika bezpieczeństwa.

6.Produkcja pierwszych prototypowych odcinków rurociągu w wersji dual laminat, a więc z materiałami termoplastycznymi stanowiącymi warstwę chemoodporną będącą w kontakcie z danym medium chemicznym wewnątrz rurociągu lub zbiornika. Tego rodzaju kształtki będą poddane przez spółkę testom wytrzymałościowym w celu weryfikacji osiągania sześciokrotnego współczynnika bezpieczeństwa.

7.Optymalizacja konstrukcji głowicy robota sześcioosiowego w celu zminimalizowania czasu potrzebnego do wytworzenia danego wyrobu z laminatu winyloestrowo-szklanego. Zakładany jest sześciostopniowy proces optymalizacji przebiegu procesu 3D. Próbka z każdego z tych sześciu etapów będzie poddana testom w oparciu o normy EN 14125, EN 527-1 and 527-1, EN 1172, EN 13121-3 oraz EN 1183 zarówno w certyfikowanym przez Urząd Dozoru Technicznego laboratorium zakładowym firmy S.A., jak i na Politechnice w (…).

8.Produkcja zoptymalizowanych na podstawie wiedzy z poprzednich punktów konkretnych wyrobów, które będą mogły być zaprezentowane klientom S.A. jako innowacja i przełom technologiczny.

Osiągnięcie sukcesu w tym innowacyjnym projekcie umożliwi spółce S.A. zdobycie unikalnej w skali światowej wiedzy naukowo-technicznej oraz znaczącą poprawę pozycji rynkowej poprzez radykalne obniżenie kosztów oraz zaoferowanie klientom zoptymalizowanych konstrukcyjnie produktów o powtarzalnej, najwyższej jakości. Przedstawione we wniosku koncepcje zostały już opatentowane przez S.A.

W piśmie z 19 kwietnia 2024 r., będącym odpowiedzią na wezwanie, wskazaliście Państwo, że:

1.Wiedza wykorzystywana przez Spółkę związana jest przede wszystkim z procesami chemicznymi zachodzącymi podczas tzw. utwardzania żywic. Żywice używane w produktach Spółki kupowane i przechowywane są w postaci płynnej. W celu zastosowania ich do produkcji laminatów winyloestrowo - szklanych muszą one zmienić stan skupienia do stałego będąc jednocześnie łączonymi z materiałami szklanymi tak. aby uzyskać wyrób końcowy zwany materiałem kompozytowym, czyli laminatem. Reakcja żywic winyloestrowo - szklanych z przejściem ze stanu płynnego do stałego nazywana jest usieciowaniem. Sieciowanie to następuje między reaktywnym polimerem a reaktywnym rozpuszczalnikiem, którym najczęściej jest styren i jest to polimeryzacja wolnorodnikowa. W S.A. posiadamy ogromne doświadczenie związane z doborem parametrów i kontrolą przebiegu tej reakcji i wiedza ta jest kluczowa do adaptacji obecnie istniejącej technologii do potrzeb drukowania 3D. Drukowanie 3D będzie wymagało doboru zmodyfikowanego systemu sieciowania i zmiany substancji reaktywnych tak, aby egzotermiczna reakcja sieciowania zachodziła w możliwie szybki sposób, prawdopodobnie z użyciem światła ultrafioletowego. Zmiana mechanizmu tej reakcji zakłada wykorzystanie posiadanej już przez Spółkę wiedzy.

2.Nową wiedzę wygenerowaną podczas projektu można podzielić na trzy kategorie:

a. Wiedza związana z kinetyką reakcji sieciowania żywic winyloestrowo - szklanych i jej dostosowaniem do technologii druku 3D z użyciem prawdopodobnie światła UV.

b. Sposób doboru warstw aplikowanego przez robota 3D laminatu. Dzięki tej w pełni zautomatyzowanej technice będziemy mieli dużo więcej stopni swobody doboru geometrii warstw laminatu w taki sposób, aby zoptymalizować nasze wyroby pod względem technicznym.

c. Dzięki tym wymienionym w powyższym punkcie stopniom swobody projektowej otwarta zostanie także możliwość stworzenia nowego standardu technicznego dla laminatów w obszarze obsługi rynku chemicznego, półprzewodników czy też wytwarzania zielonego wodoru. Obecnie wiążąca dla naszych produktów norma EN 13121-3 będzie mogła być zmodyfikowana i rozszerzona o tę zupełnie nową metodę wytwarzania kompozytu. Oszacowanie wpływu parametrów projektowych na wynikową grubość ścianek i konstrukcję danego aparatu wymagać będzie stworzenia nowych algorytmów do przeprowadzenia obliczeń mechanicznych, co w efekcie stanowić będzie unikalną wiedzę naukowo-techniczną.

3.Wiedza, która jest łączona i kształtowana, związana jest z działaniami opisanymi w punkcie nr 1, a więc z zakresu kinetyki reakcji sieciowania żywic winyloestrowo - szklanych oraz z zakresu projektowania danego wyrobu kompozytowego, czyli rury bądź też aparatu o danej średnicy pod kątem szerszych możliwości optymalizacji danego wyrobu. Prace te są na bieżąco kontynuowane, projekt ten jest już realizowany i oczekujemy efektów synergii wiedzy posiadanej przez S.A. na poziomie techniki jako takiej z wiedzą i efektami pracy partnerów projektowych, a więc (…).

4.W projekcie tym możemy mówić o dwojakim celu:

a. Po pierwsze, podstawowym celem Spółki jest dokonanie przełomu technologicznego w sposobie produkcji laminatów winyloestrowo - szklanych dzięki pełnej automatyzacji i parametryzacji tego procesu, poprawy jakości naszych wyrobów oraz ich projektowa optymalizacja pod kątem danego procesu klienta.

b. Dodatkowo, dzięki temu przełomowi technologicznemu chcemy też radykalnie poprawić naszą konkurencyjność na rynku, nie tylko europejskim, ale także światowym i przyczynić się do wzmocnienia europejskiej bazy produkcyjnej i zmniejszenia zależności od poddostawców spoza Unii Europejskiej.

5.Spółka utworzyła dział badawczo-rozwojowy od lipca 2023. Dział ten jest w początkowej fazie realizacji swoich celów, udało się natomiast już z sukcesem zrealizować cztery projekty.

a.   Dział badawczo-rozwojowy na najbliższe lata ma następujące zadania:

i.          robot do zautomatyzowania procesu produkcji

ii.         system utwardzania dla grubych ścianek GRP

iii.        projekt separatora fazy stałej

iv.        projektowanie i produkcja dennic płaskich typu Du Pont

v.         uchwyt do nawijania kolan termoplastycznych

vi.        rozbiegówki do rdzeni >DN200

vii.       forma rozprężna do spawania redukcji ekscentrycznych typB

viii.      projekt wózka do transportu rur większej średnicy

b. Celem zadania przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest dokonanie przełomu technologicznego w zakresie sposobu produkcji laminatów winyloestrowo - szklanych. Do realizacji tego zadania są potrzebne:

i.Zasoby ludzkie - trzy osoby z działu badawczo-rozwojowego w zakresie pracy około 840 godzin.

ii.         Zasoby rzeczowe - udostępnienie surowców do prób.

iii.        Praca laboratorium zakładowego przez sto sześćdziesiąt cztery godziny.

iv.Zlecenie porównawczych badań laboratoryjnych przez certyfikowane jednostki jak na przykład UDT bądź TUV.

v.szacowany koszt projektu 350.000,00 zł + docelowo 2.000.000 zł na zakup robota z możliwością pracy w pięciu osiach.

6.Twórczy charakter naszego projektu polega na opracowaniu nowatorskiej technologii produkcji laminatów winyloestrowo - szklanych w oparciu o technikę drukowania 3D i tym samym dokonanie przełomu technologicznego w naszej branży. Nie jest nam znane podobne rozwiązanie techniczne i chcemy być pierwszą firmą, która dokona tego przełomu technicznego w skali światowej.

7.Spółka S.A. utworzyła z początkiem lipca roku 2023 dział badawczo- rozwojowy. W dziale tym zatrudnione są w pełnym wymiarze godzin cztery osoby. Każdy z projektów badawczo-rozwojowych realizowanych przez ten dział ma odrębny folder, gdzie opisane są informacje wejściowe, postawiony cel i dane związane realizacją projektu.

8.praca o charakterze rutynowym nie jest w naszej opinii działalnością badawczo-rozwojową. Dział badawczo-rozwojowy opracowuje rzeczy nowe, doprowadza je do etapu na tyle dojrzałego i kontrolowanego, że z efektów tej pracy mogą w sposób bardziej rutynowy korzystać inne działy Spółki.

Pytanie

Czy prace realizowane przez Spółkę w ramach zamierzonych badań stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co w konsekwencji uprawnia Spółkę do korzystania z ulgi B+R, o której mowa w art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z opisanym stanem faktycznym (winno być: zdarzeniem przyszłym), planowana działalność Spółki stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a to w konsekwencji uprawnia Spółkę do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów zyskania przychodów poniesionych działalność badawczo-rozwojową na podstawie art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej CIT) i oznacza ona działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Stosownie do treści art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych- oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

a)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie zaś do treści art. 4a pkt 28 ustawy o CIT prace rozwojowe, oznaczają - prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z regulacją art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, aby działalność mogła być uznana za działalność badawczo-rozwojową:

1.działalność musi mieć charakter twórczy, tj. nakierunkowany na tworzenie nowych, oryginalnych i unikatowych rozwiązań, które nie mają odtwórczego charakteru,

2.działalność musi być podejmowana w sposób systematyczny,

3.działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększanie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Na podstawie art. 18d ust. 2, za koszty kwalifikowane uznaje się:

1)poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2)nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3)ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo- badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11 a ust. 1 pkt 4;

5)koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a.przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b.prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c.odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d.opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

W przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2 (ust. 2a).

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych ora budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością (ust. 3).

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (ust. 5).

W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5 podatnik jest obowiązany w zeznaniu, o którym mowa w art. 27, składanym za rok podatkowy, w którym wystąpiły te okoliczności, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń, które zostały mu zwrócone, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę (ust. 5) (winno być: 5a).

Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów (ust. 6).

Na podstawie ust. 7 kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200 % kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200 % kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100 % kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5,

3)w przypadku pozostałych podatników -100 % kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3 , oraz 200 % kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane.

W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1. (ust. 8).

Planowane badania przeprowadzone przez Spółkę mają na celu zgłębienie powszechnej wiedzy i potencjału rewolucyjnego druku 3D w kontekście produkcji laminatów winyloestrowo-szklanych. Spółka zamierza skoncentrować się na opracowaniu metody druku przestrzennego, która umożliwi efektywne wytwarzanie laminatów, zwiększając jednocześnie kontrolę nad ich parametrami fizykochemicznymi. Badania te obejmą szereg kluczowych etapów, takich jak dostosowanie chemicznej budowy żywic winyloestrowych, impregnacja włókien szklanych, nanoszenie warstwy przyczepnościowej na materiały termoplastyczne, czy też optymalizacja konstrukcji głowicy robota sześcioosiowego.

W kontekście druku 3D, Spółka skupi się na eliminacji konieczności stosowania tradycyjnych form produkcyjnych, co otworzy nowe możliwości kształtowania laminatów. Pełna robotyzacja procesu, od projektowania w programach po aplikację surowców przez sterowanego numerycznie robota, pozwoli na uniezależnienie jakości produktu od umiejętności manualnych i wiedzy operatora. Zastosowanie druku 3D umożliwi również zdobycie nowych stopni swobody w projektowaniu laminatów, wykraczając poza obecnie obowiązujące normy techniczne.

Sukces w realizacji innowacyjnego projektu, mającego na celu wykorzystanie druku 3D do produkcji laminatów winyloestrowo-szkianych, umożliwi Spółce zdobycie wyjątkowej wiedzy technologicznej na skalę światową. Kluczowym elementem tego przedsięwzięcia jest współpraca z zewnętrznymi partnerami, której celem jest dostosowanie technologii druku 3D do specyfiki laminatów. Taka inicjatywa przewiduje poprawę pozycji rynkowej poprzez obniżenie kosztów produkcji i dostarczanie klientom produktów o zoptymalizowanych parametrach konstrukcyjnych i najwyższej jakości, przewyższających obecne standardy branżowe.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów uważamy, że działalność Spółki w zakresie przeprowadzenia badań nad zastosowaniem druku 3D do produkcji laminatów winyloestrowo-szkianych, co w konsekwencji będzie miało na celu doskonalenie procesów technologicznych i wprowadzenie innowacyjnych rozwiązań, można uznać za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, jako spełniającą definicję wskazaną w art. 4a pkt 27 oraz art. 4a pkt 28, co pozwoli na odliczenie od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową na zasadach określonych w art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”):

Zgodnie z art. 4a pkt 26 i 27 updop:

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop:

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zadanego pytania wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d updop - co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).

Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Dodatkowo warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF).

Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.

Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:

-w znaczeniu pierwszym - w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź

-w znaczeniu drugim - w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).

Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).

Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).

Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).

Z opisu sprawy wynika, że Planowane badania przeprowadzone przez Spółkę mają na celu zgłębienie powszechnej wiedzy i potencjału rewolucyjnego druku 3D w kontekście produkcji laminatów winyloestrowo-szklanych. Spółka zamierza skoncentrować się na opracowaniu metody druku przestrzennego, która umożliwi efektywne wytwarzanie laminatów, zwiększając jednocześnie kontrolę nad ich parametrami fizykochemicznymi.

Sukces w realizacji innowacyjnego projektu, mającego na celu wykorzystanie druku 3D do produkcji laminatów winyloestrowo-szkianych, umożliwi Spółce zdobycie wyjątkowej wiedzy technologicznej na skalę światową. Kluczowym elementem tego przedsięwzięcia jest współpraca z zewnętrznymi partnerami, której celem jest dostosowanie technologii druku 3D do specyfiki laminatów. Taka inicjatywa przewiduje poprawę pozycji rynkowej poprzez obniżenie kosztów produkcji i dostarczanie klientom produktów o zoptymalizowanych parametrach konstrukcyjnych i najwyższej jakości, przewyższających obecne standardy branżowe.

Podejmowane działania przez Spółkę będą badaniami unikatowymi wysoko wyspecjalizowanymi w wyniku czego powstaną niestosowane dotychczas produkty o unikatowych cechach w zakresie laminatów - co najmniej w skali przedsiębiorstwa Spółki. Badania prowadzone w Spółce mają charakter metodyczny, zorganizowany i ciągły, są realizowane przez dedykowane do tego zadania zespoły. Spółka będzie gromadziła dokumentację z przebiegu badań w sposób uporządkowany tak aby w przyszłości można było wykorzystać zdobytą wiedzę i doświadczenie w kolejnych projektach. Działania Spółki w zakresie badań będą miały charakter systematyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy oraz wyjaśnienia do przedstawionego we wniosku opisu, wskazać należy, że przedstawione wyżej okoliczności sprawy pozwalają na stwierdzenie, że podejmowane przez Wnioskodawcę prace realizowane w ramach zamierzonych badań, spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 updop.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy prace realizowane przez Spółkę w ramach zamierzonych badań stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co w konsekwencji uprawnia Spółkę do korzystania z ulgi B+R, o której mowa w art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze. zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art.  47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).