Ustalenie roku podatkowego Spółki, w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia czy :

• pierwszy rok podatkowy Spółki na gruncie ustawy o CIT, w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o CIT, trwał od dnia rozpoczęcia działalności przez Oddział (rozumianego jako dzień poniesienia pierwszych kosztów związanych z prowadzeniem działalności Spółki na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, tj. kosztów związanych z zatrudnionymi przez Oddział pracownikami), do ostatniego dnia wybranego przez Spółkę roku podatkowego, tj. do dnia 30 września 2023 r., a w konsekwencji czy Spółka, w zakresie działalności prowadzonej na terytorium RP poprzez Oddział, stała się zobowiązana do złożenia rocznego zeznania podatkowego w związku z osiągniętym dochodem (poniesioną stratą), o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT – jest nieprawidłowe
• pierwszy rok podatkowy Spółki na gruncie ustawy o CIT, w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o CIT, trwał od dnia rozpoczęcia działalności przez Oddział (rozumianego jako dzień rejestracji Oddziału w KRS), do ostatniego dnia wybranego przez Spółkę roku podatkowego, tj. do dnia 30 września 2023 r., a w konsekwencji czy Spółka, w zakresie działalności prowadzonej na terytorium RP poprzez Oddział, stała się zobowiązana do złożenia rocznego zeznania podatkowego w związku z osiągniętym dochodem (poniesioną stratą), o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT – jest nieprawidłowe
• rok podatkowy Spółki na gruncie ustawy o CIT, w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, powinien pokrywać się z rokiem podatkowym Spółki, w związku z czym, pierwszy rok podatkowy będzie trwał od 1 stycznia 2023 r. do 30 września 2023 r., a każdy kolejny rok podatkowy od 1 października danego roku kalendarzowego do 30 września roku kalendarzowego po nim następującego, oraz czy w konsekwencji Spółka, w zakresie działalności prowadzonej na terytorium RP poprzez Oddział, stała się zobowiązana do złożenia rocznego zeznania podatkowego w związku z osiągniętym dochodem (poniesioną stratą), o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT – jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z dnia 16 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia roku podatkowego Spółki, w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca :

Opis stanu faktycznego

A. (poprzednio: B.); (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką prawa luksemburskiego, której siedziba i zarząd znajdują się na terytorium Luksemburga. Wnioskodawca posiada osobowość prawną. Spółka podlega, na gruncie ustawy o CIT obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiąga na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy o CIT (tzw. ograniczony obowiązek podatkowy).

Jako przedsiębiorca zagraniczny w rozumieniu art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 470; dalej: „ustawa o obrocie gospodarczym”), Spółka utworzyła na terytorium Polski oddział (dalej: „Oddział”), o którym mowa w art. 14 ust. 1 ww. ustawy. Oddział został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej: „KRS”) w dniu (…) 2023 r.

Oddział nie ma odrębnej osobowości prawnej i rozlicza się w Polsce w zakresie CIT jako zakład podatkowy luksemburskiego podmiotu (w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT). Do końca 2022 r. Wnioskodawca nie rozliczał w Polsce podatku dochodowego od osób prawnych oraz nie prowadził ksiąg rachunkowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. za 2023 r., poz. 120 z późn. zm.; dalej: „ustawa o rachunkowości”).

Spółka jest częścią międzynarodowej grupy C. (dalej: „Grupa”). Wnioskodawca jest dostawcą usług finansowych w zakresie kompleksowych usług administracji funduszami i usług instytucjonalnych, takich jak m.in. księgowość instytucji inwestycyjnych, wycena ich aktywów i zobowiązań oraz obliczanie wartości ich aktywów netto, usługi agenta rejestrującego, przygotowywania dokumentów, sprawozdań i oświadczeń, które mają być sporządzone lub przedłożone organom nadzorczym lub zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi mającymi do nich zastosowanie.

Oddział pełni wobec Spółki rolę zaplecza usług back-office (usług zaplecza administracyjnego), w szczególności w zakresie obliczania wartości aktywów netto, wyceny aktywów oraz wsparcia w ramach procedur (…) (ang. (…)) oraz (…) (ang.(…)). Oddział zawiera transakcje jedynie ze Spółką.

Oddział ponosi i będzie ponosić koszty związane m.in. z kosztami kadrowymi, wynajmem biura i powiązanych z tym usług, usługami płacowymi, doradztwem prawnym i podatkowym, telefonami komórkowymi czy podróżami. Przychody i koszty są przypisywane do Oddziału od sierpnia 2023 r., po uzyskaniu przez Spółkę autoryzacji Commission de Surveillance du Secteur Financier, organu odpowiedzialnego za regulacje finansowe w Luksemburgu. Przed tą datą żaden wydatek ani dochód nie był przypisany do Oddziału. Począwszy od sierpnia 2023 roku Oddział zaczął ponosić m.in. koszty związane z zatrudnionymi pracownikami, takie jak: ich wynagrodzenia, składki na ubezpieczenia społeczne, składki na PFRON, wydatki na benefity pracownicze.

W związku ze specyfiką prawną działania poprzez oddział, wszelkie koszty wynikające z umów zawieranych przez Spółkę, a dotyczące Oddziału, są księgowane w ramach ksiąg rachunkowych prowadzonych przez Spółkę. Pierwsza transakcja związana z Oddziałem została zaksięgowana w księgach rachunkowych Spółki w czerwcu 2023 r. i została refakturowana na Oddział we wrześniu 2023 r., w związku z czym została przypisana do Oddziału po sierpniu 2023 r.

W 2022 roku, rok podatkowy Spółki trwał 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych i pokrywał się z rokiem kalendarzowym, tj. trwał od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. Od 1 stycznia 2023 r. Spółka tworzy tzw. „(…)” (grupa kapitałowa) z inną spółką (spółką-matką), tj. rozlicza się z obowiązków podatkowych w zakresie podatku dochodowego wspólnie ze spółką-matką. W związku z tym, Spółka zmieniła rok podatkowy w celu dostosowania roku podatkowego Spółki do roku podatkowego spółki-matki, na rok podatkowy trwający od 1 października do 30 września.

W związku z obowiązującymi Spółkę, jako luksemburskiego rezydenta podatkowego, luksemburskimi przepisami podatkowymi, które nie dopuszczają, by rok podatkowy podatnika trwał dłużej niż 12 miesięcy kalendarzowych, pierwszy rok podatkowy po zmianie roku podatkowego trwał od 1 stycznia 2023 r. do 30 września 2023 roku, a kolejny rok podatkowy będzie trwał od 1 października 2023 r. do 30 września 2024 roku.

Powyższa zmiana znalazła odzwierciedlenie w stosunku do Oddziału poprzez wpisanie do Krajowego Rejestru Sądowego (w dniu (…) 2023 r.) jako dnia kończącego pierwszy rok obrotowy, za który należy złożyć sprawozdanie finansowe, dnia 30 września 2023 r.

Pytanie

1.Czy pierwszy rok podatkowy Spółki na gruncie ustawy o CIT, w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o CIT, trwał od dnia rozpoczęcia działalności przez Oddział (rozumianego jako dzień poniesienia pierwszych kosztów związanych z prowadzeniem działalności Spółki na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, tj. kosztów związanych z zatrudnionymi przez Oddział pracownikami), do ostatniego dnia wybranego przez Spółkę roku podatkowego, tj. do dnia 30 września 2023 r., a w konsekwencji czy Spółka, w zakresie działalności prowadzonej na terytorium RP poprzez Oddział, stała się zobowiązana do złożenia rocznego zeznania podatkowego w związku z osiągniętym dochodem (poniesioną stratą), o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT?

2.Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 okaże się nieprawidłowe, to czy pierwszy rok podatkowy Spółki na gruncie ustawy o CIT, w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o CIT, trwał od dnia rozpoczęcia działalności przez Oddział (rozumianego jako dzień rejestracji Oddziału w KRS), do ostatniego dnia wybranego przez Spółkę roku podatkowego, tj. do dnia 30 września 2023 r., a w konsekwencji czy Spółka, w zakresie działalności prowadzonej na terytorium RP poprzez Oddział, stała się zobowiązana do złożenia rocznego zeznania podatkowego w związku z osiągniętym dochodem (poniesioną stratą), o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT?

3.Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 oraz pytania nr 2 okaże się nieprawidłowe, to czy rok podatkowy Spółki na gruncie ustawy o CIT, w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, powinien pokrywać się z rokiem podatkowym Spółki, w związku z czym, pierwszy rok podatkowy będzie trwał od 1 stycznia 2023 r. do 30 września 2023 r., a każdy kolejny rok podatkowy od 1 października danego roku kalendarzowego do 30 września roku kalendarzowego po nim następującego, oraz czy w konsekwencji Spółka, w zakresie działalności prowadzonej na terytorium RP poprzez Oddział, stała się zobowiązana do złożenia rocznego zeznania podatkowego w związku z osiągniętym dochodem (poniesioną stratą), o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1. Zdaniem Wnioskodawcy, pierwszy rok podatkowy Spółki na gruncie ustawy o CIT, w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o CIT, trwał od dnia rozpoczęcia działalności przez Oddział (rozumianego jako dzień poniesienia pierwszych kosztów związanych z prowadzeniem działalności Spółki na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, tj. kosztów związanych z zatrudnionymi przez Oddział pracownikami) do dnia 30 września 2023 r., w związku z czym Spółka, w zakresie działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, stała się zobowiązana do złożenia rocznego zeznania podatkowego w związku z osiągniętym dochodem (poniesioną stratą), o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, za okres do 30 września 2023 r.

Ad. 2. Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 okaże się nieprawidłowe, zdaniem Wnioskodawcy należy przyjąć, że pierwszy rok podatkowy Spółki na gruncie ustawy o CIT, w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, trwał od dnia rejestracji Oddziału w KRS do 30 września 2023 r., a konsekwencji Spółka, w zakresie działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, stała się zobowiązana do złożenia rocznego zeznania podatkowego w związku z osiągniętym dochodem (poniesioną stratą), o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, za okres do 30 września 2023 r.

Ad. 3. Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 oraz pytania nr 2 okaże się nieprawidłowe, zdaniem Wnioskodawcy należy przyjąć, że rok podatkowy Spółki na gruncie ustawy o CIT, w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, powinien pokrywać się i być determinowany przez rok podatkowy Spółki i trwać 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych od dnia 1 października danego roku do dnia 30 września następującego po nim roku, a pierwszy rok podatkowy od 1 stycznia 2023 r. do dnia 30 września 2023 r., w związku z czym Spółka, w zakresie działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, stała się zobowiązana do złożenia rocznego zeznania podatkowego w związku z osiągniętym dochodem (poniesioną stratą), o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, za okres do 30 września 2023 r.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad. 1 W świetle z art. 8 ust. 1 ustawy o CIT, rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o CIT, w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o CIT, w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o CIT, w razie zmiany roku podatkowego, za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 5 ustawy o CIT, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które nie były dotychczas podatnikami w rozumieniu ustawy, informują o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy, w którym uzyskały status tego podatnika.

Kwestia roku podatkowego podatników będących nierezydentami, w tym prowadzących działalność na terenie Polski poprzez oddział (będący zagranicznym zakładem, o których mowa w art. 4a pkt 11 ustawy o CIT) nie została wyodrębniona w ustawie o CIT, co znajduje potwierdzenie w braku zawarcia przepisów w sposób szczególny odnoszących się do sytuacji rzeczonych podatników.

W Umowie Spółki jej rok finansowy, w tym w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, został ustalony jako dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych od dnia 1 października danego roku do dnia 30 września następującego po nim roku ((…) Umowy Spółki). Przy tym, w 2023 r. rok finansowy Spółki ustalony został jako trwający od 1 stycznia 2023 r. do 30 września 2023 r.

Należy przy tym wspomnieć, że Spółka zaczęła swoją działalność w Polsce poprzez Oddział, który zarejestrowany został w KRS w dniu (…) 2023 r., czyli dopiero w 2023 r. Przy tym, data zarejestrowania w KRS nie oznaczała jeszcze faktycznego rozpoczęcia działalności przez Oddział (przychody i koszty zaczęły być przypisywane do Oddziału od sierpnia 2023 r.).

W związku z tym, w zakresie pierwszego roku podatkowego na gruncie ustawy o CIT, zdaniem Wnioskodawcy zastosowanie powinien znaleźć art. 8 ust. 2 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych. Przepis ten nie wprowadza dodatkowych obostrzeń związanych z możliwością przyjęcia przez podatnika krótszego niż dwanaście miesięcy kalendarzowych pierwszego roku podatkowego. Należy również uznać, że użyte w art. 8 ust. 2 ustawy o CIT sformułowanie „podjęcie po raz pierwszy działalności” odnosi się do rozpoczęcia działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z tym bez znaczenia pozostaje, kiedy dany podmiot zagraniczny rozpoczął prowadzenie działalności w innych krajach.

Do momentu utworzenia Oddziału, Spółka nie prowadziła na terenie Rzeczypospolitej Polskiej działalności i nie była zobowiązana do rozliczania w Polsce podatku dochodowego od osób prawnych oraz nie prowadziła ksiąg rachunkowych w rozumieniu ustawy o rachunkowości. Takiej działalności Spółka nie prowadziła również w pierwszym okresie po formalnej rejestracji Oddziału (kiedy Oddział pozostawał wyłącznie formalno-prawnym bytem nie realizującym żadnych funkcji finansowomajątkowych).

Przepisy ustawy o CIT nie definiują wprost, jak należy rozumieć pojęcie „dzień rozpoczęcia działalności”, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o CIT, jak również nie odsyłają w tym aspekcie do innych aktów prawnych.

Stosując wykładnię systemową zewnętrzną, należy zauważyć, że definicję „dnia rozpoczęcia działalności” w kontekście określenia momentu otwarcia ksiąg rachunkowych danej jednostki zawiera ustawa o rachunkowości. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1) ustawy o rachunkowości, dniem rozpoczęcia działalności jest „dzień pierwszego zdarzenia wywołującego skutki o charakterze majątkowym lub finansowym”. Zdaniem Wnioskodawcy, za takie zdarzenie, a więc za dzień rozpoczęcia działalności, należy uznać dzień poniesienia pierwszych kosztów związanych z prowadzeniem działalności przez Oddział. Jednocześnie, za takie zdarzenie nie może być uznany sam w sobie fakt formalno-prawnej rejestracji Oddziału (w przeciwieństwie bowiem do założenia / rejestracji np. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w momencie rejestracji Oddziału nie występuje wyposażenie Oddziału w kapitał zakładowy).

Jak zostało opisane w stanie faktycznym, Oddział pełni wobec Spółki rolę zaplecza usług back-office (usług zaplecza administracyjnego), a kluczowe z perspektywy możliwości świadczenia tych usług jest zatrudnienie pracowników. Jak wskazano w stanie faktycznym, pierwszymi kosztami zaksięgowanymi (od sierpnia 2023 r.) w księgach rachunkowych Oddziału, poniesionymi w związku z działalnością Oddziału, były koszty związane z zatrudnionymi pracownikami, takie jak wynagrodzenia pracowników, składki na ubezpieczenia społeczne, składki na PFRON, benefity pracownicze. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, dniem rozpoczęcia działalności, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o CIT, jest zatem dzień / data poniesienia tych kosztów.

Zdaniem Wnioskodawcy, w omawianym stanie faktycznym nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2a, ponieważ wybrany przez Spółkę rok podatkowy, w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

Oddział, przez który Spółka prowadzi działalność na terenie Polski, rozpoczął prowadzenie działalności po raz pierwszy w 2023 r. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o CIT, pierwszy rok podatkowy Spółki na gruncie ustawy o CIT, w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, trwa od dnia rozpoczęcia działalności przez Oddział (rozumianego jako dzień poniesienia pierwszych kosztów związanych z prowadzeniem działalności Spółki na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, tj. kosztów związanych z zatrudnionymi przez Oddział pracownikami), do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, a więc w przedstawionym stanie faktycznym do dnia 30 września 2023 r. W związku z powyższym Spółka, w zakresie działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, stała się obowiązana do złożenia rocznego zeznania podatkowego w związku z osiągniętym dochodem (poniesioną stratą), o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, za okres momentu wystąpienia pierwszego zdarzenia wywołującego skutki o charakterze majątkowym lub finansowych, tj. od poniesienia pierwszych kosztów związanych z prowadzeniem działalności Spółki na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział (kosztów związanych z zatrudnionymi przez Oddział pracownikami) do 30 września 2023 r.

Ad. 2

W przypadku, gdyby Organ nie uznał stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 za prawidłowe, zdaniem Wnioskodawcy, rok podatkowy Spółki na gruncie ustawy o CIT, w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział powinien trwać od dnia wpisu Oddziału do KRS (tj. (…) 2023 r.) do dnia 30 września 2023 r.

Argumentacja dotycząca interpretacji art. 8 ustawy o CIT, w szczególności art. 8 ust. 2 ustawy o CIT jest tożsama z argumentacją przedstawioną przez Wnioskodawcę w odniesieniu do pytania nr 1, z odmiennością dotyczącą zdekodowania pojęcia „dnia rozpoczęcia działalności”, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli za dzień rozpoczęcia działalności, zdaniem Organu, nie można uznać daty poniesienia pierwszych kosztów związanych z rozpoczęciem wykonywania przez Oddział działalności na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, to za dzień taki należy uznać dzień wpisu Oddziału do KRS.

Zgodnie z art. 17 ustawy o obrocie gospodarczym „przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego”.

Zatem, zgodnie z ustawą o obrocie gospodarczym, by prowadzić działalność w ramach oddziału na terenie Polski, przedsiębiorca zagraniczny (tu: Spółka) jest zobowiązany najpierw uzyskać wpis oddziału (tu: Oddziału) do KRS, jest to bowiem element niezbędny do prowadzenia działalności na terenie Rzeczypospolitej Polski poprzez oddział. Zatem, z tej perspektywy, rejestracji Oddziału w KRS nie można uznać jedynie za czynność o charakterze technicznym/administracyjnym, ponieważ bez dokonania rejestracji Oddziału w KRS Spółka nie mogłaby rozpocząć prowadzenia działalności w tej formie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdyby Organ nie uznał stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 za prawidłowe, Spółka, w zakresie działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, stała się obowiązana do złożenia rocznego zeznania podatkowego w związku z osiągniętym dochodem (poniesioną stratą), o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, za okres od wpisu Oddziału do KRS do 30 września 2023 r.

Ad. 3

W przypadku, gdyby Organ nie uznał stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 oraz pytania nr 2 za prawidłowe, zdaniem Wnioskodawcy, rok podatkowy Spółki na gruncie ustawy o CIT, w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, powinien pokrywać się i być determinowany przez rok podatkowy Spółki.

Zarejestrowanie Oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie oznacza powstania nowego podmiotu podlegającego opodatkowaniu, bowiem opodatkowaniu od dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej przez Oddział podlega Spółka. Oddział przedsiębiorcy zagranicznego nie posiada odrębnej osobowości prawnej, „korzystając” z osobowości prawnej przedsiębiorcy zagranicznego (tutaj: Spółki). Powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego. Przykładowo, NSA w uzasadnieniu wyroku z dnia 18 marca 2011 r. o sygn. Akt II FSK 1773/09 wskazał, iż „nie można zatem wywieść odrębności prawnej oddziału od spółki, którego separacja od "centrali" Spółki polega tylko na funkcjonalnym i przestrzennym wydzieleniu składników siły produkcyjnej. Odrębność taka nie przekłada się jednak na odrębność prawną”. Przy tym, Wnioskodawca zauważa, że NSA w tym wyroku bazował na stanie prawnym opartym na definicji oddziału zawartej w art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, jednak definicja ta została w tej samej treści przeniesiona do obecnie obowiązującej ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 470), w związku z czym teza NSA zachowuje nadal swą aktualność.

W konsekwencji, opodatkowaniu w Polsce podlega nadal spółka macierzysta, jednak na podstawie art. 3 ust. 2 w zw. z ust. 3 pkt 1 w zw. z art. 4a pkt 11 ustawy o CIT jedynie od dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej poprzez oddział na terytorium drugiego państwa. Skutkuje to koniecznością pokrywania się roku podatkowego oddziału z rokiem podatkowym jednostki macierzystej.

W rezultacie, rok podatkowy Oddziału powinien być tożsamy z rokiem podatkowym jednostki macierzystej.

Powyższe znajduje potwierdzenie w dotychczasowej praktyce interpretacyjnej organów podatkowych, m.in. w:

a) interpretacji indywidualnej z dnia 14 lipca 2022 r. o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.263.2022.1.BD, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że „jak wynika z wykładni literalnej zawartej w art. 8 ustawy o CIT, rokiem podatkowym dla podatnika wykonującego działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za pomocą oddziału powinien być rok podatkowy określony w treści umowy spółki (lub innego dokumentu regulującego zasady ustrojowe).

Podkreślić przy tym należy, że jak wskazano powyżej, zarejestrowanie oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie oznacza, iż powstaje tu nowy podmiot podatkowy, bowiem opodatkowaniu podlegać będzie nadal spółka macierzysta, tyle że od dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej poprzez oddział na terytorium drugiego państwa. W konsekwencji, rok podatkowy oddziału również powinien pokrywać się z rokiem podatkowym jednostki macierzystej”;

b) interpretacjach indywidualnych z dnia 16 listopada 2021 r. o sygn. 0111-KDIB1- 2.4010.392.2021.1.MZA i z dnia 16 maja 2019 r. o sygn. IPPB5/4510-543/16-4/RS, w których Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że: „w analizowanej sprawie zasadnym jest jednak aby rok podatkowy (obrotowy) oddziału był tożsamy z rokiem podatkowym (obrotowym) przedsiębiorcy zagranicznego, który ten oddział utworzył. Przede wszystkim oddział przedsiębiorcy zagranicznego nie jest całkowicie niezależny w stosunkach z tym przedsiębiorstwem, m.in. nie posiada odrębnych dokumentów założycielskich, których postanowienia, w myśl polskich przepisów, stanowiłyby podstawę do ustalenia innego roku podatkowego”;

c) interpretacji indywidualnej z dnia 9 sierpnia 2016 r. o sygn. IPPB5/4510-543/16-4/RS, w której organ podatkowy przychylił się do stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym: „Uwzględniając powyższe, rok podatkowy Wnioskodawcy determinowany jest wyłącznie umową spółki. Skoro zaś w umowie tej zawarto, iż rok obrotowy Spółki Niemieckiej trwa od dnia 1 kwietnia do dnia 31 marca roku kolejnego, to obowiązuje ono również, na gruncie ustawy o CIT, jako jej rok podatkowy”.

Konieczność zachowania spójności między rokiem podatkowym Spółki i rokiem podatkowym Oddziału wynika również z art. 53 ust. 2b ustawy o rachunkowości, zgodnie z którym: Roczne sprawozdanie finansowe oddziału przedsiębiorcy zagranicznego uważa się za zatwierdzone, jeżeli zostało zatwierdzone sprawozdanie finansowe przedsiębiorcy zagranicznego, obejmujące dane sprawozdania finansowego tego oddziału.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić zatem należy, że dla celu stosowania art. 8 ustawy o CIT do oddziału przedsiębiorcy zagranicznego, rokiem podatkowym dla podatnika (tutaj: Spółki) wykonującego działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za pomocą oddziału (tutaj: Oddziału) powinien być rok podatkowy określony w treści umowy spółki (lub innego dokumentu regulującego zasady ustrojowe) (tutaj: Umowy Spółki), tj. rok podatkowy Oddziału powinien pokrywać się z rokiem podatkowym jednostki macierzystej (Spółki).

W odniesieniu do zmiany roku podatkowego, dokonanej przez Spółkę, która znalazła odzwierciedlenie w stosunku do Oddziału poprzez wpisanie do KRS (w dniu (…) 2023 r.) jako dnia kończącego pierwszy rok obrotowy, za który należy złożyć sprawozdanie finansowe, dnia 30 września 2023 r., zdaniem Wnioskodawcy nie stanowi to o zmianie roku podatkowego Spółki, w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy o CIT.

Wynika to ze sposobu informowania o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy, określonego w art. 8 ust. 5 ustawy o CIT. Spółka, co zostało przedstawione w stanie faktycznym, przed rozpoczęciem prowadzenia działalności na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, nie była zobowiązana do rozliczania w Polsce podatku dochodowego od osób prawnych oraz nie prowadziła ksiąg rachunkowych, a więc nie była podatnikiem na gruncie ustawy o CIT, podobnie jak nie był nim Oddział, niemający odrębnej osobowości prawnej.

W związku z powyższym, zgodnie z art. 8 ust. 5 ustawy o CIT Wnioskodawca jest zobowiązany do poinformowania o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy dopiero w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy, w którym uzyskał status tego podatnika.

Konsekwencją powyższego uregulowania jest konieczność uznania, że zmiany roku podatkowego, dokonywane przed złożeniem wspomnianego zeznania nie stanowią zmiany roku podatkowego, o której mowa w art. 8 ustawy o CIT.

Gdyby jednak Organ nie podzielił powyższego stanowiska, oraz uznał, że w związku z tym zastosowanie znajdzie art. 8 ust 3 oraz art. 8 ust 4 ustawy o CIT, to i tak nie powinno to wpłynąć na prawidłowość ustanowienia roku podatkowego Oddziału jako dwunastu kolejnych miesięcy kalendarzowych od dnia 1 października danego roku do dnia 30 września następującego po nim roku (z wyjątkiem pierwszego roku podatkowego trwającego od dnia rozpoczęcia działalności do 30 września 2023 r.) z przyczyn wskazanych powyżej, tj. faktu, że rok podatkowy na gruncie ustawy o CIT podatnika będącego nierezydentem, prowadzącego w Polsce działalność poprzez zarejestrowany oddział, determinowany powinien być treścią umowy spółki (lub innego dokumentu regulującego jego zasady ustrojowe).

Należy również podnieść, iż obowiązujące Spółkę, jako luksemburskiego rezydenta podatkowego, luksemburskie przepisy podatkowe nie dopuszczają, by rok podatkowy podatnika trwał dłużej niż 12 miesięcy kalendarzowych. Co za tym idzie, gdyby rok podatkowy Oddziału, zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o CIT, miał trwać dłużej niż dwanaście miesięcy kalendarzowych dochodziłoby do kolizji między przepisami polskimi a przepisami luksemburskimi. Byłaby to jednak jedynie kolizja pozorna, bowiem, jak zostało już wykazane wyżej, ponieważ oddział przedsiębiorcy zagranicznego nie jest podmiotowo niezależny w stosunkach z tym przedsiębiorstwem, m.in. nie posiada odrębnych dokumentów założycielskich, których postanowienia, w myśl polskich przepisów, stanowiłyby podstawę do ustalenia innego roku podatkowego (podobnie: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 16 listopada 2021 r. o sygn. 2.4010.392.2021.1.MZA). Oddział przedsiębiorcy zagranicznego nie jest odrębną od niego osobą prawną, a stanowi jego część. Ma także ustrój zgodny z ustrojem przedsiębiorcy zagranicznego i w zakresie tego ustroju podlega przepisom prawa luksemburskiego. Tym samym ustalenie roku obrotowego przedsiębiorcy zagranicznego powinno być determinowane w oparciu o przepisy państwa, w którym ma on siedzibę. Na taką właściwość stosowanych przepisów wskazują również przepisy art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. – Prawo prywatne międzynarodowe.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku, gdyby Organ nie uznał stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 oraz pytania nr 2 za prawidłowe, stanowisko wyrażone w odniesieniu do pytania nr 3, zgodnie z którym rok podatkowy (obrotowy) Oddziału jest tożsamy z rokiem podatkowym (obrotowym) Spółki i tym samym dla potrzeb rozliczeń podatkowych w Polsce na gruncie ustawy o CIT przyjęty powinien zostać rok podatkowy trwający od dnia 1 października danego roku do dnia 30 września następującego po nim roku (z wyjątkiem pierwszego roku podatkowego trwającego od dnia 1 stycznia 2023 r. do 30 września 2023 r.) jest prawidłowe.

Co za tym idzie Spółka, w zakresie działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, stała się obowiązana do złożenia rocznego zeznania podatkowego w związku z osiągniętym dochodem (poniesioną stratą), o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, za okres do 30 września 2023 r.

Przedstawiając powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego w niniejszym wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Kwestie związane z funkcjonowaniem oddziału podmiotu zagranicznego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2022 r., poz. 470).

Zakres przedmiotowy ww. ustawy określony został w przepisie art. 1 ust. 1 zgodnie z którym:

Dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Polski przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności (o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej), tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Polski.

I tak, zgodnie z art. 3 pkt 4 ww. ustawy:

W myśl art. 15 ww. ustawy:

W myśl art. 17 tej ustawy:

Jednocześnie zgodnie z art. 19 pkt 2 ww. ustawy:

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że oddział przedsiębiorcy zagranicznego nie posiada odrębnej osobowości (podmiotowości) prawnej, a źródłem jego aktywności jest osobowość prawna przedsiębiorcy zagranicznego.

Powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (przykładowo wyrok NSA z 18 marca 2011 r., sygn. akt II FSK 1773/09) w uzasadnieniu którego wskazano, iż „Na gruncie u.s.g.d. nie można zatem wywieść odrębności prawnej oddziału od spółki, którego separacja od „centrali” Spółki polega tylko na funkcjonalnym i przestrzennym wydzieleniu składników siły produkcyjnej. Odrębność taka nie przekłada się jednak na odrębność prawną, co wynika z definicji legalnej zawartej w art. 5 pkt 4 u.s.d.g.”.

Odnosząc się z kolei do uregulowań zawartych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej „ustawa o CIT”) wskazać należy, że zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2 ustawy o CIT:

Przytoczony wyżej przepis art. 3 ust. 2 ustawy o CIT nie kreuje odrębnej podmiotowości prawno-podatkowej oddziału zagranicznej osoby prawnej. W ujęciu podatkowym konstrukcja oddziału zagranicznej spółki macierzystej powinna być rozumiana, jako abstrakcyjna instytucja międzynarodowego prawa podatkowego, mająca jedynie umożliwić prawidłowe opodatkowywanie przez jedno państwo dochodów uzyskiwanych przez podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania w drugim państwie, ze źródeł przychodów położonych na terytorium pierwszego z państw. Zarejestrowanie oddziału w Polsce nie oznacza, że powstaje tu nowy podmiot podatkowy, bowiem opodatkowaniu podlegać będzie wciąż spółka macierzysta, tyle że od dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej poprzez oddział na terytorium drugiego państwa.

Instytucja oddziału (z punktu widzenia prawa podatkowego oddział jest rozpoznawany tak w świetle Konwencji Modelowej, jak też umów o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu, jako tzw. zakład) jest więc jedynie formą działania przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce, a nie odrębnym od niego podmiotem podatkowym. Podatnikiem bowiem jest i pozostaje podmiot zagraniczny.

Zasady określania roku podatkowego dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zostały szczegółowo uregulowane w treści art. 8 ustawy o CIT.

I tak, zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 8 ust. 1 ustawy o CIT:

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o CIT:

Z kolei, art. 8 ust. 3 ustawy o CIT stanowi, że:

Z art. 8 ust. 4 ustawy o CIT wynika, że:

Zgodnie z art. 8 ust. 5 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o CIT:

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.):

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości:

Z danych zawartych w opisie stanu faktycznego wynika, że A. jest spółką prawa luksemburskiego, której siedziba i zarząd znajdują się na terytorium Luksemburga. Spółka utworzyła na terytorium Polski oddział, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ww. ustawy. Oddział pełni wobec Spółki rolę zaplecza usług back-office (usług zaplecza administracyjnego), w szczególności w zakresie obliczania wartości aktywów netto, wyceny aktywów oraz wsparcia w ramach procedur (…). Oddział zawiera transakcje jedynie ze Spółką. Oddział został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu (…) 2023 r.

Przychody i koszty są przypisywane do Oddziału od sierpnia 2023 r., po uzyskaniu przez Spółkę autoryzacji Commission de Surveillance du Secteur Financier, organu odpowiedzialnego za regulacje finansowe w Luksemburgu. Przed tą datą żaden wydatek ani dochód nie był przypisany do Oddziału. Począwszy od sierpnia 2023 roku Oddział zaczął ponosić m.in. koszty związane z zatrudnionymi pracownikami, takie jak: ich wynagrodzenia, składki na ubezpieczenia społeczne, składki na PFRON, wydatki na benefity pracownicze. Pierwsza transakcja związana z Oddziałem została zaksięgowana w księgach rachunkowych Spółki w czerwcu 2023 r. i została refakturowana na Oddział we wrześniu 2023 r., w związku z czym została przypisana do Oddziału po sierpniu 2023 r.

W 2022 roku, rok podatkowy Spółki trwał 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych i pokrywał się z rokiem kalendarzowym, tj. trwał od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. Od 1 stycznia 2023 r. Spółka tworzy tzw. „(…)” (grupa kapitałowa) z inną spółką (spółką-matką), tj. rozlicza się z obowiązków podatkowych w zakresie podatku dochodowego wspólnie ze spółką-matką. W związku z tym, Spółka zmieniła rok podatkowy w celu dostosowania roku podatkowego Spółki do roku podatkowego spółki-matki, na rok podatkowy trwający od 1 października do 30 września.

Powyższa zmiana znalazła odzwierciedlenie w stosunku do Oddziału poprzez wpisanie do Krajowego Rejestru Sądowego (w dniu (…) 2023 r.) jako dnia kończącego pierwszy rok obrotowy, za który należy złożyć sprawozdanie finansowe, dnia 30 września 2023 r.

W Umowie Spółki jej rok finansowy, w tym w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, został ustalony jako dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych od dnia 1 października danego roku do dnia 30 września następującego po nim roku ((…) Umowy Spółki). Przy tym, w 2023 r. rok finansowy Spółki ustalony został jako trwający od 1 stycznia 2023 r. do 30 września 2023 r.

Państwa wątpliwości dotyczą zatem ustalenia pierwszego oraz kolejnego roku podatkowego Spółki na gruncie ustawy o CIT, w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział oraz czy Spółka, w zakresie działalności prowadzonej na terytorium RP poprzez Oddział, stała się zobowiązana do złożenia rocznego zeznania podatkowego w związku z osiągniętym dochodem (poniesiona stratą), o którym mowa art. 27 ust. 1 ustawy o CIT.

Przepisy ustawy o CIT uzależniają sposób ustalenia pierwszego roku podatkowego od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności. Przy czym, ustawa nie zawiera definicji pojęcia „rozpoczęcia prowadzenia działalności”, w tym w odniesieniu do podmiotu zagranicznego rozpoczynającego działalność w Polsce za pomocą oddziału.

W zakresie ustalenia momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności dla potrzeb ustawy o CIT należy odnieść się do rozpoczęcia działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z tym bez znaczenia pozostaje kiedy dany podmiot zagraniczny rozpoczął prowadzenie działalności w innych krajach. Przy tym, jeśli dany podmiot zamierza prowadzić działalność w Polsce za pośrednictwem oddziału, w zakresie ustalenia momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności podatnika (spółki zagranicznej) należy odnieść się do momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności oddziału. W związku z brakiem definicji „rozpoczęcia prowadzenia działalności” w ustawie o CIT można sięgnąć do ww. przepisów ustawy o rachunkowości, której art. 12 ust. 1 pkt 1 stanowi, że księgi rachunkowe otwiera się m.in. na dzień rozpoczęcia działalności, którym jest dzień pierwszego zdarzenia wywołującego skutki o charakterze majątkowym lub finansowym - w ciągu 15 dni od dnia zaistnienia tych zdarzeń. Przejawem rozpoczęcia działalności jest zatem każde zdarzenie gospodarcze, które winno znaleźć odzwierciedlenie w księgach rachunkowych.

W świetle powyższych rozważań, za moment rozpoczęcia działalności Oddziału w Polsce należy uznać dzień otwarcia ksiąg rachunkowych Oddziału. Należy bowiem zauważyć, że sama rejestracja Oddziału w Krajowym Rejestrze Sądowym stanowi tylko podstawę do rozpoczęcia działalności gospodarczej w rozumieniu jej legalizacji i nie jest zdarzeniem ani czynnością równoznaczną z podjęciem takiej działalności.

Odnosząc powyższe do ww. przepisów prawa wskazać należy, że w analizowanej sprawie zasadnym jest aby rok podatkowy (obrotowy) oddziału był tożsamy z rokiem podatkowym (obrotowym) przedsiębiorcy zagranicznego, który ten oddział utworzył. Przede wszystkim oddział przedsiębiorcy zagranicznego nie jest całkowicie niezależny w stosunkach z tym przedsiębiorstwem, m.in. nie posiada odrębnych dokumentów założycielskich, których postanowienia, w myśl polskich przepisów, stanowiłyby podstawę do ustalenia innego roku podatkowego.

Jak wynika bowiem z art. 53 ust. 2b ustawy o rachunkowości:

Ponadto jak wynika z wykładni literalnej zawartej w art. 8 ustawy o CIT, rokiem podatkowym dla podatnika wykonującego działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za pomocą oddziału powinien być rok podatkowy określony w treści umowy spółki (lub innego dokumentu regulującego zasady ustrojowe). W przedmiotowej sprawie w Umowie Spółki jej rok finansowy, w tym w zakresie działalności prowadzonej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej poprzez Oddział, został ustalony jako dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych od dnia 1 października danego roku do dnia 30 września następującego po nim roku ((…) Umowy Spółki). Przy tym, w 2023 r. rok finansowy Spółki ustalony został jako trwający od 1 stycznia 2023 r. do 30 września 2023 r.

Jak wskazano powyżej, zarejestrowanie oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie oznacza, iż powstaje tu nowy podmiot podatkowy, bowiem opodatkowaniu podlegać będzie nadal spółka macierzysta, tyle że od dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej poprzez oddział na terytorium drugiego państwa. W konsekwencji, rok podatkowy oddziału również powinien pokrywać się z rokiem podatkowym jednostki macierzystej.

W konsekwencji, pierwszy rok podatkowy Oddziału Spółki na gruncie ustawy o CIT trwa, od momentu otwarcia ksiąg rachunkowych zgodnie z ustawą o rachunkowości do dnia 30 września 2023 r. a każdy kolejny rok podatkowy będzie trwał od 1 października danego roku kalendarzowego do 30 września roku kalendarzowego po nim następującego.

Tym samym Spółka, w zakresie działalności prowadzonej na terytorium RP poprzez Oddział, stała się zobowiązana do złożenia rocznego zeznania podatkowego w związku z osiągniętym dochodem (poniesioną stratą), o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 1 oraz nr 2 należało uznać za nieprawidłowe a w zakresie pytania nr 3 w części za prawidłowe a w części za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

• Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i/lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.).