Ulgi badawczo-rozwojowej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 stycznia 2024 r., za pośrednictwem systemu ePUAP, wpłynął Państwa wniosek tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie, pismem z 5 marca 2024 r. (data wpływu do Organu 7 marca 2024 r.) oraz pismem z 20 marca 2024 r. (data wpływu do Organu 22 marca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

L. S.A. (zwana dalej: „Wnioskodawcą”, „Spółką”), prowadzi działalność gospodarczą polegającą w przeważającej mierze na produkcji i sprzedaży elektrycznego sprzętu oświetleniowego. Spółka powstała wskutek przekształcenia spółki L. Sp. z o.o. Spółka jest podmiotem posiadającym rezydencję podatkową na terytorium RP. Siedziba Spółki oraz zarząd znajdują się w Polsce. Spółka podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów wyłącznie w Polsce. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 706). Spółka nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT, a wskazane we wniosku koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie. Nie zostały one również odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (dotychczas). Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Spółka nie osiąga przychodów z zysków kapitałowych ani nie zamierza ich osiągać w przyszłości. Prowadzona przez Spółkę działalność B+R nie stanowi i nie będzie stanowić badań naukowych w rozumieniu art. 4a pkt 27 ustawy o CIT. Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą w przeważającej mierze na produkcji i sprzedaży elektrycznego sprzętu oświetleniowego. Spółka w celu optymalizacji kosztów i przebiegu procesów dostosowuje ciągle rozwijające się standardy jakościowe i wydajnościowe do potrzeb własnej praktyki i najnowszych osiągnięć technologicznych. Ciągłemu doskonaleniu procesów służy powołanie stanowiska Kierownika Produkcji, którego zadaniem jest dokonywanie ciągłej analizy organizacji w zakresie realizowanych procesów oraz wdrażanie ciągłych usprawnień w procesach produkcyjnych i przedprodukcyjnych w celu osiągnięcia maksymalizacji korzyści z realizacji zleceń produkcyjnych. W ocenie Spółki, działalność prowadzona przez Spółkę w zakresie będącym przedmiotem wniosku polega na wdrażaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów lub usług. To jest głównym zadaniem zatrudnionego Kierownika Produkcji. Działalność Wnioskodawcy ma - w zakresie będącym przedmiotem wniosku następujące cechy:

  - jest prowadzona w sposób systematyczny, zgodnie z najwyższymi standardami według metodologii określanej przez dedykowanych pracowników posiadających specjalistyczną wiedzę oraz niezbędne doświadczenie;

  - ma charakter twórczy i innowacyjny.

Na bazie rekomendacji Kierownika Produkcji oraz wniosków zespołów realizujących prace operacyjne tworzone są także projekty rozwojowe dla poszczególnych procesów lub dla całej firmy jako całości. W procesie wykonania zleceń wyróżnić możemy różne etapy realizacji prac, mające miejsce w procesach poczynając od fazy przygotowania produkcji, przez realizację produkcji, kontrolę jakości a kończąc na wydaniu produktów klientowi i obsłudze posprzedażowej. Spółka zidentyfikowała, sklasyfikowała i przypisała czynnościom wykonywanym podczas realizowanych projektów status prac w zakresie badań i rozwoju, z dokładnym opisaniem procesu jaki ma miejsce. Każdy z potencjalnych projektów Spółki przeprowadzany jest z uwzględnieniem stałej metodologii z podziałem na etapy. Jednocześnie, każdy projekt posiada samodzielne założenia/cele - w zależności od jego specyfiki.

Poniżej zostały wymienione poszczególne etapy przykładowego procesu produkcji.

1. Wstępne określenie zapotrzebowania na nowy produkt. Wstępna decyzja o rozpoczęciu nowego projektu podejmowana jest podczas wewnętrznych spotkań pracowników. Osoby uczestniczące w spotkaniach wewnętrznych, na których podejmowane są decyzje o wprowadzeniu nowego produktu do oferty Spółki, posiadają specjalistyczną wiedzę techniczną w zakresie projektowania oraz produkcji wyrobów i komponentów niezbędną do wstępnego oszacowania możliwości technologicznych Spółki do produkcji nowego produktu wraz z ewentualnymi rodzajami ryzyka, które mogą pojawić się przy realizacji projektu. Dodatkowo, Spółka przeprowadza również analizę finansową, uwzględniając nakłady, jakie będą musiały zostać poniesione w celu inicjacji projektu oraz jego realizacji. Mając powyższe na uwadze, Spółka w celu zwiększenia konkurencyjności może zarówno sama zdecydować we własnym zakresie o wprowadzeniu nowego produktu (na podstawie przeprowadzonego badania rynku), jak i tworzyć nowe rozwiązania na podstawie np. zleceń otrzymywanych od klientów. Stworzenie źródła światła spełniającego wstępnie i ogólnikowo przedstawione wymagania klientów bądź stworzenie całkowicie nowego produktu na podstawie badania rynku jest bardzo skomplikowanym procesem uwzględniającym wiele etapów prac, aby finalnie otrzymać zamierzony produkt. Dokładny opis etapów oraz sposobu przeprowadzania projektów przez Spółkę został zaprezentowany przez Wnioskodawcę w dalszej części wniosku. Pierwszym kluczowym krokiem do realizacji projektu jest przygotowanie przez pracowników wstępnego projektu, który określa kształt, parametry oraz inne niezbędne dane o produkcie. Tak przygotowany projekt jest następnie przekazywany do dalszych prac. Dodatkowo, Wnioskodawca prowadzi szczegółową dokumentację odnoszącą się do przeprowadzonych projektów wraz ze wszystkimi niezbędnymi ich etapami; szczegółowa dokumentacja jest aktualizowana na każdym etapie projektu.

2. Powołanie zespołu projektowego. Po zainicjowaniu projektu i akceptacji projekcji finansowej z nim związanej przez osoby decyzyjne, Spółka powołuje zespół projektowy (dalej: „Zespół Projektowy”), na czele którego stoi Kierownik Produkcji. Zespół Projektowy jest w całości odpowiedzialny za dany projekt oraz jego przeprowadzenie. W skład Zespołu Projektowego wchodzą osoby posiadające specjalistyczną wiedzę oraz doświadczenie w zakresie opracowywania źródeł światła, co jest niezbędne przy tworzeniu nowych produktów.

3.  Studium wykonalności. Następnym krokiem jest przeprowadzenie studium wykonalności do realizacji zamówienia przez Spółkę, z uwzględnieniem technicznych możliwości Spółki w tym zakresie. Studium wykonalności przeprowadzane jest w oparciu o wstępny projekt przygotowany na początkowych etapach projektu. W ramach studium wykonalności bada się możliwości Spółki do pomyślnego przeprowadzenia projektu. W tym celu, przeprowadzany jest szereg analiz oraz symulacji dotyczących możliwości wykonania danego projektu. Do przeprowadzania studium wykonalności pracownicy korzystają ze specjalistycznego oprogramowania wdrożonego w Spółce oraz innych urządzeń dostępnych w siedzibie Spółki. W przypadku niepomyślnego przejścia studium wykonalności dokonuje się zmiany parametrów we wstępnym projekcie, następnie czynność związana z symulacjami i testami jest powtarzana. Cały proces, jak opisano powyżej, jest powtarzany aż do momentu uzyskania pozytywnego wyniku w studium wykonalności. Analiza polega na zebraniu danych wejściowych do projektu oraz wstępne oszacowanie/wyeliminowanie ryzyka. Dane wejściowe mogą obejmować między innymi:

- parametry elektryczne;

- parametry mechaniczne;

- wymagane normy, certyfikaty;

- parametry oświetlenia;

- rozmiar.

Czasami zdarza się, że w trakcie realizacji projektu Spółka uzna, że nie jest w stanie pozytywnie opracować danego produktu. Niemożność do realizacji zlecenia może się wiązać z brakiem wystarczającego zaplecza technicznego w Spółce bądź niewystarczającą wiedzą wymaganą do stworzenia danego produktu. W takich przypadkach podejmowana jest decyzja o zatrzymaniu projektu bądź odłożenie go na przyszłość, gdy Spółka będzie dysponowała środkami niezbędnymi na opracowanie danej technologii. Mając na uwadze powyższe, przeprowadzenie studium wykonalności jest niezbędną czynnością do pomyślnego przeprowadzenia projektu. Po pozytywnym przejściu studium wykonalności Spółka podejmuje decyzję o rozpoczęciu prac związanych z fizycznym wytworzeniem produktu. Wówczas, tworzona jest dla każdego projektu z osobna karta projektu (dalej: „Karta Projektu”) zawierająca następujące dane:

- nazwa projektu;

- numer projektu dla wewnętrznej dokumentacji Spółki;

- powód wprowadzenia nowego produktu (zlecenie Klienta albo własna inicjatywa Spółki);

- założenia wraz z możliwościami rozwiązań technicznych do realizacji danego projektu;

- dodatkowe informacje, jakie narzędzia będą musiały zostać dodatkowo zakupione albo zaprojektowane i wytworzone samodzielnie przez Spółkę w celu realizacji zlecenia;

- planowanie projektu;

- powołany Zespół Projektowy;

- możliwe ryzyka, które mogą pojawić się w trakcie realizacji projektu;

- podpisy osób upoważnionych.

Tak przygotowana Karta Projektu wraz z wynikami studium wykonalności jest następnie wprowadzana do wewnętrznej dokumentacji Spółki i przechowywana w celu jej późniejszej aktualizacji. Tym samym, jak już zostało wskazane, Spółka posiada szczegółową dokumentację wszystkich projektów przeprowadzanych w ramach projektów związanych z działalnością badawczo-rozwojową.

4.  Start projektu. W następnym etapie pracownicy Spółki przystępują do fizycznego stworzenia produktu na podstawie dotychczas zebranej dokumentacji. Wówczas ustalany jest plan projektu obejmujący informacje o tym, jakie narzędzia będą niezbędne do realizacji projektu, planowanie (ustalenie harmonogramu), analiza finansowa, wstępny plan testów, założenia produktu i procesu - tj. wstępny harmonogram prac wraz z zapotrzebowaniem na wszystkie urządzenia, narzędzia, materiały, maszyny, zasoby pracowników, które będą wymagane do stworzenia produktu. O powyższe dane następnie jest aktualizowana Karta Projektu. Na etapie projektowania produktu także zostaje przeprowadzona analiza ryzyka dla produktu, wynikająca z planowanego procesu produkcji. Wyszczególnione zostają wszystkie operacje wykonywane w procesie produkcji i dla każdej operacji przeprowadzana jest analiza wystąpienia potencjalnych wad produktu mogących powstać podczas wykonywania operacji. Każda potencjalna wada jest oceniana pod względem znaczenia wady dla klienta, częstości wystąpienia oraz poziomu wykrywalności. Na podstawie liczby priorytetu wady (Risk Priority Number) są podejmowane akcje, które mają na celu wyeliminowanie przyczyn powstawania wady lub ich ograniczenia do akceptowalnego poziomu. Ustalenie strategii i parametrów testowania produktu. Konstruktor ustala sposób testowania półproduktów lub nowego produktu finalnego tak, aby zapewnić, że wszystkie założenia produktu są spełnione. Testy mają na celu upewnienie się, że wszystkie krytyczne parametry produktu są sprawdzane. Przedmiotem takich testów może być przykładowo:

- ustalenie maksymalnej temperatury pracy uzwojenia statecznika;

- czas pracy ciągłej statecznika;

- wzrost temperatury statecznika ponad temperaturę otoczenia;

- odporność izolacji statecznika na wilgotność;

- sprawdzenie odporności statecznika na gorąco, ogień i zapłon;

- bryła fotometryczna;

- strumień światła;

- wpływ produktu na inne urządzenia;

- zakres mocy;

- bezpieczeństwo fotobiologiczne;

- barwa światła;

- symulacja uszkodzeń pojedynczych komponentów - jak wpływa na bezpieczeństwo całego wyrobu;

- odporność na przepięcia w sieci zasilającej;

- odporność na przebicia.

Badania każdorazowo kończą się przygotowaniem przez pracownika odpowiedzialnego za dane badania raportu, w którym wskazane zostają wszystkie niezbędne informacje o przeprowadzonym badaniu oraz jego wynikach. W przypadku negatywnego przejścia testów danego komponentu/nowego produktu, Spółka powołuje dodatkowy zespół składający się z osób uczestniczących przy projektowaniu nowego produktu, jak i pracowników produkcyjnych. W przypadku określenia wady pracownicy przystępują do działań korygujących. Skorygowany komponent/nowy produkt jest następnie ponownie przesyłany do przeprowadzenia testów. Proces jest powtarzany do momentu pozytywnego przejścia określonych badań bądź podjęcia decyzji o zakończeniu projektu. Dodatkowo, wymagane jest uzyskanie wszystkich niezbędnych certyfikatów wynikających z przepisów prawa polskiego, jak i unijnego, dopiero wtedy taki nowy produkt może zostać zaoferowany klientom, czego następstwem jest przekazanie go do produkcji seryjnej.

Przygotowanie produkcji.

Przygotowanie produkcji do serii pilotowej - pracownicy określają, jakie maszyny, urządzenia oraz oprzyrządowanie będą brały udział w procesie produkcji. Jeżeli zostanie stwierdzony fakt, że należy wykonać nowe oprzyrządowanie lub adaptację istniejącego, to wyznaczony pracownik wykonuje dokumentację oraz sprawdza, czy z użyciem danego oprzyrządowania jest możliwe wykonanie produktu. Jeżeli istnieje konieczność zakupu nowej maszyny bądź dokonania zmian w istniejącej, Spółka przygotowuje specyfikację maszyny/dokumentację niezbędnych zmian oraz zleca zakup/wykonanie zmian wybranemu dostawcy. W niektórych przypadkach, gdy Spółka jest w stanie zaprojektować maszynę, jest wykonywana kompletna dokumentacja maszyny (mechaniczna, elektryczna i oprogramowanie). Maszyna jest wykonywana przez Spółkę lub zlecana do wykonania na zewnątrz firmy. Spółka monitoruje postęp prac przy wykonywaniu maszyny. Po dostarczeniu maszyny/wykonaniu zleconych zmian zostaje przeprowadzony odbiór maszyny. W trakcie przygotowywania parku maszynowego są także przygotowywane instrukcje technologiczne wykonania produktu (tzw. work instruction). Przy ich pomocy operator (tj. pracownik produkcji) wie, w jaki sposób zmontować oraz jakie komponenty użyć podczas produkcji danego produktu. Zostają także przygotowane plany kontroli dla operatorów na poszczególnych etapach produkcji, a następnie zostają przeprowadzone szkolenia operatorów. Po przeprowadzeniu szkoleń i dopuszczeniu do produkcji maszyn/oprzyrządowania zostaje wykonana seria pilotowa produktu. Do serii pilotowej tworzone są również nowe systemy informatyczne umożliwiające:

- kontrolę procesu produkcji,

- kontrolę jakości wyrobu,

- zbieranie statystycznych danych procesu.

Zwolnienie do produkcji.

Produkty z serii pilotowej zostają poddane badaniom laboratoryjnym, po których uzyskują niezbędne certyfikaty. Proces produkcji zostaje zaakceptowany.

Seria pilotowa.

W serii pilotowej powinny być monitorowane wszystkie założenia produktu, założenia procesu, założenia są sprawdzane podczas wykonywania testów podczas produkcji mogą być mierzone parametry elektryczne, optyczne, mechaniczne, itp. Specyfikacje testów są przygotowane przez konstruktora produktu, a ich wdrożeniem do procesu produkcji i nadzorowaniem wykonania zajmuje się wykwalifikowany pracownik. Po wykonaniu serii pilotowej następuje analiza uzyskanych wyników i na jej podstawie proces produkcji zostaje zaakceptowany/warunkowo zaakceptowany lub nie zaakceptowany. W ostatnim przypadku - po wprowadzeniu określonych zmian seria pilotowa zostaje powtórzona oraz zostaje przeprowadzone testowanie zgodnie z opracowanymi wcześniej wytycznymi.

Weryfikacja Założeń.

Przed zwolnieniem produktu do sprzedaży Kierownik Produkcji ma w obowiązku zwołanie spotkania, na którym zostaną omówione wyniki serii pilotowej. W przypadku negatywnej weryfikacji, wymagana może być zmiana komponentu bądź procesu, wszystko zależy od tego, jaki jest wynik weryfikacji. Czasami może się również zdarzyć, że ze względu na krytyczny błąd, cały proces musi zostać powtórzony od początku. Za ustalenie parametrów krytycznych odpowiedzialni są: Kierownik Produkcji, inżynierowie, wyznaczeni pracownicy. Wynikiem ustalenia tych parametrów jest oddzielny dokument, który jest następnie wykorzystywany przy dalszych fazach prac.

Zakończenie projektu.

Zwolnienie projektu do masowej produkcji następuje po uzyskaniu akceptacji wyników serii pilotowej. Na tym etapie mogą być dedykowane akcje mające na celu poprawienie wydajności, jakości produktu i procesu. Nadzór nad realizacją akcji usprawniających prowadzi odpowiedzialny za ten obszar Kierownik Produkcji. Wnioskodawca podejmuje prace usprawnieniowe w procesie produkcyjnym przy fizycznej produkcji masowej. Wnioskodawca dokładnie rozpisuje, jakie akcje/usprawnienia są koniecznie, aby osiągnąć docelową wydajność. Dodatkowo, Wnioskodawca zaznacza, że każdy z powyższych etapów kończy się spotkaniem Kierownika Produkcji oraz członków Zespołu Projektowego w celu przedyskutowania otrzymanych rezultatów. Jeżeli dana faza procesu została zakończona sukcesem, wówczas jest to tzw. krok milowy i prace mogą przejść do następnej fazy. Jeżeli natomiast weryfikacja danej fazy zakończy się wynikiem negatywnym, to dana faza musi zostać powtórzona. Faza jest powtarzana aż do momentu uzyskania pozytywnego efektu bądź zamknięcia projektu (np. ze względu na trudności techniczne, niemożliwość realizacji projektu). Przed spotkaniem zbierane są wszystkie dane na temat danej fazy (planowanie, spełnienie założeń projektu, koszty, inne punkty z listy kontrolnej etc.). Tak zebrane dokumenty przedstawiane są podczas spotkania osób odpowiedzialnych za projekt w celu podjęcia decyzji, czy krok milowy został osiągnięty. Na podstawie takich danych Kierownik Produkcji podejmuje decyzję na temat projektu, tj. jego kontynuacji, zatrzymania bądź konieczności powtórzenia jakiegoś etapu. Jeżeli jakieś założenie/kryterium nie zostało spełnione, wówczas wymagane może być przeprowadzenie dodatkowych testów w celu wyeliminowania danego błędu. Po korekcie ponownie dochodzi do spotkania osób odpowiedzialnych za projekt w celu ponownego przeanalizowania osiągniętych rezultatów. Proces jest powtarzany aż do momentu osiągnięcia przez Zespół Projektowy wszystkich założeń wynikających z Karty Projektu. Dodatkowym dokumentem dołączanym do każdego projektu jest również lista kontrolna zawierająca wszystkie aktywności i elementy, które powinny być wykonane w ramach projektu. Na początku projektu Zespół Projektowy decyduje, które punkty listy będą realizowane w projekcie, a które nie (biorąc pod uwagę złożoność projektu). Mogą być również dopisane nowe punkty - specyficzne dla danego projektu. Na każdym etapie projektu lista musi być aktualizowana, przedstawiając status każdej aktywności. Karta Projektu zawiera również informacje na temat postępów z poszczególnych elementów listy - tj. start projektu, faza projektowania, tworzenia i finalnie zakończenie projektu - tak przygotowana karta jest na bieżąco aktualizowana.

Zmiany w projekcie.

W przypadku nastąpienia zmian w założeniach projektu należy projekt przedefiniować i określić nowe założenia. Niezbędnym może być cofnięcie do początku projektu bądź też do któregoś z Kroków Milowych. Za każdym razem zaktualizować Kartę Projektu z przedstawieniem zmian w założeniach. Do tak kompleksowo przeprowadzonego projektu dołączane są dodatkowo dokumenty techniczne, przykładowo:

- schemat elektryczny;

- firmware produktu;

- rysunki techniczne wyrobu;

- model 3D wyrobu.

Powyższe dokumenty są sporządzane od samego początku trwania projektu.

5. Zakończenie projektu.

Po spełnieniu wszystkich założeń oraz pozytywnym przejściu weryfikacji dochodzi do zakończenia projektu i rozpoczęcia seryjnej produkcji nowego produktu. Na tym etapie rozpoczyna się produkcja seryjna. Cały projekt od samego początku jego prowadzenia jest dokładnie dokumentowany, tj. w Karcie Projektu przedstawiony jest dokładnie sam produkt (tj. specyfikacja produktu wraz z wszystkimi komponentami), jak i również proces produkcyjny (maszyny, linie, oprzyrządowanie niezbędne do wytworzenia produktu). Po sfinalizowaniu Karty Projektu projekt uważa się za gotowy do wdrożenia przy osiągnięciu pełnych możliwości produkcji.

Produkcja profili z tworzyw sztucznych.

Spółka w ramach działalności rozwojowej wprowadziła do produkcji nowy na skale przedsiębiorstwa produkt tj. profile z tworzyw sztucznych o określonej w dalszej części specyfice (dalej „Produkt”). Produkt był wcześniej stosowany przez Spółkę - lecz Spółka nabywała go od podmiotu zewnętrznego. W wyniku wprowadzenia w życie projektu rozwojowego (dalej „Projekt”) Spółka jest w stanie produkować Produkt we własnym zakresie. Zastosowane rozwiązania w nowej linii produkcyjnej pozwala również na skrócenie czasu produkcji. Dodatkowo, nowa linia daje możliwość zastosowania innego tworzywa, do tej pory niestosowanego bezpośrednio w produkcji Spółki (wcześniej również zlecano do zewnętrznego podwykonawcy). Zastosowane w nowej linii produkcyjnej narzędzia, pozwalają na znaczne organicznie zleceń produkcyjnych do podwykonawców współpracujących ze Spółką. Produkt gotowy — wytłaczany profil z tworzywa sztucznego współpracuje z profilami aluminiowymi. Kluczowym, innowacyjnym elementem, który umożliwia pasowanie profilów na tzw. zaklik, jest wymiar gniazda (wraz z tolerancją produkcyjną). Przez pasowanie rozumie się możliwość swobodnego wciśnięcia (przez przeciętnego użytkownika) wytłaczanego profilu do gniazda profilu aluminiowego. Profil wytłaczany nie może wypadać z gniazda profilu aluminiowego pod własnym ciężarem, jak również w przypadku energicznego potrząsania. Produkt jest w największym stopniu prostolinijny tzn. nie ma odkształceń w osi wzdłużnej profilu. Często spotykaną wadą jest tendencja do skręcania się wyrobu gotowego wzdłuż własnej osi (pod dowolną płaszczyzną). Takie zachowanie się wyrobu gotowego jest uznane za wadę. Najczęściej spotykane defekty cięcia to wyszczerbienia tuż przy powierzchni cięcia. Powierzchnia cięcia nie może być poszarpana ani wykazywać ubytków. Jednym z objawów wadliwego cięcia są również pozostałości, naddatki po niedociętym materiale. Takiego naddatku należy unikać. Powierzchnia cięcia powinna być czysta i nie powinna być już poddawana dodatkowej obróbce czyszczenia. Produkt powstały wskutek realizacji Projektu spełnia w pełni ww. warunki eliminując wadliwości i defekty. Integralną częścią Produktu jest zestaw narzędzi tzw. tooling. Do każdego kształtu profilu wytłaczanego wyprodukowany zostaje w/w zestaw narzędzi, składający się z głowicy oraz kalibratora. Kalibrator powinien mieć możliwość regulacji, tak by można było zmieniać rozstawienie nóżek wytłaczanego profilu w określonym zakresie. W efekcie końcowym powstanie Produkt wyposażony pierwotnie w 6 zestawów narzędzi do (zgodnego ze wszystkimi wymienionymi wyżej kryteriami) wytłaczania profili. Liczba narzędzi jest systematycznie rozszerzana - wraz z rozwojem i udoskonalaniem produktu.

Kryteria ilościowe - prędkość wytłaczania: a) SLIM: PVC 7-8 m/min ; PMMA 7-8 m/min b) BASIC: PVC 6-7 m/min; PMMA 6-7 m/min; PC 6-7 m/min b) DOUBLE: PMMA 9-10 m/min c) WIDE: PMMA 5-6 m/min d) SUPERWIDE: PMMA 2-2,5 m/min.

Kryteria jakościowe gotowego produktu wygląd:

- brak widocznych linii wytłaczania na transparentnym tworzywie

- brak przebarwień, zmatowień i wad w strukturze produktu

- brak pęcherzyków z gazem w strukturze produktu.

Projekt został przez Spółkę przeprowadzony z zachowaniem ww. etapów koncepcyjnych oraz produkcyjnych z uwzględnieniem specyfiki Produktu tj. według poniższych założeń:

Założenie 1: Zwiększenie możliwości produkcji własnej o kształty o większej masie na metr (Double, Wide, Superwide). Weryfikacja rynku pod kątem urządzeń o określonej wydajności i średnicy wytłaczania. Wyjazdy do firm produkujących maszyny i wyjazdy na targi branżowe.

Założenie 2: Zwiększenie ilości produkcji w czasie kloszy Basic, Slim, ECO, w celu zmniejszenia kosztów związanych z czasem produkcji. Weryfikacja dostępnych rozwiązań pozwalających zapewnić większą prędkość wytłaczania. Zwiększenie prędkości przy wytłaczaniu jednostrumieniowym lub wytłaczanie dwustrumieniowe (2 szt. jednocześnie).

Po symulacjach zostało wybrane rozwiązanie z 2 strumieniami.

Założenie 3: Ułatwienie kalibracji kształtu podczas procesu wytłaczania. Opracowanie technologii regulacji nóżek w trakcie produkcji. Pozwala na to zaoszczędzenie czasu i materiału podczas rozruchu maszyny. W tradycyjnej technologii trzeba zatrzymać proces wytłaczania, dokonać korekty i rozpocząć jeszcze raz.

Założenie 4: Dobór materiałów do produkcji. Przeprowadzenie poszukiwań na rynku w celu znalezienia najbardziej optymalnego granulatu do wytłaczania pod względem własności mechanicznych oraz przede wszystkim właściwości optycznych (rozproszenie światła, transparentność, przepuszczalność światła). Badania w laboratorium fotometrycznym różnych próbek tworzyw i porównanie parametrów.

Założenie 5: Dobranie technologii cięcia kloszy. Założenie jest aby cięcie było idealnie pod kątem prostym oraz aby nie kruszyło rantów gotowego produktu. Wykonanie symulacji, później testów w celu dobrania sposobu cięcia kloszy. Ostatecznie wybrano cięcie z góry piłą tarczową zamontowaną na silnikach krokowych. Piła (tarcza) wysokoobrotowa z drobnym uzębieniem o kącie prostym.

Założenie 6: Likwidacja wygięcia kloszy spowodowanego skurczem materiału. Przeprowadzono testy z rolkami odginającymi ostatecznie wybrano dołożenie do linii dodatkowego elementu podgrzewającego wtórnie klosze przed odciągiem. Projekt częściowo został zakończony z pozytywnym rezultatem, gdyż w dalszym ciągu prowadzone są prace udoskonalające i modyfikujące Produkt.

Pomimo tego zrealizowany Projekt skutkował wyprodukowaniem pełnowartościowego, nowego na skalę przedsiębiorstwa Wnioskodawcy produktu, który Wnioskodawca komercjalizuje poprzez jego sprzedaż.

Wnioskodawca prowadzi szczegółową dokumentację (ewidencję), o której mowa w art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p, pozwalająca w sposób klarowny i rzetelny przedstawienie całego procesu oraz jego wyników, a przede wszystkim wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej. Wspomniana dokumentacja projektowa jest prowadzona przez Kierownika Produkcji ze wskazaniem osób uczestniczących w projekcie, celu projektu i jego opisu oraz wskazanie obszarów jakich on dotyczy. W dokumentacji projektowej zawarto też rekomendacje służące osiągnięciu zakładanych celów. W dokumentacji organizacji pracy pozostałych zespołów (IT, planowanie produkcji, zespoły produkcyjne) ujęte są efekty, założenia i przebieg prac w zakresie podejmowanych prac rozwojowych. W procesie prac rozwojowych prowadzonych w sposób ciągły przez Spółkę udział biorą także pracownicy realizujący procesy produkcyjne - zwłaszcza w zakresie kontroli jakości. Pracując nad Projektem Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi technologicznych w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów oświetleniowych. W ramach działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia produktów oświetleniowych w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez niego towarów. Wytwarzane przez Wnioskodawcę produkty opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia innowacyjnych instalacji oświetleniowych, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań technologicznych), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Wyodrębnienie rachunkowe kosztów kwalifikowanych.

Spółka prowadzi (i będzie prowadzić) księgi rachunkowe na podstawie przepisów o rachunkowości. Spółka prowadzi ewidencję kosztów w układzie rodzajowym rozliczając koszty na poszczególne rodzaje. Do prac związanych z ww. Produktem, Spółka zatrudnia wysokiej klasy specjalistów, którzy posiadają ekspercką wiedzę i doświadczenie w zakresie prac technologii oświetleniowych. Wszystkie opisane wyżej działania i czynności Spółki prowadzone w celu wytworzenia Produktu wykonują ci właśnie specjaliści. Co więcej, Spółka wyodrębniła w strukturze swej działalności dział, którego pracownicy zajmują się wyłącznie opisaną wyżej działalnością B+R Spółki (tj. badaniami rozwojowymi i udoskonalaniem wytworzonych produktów) a mianowicie Dział R&D. Zatrudnieni w tym dziale specjaliści (dalej jako: „Pracownicy B+R”), zajmują się wyłącznie pracami o charakterze naukowo-badawczym, tj. 100% czasu ich pracy jest przeznaczona na stworzenie Produktu. Wskazani Pracownicy B+R nie wykonują żadnych innych zadań. W przypadku oddelegowania do czynności związanych z działalnością B+R pracowników innych Działów Spółki tj. w przypadku tych pracowników Spółki, którzy jedynie częściowo wykonują prace badawczo-rozwojowe (prócz wykonywania innych zadań) - to koszty ich zatrudnienia Spółka zalicza do kosztów kwalifikowanych w proporcji, w jakiej udział pracownika w pracach B+R pozostaje w relacji do całości świadczonej przez niego pracy - na podstawie odrębnie prowadzonej ewidencji czasu pracy. W związku z tym, Spółka ponosi wydatki z tytułu należności na rzecz ww. osób (wynagrodzenia ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, umowy zlecenia lub umowy o dzieło, - wraz z finansowanymi składkami z tytułu tych należności, zgodnie z przepisami o ubezpieczeniach społecznych) tj. należności o których mowa w art. 12 ust. 1 bądź art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotowe koszty pracownicze zostały przez Spółkę rozliczone w księgach na bieżąco, tj. w miesiącu ich poniesienia. Spółka prowadzi dodatkowe ewidencje analityczne w zakresie prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w układzie osobowym, prowadząc szczegółową, co miesięczną ewidencję zaangażowania każdego pracownika biorącego udział w tych pracach. Za każdy miesiąc z osobna ustalana jest wartość kosztów ponoszonych przez Spółkę w związku z pracami w zakresie badań i rozwoju, przy czym:

 1) w przypadku pracowników dedykowanych w pełnym zakresie do prowadzenia prac w zakresie badań i rozwoju, spółka wykazuje w kosztach prac B+R pełną wartość wynagrodzeń takich pracowników łącznie z narzutami,

 2) w przypadku pracowników dedykowanych do realizacji prac w zakresie badań i rozwoju częściowo, wartość kosztów prac B+R Spółka wykazuje na podstawie ustalonego procentowo zaangażowania każdego pracownika w realizację tychże prac na podstawie faktycznie wykonywanych przez takiego pracownika czynności na podstawie ewidencji czynności pracowników czyli tzw. timesheet.

Wszystkie składniki wynagrodzeń wypłacane tym pracownikom, jakie Spółka chce ująć w ramach kosztów kwalifikowanych, są przychodem pracownika tj. wchodzą one w zakres należności o których mowa w art. 12 ust. 1 bądź art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a więc stanowią koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 18d ust. 1 pkt 1 i pkt 1a u.p.d.o.p.

Powyższe zasady są stosowane do:

1) wynagrodzeń zasadniczych,

2) wynagrodzeń za nadgodziny jeśli występują,

3) premii i nagród wypłacanych pracownikom zgodnie z obowiązującymi w Spółce zasadami.

Wnioskodawca ponosi wydatki z tytuły nabycia materiałów i surowców do wdrożenia, testowania i produkcji Produktu. Podczas procesu wytworzenia, testowania i produkcji nowego Produktu Spółka wykorzystuje są 3 rodzaje tworzyw, które zakupuje od podmiotów zewnętrznych: PVC, PMMA, PC Tworzywo PVC (polichlorek winylu) ma właściwości termoplastyczne, charakteryzuje się dużą wytrzymałością mechaniczną, jest odporny na działanie wielu rozpuszczalników. Produkty wykonane z PVC nadają się w 100% do recyklingu. W Spółce występuje w 3 wariantach kolorystycznych: transparentny, mrożony i mleczny. Przetwarzane jest w temperaturach 160-175 °C. Z tego surowca produkowane są klosze Slim i Basic. Tworzywo PMMA (polimetakrylan metylu) ze względu na swoją przezroczystość (przepuszcza aż 92% światła dziennego), dużą estetykę i odporność na zarysowania może stanowić lekki zamiennik szkła. Posiada odporności na działanie promieniowania UV i zarysowania. Nadaje się do recyklingu. W Spółce występuje w 5 wariantach kolorystycznych: transparentny, mrożony, mleczny, czarny i Frost mleczny. Przetwarzane jest w temperaturach 220-250 °C. Produkty wytwarzane z PMMA czarnego i frosta mlecznego w odróżnieniu od wszystkich posiadają chropowatą strukturę zapewniającą lepsze rozproszenie strumienia świetlnego emitowanego przez ledowe źródło światła. Tworzywo PMMA znajduje zastosowanie w całej gamie produktowej kloszy: Slim, Basic, Double, Wide, SuperWide. Tworzywo PC (poliwęglan) - jest przeźroczystym tworzywem sztucznym o bardzo dużej wytrzymałości mechanicznej. Podobnie jak inne tworzywa jest termoplastyczny. Jest najbardziej przeźroczysty wśród najtwardszych tworzyw. Charakteryzuje się wysoką udarnością oraz twardością (jest twardszy i bardziej odporny na uderzenia niż np. szkło). Jest tworzywem, które bez ryzyka może wchodzić w kontakt z żywnością. Występuje w 3 wariantach kolorystycznych: transparentny, mrożony i mleczny. Przetwarzane jest w temperaturach 250-280 °C. Surowiec ten charakteryzuje się największą odpornością na uderzenia i zarysowania. Z PC produkowane są klosze: Basic.

Ponadto, wydatkiem koniecznym do realizacji Projektu było pozyskanie specjalistycznego sprzętu w postaci maszyn produkcyjnych. Bez pozyskania tych maszyn Spółka nie byłaby w stanie wytworzyć, modyfikować, testować oraz produkować nowego Produktu. Wnioskodawca ponosi koszty rat leasingowych ww. maszyn produkcyjnych gdyż stanowią one przedmiot zawartej przez Spółkę umowy leasingu operacyjnego. Koszt rat leasingowych stanowi koszt uzyskania przychodu. Maszyny są wykorzystywane jedynie do produkcji Produktu tj. w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. W ocenie Spółki wydatek ten stanowi koszt kwalifikowany.

Wnioskodawca prowadzi pełną ewidencję kosztów poniesionych w związku z pozyskaniem maszyn produkcyjnych. Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią dla niego koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Jednocześnie, wśród kosztów ponoszonych przez Spółkę w ramach Projektu nie ma kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Ewidencja prac B+R.

Czyniąc zadość obowiązkowi dokumentacji, Spółka prowadzi szczegółową dokumentację prac B+R. Dokumentacja ta jest tworzona na bieżąco od początku prowadzenia przez Spółkę prac nad Projektem. Dokumentacja ta opisuje w merytoryczny sposób działania i czynności Wnioskodawcy w zakresie realizacji Projektu. W tym celu, Wnioskodawca posługuje się kartą projektu (prowadzi karty projektów). Karta projektu opisuje wszystkie prowadzone działania na tyle szczegółowy sposób, aby nie pojawiły żadne wątpliwości, że dane zadanie/czynności było niezbędne w całym procesie badawczo-rozwojowym. Opis celu Projektu jest skonkretyzowany i zawiera szczegółowe parametry techniczne, jakościowe czy funkcjonalne. Etapy prac B+R i ich końcowy efekt znajduje odzwierciedlenie w prowadzonej karcie projektu. Oznacza to, że ewentualne zmiany pierwotnych założeń projektu, w tym zmiana jego parametrów technicznych, również znajduje odbicie w karcie. Do karty projektu dołączone są wszelkie wyniki badań i analiz, opracowane raporty badawcze, opinie itd., tworzone w toku prac. W przypadku bardziej rozbudowanych i skomplikowanych etapów Projektu, karta projektu wymienia z nazwy przygotowane ww. materiały oraz wskazuje miejsce, w których zostały zarchiwizowane. Mając na uwadze powyższe, karta Projektu prowadzona przez Spółkę zawiera takie informacje, jak:

- tytuł projektu oraz czas jego trwania,

- osobę odpowiedzialną za jego realizację

- ogólny opis projektu ze wskazaniem jego celu,

- ryzyka projektu oraz wyzwania badawcze,

- wyodrębnione etapy badań i wprowadzane zmiany w toku realizacji prac,

- opis efektu końcowego (pozytywny lub negatywny) wraz z podsumowaniem.

Prowadzone są raporty z prac badawczo-rozwojowych każdego projektu jak i wszelka inna niezbędna dokumentacja. Spółka rejestruje na bieżąco wszelkie istotne modyfikacje prowadzonego Projektu (w tym zmiany parametrów technicznych, jakościowych, funkcjonalnych). Spółka archiwizuje wyniki badań lub analiz, opracowane raporty, przygotowane opinie (przechowywane są w wersji cyfrowej). Spółka wyodrębnia w księgach rachunkowych powstałe Koszty kwalifikowane związane z działalnością B+R Spółki – w zakresie Projektu.

Prowadzona przez Spółkę ewidencja pozwala na wyodrębnienie kosztów pracowniczych poniesionych na realizację Projektu oraz kosztów pracowniczych poniesionych na inny rodzaj działalności. Wyodrębnienie kosztów polega na wskazaniu z imienia i nazwiska pracowników wyznaczonych do pracy przy Projekcie, zaewidencjonowaniu liczby godzin jakie poświęcili na Projekt w skali miesiąca oraz wskazaniu kosztów pracownika oraz pracodawcy.

Ewidencja pozwala na obliczenie w skali miesiąca liczby godzin poświęconych przez pracowników na Projekt oraz inne czynności, a przez to wyliczenia odrębnych kosztów pracowniczych oraz odpowiedniej proporcji składek na ubezpieczenie odprowadzanych od wynagrodzenia należnego na realizację Projektu rozwojowego. W przypadku oddelegowania do czynności związanych z działalnością B+R pracowników innych Działów Spółki tj. w przypadku tych pracowników Spółki, którzy jedynie częściowo wykonują prace badawczo-rozwojowe (prócz wykonywania innych zadań) - to czas ich pracy oraz koszty ich wynagrodzenia Spółka zalicza do kosztów kwalifikowanych w proporcji, w jakiej udział pracownika w pracach B+R (oraz wysokość jego wynagrodzenia) pozostaje w relacji do całości świadczonej przez niego pracy. Wyodrębnienie proporcji czasu pracy i wynagrodzenia tych pracowników Spółka dokonuje na podstawie ewidencji czasu pracy i wynagrodzenia sporządzonego w formie arkusza kalkulacyjnego (timesheet). Powyższa ewidencja pozwala na obliczenie w skali miesiąca liczby godzin poświęconych przez wszystkich pracowników na Projekt rozwojowy oraz inne czynności, a przez to wyliczenia odrębnych kosztów pracowniczych oraz odpowiedniej proporcji składek na ubezpieczenie odprowadzanych od wynagrodzenia należnego na realizację Projektu rozwojowego.

Spółka prowadzi pełną ewidencję kosztów poniesionych tytułem pozyskania maszyn produkcyjnych tj. kosztów związanych z ratą leasingową (leasing operacyjny) oraz zakupu materiałów i surowców niezbędnych do wytworzenia Produktu. Spółka nie ponosi na potrzeby prac nad Projektem innych kosztów kwalifikowanych (poza tymi wskazanymi wyżej).

Ponadto, w piśmie uzupełniającym z 5 marca 2024 r., wskazaliście Państwo, że:

  - Produkt (profil z tworzywa sztucznego) był wcześniej stosowany przez Spółkę - lecz Spółka nabywała go w całości od podmiotu zewnętrznego. W wyniku wprowadzenia w życie projektu rozwojowego (dalej: „Projekt”). Spółka jest w stanie produkować Produkt we własnym zakresie. Zastosowane rozwiązania w nowej linii produkcyjnej pozwala również na skrócenie czasu produkcji. Dodatkowo, nowa linia daje możliwość zastosowania innego tworzywa, do tej pory niestosowanego bezpośrednio w produkcji Spółki.

Kluczowym, innowacyjnym elementem (Narzędziem), który umożliwia pasowanie profilów na tzw. zaklik, jest wymiar gniazda (wraz z tolerancją produkcyjną). Przez pasowanie rozumie się możliwość swobodnego wciśnięcia (przez przeciętnego użytkownika) wytłaczanego profilu do gniazda profilu aluminiowego. Profil wytłaczany nie może wypadać z gniazda profilu aluminiowego pod własnym ciężarem, jak również w przypadku energicznego potrząsania - co gwarantuje Produkt. Tak wąskie tolerancje dla tego typu produktu, muszą być bardzo dokładnie kontrolowane już na etapie produkcji.

Integralną częścią Produktu jest zestaw narzędzi tzw. Tooling (nowe Narzędzia do nowego produktu). Do każdego kształtu profilu wytłaczanego wyprodukowany zostaje w/w zestaw narzędzi, składający się z głowicy oraz kalibratora. Kalibrator powinien mieć możliwość regulacji, tak by można było zmieniać rozstawienie nóżek wytłaczanego profilu w określonym zakresie. Te precyzyjne narzędzia, w połączeniu ze wszystkimi parametrami zadaniowymi pozwalają również na testy produkcyjne, które prowadzą do późniejszej analizy i możliwości zastosowania produktu.

W efekcie końcowym powstaje nowy Produkt, wyposażony pierwotnie w 6 zestawów narzędzi do (zgodnego ze wszystkimi wymienionymi wyżej kryteriami) wytłaczania profili. Liczba narzędzi jest systematycznie rozszerzana - wraz z rozwojem i udoskonalaniem produktu.

Kryteria ilościowe - prędkość wytłaczania:

  - SLIM: PVC 7-8 m/min; PMMA 7-8 m/min;

  - BASIC: PVC 6- 7 m/min; PMMA 6-7 m/min; PC 6-7 m/min b) DOUBLE: PMMA 9-10 m/min;

  - WIDE: PMMA 5-6 m/min;

  - SUPERWIDE: PMMA 2-2,5 m/min.

  - Podczas realizacji projektu objętego wnioskiem, w Spółce połączono i kształtowano wiedzę w zakresie inżynierii technologii, produkcji, elektryki, techniki i elektroniki w zakresie produkcji oświetlenia. Prace inżynieryjne (rozwojowe) Spółki mają na celu zaprojektowanie oraz stworzenie nowych lub twórcze rozwinięcie (ulepszenie) istniejących rozwiązań o charakterze technicznym. Efektem jest wprowadzenie do produkcji całkowicie nowego na skalę przedsiębiorstwa produktu oświetleniowego. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Wiedza techniczna, którą dysponuje Spółka bazuje na doświadczeniu związanym z produkcją dla zewnętrznych dostawców, jak i z produkcją na własne potrzeby. To razem pozwala na szczegółowość i drobiazgowe spojrzenie przy produkcji całkowicie nowych elementów, takich jak profil z tworzywa sztucznego.

Prace prowadzone w tym zakresie stanowią wyraz własnej twórczości intelektualnej.

  - Wiedza i umiejętności są wykorzystywane w procesie analizy konstrukcji i produkcji oraz testowania nowego Produktu. Analiza produkcji polega na zebraniu danych wejściowych do projektu oraz wstępne oszacowanie/wyeliminowanie ryzyka. Dane wejściowe mogą obejmować między innymi parametry elektryczne, parametry mechaniczne, wymagane normy, certyfikaty, parametry oświetlenia, rozmiar. Testowanie obejmuje przykładowo ustalenie maksymalnej temperatury pracy uzwojenia statecznika, czas pracy ciągłej statecznika, wzrost temperatury statecznika ponad temperaturę otoczenia, odporność izolacji statecznika na wilgotność, sprawdzenie odporności statecznika na gorąco, ogień i zapłon, bryła fotometryczna, strumień światła, wpływ produktu na inne urządzenia, zakres mocy, bezpieczeństwo fotobiologiczne, barwa światła, symulacja uszkodzeń pojedynczych komponentów - jak wpływa na bezpieczeństwo całego wyrobu, odporność na przepięcia w sieci zasilającej, odporność na przebicia.

  - Spółka w wyniku, opisanej we wniosku działalności, nabywa nową wiedzę, którą może wykorzystać w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej - z dziedziny inżynierii technologii, produkcji, elektryki, techniki i elektroniki w zakresie produkcji oświetlenia.

Każdy projekt wymaga innowatorskiego, zindywidualizowanego podejścia, ponieważ nie zdarza się, aby uprzednio przeprowadzony projekt mógł być w całości wykorzystany przy realizacji innych projektów o innowacyjnym charakterze. W tym ujęciu, nowo nabyta wiedza ma bezpośrednio przełożenie na powstanie nowego Produktu (profil z tworzywa sztucznego). Niemniej, wiedza i know-how z ww. zakresu może być pomocna w dalszej działalności rozwojowej Spółki (lecz nie ma możliwości aby była bezpośrednio lub pośrednio zastosowana/wykorzystana w innym projekcie). Wiedza w tym zakresie może też przyczyniać się do szukania nowych rozwiązań prowadzących do stosowania lepszych, wydajniejszych i jeszcze bezpieczniejszych środowiskowo tworzyw.

  - Prace dotyczące powstawania nowego Produktu nie obejmują/nie będą obejmować rutynowych i okresowych zmian. Wnioskodawca zajmuje się projektowaniem całego produktu/wyrobu od podstaw, uwzględniając przy tym stworzenie wszystkich komponentów składających się na finalny produkt oraz przygotowanie „work instruction” dla pracowników produkcyjnych. Nie można zatem uznać, że są to działania automatyczne i według utartych schematów, gdyż każdy produkt jest niepowtarzalny. Istotą jest więc wysiłek intelektualny i technologiczny oraz twórczy wkład Wnioskodawcy w tworzenie nowych produktów oraz usprawnianie procesów produkcyjnych. Następujące zmiany mają niewątpliwie charakter twórczy, a ich wprowadzenie wymaga od Wnioskodawcy innowacji, wyspecjalizowanego personelu oraz zaplecza technicznego potrzebnych do finalizacji zlecenia, co jest przeciwnością działań wykonywanych w sposób rutynowy.

Przedstawiona działalność Wnioskodawcy nie ma znamion okresowości, ponieważ - jak już zostało wskazane na wcześniejszym etapie wniosku - nie zdarza się, aby uprzednio przeprowadzony projekt został użyty 1:1 do produkcji innego wyrobu. Każdy z wytwarzanych przez Wnioskodawcę produktów jest niepowtarzalny, a jego wytworzenie wymaga podejmowania odmiennych i indywidualnych procesów.

W stosunku do tych produktów nie istnieją, ani nie są możliwe do ustalenia gotowe procedury produkcyjne.

Pytania

1. Czy opisana w stanie faktycznym działalność Wnioskodawcy w zakresie prac B+R (prace nad Projektem), która doprowadziła do powstania nowego na skalę przedsiębiorstwa Produktu (profil z tworzywa sztucznego) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT?

2. Czy koszty poniesione przez Wnioskodawcę w związku z prowadzeniem przez niego opisanej w stanie faktycznym działalności B+R skutkującej powstaniem Produktu, tj. poniesione przez Wnioskodawcę należności związane z (i) wynagrodzeniem - zleceniobiorców oraz osób wykonujących umowę o dzieło oraz sfinansowanymi przez Wnioskodawcę składkami z tytułu tych należności, jak również (ii) stanowiącymi koszt uzyskania przychodu ratami leasingowymi (leasing operacyjny) od pozyskanych wyłącznie na potrzeby wytworzenia nowego Produktu maszyn produkcyjnych, (iii) materiałów i surowców służących do wytworzenia,testowania i produkcji nowego Produktu - stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane uprawniające do dokonania odliczenia o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT? (część pytania oznaczona nr 2)

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym działalność Wnioskodawcy w zakresie prac B+R, (prace nad Projektem), która doprowadziła do powstania nowego na skalę przedsiębiorstwa Produktu (profil z tworzywa sztucznego) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, koszty poniesione przez Wnioskodawcę w związku z prowadzeniem przez niego opisanej w stanie faktycznym działalności B+R skutkującej powstaniem Produktu, tj. poniesione przez Wnioskodawcę należności związane z (i) wynagrodzeniem - zleceniobiorców oraz osób wykonujących umowę o dzieło oraz sfinansowanymi przez Wnioskodawcę składkami z tytułu tych należności, jak również (ii) stanowiącymi koszt uzyskania przychodu ratami leasingowymi (leasing operacyjny) od pozyskanych wyłącznie na potrzeby wytworzenia nowego Produktu maszyn produkcyjnych, (iii) materiałów i surowców służących do wytworzenia, testowania i produkcji nowego Produktu - stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane uprawniające do dokonania odliczenia o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

UZASADNIENIE.

Ad. 1

Ustawodawca ustanowił definicję legalną działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. Zgodnie z tą definicją oznacza ona działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Powołana definicja korzysta z pojęć „badania naukowe” i „prace rozwojowe”, określonych (zdefiniowanych) przez Ustawę z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 z późn. zm. (dalej: „P.sz.w.i.n”).

Zgodnie z art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, badania naukowe oznaczają:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 P.sz.w.i.n, które rozumiane są jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 P.sz.w.i.n, które rozumiane są jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 P.sz.w.i.n.

Zostały w nim zdefiniowane jako działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Jak wskazano w stanie faktycznym, Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych. W ocenie Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność B+R stanowi prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 ustawy o CIT. Szeroka definicja prac rozwojowych sprawia, że ulga jest potencjalnie skierowana do szerokiego kręgu podatników, wprowadzających w szczególności zmienione, ulepszone lub nowe produkty (w przypadku działalności produkcyjnej), procesy lub usługi.

Wyznacznikami działalności badawczo-rozwojowej nie są natomiast np. prowadzenie laboratoriów, posiadanie wyodrębnionych działów badawczo-rozwojowych itp. Należy przy tym jednak zwrócić uwagę, że zawarte w definicji prac rozwojowych zastrzeżenie eliminuje z ich zakresu (a tym samym i z ulgi B+R) aktywności, które pomimo zmian mających charakter ulepszeń, z uwagi na ich cykliczność (okresowość) lub brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) są kwalifikowane jako rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów lub procesów.

Przy kwalifikacji prac badawczo-rozwojowych pomocniczo odwoływać się można także do pojęć statystyki publicznej. Według Głównego Urzędu Statystycznego (dalej: „GUS”), aby mówić o pracach badawczo-rozwojowych, działalność powinna spełniać (łącznie) następujące przesłanki:

- być ukierunkowana na nowe odkrycia (działalność nowatorska);

- u jej podstaw leżą oryginalne, nieoczywiste, koncepcje i hipotezy (działalność twórcza);

- brak jest pewności co do jej wyniku końcowego (działalność w warunkach niepewności);

- jest zaplanowana formalnie i uwzględniona w budżecie (działalność metodyczna);

- jej wyniki mogą być powtórzone (działalność powtarzalna i/lub możliwa do odtworzenia przeniesienia).

Definicja legalna działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, wymienia cechy (elementy), jakie musi spełniać aktywność podatnika, aby można było ją uznać za działalność badawczo-rozwojową dla celów ulgi B+R.

Zatem, działalność badawczo-rozwojowa:

- ma mieć charakter twórczy,

- powinna być realizowana w sposób systematyczny,

- jest działalnością prowadzoną w określonym celu,

- zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań,

- obejmuje dwa rodzaje aktywności, których definicje powołano już wcześniej, tj. badania naukowe i prace rozwojowe.

Ze względu na nieostrość określeń, którymi się posłużono definiując działalność badawczo-rozwojową, wskazówek należy poszukiwać odnosząc się do ich językowego znaczenia oraz do praktyki interpretacyjnej organów podatkowych a także orzecznictwa sądów administracyjnych.

Pomocne w tym zakresie mogą być również wytyczne zawarte w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej jako „Objaśnienia”).

a) Twórczy charakter z definicji działalności badawczo-rozwojowej wynika, że musi ona mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, iż działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru (i w tym sensie powinna to być działalność nowatorska).

Badania i rozwój w kontekście ulgi B+R nie powinny być jednak utożsamiane wyłącznie z wysoce innowacyjnymi branżami, nowymi technologiami, wynalazkami, okryciami itp. Twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej należy odnosić do aktywności danego podatnika i z uwzględnieniem przedmiotu prowadzonej przez niego działalności. W praktyce w wielu przedsiębiorstwach, niezależnie od branży (i jej ogólnej „innowacyjności”), może następować udoskonalenie istniejących produktów lub usług albo tworzenie całkiem nowych. Nowe i oryginalne rozwiązania, które powinny być efektem twórczej działalności podatnika, nie oznaczają wymogu unikatowości w skali świata czy nawet kraju. Chodzi o rozwiązania, które są innowacyjne w skali danego przedsiębiorstwa.

Jak wskazuje się w Objaśnieniach, cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i spełniona zostaje, gdy powstanie nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza taką, której rezultat (przejaw) choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów tego samego działania, a zatem posiada cechę nowości, której stopień nie ma jednak (przesądzającego) znaczenia. Jak wskazano już wcześniej, wystarczające jest przy tym działanie twórcze w skali przedsiębiorstwa, tzn. gdy przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi - nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Wnioski powyższe znajdują potwierdzenie w dotychczasowej praktyce organów podatkowych.

Powołać można niżej wskazane poniżej interpretacje indywidualne, w których potwierdzono klasyfikację projektów (działań) realizowanych przez podatników, jako działalności badawczo-rozwojowej na potrzeby ulgi B+R:

   - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 stycznia 2017 r. (nr 2461‑IBPB‑1‑2.4510.1121.2016.1.MS): wnioskodawcą jest producent urządzeń spawalniczych; wskazał, iż prowadzi projekty badawczo-rozwojowe wprowadzające nowoczesne technologie w przedsiębiorstwie, jak np. projekty polegające na wprowadzeniu nowoczesnych technologii przetwórstwa i montażu wyrobu oraz wprowadzające możliwość produkowania nowych wyrobów (tzn. wyrobów posiadających nowe funkcjonalności, które są kierowane do innego klienta docelowego - nowy model, wyrobów wcześniej nieprodukowanych w danym przedsiębiorstwie, pod warunkiem, że musi zostać przeprowadzona walidacja takowego wyrobu wewnętrznie, u klienta lub w centrali koncernu, itp.), których wcześniej nie było w ofercie Wnioskodawcy;

   - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 stycznia 2017 r., (nr 2461‑IBPB‑1‑2.4510.934.2016.3.KP): wnioskodawcą jest producent drożdży oraz dodatków piekarniczych; wskazał, iż prowadzi prace badawczo-rozwojowe w zakresie możliwości zastosowania dostępnych materiałów i surowców w nowy innowacyjny sposób, który znacznie poprawia właściwości fizykochemiczne w porównaniu z podobnymi produktami produkowanymi przez firmy konkurencyjne (wprowadzanie nowych smaków - produktów, składu chemicznego, wprowadzanie nowych procesów produktów jak np. zautomatyzowane procesy pakowania czy proces produkcji nowego dodatku piekarniczego, co wpływa na wiele różnych aspektów, jak np. termin ważności, wprowadzanie pilotażowych rozwiązań dotyczących receptur piekarniczych itp.);

   - Dyrektora Krajowej informacji Skarbowej z dnia 17 kwietnia 2018 r., (nr 0111‑KDIB1‑3.4010.38.2018.2.MBD): wnioskodawcą jest przedsiębiorstwo przetwórstwa rybnego; celem projektu opisanego przez przedsiębiorstwo było wytworzenie wiedzy potrzebnej do wprowadzenia na rynek nowego produktu, jakim jest ryba do piekarnika z wykorzystaniem odpowiedniej folii; podczas realizacji projektu została stworzona unikatowa na skalę przedsiębiorstwa receptura pozwalająca na produkcję nowego produktu w określony sposób; w ramach innego projektu tego wnioskodawcy została stworzona unikatowa na skalę przedsiębiorstwa receptura pozwalająca na produkcję zmienionego majonezu.

   - z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 lutego 2019 r., (nr 0111-KDIB1-3.4010.608.2018.2.BM) wynika, iż organy podatkowe za działalność o charakterze twórczym uznają działania nakierowane na wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych lub istotnie zmodyfikowanych produktów, procesów i usług. Prace przy tym wykonywane powinny wymagać kreatywnego podejścia, nie powinny być wykonywane na schematach, lecz każdorazowo wymagać dokonywania rozwiązań koncepcyjnych, pozwalających na realizację danego projektu. Twórczy charakter prac potwierdza również fakt, iż rezultatem działań są subiektywnie nowe wytwory intelektu.

W Objaśnieniach, jako przykłady pracy twórczej, powołano między innymi takie aktywności jak opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidacje nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony. Twórczym charakterem prac może być w szczególności także opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku, gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Objaśnienia posługują się także wytycznymi zawartymi w Podręczniku Frascati 2015 „Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej” - OECD (dalej: „Podręcznik Frascati”). Jak podaje ten podręcznik, twórczość w działalności badawczo-rozwojowej związana jest z kreatywnością mającą swe źródło we wkładzie człowieka. Z zakresu działalności badawczo-rozwojowej należy więc wyłączyć działalność o charakterze rutynowym, można natomiast włączyć do niej nowe metody opracowane w celu wykonywania pospolitych zadań. Na przykład przetwarzanie danych nie jest działalnością badawczo-rozwojową, chyba że stanowi część projektu mającego na celu opracowanie nowych metod przetwarzania danych. Podobnie kształcenie zawodowe należy wyłączyć z zakresu działalności badawczo-rozwojowej, ale już nowe metody prowadzenia szkoleń mogą zostać zakwalifikowane jako działalność badawczo-rozwojowa.

Wreszcie nowa metoda rozwiązywania problemu opracowana w ramach projektu, może być zaliczona do działalności badawczo-rozwojowej, jeśli wynik jest oryginalny i spełnione są pozostałe kryteria tej działalności. Uwzględniając powyższe, twórczy element (charakter) działalności badawczo-rozwojowej powinien przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

b) Systematyczność. Zgodnie z ustawową definicją działalności badawczo-rozwojowej, działalność ta powinna być podejmowana (prowadzona) w sposób systematyczny. Przymiot systematyczności odnosi się do „działalności” (powinna być działalnością „podejmowaną w sposób systematyczny”), a więc do zespołu czynności rozpoczynanych w określonym celu.

W efekcie, wymóg systematyczności powinien być odnoszony do całej działalności, która powinna być prowadzono w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany (ułożona według pewnego systemu). Przesłankę prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej w sposób systematyczny należy rozumieć jako zakaz obejmowania ulgą incydentalnych (przypadkowych) działań podatnika. Przesłanka ta nie powinna być jednak identyfikowana w ten sposób, iż z ulgi korzystać mogą wyłącznie te podmioty, które działalność badawczo-rozwojową prowadzą stale i regularnie, w szczególności za pośrednictwem wyodrębnionych działów (badawczo-rozwojowych) przedsiębiorstwa. Pojęcie systematyczności, zgodnie z jego słownikowym rozumieniem, winno być odnoszone również do danego (konkretnego) projektu, jeżeli działania w jego ramach są podejmowane w sposób uporządkowany, według przyjętego planu działania (por. https://sjp.pwn.pl/: «o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny».

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 stycznia 2018 r. (nr 0115-KDIT2‑3.4010.340.2017.1.MK). Wnioskodawca wprost zawarł w niej, iż nie jest wymagane, aby podatnik miał w swojej strukturze wyodrębniony dział badawczo-rozwojowy.

Organ podatkowy potwierdził, iż koszty prowadzonego projektu (pomimo braku wyodrębnienia działu badawczo-rozwojowego u wnioskodawcy) mogą być kosztami kwalifikowanymi na potrzeby omawianej ulgi. Także z treści Objaśnień wynika, iż wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Już taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Zatem, spełnienie kryterium „systematyczności” nie jest także uzależnione od ciągłości działalności badawczo-rozwojowej, w tym co do określonego czasu przez jaki działalność ta powinna być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia podobnej działalność w przyszłości (por. także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 listopada 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 640/19).

Stanowisko zawarte w Objaśnieniach dotyczące „incydentalności” działań podatnika jest przy tym liberalniejsze od stanowiska prezentowanego przez niektóre sądy administracyjne. Przykładowo w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 października 2019 r. (sygn. akt I SA/Gd 990/19, nieprawomocny), stwierdzono, że:

„Z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p. wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób, czyli bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych podjętych w przyszłości, jak i rozpoczęcie działań badawczo-rozwojowych przy jednoczesnym założeniu, że podatnik w przyszłości będzie dalej podejmował i realizował prace tego rodzaju. Przesłankę tę należy zatem rozumieć jako zakaz obejmowania ulgą incydentalnych działań podatnika”.

W Objaśnieniach zawarto tymczasem, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo- rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co może wynikać z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Pomocnym dla ustalenia spełnienia kryterium systematyczności może być uprzednie określenia celu projektu badawczo-rozwojowego oraz źródła finansowania prowadzonych prac (wskazanie zasobów).

Dostępność takiej dokumentacji jest zgodna z założeniami projektu badawczo-rozwojowego, który ma na celu zaspokojenie konkretnych potrzeb i dla którego są dostępne określone zasoby ludzkie i finansowe. Taka struktura zarządzania i sprawozdawczości jest najczęściej spotykana w przypadku dużych projektów. Może jednak mieć zastosowanie również do działań na mniejszą skalę, w przypadku których wystarczy zaangażować jednego lub niewielkiej grupy pracowników bądź konsultantów do opracowania konkretnego rozwiązania problemu.

Jako elementy wykazywania, że przesłanka systematyczności jest spełniona, można wskazać m.in. istnienie jasno sprecyzowanego celu, określenia ryzyka prowadzenia projektu, harmonogramu działań ze wskazaniem zasobów osobowych, maszyn i materiałów do celów testowych. Ponadto ważnym jest archiwizowanie, np. poprzez sporządzanie raportów czy analiz (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 lutego 2019 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.590.2018.2.MBD).

Powołać można w tym miejscu interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 lipca 2020 r., (nr 0111-KDIB1-3.4010.159.2020.2.MMU). Na jej gruncie wnioskodawca przedstawił modelowy plan działania, realizując w ramach prowadzonej działalności projekty badawczo-rozwojowe.

Pozwala on wykazać, iż działalność badawczo-rozwojowa prowadzona jest w sposób systematyczny (w odniesieniu do danego, indywidulanego projektu):

1) Zainicjowanie projektu wynikające z istniejącej potrzeby (np. optymalizacja czasu pracy, optymalizacja kosztów produkcji, optymalizacja ergonomii stanowiska pracy).

2) Opracowanie wstępnej koncepcji rozwiązania.

3) Wstępne budżetowanie.

4) Opiniowanie koncepcji u przedstawicieli pracowników produkcji i jakości.

5) Wykonanie modelu trójwymiarowego.

6) Konsultacje wewnętrzne.

7) Wykonanie projektu docelowego.

8) Wycenianie.

9) Wykonanie fizycznego urządzenia / narzędzia.

10) Próby funkcjonalności (ewentualne korekty).

11) Wdrożenie do stosowania w przedsiębiorstwie.

c) Zwiększanie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań. O ile poprzednie dwa kryteria skupiały się na charakterze i organizacji prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, tak omawiane kryterium dotyczy celu, tj. rezultatu do jakiego ma prowadzić ta działalność.

Składową definicji działalności badawczo-rozwojowej jest bowiem wymóg, aby działalność ta posiadała określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Jak wynika z Objaśnień, w świetle konstrukcji definicji badawczo-rozwojowej należy uznać, że „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych.

Innymi słowy, działalność badawczo-rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).

Ustawodawca dla potrzeb ulgi B+R nie zdefiniował przy tym co należy rozumieć poprzez „zwiększenie zasobów wiedzy”, nie wskazując w szczególności, czy zasoby wiedzy, o których mowa w definicji działalności badawczo-rozwojowej, odnoszą się do wiedzy ogólnej, wiedzy pracowników, wiedzy w przedsiębiorstwie, czy też wiedzy w danej dziedzinie przemysłowej lub naukowej. Nie ma zatem przeszkód, aby przyjąć, że sformułowanie „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się do wiedzy danego przedsiębiorstwa (a więc nie jest konieczne zwiększanie zasobów wiedzy w skali większej niż danego przedsiębiorstwa). Istotny jest element celowościowy w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań - niezależnie od tego czy zastosowania te obejmują wyłącznie jedno przedsiębiorstwo i czy podobne rozwiązania są stosowane przez inne podmioty (mają szersze zastosowanie) (por. także wcześniejsze uwagi dot. przesłanki twórczego charakteru działalności badawczo-rozwojowej).

Zgodnie z Podręcznikiem Frascati, podstawowym kryterium pozwalającym na odróżnienie działalności badawczo-rozwojowej od czynności pokrewnych jest obecność w działalności badawczo-rozwojowej dostrzegalnego elementu nowości i wyeliminowanie elementu niepewności w sferze nauki i/lub techniki, tzn. gdy rozwiązanie problemu nie jest natychmiast widoczne dla osoby posiadającej podstawowy zasób wiedzy i znającej techniki powszechnie wykorzystywane w danej dziedzinie.

Należy także zauważyć, że celem omawianej ulgi jest wspieranie działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez podatników, a nie wdrażania gotowych rozwiązań nabytych od innych podmiotów. Odróżnia to ulgę B+R od funkcjonującej w przeszłości ulgi na nabycie nowych technologii. Ulga B+R nie znajdzie zatem zastosowania w przypadku nabycia np. nowoczesnego oprogramowania, o ile takie oprogramowanie będzie służyło wyłącznie wewnętrznym potrzebom podatnika, a nie np. do inicjowania, projektowania czy tworzenia nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 sierpnia 2018 r., nr 0111‑KDIB1-3.4010.315.2018.1.MBD).

W zakresie omawianej przesłanki, związanej z celem działalności badawczo-rozwojowej (zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań), należy natomiast podkreślić, iż nie wynika z niej, aby projekty realizowane przez podatnika w każdym przypadku musiały prowadzić do osiągnięcia rezultatu (zakładanego celu).

Istotny jest cel, w jakim działania są podejmowane - a nie ich (pozytywny) rezultat. Przeciwnie - występowanie niepewności co do ostatecznego efektu podejmowanych działań może stanowić ważny argument w procesie wykazywania, iż realizowane prace nie mają charakteru rutynowego (element „niepewności badawczej” - zob. uwagi do lit. d. poniżej).

d) Badania naukowe i prace rozwojowe. Działalność badawczo-rozwojowa obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj. badania naukowe i prace rozwojowe. Spośród tych dwóch rodzajów aktywności, które uprawniają do ulgi B+R, jak należy zakładać, w rozpatrywanym przypadku należy zwrócić w szczególności uwagę na tę drugą kategorię (prace rozwojowe).

Jak wskazano już wcześniej, zgodnie z definicją wynikającą z art. 4 ust. 3 P.sz.w.i.n., prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Istotą prac rozwojowych jest wobec powyższego wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności (np. z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej), jeżeli celem są nowe, zmienione lub ulepszone produkty, procesy i usługi (ich tworzenie i projektowanie, planowanie produkcji).

Ustawodawca eliminuje przy tym jednak z zakresu ulgi B+R te przejawy aktywności, które pomimo waloru ulepszenia, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) wyłącza z definicji prac rozwojowych. Powołana definicja nie wylicza (nie ogranicza) rodzaju czynności (działań), które mogą być przejawem prac badawczo-rozwojowych. W tym sensie ma charakter definicji otwartej.

Zaliczać do nich należy w szczególności następujące czynności (działania), które były wprost wskazane w definicji prac rozwojowych obowiązującej przed dniem 1 października 2018 r.: opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidacje nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług.

Powyższe rozumienie prac rozwojowych jest zbieżne z ich definicją zawartą w Podręczniku Frascati. Prace rozwojowe są w nim definiowane, jako systematyczna praca opierająca się na istniejącej wiedzy uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mająca na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych lub znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług.

Jak sygnalizowano już wcześniej, zgodnie z wyłączeniem zawartym w definicji prac rozwojowych, podejmowanie działania natomiast nie mogą mieć charakteru rutynowego, nawet jeżeli prowadzą do zmian mających charakter ulepszeń. Projekty rutynowe to projekty dotyczące np. standardowych prac produkcyjnych, a także utrzymania i obsługi już wdrożonych rozwiązań i produktów. Celem tego typu projektów (wyłączonych z ulgi B+R) może być w szczególności np. wprowadzenie okresowych, drobnych zmian i ulepszeń w uprzednio opracowanych rozwiązaniach produktowych. Prace te mają wówczas w istotnej części charakter rutynowy.

Na ocenę nierutynowego charakteru projektów wpływa to, że prowadzone działania poprzedzone są koniecznością przeprowadzenia prac koncepcyjnych, opracowania specyficznych wymagań oraz planów wykonania, a w trakcie wykonywania zadań pracownicy danego podmiotu często stają przed koniecznością zmierzenia się z sytuacją, w której w danym obszarze (w momencie definiowania wymagań) brakuje określonych informacji. Sytuacja ta określana jest jako tzw. „niepewność badawcza” i jest charakterystyczna dla prac badawczo-rozwojowych. Wymaga samodzielnego opracowania koncepcji danego rozwiązania, które nie posiada jeszcze modelowego sposobu postępowania w ramach prowadzonej działalności. W tym rozważenia, czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 grudnia 2020 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.510.2020.2.APO).

Rozróżnienie badań naukowych i prac rozwojowych nie zmienia natomiast faktu, że oba te obszary stanowią przejaw działalności badawczo- rozwojowej, która uprawnia do ulgi podatkowej. Powyższe dotyczyć może w szczególności prac wdrożeniowych, które przez samych podatników (wnioskujących o wydanie interpretacji indywidualnych) są wyłączane z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową (por. np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 lipca 2018 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.258.2018.1.MST: „Wnioskodawca przy tym podkreśla, że do ww. czynności nie zalicza czynności, które zgodnie z Podręcznikiem należy wyłączyć z kosztów działalności badawczo-rozwojowej (w tym m.in. prac wdrożeniowych, rutynowych i okresowych zmian niepociągających za sobą postępu naukowego i technicznego)). Rozróżnienie prac wdrożeniowych i prac rozwojowych wynika także definicji pojęć stosowanych w statystyce publicznej (por.http://stat.gov.pl/metainformacje/slownik-pojec/pojecia-stosowane-w-statystyce-publicznej/).

Prace wdrożeniowe są definiowane, jako podejmowane na podstawie decyzji przedsiębiorstwa o zastosowaniu wyników prac badawczo-rozwojowych. W odniesieniu do Projektu Spółki, wskutek którego powstał Produkt (profil z tworzywa sztucznego) należy podkreślić, iż w ramach tych prac rozwojowych, prowadzonych przez Pracowników B+R Spółki następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji całkowicie nowego lub zmodernizowanego wyrobu.

Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług.

Należy zauważyć, że Projekt Spółki:

  - dotyczy opracowywania, zaprojektowania oraz zbudowania zindywidualizowanego produktu bądź wprowadzania zmian polegających na modernizacji już istniejących procesów produkcyjnych. Celem powyższych czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę jest stworzenie nowego produktu bądź zmodyfikowanie go w znaczący sposób bądź poprzez wdrażanie nowych rozwiązań do Spółki. Mając powyższe na uwadze, nie można uznać tych prac za mające na celu wprowadzenia rutynowych bądź okresowych zmian (co wykluczyłoby możliwość skorzystania z ulgi B+R);

  - jest prowadzony w sposób systematyczny, według określonego harmonogramu oraz planu nakreślonego przez Kierownika Produkcji oraz osoby nadzorujące każdy etap projektu, każdy etap jest również bardzo dokładnie dokumentowany, przedstawiając tym samym faktyczny przebieg każdego z etapów wraz z dokładną specyfikacją osiągniętych założeń/zrealizowanych czynności;

  - ma charakter twórczy, gdyż działania Zespołu Projektowego nakierowane są na stworzenie nowego produktu/zmodernizowania istniejącego produktu bądź wdrożenie programu/procesu usprawniającego oraz optymalizującego działalność Wnioskodawcy.

Cały proces produkcji finalnego wyrobu składa się z wielu pomniejszych komponentów, każdy z tych elementów wymaga - jak już zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego - zaprojektowania, przeprowadzania symulacji oraz kontroli jakościowych, nie jest to więc odwzorowywany, powtarzalny proces, lecz innowacyjna działalność Wnioskodawcy;

  - jest realizowany przez Pracowników posiadających specjalistyczną wiedzę niezbędną do tworzenia nowych produktów. Mając powyższe na uwadze, prace podjęte przez Wnioskodawcę w ramach Projektu, skutkujące powstaniem Produktu - spełniają definicję „prac rozwojowych” w rozumieniu art. 4a pkt 28 ustawy o CIT.

Wnioskodawca jest odpowiedzialny za przygotowanie całości Projektu, uwzględniając przy tym przeprowadzenie wstępnej analizy, symulacji oraz opracowanie całego procesu produkcyjnego. Nie można więc uznać, że wykonywane przez Wnioskodawcę czynności są „odtwórczym” bądź „rutynowym” działaniem (co zostało szerzej uargumentowane poniżej) przy realizacji Projektu. Dodatkowo, mając na względzie charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, istotne znaczenie ma jego aktywna postawa w zakresie wykorzystywania nowych technologii oraz szukania nowych rozwiązań pozwalających na stworzenie nowych elementów i produktów do przemysłu oświetleniowego. Każdy projekt wymaga innowatorskiego, zindywidualizowanego podejścia, ponieważ nie zdarza się, aby uprzednio przeprowadzony projekt mógł być w całości wykorzystany przy realizacji innych projektów o innowacyjnym charakterze. Dodatkowo prowadzone prace obejmują wykorzystanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i danego obszaru działalności gospodarczej do tworzenia produktów, jak i ich modernizację oraz usprawnianie procesów.

Należy również wspomnieć, że stworzenie nowego produktu/dokonanie modyfikacji w istniejącym produkcie oraz usprawnianie procesów produkcyjnych były dokonywane w nieregularnych odstępach czasu i miały różny zakres. Wypełnione zostają tym samym znamiona prac rozwojowych zawarte w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT.

W przypadku Wnioskodawcy, nie mamy do czynienia zatem z działaniami wykonywanymi automatycznie i „według utartych schematów”. Jak już zostało wskazane wyżej, Wnioskodawca zajmuje się projektowaniem całego produktu/wyrobu od podstaw, uwzględniając przy tym stworzenie wszystkich komponentów składających się na finalny produkt oraz przygotowanie „work instruction” dla pracowników produkcyjnych. Nie można zatem uznać, że są to działania automatyczne i według utartych schematów, gdyż każdy produkt jest niepowtarzalny. Istotą jest więc wysiłek intelektualny i technologiczny oraz twórczy wkład Wnioskodawcy w tworzenie nowych produktów oraz usprawnianie procesów produkcyjnych.

Następujące zmiany mają niewątpliwie charakter twórczy, a ich wprowadzenie wymaga od Wnioskodawcy innowacji, wyspecjalizowanego personelu oraz zaplecza technicznego potrzebnych do finalizacji zlecenia, co jest przeciwnością działań wykonywanych w sposób rutynowy. Przedstawiona działalność Wnioskodawcy nie ma znamion okresowości, ponieważ - jak już zostało wskazane na wcześniejszym etapie wniosku - nie zdarza się, aby uprzednio przeprowadzony projekt został użyty 1:1 do produkcji innego wyrobu.

Każdy z wytwarzanych przez Wnioskodawcę produktów jest niepowtarzalny, a jego wytworzenie wymaga podejmowania odmiennych i indywidualnych procesów. Wnioskodawca wskazuje dodatkowo, że prace nad Projektem są prowadzone w sposób systematyczny.

Świadczy o tym jasny i etapowy przebieg prac, jaki przedstawiono w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca stworzył we własnym zakresie wewnętrzne mapy procesów produkcji, zawierające wytyczne dotyczące przebiegu każdego etapu prac wraz z osobami odpowiedzialnymi za akceptacje poszczególnych etapów.

Reasumując, zdaniem Spółki opisane w stanie faktycznym prace nad Projektem, wskutek których powstał Produkt (profil z tworzywa sztucznego):

  - mogą zostać uznane za prace rozwojowe, mające twórczy charakter oraz prowadzone w sposób systematyczny,

  - polegają na wykorzystaniu specjalistycznej wiedzy i umiejętności posiadanych przez pracowników Spółki,

  - mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy lub jej wykorzystanie do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług, oraz

  - nie mają charakteru rutynowych, czy okresowych zmian.

Mając na uwadze powyższe, w świetle okoliczności faktycznych przedstawionych w opisie stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa - w ocenie Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym działalność Wnioskodawcy w zakresie prac B+R, (prace nad Projektem), która doprowadziła do powstania nowego na skalę przedsiębiorstwa Produktu (profil z tworzywa sztucznego) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Potwierdzeniem dla powyższego mogą być wydane przez organy podatkowe interpretacje indywidualne w zbliżonych stanach faktycznych, m.in.:

- Pismo z dnia 18 października 2019 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0112‑KDIL3-3.4011.287.2019.2.AM;

- Pismo z dnia 17 września 2020 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0111‑KDIB1-3.4010.420.2020.1.JKU;

- Pismo z dnia 23 marca 2022 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0111‑KDIB1-3.4010.650.2021.2.APO;

- Pismo z dnia 30 grudnia 2020 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0114‑KDIP2-1.4010.322.2020.2.JS;

- Pismo z dnia 8 września 2020 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB1-3.4010.318.2020.2.JKT.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym działalność

Wnioskodawcy w zakresie prac B+R, (prace nad Projektem), która doprowadziła do powstania nowego na skalę przedsiębiorstwa Produktu (profil z tworzywa sztucznego) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska ad. 2

Ustawa o CIT zawiera zamknięty katalog wydatków, które mogą stanowić podstawę do kalkulacji ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Tym samym, „koszty kwalifikowane” stanowią zamknięty zbiór, ograniczony wyłącznie do kategorii wydatków ściśle określonych w ustawie o CIT.

Zgodnie z art. 18d ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”.

Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Za koszty kwalifikowane uznaje się:

   - poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT (umowa o pracę), oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej ustawa o SUS), w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

   - poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT (umowa zlecenie, umowa o dzieło) oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o SUS w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

   - nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

   - nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

   - ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy o SWiS, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

   - odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

   - nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

   - koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

   - przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy;

   - prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego;

   - odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie;

   - opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Ponadto, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością (art. 18d ust. 3 ustawy o CIT).

Pierwszą kategorię „kosztów kwalifikowanych” stanowią wydatki na wynagrodzenia wraz ze składkami należnymi od tych wynagrodzeń (art. 18d ust. 2 pkt 1a ustawy o CIT) w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie przeznaczonym na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub o dzieło.

Opisany wyżej koszt kwalifikowany występuje w ramach działalności badawczo-rozwojowej Spółki.

Odwołanie się do art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT przesądza o tym, że wynagrodzenia pracowników stanowią „koszty kwalifikowane” tylko wtedy, gdy podstawą do zatrudnienia tych osób jest umowa zlecenie i umowa o dzieło. Z analizowanego i powołanego na wstępie przepisu wynika również, że wynagrodzenia i związane z nimi składki - aby zostały uznane za „koszty kwalifikowane” - muszą dotyczyć pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

Co istotne dopuszcza się, aby objęte ulgą były wszystkie świadczenia wypłacane bądź udostępnione pracownikom - premie, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, diety), w tym świadczenia niepieniężne kreujące przychód ze stosunku pracy (tak też: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 21 lutego 2017 r., nr 3063-ILPB2.4510.223.2016.1.KS oraz Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 10 czerwca 2021 r., nr 0111‑KDIB1-3.4010.121.2021.1.IM oraz z dnia 7 kwietnia 2021 r., nr 0111‑KDIB1‑3.4010.70.2021.1.JKU).

Spółka w ramach Działu R&D zatrudnia Pracowników B+R, którzy są faktycznie zaangażowani w wykonywanie działalności B+R w pełnym wymiarze czasu pracy. Pracownicy B+R są zatrudnieni m.in. w oparciu o umowy zlecenia oraz umowy o dzieło, i zajmują się wyłącznie działalnością z zakresu wdrażania projektów rozwojowych, tj. 100% swojego czasu pracy poświęcają na prace badawczo-rozwojowe. Jednocześnie, pracownicy B+R faktycznie wykonują wyłącznie prace o charakterze badawczo-rozwojowym.

Oznacza to, że w ocenie Wnioskodawcy wydatki na wynagrodzenia ww. Pracowników B+R wraz ze składkami należnymi od tych wynagrodzeń stanowią koszt kwalifikowany Spółki. Co ważne, w przypadku oddelegowania do czynności związanych z działalnością B+R pracowników innych Działów Spółki tj. w przypadku tych pracowników Spółki, którzy jedynie częściowo wykonują prace badawczo-rozwojowe (prócz wykonywania innych zadań) - to czas ich pracy oraz koszty ich wynagrodzenia Spółka zalicza do kosztów kwalifikowanych w proporcji, w jakiej udział pracownika w pracach B+R (oraz wysokość jego wynagrodzenia) pozostaje w relacji do całości świadczonej przez niego pracy. Wyodrębnienie proporcji czasu pracy i wynagrodzenia tych pracowników Spółka dokonuje na podstawie ewidencji czasu pracy i wynagrodzenia sporządzonego w formie arkusza kalkulacyjnego (timesheet).

Wnioskodawca ponosi wydatki z tytuły nabycia materiałów i surowców do wdrożenia, testowania i produkcji Produktu.

Podczas procesu wytworzenia, testowania i produkcji nowego Produktu Spółka wykorzystuje są 3 rodzaje tworzyw, które zakupuje od podmiotów zewnętrznych: PVC, PMMA, PC Tworzywo PVC (polichlorek winylu) ma właściwości termoplastyczne, charakteryzuje się dużą wytrzymałością mechaniczną, jest odporny na działanie wielu rozpuszczalników. Produkty wykonane z PVC nadają się w 100% do recyklingu. W Spółce występuje w 3 wariantach kolorystycznych: transparentny, mrożony i mleczny. Przetwarzane jest w temperaturach 160-175 °C. Z tego surowca produkowane są klosze Slim i Basic.

Tworzywo PMMA (polimetakrylan metylu) ze względu na swoją przezroczystość (przepuszcza aż 92% światła dziennego), dużą estetykę i odporność na zarysowania może stanowić lekki zamiennik szkła. Posiada odporności na działanie promieniowania UV i zarysowania. Nadaje się do recyklingu.

W Spółce występuje w 5 wariantach kolorystycznych: transparentny, mrożony, mleczny, czarny i Frost mleczny. Przetwarzane jest w temperaturach 220-250 °C. Produkty wytwarzane z PMMA czarnego i frosta mlecznego w odróżnieniu od wszystkich posiadają chropowatą strukturę zapewniającą lepsze rozproszenie strumienia świetlnego emitowanego przez ledowe źródło światła. Tworzywo PMMA znajduje zastosowanie w całej gamie produktowej kloszy: Slim, Basic, Double, Wide, SuperWide.

Tworzywo PC (poliwęglan) - jest przeźroczystym tworzywem sztucznym o bardzo dużej wytrzymałości mechanicznej. Podobnie jak inne tworzywa jest termoplastyczny. Jest najbardziej przeźroczysty wśród najtwardszych tworzyw. Charakteryzuje się wysoką udarnością oraz twardością (jest twardszy i bardziej odporny na uderzenia niż np. szkło). Jest tworzywem, które bez ryzyka może wchodzić w kontakt z żywnością. Występuje w 3 wariantach kolorystycznych: transparentny, mrożony i mleczny. Przetwarzane jest w temperaturach 250-280 °C. Surowiec ten charakteryzuje się największą odpornością na uderzenia i zarysowania. Z PC produkowane są klosze: Basic.

Jak już wyżej wskazano, wydatkiem koniecznym do realizacji Projektu było pozyskanie specjalistycznego sprzętu w postaci maszyn produkcyjnych. Bez pozyskania tych maszyn Spółka nie byłaby w stanie wytworzyć, modyfikować, testować oraz produkować nowego Produktu. Wnioskodawca ponosi w związku z tym określone wydatki tj. koszty rat leasingowych ww. maszyn produkcyjnych gdyż stanowią one przedmiot zawartej przez Spółkę umowy leasingu operacyjnego. Koszt rat leasingowych stanowi koszt uzyskania przychodu. Maszyny są wykorzystywane jedynie do produkcji Produktu tj. w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. W ocenie Spółki, wydatek ten stanowi koszt kwalifikowany. Wnioskodawca prowadzi pełną ewidencję kosztów poniesionych w związku z pozyskaniem maszyn produkcyjnych

Niniejszy wniosek nie obejmuje pozostałych - poza wskazanymi wyżej - wydatków Spółki.

Na podstawie art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych są zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia w ramach ulgi są obowiązani w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej. Ewidencją, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, jest ewidencja rachunkowa prowadzona zgodnie z odrębnymi przepisami.

Ustawa o CIT nie wskazuje, w jaki sposób ma nastąpić wyodrębnienie kosztów, aby wypełnić wymóg określony w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT. Jak wynika z treści przywołanych wyżej norm prawnych, ustawodawca nakłada obowiązek prowadzenia ewidencji kosztów kwalifikowanych, nie wskazując jednocześnie sposobu prowadzenia ewidencji. Ponadto, podatnik może odliczyć tylko te koszty pracownicze, które faktycznie zostały poniesione na działalność B+R.

Z tego względu, istotną rolę odgrywa m.in. prowadzenie dokładnej ewidencji czasu pracy. Jednak brak wyjaśnień w tym zakresie powoduje, że każdy sposób tego wyodrębnienia, który będzie zgodny z obowiązującymi przepisami i polityką rachunkową przedsiębiorstwa należy uznać za dopuszczalny. Jedynym zastrzeżeniem pozostaje to, że sposób prowadzenia ewidencji musi pozwolić na precyzyjne określenie wysokości kosztów kwalifikowanych oraz okresu (roku podatkowego), z którym koszty te są związane - tak, aby móc precyzyjnie ustalić wielkość przysługującej podatnikowi ulgi.

Ponieważ w tej kwestii ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy wyodrębnienia kosztów kwalifikowanych, ani też sposobu prowadzenia ewidencji czasu pracy, pozostawiając im pełną dowolność. W tym celu wystarczające jest chociażby prowadzenie takiego zestawienia w arkuszach kalkulacyjnych.

Jak to zostało przedstawione w stanie faktycznym, Wnioskodawca prowadzi ewidencję prac B+R oraz kosztów kwalifikowanych poniesionych w związku tymi pracami. Spółka, wyodrębnia w księgach rachunkowych powstałe koszty związane z działalnością badawczo-rozwojową.

Koszty kwalifikowane związane z działalnością B+R Spółki - w ramach Projektu, obejmują koszty wynagrodzenia pracowników (umowa zlecenia, umowa o dzieło) wykonujących Prace B+R, uwzględnione w kosztach uzyskania przychodu wydatki z tytułu rat leasingowych od pozyskanych maszyn produkcyjnych oraz koszty materiałów i surowców wykorzystywanych do testowania i wytwarzania Produktu. Spółka nie ponosi innych kosztów.

Prowadzona przez Spółkę ewidencja pozwala na wyodrębnienie kosztów pracowniczych poniesionych na realizację Projektu oraz kosztów pracowniczych poniesionych na inny rodzaj działalności. Wyodrębnienie kosztów polega na wskazaniu z imienia i nazwiska pracowników wyznaczonych do pracy przy Projekcie, zaewidencjonowaniu liczby godzin jakie poświęcili na Projekt w skali miesiąca oraz wskazaniu kosztów pracownika oraz pracodawcy. Ewidencja pozwala na obliczenie w skali miesiąca liczby godzin poświęconych przez pracowników na Projekt oraz inne czynności, a przez to wyliczenia odrębnych kosztów pracowniczych oraz odpowiedniej proporcji składek na ubezpieczenie odprowadzanych od wynagrodzenia należnego na realizację Projektu. W ten sposób, Spółka dokonuje ewidencji czasu pracy specjalistów biorących udział w pracach badawczo-rozwojowych nad Projektem (Pracowników B+R) oraz wydatków ponoszonych w związku z ich zatrudnieniem. W przypadku oddelegowania do czynności związanych z Projektem pracowników innych Działów Spółki tj. w przypadku tych pracowników Spółki, którzy jedynie częściowo wykonują prace badawczo-rozwojowe (prócz wykonywania innych zadań) - to czas ich pracy oraz koszty ich wynagrodzenia Spółka zalicza do kosztów kwalifikowanych w proporcji, w jakiej udział pracownika w pracach nad Projektem (oraz wysokość jego wynagrodzenia) pozostaje w relacji do całości świadczonej przez niego pracy. Wyodrębnienie proporcji czasu pracy i wynagrodzenia tych pracowników Spółka dokonuje na podstawie ewidencji czasu pracy i wynagrodzenia sporządzonego w formie arkusza kalkulacyjnego (timesheet). Powyższa ewidencja pozwala na obliczenie w skali miesiąca liczby godzin poświęconych przez wszystkich pracowników na Projekt rozwojowy oraz inne czynności, a przez to wyliczenia odrębnych kosztów pracowniczych oraz odpowiedniej proporcji składek na ubezpieczenie odprowadzanych od wynagrodzenia należnego na realizację Projektu rozwojowego.

Prawidłowość powyższej procedury potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 19.04.2022 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.510.2021.2.AN.

Spółka prowadzi pełną ewidencję kosztów poniesionych z tytułu pozyskania maszyn produkcyjnych (raty leasingu operacyjnego) jak i materiałów i surowców wykorzystywanych do testowania i wytwarzania Produktu. Spółka prowadzi szczegółową dokumentację prac B+R. Dokumentacja ta jest tworzona na bieżąco od początku prowadzenia prac nad Projektem. Dokumentacja ta opisuje w merytoryczny sposób działania i czynności Wnioskodawcy w zakresie realizacji Projektu.

W tym celu, Wnioskodawca posługuje się kartą projektu (prowadzi karty projektów). Karta projektu opisuje wszystkie prowadzone działania na tyle szczegółowy sposób, aby nie pojawiły żadne wątpliwości, że dane zadanie/czynności było niezbędne w całym procesie badawczo-rozwojowym. Opis celu Projektu jest skonkretyzowany i zawiera szczegółowe parametry techniczne, jakościowe czy funkcjonalne. Etapy prac B+R i ich końcowy efekt znajduje odzwierciedlenie w prowadzonej karcie projektu. Oznacza to, że ewentualne zmiany pierwotnych założeń projektu, w tym zmiana jego parametrów technicznych, również znajduje odbicie w karcie. Do karty projektu dołączone są wszelkie wyniki badań i analiz, opracowane raporty badawcze, opinie itd., tworzone w toku prac. W przypadku bardziej rozbudowanych i skomplikowanych projektów B+R, karta projektu wymienia z nazwy przygotowane ww. materiały oraz wskazuje miejsce, w których zostały zarchiwizowane.

Mając na uwadze powyższe, karta projektu prowadzona przez Spółkę zawiera takie informacje, jak:

- tytuł projektu oraz czas jego trwania,

- osobę odpowiedzialną za jego realizację,

- ogólny opis projektu ze wskazaniem jego celu,

- ryzyka projektu oraz wyzwania badawcze,

- wyodrębnione etapy badań i wprowadzane zmiany w toku realizacji prac,

- opis efektu końcowego (pozytywny lub negatywny) wraz z podsumowaniem.

Prowadzone są raporty z prac badawczo-rozwojowych każdego projektu jak i wszelka inna niezbędna dokumentacja.

Spółka rejestruje na bieżąco wszelkie istotne modyfikacje prowadzonego projektu (w tym zmiany parametrów technicznych, jakościowych, funkcjonalnych). Spółka archiwizuje wyniki badań lub analiz, opracowane raporty, przygotowane opinie (przechowywane są w wersji cyfrowej).

W związku z tym, Wnioskodawca uważa że wskazany wyżej sposób ewidencjonowania, uprawnia go do skorzystania z ulgi B+R w zakresie opisanych kosztów kwalifikowanych.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prace nad przeprowadzonym przez niego Projektem stanowią w całości działalność badawczo- rozwojową w rozumieniu ustawy o CIT.

Z tego względu koszty poniesione przez Wnioskodawcę w związku z prowadzeniem przez niego ww. działalności B+R skutkującej powstaniem Produktu, tj. poniesione przez Wnioskodawcę należności związane z (i) wynagrodzeniem zleceniobiorców oraz osób wykonujących umowę o dzieło oraz sfinansowanymi przez Wnioskodawcę składkami z tytułu tych należności, jak również (ii) stanowiącymi koszt uzyskania przychodu ratami leasingowymi (leasing operacyjny) od pozyskanych wyłącznie na potrzeby wytworzenia nowego Produktu maszyn produkcyjnych oraz (iii) materiałów i surowców służących do wytworzenia, testowania i produkcji nowego Produktu - stanowią dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane uprawniające do dokonania odliczenia o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Ad. 1

Stanowisko, które przedstawili Państwo w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny w ww. zakresie.

Ad. 2

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”).

Zgodnie z art. 18d ust. 1 updop,

Jak stanowi art. 18d ust. 2 updop,

za koszty kwalifikowane uznaje się:

 1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

 2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

 3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

 4) odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

 5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

 a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

 b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

 c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

 d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Zgodnie z art. 18d ust. 5 updop,

Stosownie do art. 18d ust. 6 updop,

Art. 18d ust. 7 updop,

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust.  2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a. 

Art. 18d ust. 8 updop,

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop,

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym,

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

   - podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

   - koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,

   - koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 updop,

   - ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

   - jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

   - w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

   - podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

   - kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,

   - koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wskazać należy, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm., ze zm., dalej: „updof”) oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a updop).

Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a updof:

Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią wydatki na wynagrodzenia osób z którymi zawarta została umowa zlecenia i umowa o dzieło, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia i o dzieło w danym miesiącu.

Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1a updop.

Odnosząc się do kosztów materiałów i surowców wykorzystywanych do wytworzenia, testowania i produkcji nowego Produktu, należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o CIT, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Jeżeli chodzi o pojęcie „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Wobec powyższego, możecie Państwo zaliczyć do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, wydatki ponoszone na materiały i surowce niezbędne do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, tj. koszty materiałów i surowców wykorzystywanych w toku prac nad opracowywaniem nowego produktu, wytwarzaniem prototypu oraz jego testowaniem.

Natomiast, kosztów prac badawczo-rozwojowych nie będą stanowiły koszty materiałów i surowców wykorzystywane w toku bieżącej produkcji nowych Produktów.

Z wniosku wynika również, że Spółka ponosi koszty rat leasingowych specjalistycznego sprzętu w postaci maszyn produkcyjnych, gdyż stanowią one przedmiot zawartej przez Spółkę umowy leasingu operacyjnego. Bez pozyskania tych maszyn Spółka nie byłaby w stanie wytworzyć, modyfikować, testować oraz produkować nowego Produktu. Koszt rat leasingowych stanowi koszt uzyskania przychodu. Maszyny są wykorzystywane jedynie do produkcji Produktu tj. w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

Odnosząc się do powyższego, nie można zgodzić się z Państwem, że Spółka jest uprawniona do uwzględniania w podstawie obliczania ulgi opisanych kosztów związanych z odpłatnym korzystaniem z maszyn produkcyjnych w oparciu o postanowienia umowy leasingu opercyjnego.

Możliwość zaliczania do kosztów kwalifikowanych wydatków poniesionych na nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wynika bezpośrednio z językowego znaczenia przytoczonego powyżej art. 18d ust. 2 pkt 2a u.p.d.o.p.

Zgodnie bowiem z art. 18d ust. 2 pkt 2a updop,

Użycie w powyższym przepisie sformułowania w szczególności, oznacza że wymieniony katalog sprzętów nie jest zamknięty.

Wg internetowego słownika języka polskiego PWN, „sprzęt” to: przedmiot użytkowy, przedmioty używane do jakichś prac lub w jakichś okolicznościach. Według słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, sprzęt to każdy przedmiot użytkowy jak mebel, narzędzie, naczynie, to przedmioty używane w określonym celu, związane z jakąś dziedziną.

Z kolei, „specjalistyczny” wg słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, oznacza m.in. związany z pewną specjalnością.

Z cytowanego powyżej art. 18d ust. 2 pkt 2a updop wynika, że aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny, uznać za koszty kwalifikowane muszą być spełnione następujące warunki :

- sprzęt nie stanowi środka trwałego,

- zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego”, oraz

- jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności B+R.

Wobec powyższego, do kosztów kwalifikowanych można zaliczyć nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2a updop.

Zatem, maszyn produkcyjnych wykorzystywanych do produkcji Produktu w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej nie można uznać za sprzęt specjalistyczny o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2a updop.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

  - opisana w stanie faktycznym działalność Wnioskodawcy w zakresie prac B+R (prace nad Projektem), która doprowadziła do powstania nowego na skalę przedsiębiorstwa Produktu (profil z tworzywa sztucznego) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT - jest prawidłowe;

  - koszty poniesione przez Wnioskodawcę w związku z prowadzeniem przez niego opisanej w stanie faktycznym działalności B+R skutkującej powstaniem Produktu, tj. poniesione przez Wnioskodawcę należności związane z:

(i) wynagrodzeniem - zleceniobiorców oraz osób wykonujących umowę o dzieło oraz sfinansowanymi przez Wnioskodawcę składkami z tytułu tych należności - jest prawidłowe;

(ii) ratami leasingowymi (leasing operacyjny) od pozyskanych wyłącznie na potrzeby wytworzenia nowego Produktu maszyn produkcyjnych - jest nieprawidłowe;

(iii) materiałów i surowców służących do:

   - wytworzenia, testowania nowego Produktu - jest prawidłowe

- produkcji bieżącej nowego Produktu – jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje  

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

   - Nadmienić należy, że w zakresie części pytania numer 2 dotyczącej kosztów wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na umowę o pracę, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

  - Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

  - Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi  (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji w zakresie pytania oznaczonego nr 1 jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.