1. Czy, zgodnie z art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy CIT, prowadzone przez Spółkę prace badawczo-rozwojowe, spełniają definicję działalności badawcz... - Interpretacja - 0111-KDIB1-3.4010.91.2024.2.JMS

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 10 kwietnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.91.2024.2.JMS

Temat interpretacji

1. Czy, zgodnie z art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy CIT, prowadzone przez Spółkę prace badawczo-rozwojowe, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, uprawniając tym samym do skorzystania, zgodnie z art. 18d ustawy CIT, z ulgi na badania i rozwój? 2. Czy, zgodnie z art. 18d ust. 2 i 3 ustawy CIT, kosztami kwalifikowanymi są, wydatki przeznaczone przez Spółkę w roku podatkowym na: - koszty wynagrodzeń oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w zakresie, w jakim pracownicy są zaangażowani w prace B+R, - koszty amortyzacji środków trwałych oraz WNiP, wykorzystywanych do działalności B+R, - koszty materiałów?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 lutego 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 lutego 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 marca 2024 r. (data wpływu do Organu 28 marca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „podatek CIT”).

Wnioskodawca jest spółką zależną od (…), która zatrudnia (...) osób w Polsce i (…) oraz jest członkiem grupy (…) zatrudniającej kilkuset pracowników. Firma dynamicznie rozwijają technologie - jest licencjobiorcą opatentowanej technologii produkcji (…) zwanej (…) na terenie (…). Technologia ta (...).

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność związaną z produkcją narzędzi (…) i specjalizuje się produkcji  (…), sekcji (...), (…)   m.in. dla przemysłu (…). Działalność Spółki jest oparta o wytwarzanie indywidualnych narzędzi, na zamówienie poszczególnych Klientów.

W celu zapewnienia odbiorcom oczekiwanych produktów (narzędzi) Spółka prowadzi prace badawczo-rozwojowe (działalność B+R) związane z nowymi wyrobami, skoncentrowane wokół prac rozwojowych. Dzięki prowadzonym systematycznie działaniom rozwojowym Spółka należy do (…) producentów  (…).

Spółka nie świadczy usług prowadzenia działalności badawczej lub prac rozwojowych dla innych podmiotów.

Szczególne znaczenie w działalności Spółki mają projekty o charakterze rozwojowym. Takie projekty dotyczą opracowania nowej technologii produkcyjnej lub nowych produktów. W wyniku realizowanych prac rozwojowych powstają nowe produkty i metody produkcyjne, które mają charakter unikalny i innowacyjny.

Spółka realizuje nowatorskie projekty zarówno na potrzeby wewnętrzne (poszerzenie własnej oferty lub udoskonalenie produkcji) oraz na potrzeby zewnętrzne - realizowane na zlecenia klientów. Kierunek prac rozwojowych prowadzonych przez Spółkę wyznacza zmieniająca się sytuacja na konkurencyjnych rynkach, a także dążenie do utrzymania najwyższej jakości produktów. Spółka stale monitoruje rynek surowców oraz dostępność nowych rozwiązań w zakresie projektowania i wytwarzania produktów. Firma wymienia także doświadczenie i zdobytą wiedzę z podmiotami konkurencyjnymi uczestnicząc w licznych spotkaniach branżowych.

Prace B+R w Spółce były prowadzone przez Kierownika produkcji (1) lub/i Planistę produkcji (1) wraz z następującą kadrą:

-Konstruktor (…),

-(…) pracowników produkcyjnych bezpośrednio zaangażowanych do projektów rozwojowych (Diemaker, Konstruktor/Monter, Monter, Monter (...)), (..).

Wymienione wyżej stanowiska biorą udział w poszczególnych etapach projektowania oraz produkcji prototypów nowych narzędzi.

Prace badawczo-rozwojowe (w skrócie: „prace B+R”) realizowane przez Spółkę polegają na:

1.Projektowaniu i wytwarzaniu nowych produktów w postaci prototypów: (...).

2.Projektowaniu nowego produktu (...) na indywidualne zamówienie klienta, na postawie informacji o produkcie (...) dostarczonych przez klienta. W tym przypadku firma w sama wykonuje projekt (…), a informacje przekazane przez klienta zawierają tylko takie dane jak: (…).

3.Projektowaniu i wprowadzaniu znaczących ulepszeń do produktów (...).

4.Opracowywaniu nowych produktów dla firmy oraz nowych technologii wytwarzania (...).

5.Samodzielnym poszukiwaniu na rynku oraz testowaniu (...).

Wymienione powyżej prace badawczo-rozwojowe Spółka realizuje systematycznie zarówno na potrzeby wewnętrzne, jak i zewnętrzne - wynikające z indywidualnych potrzeb klientów.

Z pojęcia nowych wyrobów na potrzeby ulgi na działalność badawczo-rozwojową Spółka wyklucza wszelkie narzędzia znacząco zbliżone do dotychczas już produkowanych, które wymagają wyłącznie nieistotnych zmian w zakresie struktury lub właściwości (nawet jeżeli zostanie im nadany nowy numer wyrobu). W ramach dalszej części niniejszego wniosku przez nowe wyroby rozumie się wyłącznie realizacje prototypów narzędzi dotychczas nieprodukowanych w działalności Spółki, które nie stanowią dotychczasowych produktów, zmodyfikowanych w nieistotnym stopniu.

Charakter prac B+R prowadzonych przy projektowaniu i wytwarzaniu nowych produktów w postaci prototypów: (...), sekcji czyszczących oraz sekcji do separacji na podstawie danych dostarczonych przez klienta jest podobny w swoim modelu (opracowanie nowych produktów w postaci prototypów narzędzi), ale różny zarówno w zakresie merytorycznych czynności jak i przebiegu samego procesu.

W związku z tym proces projektowania oraz wytwarzania prototypów narzędzi zawiera odrębny opis.

W przypadku stwierdzenia, iż Spółka nie produkowała dotychczas narzędzi tego typu, dane zamówienie zostaje sklasyfikowane jako „nowy produkt” lub „modyfikacja produktu” i wraz z taką klasyfikacją zostaje mu nadany indywidualny numer wyrobu.

Za nowy produkt uznaje się w szczególności:

-narzędzia o całkowicie nowej konstrukcji, które nie były dotychczas produkowane przez Spółkę,

-narzędzie wykonane z materiałów dotychczas niewykorzystywanych w działalności Spółki,

-narzędzie, które charakteryzują się nowymi właściwościami, strukturą czy wymaganiami jakościowymi znacznie odbiegającymi od dotychczas produkowanych.

Prace nad nowymi produktami Spółka podejmuje w celu zwiększenia zasobów dotychczasowej wiedzy oraz wykorzystania zasobów tej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i spełniania wymagań klientów, co przekłada się na możliwość rozwoju firmy. Nowa wiedza pozwala także Spółce na zdobycie przewagi konkurencyjnej i jest czynnikiem decydującym o jej pozycji na rynku.

Z kolei za „zmodyfikowany produkt” uznaje się:

-narzędzie, które zostało już wyprodukowane dla klienta, jednak ze względu na wymagania klienta po wykonaniu serii próbnej wymaga istotnej modyfikacji konstrukcyjnej lub/i technologicznej.

Nadzór nad realizacją zamówień na nowe produkty sprawuje kierownik ds. produkcji lub/i planista produkcji, który z zespołu projektantów tworzy zespół projektowy do opracowania nowego produktu oraz typuje lidera projektu, którego zadaniem jest m.in. przygotowanie harmonogramu prac nad projektowaniem i wytworzeniem nowego produktu.

Praca w typowym projekcie badawczo-rozwojowym dotyczącym projektowania i wykonania nowych produktów w postaci (...) odbywa się według następującego schematu:

Etap 1: Analiza wykonalności narzędzia.

Etap projektowania rozpoczyna się od otrzymania od Klienta zapytania ofertowego na zaprojektowanie i zbudowanie narzędzia w postaci prototypowego (...), który będzie dostosowany do seryjnej produkcji wyrobu. Otrzymywane od klienta informacje zawierają jedynie parametry oraz wytyczne, które dotyczą samego wyrobu oraz maszyn i urządzeń na których zostanie on wykonany, a nie narzędzi, które muszą zostać w pełni zaprojektowane, opracowane i wytworzone przez Spółkę.

Pracownicy Spółki dokonują analizy danych dostarczonych przez klienta pod kątem wykonalności zapytania ofertowego na dostępnym parku maszynowym.

Przedmiotem analizy na tym etapie są:

-projekt produktu (np.(…)),

-rodzaj surowca z którego produkt zostanie wykonany,

-wymagania jakościowe oraz wydajnościowe określone przez klienta,

-środowisko pracy w jakim odbywa się proces produkcji (m.in.(…)),

-proces  (…),

-analiza (…).

Etap 2: Projektowanie prototypu narzędzia.

Podczas procesu projektowania zespół pracujący nad prototypem narzędzia koncentruje się w ramach prowadzonych prac nad tym, aby tworzone narzędzie spełniało wymagania jakościowe i wydajnościowe klienta. Prowadzone przez specjalistów działania mają doprowadzić do znalezienia najlepszej koncepcji narzędzia, które zapewni klientowi możliwie najwyższą szybkość produkcji przy jednoczesnym spełnieniu wszystkich warunków jakościowych.

Proces projektowania odbywa się z wykorzystaniem oprogramowania dedykowanego –(…), który umożliwia przygotowanie dokumentacji projektowej  (…).

Projektanci muszą uwzględnić w tym projekcie wszystkie szczegóły, które mogłyby mieć jakikolwiek wpływ na finalne skonstruowanie (...). Jest to proces czasochłonny, wymagający nanoszenia dużej liczby poprawek oraz zaangażowania pracy kilku osób. Model 3D (...) opiera się w głównej mierze na przeprowadzanych kalkulacjach oraz symulacjach w programach komputerowych. Dzięki temu Spółka jest w stanie wyeliminować błędy, bądź doprecyzować wcześniejsze założenia w taki sposób, aby finalny produkt spełniał jak najwięcej założeń Klienta. Spełnienie wszystkich wymagań jest zazwyczaj niemożliwe.

Ponadto, podczas realizacji prac projektowych może się okazać że projektanci stwierdzą, iż wykonanie dostarczonego projektu wyrobu przy użyciu maszyn klienta według wcześniej przyjętych założeń jest utrudnione lub niemożliwe i konieczna jest weryfikacja założeń projektowych. W tym celu wykonuje się dodatkowe analizy oraz ustalenia z Klientem.

Na tym etapie dobiera się także materiały z których zostanie wykonany prototyp narzędzia:

-rodzaj, grubość materiału, przy czym w przypadku braku dostępności materiału do wykonania narzędzia spełniającego wymagane parametry firma wykonuje materiał we własnym zakresie,

-dobór noży - możliwości wyboru są setki firma w wyniku prowadzonych prac badawczo-rozwojowych dobiera noże na podstawie wykonanych testów w materiale dostarczonym od klienta oraz bardzo często w sposób odmienny od oznaczeń producenta (np. (…)),

-rodzaj (…) narzędzia (…).

Etap 3: Opracowanie technologii produkcji.

Opracowanie technologii produkcji prototypu narzędzia polega na określeniu sposobu produkcji narzędzia:

-wskazanie na których maszynach zostanie nadany kształt narzędzia,

-wybór maszyny która wykona nacięcia do umieszczenia narzędzi tnących (za pomocną lasera lub centrum obróbczym CNC w operacji frezowania),

-sposób formowania noży (…),

-technologię osadzenia narzędzi i narzędzi (…).

Gięcie może odbywać się w sposób automatyczny, półautomatyczny lub manualny z uwagi na brak technologii która umożliwiłaby w pełni w sposób automatyczny uformować nóż. Do tego procesu firma posiada (…) maszyn, które wykorzystuje w zależności od zaprojektowanej technologii produkcji narzędzia.

Łączenie noży odbywa się m. in w procesie spawania (…).

Etap 4: Produkcja prototypowego narzędzia.

Etap produkcji prototypu (...) obejmuje następujące czynności:

-przygotowanie (...),

-wycięcie (...),

-wykonanie (...),

-uformowanie (...),

-osadzenie  (…).

Wymienione wyżej czynności odbywają się zgodnie z opracowaną technologią produkcji. W trakcie procesu produkcji może wystąpić konieczność modyfikacji technologii z uwagi na zmienne np.: (…).

Etap 5: Testowanie prototypu narzędzia - uruchomienie serii próbnej u klienta.

Na tym etapie Spółka dokonuje niezbędnych zmian i modyfikacji w celu dostosowania prototypu produktu do rzeczywistych warunków produkcyjnych i uruchomienia produkcji seryjnej u klienta.

Na tym etapie następuje także zbieranie i analiza informacji zwrotnych od klienta na temat:

-uzyskanych wydajności, spełnienia wymagań jakościowych,

-uzyskanej prędkości produkcji, „żywotności” narzędzia (liczby wyprodukowanych produktów),

-ewentualnych problemów technologicznych.

W ten sposób firma otrzymuje od klienta nową wiedzę, która jest wykorzystywana do produkcji nowych narzędzi.

Etap 6: Zamknięcie projektu.

Na zakończenie projektu powstawania nowego produktu kierownik produkcji lub/i planista produkcji zwołuje zebranie wszystkich pracowników działu projektowego, na którym zostają omówione prace nad prototypem narzędzia, podczas którego nowa wiedza powstała w procesie produkcji nowego wyrobu zostaje przekazana pozostałym pracownikom, którzy nie uczestniczyli w projekcie. Następnie, dokumentacja projektowa w wersji papierowej zostaje opisana jako nowy produkt i zostaje zarchaizowana w wyznaczonym do tego celu miejscu. Natomiast, dokumentacja w wersji elektronicznej wraz z opisem projektu do bazy projektów B+R firmy, do której maja dostęp wszyscy pracownicy działu. W ten sposób nowa wiedza zdobyta przez Spółkę zostanie wykorzystana w kolejnych projektach.

Praca w typowym projekcie badawczo-rozwojowym dotyczącym projektowania i wykonania nowych produktów w postaci sekcji czyszczących odbywa się według następującego schematu:

Etap 1: Analiza wykonalności narzędzia - tożsamo jak w przypadku projektowania prototypu (...).

Etap 2: Projektowanie prototypu narzędzia.

Etap projektowania sekcji czyszczącej rozpoczyna się po zaprojektowaniu (...), jednak projektując (...) należy przyjąć pewne założenia projektowe i uwzględnić czy będzie projektowana także sekcja czyszcząca. Etap projektowania prototypu sekcji czyszczącej rozpoczyna wstępna analiza budowy (...). W sekcji czyszczącej projektuje się elementy usuwające odpad, wspomagające usuwanie odpadu (rozcinające) oraz transportujące oczyszczony produkt do kolejnego etapu procesu produkcji. Na tym etapie projektanci dokonują analizy projektu produktu symulując i korygując różne warianty usytuowania poszczególnych elementów sekcji czyszczącej aż do uzyskania całkowitego oczyszczenia produktu. Etap projektowania sekcji czyszczącej wymaga analizy procesu produkcyjnego klienta (…). Na tej podstawie buduje się prototypowe narzędzie z wykorzystaniem materiałów i technologii, która odpowiada zapotrzebowaniu klienta. Po dostarczeniu narzędzia do klienta i fazie testów w warunkach produkcyjnych często wykonywane są modyfikacje narzędzia.

Na etapie tym etapie projektant dobiera także materiały z których zostanie wykonany prototyp narzędzia:

-rodzaj i grubość materiału z którego zostanie wykonana baza oraz poszczególne elementy narzędzia (…), przy czym w przypadku braku dostępności materiału do wykonania narzędzia spełniającego wymagane parametry firma wykonuje materiał we własnym zakresie,

-dobór noży czyszczących,

-dobór odbojników w postaci pianki, gumy bądź elementów mechanicznych teleskopowych.

Etap 3: Opracowanie technologii produkcji.

Opracowanie technologii produkcji prototypu narzędzia polega na określeniu sposobu produkcji narzędzia:

-wskazanie na których maszynach zostanie nadany kształt narzędzia,

-wybór maszyny  (…),

-sposób formowania  (…),

-technologię osadzenia elementów narzędzia.

Etap 4: Produkcja prototypowego narzędzia.

Etap produkcji prototypu narzędzia obejmuje następujące czynności:

-przygotowanie pł(...),

-wycięcie (...),

-wykonanie (...),

-uformowanie(...),

-osadzenie (...).

Wymienione wyżej czynności odbywają się zgodnie z opracowaną technologią produkcji. W trakcie procesu produkcji może wystąpić konieczność modyfikacji technologii z uwagi na zastosowanie naturalnego materiału bazowego wykonanego z drewna (…) - konieczność wzmocnienia lub wykonanie ponownie z innego materiału.

Etap 5: Testowanie nowego produktu - prototypu narzędzia.

Na tym etapie Spółka dokonuje niezbędnych zmian i modyfikacji w celu dostosowania prototypu produktu do rzeczywistych warunków produkcyjnych i uruchomienia produkcji seryjnej u klienta.

Na tym etapie następuje zbieranie i analiza informacji zwrotnych od klienta na temat:

-uzyskanych wydajności, spełnienia wymagań jakościowych,

-uzyskanej prędkości produkcji, „żywotności” narzędzia (…),

-ewentualnych problemów technologicznych. W ten sposób firma otrzymuje od klienta nową wiedzę, która jest wykorzystywana do produkcji nowych narzędzi.

W procesie produkcji prototypu sekcji czyszczącej w celu sprawdzenia przyjętych założeń projektowych analiza komputerowa musi być uzupełniona testami obciążeniowymi gotowego produktu. Bardzo często wynikiem przeprowadzonych testów jest modyfikacja narzędzia poprzez dodanie kolejnych elementów wzmacniających lub zmianę technologii poprzez zastosowanie nowego materiału jako bazy narzędzia np. (…). Firma w wyniku przeprowadzonych testów stosuje także (…) połączenia materiałów np. (…), osiągając w ten sposób niedostępne wcześniej właściwości materiałów.

Sekcja czyszcząca ma w procesie bardzo istotną funkcję, odpowiada za oczyszczenie odpadu z już wyciętego arkusza. Prototyp sekcji czyszczącej jest najbardziej ewoluującym narzędziem. Złożoność procesu oczyszczania powoduje, iż dopiero po zainstalowaniu narzędzia na maszynie u klienta dokonuje się istotnych poprawek lub też na podstawie zebranych danych produkuje kolejne jego wersje ulepszając funkcjonalność oraz podnosząc wydajność, minimalizując powstanie braków.

Etap 6: Zamknięcie projektu - tożsamo jak w przypadku projektowania prototypu (...).

Praca w typowym projekcie badawczo-rozwojowym dotyczącym projektowania i wykonania nowych produktów w postaci prototypu sekcji separacyjnej obywa się według następującego schematu:

Etap 1: Analiza wykonalności narzędzia – tożsamo jak w przypadku projektowani prototypu (...).

Etap 2: Projektowanie prototypu narzędzia.

W etapie projektowania prototypu sekcji separacyjnej wykorzystywana jest wiedza projektowa dotycząca konstrukcji(...) oraz sekcji czyszczącej. Do zaprojektowania prototypu sekcji do separacji niezbędne są następujące informacje wejściowe (…), rodzaj surowca z którego zostanie wykonane opakowanie, warunki w jakich odbywa się proces produkcji - parametry środowiska pracy (mają wpływ m.in. (…), (…). Na etapie projektowania prototypu narzędzia projektanci dokonują analizy całego procesu produkcji opakowania u klienta. Proces rozdzielenia opakowań projektuje się w zależności od przyjętej przez klienta technologii produkcji (…). Konieczne jest wykonanie symulacji w oparciu o założenia projektowe i technologię produkcji.

W ocenie Spółki, projektowanie prototypów sekcji do separacji jest najbardziej skomplikowanym technicznie wyzwaniem. Wykonane przed przystąpieniem do projektowania symulacje w programach komputerowych wskazują tylko wstępne rozwiązania i wyznaczają punkt startowy. W kolejnym kroku projektanci analizują takie parametry jak: naprężenia materiału oraz obciążanie docisku, dobierając dla obliczonych parametrów odpowiednie materiały (...).

Etap 3: Opracowanie technologii produkcji.

Etap 4: Produkcja prototypu narzędzia.

Przebiegają podobnie jak w przypadku projektowania prototypów (...) i sekcji czyszczącej.

Etap 5: Testowanie prototypu narzędzia.

Prototyp sekcji do separacji jest bardzo często produkowany już w tak zwanej fazie post produkcyjnej. Klient instaluje najpierw prototypowy (...) wraz z sekcją czyszczącą, wykonuje serie próbną zbiera dane i przekazuje Spółce. Po uzyskaniu informacji od klienta Spółka wykonuje symulacje oraz testy tworząc prototypowe narzędzie służące do separacji (rozdzielania) wyciętych wcześniej z (…).

Proces produkcji prototypu sekcji czyszczącej w fazie post produkcyjnej bardzo często wymusza modyfikacje (...) i sekcji czyszczącej, część poprawek nanosi się u klienta realizując zmiany np.   (…). W niektórych przypadkach jednak prototyp (...) i sekcji czyszczącej musi być wykonany od podstaw aby finalna jego wersja spełniała wymagania klienta.

Podobnie jak (...) i sekcja czyszcząca, sekcja do separacji będąca częścią linii produkcyjnej musi gwarantować taką sama wydajność jak (...) i sekcja czyszcząca, aby klient mógł uzyskać wymagane parametry procesu produkcji.

Etap 6: Zamknięcie projektu - etap przebiega tożsamo jak w przypadku prototypu (...).

Jak wynika z powyższego opisu na poszczególnych etapach prac badawczo-rozwojowych związanych z projektowaniem i tworzeniem nowych produktów prowadzone prace, które prowadzą do rozwinięcia posiadanych przez spółkę wiedzy, umiejętności i technologii oraz obejmują łącznie:

-nabywanie przez Spółkę wiedzy i umiejętności,

-łączenie przez Spółkę wiedzy i umiejętności (tj. znajdowanie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającą z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów prac),

-kształtowanie wiedzy i umiejętności Spółki (tj. „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac),

-wykorzystywanie wiedzy i umiejętności Spółki.

Natomiast, wiedza zdobyta w wyniku realizacji projektów badawczo-rozwojowych jest wykorzystywana w procesie projektowania i tworzenia nowych produktów i procesów.

Prace badawczo-rozwojowe realizowane przez Spółkę nie są nakierowane na uzyskanie rutynowych/okresowych zmian do produktów, procesów. Rozwiązania wypracowywane w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych pozwalają na realizację określonych celów przedsiębiorstwa. Prace prowadzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej nie zawsze prowadzą do osiągnięcia zakładanych rezultatów, a prace nad nowymi produktami/procesami nie zawsze skutkują wprowadzeniem nowych produktów do oferty przedsiębiorstwa/sposobów wytwarzania produktów do działalności gospodarczej (przykładowo, w sytuacjach gdy właściwości nowego produktu nie są zadowalające, a wprowadzenie produktu do sprzedaży mogłoby okazać się nieopłacalne z biznesowego punktu widzenia, etc.), a prace optymalizacyjne w zakresie istniejących produktów/procesów nie zawsze skutkują uzyskaniem lepszych parametrów produktów lub optymalizacją procesu produkcyjnego. Prowadzona przez Spółkę działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona w sposób systematyczny, według harmonogramów oraz procesów opracowanych wewnętrznie w przedsiębiorstwie. Ponadto, w procesie projektowania i produkcji prototypów narzędzi powstają problemy technologiczne, charakterystyczne dla działalności rozwojowej, świadczące o innowacyjności wypracowywanych rozwiązań.

PRZYKŁADOWE PROJEKTY B+R.

Nazwa projektu:

(...) dla firmy produkującej (…).

Założenia i cele projektu - wyzwanie technologiczne:

- (…).

Rodzaj innowacji:

 

     (…).

Dlaczego dostępne rozwiązania nie rozwiązywały problemu i w jaki sposób to zostało osiągnięte w projekcie:

-dotychczasowe (...) ulegały uszkodzeniu przy pierwszym kontakcie z materiałem (…).

Działania rozwojowe:

    (...)

Nazwa projektu:

(...) projekt (…).

Założenia i cele projektu - wyzwanie technologiczne:

   (…).

Rodzaj innowacji:

   (...)

Działania rozwojowe:

 

   (…).

Nawa projektu:

(...) do (…).

Założenia i cele projektu - wyzwanie technologiczne:

-wyzwanie technologiczne to brak (…) (...)

-nowy produkt -(...),

-po raz pierwszy zastosowano (...),

-(...),

-zastosowano nową technologię formowania (…),

-zastosowano(...).

Działania rozwojowe:

-nowy produkt - to nowa innowacyjna konstrukcja (...),

 

      (…).

Nawa projektu:

(...) do (…).

Założenia i cele projektu - wyzwanie technologiczne:

-(…).

Rodzaj innowacji:

-nowa konstrukcja narzędzia –  (…).

Działania rozwojowe:

-zastosowanie nowych materiałów: (…),

-opracowanie właściwej kompozycji materiałów typu (…),  (…).

Nawa projektu:

(...) do cięcia (…).

Założenia i cele projektu - wyzwanie technologiczne:

(…).

Rodzaj innowacji:

-zastosowano specjalne, (…).

Działania rozwojowe:

(…).

Spółka dodatkowo wskazuje, że:

1.nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, jak również nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

2.koszty prowadzenia prac rozwojowych uwzględnione przez Spółkę jako koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Pismem z 27 marca 2024 r. uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w następujący sposób:

1.Projekty realizowane przez Wnioskodawcę w ramach działalności B+R są podejmowane w kierunku tworzenia nowych rozwiązań i prowadzą do powstania nowych wytworów intelektu. Są one odpowiednio ustalone, o indywidualnym i oryginalnym charakterze. Efektem prac są innowacyjne i prototypowe narzędzia w postaci (...), sekcji czyszczących i sekcji do separacji, dzięki którym Spółka może spełniać specyficzne i indywidualne potrzeby swoich klientów. Pracownicy i współpracownicy Spółki podejmują działania o charakterze kreacyjnym, w wyniku których powstaje nowy wytwór intelektu: narzędzia o funkcjonalnościach, jakich produkty Spółki dotychczas nie posiadały, w tym również takie, do opracowania których wykorzystano technologie dotychczas u Wnioskodawcy niestosowane. Wytworzone produkty w postaci prototypów narzędzi stanowią więc oryginalny wytwór twórczej pracy. Opracowywanie prototypów narzędzi dla nowych rodzajów zastosowań wiąże się z koniecznością zaimplementowania różnych, często nowych rodzajów technologii, dotychczas nie wykorzystywanych przez Spółkę.

Projekty, które powstają w ramach działalności Spółki, różnią się od już istniejących m.in. konstrukcją, funkcjonalnością, wydajnością, zastosowanym surowcem do produkcji. Wnioskodawca, wykorzystuje wiedzę i umiejętności użyte w dotychczas oferowanych produktach do realizacji nowych Projektów.

Wiedza i umiejętności, które pracownicy Spółki zdobyli podczas realizacji poprzednich Projektów, przekłada się na kreatywność, innowacyjność, myśl technologiczną przy realizacji nowych Projektów.

Doświadczenie pomaga wykreować nowy produkt albo pomaga wymyślić, co powinno być zmienione w dotychczas oferowanym produkcie.

Efektem tego jest innowacyjne podejście do materiałów wykorzystywanych w Projektach, nietypowe konstrukcje lub rozwiązania stosowane przy projektowaniu Projektów.

2.Do realizacji Projektów wymagane jest by pracownicy Spółki posiadali wiedzę z zakresu:

(…).

Połączenie powyższej wiedzy pozwala na zastosowanie jej w Projektach. Jednocześnie efektem prac nad Projektami jest rozwinięcie przekrojowej wiedzy w ww. obszarach, a więc w praktyce łączenie jej i wykorzystywanie w różnych konfiguracjach, co przyczynia się do możliwości opracowywania i produkowania prototypowych narzędzi w postaci (...), sekcji czyszczących i sekcji do separacji (…).

Zasadniczym zadaniem lidera projektu zarządzającego projektem B+R jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie dostępnych zasobów wiedzy oraz brakujących zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych. Dostępne oraz brakujące zasoby wiedzy mogą być lokalizowane, m.in. dzięki wykorzystaniu baz danych znajdujących się w zasobach firmy oraz na drodze konsultacji z ekspertami zewnętrznymi zatrudnionymi w ramach (…). Ponadto, wiedzę pozyskuje się z zewnątrz organizacji lub z jej wewnętrznych zasobów przez wykorzystanie doświadczeń pracowników zgromadzonych we wcześniejszych projektach, a także przez analizę dokumentacji projektowej, technicznej.

Wnioskodawca wskazuje, że prace w ramach działalności B+R prowadzą do wykorzystania istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - w wyniku prowadzonych prac powstają zupełnie nowe produkty: prototypy narzędzi w postaci (...), sekcji czyszczących i sekcji do separacji spełniające indywidualne potrzeby klienta lub posiadające nowe funkcjonalności wyznaczone wewnętrznie przez Spółkę. W wyniku realizacji projektów B+R powstają również nowe kompozyty materiałowe, technologie łączenia materiałów o różnych właściwościach. Co więcej, prace te jednocześnie zwiększają zasób wiedzy Wnioskodawcy, co przekłada się na możliwość dalszego jej wykorzystania do tworzenia kolejnych innowacyjnych produktów. Ze względu na międzynarodowy zasięg działalności Wnioskodawcy, wypracowane innowacyjne rozwiązania znajdują zastosowanie w działalności gospodarczej klientów w różnych krajach świata. Ponadto, nawet jeśli jakieś rozwiązanie zostało wcześniej opracowane, ulega ono ciągłym modyfikacjom i dodawaniem funkcjonalności zgodnie z postępem technicznym, wymogami klientów oraz najnowszymi technologiami w procesie produkcji klientów. Nie są to rutynowe ani okresowe zmiany.

Jednocześnie wskazujemy, że opisane we Wniosku zrealizowane projekty podane zostały przykładowo celem bliższego zobrazowania działalności B+R prowadzonej przez Wnioskodawcę. Wszystkie projekty B+R w zakresie opracowania prototypów narzędzi realizowane przez Wnioskodawcę bazują na dziedzinach wiedzy przedstawionych powyżej w różnych zakresach w zależności od specyfiki danego projektu.

3.Wydatki, które Spółka zamierza odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

4.Spółka zatrudnia pracowników zaangażowanych w realizację prac B+R na postawie umowy o pracę.

5.Koszty wynagrodzeń pracowników stanowią należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 i/lub art. 13 ust. 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

6.Przedmiotem niniejszego wniosku są elementy wynagrodzeń w postaci płacy zasadniczej oraz wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, wraz ze sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

7.Wnioskodawca wyodrębnia koszty kwalifikowane w formie ewidencji pomocniczej.

8.Materiały oraz odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych są bezpośrednio wykorzystywane w opisywanych we wniosku pracach będących przedmiotem wniosku.

9.Spółka nie korzysta ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

10.Wnioskodawca rozważa rozliczenie ulgi na badania i rozwój za lata 2018-2024 i następne, niemniej ostateczna decyzja czy i za które lata podatkowe skorzysta z ulgi BR zależny od otrzymanej interpretacji.

Pytania

1.Czy, zgodnie z art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy CIT, prowadzone przez Spółkę prace badawczo-rozwojowe, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, uprawniając tym samym do skorzystania, zgodnie z art. 18d ustawy CIT, z ulgi na badania i rozwój?

2.Czy, zgodnie z art. 18d ust. 2 i 3 ustawy CIT, kosztami kwalifikowanymi są, wydatki przeznaczone przez Spółkę w roku podatkowym na:

-koszty wynagrodzeń oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w zakresie, w jakim pracownicy są zaangażowani w prace B+R,

-koszty amortyzacji środków trwałych oraz WNiP, wykorzystywanych do działalności B+R,

-koszty materiałów?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy CIT, prowadzone przez Spółkę prace badawczo-rozwojowe, spełniają definicję działalności badawczo- rozwojowej, uprawniając tym samym do skorzystania, zgodnie z art. 18d ustawy CIT, z ulgi na badania i rozwój.

2.Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 18d ust. 2 i 3 ustawy CIT, kosztami kwalifikowanymi są, wydatki przeznaczone przez Spółkę w roku podatkowym na:

-koszty wynagrodzeń oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w zakresie, w jakim pracownicy są zaangażowani w prace B+R,

-koszty amortyzacji środków trwałych oraz WNiP, wykorzystywanych do działalności B+R,

-koszty materiałów.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. 1

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawa o CIT, przez działalność badawczo-rozwojową rozumie się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie zaś do art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, badania naukowe stanowią:

a.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),

b.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

a.badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b.badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei w myśl art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W tym miejscu należy podkreślić, że użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” w regulacji art. 4a pkt 26 ustawy o CIT oznacza, że podatnik może prowadzić łącznie badania naukowe oraz prace rozwojowe, bądź tylko badania naukowe albo tylko prace rozwojowe.

Biorąc pod uwagę powyższe, aby zakwalifikować daną działalność jako działalność badawczo- rozwojową, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

a.systematyczność;

b.twórczość;

c.zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zdaniem Spółki, działalność prowadzona przez Spółkę spełnia wszystkie ww. kryteria, co poniżej udowodni.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu.

Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Spółka stoi na stanowisku, że kryterium systematyczności jest spełnione z uwagi na prowadzenie prac B+R w oparciu o właściwą metodykę działań, w ramach której do realizacji projektu opracowywane są określone wymagania, harmonogram działań oraz przypisywane są adekwatne zasoby (zarówno materiały, jak i wykwalifikowana kadra). Każdorazowo do projektu B+R Spółka oddelegowuje pracowników zajmujących się działalnością B+R, którzy odpowiedzialni są za opracowanie nowych produktów oraz ich testowanie pod względem posiadania nowych właściwości. Zatem ciężar określania celów do osiągnięcia w danym przedsięwzięciu o charakterze B+R spoczywa na wykwalifikowanej kadrze pracowników/ specjalistach z danego obszaru działalności Spółki (tj. jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego na pracownikach projektujących nowe narzędzia).

Spółka podkreśla, że specyfika jej działalności B+R w zakresie realizowania indywidualnych zamówień klientów opiera się o każdorazowe przygotowanie odpowiedniego schematu działań z wyznaczeniem celu do osiągnięcia, stanowiącego każdorazowo nowy produkt (o nowych cechach) odpowiadających zapotrzebowaniu jednostkowego klienta.

Ponadto, działania są podejmowane w sposób zaplanowany, a osiąganie wyznaczonych celów jest na bieżąco monitorowane. Cały proces projektowania i wytwarzania prototypowych narzędzi dokumentowany jest na każdym etapie, począwszy od stworzenia szczegółowej koncepcji prototypu narzędzia, poprzez tworzenie pełnej dokumentacji projektowej i technicznej, opracowanie najefektywniejszej technologii, produkcję i montaż, aż po etap testów wewnętrznych.

Spółka wskazuje, że tożsame kryteria spełnienia przesłanki systematyczności przyjął także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który w interpretacji indywidualnej z 21 stycznia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.651.2019.2.SJ: „prace (...) prowadzone są jako wyodrębnione projekty, do których przypisane są konkretne zasoby. Zatem, prace te są prowadzone przez Wnioskodawcę w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany (nie mają charakteru przypadkowego i spontanicznego), co także potwierdza ich systematyczny charakter.”

Analogiczny pogląd został zaprezentowany przez organ podatkowy w interpretacji indywidualnej DKIS z 23 września 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.402.2019.2.IR, w której organ stwierdzi, że: „najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczna, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań”.

Mając na względzie powyższe, działalność Spółki związany z opracowywaniem nowych lub ulepszonych produktów ma charakter systematyczny w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawa o CIT.

Jak wskazano powyżej z ustawowej definicji wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru.

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś).

W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W Podręczniku Frascati 2015  opracowanym krajach OECD, do celów statystycznych w zakresie prac badawczo-rozwojowych uwypukla się, że celem projektu muszą być nowe koncepcje lub pomysły, które wzbogacają istniejącą wiedzę. W związku z tym podkreśla się, że z zakresu działalności B+R wyłączono działalność o charakterze rutynowym. A to z kolei oznacza, że wszelkiego rodzaju szablonowe czynności wprowadzające typowe zmiany w produktach bądź procesach nie stanowią działalności twórczej przyporządkowującej jej do prac B+R.

Biorąc pod uwagę powyższe należy mieć na względzie, że o przejawie twórczej działalności B+R danego przedsiębiorstwa stanowi już sama okoliczność opracowania nowej koncepcji dla przedsiębiorstwa, u którego wcześniej nie znajdowała zastosowania. A zatem owej twórczości nie należy utożsamiać z prekursorskimi rozwiązaniami w danej branży. Przy czym pierwiastek twórczy w sferze prac B+R przedsiębiorstwa przejawiać się winien w kreatywnym wkładzie człowieka.

Między poszczególnymi fazami prac badawczo-rozwojowych podejmowanych przez Spółkę istnieje wyraźny związek - tworzą one spójny proces pozwalający na opracowanie gotowego do komercjalizacji produktu. Nie może bowiem powstać finalny produkt bez przeprowadzenia szeregu badań i testów, ustawienia odpowiednich parametrów urządzeń wykorzystywanych do jego stworzenia, jak i testowania różnych rozwiązań. W konsekwencji, między fazą projektową a produkcją nowych produktów w postaci prototypów narzędzi istnieje ścisła zależność - związek przyczynowo - skutkowy.

W związku z powyższym Spółka jest zdania, że działalność Spółki w zakresie opisywanych prac badawczo-rozwojowych ma charakter twórczy. O powyższym świadczą prowadzone przez Spółkę czynności mające na celu:

a.opracowanie nowych i ulepszonych produktów w postaci prototypów narzędzi,

b.udoskonalaniu procesu produkcji produktów poprzez:

-wprowadzanie nowych technologii produkcji,

-poprawianie/ulepszanie wydajności procesów.

Prototypy nowych narzędzi oferowane przez Spółkę stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. W działalność Spółki w zakresie wytwarzanych prototypów nowych produktów wpisują się nie tylko prace twórcze, ale również czynności charakteryzujące się indywidualnością i innowacyjnością. Innowacje wprowadzane przez Spółkę w ramach Prac B+R, które służą do wytwarzania prototypów narzędzi dokonywane są zarówno w wyniku sugestii i sygnałów otrzymywanych od Klientów, jak również z własnej inicjatywy Spółki. Zdaniem Spółki przejawu takiej działalności Spółki należy doszukiwać się w produktach każdorazowo dostosowywanych dla indywidualnych potrzeb klientów, gdzie wypracowanie danego rozwiązania w postaci prototypu narzędzia poprzedzone są szeregiem badań i analiz przez wykwalifikowaną kadrę Spółki dedykowaną do projektów z zakresu B+R.

Nowatorski charakter prac badawczo-rozwojowych potwierdzony w ramach opinii o innowacyjności wydanej przez (…), która stanowi załącznik do niniejszego opracowania.

Ponadto, Spółka podkreśla, że czynności badawczo-rozwojowe podejmowane przez Pracowników w poszczególnych projektach, nie dotyczą prac rutynowych ani okresowych zmian wprowadzanych do istniejących już produktów - takie czynności nie są uznawane przez Spółkę za działania badawczo- rozwojowe i nie są objęte zakresem niniejszego wniosku. Na nierutynowy charakter działalności Spółki w zakresie realizacji projektów B+R, wskazuje fakt, że prace zaliczane przez Spółkę do kategorii badawczo-rozwojowych, poprzedzone są zdefiniowaniem zindywidualizowanych wymagań klientów lub sposobu działania wewnątrz Spółki, a w trakcie wykonywania zadań Pracownicy Spółki stają przed koniecznością rozwiązania zagadnień badawczych, tj. sytuacji charakteryzujących się niepewnością badawczą. Wymagają one zmierzenia się z opracowaniem koncepcji danego rozwiązania (które nie posiadają jeszcze modelowego sposobu postępowania w Spółce), w tym rozważenie czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod.

Przykładowo, w ramach działalności badawczo-rozwojowej realizowanej przez Spółkę prowadzony jest szereg prac zmierzających do opracowania prototypu narzędzia od początkowych prac koncepcyjnych, poprzez wykonanie i weryfikację projektów i rozwiązań, aż do momentu wdrożenia opracowanego rozwiązania, wytworzenia prototypu, a następnie przeprowadzenia testów w warunkach rzeczywistych. Charakter tych prac naznaczony jest niepewnością badawczą oraz nie są to prace rutynowe, czy też mające charakter jedynie okresowych zmian. Podkreślenia wymaga fakt, że nowe oraz ulepszone produkty, o których mowa powyżej, powstają w wyniku twórczej pracy Pracowników Spółki, którzy samodzielnie muszą znaleźć optymalne rozwiązania stawianych wyzwań. Istotne znaczenie w realizacji zadań poszczególnych pracowników zaangażowanych w prace badawczo-rozwojowe ma kreatywność w odniesieniu do stawianych problemów badawczych, zarówno rodzących się wewnątrz Spółki jak i wynikających z oczekiwań klientów Spółki.

Mając na względzie powyższe, działalność Spółki związany z opracowywaniem nowych lub ulepszonych produktów ma charakter twórczy w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawa o CIT.

c.Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Głównym celem realizowanych przez Spółkę czynności badawczo-rozwojowych jest opracowywanie prototypów nowych oraz ulepszonych narzędzi posiadających nowe funkcjonalności (uzyskanie nowego produktu o ulepszonych cechach i sprawniejszym działaniu).

Zdaniem Spółki, działalności Spółki obejmuje prace rozwojowe. Głównym bowiem celem działalności realizowanej przez Spółkę jest opracowywanie nowych produktów. Spółka tworząc prototypy narzędzi wykorzystuje dostępną technologię oraz wiedzę specjalistyczną swoich pracowników. Spółka systematycznie pozyskuje nową wiedzę o coraz to nowszych technologiach produkcji i stosuje innowacyjne rozwiązania mające na celu ulepszenie procesu produkcyjnego oferowanych produktów.

Osoby zaangażowane przez Spółkę do realizacji projektów, poprzez tworzenie nowych oraz rozwijanie dotychczas znanych rozwiązań łączą posiadaną wiedzę oraz zdobywają nową wiedzę, w celu stworzenia oryginalnych produktów, które nie są dostępne na rynku oraz ulepszaniu już oferowanych produktów, w sposób polegający na wniesieniu znaczących innowacji do stosowanych rozwiązań technologicznych w ramach procesu produkcji.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 grudnia 2018 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.415.2018.2.JS stwierdzi, że: „w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów, usług”.

Prowadzone przez Spółkę prace skutkują m.in. zwiększeniem kapitału intelektualnego pracowników Spółki oraz wykorzystaniu wiedzy do tworzenia nowych lub ulepszonych produktów. Zwiększone zasoby wiedzy są wykorzystywane do tworzenia nowych rozwiązań oraz lepszych jakościowo produktów, w sposób polegający na wniesieniu znaczących innowacyjnych ulepszeń do stosowanych przez Spółkę rozwiązań w procesie produkcji narzędzi.

Mając na względzie powyższe, działalność Spółki związany z opracowywaniem nowych lub ulepszonych produktów powoduje zwiększenie zasobów wiedzy do opracowywania nowych produktów w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawa o CIT.

Podsumowanie.

Jak wynika z powyższego opisu działania podejmowane przez pracowników Spółki w ramach Prac B+R ukierunkowane są na nowe odkrycia, mają określony cel i zaplanowane do osiągnięcia rezultaty. Prowadzone prace mają charakter twórczy i rozwojowy. Zaangażowani pracownicy wykonują działalność prowadzoną systematycznie, której rezultaty mają indywidualny i innowacyjny charakter.

Jednocześnie prowadzone przez Spółkę prace B+R nie obejmują wprowadzania rutynowych i okresowych zmian do produktów. Prowadzone prace zmierzają każdorazowo do wyeliminowania niepewności badawczej i technologicznej poprzez podejmowanie czynności projektowych oraz walidacyjnych, a także poprzez podejmowanie prób i testów w odpowiednim środowisku testowym. Każdy zakończony sukcesem projekt B+R, skutkuje pozyskaniem nowej wiedzy lub opracowaniem nowego, autorskiego rozwiązania produktowego i/lub procesowego. Wszystkie czynności podejmowane w trakcie realizacji Projektów B+R są zindywidualizowane, a wyniki tych prac każdorazowo niepowtarzalne. Zatem nie są to działania wykonywane „automatycznie” i „według utartych schematów”.

Mając na względzie powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że działalność badawczo-rozwojowa prowadzona przez Wnioskodawcę stanowi działalność w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, i tym samym uprawnia to Spółkę do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową na podstawie art. 18d ustawy o CIT.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego:

1)interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 maja 2022 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.98.2022.1.IM dotyczącej Ulgi B+R w firmie prowadzącej działalność w zakresie produkcji papieru falistego i tektury falistej oraz opakowań z papieru i tektury, w której działalność badawczo-rozwojowa Spółki obejmująca wykonanie nowych i udoskonalonych wyrobów w tym (...) zaprojektowanie i prototypowanie nowych narzędzi w postaci  (...), stanowi działalność badawczo-rozwojową.

2)interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 września 2020 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.334.2020.2.IM dotyczącej Ulgi B+R w firmie zajmującej się produkcją związaną z obróbką metali, w której działalność w zakresie opracowywania nowych wyrobów stanowi działalność badawczo-rozwojową w postaci prac rozwojowych w myśl art. 4a pkt 26 w związku z pkt 28 ustawy o CIT oraz uznaje za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym fakt uwzględnienia kosztów działalności B+R w kalkulacji wynagrodzenia za wykonane usługi/towary dostarczone na rzecz klientów Spółki nie wpływa na możliwość zaliczenia tych do wydatków kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o CIT.

Ad. 2

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową tj. koszty kwalifikowane. Przy czym kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Natomiast w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT wprowadzony został katalog zamknięty wydatków, które mogą być uznane za koszty kwalifikowane, mogące podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Katalog ten przewiduje, że za koszt kwalifikowany mogą zostać uznane m.in.:

1.poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2023 poz. 1230, dalej jako „Ustawa o SUS”), w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu,

2.wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową oraz nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (art. 18d ust. 2 pkt 2 i 2a ustawy o CIT),

3.w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt l-4a lub ust. 3a pkt 2 Ustawy o CIT,

4.W zakresie Pracowników, Wnioskodawca zatrudnia osoby na podstawie umów o pracę, w związku z czym ponosi w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o SUP.

Na podstawie prowadzonych przez Spółkę ewidencji, Wnioskodawca jest wstanie określić w jakim wymiarze poszczególne osoby są związane z pracami B+R, a w konsekwencji działalnością rozwojową.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT (tj. w szczególności przychody pracowników ze stosunku pracy, wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego), oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o SUS w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Mając na uwadze powyższe, do kosztów kwalifikowanych można zaliczyć wydatki poniesione na pracowników wykonujących prace badawczo-rozwojowe tj. m.in. wydatki na wynagrodzenie, godziny nadliczbowe, nagrody, dodatki jak również sfinansowane przez płatnika składki z tych tytułów należności określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych (bez składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych). Zatem, do kosztów kwalifikowanych można zaliczyć min. składki emerytalne, rentowe i wypadkowe. Jednakże, żeby podatnik mógł skorzystać z odliczenia, musi on określić część, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Przy czym, przepisy ustawy o CIT nie precyzują jednocześnie szczegółowych zasad, zgodnie z którymi należy ustalać ww. udział.

Należy wskazać, że w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT pojęcie czasu przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego na prace badawczo-rozwojowe.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

W zakresie wydatków materiałowych, związanych z zakupem sprzętu oraz urządzeń peryferyjnych wykorzystywanego do Prac B+R, Wnioskodawca wskazuje, że przepisy Ustawy o CIT nie definiują pojęć „materiały” i „surowce”.

Definicje w tym zakresie zawiera np. ustawa o rachunkowości, gdzie jest wskazane, że materiały zaliczają się do zapasów i rzeczowych aktywów obrotowych, które zostały nabyte do zużycia na własne potrzeby.

Materiały stanowią zasadniczo niezbędny składnik w prowadzeniu procesu produkcji. Surowce stanowią jedną z kategorii materiałów, obok materiałów podstawowych, pomocniczych, paliw czy części zamiennych.

Słownik Języka Polskiego PWN definiuje materiały jako „zbiór przedmiotów używanych przy wykonywaniu jakiejś pracy”, a surowiec jako „ materiał naturalny pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służący do wytwarzania jakichś produktów lub energii”.

Kosztami kwalifikowanymi będą także wydatki na nabycie sprzętu specjalistycznego, który nie stanowi środków trwałych i który jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wydaje się jednak zasadnym przyjęcie, że kosztami kwalifikowanymi będą wszelkie materiały, surowce, wyposażenie, a także np. narzędzia, które są ściśle związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową i na potrzeby tej działalności wykorzystywane.

Skoro jako przykład takich wydatków (posługując się wyrazami „w szczególności”) Ustawodawca podaje naczynia, przybory laboratoryjne, urządzenia pomiarowe, to przenosząc ten przykład na sytuację Wnioskodawcy, jako koszty kwalifikowane powinny być uznane - koszty związane z zakupem sprzętu oraz surowców do prowadzenia prac B+R.

Zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (WNiP) wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Kosztem kwalifikowanym może być tylko taki odpis amortyzacyjny, który spełnia definicję kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Odpisy amortyzacyjne mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania (tj. uznane za koszty kwalifikowane) w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, określoną w art. 18d ustawy o CIT, pod warunkiem, że:

·zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym,

·nie dotyczą środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wyłączonych z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową,

·środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, których dotyczy odpis, wykorzystywane są w prowadzonej działalności rozwojowej.

Zatem, odpisy amortyzacyjne kwalifikujące się do odliczenia w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, powinny dotyczyć aktywów, które spełniają definicję środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto, ww. aktywa nie powinny być wymienione w katalogu środków trwałych niepodlegających amortyzacji, określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W Spółce koszty kwalifikowane stanowiły:

Płace i składki pracowników wynikające z umów o pracę w części w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika, w wyłączeniem kosztów Funduszu Pracy oraz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Koszty kwalifikowane stanowiły wynagrodzenia następujących pracowników:

-kierownik produkcji (1),

-planista produkcji (1),

-konstruktor CAD (2),

-produkcyjnych bezpośrednio zaangażowanych do projektów rozwojowych (Diemaker, Konstruktor/Monter, Monter, Monter (...)), (11).

Z przyczyn ostrożnościowych Spółka nie brała do kalkulacji kosztów kwalifikowanych godzin nadliczbowych.

Zgodnie z wymogiem wynikającym z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w celu skorzystania z ulgi podatkowej dla działalności badawczo-rozwojowej (dalej: „B+R”), Spółka prowadzi odrębną ewidencję kosztów dotyczących działalności B+R.

1. Wyodrębnienie kosztów związanych z działalnością B+R.

1.1. Koszty prac badawczo-rozwojowych obciążają wynik finansowy okresu, w którym zostały poniesione i prezentowane są w rachunku zysków i strat jako koszty działalności operacyjnej. Punktem wyjścia dla wyodrębnienia kosztów działalności B+R są dla Spółki zapisy księgowe.

1.2. Zgodnie z wewnętrzną procedurą księgową, w celu wyodrębnienia kosztów związanych z działalnością B+R, Spółka stosuje niżej opisaną metodologię.

-W pierwszym kroku Spółka wyodrębnia koszty stanowiące koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego. W tym celu Spółka korzysta z ewidencji prowadzonej na potrzeby wyodrębnienia kosztów podatkowych z kosztów rachunkowych.

-W kolejnym kroku, Spółka wyodrębnia z kosztów podatkowych konkretne koszty kwalifikowane zgodnie z ustawą o CIT.

Amortyzacja.

Alokacja kosztów amortyzacji środków trwałych związanych z działalnością B+R obejmuje w pierwszej kolejności wyodrębnienie środków trwałych wykorzystywanych do działalności B+R, w następnej kolejności Spółka dokonuje analizy faktycznego czasu wykorzystania danego środka trwałego na potrzeby działalności B+R. Faktyczny czas wykorzystania danego środka trwałego na potrzeby działalności B+R potwierdzany jest w formie oświadczenia osób odpowiedzialnych za wykorzystanie danego środka trwałego.

Koszt amortyzacji alokowany jest do działalności związanej z B+R zgodnie z poniższym wzorem:

-Procentowe wykorzystanie środka trwałego do działalności B+R x miesięczny odpis amortyzacyjny.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy będzie on uprawniony do uznania wyżej wskazanych kosztów amortyzacji oraz WNiP za koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 i ust. 3 ustawy o CIT, w zakresie w jakim wykorzystywane są do działalności rozwojowej w ramach prac B+R.

Surowce/materiały.

Alokacja kosztów surowców oraz materiałów do działalności związanej z B+R następuje bezpośrednio na podstawie faktur przypisanych do projektów z zakresu B+R.

Wydatki te bowiem są ponoszone w bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową Wnioskodawcy (pracami B+R). Gdyby nie zadania wykonywane w ramach prac związanych opracowywaniem nowych produktów, Wnioskodawca wydatków tych by nie poniósł. Jednocześnie są one niezbędne dla prawidłowej realizacji prac B+R.

W konsekwencji, wydatki na sprzęt oraz urządzenia peryferyjne również mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa 18d ust. 2 pkt 2 i 2a ustawy o CIT, w zakresie w jakim są wykorzystywane do Prac B+R.

Koszty jednostek badawczych.

1.3.4. Alokacja kosztów jednostek badawczych do działalności związanej z B+R następuje bezpośrednio na podstawie faktur przypisanych do projektów z zakresu B+R.

Wydatki te bowiem są ponoszone w bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawcy (Pracami B+R).

W konsekwencji, wydatki na sprzęt oraz urządzenia peryferyjne również mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa 18d ust. 2 pkt 2 i 2a ustawy o CIT, w zakresie w jakim są wykorzystywane do Prac B+R.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1

Stanowisko, które przedstawili Państwo w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny w ww. zakresie.

Ad. 2

Stosownie do art. 18d ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”, „ustawa o CIT”):

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się:

1)za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2)nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

W myśl art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.,

za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Stosownie z art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.,

koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p.,

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

 1)   w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

 2)   w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

 3)    w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1)    w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2)    w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3)    w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

W myśl art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., zgodnie z którym

podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

-podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu u.p.d.o.p.,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 u.p.d.o.p.,

-ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu u.p.d.o.p., przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

-jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

-w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

-podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

-kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów

określonych w u.p.d.o.p.,

-koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wskazać należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm., ze zm., dalej: „u.p.d.o.f.”):

za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Kosztami kwalifikowanymi mogą być – zgodnie z cytowanym wyżej art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. – dokonywane w roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Na gruncie powyższego przepisu można wskazać na przesłanki, jakie muszą zostać spełnione, aby odpisy amortyzacyjne od środków trwałych stanowiły koszty kwalifikowane.

Odpisy amortyzacyjne mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania w ramach ulgi badawczo-rozwojowej pod warunkiem, że:

-zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym;

-nie dotyczą środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych wprost wyłączonych z zakresu ulgi, tj. samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością;

-środek trwały/wartość niematerialna i prawna, którego dotyczy odpis, wykorzystywany jest w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Kosztem kwalifikowanym może być tym samym tylko taki odpis amortyzacyjny, który spełnia definicję kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Stosownie do art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p.:

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli będą one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, jeżeli będą służyć one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Podsumowując, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych mogą stanowić koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 18d ust. 3 updop, ale tylko w takiej części, w jakiej służą one prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej.

Odnosząc się do kosztów materiałów i surowców, wskazać należy że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane koszty materiałów i surowców, związanych z realizacją Projektów B+R. Warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm., dalej: „uor”). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Stosownie do treści art. 18d ust. 2 pkt 2a u.p.d.o.p.,

za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny, uznać za koszty kwalifikowane muszą być spełnione następujące warunki:

-sprzęt nie stanowi środka trwałego,

-zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego”, oraz

-jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności B+R.

Możliwość zaliczania do kosztów kwalifikowanych wydatków poniesionych na nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wynika bezpośrednio z językowego znaczenia przytoczonego powyżej art. 18d ust. 2 pkt 2a u.p.d.o.p.

Zatem, wydatki przeznaczone przez Spółkę w roku podatkowym na materiały i surowce oraz sprzęt i urządzenia peryferyjne wykorzystywane do działalności B+R w zakresie opracowywania nowych produktów, stanowią koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 i 2a ustawy o CIT.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

-   zgodnie z art. 4a pkt 26 w zw. z pkt 28 ustawy CIT, prowadzone przez Spółkę prace badawczo-rozwojowe, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, uprawniając tym samym do skorzystania, zgodnie z art. 18d ustawy CIT, z ulgi na badania i rozwój, jest prawidłowe;

zgodnie z art. 18d ust. 2 i 3 ustawy CIT, kosztami kwalifikowanymi są wydatki przeznaczone przez Spółkę w roku podatkowym na:

-koszty wynagrodzeń oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w zakresie, w jakim pracownicy są zaangażowani w prace B+R,

-koszty amortyzacji środków trwałych oraz WNiP, wykorzystywanych do działalności B+R,

-koszty materiałów,

jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

    Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, gdyż to pytanie wyznacza zakres interpretacji. Tym samym niniejsza interpretacja nie odnosi się do pozostałych kwestii poruszanych we własnym stanowisku.

    W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 w części dotyczącej uznania za koszty kwalifikowane wypłacanego pracownikom wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

    Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

    Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

    Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji w zakresie pytania oznaczonego nr 1 jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.