Możliwości zastosowania ulgi prowzrostowej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek , o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie, ustalenia, czy:

-Wnioskodawca posiadający status dużego przedsiębiorcy, w myśl ustawy Prawo Przedsiębiorców, w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, jest uprawniony do skorzystania z ulgi prowzrostowej, o której mowa w art. 18eb Ustawy CIT;

-przedstawione w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wydatki na wzrost przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest oraz będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT za 2023 rok;

-w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, produkty wytworzone przez Spółkę przy wykorzystaniu nowych technologii, m.in. z dotychczas niewykorzystywanego materiału, przy użyciu innowacyjnego, samodzielnie opracowanego procesu technologicznego lub nowego wzoru produktu lub nowego asortymentu (nowy indeks produktowy Spółki), spełniają kryteria produktów dotychczas nieoferowanych w myśl art. 18eb ust. 4 u.p.d.o.p.;

-w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, przy analizie warunku spełnienia przesłanki zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów w myśl art. 18eb ust. 4 u.p.d.o.p., możliwe jest uwzględnienie wydatków kwalifikowanych poniesionych na promocję wdrożonych w tym samym roku produktów pomimo braku odniesienia do wartości przychodu tych produktów z roku poprzedniego;

-w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, w przypadku wydatków na wzrost przychodów poniesionych w związku z jednoczesną reklamą kilku produktów wytworzonych przez Wnioskodawcę, przy analizie warunku spełnienia przesłanki zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów, w myśl art. 18eb ust. 4 u.p.d.o.p., należy rozpatrywać łączny przychód osiągnięty przez podatnika ze sprzedaży, w zakresie prowadzonej działalności, produktów których dotyczą koszty kwalifikowane;

-w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, przy analizie warunku spełnienia przesłanki zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, których koszt reklamy poniesiono, w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia kosztów kwalifikowanych, w myśl art. 18eb ust. 4 u.p.d.o.p., Spółka może ewidencjonować w wewnętrznej ewidencji przy wykorzystaniu arkuszy kalkulacyjnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu przepisu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej „ustawa o CIT”).

Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium RP.

Dochód ze sprzedaży produktów wyprodukowanych przez Spółkę w stosunku, do której chce zastosować tzw. „ulgę na ekspansję” jest opodatkowany w Polsce. Jednocześnie Spółka spełnia kryteria uznania jej za dużego przedsiębiorcę w myśl ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t. j. z dnia 2 lutego 2023 Dz. U. z 2023 r. poz. 221).

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (t. j. z dnia 1 grudnia 2022 r. Dz. U. z 2022 r. poz. 2474).

Spółka uzyskuje przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych.

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie projektowania, produkcji oraz dystrybucji porcelany stołowej, specjalizując się w produkcji porcelany białej, twardej o wysokich parametrach jakościowych (dalej „Produkty”). Spółka każdego roku produkuje i wprowadza na rynek nowe produkty, które różnią się od dotychczas wytwarzanych specyfikacją techniczną, wzorem, wykorzystywaną technologią produkcji czy materiałami, z których wykonany zostanie ostateczny produkt. Spółka systematycznie prowadzi działania mające na celu zapewnienie swoim klientom Produktów o wysokiej jakości, przy uwzględnieniu zmieniających się warunków rynkowych oraz preferencji konsumentów.

Celem Spółki jako stale rozwijającego się przedsiębiorcy, jest zwiększenie możliwości produkcyjnych, poszerzanie gamy wytwarzanych Produktów poprzez wprowadzanie innowacji produktowych, udoskonaleń do produktów oferowanych już na rynku, jak również usprawnianie procesu wytwarzania wskazanych Produktów. W związku z tym, oprócz działalności produkcyjnej i handlowej Spółka prowadzi także działalność badawczo-rozwojową, skoncentrowaną wokół prac rozwojowych.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi i zamierza ponosić wydatki celem uzyskania wzrostu przychodów ze sprzedaży produktów (dalej: „wydatki na wzrost przychodów”). Wnioskodawca przewiduje, że w kolejnych latach osiągnie wzrost przychodów ze sprzedaży produktów względem lat poprzednich.

Wytwarzane przez Spółkę produkty są zbywane zarówno do podmiotów niespełniających oraz podmiotów spełniających definicję podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy CIT.

Wnioskodawca dysponuje systemem komputerowym umożliwiającym określenie ilości oraz wartości przychodu ze sprzedaży konkretnych produktów na przestrzeni lat. Umożliwia on wygenerowanie tych danych w formie arkusza kalkulacyjnego Excel. Kwoty przedstawione w tym zestawieniu znajdują odzwierciedlenie w rachunku zysków i strat, więc w opinii Spółki, tak skompletowana dokumentacja może stanowić potwierdzenie aspektu zwiększenia wartości przychodu ze sprzedaży promowanych produktów, o którym mowa w art. 18eb ust. 4 u.p.d.o.p. Ewidencja prowadzona przez Spółkę pozwala dokładnie monitorować i analizować wydatki, zapewniając precyzyjną i rzetelną kalkulację kosztów kwalifikowanych do celów podatkowych.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że:

- wydatki na wzrost przychodów stanowią/będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT;

- wydatki na wzrost przychodów poniesione przez Spółkę nie zostały jej zwrócone w jakiejkolwiek formie, ani odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, a także zamierza uwzględniać w przyszłości tylko te koszty kwalifikowane, które nie zostaną jej zwrócone w jakiejkolwiek formie, ani odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym;

- w przypadku uznania stanowiska Spółki za prawidłowe, skorzysta ona z ulgi przewidzianej w treści przepisu art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia szczegółowy opis wydatków na wzrost przychodów, które ponosi i zamierza ponosić w przyszłości:

Uczestnictwo w targach

Spółka uczestniczy/będzie uczestniczyła w targach sprzedażowych odbywających się zarówno na terenie Polski, jak i za granicą. W celu uczestnictwa w targach, Wnioskodawca ponosi wydatki na organizację miejsca wystawowego. Na stoisku prezentowana jest cała oferta handlowa produktów Spółki. Wnioskodawca zaopatruje stanowisko w materiały reklamowe: katalogi informacyjne, produkty Spółki ulotki produktowe, roll-upy, standy itp. W targach biorą udział pracownicy Spółki. W związku z uczestnictwem w targach sprzedażowych na terenie Polski lub za granicą, Wnioskodawca ponosi wydatki na:

a)zorganizowanie stoiska, partycypację w kosztach zorganizowania imprezy, obsługę stoiska firmowego;

b)zakup biletów lotniczych, zakwaterowanie i wyżywienie pracowników Spółki, biorących udział w targach;

c)przygotowanie materiałów reklamowych np. roll-up reklamujących produkty Spółki, katalogów, ulotek dotyczących produktów rozkładówek cenowych;

d)zakup powierzchni reklamowej w katalogu targowym lub innym miejscu wybranym przez organizatora targów;

e)wynajęcie powierzchni wystawienniczej;

f)wykonanie wystroju stoiska;

g)diety wypłacane pracownikom Spółki z tyt. podróży służbowej.

Działania promocyjno-informacyjne

Spółka prowadzi i zamierza prowadzić bezpośrednio działania marketingowe wpływające na wzrost przychodów ze sprzedaży produktów.

W związku z tym Wnioskodawca ponosi wydatki na:

a)koszty przygotowania projektów graficznych produktów przez podmiot trzeci - agencje graficzne, wykorzystywanych w materiałach marketingowych;

b)zakup materiałów typu ulotki, broszury, katalogi;

c)zakup materiałów ekspozycyjnych do punktów sprzedaży;

d)zakup usługi reklamowania produktów Wnioskodawcy w mediach społecznościowych - współpraca z agencjami prowadzącymi profile marki itd.;

e)zakup usługi produkcji treści (video, foto i innych) dot. produktów od agencji kreatywnych;

f)usługę wstawienia i przygotowania banerów reklamowych produktów na stronę internetową Spółki (faktura wystawiana przez podmiot zewnętrzny);

g)obsługę, aktualizację oferty, wstawianiem aktualności dotyczących produktów Spółki na social mediach oraz stronie internetowej Spółki przez podmiot zewnętrzny;

h)usługi wykonania zdjęć (wizualizacji) wyprodukowanych wyrobów celem umieszczenia ich na stronie internetowej, social mediach oraz w materiałach promocyjnych Spółki;

i)usługę pozycjonowania strony internetowej Spółki;

j)opłaty za reklamy produktów w mediach społecznościowych;

k)wynagrodzenie influencerów z tyt. reklamy produktów wynikające z zawartej umowy B2B;

l)wynagrodzenie influencerów z tyt. reklamy produktów z zawartej umowy zlecenia wraz ze składkami na ubezpieczenie społeczne w części finansowej przez pracodawcę;

m)koszty zakupu reklamy produktów w radiu;

n)koszty zakupu reklamy produktów w telewizji;

o)koszty zakupu reklamy produktów w prasie;

p)koszt wynajmu bilbordów tablic informacyjnych oraz nośników ekspozycyjnych prezentujących produkty Spółki;

q)zakup usługi tłumaczenia tekstów na stronę internetową oraz inne materiały informacyjne/marketingowe dotyczące promocji produktów;

r)zakup usługi stworzenia strony www, na której będą znajdowały się reklamowane produkty.

Dostosowanie opakowań produktów

Spółka w ramach prowadzonej działalności ponosi i zamierza ponosić wydatki na dostosowanie opakowań produktów zgodnie z wymaganiami swoich Kontrahentów. W przypadku, gdy pracownicy Spółki opracowują opakowania w inny sposób niż wynika to z standardowego procesu i jest wywołane potrzebą klienta, Wnioskodawca opracowuje kartony, a także folie w różnych rozmiarach (nierealizowanych dotychczas przez Spółkę) odpowiadających oczekiwaniom kontrahenta. Proces ten zwyczajowo przebiega w następujący sposób (lub realizowane są niektóre z jego elementów):

1.Złożenie zamówienia przez kontrahenta.

2.Ustalenie sposobu pakowania – ogólne wytyczne od klienta.

3.Przygotowanie prototypu opakowania przez Spółkę w wydziale Kartonażowni – opracowanie realizowane na zlecenie Działu Marketingu pierwszych prototypów fizycznie.

4.Akceptacja lub uwagi w zakresie prototypu opakowania od klienta (pod kątem funkcjonalności i wytrzymałości produktu).

5.Przygotowanie przez Dział Marketingu Spółki wizualizacji nadruku zgodnie z oczekiwaniami klienta.

6.Ponowna akceptacja lub uwagi w zakresie dostosowania opakowania.

7.W przypadku braku uwag, Wnioskodawca uznaje, że dostosowanie opakowania według potrzeb kontrahenta jest pomyślnie zakończone i przystępuje do realizacji zamówienia produkcyjnego.

W przypadku konieczności stworzenia kartonów kolorowych, Spółka zleca zazwyczaj przygotowanie wykrojnika podmiotowi zewnętrznemu na podstawie przygotowanych wzorów porcelanowych. Po akceptacji projektu zgodnie z wymaganiami Klienta, Spółka przystępuje do realizacji zamówienia. W tym celu, Spółka opracowuje i będzie opracowywać wzory opakowań zgodnie z wymaganiami Klienta oraz dostosowuje i zamierza je dostosowywać.

Przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych.

Wśród kosztów ponoszonych w tej kategorii, Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić wydatki na:

a)usługi jednostki certyfikującej za wydanie certyfikatu zgodności;

b)aktualizację dotychczas wydanych certyfikatów;

c)zapłata za rejestrację znaków towarowych.

Przygotowanie dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu lub złożenia oferty innym podmiotom

Wnioskodawca opracowuje/będzie opracowywał materiały informacyjno-promocyjne oraz materiały sprzedażowe, które są niezbędnym elementem przystąpienia do przetargu lub złożenia oferty sprzedażowej. Pracownicy Spółki przygotowują materiały prezentacyjne dotyczące oferowanych produktów. Zawierają one zdjęcia produktów, wzory porcelanowe, informacje o funkcjonalnościach, szczegółową kalkulację kosztów oraz opisy produktów. Celem przystąpienia do przetargu i złożenia oferty innym podmiotom, Spółka przygotowuje/będzie przygotowywać ofertę cenową wyrobów.

W związku z przygotowaniem dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu lub złożenia oferty innym podmiotom, Spółka ponosi wydatki na:

a)wynagrodzenia pracowników Spółki za czas pracy poświęcony na przygotowanie materiałów informacyjno-promocyjnych oraz materiałów sprzedażowych, przygotowanie wyceny wyrobów, przygotowanie kompletnej dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, do przesłania nowej oferty;

b)materiały eksploatacyjne wykorzystywane do przygotowania katalogów produktów;

c)koszty przygotowania katalogów produktów stanowiących dokumentację niezbędną do przystąpienia do przetargu lub złożenia oferty innym podmiotom, takie jak:

I.przygotowanie projektu katalogu;

II.wydruk katalogów.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca posiadający status dużego przedsiębiorcy, w myśl ustawy Prawo Przedsiębiorców, w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, jest uprawniony do skorzystania z ulgi prowzrostowej, o której mowa w art. 18eb Ustawy CIT?

2.Czy przedstawione w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wydatki na wzrost przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest oraz będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT za 2023 rok?

3.Czy w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, produkty wytworzone przez Spółkę przy wykorzystaniu nowych technologii, m.in. z dotychczas niewykorzystywanego materiału, przy użyciu innowacyjnego, samodzielnie opracowanego procesu technologicznego lub nowego wzoru produktu lub nowego asortymentu (nowy indeks produktowy Spółki), spełniają kryteria produktów dotychczas nieoferowanych w myśl art. 18eb ust. 4 u.p.d.o.p.?

4.Czy w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, przy analizie warunku spełnienia przesłanki zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów w myśl art. 18eb ust. 4 u.p.d.o.p., możliwe jest uwzględnienie wydatków kwalifikowanych poniesionych na promocję wdrożonych w tym samym roku produktów pomimo braku odniesienia do wartości przychodu tych produktów z roku poprzedniego?

5.Czy w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, w przypadku wydatków na wzrost przychodów poniesionych w związku z jednoczesną reklamą kilku produktów wytworzonych przez Wnioskodawcę, przy analizie warunku spełnienia przesłanki zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów, w myśl art. 18eb ust. 4 u.p.d.o.p., należy rozpatrywać łączny przychód osiągnięty przez podatnika ze sprzedaży, w zakresie prowadzonej działalności, produktów których dotyczą koszty kwalifikowane?

6.Czy w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, przy analizie warunku spełnienia przesłanki zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, których koszt reklamy poniesiono, w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia kosztów kwalifikowanych, w myśl art. 18eb ust. 4 u.p.d.o.p., Spółka może ewidencjonować w wewnętrznej ewidencji przy wykorzystaniu arkuszy kalkulacyjnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

1.Wnioskodawca jako podmiot posiadający status dużego przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym jest upoważniony uprawniony do skorzystania z ulgi prowzrostowej, o której mowa w art. 18eb Ustawy CIT.

2.Przedstawione w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wydatki na wzrost przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest i będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT za 2023 rok oraz lata kolejne.

3.Opisane w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym Produkty wytworzone przez Spółkę w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym przy wykorzystaniu nowych technologii, m.in. z dotychczas niewykorzystywanego materiału, przy użyciu innowacyjnego, samodzielnie opracowanego procesu technologicznego lub nowego wzoru produktu lub nowego asortymentu (nowy indeks produktowy Spółki), spełniają kryteria produktów dotychczas nieoferowanych w myśl art. 18eb ust. 4 u.p.d.o.p.

4.W stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, przy analizie warunku spełnienia przesłanki zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów w myśl art. 18eb ust. 4 u.p.d.o.p., możliwe jest uwzględnienie wydatków kwalifikowanych poniesionych na promocję wdrożonych w tym samym roku produktów pomimo braku odniesienia do wartości przychodu z roku poprzedniego w zakresie tych produktów.

5.W stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, w przypadku ponoszenia wydatków na wzrost przychodów poniesionych w związku z jednoczesną reklamą kilku produktów wytworzonych przez Wnioskodawcę, przy analizie warunku spełnienia przesłanki zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów w myśl art. 18eb ust. 4 u.p.d.o.p., należy rozpatrywać łączny przychód osiągnięty przez podatnika ze sprzedaży, w zakresie prowadzonej działalności, wszystkich produktów których dotyczą koszty kwalifikowane łącznie.

6.W stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, przy analizie warunku spełnienia przesłanki zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, których koszt reklamy poniesiono, w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia kosztów kwalifikowanych, w myśl art. 18eb ust. 4 u.p.d.o.p., Spółka może ewidencjonować w wewnętrznej ewidencji przy wykorzystaniu arkuszy kalkulacyjnych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad.1

Zgodnie z art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym. W związku z tym, że Ustawodawca nie warunkuje prawa do zastosowania przedmiotowej preferencji od posiadanego statusu Podatnika, odliczenie od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych dla zwiększenia przychodów ze sprzedaży przysługuje także dużym podmiotom.

Ad. 2

Zgodnie z art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Z kolei art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT stanowi: za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1)uczestnictwa w targach poniesione na:

a)organizację miejsca wystawowego,

b)zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

2)działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3)dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4)przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5)przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Poniżej Wnioskodawca odniósł się do każdego rodzaju wydatku na wzrost przychodów.

KOSZTY UCZESTNICTWA W TARGACH

Wskazane w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, „koszty uczestnictwa w targach” należy rozumieć szeroko (w wypadku ich korespondowania z przypadkami wskazanymi w lit. a, b i c niniejszego punktu) z uwagi na brak jakichkolwiek ograniczeń wprowadzonych przez ustawodawcę, które zawężałby rozumienie zwrotu „kosztów uczestnictwa w targach”. W związku z powyższym, należy uznać, że wszystkie wskazane przez Wnioskodawcę koszty uczestnictwa w targach mieszczą się w przedmiotowym katalogu. Bowiem ze względu na konstrukcję przepisów należy uznać, że wystarczający jest jakikolwiek związek danego wydatku z kosztami wskazanymi w treści art. 18eb ust. 7 pkt 1 Ustawy CIT.

W przywołanym przepisie wskazano „koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego”. Do tej kategorii kosztów należy zaliczyć wszystkie wydatki poniesione na:

a)zorganizowanie stoiska, partycypację w kosztach zorganizowania imprezy, obsługę stoiska firmowego;

b)zakup biletów lotniczych, zakwaterowanie i wyżywienie pracowników Spółki, biorących udział w targach;

c)przygotowanie materiałów reklamowych np. roll-up reklamujących produkty Spółki, katalogów, ulotek dotyczących produktów rozkładówek cenowych;

d)zakup powierzchni reklamowej w katalogu targowym lub innym miejscu wybranym przez organizatora targów;

e)wynajęcie powierzchni wystawienniczej;

f)wykonanie wystroju stoiska;

g)diety wypłacane pracownikom Spółki z tyt. podróży służbowej.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawodawca nie wprowadził definicji legalnej pojęcia „organizacja miejsca wystawowego”. Niezbędne jest zatem odniesienie się do słownikowego znaczenia. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) „organizacja” oznacza:

- sposób zorganizowania czegoś,

- organizowanie czegoś.

Skoro zatem, przywołany przepis stanowi o „organizacji miejsca wystawowego”, a poprzez „organizację” należy rozumieć „sposób zorganizowania czegoś”, „organizowanie czegoś”, to wszystkie działania podjęte przez Spółkę w celu zorganizowania miejsca wystawowego na targach stanowią „organizację miejsca wystawowego”.

W konsekwencji, wszystkie wydatki poniesione przez Spółkę na tego typu działania stanowią koszty uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 1 lit. a Ustawy CIT.

Nawet w przypadku uznania, że niektóre z ponoszonych przez Spółkę kosztów uczestnictwa w targach nie kwalifikują się do objęcia art. 18eb ust. 7 pkt 1 Ustawy CIT, to w dalszym ciągu będą mogły stanowić one koszty działań promocyjno-informacyjnych, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy CIT.

Udział Spółki w targach niewątpliwie przyczynia się do jej rozpoznawalności, dlatego tego typu czynności stanowią działania promocyjno-informacyjne, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy CIT.

DZIAŁANIA PROMOCYJNO-INFORMACYJNE

Wskazane w art. 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy CIT „koszty działań promocyjno-informacyjnych w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów” nie zostały ograniczone przez ustawodawcę żadnymi dodatkowymi warunkami.

Możliwe jest zatem interpretowanie wymienionych rodzajów kosztów szeroko. Niezbędne jest jedynie, aby były to koszty działań promocyjno-informacyjnych dotyczące produktów.

Spółka podkreśla, że wskazana lista jest katalogiem otwartym, a wymienienie przez ustawodawcę przykładowych rodzajów działań ma jedynie na celu podkreślenie, że tego typu działania spełniają przedmiotową definicję działań promocyjno-informacyjnych. Prawo podatkowe nie zawiera definicji legalnej „działań promocyjno-informacyjnych”. Niezbędne jest zatem odniesienie się do językowego znaczenia tej definicji. Przez „działania promocyjno-informacyjne dotyczące produktów” należy rozumieć „działalność w zakresie promocji i informacji o produktach”. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) „promocja” oznacza „działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań”. Z kolei „informacja” zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to „to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś”. Mając na uwadze powyższe słownikowe znaczenia pojęć „promocja” i „informacja” należy wskazać, że aby daną działalność można było uznać za działania promocyjno-informacyjne, niezbędne jest, aby była to działalność zmierzająca do zwiększenia popularności jakiegoś produktu i jednocześnie, aby była to działalność związana z komunikowaniem (informowaniem) o produktach.

Opisane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego działania, na które Spóła ponosi koszty są niewątpliwie działaniami promocyjno-informacyjnymi. Należy podkreślić, że czynności te zmierzają do zwiększenia popularności produktów Spółki i jednocześnie stanowią komunikowanie (informowanie) o produktach Spółki.

DOSTOSOWANIE OPAKOWAŃ PRODUKTÓW DO WYMAGAŃ KONTRAHENTÓW

Zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 3 Ustawy CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów.

Ustawodawca nie doprecyzował, co należy rozumieć poprzez działanie polegające na „dostosowaniu opakowań produktów do wymagań kontrahentów”. Zgodnie z definicją słownika języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) „dostosować” oznacza „zmienić coś tak, by pasowało do czegoś”.

Zatem, Spółka uznaje, że wszystkie jej działania, które są związane ze zmianą opakowań produktów, aby pasowały do wymagań kontrahentów, stanowią „dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów”. Należy również wyraźnie podkreślić, że przepisy nie regulują, w jakim stopniu wymagane jest „dostosowanie” opakowań, aby wydatki związane z tego typu działaniem można było uznać za „dostosowanie opakowań produktów do wymagań kontrahentów”. Innymi słowy, przepisy nie określają, w jak dużym stopniu dane opakowanie musi różnić się od innego, aby można było uznać, że podatnik dokonał dostosowania opakowania. W konsekwencji, wszystkie działania, które są związane z koniecznością dostosowania opakowań produktów, stanowią dostosowanie opakowań produktów do wymagań kontrahentów.

Do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów (art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT), zaliczane są koszty dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów. Spółka uznaje, że do kosztów dostosowania opakowań produktów, które mogą podlegać odliczeniu w ramach ulgi na ekspansję może zaliczyć:

- koszt zmiany projektu opakowania zgodnie z wymaganiami Kontrahenta będącego klientem Wnioskodawcy,

- koszt wynagrodzeń pracowników za czas poświęcony na dostosowywanie opakowań do potrzeb klienta (z odrębnej ewidencji wynika czas pracy pracowników poświęcony dostosowaniu opakowań).

Stwierdzić bowiem należy, że mimo braku literalnego odwołania do ponoszonych kosztów pracowniczych w powyższym przepisie (art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT), uzasadnione jest, że odliczeniu mogą podlegać koszty wynagrodzeń pracowników za czas poświęcony na dostosowywanie opakowań do potrzeb klienta.

W takim przypadku to na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek odpowiedniego udokumentowania czasu poświęconego przez danego pracownika na czynności wymienione w ww. art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT.

PRZYGOTOWANI DOKUMENTACJI UMOŻLIWIAJĄCEJ SPRZEDAŻ PRODUKTÓW, W SZCZEGÓLNOŚCI DOTYCZĄCEJ CERTYFIKACJI TOWARÓW ORAZ REJESTRACJI ZNAKÓW TOWAROWYCH

Zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 4 Ustawy CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych.

W przywołanym przepisie ustawodawca wskazał, jaka „w szczególności” dokumentacja może być zaliczana do tej kategorii. Niemniej jednak, przywołany przepis nie zawiera katalogu zamkniętego. W konsekwencji, każdy rodzaj dokumentacji, który umożliwia sprzedaż produktów, będzie kwalifikował się do objęcia przywołanym przepisem. Mając na uwadze powyższe, ponoszone przez Spółkę koszty dotyczących certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych, będą stanowiły koszty, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 4 Ustawy CIT. Ponadto, powyższe koszty poniesione na każdy rodzaj certyfikacji, który może potencjalnie wpływać na pozytywną decyzję zakupową nabywcy będzie kwalifikował się do kosztów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 4 Ustawy CIT.

PRZYGOTOWANIE DOKUMENTACJI NIEZBĘDNEJ DO PRZYSTĄPIENIA DO PRZETARGU, A TAKŻE W CELU SKŁADANIA OFERT INNYM PODMIOTOM

Zgodnie z treścią przepisu art. 18eb ust. 7 pkt 5 Ustawy CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Należy zauważyć, że użyty przez ustawodawcę termin „innym podmiotom” nie został zdefiniowany w treści Ustawy CIT. Równocześnie, brakuje analogicznej definicji legalnej w pozostałych aktach prawa powszechnie obowiązującego na terytorium Polski, co uniemożliwia wykorzystanie wykładni systemowej dla celów prawidłowego zdekodowania normy prawnej zawartej w przytoczonym powyżej przepisie.

Zgodnie z definicją języka polskiego PWN, pojęcie „inny” oznacza: „nie ten, drugi, dalszy, pozostały, nie taki, różny, zmieniony (...)”. Zatem, przez pojęcie „inny podmiot”' należy rozumieć cały zbiór uczestników życia gospodarczego, z wyjątkiem Wnioskodawcy. Biorąc pod uwagę powyższe nie sposób uznać, że użyte sformułowanie „składanie ofert innym podmiotom” oznacza składanie oferty wyłącznie podmiotom, które dotychczas były klientami Wnioskodawcy.

W szczególności należy zwrócić uwagę na aprobowaną w orzecznictwie sądów administracyjnych zasadę lege non distinguente. Przykładowo w wyroku NSA z 9 stycznia 2020 r. o sygn. II FSK 286/18 stwierdzono: Mając na uwadze zasadę lege non distinguente (...), nie powinno się wprowadzać rozróżnień tam, gdzie ustawodawca sam ich nie uczynił. Skoro więc w przepisie tym mowa jest o znaku towarowym, to nie można zasadnie twierdzić, że chodzi tu o znak towarowy, na który udzielone zostało prawo ochronne, czy też wręcz o samo prawo ochronne. Należy zwrócić uwagę, że gdyby racjonalny ustawodawca chciał ograniczyć krąg podmiotów jedynie do nowych klientów, dokonałby stosownego wyróżnienia w treści art. 18eb ust. 7 pkt 5 Ustawy CIT. W związku z powyższym przez pojęcie „składania ofert innym podmiotom”, o którym mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 5 Ustawy CIT, należy rozumieć składanie oferty również podmiotom, które dotychczas były klientami Wnioskodawcy, tym samym nie dotyczy to pojęcie wyłącznie nowych klientów.

Ad. 3

Zgodnie z art. 18eb ust. 4 u.p.d.o.p., podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie projektowania, produkcji oraz dystrybucji artykułów ceramicznych, specjalizując się w produkcji porcelany białej, twardej o wysokich parametrach jakościowych. Wytwarzane przez Spółkę produkty, charakteryzują się wysokim stopniem zindywidualizowania. Wnioskodawca posiada w swojej ofercie uniwersalną linię produktową, która wraz z opracowaniem nowych produktów różniących się od dotychczas wytwarzanych specyfikacją techniczną, rozwiązaniami ulepszającymi technologię wytworzenia, materiałami, z których wykonany zostanie ostateczny produkt (np. kolekcja wytworzona przez Spółkę z kamionki, która nigdy wcześniej nie była wykorzystywana w procesie produkcyjnym Spółki) lub nowego wzoru produktu lub asortymentu (nowy indeks produktowy Spółki) zostaje rozszerzona.

W związku z powyższym Spółka uznaje, że skala zmian bądź usprawnień względem dotychczas oferowanych produktów uzasadnia przekonanie, że Wnioskodawca wytwarza produkt dotychczas nieoferowany w myśl art. 18eb ust. 4 u.p.d.o.p. W konsekwencji wszelkie zmiany bądź usprawnienia, w tym opracowanie nowych technologii zaangażowanych w proces produkcji czy dotychczas niestosowanych materiałów, z których wytwarzane są produkty stanowią produkt dotychczas nieoferowany zgodnie z art. 18eb ust. 4 u.p.d.o.p.

Ad. 4

Dla celów badania warunku wzrostu przychodów należy uwzględniać przychód wynikający dla Wnioskodawcy ze sprzedaży produktów na rzecz podmiotów niepowiązanych i mających bezpośredni związek z kosztami wymienionymi w art. 18eb ust. 7 u.p.d.o.p.

Weryfikacja spełnienia przesłanki wzrostu przychodów powinna dokonywać się wyłącznie w oparciu o przychód osiągnięty przez podatnika ze sprzedaży wytworzonych w prowadzonej działalności produktów, których dotyczą koszty kwalifikowane. Wnioskodawca co roku opracowuje nowe produkty różniące się od dotychczas wytwarzanych m.in. specyfikacją techniczną, rozwiązaniami ulepszającymi technologię wytworzenia, materiałami lub wzorem produktu lub asortymentem (nowy indeks produktowy Spółki). W wyniku wdrożenia nowych produktów, katalog produktowy Spółki zostaje rozszerzony („nowa kolekcja”). W związku, że skala zmian bądź usprawnień w nowo oferowanych produktach uzasadnia przekonanie, że reklama produktów z nowych kolekcji należy rozpatrywać w zakresie zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów.

Bez znaczenia jest także kwestia, że Spółka nie uzyskała przychodu ze sprzedaży produktów z nowej kolekcji w roku poprzedzającym jej wdrożenie i poniesienie kosztów kwalifikowanych.

Ad. 5

Zgodnie z art. 18eb ust. 7 ustawy CIT, weryfikacja spełnienia przesłanki wzrostu przychodów powinna dokonywać się wyłącznie w oparciu o przychód osiągnięty przez podatnika ze sprzedaży wytworzonych w zakresie prowadzonej działalności produktów, których dotyczą koszty kwalifikowane.

Zatem, w przypadku poniesienia kosztów kwalifikowanych w związku z jednoczesną reklamą kilku produktów wytworzonych przez Spółkę, warunek zwiększenia przychodu ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów, należy uwzględniać łączną wartość przychodów osiągniętą z promowanych produktów, a nie rozpatrywać wzrost wartości przychodu w odniesieniu do każdego produktu z osobna.

Innymi słowy, jeżeli Spółka poniosła koszty kwalifikowane dot. konkretnych promowanych produktów, które stanowią produkty dotychczas oferowane w myśl art. 18 ust. 4 u.p.d.o.p., należy rozpatrywać zwiększenie przychodów ze sprzedaży tych produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów łącznie. Nie ma znaczenia kwestia tego, że jeden z kilku promowanych produktów nie spełnił tej przesłanki, lecz istotne jest sumaryczne zwiększenie przychodów ze sprzedaży wszystkich promowanych produktów w ramach poniesionego kosztu kwalifikowanego.

Gdyby intencją ustawodawcy było, aby Podatnicy weryfikowali osiągnięcie przychodów „per” każdy oferowany dotychczas produkt, ustawodawca posłużyłby się w treści art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT liczbą pojedynczą.

Tym samym, przepis brzmiałby następująco: „Podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktu w stosunku do przychodu z tego tytułu ustalonego na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tego kosztu (...)”.

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie przez ustawodawcę liczby mnogiej było celowym działaniem, które pozwala definiować nieoferowane wcześniej produkty jako grupę produktów. Dodatkowo, Wnioskodawca podkreśla, że w jego ocenie celowym jest użycie liczby mnogiej w sformułowaniu odnoszącym się do „przychodu ze sprzedaży produktów”. Zdaniem Wnioskodawcy użycie liczby mnogiej oznacza, że weryfikując osiągnięcie wzrostu przychodu z tych produktów w dwuletnim okresie - podatnik powinien badać ich osiągnięcie w stosunku do całego bloku oferowanych i promowanych produktów, które są związane z kosztami kwalifikowanymi wykazanymi na fakturze.

Ad. 6

Ustawodawca nie dostarcza konkretnych wskazówek co do sposobu prowadzenia ewidencji wartości przychodów ze sprzedaży produktów, których dotyczą koszty kwalifikowane, w zakresie spełnienia przesłanki wzrostu przychodów.

Zatem, to na Wnioskodawcy ciąży obowiązek określenia wartości przychodu osiągniętego z tytułu promowanych produktów Spółki i ich porównania z wartościami z lat poprzednich w celu spełnienia aspektu, o którym mowa w art. 18eb, ust. 4 u.p.d.o.p. Dodatkowo, z uwagi na art. 18eb ust. 3 ustawy CIT, Spółka na potrzeby badania spełnienia wzrostu przychodów nie uwzględnia transakcji z podmiotami powiązanymi.

Ustawodawca nie precyzuje minimalnych wymagań dotyczących narzędzi służących do porównania wartości przychodu. W wyniku tego, Ustawodawca zapewnia podatnikom pewien stopień autonomii w wyborze metody określenie przesłanki zwiększenia przychodów ze sprzedaży wyprodukowanych i promowanych produktów. W związku z tym, Wnioskodawca uważa, że ewidencjonowanie wzrostu przychodów ze sprzedaży produktów w ewidencji pomocniczej w postaci arkuszy kalkulacyjnych Excel jest prawidłową metodą badania wzrostu przychodu ze sprzedaży oferowanych produktów, o którym mowa w art. 18eb ust. 4 u.p.d.o.p.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem ulgi  jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Według art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 18eb ust. 5 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 6 tej ustawy:

Według art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT:

W myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT:

Ad. 1, 4 - 6

Stanowisko, które przedstawili Państwo w zakresie pytań oznaczonych we wniosku od nr 1, 4 do 6, jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Ad. 2

Punktem wyjścia do oceny Państwa stanowiska jest art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, zgodnie z którym za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1)uczestnictwa w targach poniesione na:

a)organizację miejsca wystawowego,

b)zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

2)działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3)dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4)przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5)przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Należy wskazać, że katalog kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, uprawniających do ulgi, ma charakter zamknięty. Zatem, tylko te wydatki mogą być odliczone jako koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.

Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy dotyczące ulg i preferencje w opodatkowaniu należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Podkreślenia wymaga, że na gruncie prawa podatkowego obowiązuje prymat wykładni gramatycznej (językowej). W granicach wykładni obowiązujących przepisów prawa nie mieści się taka ich interpretacja, która prowadzi do wykreowania nowych norm prawnych, niezawartych w przepisach. Każda bowiem wykładnia powinna się sytuować w ramach możliwego sensu językowego danego pojęcia czy wyrażenia (por. np. wyrok NSA z 16 czerwca 2021 r., III FSK 32/21 i z 19 września 2018 r., I GSK 2788/18, CBOSA). Odstąpienie przez interpretatora od sensu literalnego przepisu jest uzasadnione wyłącznie szczególnie ważnymi powodami. Takimi powodami mogą być np. wartości konstytucyjne. Na gruncie prawa podatkowego kierowanie się wykładnią celowościową, to jest z pominięciem woli „historycznego” prawodawcy, w oderwaniu od innych rodzajów wykładni, może prowadzić do wypaczenia rzeczywistych intencji prawodawcy, dowolności w stosowaniu prawa i do związanej z nią utraty poczucia pewności prawnej (R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 112 i n.; por. uchwałę NSA z 29 maja 2000 r., FPS 2/00, ONSA 2001/1/2, M. Podat. 2000/7/3, Pr. Gosp. 2000/10/25, Glosa 2000/10/37, POP 2001/5/131, M. Prawn. 2000/10/643).

Ulga zawarta w art. 18eb ustawy o CIT, stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. W tym przedmiocie znane jest stanowisko sądownictwa, zgodnie z którym wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania, a więc przy wykładni przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych nie jest dopuszczalne posługiwanie się wykładnią rozszerzającą. Tego rodzaju interpretacja kłóciłaby się bowiem z wyrażoną w art. 84 Konstytucji zasadą powszechności opodatkowania (przykładowo: wyrok NSA z 14 maja 2015 r., sygn. akt II FSK 94/14).

Odnosząc cyt. powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stwierdzić należy, że nie wszystkie wymienione we wniosku koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży Spółki mieszczą się w katalogu kosztów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT.

Wydatki których dotyczy pytanie nr 2 należy oceniać pod kątem spełnienia przesłanek art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT.

Wnioskodawca w opisie sprawy dokonał podziału wymienionych we wniosku wydatków na:

1.uczestnictwo w targach;

2.działania promocyjno-informacyjne;

3.dostosowanie opakowań produktów;

4.przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5.przygotowanie dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu lub złożenia oferty innym podmiotom.

Odnosząc się do kosztów dotyczących uczestnictwa w targach należy przypomnieć, że zgodnie z powołanym powyżej art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty uczestnictwa w targach poniesione na:

a)organizację miejsca wystawowego,

b)zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników.

Posługując się wykładnią językową, należy bowiem zauważyć, że zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego (https://sjp.pwn.pl) termin „targi” to wystawa krajowa lub międzynarodowa dająca przegląd eksponatów z różnych dziedzin produkcji.

Mając na uwadze powyższe uwagi należy wskazać, że kosztami uczestnictwa w targach są/będą wydatki poniesione przez Państwa jedynie w związku z udziałem w targach, a więc wydatki poniesione na:

-zorganizowanie stoiska, partycypację w kosztach zorganizowania imprezy, obsługę stoiska firmowego;

-zakup biletów lotniczych, zakwaterowanie i wyżywienie pracowników Spółki, biorących udział w targach;

-przygotowanie materiałów reklamowych np. roll-up reklamujących produkty Spółki, katalogów, ulotek dotyczących produktów rozkładówek cenowych;

-zakup powierzchni reklamowej w katalogu targowym lub innym miejscu wybranym przez organizatora targów;

-wynajęcie powierzchni wystawienniczej;

-wykonanie wystroju stoiska;

-diety wypłacane pracownikom Spółki z tyt. podróży służbowej.

W art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT ustawodawca, w ramach kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów wymienia koszty poniesione na działania promocyjno-informacyjne, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów.

Ustawodawca nie zdefiniował tego typu działań, lecz wskazał jedynie przykładowe rodzaje kosztów, które wchodzą w zakres wskazanego przepisu.

W związku z brakiem definicji ustawowej „działań promocyjno-informacyjnych”, posłużyć się należy definicją zawartą w słowniku języka polskiego. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, poprzez pojęcie „promocja” należy rozumieć m.in. „działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia”. Natomiast, poprzez pojęcie „informacja” rozumieć należy czynności związane z „udzielaniem informacji, wskazówek, podawaniem do wiadomości”. Tym samym, zgodnie z powyższymi definicjami, „działaniami promocyjno-informacyjnymi” będą działania, których zamiarem będzie zwiększenie popularności danego produktu oraz udzielanie w jego zakresie potrzebnych informacji.

Mając na uwadze powyższe do koszów działań promocyjno-informacyjnych mogą/będą mogli Państwo zaliczyć wydatki poniesione na:

-koszty przygotowania projektów graficznych produktów przez podmiot trzeci - agencje graficzne, wykorzystywanych w materiałach marketingowych;

-zakup materiałów typu ulotki, broszury, katalogi;

-zakup usługi reklamowania produktów Wnioskodawcy w mediach społecznościowych - współpraca z agencjami prowadzącymi profile marki itd.;

-zakup usługi produkcji treści (video, foto i innych) dot. produktów od agencji kreatywnych;

-usługę wstawienia i przygotowania banerów reklamowych produktów na stronę internetową Spółki (faktura wystawiana przez podmiot zewnętrzny);

-obsługę, aktualizację oferty, wstawianiem aktualności dotyczących produktów Spółki na social mediach oraz stronie internetowej Spółki przez podmiot zewnętrzny;

-usługi wykonania zdjęć (wizualizacji) wyprodukowanych wyrobów celem umieszczenia ich na stronie internetowej, social mediach oraz w materiałach promocyjnych Spółki;

-usługę pozycjonowania strony internetowej Spółki;

-opłaty za reklamy produktów w mediach społecznościowych;

-koszty zakupu reklamy produktów w radiu;

-koszty zakupu reklamy produktów w telewizji;

-koszty zakupu reklamy produktów w prasie;

-koszt wynajmu bilbordów tablic informacyjnych oraz nośników ekspozycyjnych prezentujących produkty Spółki;

-zakup usługi tłumaczenia tekstów na stronę internetową oraz inne materiały informacyjne/marketingowe dotyczące promocji produktów;

-zakup usługi stworzenia strony www, na której będą znajdowały się reklamowane produkty.

Wydatki te będą miały bowiem charakter zarówno promocyjny jak i informacyjny, tak więc będą spełniały warunki umożliwiające zakwalifikowanie ich jako wydatków poniesionych przez Państwa na działania promocyjno-informacyjne, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że do kosztów działań promocyjno-informacyjnych nie mogą/nie będą mogli Państwo zaliczyć wydatków poniesionych na:

-zakup materiałów ekspozycyjnych do punktów sprzedaży;

-wynagrodzenie influencerów z tyt. reklamy produktów wynikające z zawartej umowy B2B;

-wynagrodzenie influencerów z tyt. reklamy produktów z zawartej umowy zlecenia wraz ze składkami na ubezpieczenie społeczne w części finansowej przez pracodawcę.

Należy bowiem wskazać, że internetowy słownik języka polskiego wskazuje, iż „promocja” to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań. Z kolei „informacja” to „to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś”. Ponieważ w przepisie art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT mowa o działaniach promocyjno-informacyjnych, zatem odliczeniu w ramach ulgi podlegają wyłącznie wydatki, które mają charakter zarówno promocyjny jak i informacyjny. Ponadto, ustawodawca w powołanej regulacji wymienia formy działań promocyjno-informacyjnych takie jak: zakup przestrzeni reklamowej, przygotowanie strony internetowej, publikacje prasowe, broszury, katalogi informacyjne i ulotki dotyczące produktów, w ramach których poniesione wydatki może odliczyć podatnik korzystający z ulgi na ekspansję.

Podkreślić jeszcze raz należy, że dokonując analizy wydatków pod kątem zastosowania ulgi na ekspansję trzeba uwzględnić w procesie wykładni funkcje oraz cele, którym służyło stworzenie interpretowanej preferencji w podatkach dochodowych. W tym kontekście zasadnym jest wskazać, że wprowadzenie przedmiotowej ulgi miało prowadzić nie tylko do zmniejszenia obciążenia podatkowego przedsiębiorców korzystających z ulgi i tym samym poprawienia ich indywidualnego położenia. Przyczyny leżące u podstaw ustanowienia ulgi na ekspansję należy odczytywać w szerszym kontekście, czemu dał wyraz sam ustawodawca w treści uzasadnienia ustawy dającej początek niniejszej uldze. W części uzasadnienia poświęconego analizowanym przepisom wskazano, iż zasadność wprowadzenia projektowanej ulgi należy odczytywać również w aspekcie społeczno-ekonomicznym. Poza walorem zachęty do rozszerzania skali działalności związanej ze sprzedażą produktów, proponowane rozwiązanie może stanowić dla przedsiębiorców niewątpliwe wsparcie w obecnej trudnej sytuacji ekonomicznej związanej (wywołanej pandemią COVID–19). Odwołanie się do celów leżących u podstaw wprowadzenia ulgi na ekspansję dowodzi, że przedmiotowa preferencja miała oddziaływać nie tylko jednostkowo na przedsiębiorców korzystających z ulgi, ale również powinna wywierać pozytywny wpływ na całość gospodarki. Zamierzony przez ustawodawcę, holistyczny efekt zostanie zrealizowany wyłącznie przy założeniu, że beneficjentami ulgi na ekspansję nie są jedynie podmioty korzystające z niej w swym rozliczeniu podatkowym, ale także ich kontrahenci, którzy świadcząc usługi bądź dostarczając towarów, o których mowa pkt 2-5 ust. 7 art. 18eb ustawy o CIT uzyskują w zamian środki na rozwój własnych przedsiębiorstw.

W związku z powyższym, ww. koszty nie mogą stanowić kosztów, o których mowa w art. 18d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, bowiem ich zakres wykracza poza literalne brzmienie ww. przepisu.

Zgodnie z powołanym powyżej art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że odliczeniu, zgodnie z powołanym powyżej przepisem, mogą podlegać jedynie koszty, które dostosowują opakowania do wymagań zgłaszanych przez Państwa kontrahentów. Zatem, w przypadku kiedy to Państwo ponosiliby koszty opracowania nowych opakowań dla produktów, które są wprowadzane do oferty sprzedażowej z Państwa inicjatywy, odliczenie nie będzie przysługiwać.

Zauważyć również należy, że katalog kosztów kwalifikowanych określa rodzaje kosztów możliwych do powtórnego odliczenia w związku z podjętymi przez podatnika działaniami ukierunkowanymi na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów. Niniejsze wyliczenie zawiera dwie kategorie wydatków związanych z zaangażowaniem pracownika w działania marketingowe. W świetle przepisów poświęconych analizowanej preferencji, powtórnie dla celów rozliczenia podatku mogą zostać odliczone wydatki na zakup biletów lotniczych dla pracowników oraz koszty zakwaterowania i wyżywienia dla pracowników, które to wydatki zostały zakwalifikowane jako koszty uczestnictwa w targach.

Podkreślenia wymaga, że scharakteryzowane wyżej wydatki są jedynymi rodzajami kosztów pracowniczych, jakie mogą zostać odliczone w związku z zastosowaniem ulgi na ekspansję. Z uwagi na tę okoliczność zakresem ulgi na ekspansje nie są objęte koszty wynagrodzeń pracowników zaangażowanych w działania generujące koszty, scharakteryzowane w art. 18eb ust. 7 pkt 2-5 ustawy o CIT.

Wykluczenie kosztów związanych z wynagrodzeniami pracowników z zakresu zastosowania ulgi na ekspansję podyktowane jest koniecznością uwzględnienia w procesie wykładni założenia o racjonalności ustawodawcy. Przywołane domniemanie nakazuje uznać, że skoro ustawodawca dopuszcza w ramach jednej kategorii wydatków uwzględnienie kosztów związanych z udziałem pracownika w procesie promocji, to posłużyłby się analogiczną konstrukcją, tj. poprzez bezpośrednie odwołanie w dalszej części analizowanego przepisu do wynagrodzenia pracownika, gdyby jego zamiarem było stworzenie możliwości odliczenia uposażeń pracowniczych w ramach wydatków wymienionych w kolejnych pozycjach analizowanego katalogu.

Stosownie do przedstawionych ustaleń poza zakresem przedmiotowym ulgi na ekspansję są wszelkie wydatki wynikające z zaangażowania pracownika w działania wykraczające poza ramy wynikające z treści art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT. W rezultacie należy przyjąć, że nie stanowi tytułu do skorzystania z analizowanej ulgi poniesienie jakichkolwiek innych wydatków, w tym również kosztów służących realizacji działań zidentyfikowanych w ramach art. 18eb ust. 7 pkt 2-5 ustawy o CIT w zakresie, w jakim zostały przeznaczone na sfinansowanie wynagrodzeń pracowników.

W rezultacie, koszt wynagrodzeń pracowników za czas poświęcony na dostosowywanie opakowań do potrzeb klienta nie podlega odliczeniu w ramach ulgi na ekspansję.

Tym samym, zgodzić się Państwem należy, że do wydatków uprawniających do skorzystania z ulgi na ekspansję, będą mogli zaliczyć Państwo wydatki poniesione przez Państwa na dostosowanie opakowań produktów do wymagań swoich Kontrahentów, z wyjątkiem wynagrodzeń pracowników.

Zgodnie z cytowanym powyżej art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych.

Zauważyć należy, że we własnym stanowisko wskazali Państwo, że każdy rodzaj dokumentacji, który umożliwia sprzedaż produktów, będzie kwalifikował się do objęcia przywołanym przepisem. Mając na uwadze powyższe, ponoszone przez Spółkę koszty dotyczących certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych, będą stanowiły koszty, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 4 Ustawy CIT. Ponadto, powyższe koszty poniesione na każdy rodzaj certyfikacji, który może potencjalnie wpływać na pozytywną decyzję zakupową nabywcy będzie kwalifikował się do kosztów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 4 Ustawy CIT.

Z powyższym Państwa stanowiskiem nie można się jednak zgodzić, jak wynika bowiem z literalnego brzmienia ww. przepisu, ulga na ekspansje objęte są wyłącznie koszty uzyskania przychodów poniesione na przygotowanie dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów.

Zatem, koszty przygotowania dokumentacji dobrowolne zlecanej przez Spółkę, nie mogą zostać odliczone w ramach ulgi na ekspansję na podstawie art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy, nie dotyczą bowiem niezbędnych do sprzedaży produktów certyfikatów towarów oraz rejestracji znaków towarowych.

W rezultacie, do wydatków tych mogą/będą mogli Państwa zaliczyć wydatki na:

a)usługi jednostki certyfikującej za wydanie certyfikatu zgodności;

b)aktualizację dotychczas wydanych certyfikatów;

c)zapłata za rejestrację znaków towarowych;

niezbędne do uzyskania certyfikatów towarów oraz rejestracji znaków towarowych.

Zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Z wniosku wynika, że w tym zakresie Spółka poniosła wydatki na:

- wynagrodzenia pracowników Spółki za czas pracy poświęcony na przygotowanie materiałów informacyjno-promocyjnych oraz materiałów sprzedażowych, przygotowanie wyceny wyrobów, przygotowanie kompletnej dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, do przesłania nowej oferty;

- materiały eksploatacyjne wykorzystywane do przygotowania katalogów produktów;

- koszty przygotowania katalogów produktów stanowiących dokumentację niezbędną do przystąpienia do przetargu lub złożenia oferty innym podmiotom, takie jak:

- przygotowanie projektu katalogu;

- wydruk katalogów.

Odnosząc się do powyższego ponownie wskazać należy, że wynagrodzenia pracowników Spółki za czas pracy poświęcony na przygotowanie materiałów informacyjno-promocyjnych oraz materiałów sprzedażowych, przygotowanie wyceny wyrobów, przygotowanie kompletnej dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, do przesłania nowej oferty nie podlegają odliczeniu w ramach ulgi na ekspansję.

Jak już akcentowano powyżej, poza zakresem przedmiotowym ulgi na ekspansję są wszelkie wydatki wynikające z zaangażowania pracownika w działania wykraczające poza ramy wynikające z treści art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT.

Natomiast, pozostałe wydatki z tej kategorii mogą stanowić koszty objęte ulgą na ekspansję.

Ad. 3

W zakresie pytania nr 3 sformułowali Państwo następujące wątpliwości, czy produkty wytworzone przez Spółkę przy wykorzystaniu nowych technologii, m.in. z dotychczas niewykorzystywanego materiału, przy użyciu innowacyjnego, samodzielnie opracowanego procesu technologicznego lub nowego wzoru produktu lub nowego asortymentu (nowy indeks produktowy Spółki), spełniają kryteria produktów dotychczas nieoferowanych w myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, wskazać należy, że z przywołanego powyżej art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT wynika, iż podatnik będzie mógł odliczyć wskazane koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia), osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych.

Ustawodawca nie dokonał na potrzeby ulgi na ekspansję, zdefiniowania – występującego w art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT – pojęcia „produktów dotychczas nieoferowanych”. Posługując się językowym rozumieniem tego zwrotu, należy uznać, że do oferty przedsiębiorstwa produkcyjnego powinno zostać wprowadzone dobro materialne (zgodnie z definicją z art. 18eb ust. 2 ustawy – rzecz wytworzona przez podatnika), które różniłoby się od dotychczas oferowanego asortymentu w stopniu pozwalającym uznać, że przedsiębiorca rozszerza działalność na nowy segment rynku. Z produktem dotychczas nieoferowanym będziemy mieli więc do czynienia, w przypadku gdy skala zmian bądź usprawnień względem dotychczas oferowanych przez podatnika produktów uzasadnia przekonanie, że mamy do czynienia z nowym produktem w ujęciu rodzajowym. W konsekwencji, wszelkie zmiany bądź usprawnienia, w tym opracowanie nowych technologii zaangażowanych w proces produkcji, które nie skutkują powstaniem nowego rodzaju produktu (nawet znacząco różniącego się pod kątem specyfikacji technicznej na tle dotychczasowej oferty przedsiębiorcy) należy zakwalifikować jedynie jako innowacje w obrębie dotychczas wytwarzanego produktu.

Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej omawiany art. 18eb ustawy o CIT (druk 1532) proponowana ulga skierowana jest zarówno do przedsiębiorców osób fizycznych, jak i do osób prawnych. Zakłada odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków, będących kosztami podatkowymi w rozumieniu ustawy, poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów (w tym nieoferowanych dotychczas przez podatnika do sprzedaży), jak również związanych z osiągnięciem takich przychodów w przypadku produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju (rynku zbytu).

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego wskazać należy, że z tzw. „ulgi na ekspansję”, o której mowa w przepisach art. 18eb ustawy o CIT, mogą skorzystać podatnicy, którzy wytworzyli produkty w ramach swojej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT przez „produkty” rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika. Wsparciem w ramach ulgi, w świetle art. 18eb ust. 3 ustawy o CIT wymienionych regulacji objęte zostało odpłatne zbycie produktów wytworzonych przez podatnika, do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

W kontekście powyższych wykładni należy dokonać oceny, czy przedstawione w opisie sprawy Produkty wytworzone przez Spółkę przy wykorzystaniu nowych technologii, m.in. z dotychczas niewykorzystywanego materiału, przy użyciu innowacyjnego, samodzielnie opracowanego procesu technologicznego lub nowego wzoru produktu lub nowego asortymentu spełniają wymóg „nieoferowania” ich dotychczas przez Państwa do sprzedaży.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że z opisu zawartego we wniosku wynika, iż zajmują się Państwo projektowaniem, produkcją oraz dystrybucją artykułów ceramicznych.

W świetle wyjaśnień dotyczących rozumienia pojęcia „produktów dotychczas nieoferowanych” nie można uznać za takie produktów wytworzonych przez Spółkę przy wykorzystaniu nowych technologii, m.in. z dotychczas niewykorzystywanego materiału, przy użyciu innowacyjnego, samodzielnie opracowanego procesu technologicznego lub nowego wzoru produktu lub nowego asortymentu (nowy indeks produktowy Spółki),

Mimo takich zmian oferujecie Państwo nadal te same artykuły ceramiczne a nie „produkty dotychczas nieoferowane”.

Mając na uwadze powyższe, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 3, jest nieprawidłowe.

Podsumowując stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

-Wnioskodawca posiadający status dużego przedsiębiorcy, w myśl ustawy Prawo Przedsiębiorców, w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, jest uprawniony do skorzystania z ulgi prowzrostowej, o której mowa w art. 18eb ustawy o CIT – jest prawidłowe;

-przedstawione w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wydatki na wzrost przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 18eb ust. 7 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest oraz będzie uprawniony do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18eb ust. 1 Ustawy CIT za 2023 rok,

- w zakresie wydatków na:

- zakup materiałów ekspozycyjnych do punktów sprzedaży;

 wynagrodzenia influencerów z tyt. reklamy produktów wynikające z zawartej umowy B2B;

- wynagrodzenia influencerów z tyt. reklamy produktów z zawartej umowy zlecenia wraz ze składkami na ubezpieczenie społeczne w części finansowej przez pracodawcę;

- koszt wynagrodzenia pracowników za czas poświęcony na dostosowywanie opakowań do potrzeb klienta;

- przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów w części dotyczącej wydatków poniesionych na certyfikaty które nie są niezbędne do sprzedaży;

- przygotowanie dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu lub złożenia oferty innym podmiotom, w zakresie dotyczącym wynagrodzenia pracowników Spółki za czas pracy poświęcony na przygotowanie materiałów informacyjno-promocyjnych oraz materiałów sprzedażowych, przygotowanie wyceny wyrobów, przygotowanie kompletnej dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, do przesłania nowej oferty,

jest nieprawidłowe;

- w pozostałym zakresie jest prawidłowe;

-w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, produkty wytworzone przez Spółkę przy wykorzystaniu nowych technologii, m.in. z dotychczas niewykorzystywanego materiału, przy użyciu innowacyjnego, samodzielnie opracowanego procesu technologicznego lub nowego wzoru produktu lub nowego asortymentu (nowy indeks produktowy Spółki), spełniają kryteria produktów dotychczas nieoferowanych w myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT – jest nieprawidłowe;

-w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, przy analizie warunku spełnienia przesłanki zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów w myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, możliwe jest uwzględnienie wydatków kwalifikowanych poniesionych na promocję wdrożonych w tym samym roku produktów pomimo braku odniesienia do wartości przychodu tych produktów z roku poprzedniego – jest prawidłowe;

-w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, w przypadku wydatków na wzrost przychodów poniesionych w związku z jednoczesną reklamą kilku produktów wytworzonych przez Wnioskodawcę, przy analizie warunku spełnienia przesłanki zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów, w myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, należy rozpatrywać łączny przychód osiągnięty przez podatnika ze sprzedaży, w zakresie prowadzonej działalności, produktów których dotyczą koszty kwalifikowane – jest prawidłowe;

-w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, przy analizie warunku spełnienia przesłanki zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, których koszt reklamy poniesiono, w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia kosztów kwalifikowanych, w myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, Spółka może ewidencjonować w wewnętrznej ewidencji przy wykorzystaniu arkuszy kalkulacyjnych – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).