Dotyczy kwestii wynajmowania środków trwałych związanych z wydatkami kwalifikującymi się do objęcia wsparciem oraz czy takie działanie wymusi wyłączen... - Interpretacja - 0111-KDIB1-3.4010.5.2024.1.DW

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 29 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.5.2024.1.DW

Temat interpretacji

Dotyczy kwestii wynajmowania środków trwałych związanych z wydatkami kwalifikującymi się do objęcia wsparciem oraz czy takie działanie wymusi wyłączenie wartości tego środka trwałego z rozponanych wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek, z 3 stycznia 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

   - w przypadku oddania (odpłatnie) w najem części Środka Trwałego, opisanego w zdarzeniu przyszłym, po zakończeniu realizacji inwestycji, tj. po dniu (…), Spółka będzie zobligowana do wyłączenia wartości wydatków na tę część Środka Trwałego, która będzie dotyczyła odpłatnego najmu, z sumy rozpoznanych wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem (o których mowa w § 8 Rozporządzenia) w ramach wydanej Decyzji, dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT,

   - oddanie (odpłatnie) w najem części Środka Trwałego, z którym będą związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na Terenie realizacji inwestycji, przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia wskazanego Środka Trwałego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, tj. nie skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT i dochody z pozostałej działalności objętej Decyzją będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami),

   - oddanie (odpłatnie) w najem części Środka Trwałego, z którym będą związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na Terenie realizacji inwestycji, po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia wskazanego Środka Trwałego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, tj. nie skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT i dochody z pozostałej działalności objętej Decyzją będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) (dalej także jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji (…). Wszystkie udziały w Spółce należą do (…) z siedzibą w (…).

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca posiada status dużego przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów o pomocy publicznej.

Dnia (…) roku została wydana dla Spółki decyzja o wsparciu (…) (dalej także jako: „Decyzja”) na realizację nowej inwestycji, która aktualnie jest realizowana na nieruchomościach o łącznej powierzchni (…) ha (działki oznaczone numerem ewidencyjnym (…)) położonych na terenie województwa (…), w powiecie (…), w gminie (…), w miejscowości (…) (dalej także jako: „Teren realizacji inwestycji”).

Decyzja została wydana na prowadzenie działalności gospodarczej, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów wytworzonych lub usług świadczonych na Terenie realizacji inwestycji, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWIU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676 z późn. zm.):

- (…)

W ramach wydanej Decyzji Spółka jest obowiązana do:

      1. Poniesienia na Terenie realizacji inwestycji kosztów kwalifikowanych inwestycji w rozumieniu § 8 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2022 r. poz. 2861 ze zm., dalej także jako: „Rozporządzenie”) w wysokości łącznie co najmniej (…) złotych, w terminie od dnia wydania Decyzji, tj. (…)

      2. Utworzenia po dniu wydania Decyzji, na Terenie realizacji inwestycji, co najmniej (…) nowych miejsc pracy w terminie do dnia (…) i utrzymanie miejsc pracy na terenie realizacji inwestycji na poziomie co najmniej (…) pracowników do dnia (…).

       3. Zakończenia realizacji nowej inwestycji w terminie do dnia (…), po upływie którego koszty inwestycji nie mogą być uznane jako koszty kwalifikowane.

Nowa inwestycja Spółki polega na utworzeniu nowego zakładu produkcyjnego specjalizującego się w produkcji (…). W ramach inwestycji Spółka zadeklarowała poniesienie kosztów kwalifikowanych na budowę nowego zakładu oraz zakup maszyn i urządzeń, które stanowić będą wyposażenie zakładu.

Wypełniając warunki wskazane w Decyzji, Spółka w ramach realizowanych wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 8 ust. 1-5 Rozporządzenia, rozpoczęła budowę zakładu na Terenie realizacji inwestycji, który po zakończeniu budowy zostanie zaliczony przez Spółkę do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Nowy zakład produkcyjny będzie składał się z hali produkcyjnej wraz z magazynem oraz budynku biurowo-socjalnego.

Po zakończeniu realizacji nowej inwestycji, tj. po (…), w ramach wykonywania działalności gospodarczej objętej Decyzją, Spółka będzie korzystała z przysługującego jej limitu pomocy publicznej.

Po zrealizowaniu inwestycji, nowo powstały zakład produkcyjny, który zostanie wprowadzony przez Spółkę do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych jako składnik majątku Spółki (dalej jako: „Środek Trwały” lub „Zakład”), z którego utworzeniem związane będą koszty kwalifikujące się do objęcia wsparciem (o których mowa w § 8 ust. 1-5 Rozporządzenia) będzie również w części i czasowo wykorzystywany przez Spółkę do świadczenia (odpłatnie) usług najmu.

Założeniem Spółki jest korzystanie z całej powierzchni nowej inwestycji wyłącznie na własny użytek w celu prowadzenia działalności objętej Decyzją. Spółka przewiduje jednak, że po oddaniu nowej inwestycji do używania będą pojawiały się czasowe przestoje na rynku (…), które spowodują, że Spółka nie będzie posiadała wystarczającej liczby zleceń zapewniających pełne wykorzystanie całej powierzchni zakładu produkcyjnego. Spółka będzie wiec w przypadku niewykorzystywania całej powierzchni zakładu produkcyjnego na cele objęte Decyzją (przy jednoczesnym maksymalnym możliwym stopniu jej wykorzystania), przeznaczać część powierzchni, która we wskazanym okresie nie będzie wykorzystywana na potrzeby działalności objętej Decyzją, do świadczenia (odpłatnie) usług wynajmu. W takim przypadku, Spółka będzie jednocześnie prowadziła działania zmierzające do rozwoju działalności objętej Decyzją, prowadzące do ponownego wykorzystania przez Spółkę całej powierzchni Zakładu na cele związane z prowadzeniem działalności objętej Decyzją o wsparciu, zgodnie z założeniami i pierwotnym planem gospodarczym.

Wnioskodawca na moment wydania Decyzji nie zakładał oddania w najem części powierzchni nowej inwestycji. Natomiast, na moment składania niniejszego wniosku prognozy biznesowe Spółki pokazują, że pojawią się okresy przestoju gospodarczego w zakresie działalności prowadzonej na terenie PSI. Zatem z uwagi na uwarunkowania rynkowe umowa najmu może zostać zawarta bezpośrednio po zakończeniu realizacji inwestycji, tj. bezpośrednio po wprowadzeniu Środka Trwałego do ewidencji środków trwałych oraz wartości materialnych i prawnych Spółki i rozpoczęciu korzystania z pomocy publicznej, ale również po upływie 5 lat od wprowadzenia Środka Trwałego do ewidencji środków trwałych oraz wartości materialnych i prawnych, jeżeli w późniejszym okresie również wystąpią przestoje w zakresie rozwoju rynku (…).

Przedmiotem najmu miałaby być część powierzchni hali produkcyjnej nowo powstałej inwestycji (dalej także jako: „Powierzchnia”), która mogłaby być wykorzystana również jako magazyn, w wielkości około 30% powierzchni. Wnioskodawca odda w najem Powierzchnię na rzecz podmiotu, który będzie korzystał z Powierzchni prowadząc działalność niezależną od działalności Wnioskodawcy. Przy czym Spółka nie zamierza odsprzedać Najemcy wynajmowanej Powierzchni po zakończeniu trwania umowy najmu.

W związku z tym, że najem nie został wskazany w Decyzji jako działalność objęta Decyzją w ramach nowej inwestycji, Spółka będzie traktowała usługę najmu jako działalność podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, tj. niekorzystającą ze zwolnienia podatkowego w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej także jako: „Ustawa o CIT”).

Pytania

  1. Czy w przypadku oddania (odpłatnie) w najem części Środka Trwałego, opisanego w zdarzeniu przyszłym, po zakończeniu realizacji inwestycji, tj. po dniu (…), Spółka będzie zobligowana do wyłączenia wartości wydatków na tę część Środka Trwałego, która będzie dotyczyła odpłatnego najmu, z sumy rozpoznanych wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem (o których mowa w § 8 Rozporządzenia) w ramach wydanej Decyzji, dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT?

  2. Czy oddanie (odpłatnie) w najem części Środka Trwałego, z którym będą związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na Terenie realizacji inwestycji, przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia wskazanego Środka Trwałego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, tj. nie skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT i dochody z pozostałej działalności objętej Decyzją będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami)?

  3. Czy oddanie (odpłatnie) w najem części Środka Trwałego, z którym będą związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na Terenie realizacji inwestycji, po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia wskazanego Środka Trwałego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, tj. nie skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT i dochody z pozostałej działalności objętej Decyzją będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami)?

Państwa stanowisko w sprawie

  1. W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku oddania (odpłatnie) w najem części Środka Trwałego, opisanego w zdarzeniu przyszłym, po zakończeniu realizacji inwestycji, tj. po dniu (…), Spółka nie będzie zobligowana do wyłączenia wartości wydatków na tę część Środka Trwałego, która będzie dotyczyła odpłatnego najmu, z sumy rozpoznanych wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem (o których mowa w § 8 Rozporządzenia) w ramach wydanej Decyzji, dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT.

  2. Zdaniem Wnioskodawcy, oddanie (odpłatnie) w najem części Środka Trwałego, z którym będą związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na Terenie realizacji inwestycji, przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia wskazanego Środka Trwałego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, tj. nie skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT i dochody z pozostałej działalności objętej Decyzją będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami).

  3. Zdaniem Wnioskodawcy, oddanie (odpłatnie) w najem części Środka Trwałego, z którym będą związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na Terenie realizacji inwestycji, po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia wskazanego Środka Trwałego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, tj. nie skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT i dochody z pozostałej działalności objętej Decyzją będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami).

Uzasadnienie

Ad. 1)

Warunki i zasady prowadzenia działalności objętej wsparciem nowej inwestycji, a także korzyści jakie można dzięki temu uzyskać określone zostały w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. 2023 poz. 74 z późn. zm., dalej jako: „Ustawa o WNI”) i aktach wykonawczych wydanych do tej ustawy, m.in.: Rozporządzenie z dnia 27 grudnia 2022 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanie niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 Ustawy o WNI, przez nową inwestycję należy rozumieć:

 a. inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu lub

 b. nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa.

W myśl art. 3 ust. 1 Ustawy o WNI, „Wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Z kolei w myśl art. 13 ust. 1 Ustawy o WNI, „wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu”.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 2 Ustawy o WNI, „decyzję o wsparciu wydaje się na realizację nowej inwestycji w ramach działalności gospodarczej niewyłączonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1”.

Rozporządzenie w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji „określa:

 1) rodzaje działalności gospodarczej, na które nie będzie wydawana decyzja, o której mowa w art. 15 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji, zwana dalej „decyzją o wsparciu”;

 2) szczegółowe kryteria jakościowe;

 3) szczegółowe kryteria ilościowe;

 4) sposób weryfikacji spełniania wymagań, o których mowa w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji;

 5) warunki udzielania pomocy publicznej;

 6) maksymalną dopuszczalną wielkość pomocy publicznej, której można udzielić przedsiębiorcy;

 7) sposób ustalania terminu obowiązywania decyzji o wsparciu dla danej inwestycji;

 8) rodzaje kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji;

 9) sposób ustalania wielkości dopuszczalnej pomocy publicznej w przypadku prowadzenia działalności na podstawie więcej niż jednej decyzji o wsparciu;

10) sposób dyskontowania kosztów inwestycji i wielkości pomocy publicznej na dzień wydania decyzji o wsparciu;

11) wzór wniosku o wydanie decyzji o wsparciu”.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, wolne od podatku są „dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2023 r. poz. 74, 1688 i 2005), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami;”

W myśl art. 17 ust. 4 Ustawy o CIT „zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu”.

Dla skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, konieczne jest łączne spełnienie dwóch warunków, a mianowicie dochody z działalności gospodarczej muszą być osiągnięte:

1) z realizacji nowej inwestycji,

2) na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Oznacza to, że zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w decyzji o wsparciu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem określonym w decyzji o wsparciu, wówczas również dochody z takiej działalności nie będą podlegały zwolnieniu.

Prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych. Katalog ponoszonych wydatków, które można uznać za koszty kwalifikowane, określa § 8 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia, „do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem z tytułu kosztów nowej inwestycji zalicza się koszty, będące:

 1) kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

 2) ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, kompletnych i zdatnych do użytku w dniu przyjęcia do używania, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

 3) kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

 4) ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

 5) kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od dnia zakończenia nowej inwestycji,

 6) ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy,

          - pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów”.

Zatem, decydującym kryterium o uznaniu kosztów danej inwestycji za koszt kwalifikowany jest rodzaj poniesionych wydatków, oraz w przypadku kosztów związanych z nabyciem, bądź wytworzeniem środków trwałych, spełnienie przez te składniki majątku kryterium kompletności i zdatności do użytku w dniu przyjęcia ich do używania.

Jak stanowi § 9 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia „Warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu kosztów inwestycji jest utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres nie krótszy niż:

a) 5 lat - w przypadku dużych przedsiębiorców,

b) 3 lata - w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców.

   -od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym”.

W świetle powyższego, zasadniczymi warunkami dla korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego w ramach Polskiej Strefy inwestycji jest utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne przez okres nie krótszy niż 5 lat (dla dużych przedsiębiorców) oraz 3 lata (dla mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 Ustawy o WNI, „Prawo do korzystania ze zwolnienia, od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, wygasa z upływem okresu, na jaki została wydana decyzja o wsparciu, w przypadku uchylenia albo stwierdzenia nieważności decyzji o wsparciu”.

Z kolei w przepisach art. 17 ust. 2-5 Ustawy o WNI, zostały literalnie wymienione przypadki, w wyniku których Minister właściwy do spraw gospodarki może uchylić, zmienić lub stwierdzić wygaśnięcie decyzji o wsparciu.

Zgodnie z art. 17 ust. 2:

„Minister właściwy do spraw gospodarki uchyla decyzję o wsparciu, jeżeli przedsiębiorca:

 1) zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu lub

 2) rażąco uchybił warunkom określonym w decyzji o wsparciu, lub

 3) nie usunął uchybień w realizacji warunków, o których mowa w pkt 2, stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 22, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki”.

Zgodnie z art. 17 ust. 2a:

„Minister właściwy do spraw gospodarki uchyla albo zmienia decyzję o wsparciu, jeżeli jest to konieczne ze względu na decyzję Komisji Europejskiej, o której mowa w art. 15 ust. 2”.

Zgodnie z art. 17 ust. 3:

„Minister właściwy do spraw gospodarki uchyla decyzję o wsparciu również na wniosek złożony przez przedsiębiorcę”.

Zgodnie z art. 17 ust. 4

„Minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek przedsiębiorcy, może zmienić decyzję o wsparciu, przy czym zmiana nie może:

1) dotyczyć obniżenia poziomu zatrudnienia, określonego w decyzji o wsparciu w dniu jej wydania, o więcej niż 20%;

2) skutkować zwiększeniem maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych, określonych w zmienianej decyzji o wsparciu”.

Zgodnie z art. 17 ust. 5:

„Minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza wygaśnięcie decyzji o wsparciu na wniosek przedsiębiorcy, który nie skorzystał z pomocy publicznej w ramach tej decyzji, albo przedsiębiorcy, który skorzystał z pomocy publicznej i spełnił wszystkie warunki określone w tej decyzji o wsparciu oraz warunki udzielania pomocy publicznej, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3”.

Dokonując analizy ww. przepisów należy również zwrócić uwagę, że w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie dotyczącym prawa podatkowego, ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni.

Podsumowując powyższe, stwierdzić należy, że zarówno przesłanki warunkujące prawo korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu kosztów inwestycji wynikające z § 9 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia, jak i przesłanki wygaśnięcia, uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji o wsparciu zawarte w art. 17 ust. 2-5 Ustawy o WNI, stanowią katalog zamknięty. Jednocześnie w żadnym z wyżej wymienionych przepisów nie jest przewidziany zakaz wynajmowania składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne jak również taki przypadek nie został wskazany jako warunek dla korzystania ze zwolnienia w zakresie działalności prowadzonej w PSI lub jako podstawa dla wygaśnięcia, uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji.

W sytuacji oddania (odpłatnie) w najem przez Spółkę, w przyszłości, części składnika majątku, który po wytworzeniu zostanie ujęty w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych jako Środek Trwały Spółki, powstały w ramach nowej inwestycji, na wytworzenie którego wydatki Spółka planuje rozpoznać jako wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem (o których mowa m.in. w § 8 Rozporządzenia) w ramach wydanej Decyzji, poza przytoczonymi wyżej przepisami, należy odnieść się również do przepisów prawa cywilnego. Zgodnie bowiem z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), „przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz”. Z analizy wskazanego przepisu prawa cywilnego wynika, że na gruncie prawa cywilnego oddanie rzeczy w najem nie stanowi przeniesienia własności tej rzeczy na wynajmującego, a jedynie zobowiązuje najemcę do oddania rzeczy do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony. Najem stanowi więc umowę, która nie ma na celu przeniesienia własności, gdyż jej celem jest jedynie korzystanie z cudzej rzeczy i pobieranie pożytków z tej rzeczy za wynagrodzeniem.

Z przytoczonej analizy wynika zatem wniosek, że oddanie Środka Trwałego w najem nie narusza warunków do korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu kosztów inwestycji wskazanych w § 9 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia, tj. nie wpływa na utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres nie krótszy niż 5 lat - w przypadku dużych przedsiębiorców oraz przez okres 3 lat w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców, od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym.

Jednocześnie biorąc pod uwagę zarówno przepisy podatkowe, jak i Ustawę o WNI i akty wykonawcze wydane do tej Ustawy, można stwierdzić, że żaden z przepisów regulujących kwestie stosowania zwolnienia nie zawiera zakazu oddawania w najem środków trwałych, na wytworzenie których wydatki rozpoznane zostały jako wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem. Zawarcie przez Spółkę umowy najmu nie wypełnia również żadnej z przesłanek uchylenia, zmiany lub wygaśnięcia decyzji o wsparciu przedstawionych w zamkniętym katalogu w art. 17 ust. 2-5 Ustawy o WNI. Należy więc podkreślić, że skoro zgodnie z przywołanymi przepisami samo działanie polegające na oddaniu w najem części Środka Trwałego nie powoduje konieczności wyłączenia wartości wydatków na tę część Środka Trwałego z sumy rozpoznanych wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem (o których mowa w § 8 Rozporządzenia) w ramach wydanej Decyzji, dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, to tym bardziej oddanie w najem części Środka Trwałego nie będzie rodziło takich konsekwencji.

Należy dodatkowo podkreślić, że głównym celem Spółki jest korzystanie z całej powierzchni nowej inwestycji wyłącznie na własny użytek w celu prowadzenia działalności objętej Decyzją. Jednak z uwagi na prognozowane przestoje i związane z nimi okresy spowolnienia rozwoju rynku w zakresie (…), Spółka będzie tą część powierzchni Zakładu, która nie będzie wykorzystywana w okresie wskazanych przestojów, oddawać w najem. Jednocześnie, w sytuacji niewykorzystywania całej powierzchni Zakładu na działalność objętą Decyzją, Spółka będzie prowadziła działania zmierzające do rozwoju tej działalności, w taki sposób, aby doprowadzić do ponownego zapotrzebowania Spółki na całą powierzchnię nowej inwestycji dla użytkowania jej w ramach działalności gospodarczej objętej Decyzją.

Czasowe oddanie części Środka Trwałego w najem, w okresie występowania ograniczeń rynku w zakresie (…), pozostanie bez wpływu na realizację nowej inwestycji oraz rozwój działalności objętej Decyzją. Należy bowiem wskazać, że jeżeli Spółka nie oddałaby w najem nieużytkowanej część Środka Trwałego, wielkość jej działalności nie uległaby zmianie, tj. Spółka i tak nie byłaby w stanie efektywnie wykorzystać Powierzchni z uwagi na czasowe ograniczenia rynkowe.

Spółka zaznacza, iż przedstawione przez nią stanowisko znajduje potwierdzenie w utrwalonej linii interpretacyjnej organów podatkowych. Poniżej Spółka przytacza wybrane interpretacje w tym zakresie. Jednocześnie zwracamy uwagę, że przytoczone poniżej interpretacje w pełni potwierdzają stanowisko Spółki, pomimo że zostały wydane w związku z działalnością podatników na terenie specjalnych stref ekonomicznych w oparciu o wydane zezwolenia. Należy tutaj wskazać, iż przepisy dotyczące udzielania pomocy publicznej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji są w analizowanym zakresie analogiczne do regulacji zawartych w rozporządzeniu z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych w zakresie Specjalnych Stref Ekonomicznych.

-Stanowisko Spółki zostało potwierdzone w poniższych interpretacjach indywidualnych:

- Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 lutego 2020 r., o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.493.2019.1.ANK,

- Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 sierpnia 2019 r., o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.232.2019.2.APO,

- Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 grudnia 2022 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.675.2022.1.PC,

- Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 lipca 2023 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.307.2023.1.PC.

Podsumowując, z uwagi na fakt, iż oddanie rzeczy w najem:

          - nie stanowi przeniesienia jej własności, a zatem nie dojdzie do naruszenia warunku z § 9 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia, przewidującego wymóg utrzymania własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne,

          - nie jest zabronione przez żaden inny przepis w ustawie o WNI oraz ustawie o CIT,

          - nie zostało wskazane w przepisach o WNI jako podstawa do uchylenia, zmiany lub wygaśnięcia decyzji

          - Spółka nie będzie zobowiązana do wyłączenia wartości wydatków na tę część Środka Trwałego, która zostanie oddana w najem, z sumy rozpoznanych wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem (o których mowa w § 8 Rozporządzenia) w ramach wydanej Decyzji.

W efekcie, Spółka nie będzie zobowiązana do skorygowania wartości wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem (o których mowa w § 8 Rozporządzenia) w ramach wydanej Decyzji, dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, o wartość wydatków na Środek Trwały w części przypadającej na powierzchnię, która miałaby zostać oddana w najem, o ile spełnione będą pozostałe warunki korzystania z pomocy publicznej.

Ad. 2)

Oddanie (odpłatnie) w najem części Środka Trwałego, opisanego w zdarzeniu przyszłym, z którym będą związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na Terenie realizacji inwestycji, przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia wskazanego Środka Trwałego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT. Nie dochodzi tu bowiem do przeniesienia w jakiejkolwiek formie własności składnika majątku Wnioskodawcy. Wnioskodawca będzie zatem uprawniony do korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych, do wysokości dostępnej puli pomocy publicznej, którą wyznaczać będzie wartość poniesionych wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem (o których mowa w § 8 Rozporządzenia) w ramach wydanej Decyzji w związku z inwestycją na terenie realizacji inwestycji.

Zgodnie bowiem z § 9 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia, zasadniczym warunkiem dla korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego w ramach Polskiej Strefy inwestycji jest utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne przez okres nie krótszy niż 5 lat (dla dużych przedsiębiorców) oraz 3 lata (dla mikro przedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców) od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Z literalnego brzmienia § 9 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia wynika, że naruszenie warunków decyzji o wsparciu wiąże się wyłącznie ze zdarzeniem w postaci przeniesienia własności składników majątku. Przepis ten nie dotyczy natomiast ich wynajęcia.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny „przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz”. Nie dochodzi tu zatem do przeniesienia prawa własności środków trwałych. W konsekwencji, w przypadku oddania w najem części Środka Trwałego, Wnioskodawca nie utraci prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT, a zakres tego zwolnienia nie ulegnie jakiemukolwiek ograniczeniu.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 grudnia 2022 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.675.2022.1.PC.

Biorąc pod uwagę przywołane powyżej przepisy, jak również stanowisko organów podatkowych w podobnej sprawie, Wnioskodawca jest uprawiony do oddania w najem części Środka Trwałego, którego koszt wytworzenia został uznany za wydatek kwalifikowany w rozumieniu § 8 Rozporządzenia, przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia go do rejestru środków trwałych, bez konsekwencji w postaci utraty prawa do zwolnienia podatkowego w całości.

Należy podkreślić, że zarówno przesłanki warunkujące prawo do zwolnień (§ 9 Rozporządzenia), jak i przesłanki wygaśnięcia, zmiany lub uchylenia decyzji o wsparciu (art. 17 ust. 2-5 Ustawy o WNI) stanowią katalog zamknięty. Jednocześnie w żadnym z przepisów nie jest przewidziany zakaz wynajmowania środków trwałych.

Podsumowując, wobec faktu, iż w przypadku wynajęcia danego składnika majątkowego nie dochodzi do przeniesienia prawa własności danego składnika majątkowego, nie zachodzi więc przesłanka wygaśnięcia, zmiany lub uchylenia decyzji o wsparciu, o których mowa w art. 17 ust. 2-5 Ustawy o WNI, oraz jednocześnie nie dochodzi do naruszenia warunków uprawniających do korzystania ze zwolnienia, o których mowa w § 9 Rozporządzenia.

Potwierdzeniem zajmowanego przez Wnioskodawcę stanowiska jest fakt, iż inna niż przedstawiona powyżej wykładnia byłaby sprzeczna z racjonalnymi zasadami prowadzenia działalności gospodarczej - nie jest bowiem dopuszczalne, aby obawa przed utratą całości zwolnienia podatkowego powstrzymywała podmioty gospodarcze przed dokonywaniem czynności mających na celu jak najbardziej efektywne wykorzystanie posiadanych aktywów, w tym np. oddawaniem w najem środków trwałych, które z uwagi na uwarunkowania rynkowe mogły nie być w pełni wykorzystane. Taka sytuacja godziłaby w interes ekonomiczny przedsiębiorstw korzystających z udogodnień płynących z działalności realizowanej w ramach nowych inwestycji, co z pewnością nie było zamierzeniem prawodawcy.

Tym samym, oddanie części Środka Trwałego w najem, z którym będą związane wydatki inwestycyjne, przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia wskazanego Środka Trwałego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowi przesłanki do utraty prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, oraz nie stoi na przeszkodzie, aby dochody uzyskiwane z pozostałej działalności objętej Decyzją osiągane na Terenie realizacji inwestycji korzystały ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami), Spółka będzie bowiem nadal spełniała wszystkie warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie realizacji inwestycji, określone w przyznanej jej Decyzji.

Ad. 3)

Oddanie (odpłatnie) w najem części Środka Trwałego, opisanego w zdarzeniu przyszłym, z którym będą związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na Terenie realizacji inwestycji, po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia wskazanego Środka Trwałego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT.

Przepis § 9 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia uzależnia zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji od utrzymania własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne przez okres 5 lat (w przypadku dużych przedsiębiorców) oraz 3 lata (w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców) od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Wynajem środków trwałych, z którymi będą związane wydatki inwestycyjne, po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT. W przypadku najmu nie dochodzi bowiem do przeniesienia w jakiejkolwiek formie własności składnika majątku Wnioskodawcy. W stosunku do części Środka Trwałego, która miałaby zostać oddana w najem po upływie 5 lat od wprowadzenia Środka Trwałego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, Spółka utrzyma własność składników majątku.

Wnioskodawca będzie zatem uprawniony do korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych, do wysokości dostępnej puli pomocy publicznej, którą wyznaczać będzie wartość poniesionych wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem (o których mowa w § 8 Rozporządzenia) w ramach wydanej Decyzji w związku z inwestycją na Terenie realizacji inwestycji.

Tym samym, oddanie części Środka Trwałego w najem, z którym będą związane wydatki inwestycyjne, po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia wskazanego Środka Trwałego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowi przesłanki do utraty prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, oraz nie stoi na przeszkodzie aby dochody uzyskiwane z pozostałej działalności objętej Decyzją korzystały ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami). Oddanie przez Spółkę części Środka Trwałego w najem w żaden sposób nie wpłynie na funkcjonowanie inwestycji, w związku z którą otrzymała pomoc.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2023 r. poz. 74, 1688 i 2005), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami;

Zgodnie z art. 17 ust. 4 ustawy o CIT,

zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Na podstawie art. 2 ust 1 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 74 ze zm. dalej „ustawa o WNI”), nową inwestycję określa się jako:

 a) inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu lub

 b) nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę  niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa;

Jak stanowi § 8 ust. 1 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1713 ze zm.):

do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

 1) kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

 2) ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

 3) kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

 4) ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

 5) kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,

 6) ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy

- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie realizacji inwestycji, a w przypadku kosztów określonych w pkt 5 - poniesione wyłącznie w okresie 5 lat w przypadku dużych przedsiębiorców, albo 3 lat w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców, liczonych od dnia zakończenia nowej inwestycji.

W myśl § 9 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia o WNI,

warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu kosztów inwestycji jest:

a) utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres nie krótszy niż:

- 5 lat - w przypadku dużych przedsiębiorców,

- 3 lata - w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców

- od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym,

b) utrzymanie nowej inwestycji w regionie, w którym udzielono wsparcia, przez okres nie krótszy niż:

- 5 lat - w przypadku dużych przedsiębiorców,

- 3 lata - w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców

- od dnia zakończenia nowej inwestycji.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.),

przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do art. 17 ust. 1 ustawy o WNI,

prawo do korzystania ze zwolnienia, od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, wygasa z upływem okresu, na jaki została wydana decyzja o wsparciu, w przypadku uchylenia albo stwierdzenia nieważności decyzji o wsparciu.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy o WNI,

minister właściwy do spraw gospodarki uchyla decyzję o wsparciu, jeżeli przedsiębiorca:

 1) zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu lub

 2) rażąco uchybił warunkom określonym w decyzji o wsparciu, lub

 3) nie usunął uchybień w realizacji warunków, o których mowa w pkt 2, stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 22, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki.

Prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych, których katalog określa § 8 ust. 1 rozporządzenia o WNI. W ramach tych wydatków Państwo wytworzyli środek trwały, który został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Zawarcie umowy najmu środka trwałego nie narusza warunku korzystania ze zwolnienia, który został sformułowany w § 9 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia WNI i wymaga utrzymania własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne przez okres nie krótszy niż 5 lat (w przypadku dużych przedsiębiorców, którym Państwo są) – od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym. Przepisy rozporządzenia o WNI nie przewidują także konieczności korygowania wysokości kosztów kwalifikowanych i wyłączenia z nich wartości wydatków na tę część środka trwałego, która będzie dotyczyła odpłatnego najmu.

Również przepisy ustawy o WNI (w szczególności zawierające przesłanki wygaśnięcia lub uchylenia decyzji o wsparciu – art. 17 ust. 1-5 Ustawy o WNI) nie przewidują sankcji w postaci utraty prawa do zwolnienia w przypadku wynajęcia części środka trwałego, z którym były związane wydatki kwalifikowane, jak również taki przypadek nie został wskazany jako warunek dla korzystania ze zwolnienia.

Analizując powyższe, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia czy:

   - w przypadku oddania (odpłatnie) w najem części Środka Trwałego, opisanego w zdarzeniu przyszłym, po zakończeniu realizacji inwestycji, tj. po dniu (…), Spółka będzie zobligowana do wyłączenia wartości wydatków na tę część Środka Trwałego, która będzie dotyczyła odpłatnego najmu, z sumy rozpoznanych wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem (o których mowa w § 8 Rozporządzenia) w ramach wydanej Decyzji, dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT,

   - oddanie (odpłatnie) w najem części Środka Trwałego, z którym będą związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na Terenie realizacji inwestycji, przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia wskazanego Środka Trwałego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, tj. nie skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT i dochody z pozostałej działalności objętej Decyzją będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami),

   - oddanie (odpłatnie) w najem części Środka Trwałego, z którym będą związane wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na Terenie realizacji inwestycji, po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia wskazanego Środka Trwałego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, pozostaje bez wpływu na zakres zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, tj. nie skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT i dochody z pozostałej działalności objętej Decyzją będą zwolnione od opodatkowania (przy założeniu, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami),

należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

    - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

    - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).