Czy w przypadku przekazania przez Spółkę w danym roku podatkowym darowizn spełniających podmiotowe i przedmiotowe warunki do zastosowania odliczenia w trybie art. 18 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka może dokonać odliczenia na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy o CIT, kwot przekazanych darowizn limitując je (indywidualnie i w kwocie łącznej) wyłącznie wskaźnikiem 10% dochodów pozastrefowych?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie, ustalenia czy w przypadku przekazania przez Spółkę w danym roku podatkowym darowizn spełniających podmiotowe i przedmiotowe warunki do zastosowania odliczenia w trybie art. 18 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka może dokonać odliczenia na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy o CIT kwot przekazanych darowizn limitując je (indywidualnie i w kwocie łącznej) wyłącznie wskaźnikiem 10% dochodów pozastrefowych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie, pismem które wpłynęło do tut. Organu 25 marca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

S. Sp. z o.o. (dalej „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, polskim rezydentem podatkowym, który nie stosuje opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja oraz sprzedaż mebli. Ponadto, Spółka wykonuje również działalność w zakresie magazynowania i przechowywania towarów.

Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej zostało udzielone na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie magazynowania i przechowywania towarów (Sekcja H, dział 52, grupa 52.1, klasa 52.10 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów Usług (dalej: „PKWiU”)). Działalność gospodarcza objęta Zezwoleniem na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej wykonywana jest w centrum logistycznym w Iławie położonym na terenie Strefy i korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Oprócz działalności prowadzonej na podstawie Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, dochód z której korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT (dalej „działalność strefowa”), Wnioskodawca prowadzi również działalność gospodarczą, która podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych (działalność pozastrefową). Działalność pozastrefowa obejmuje zarówno działalność prowadzoną za pośrednictwem zakładów Spółki położonych poza terytorium Specjalnej Strefy Ekonomicznej, ale również przez centrum logistyczne w Iławie, która jednak nie zawiera się w zakresie Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej i jako taka nie korzysta ze zwolnienia.

W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje rozdziału i właściwego przyporządkowania przychodów i kosztów z działalności strefowej oraz przychodów i kosztów z działalności pozastrefowej. W związku z tym, że istnieje grupa kosztów dotyczących zarówno działalności strefowej, jak i pozastrefowej, których jednoznaczne przypisanie do działalności strefowej oraz działalności pozastrefowej nie jest możliwe Spółka dokonuje pośredniej alokacji takich kosztów przy zastosowaniu tzw. klucza przychodowego, o którym wprost jest mowa w art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka uzyskała interpretację indywidualną Dyrektora KIS z dnia 17 stycznia 2020 r. nr. 0111-KDIB1-1.4010.522.2019.1.NL, w której taka metoda rozdziału została uznana za prawidłową. Zatem, Spółka dokonuje dychotomicznego podziału, dzięki któremu identyfikuje dochód z działalności strefowej, tj. zwolnionej oraz pozostałej, czyli nie zwolnionej. Dochód nie podlegający zwolnieniu jest dochodem, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o CIT.

Spółka przekazuje darowizny pieniężne, które spełniają warunki podmiotowe i przedmiotowe do zastosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18 ust. 1 ustawy o CIT. Spółka zamierza dokonać odliczenia przekazanych darowizn od dochodu, o którym mowa w art. 7 ustawy o CIT, tj. na podstawie i zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o CIT. Darowizny są udokumentowane dowodami wpłat na rachunki bankowe obdarowanych.

Niniejszy wniosek nie dotyczy darowizn na rzecz:

1.osób fizycznych;

2.osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.

Wartości przekazanych darowizn nie zostały zaliczone do podatkowych kosztów uzyskania przychodów Spółki. Spółka nie jest bankiem, wobec tego nie może do niej mieć zastosowania odliczenie, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT.

Pytanie

Czy w przypadku przekazania przez Spółkę w danym roku podatkowym darowizn spełniających podmiotowe i przedmiotowe warunki do zastosowania odliczenia w trybie art. 18 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka może dokonać odliczenia na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy o CIT, kwot przekazanych darowizn limitując je (indywidualnie i w kwocie łącznej) wyłącznie wskaźnikiem 10% dochodów pozastrefowych?

Państwa stanowisko w sprawie

W przypadku przekazania przez Spółkę w danym roku podatkowym darowizn spełniających podmiotowe i przedmiotowe warunki do zastosowania odliczenia w trybie art. 18 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka może dokonać odliczenia na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy o CIT, kwot przekazanych darowizn limitując je (indywidualnie i w kwocie łącznej) wyłącznie wskaźnikiem 10% dochodów pozastrefowych.

W art. 18 ust. 1 ustawy o CIT prawodawca wskazał, że w przypadku podatników innych niż podatkowe grupy kapitałowe, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24aa, art. 24b, art. 24ca, art. 24d, art. 24f i art. 28h ustawy o CIT, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 ustawy o CIT, przy czym od dochodu takiego mogą być dokonywane odliczenia wskazane w pkt 1, 6-8 ust. 1 art. 18 ustawy o CIT.

W przypadku każdej z darowizn podlegającej odliczeniu na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1, 7 i 8 ustawy o CIT, prawodawca zastrzegł, że odliczenie nie może przekroczyć u podatnika innego niż podatkowa grupa kapitałowa 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o CIT. Dodatkowo zostało zastrzeżone, że łączna wartość darowizn odliczanych przez podatnika innego niż podatkowa grupa kapitałowa na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1, 7 i 8 ustawy o CIT, nie może przekroczyć 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o CIT.

W art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o CIT (pozostałe punkty art. 7 ust. 3 ustawy o CIT, jako nie istotne ze względu na przedmiot wniosku zostały w tym miejscu pominięte), prawodawca wskazał, że przy ustalaniu dochodu wyznaczającego przedmiot opodatkowania zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku oraz kosztów ich uzyskania. To oznacza, że dochód z działalności strefowej (przychód pomniejszony o koszty), w zakresie w jakim jest zwolniony od podatku dochodowego od osób prawnych i nie stanowi przedmiotu opodatkowania, nie jest uwzględniany przy wyznaczaniu podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o CIT.

Jednocześnie, wskazując jaka część przekazanych darowizn może być odliczona od dochodu na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy o CIT, ustawodawca przywołuje wyłącznie dochód opodatkowany, tj. pomija przychody i koszty zwolnione, w tym korzystające ze zwolnienia jako dochody z działalności strefowej. Dokonując odliczenia od dochodu przekazanych darowizn, podatnik limituje kwotę i łączną kwotę odliczenia dziesięcioma procentami dochodów innych niż zwolnione, co w przypadku Spółki oznacza dochody z działalności pozastrefowej. Tak skonstruowane przepisy art. 18 ust. 1 pkt 1, 7 i 8 oraz ust. 1a ustawy o CIT, zawierają jedyne przewidziane przez prawodawcę wskazanie na limitowanie kwot przekazanych darowizn podlegających odliczeniu, również wówczas gdy podatnik uzyskuje przychody zwolnione od CIT i ponosi koszty z nimi związane.

Podkreślić należy, że w przypadku dokonywania odliczania od dochodu darowizn prawodawca nie przewidział rozwiązania odpowiadającego temu zapisowi w art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT, odnoszącego się do podatkowych kosztów uzyskania przychodu, a stosowanie analogii w prawie podatkowym jest niedopuszczalne.

Brak jest zatem podstaw do stwierdzenia, iż podatnik uzyskujący zarówno przychody oraz koszty (dochody) objęte zwolnieniem od CIT (tutaj z działalności strefowej), jak i dochody nie korzystające ze zwolnienia, a zatem o których mowa w art. 7 ust. 1 w związku z ust. 3 ustawy o CIT (tutaj z działalności pozastrefowej), jest zobligowany do zastosowania wobec przekazanych darowizn, dla potrzeb ich odliczania od dochodu na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy o CIT, innego sposobu limitowana kwoty odliczenia niż wprost zapisanego w art. 18 ust. 1 pkt 1, 7 i 8 oraz ust. 1a ustawy o CIT.

Tym samym, wobec przekazania przez Spółkę w danym roku podatkowym darowizn spełniających podmiotowe i przedmiotowe warunki do zastosowania odliczenia w trybie art. 18 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka może dokonać odliczenia na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy o CIT kwot przekazanych darowizn limitując je (indywidualnie i w kwocie łącznej) wyłącznie wskaźnikiem 10% dochodów pozastrefowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm.; dalej: „KC”):

Istotą darowizny jest bezpłatne świadczenie, które darczyńca wykonuje ze swojego majątku na rzecz innej osoby. Świadczeniem w darowiźnie nie muszą być tylko pieniądze, mogą to być także inne rzeczy ruchome bądź nieruchomości, jak również zbywalne prawa majątkowe.

Wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 7 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”):

Z powyższej regulacji wynika więc jednoznacznie, że ustalenie dochodu (podstawy opodatkowania) w danym roku podatkowym, dokonuje się poprzez wyliczenie różnicy między sumą przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym, a kosztami ich uzyskania poniesionymi w tymże roku podatkowym.

Natomiast, stosownie do art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop,

Przepis art. 18 updop, reguluje zasady określania podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych, uwzględniając występujące w tym artykule odliczenia.

I tak, zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 updop:

Pozostałe przepisy określone w poszczególnych ustępach art. 18 updop określają zasady i  warunki korzystania z odliczeń darowizn od podstawy opodatkowania. Dotyczą one m. in. limitu odliczeń, sposobu dokumentowania, określenia przypadków kiedy darowizna nie podlega odliczeniu.

Wysokość odliczenia zmniejszającego dochód przed jego opodatkowaniem ustawodawca ograniczył w art. 18 ust. 1a ww. ustawy, wskazując, że:

Ponadto, należy mieć na uwadze postanowienia zawarte w art. 18 ust. 1c updop, zgodnie z którym:

Istotne jest zatem właściwe udokumentowanie odliczanych darowizn. Konieczne jest posiadanie dowodu dokonania danej wpłaty w postaci, np. potwierdzenia przelewu lub, w  przypadku darowizn niepieniężnych, stosowny dokument, z którego wynika wartość darowanej rzeczy i poświadczenie przyjęcia przez obdarowanego.

Należy zauważyć również, że zgodnie z art. 18 ust. 1k updop:

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie, czy w przypadku przekazania przez Spółkę w danym roku podatkowym darowizn spełniających podmiotowe i przedmiotowe warunki do zastosowania odliczenia w trybie art. 18 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka może dokonać odliczenia na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy o CIT kwot przekazanych darowizn limitując je (indywidualnie i w kwocie łącznej) wyłącznie wskaźnikiem 10% dochodów pozastrefowych.

Według Państwa opinii, w przypadku przekazania przez Spółkę w danym roku podatkowym darowizn spełniających podmiotowe i przedmiotowe warunki do zastosowania odliczenia w trybie art. 18 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka może dokonać odliczenia na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy o CIT kwot przekazanych darowizn limitując je (indywidualnie i w kwocie łącznej) wyłącznie wskaźnikiem 10% dochodów pozastrefowych.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego opisu, wskazać należy, że z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop, wynika, że przy ustalaniu dochodu wyznaczającego przedmiot opodatkowania zgodnie z art. 7 ust. 1 updop, nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku oraz kosztów ich uzyskania.

To oznacza, że dochód z działalności strefowej (przychód pomniejszony o koszty), w zakresie w jakim jest zwolniony od podatku dochodowego od osób prawnych i nie stanowi przedmiotu opodatkowania, nie jest uwzględniany przy wyznaczaniu podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18 ust. 1 updop.

Mając na uwadze przedstawiony przez Państwa opis sprawy oraz dokonaną wykładnie przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że stanowisko państwa w zakresie, ustalenia, czy w przypadku przekazania przez Spółkę w danym roku podatkowym darowizn spełniających podmiotowe i przedmiotowe warunki do zastosowania odliczenia w trybie art. 18 ust. 1 updop, Spółka może dokonać odliczenia na podstawie art. 18 ust. 1 updop, kwot przekazanych darowizn limitując je (indywidualnie i w kwocie łącznej) wyłącznie wskaźnikiem 10% dochodów pozastrefowych, należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

- Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

- Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).