Wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania czy w przypadku wygaśnięcia z mocy prawa zobowiązań Spółki z tytułu pożyczki oraz naliczonych od niej odsetek na skutek likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego  zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej  w zakresie uznania czy w przypadku wygaśnięcia z mocy prawa zobowiązań Spółki z tytułu pożyczki oraz naliczonych od niej odsetek na skutek likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającą siedzibę na terytorium Polski oraz podlegającą w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest działalność (...).

Jedynym udziałowcem Wnioskodawcy jest spółka objęta nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Finlandii.

W listopadzie 2023 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy podjęło uchwałę w sprawie rozwiązania spółki i otwarcia likwidacji.

Po zakończeniu postępowania likwidacyjnego planowane jest złożenie wniosku o wykreślenie Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Spółka posiada niespłaconą pożyczkę udzieloną przez udziałowca oraz niezapłacone odsetki od tej pożyczki. Zobowiązanie z tytułu pożyczki i odsetek nie jest przedawnione i nie ulegnie przedawnieniu do momentu zakończenia postępowania likwidacyjnego i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców KRS.

Spółka nie została zwolniona z obowiązku spłaty pożyczki oraz odsetek, jak również nie nastąpiło żadne inne zdarzenie powodujące umorzenie ww. zobowiązań.

Zgodnie z przewidywaniem Spółki, środki pieniężne zgromadzone przez likwidatora w ramach prowadzonego postępowania likwidacyjnego nie wystarczą na pokrycie zobowiązań Spółki z tytułu pożyczki i odsetek względem jedynego udziałowca. Jednocześnie Spółka w momencie wykreślenia jej z rejestru przedsiębiorców KRS nie będzie posiadała majątku, który pozwoliłby na spłatę tych zobowiązań. W konsekwencji w bilansie likwidacyjnym Spółki na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych, po stronie pasywów pozostanie pozycja zobowiązań z tytułu niespłaconej pożyczki wraz z naliczonymi odsetkami, które nie będą zobowiązaniami przedawnionymi. Zobowiązania te nie zostaną również umorzone przez wierzyciela, co oznacza, że nie dojdzie do zwolnienia Spółki z długu ani zawarcia innej umowy cywilnoprawnej, która mogłaby stanowić podstawę umorzenia. W rezultacie, rozwiązanie Spółki spowoduje, że niespłacone zobowiązania finansowe Spółki wygasną z mocy prawa na skutek tego, że podmiot będący dłużnikiem przestanie istnieć.

Pytanie

Czy w przypadku wygaśnięcia z mocy prawa zobowiązań Spółki z tytułu pożyczki oraz naliczonych od niej odsetek na skutek likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wygaśnięcia z mocy prawa zobowiązań Spółki z tytułu pożyczki oraz naliczonych od niej odsetek na skutek likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

W pierwszej kolejności Wnioskodawca zauważa, że Kodeks spółek handlowych nie zawiera przepisów, które w sposób bezpośredni regulowałyby sytuację wykreślenia z rejestru przedsiębiorców spółki z ograniczoną odpowiedzialnością po jej likwidacji, pomimo istnienia niezaspokojonych zobowiązań.

W orzecznictwie sądowym prezentowany jest pogląd o braku przeciwwskazań do wykreślenia podmiotu z KRS w takim przypadku. Przykładowo w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 5 grudnia 2003 roku o sygn. akt IV CK 256/02 została postawiona teza, że możliwe jest wykreślenie z rejestru handlowego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, jeżeli w wyniku przeprowadzonego i zakończonego postępowania likwidacyjnego zostanie spieniężony cały jej majątek, a mimo to zostaną niespełnione zobowiązania ciążące na tej spółce, co też zostało przytoczone poniżej: „Zakończenia postępowania likwidacyjnego nie wyłącza brak zaspokojenia wierzycieli spółki. Gdyby taki warunek traktować jako negatywną przesłankę wykreślenia spółki z rejestru, to w istocie oznaczałoby to utrzymywanie jej bytu, mimo całkowitej utraty zdolności uczestniczenia w działalności gospodarczej przy jednoczesnym braku jakichkolwiek perspektyw co do możliwości wywiązania się z zaciągniętych zobowiązań. Jeżeli spółka nie pozostaje we władaniu jakichkolwiek składników majątkowych, to nie sposób w samym tylko jej istnieniu upatrywać możliwości zaspokojenia przez nią wierzycieli”.

Uzupełnieniem powyższego stanowiska jest wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2007 roku o sygn. akt II CSK 240/07: „Można uznać za utrwalony w judykaturze Sądu Najwyższego pogląd sprowadzający się do tezy, że likwidacja jest ukończona wówczas, gdy w majątku spółki nie ma już żadnych składników majątkowych i okoliczność ta zostanie stwierdzona sprawozdaniem likwidacyjnym. W konsekwencji możliwe jest wykreślenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z rejestru handlowego także wtedy, jeżeli nie ma ona majątku pozwalającego na wypełnienie w toku postępowania likwidacyjnego wszystkich jej zobowiązań i pozostaną one niezaspokojone”.

Powyższe stanowiska potwierdzają również liczne wyroki Sądu Najwyższego wydawane w latach następnych, w tym między innymi wyrok z dnia 23 listopada 2012 roku o sygn. akt IV CSK 598/12 oraz wyrok z dnia 10 września 2015 roku o sygn. II CSK 745/14.

W związku z powyższym należy uznać, że pomimo, iż na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców KRS, Spółka nadal będzie posiadała nieuregulowane zobowiązania, a jej wierzyciel nie zostanie zaspokojony, dopuszczalne będzie wykreślenie jej ze wskazanego rejestru, a tym samym zakończenie jej istnienia.

Przechodząc do przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2023 r. poz. 2805, ze zm.), zwanej dalej „ustawą o CIT”, należy wskazać, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

Z przytoczonego przepisu wynika, że umorzenie lub przedawnienie zobowiązania, co do zasady, powoduje powstanie przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych.

Wyjątki od powyższej zasady zostały wymienione w art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o CIT, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z:

a) bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub

b) postępowaniem restrukturyzacyjnym, postępowaniem upadłościowym lub

c) realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw lub

d) przymusową restrukturyzacją w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.

W zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem wniosku o interpretację, sytuacje wskazane w przepisie art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o CIT nie wystąpią.

Do czasu zakończenia postępowania likwidacyjnego i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców KRS, nie dojdzie również do przedawnienia lub umorzenia opisanych zobowiązań.

Przepisy nie definiują pojęcia „umorzenia” zobowiązania. W związku z powyższym, dla odkodowania jego znaczenia, należy w pierwszej kolejności odwołać się do reguł znaczeniowych języka potocznego, a następnie do rozumienia tego pojęcia wypracowanego przez orzecznictwo sądowe.

Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego, umorzyć - umarzać oznacza:

1.„zrezygnować z dalszego postępowania sądowego w określonej sprawie”;

2.„zrezygnować całkowicie lub częściowo ze ściągania jakichś należności pieniężnych”;

3.„zmniejszyć wartość użytkowanych środków trwałych stosownie do ich zużycia”.

Z kolei zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2010 r., sygn. akt II FSK 345/09, „pod pojęciem umorzonych zobowiązań generujących przychód w podatku dochodowym należy właśnie rozumieć takie instytucje prawa cywilnego jak zwolnienie z długu, potrącenie i odnowienie”.

Zwolnienie z długu ma miejsce, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje (art. 508 k.c.). W tym przypadku warunkiem zwolnienia jest zawarcie umowy i akceptacja przyjętego rozwiązania przez dłużnika przy jednoczesnym wyrażeniu woli zwolnienia przez wierzyciela. W zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem wniosku o interpretację nie dojdzie do zawarcia jakiejkolwiek umowy między dłużnikiem (Spółką) a wierzycielem (udziałowcem), mającej na celu zwolnienie Spółki z długu. W efekcie nie dojdzie do umorzenia zobowiązania Spółki w efekcie zwolnienia z długu.

Potrącenie, zgodnie z art. 498 k.c., polega na umorzeniu wzajemnych wierzytelności dłużnika i wierzyciela do wysokości wierzytelności niższej. W rezultacie dochodzi do częściowej lub całkowitej kompensaty wzajemnych wierzytelności, w związku z tym zarówno po stronie wierzyciela, jak i dłużnika nie powstaje przychód podatkowy. Przesłanką do wystąpienia potrącenia jest jednakże istnienie wzajemnych wierzytelności i zobowiązań po stronie dwóch podmiotów. Tymczasem w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem wniosku o interpretację Spółka nie ma i nie będzie miała wierzytelności w stosunku do swojego wierzyciela, która mogłaby zostać potrącona ze zobowiązaniem Spółki z tytułu pożyczki i odsetek. Tym samym nie dojdzie do umorzenia zobowiązania Spółki wskutek potrącenia.

Odnowienie z kolei, zgodnie z art. 506 k.c. jest umową między dłużnikiem i wierzycielem, na mocy której dłużnik, w celu umorzenia dotychczasowego zobowiązania zobowiązuje się wobec wierzyciela i za jego zgodą spełnić inne świadczenie albo nawet to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej. W konsekwencji dotychczasowe zobowiązanie zostaje umorzone, a w jego miejscu pojawia się nowe.

W zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem wniosku o interpretację nie dojdzie do odnowienia zobowiązania Spółki z tytułu pożyczki oraz odsetek. W efekcie nie dojdzie do umorzenia zobowiązania Spółki wskutek odnowienia.

Podsumowując, zdaniem Spółki, w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem wniosku o interpretację nie dojdzie do zdarzenia, które powodowałby po stronie Spółki obowiązek rozpoznania przychodu podatkowego. Tym samym należy uznać, że wartość zobowiązania z tytułu niespłaconej pożyczki wraz z naliczonymi odsetkami, w przypadku gdy nie zostanie ono spłacone w trakcie postępowania likwidacyjnego i w związku z tym będzie stanowiło niespłacone zobowiązanie Spółki na dzień zakończenia postępowania likwidacyjnego i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, nie będzie stanowiła dla Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych, np. interpretacja z dnia 5 stycznia 2024 r. nr 0111-KDIB1-2.4010.598.2023.2.MK. 

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), nie zawiera definicji pojęcia „przychód podatkowy”. Wskazuje jednak w art. 12 ust. 1 otwarty katalog przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Natomiast według art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT:

Jako wyjątek od tej zasady, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o CIT:

Powyższe przepisy wskazują m.in. na to, że aby powstał przychód podatkowy, konieczne jest przede wszystkim, aby po stronie podatnika doszło do faktycznego przysporzenia majątkowego, mającego konkretny wymiar finansowy – bądź to wskutek otrzymania czegoś nieodpłatnie (częściowo odpłatnie), bądź na skutek umorzenia istniejącego już zobowiązania.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Państwa jedynym udziałowcem jest spółka objęta nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Finlandii. W listopadzie 2023 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki podjęło uchwałę w sprawie rozwiązania spółki i otwarcia likwidacji. Po zakończeniu postępowania likwidacyjnego planowane jest złożenie wniosku o wykreślenie Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Posiadają Państwo niespłaconą pożyczkę udzieloną przez udziałowca oraz niezapłacone odsetki od tej pożyczki. Zobowiązanie z tytułu pożyczki i odsetek nie jest przedawnione i nie ulegnie przedawnieniu do momentu zakończenia postępowania likwidacyjnego i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców KRS. Spółka nie została zwolniona z obowiązku spłaty pożyczki oraz odsetek, jak również nie nastąpiło żadne inne zdarzenie powodujące umorzenie ww. zobowiązań. Zgodnie z przewidywaniem Spółki, środki pieniężne zgromadzone przez likwidatora w ramach prowadzonego postępowania likwidacyjnego nie wystarczą na pokrycie zobowiązań Spółki z tytułu pożyczki i odsetek względem jedynego udziałowca. Jednocześnie Spółka w momencie wykreślenia jej z rejestru przedsiębiorców KRS nie będzie posiadała majątku, który pozwoliłby na spłatę tych zobowiązań. W konsekwencji w bilansie likwidacyjnym Spółki na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych, po stronie pasywów pozostanie pozycja zobowiązań z tytułu niespłaconej pożyczki wraz z naliczonymi odsetkami, które nie będą zobowiązaniami przedawnionymi. Zobowiązania te nie zostaną również umorzone przez wierzyciela, co oznacza, że nie dojdzie do zwolnienia Spółki z długu ani zawarcia innej umowy cywilnoprawnej, która mogłaby stanowić podstawę umorzenia. W rezultacie, rozwiązanie Spółki spowoduje, że niespłacone zobowiązania finansowe Spółki wygasną z mocy prawa na skutek tego, że podmiot będący dłużnikiem przestanie istnieć.

Państwa wątpliwości budzi kwestia czy w przypadku wygaśnięcia z mocy prawa zobowiązań Spółki z tytułu pożyczki oraz naliczonych od niej odsetek na skutek likwidacji i wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego po Państwa stronie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W niniejszej sprawie nie można uznać, że Spółka ma otrzymać w związku z zakończeniem likwidacji i wykreśleniem z rejestru przedsiębiorców jakiekolwiek nieodpłatne (lub częściowo odpłatne) świadczenie (realne przysporzenie). Tym samym, nie można mówić o przychodzie na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o  CIT.

Przepisy ustawy o CIT nie wskazują, co należy rozumieć pod pojęciem „umorzenie” zobowiązania. Według definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego PWN, pojęcie „umorzenie” oznacza zrezygnowanie całkowicie lub częściowo ze ściągania jakichś należności pieniężnych.

Przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm.) wskazują, że z wygaśnięciem wierzytelności lub zobowiązań mamy do czynienia przez potrącenie (art. 498 Kodeksu cywilnego), odnowienie (art. 506 Kodeksu cywilnego) lub zwolnienie z długu (art. 508 Kodeksu cywilnego).

Rozważyć należy, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dojdzie do zastosowania któregokolwiek z wyżej wymienionych instrumentów.

„Potrącenie” polega na umorzeniu wzajemnych wierzytelności dłużnika i wierzyciela (po zaistnieniu określonych przesłanek). W rezultacie dochodzi do częściowej lub całkowitej kompensaty wzajemnych wierzytelności. Potrącenia dokonuje się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do opisanego wyżej potrącenia.

„Odnowienie” jest natomiast umową między dłużnikiem a wierzycielem, na podstawie której dłużnik, w celu umorzenia dotychczasowego zobowiązania, zobowiązuje się wobec wierzyciela i za jego zgodą spełnić inne świadczenie albo to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej. W efekcie odnowienia dotychczasowe zobowiązanie zostaje umorzone, jednakże na jego miejsce pojawia się nowe. Z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, aby w niniejszej sprawie miało dojść do odnowienia.

Do zwolnienia z długu dochodzi natomiast na podstawie umowy zawartej pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem, w której wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik takie zwolnienie przyjmuje, w efekcie czego zobowiązanie wygasa. Wynika z tego, że do skutecznego zwolnienia z długu (wygaśnięcia zobowiązania) konieczne jest zawarcie odpowiedniej umowy, w której dłużnik zwolnienie przyjmie, tzn. wyrazi na nie zgodę. Brak zgody dłużnika przekreśla możliwość umorzenia. Zwolnienie z długu może być odpłatne lub nieodpłatne. Brak odpłatności oznacza powstanie przychodu podatkowego po stronie dłużnika w wysokości wartości umorzonego zobowiązania. W konsekwencji, przychód podatkowy powstanie, jeżeli do umorzenia dojdzie w drodze nieodpłatnego zwolnienia z długu, na które dłużnik wyrazi zgodę. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do zwolnienia z długu.

Mając na uwadze powyższe, w niniejszej sprawie jak wynika z opisu sprawy nie dojdzie do umorzenia zobowiązań, które mogłoby powodować po Państwa stronie powstanie przychodu do opodatkowania w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT, tj. w wysokości wartości umorzonych zobowiązań (do umorzenia bowiem nie dojdzie).

Jednocześnie podkreślić należy, że podstawę do rozpoznania przychodu podatkowego zawsze powinno stanowić wystąpienie realnego przysporzenia majątkowego po stronie podatnika. Takie przysporzenie natomiast po stronie Spółki nie wystąpi.

W momencie wykreślenia Państwa z rejestru przedsiębiorców KRS, Spółka przestanie istnieć. Niemożliwe będzie zatem przypisanie Spółce – jako podmiotowi już nieistniejącemu – jakiegokolwiek przysporzenia, a tym samym przychodu z tego tytułu.

Podsumowując, wartość niespłaconego i nieprzedawnionego zobowiązania, które pozostanie w Spółce na dzień zakończenia jej likwidacji i wykreślenia z rejestru przedsiębiorców KRS, nie będzie stanowić dla Państwa przychodu podatkowego, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków sądu oraz interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).