Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym Wydatków marketingowych, o których mowa we wniosku, na podstawie art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 stycznia 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy w przedstawionym stanie faktycznym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym Wydatków marketingowych, o których mowa we wniosku, na podstawie art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu niezależnie od miejsca osiągania dochodów i osiąga dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej (…) (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) zajmuje się produkcją i przygotowywaniem gotowych posiłków, dostarczanych do klientów w ramach cateringu dietetycznego pod marką (…). Posiłki w formie cateringu dietetycznego są dostarczane klientom pod adres wskazany przy składaniu zamówienia poprzez portal internetowy. Posiłki produkowane przez Spółkę są produkowane na linii technologicznej w zakładzie produkcyjnym Spółki, gdzie następnie są hermetycznie pakowane. W ramach swojej oferty, Spółka oferuje kilka lub kilkanaście różnych diet, z których każda składa się z od 3 do 5 posiłków. Przy dokonywaniu zamówienia klient może wybrać tę najbardziej dostosowaną do swoich potrzeb i zapotrzebowania kalorycznego. Produkcja poszczególnych posiłków następuje każdego dnia, po czym są one hermetycznie pakowane, oznaczane etykietą zawierającą opis kaloryczności, zawartości kalorii itp. Zapakowane posiłki są następnie kompletowane i pakowane do specjalnych toreb papierowych i przekazywane do transportu. W dalszej kolejności produkty są wysyłane pod adres wskazany przez klienta w zamówieniu. Produkcja odbywa się wyłącznie poprzez personel zatrudniony przez Spółkę, np. poprzez umowę o pracę lub umowę fizyczną, którzy wykonują prace związane z wytworzeniem posiłków składających się na catering dietetyczny, tj.: przygotowywanie składników dań, rozdrabnianie warzyw, owoców i innych surowców, przygotowywanie potraw zgodnie z wytycznymi głównego kucharza, porcjowanie posiłków, ważenie oraz pakowanie dań do pudełek.

W związku z dynamicznym rozwojem Spółki, Wnioskodawca ponosi wydatki związane z promocją i reklamą swojej działalności. Spółka prowadzi działania mające na celu pozyskanie nowych klientów oraz rozszerzenie obszaru, na którym dokonuje dostaw cateringu dietetycznego. Wnioskodawca poprzez skutecznie prowadzony marketing i ponoszenie kosztów usług marketingowych zamierza zwiększyć przychody z tytułu sprzedaży.

Spółka ponosi w tym celu wydatki, do których należą:

-kampanie reklamowa, a także reklamy na (…) (X);

-kampanie reklamowa w Y;

-kampanie reklamowa S;

-kampanie reklamowa F (narzędzie mailingowe);

-koszty reklamy na stronach internetowych;

-drukowanie materiałów marketingowych (broszur, ulotek);

-usługi fotograficznej własnych produktów (odpowiednio wykonane zdjęcia zwiększają atrakcyjność produktu, co przekłada się na wzrost zainteresowania wśród klientów);

-usługi zaprojektowania kampanii reklamowej;

-usługi wykonania bannerów reklamowych;

-usługi wykonania grafiki reklamowej;

-usługi wynajęcia przestrzeni reklamowej w środkach komunikacji publicznej (autobusy, tramwaje);

-prowizji oraz koszty korzystania z dedykowanego programu do obsługi diet (M) w ramach którego Spółka pozyskuje nowych klientów;

-wyróżnienie oferty cateringowej na dedykowanych platformach internetowych pośredniczących w sprzedaży diet Online (D);

-wydatki na reklamę w mediach tradycyjnych (np. radio, prasa),

-zwane dalej jako: „Wydatki marketingowe”.

Z uwagi na fakt, że Spółka dokonuje sprzedaży produktów w całej Polsce, Wydatki marketingowe mają na celu dotarcie do jak największego grona potencjalnych klientów. W rezultacie ponoszonych wydatków Spółka uatrakcyjnia swoją ofertę sprzedaży, a przez to zdobywa nowych klientów, co bezpośrednio przekłada się na zwiększenie przychodów.

Intencją Spółki jest uzyskanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości stosowania tzw. ulgi prowzrostowej, o której mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. 2023 r. poz. 2805, dalej: „ustawa o CIT”), w związku z osiąganiem przychodów z wytwarzania gotowych produktów tj. posiłków i dań (catering dietetyczny).

Spółka zaznacza, że uzyskuje przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych. Wnioskodawca zamierza świadczyć opisaną w niniejszym wniosku usługę także w latach następnych. Wnioskodawca zaznacza, że Spółka samodzielnie zajmuje się produkcją gotowych posiłków i dań, a tak wyprodukowaną żywność sprzedaje następnie podmiotom niepowiązanym (konsumentom). Spółka wskazuje, że dzięki poniesionym Wydatkom marketingowym w 2023 r. zwiększyła swoją sprzedaż w porównaniu do ubiegłego roku podatkowego.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności ponosi i zamierza dalej ponosić wydatki celem uzyskania wzrostu przychodów ze sprzedaży wyprodukowanych posiłków i dań (gotowych diet) znajdujących się w jego ofercie sprzedażowej. Wnioskodawca przewiduje, że osiągnie wzrost sprzedaży produktów w 2024 r. względem roku 2023 lub osiągnie wzrost sprzedaży produktów w 2025 r. względem 2023 r.

Koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży gotowych dań i produktów nie zostały i nie zostaną Spółce zwrócone w żadnej postaci i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Spółka zaznacza, że nie jest podmiotem korzystającym ze zwolnienia podatkowego o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT tj. zwolnienia dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oraz zwolnienia dochodów z działalności gospodarczej osiągniętych z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu.

Dodatkowo, Wydatki marketingowe, o których mowa we wniosku, poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodu na zasadach wynikających z art. 15 ustawy o CIT. W związku z powyższym, Spółka zamierza dokonać odliczenia poniesionych w ten sposób kosztów, od podstawy opodatkowania CIT na podstawie art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT.

Spółka zakłada, że w każdym kolejnym roku nastąpi wzrost przychodów z tytułu cateringu dietetycznego w stosunku do lat wcześniejszych.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym Wydatków marketingowych, o których mowa we wniosku, na podstawie art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

W opinii Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym Wydatków marketingowych, o których mowa we wniosku, na podstawie art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT.

Uzasadnienie.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję lub ulga prowzrostowa”. Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy o CIT art. 18eb, który w ust. 1 stanowi że: podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT, przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy, przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT, podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów o których mowa w ust. 1 zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Zgodnie natomiast z art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1)uczestnictwa w targach poniesione na:

a)organizację miejsca wystawowego,

b)zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników,

2)działań promocyjno-informacyjnych w tym zakupu przestrzeni reklamowych przygotowania strony internetowej publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów,

3)dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów,

4)przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych,

5)przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy - zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 min zł). Wnioskodawca będzie mógł odliczyć wskazane poniżej koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):

-zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub

-osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub

-osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Wnioskodawca wskazuje, że ustawowy katalog kosztów poniesionych na działania promocyjno-informacyjne jest katalogiem otwartym na co wskazuje zwrot „w tym”.

W tym miejscu należy wskazać, że definicja słowa „reklama” oznacza, zgodnie ze słownikiem języka polskiego, działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług. Działania promocyjne to zatem wszelkie działania wykorzystywane do poinformowania klientów (odbiorców) o istnieniu oferty oraz doprowadzenia do zakupu produktu, skorzystania z usługi.

Zgodnie z definicją, promocja oznacza marketingowe przedsięwzięcie przedsiębiorstwa, które ma na celu zwiększenie popytu na dobra i usługi, które są przez nie świadczone. Działania promocyjne wpływają na decyzje klientów i potencjalnych nabywców poprzez dostarczanie informacji, argumentacji, obietnic oraz skłanianie do kupna lub skorzystania z promowanych produktów i usług, wytwarzając przy tym pozytywną opinię o przedsiębiorstwie.

Zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty działań promocyjno- informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów. Zauważyć należy, że użycie w powyższym przepisie sformułowania „w tym” wskazuje na przykładowe wyliczenie kosztów związanych z działaniami promocyjno-informacyjnymi. Przy czym podkreślenia wymaga, że w zawartych przykładach ustawodawca wskazał na działania, które w sposób bezpośredni służą promowaniu i informowaniu o produktach podatnika.

Dodatkowo zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN https://sjp.pwn.pl/ promocja, to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia. Natomiast reklama, to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi. Natomiast pojęcie „reklama” wg „Słownika języka polskiego” pod red. M. Szymczyka (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 r.) oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję i inne podobne środki, np. plakaty, napisy i ogłoszenia służące temu celowi.

Z kolei, informacja zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś.

Z kolei, pod pojęciem usług reklamowych rozumie się wszelką działalność promocyjną, w wyniku której lub w trakcie której następuje przekazywanie treści mających za zadanie informować o istnieniu lub cechach oferowanych towarów lub usług w celu zwiększenia sprzedaży tych produktów. Usługi reklamowe mogą być wykonywane zarówno przez podmioty, które profesjonalnie zajmują się świadczeniem usług reklamowych, jak i podmioty, dla których wykonanie usługi reklamowej nie jest realizowane w ramach ich podstawowej działalności gospodarczej.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca zajmuje się produkcją gotowych dań i posiłków (catering dietetyczny). Spółka zaznacza, że sama zajmuje się wytwarzaniem takich posiłków, które następnie są dostarczane konsumentom. Spółka prowadzi działania promocyjno-informacyjne, których celem jest dotarcie do jak największej grupy potencjalnych klientów i ponosi w tym celu Wydatki marketingowe.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że kosztami działań promocyjno-informacyjnych, które mieszczą się w katalogu kosztów z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT jako koszty, które bezpośrednio mają na celu informowanie o produktach wytworzonych przez Wnioskodawcę oraz ich promowanie są Wydatki marketingowe wymienione w opisie stanu faktycznego tj.:

-kampanie reklamowa, a także reklamy na (…) (X);

-kampanie reklamowa w Y;

-kampanie reklamowa S;

-kampanie reklamowa F (narzędzie mailingowe);

-koszty reklamy na stronach internetowych;

-drukowanie materiałów marketingowych (broszur, ulotek);

-usługi fotograficznej własnych produktów (odpowiednio wykonane zdjęcia zwiększają atrakcyjność produktu, co przekłada się na wzrost zainteresowania wśród klientów);

-usługi zaprojektowania kampanii reklamowej:

-usługi wykonania bannerów reklamowych;

-usługi wykonania grafiki reklamowej;

-usługi wynajęcia przestrzeni reklamowej w środkach komunikacji publicznej (autobusy, tramwaje);

-prowizji oraz koszty korzystania z dedykowanego programu do obsługi diet (M), w ramach którego Spółka pozyskuje nowych klientów;

-wyróżnienie oferty cateringowej na dedykowanych platformach internetowych pośredniczących w sprzedaży diet Online (D);

-wydatki na reklamę w mediach tradycyjnych (np. radio, prasa).

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. Wydatki marketingowe mieszczą się w katalogu działań promocyjno-informacyjnych, o którym mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 Ustawy o CIT.

W tym miejscu należy wskazać, że wydatki poniesione w celu zwiększenia przychodów nie zostały, ani nie zostaną zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie, ponadto, nie były odliczone i nie będą odliczone przez Wnioskodawcę od podstawy opodatkowania w inny sposób niż wskazany w art. 18eb ustaw o CIT.

Powyższe stanowisko potwierdza, wykształcona w tym zakresie linia interpretacyjna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w tym m.in. w interpretacjach indywidualnych:

- z 16 października 2023 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.391.2023.1.JKU:

„Natomiast, biorąc pod uwagę wyjaśnienia Organu odnośnie rozumienia pojęć promocja, reklama i usługi reklamowe stwierdzić należy, że kosztami działań promocyjno-informacyjnych, które mieszczą się w katalogu kosztów z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT jako koszty, które bezpośrednio maja na celu informowanie o produktach Spółki oraz ich promowanie są koszty:

-tworzenia i precyzyjnego kierowania reklam graficznych i tekstowych, które pojawiać się będą na krajowych i zagranicznych portalach informacyjnych, wideo, sprzedażowych, blogach itd.,

-wyświetlania linków sponsorowanych w wynikach wyszukiwania wyszukiwarek internetowych,

-publikowania reklam w sieci wyszukiwania, które są płatne za każde kliknięcie reklamy tekstowej lub/i graficznej,

-korzystania z systemów reklamowych opartych o oferty sponsorowane rozliczane jako opłata za wystawienie oferty, a w przypadku reklamy graficznej rozliczane za każde kliknięcie w reklamę.

-pozycjonowanie strony w wyszukiwarkach internetowych (faktura wystawiana przez podmiot zewnętrzny).

-wypłaty należności za świadczone usługi o charakterze promocyjno-informacyjnym na rzecz podmiotów zewnętrznych (influencerzy, obsługa mediów społecznościowych, usługi agencji marketingowych),

-obsługi strony internetowej Spółki,

-zdjęć (wizualizacji) nowych wyrobów wykonanych celem umieszczenia ich na stronie internetowej Spółki (faktura wystawiana przez podmiot zewnętrzny lub z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace).”

-z 23 grudnia 2022 r sygn. 0111-KDIB2-1.4010.412.2022.1.AR:

„odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, ze kosztami działań promocyjno-informacyjnych które mieszczą się w katalogu kosztów z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT jako koszty które bezpośrednio mają na celu informowanie o produktach Wnioskodawcy oraz ich promowanie są:

-koszty przygotowania materiałów reklamowych min koszty druku katalogów

-koszty nabycia przestrzeni reklamowej w sieci i promocji w social media, m.in. X.,L. gdzie prezentowane i promowane są produkty Spółki,

-koszty związane z korzystaniem z zagranicznych platform sprzedażowych (...) gdzie prezentowane i promowane są produkty Spółki

-koszty przygotowywania tekstów reklamowych projektowania i wysyłki newsletterów udostępnianie materiałów reklamowych na specjalnie przygotowanych Ipadach,

-koszty współpracy z tzw. influencerami zagranicznymi - osobami, które dzięki swoim zasięgom, promują produkty Spółki w social mediach na rynkach zagranicznych

-koszty poniesione na współpracę z osobą, która zajmuje się informowaniem o produktach Spółki i ich promocją w H,

-koszty związane z zarządzaniem hostingiem oraz koszty projektowania optymalizacji i wdrażania stron www,

-koszty poniesione w celu nabycia usług podmiotów pośredniczących w zakładaniu i obsłudze zagranicznych kont sprzedawców na platformie (...) w krajach takich, jak m.in. (… ), a także kosztów rozpoczęcia współpracy z innymi marketplace‘ami operującymi za granicą

-o ile w rzeczywistości ich poniesienie prowadzi/będzie prowadzić do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów Wnioskodawcy”.

-z dnia 6 października 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-1.4010.466.2022.2.SG:

„Odnosząc zatem powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że działania reklamowe Spółki prowadzone za pośrednictwem sieci Internet, tj. ( ) - system reklamowy (...), poprzez który odbiorca po kliknięciu w tekst lub baner, zostaje przekierowany na stronę internetową Spółki (stronę główną podstronę produktową lub oddzielną stronę dedykowaną konkretnemu Urządzeniu) mieszczą się w katalogu działań promocyjno-informacyjnych, o którym mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop.”

-z 4 stycznia 2023 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.190.2022.2.KW:

„Odnosząc zatem powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że działania reklamowe Spółki prowadzone za pośrednictwem sieci Internet tj. - system reklamowy grupy poprzez który odbiorca po kliknięciu w tekst lub baner zostaje przekierowany na stronę internetową Spółki (stronę główną lub podstronę produktową) mieszczą się w katalogu działań promocyjno-informacyjnych, o którym mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop.”

-z 30 stycznia 2023 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.176.2022.3.KS:

„Intencją ustawodawcy przy projektowaniu przepisów art. 18eb ustawy o CIT, było objęcie przedmiotową ulgą wyłącznie produktów stanowiących rzeczy (przedmioty materialne) wytworzone przez podatnika. W analizowanej sprawie zlecenie wykonania elementów produktu (posiłku) podmiotom trzecim (Zleceniobiorcom) nie przesądza o tym, że sprzedawane produkty me zostały wytworzone przez Państwa należy uznać ze spełniają Państwo warunek wytworzenia przez podatnika oferowanych produktów.”

Biorąc powyższe pod uwagę w odniesieniu do poniesionych Wydatków marketingowych przez Spółkę, mieszczą się w katalogu działań promocyjno-informacyjnych o którym mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT.

Podsumowując, całość przedstawionych powyżej okoliczności uprawnia Wnioskodawcę do zaliczenia ww. Wydatków marketingowych do katalogu kosztów wskazanego w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, dotyczącego działań promocyjno-informacyjnych, które zostały poniesione jako koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów i będą mogły zostać odliczone od podstawy opodatkowania jako koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów przy spełnieniu przez Spółkę pozostałych warunków zastosowania ulgi określonej w art. 18eb ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Zauważyć należy, że ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy – zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 mln zł).

Podatnik będzie mógł zatem odliczyć wskazane poniżej koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):

- zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub

- osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub

- osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Według art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 18eb ust. 5 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 6 tej ustawy:

Według art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT:

W myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT:

Projektowana ulga skierowana jest do podatników, u których w następstwie poniesienia określonych wydatków (m.in. związanych z uczestnictwem w targach, na których prezentowane są produkty, działaniami promocyjnymi, a także przygotowaniem koniecznej dokumentacji), doszło do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów ze sprzedaży produktów wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych.

Mogą oni odliczyć takie koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi wykażą stosowny wzrost przychodów ze sprzedaży ww. produktów w okresie choćby w jednym z 2 lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia tych przychodów (dokonano odliczenia).

Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej omawiany art. 18eb ustawy o CIT (druk 1532), proponowana ulga skierowana jest zarówno do przedsiębiorców osób fizycznych, jak i do osób prawnych. Zakłada odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków, będących kosztami podatkowymi w rozumieniu ustawy, poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów (w tym nieoferowanych dotychczas przez podatnika do sprzedaży), jak również związanych z osiągnięciem takich przychodów w przypadku produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju (rynku zbytu).

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego w pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę na to, że z tzw. „ulgi na ekspansję”, o której mowa w przepisach art. 18eb ustawy o CIT, mogą skorzystać podatnicy, którzy wytworzyli produkty w ramach swojej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z  art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT, przez „produkty” rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika. Wsparciem w ramach ulgi, w świetle art. 18eb ust. 3 ustawy o CIT, wymienionych regulacji objęte zostało odpłatne zbycie produktów wytworzonych przez podatnika, do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Wskazać należy, że katalog kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, uprawniających do ulgi, ma charakter zamknięty. Zatem, tylko te wydatki mogą być odliczone jako koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.

Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy dotyczące ulg i preferencje w opodatkowaniu należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Zgodnie z przytoczonym powyżej art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów. Zauważyć należy, że użycie w powyższym przepisie sformułowania „w tym” wskazuje na przykładowe wyliczenie kosztów związanych z działaniami promocyjno-informacyjnymi. Przy czym podkreślenia wymaga, że w zawartych przykładach ustawodawca wskazał na działania, które w sposób bezpośredni służą promowaniu i informowaniu o produktach podatnika.

Istotne dla oceny tego kosztu jest przywołane wcześniej wyjaśnienie pojęć: „promocja”, „reklama”, „usługa reklamowa”.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN https://sjp.pwn.pl/ „promocja, to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia”. Natomiast „reklama, to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, plakat, napis, ogłoszenie, krótki film, itp. służące temu celowi”.

Natomiast pojęcie „reklama” wg „Słownika języka polskiego” pod red. M. Szymczyka (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 r.) oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję i inne podobne środki, np. plakaty, napisy i ogłoszenia służące temu celowi. Z kolei, „informacja” zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś.

Z kolei pod pojęciem „usług reklamowych” rozumie się wszelką działalność promocyjną, w wyniku której lub w trakcie której następuje przekazywanie treści mających za zadanie informować o istnieniu lub cechach oferowanych towarów lub usług w celu zwiększenia sprzedaży tych produktów. Usługi reklamowe mogą być wykonywane zarówno przez podmioty, które profesjonalnie zajmują się świadczeniem usług reklamowych, jak i podmioty, dla których wykonanie usługi reklamowej nie jest realizowane w ramach ich podstawowej działalności gospodarczej.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy w przedstawionym stanie faktycznym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym Wydatków marketingowych, o których mowa we wniosku, na podstawie art. 18eb ust. 1 ustawy o CIT.

Wobec przytoczonych powyżej przepisów, zgodzić się należy ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że kosztami działań promocyjno-informacyjnych, które mieszczą się w katalogu kosztów z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT jako koszty, które bezpośrednio mają na celu informowanie o produktach wytworzonych przez Wnioskodawcę oraz ich promowanie są Wydatki marketingowe wymienione w opisie stanu faktycznego tj.:

-kampanie reklamowa, a także reklamy na (…) (X);

-kampanie reklamowa w Y;

-kampanie reklamowa S;

-kampanie reklamowa F (narzędzie mailingowe);

-koszty reklamy na stronach internetowych;

-drukowanie materiałów marketingowych (broszur, ulotek);

-usługi fotograficznej własnych produktów (odpowiednio wykonane zdjęcia zwiększają atrakcyjność produktu, co przekłada się na wzrost zainteresowania wśród klientów);

-usługi zaprojektowania kampanii reklamowej:

-usługi wykonania bannerów reklamowych;

-usługi wykonania grafiki reklamowej;

-usługi wynajęcia przestrzeni reklamowej w środkach komunikacji publicznej (autobusy, tramwaje);

-prowizji oraz koszty korzystania z dedykowanego programu do obsługi diet (M), w ramach którego Spółka pozyskuje nowych klientów;

-wyróżnienie oferty cateringowej na dedykowanych platformach internetowych pośredniczących w sprzedaży diet Online (D);

-wydatki na reklamę w mediach tradycyjnych (np. radio, prasa).

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Końcowo odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych należy wskazać, że dotyczą one konkretnej i indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i w tej danej sprawie rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Ponadto, zwrócić uwagę należy, że wydane zostały w odmiennych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych od omawianego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).