Ustalenie czy w przypadku zakupu nowych Funkcjonalności Platformy, nowe Funkcjonalności będą tworzyć odrębne wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 16b ustawy o CIT oraz czy wydatki na zakup nowych Funkcjonalności Platformy będą stanowić koszty rozwoju istniejącej już wartości niematerialnej i prawnej i jako takie powinny być ujmowane w kosztach uzyskania przychodu na bieżąco, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT tj. w okresie w jakim zostały poniesione.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 grudnia 2023 roku wpłynął Państwa wniosek z 18 grudnia 2023 roku o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

• czy w przypadku zakupu nowych Funkcjonalności Platformy, nowe Funkcjonalności będą tworzyć odrębne wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 16b ustawy o CIT,
• czy wydatki na zakup nowych Funkcjonalności Platformy będą stanowić koszty rozwoju istniejącej już wartości niematerialnej i prawnej i jako takie powinny być ujmowane w kosztach uzyskania przychodu na bieżąco, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT tj. w okresie w jakim zostały poniesione.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 lutego 2024 r. (data wpływu 1 marca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka działająca pod firmą S.A. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca jest także czynnym podatnikiem VAT.

W ramach swojej działalności, Grupa Kapitałowa, której częścią jest Wnioskodawca (dalej: „Grupa Kapitałowa”), wypracowała szereg rozwiązań w postaci (...) służących do rozwoju strategii marketingowych w Internecie (dalej: „Technologia (…)”). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie (…) oraz pełni w Grupie Kapitałowej rolę podmiotu holdingowego. Wnioskodawca świadczy również usługi m.in. w zakresie korzystania z Technologii (…) oraz usługi wsparcia dla spółek z Grupy Kapitałowej. Ponadto w skład Grupy Kapitałowej wchodzą spółki, skupiające się na (…). Grupa Kapitałowa oferuje, również usługi polegające na wykorzystaniu innowacyjnych technologii pozwalających na precyzyjne dobieranie odbiorców (...) w celu zwiększenia ilości sprzedaży produktów przez klienta.

W ramach swojej działalności, Spółka dokonała zakupu oprogramowania - platformy (…) (dalej: „Platforma”), narzędzia (…), jak również dającego dostęp do bogatszego asortymentu (...) i większej ilości danych oraz umożliwiającego analizę skuteczności przeprowadzonych kampanii (...).

W związku z powyższym, Spółka dokonywała oraz może dokonywać rozwoju nowych funkcjonalności Platformy, pozwalających na coraz skuteczniejszą obsługę kampanii oraz umożliwiających lepsze korzystanie z Platformy i pełniejszą integrację Platformy z systemami Spółki (dalej: „Funkcjonalność”/„Funkcjonalności”). Jednocześnie, Spółka nabywała od podmiotu zewnętrznego usługi informatyczne polegające na tworzeniu nowych Funkcjonalności Platformy oraz jej bieżącego utrzymania. Niemniej, niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie nabycia przez Spółkę nowych Funkcjonalności.

Dzięki zakupie nowych Funkcjonalności, rozbudowane mogą zostać w szczególności, lecz niewyłącznie następujące elementy Platformy: (…).

Z perspektywy regulacji zawartych w ustawie o prawie autorskim każda Funkcjonalność spełnia / będzie spełniała warunki do uznania jej za prawo majątkowe chronione prawem autorskim w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca udziela dalszego dostępu do Panelu w ramach świadczonej usługi (…) (dostęp do Panelu nie jest odrębnie płatny, stanowi element kompleksowej usługi (…)). Równocześnie, Funkcjonalności nie podlegają/nie będą podlegały odrębnej odsprzedaży do samego dostępu do Panelu, a Wnioskodawca nie dokonuje/nie będzie dokonywał zakupu Funkcjonalności jedynie w celu dokonania odrębnej odsprzedaży.

Z uwagi na powyższe, Spółka powzięła wątpliwość, czy w przypadku zakupu dodatkowych Funkcjonalności Platformy, dodatkowe Funkcjonalności powinny zostać uznane za odrębną wartość niematerialną i prawną w rozumieniu art. 16b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako „ustawa o CIT") i jako takie podlegać amortyzacji zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W piśmie z 28 lutego 2024 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie wskazaliście Państwo, że:

1)Nowe funkcjonalności platformy:

• nie nadawały się/nie będą się nadawać się do gospodarczego wykorzystania (tj. nie jest możliwe korzystanie z nich) w dniu przyjęcia ich do użytkowania w przypadku braku dostępu do platformy, dla której zostały przygotowane;
• nadawały się/ będą się nadawać do gospodarczego wykorzystania (tj. jest możliwe korzystanie z nich) w dniu przyjęcia ich do użytkowania w przypadku dostępu do platformy, dla której zostały przygotowane.

Jak zostało podkreślone przez Spółkę we Wniosku - „nie sposób uznać, że funkcjonalności „nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania”. Nabycie dodatkowych funkcjonalności przez Wnioskodawcę nie miałoby gospodarczego uzasadnienia bez posiadania platformy. Wszystkie funkcjonalności, które Wnioskodawca nabył bądź których nabycie rozważa w ramach sprawy opisanej we Wniosku są związane z rozbudową platformy (rozwojem rozwiązań możliwych w ramach platformy), czy też dopasowywaniem funkcji platformy do otoczenia biznesowego.

W przypadku braku wcześniejszego zakupu platformy, Wnioskodawca nie dokonałby zakupu dodatkowych funkcjonalności, ponieważ brakowałoby mu narzędzia do ich implementacji.

Podsumowując, z perspektywy Wnioskodawcy oraz biorąc pod uwagę sposób i możliwości wykorzystania dodatkowych funkcjonalności w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, dodatkowe funkcjonalności nie będą nadawać się do gospodarczego wykorzystania jako samodzielne, odrębne narzędzie. Niemniej, będą mogły być wykorzystywane przez Wnioskodawcę w ramach istniejącej infrastruktury (platformy), która umożliwi ich implementację i używanie.

2)Co do zasady, nowe funkcjonalności mogą być wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wraz z gospodarczym wykorzystywaniem Platformy. Mogą zdarzyć się sytuacje, w których nabyte funkcjonalności nie zostaną ostatecznie implementowane do Platformy. W takich wypadkach nie będą one wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

3)Przewidywany okres używania nowych funkcjonalności przekraczać będzie rok.

Ponadto, w odpowiedzi na wezwanie przeformułowaliście Państwo pytanie nr 2.

Pytania

1.Czy w przypadku zakupu nowych Funkcjonalności Platformy, nowe Funkcjonalności będą tworzyć odrębne wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 16b ustawy o CIT?

2.Czy wydatki na zakup nowych Funkcjonalności Platformy będą stanowić koszty rozwoju istniejącej już wartości niematerialnej i prawnej i jako takie powinny być ujmowane w kosztach uzyskania przychodu na bieżąco, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT tj. w okresie w jakim zostały poniesione? W przypadku, w którym odpowiedź na to pytanie będzie negatywna - w jaki sposób Wnioskodawca powinien ująć w kosztach wydatki na zakup nowych funkcjonalności platformy?

Państwa stanowisko w sprawie

Ogólne reguły uznania narzędzia za wartość niematerialną i prawną

Stosownie do art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1)(uchylony)

2)spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

3)(uchylony)

4)autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

5)licencje,

6)prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,

7)wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-   przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W świetle powyższego przepisu, za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne można uznać m.in. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe (m.in. również prawo do programu komputerowego), o ile spełniają one łącznie następujące warunki:

a)zostały nabyte,

b)nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

c)przewidywany okres ich używania przekracza rok,

d)są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT.

Z uwagi na powyższe, w przypadku, w którym autorskie lub pokrewne prawo majątkowe spełnia powyższe warunki, powinno zostać uznane za wartość niematerialną i prawną. Niemniej, powyżej wymienione warunki powinny zostać spełnione łącznie.

Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące Pytania 1

Dokonując zakupu Funkcjonalności, Wnioskodawca nabywa autorskie prawo majątkowe do Funkcjonalności.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca analizując możliwość uznania Funkcjonalności za odrębną od Platformy wartość niematerialną i prawną, pragnie wskazać, że:

• Funkcjonalności zostały/zostaną nabyte od dostawcy Panelu (nie będą wytworzone w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, przez samego Wnioskodawcę),
• przewidywany okres używania Funkcjonalności przekracza/przekroczy rok,
• Funkcjonalności są/będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby związane z prowadzą przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Niemniej, zdaniem Wnioskodawcy, nie sposób uznać, że Funkcjonalności „nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania”.

Przepisy prawa nie definiują co należy rozumieć pod pojęciem „nadawania się do gospodarczego wykorzystania”. Odnosząc się do językowej wykładni tego pojęcia, poprzez gospodarcze wykorzystanie należy rozumieć możliwość użycia narzędzia w działalności gospodarczej w celu osiągnięcia zysku („wykorzystanie” - użycie czegoś dla osiągnięcia jakiegoś celu, zysku, Słownik Języka Polskiego PWN). Innymi słowy, wartość niematerialna i prawna powinna być zdatna do użycia gospodarczego w taki sposób, by podatnik mógł w pełni korzystać z jej funkcji/możliwości. Kryterium nadawania się do gospodarczego używania należy rozumieć przez pryzmat możliwości wykorzystania wartości niematerialnej i prawnej w działalności gospodarczej. Wartość niematerialna i prawna, z tej perspektywy powinna być, więc kompletna i przygotowana do efektywnego użycia w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Na takie rozumienie powyższego wskazują stanowiska organów podatkowych, w których organy podatkowe wskazywały m.in, że wartością niematerialną będzie „ukończony, kompletny serwis internetowy, na który składają się wszystkie ukończone i zintegrowane elementy” (DKIS w interpretacji indywidualnej z 5 czerwca 2018 r., sygn. 0111-KDlB1-2.4010.129.2018.2.MS), jak również jako prawidłowe określiły stanowisko podatnika, zgodnie, z którym „generalnie, w celu zaliczenia niematerialnego aktywa do podatkowych wartości niematerialnych i prawnych musi ono spełniać następujące kryteria: (i) stanowić własność lub współwłasność podatnika, (ii) być nabytym od innego podmiotu, (iii) kompletnym i zdatnym do użytku w dniu przyjęcia do używania, (iv) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, oraz (v) być wykorzystywanym przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą” (interpretacja z dnia 19 lipca 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.318.2023.1.AN).

A contrario, narzędzia, które nie mogą zostać uznane za kompletne tj. narzędzia, które nie są funkcjonalne samodzielne, tj. nie mają możliwości działania w oderwaniu od innego elementu, nie powinny zostać uznane przez podatnika za odrębną wartość niematerialną i prawną.

Natomiast, w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca dokonuje zakupu Funkcjonalności, które są nierozłącznie związane z posiadaną przez Wnioskodawcę Platformą służą do rozbudowy Platformy, poszerzenia jej funkcji, czy też aktualizacji narzędzi używanych w ramach Platformy.

Z uwagi na powyższe, nabycie dodatkowych Funkcjonalności przez Wnioskodawcę nie miałoby gospodarczego uzasadnienia bez posiadania Platformy. Wszystkie Funkcjonalności, które Wnioskodawca nabył bądź których nabycie rozważa w ramach niniejszej sprawy są związane z rozbudową Platformy (rozwojem rozwiązań możliwych w ramach Platformy), czy też dopasowywaniem funkcji Panelu do otoczenia biznesowego. W przypadku braku wcześniejszego zakupu Platformy, Wnioskodawca nie dokonałby zakupu dodatkowych Funkcjonalności, ponieważ brakowałoby mu narzędzia do ich implementacji.

Ponadto, Wnioskodawca udostępnia dostęp do Panelu (w ramach świadczonej w Grupie Kapitałowej usługi (…)) wraz z Funkcjonalnościami w ramach świadczonej usługi (…). Funkcjonalności w żadnym przypadku nie są i nie będą przedmiotem odrębnej od Panelu odsprzedaży, z uwagi na brak ich jednostkowej przydatności.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, nie można uznać dodatkowych Funkcjonalności za kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania. Wprawdzie po zakończeniu implementacji Funkcjonalności do środowiska Wnioskodawcy, Wnioskodawca może korzystać z Funkcjonalności, jednak tylko w ramach użytkowania Platformy (jako narzędzia wspierające).

W ocenie Wnioskodawcy, należy, więc stwierdzić, że wydatki na Funkcjonalności będą stanowić raczej wydatki o charakterze modernizacyjnym i ulepszającym samą Platformę. Jako takie, nie spełniają/nie spełnią definicji wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu art. 16b ustawy o CIT i nie będą podlegać przyjęciu do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki. Wydatki na Funkcjonalności, o których mowa w stanie faktycznym niniejszej sprawy, nie będą mogły, więc zostać zaliczone w koszty za pomocą odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej Funkcjonalności.

Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące Pytania 2

Przepisy prawa podatkowego nie przewidują możliwości ulepszenia wartości niematerialnych i prawnych, które zostały przyjęte do ewidencji (ulepszeniu podlegają jedynie środki trwałe).

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na, opisane w stanie faktycznym, nowe Funkcjonalności (będące wydatkami na ulepszenie i modyfikację Platformy) jako wydatki niepowiązane z konkretnymi przychodami i związane z ogółem działalności gospodarczej Spółki powinny zostać zaliczone w koszty pośrednie w dacie ich poniesienia.

Aby wydatek został uznany za koszt nie jest konieczne wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Kosztami są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów. Tak, więc kosztami są, również koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, jeśli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

W opisanym stanie faktycznym istnieje związek pomiędzy poniesieniem wydatku na Funkcjonalności a powstaniem przychodu - zakup Funkcjonalności jest niezbędny do pełnego, lepszego korzystania z Platformy, a w związku z tym wykonywania działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę na rynku (...) internetowej.

W związku z powyższym, wydatki na zakup Funkcjonalności są kosztami, które pośrednio przyczyniają się do osiągnięcia przychodów. Jednocześnie, nie jest możliwe przypisanie wydatku wprost do określonego przychodu, brak jest, więc możliwości ustalenia w jakim okresie i w jakiej wysokości powstanie związany z wydatkiem przychód.

Stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia. Natomiast, zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT - za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem przepisów nie mających zastosowania w niniejszej kwestii, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku, zdaniem Spółki koszty przeznaczone na nabycie Funkcjonalności opisanych w stanie faktycznym jako poniesione na modernizację i ulepszenie Platformy, powinny być ujmowane jednorazowo i potrącalne w dacie poniesienia wydatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa CIT”),

Warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest, aby ten wydatek spełniał następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów albo zabezpieczenia źródła przychodów które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Kosztami uzyskania przychodów mogą być, spełniające powyższe kryteria, wydatki zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami. Zgodnie ze stanowiskiem doktryny prawa podatkowego, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów. Z kolei pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się wprost przypisać do konkretnych przychodów, a które jednak niewątpliwie prowadzą do ich osiągnięcia.

Moment potrącalności kosztów został przez ustawodawcę uregulowany w art. 15 ust. 4-4e ustawy CIT.

W myśl art. 15 ust. 4 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT:

Powyższe regulacje nie odnoszą się do wydatków, które ponoszone są w związku z nabyciem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o CIT,

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:

Z powyższych przepisów wynika, że amortyzacji dla celów podatkowych podlegają wyłącznie nabyte przez podatnika wartości niematerialne i prawne.

Prawa, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 powyżej, normuje ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2509).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy:

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy:

Stosownie do art. 1 ust. 3 ww. ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy:

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Omawiana ustawa wyróżnia przy tym:

• autorskie prawa osobiste, chroniące nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem (art. 16), oraz
• autorskie prawa majątkowe, rozumiane jako przysługujące twórcy wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (art. 17).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Stosowanie do art. 53 ww. ustawy:

Jak wynika z powołanego wyżej art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, autorskie lub pokrewne prawa majątkowe podlegają amortyzacji, jako wartości niematerialne i prawne, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

• zostały nabyte przez spółkę,
• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie, czy w przypadku zakupu nowych funkcjonalności będą one tworzyć odrębne wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 16b ustawy o CIT, czy też będą stanowić koszty rozwoju istniejącej już wartości niematerialnej i prawnej i jako takie powinny być ujmowane w kosztach uzyskania przychodu na bieżąco, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT tj. w okresie w jakim zostały poniesione.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka nabyła nowe funkcjonalności do posiadanej platformy. Każda funkcjonalność spełnia oraz będzie spełniała warunki do uznania jej za prawo majątkowe chronione prawem autorskim w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca udziela dalszego dostępu do panelu (platformy) w ramach świadczonej usługi (…). Funkcjonalności nie podlegają/nie będą podlegały odrębnej odsprzedaży do samego dostępu do panelu, a Wnioskodawca nie dokonuje/nie będzie dokonywał zakupu Funkcjonalności jedynie w celu dokonania odrębnej odsprzedaży.

Ponadto wskazują Państwo, że dodatkowe funkcjonalności nie będą nadawać się do gospodarczego wykorzystania jako samodzielne, odrębne narzędzie. Niemniej, będą mogły być wykorzystywane przez Wnioskodawcę w ramach istniejącej infrastruktury (platformy), która umożliwi ich implementację i używanie. Wskazują Państwo również, że nowe funkcjonalności mogą być wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wraz z gospodarczym wykorzystywaniem platformy. Mogą zdarzyć się sytuacje, w których nabyte funkcjonalności nie zostaną ostatecznie implementowane do platformy, i w takich wypadkach nie będą one wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, a także, że przewidywany okres używania nowych funkcjonalności przekraczać będzie rok.

Zatem, skoro z wniosku wynika, że nabyte nowe funkcjonalności będące prawami majątkowymi nie będą nadawać się do gospodarczego wykorzystania jako samodzielne, odrębne narzędzie, to nie mogą stanowić wartości niematerialnych i prawnych, bowiem tylko łączne spełnienie warunków wskazanych w art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy, daje taką możliwość.

Tym samym Państwa stanowisko odnośnie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

W świetle powyższego, koszty związane z nabytymi nowymi funkcjonalnościami należy rozpoznać jako koszty uzyskania przychodów pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, bowiem nie da się ich wprost przypisać do konkretnych przychodów.

Jak już wcześniej wskazano, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT:

Z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT wynika, że koszty, które pozostają w innym niż bezpośredni związku z przychodami, powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów co do zasady, w roku poniesienia. Jeżeli jednak koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 15 ust. 4d, ust. 4e ustawy podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Podkreślić należy, iż zwrot w cytowanym art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, - „dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy” obejmuje wydatki dotyczące usług (świadczeń) wykonywanych w kilku okresach. Nie dotyczy zaś wydatków związanych ze świadczeniami wykonywanymi jednorazowo, lecz wykorzystywanymi lub odnoszącymi skutek przez dłuższy czas.

W związku z powyższym, poniesione przez Państwa koszty z tytułu nabytych praw majątkowych – nowych funkcjonalności platformy opisanych we wniosku stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów, rozpoznawane w kosztach w roku poniesienia, tj. w dacie ujęcia faktury lub innego dokumentu w księgach rachunkowych Spółki, z wyjątkiem tych które dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego. W takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Podsumowując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia:

• czy w przypadku zakupu nowych Funkcjonalności Platformy, nowe Funkcjonalności będą tworzyć odrębne wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 16b ustawy o CIT – jest prawidłowe,
• czy wydatki na zakup nowych Funkcjonalności Platformy będą stanowić koszty rozwoju istniejącej już wartości niematerialnej i prawnej i jako takie powinny być ujmowane w kosztach uzyskania przychodu na bieżąco, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT tj. w okresie w jakim zostały poniesione – jest prawidłowe. 

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że powyższa interpretacja dotyczy tylko problematyki będącej ściśle przedmiotem pytań w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych postawionych przez Państwa we wniosku. Treść pytań wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji.

Zaznaczyć należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis sprawy przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).