Interpretacja indywidualna z dnia 4 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.703.2023.2.PP
Temat interpretacji
Ustalenie, czy Spółka będzie prawidłowo określać podstawę opodatkowania podatkiem u źródła w odniesieniu do odsetek wypłacanych Sub-Agentowi z tytułu Umowy, których wysokość będzie ustalana po zakończeniu miesiąca jako różnica między odsetkami należnymi Sub-Agentowi w danym miesiącu a odsetkami przysługującymi Spółce w danym miesiącu.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
20 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek 23 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków potrącenia podatku u źródła.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 lutego 2024 r. (data wpływu 1 marca 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spółka działająca pod firmą A S.A. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka” lub „Agent”) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT, będącym polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.
W ramach swojej działalności, Grupa Kapitałowa, której częścią jest Wnioskodawca (dalej: „Grupa Kapitałowa”), wypracowała szereg rozwiązań (...) (dalej: „(...). Ponadto w skład Grupy Kapitałowej wchodzą spółki, skupiające się na (…).
Spółka pełni w Grupie Kapitałowej rolę podmiotu holdingowego. Wnioskodawca świadczy również usługi m.in. w zakresie korzystania z (…) oraz usługi wsparcia dla spółek z Grupy Kapitałowej.
Spółka wraz z innymi podmiotami z Grupy Kapitałowej (zarówno podmiotami krajowymi jak i spółkami posiadającymi siedzibę oraz rezydencję podatkową w innych państwach) zamierza przystąpić do umowy o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową – centralizacji środków pieniężnych (co do zasady, na koniec dnia, na kontach poszczególnych podmiotów zawsze pozostaje ustalony poziom salda minimalnego „target balancing”) (dalej: „Umowa Cash Poolingu”, „Umowa”). Na dzień składania wniosku o wydanie niniejszej interpretacji indywidualnej planowane jest uczestnictwo w Umowie Cash Poolingu kilkunastu podmiotów z Grupy Kapitałowej, licząc także Spółkę. Podmioty uczestniczące to podmioty mające swoją siedzibę jak i rezydencję podatkową w szczególności, w takich krajach jak: Polska, Holandia, Niemcy, Hiszpania, Francja, Wielka Brytania, Singapur oraz w Japonii i na Cyprze.
Docelowo do Umowy Cash Poolingu mają w przyszłości przystąpić także inne podmioty z Grupy Kapitałowej (w tym z innych krajów niż wymieniono powyżej), przy czym (zgodnie z postanowieniami Umowy Cash Poolingu) włączenie nowego podmiotu do struktury cash poolingu wymagałoby jedynie zgody banku, ale nie wymagałoby zmiany Umowy Cash Poolingu poprzez jej aneksowanie. Włączenie nowego uczestnika następowałoby na podstawie Zlecenia Włączenia Uczestnika dostarczonego bankowi a podpisanego przez Głównego Agenta czyli Cash-Pool Leadera. Cechą charakterystyczną Umowy Cash Poolingu, która może wyróżniać ją w porównaniu z innymi umowami tego typu jest będąca jej efektem struktura składająca się z:
1)Agenta – jest to Wnioskodawca, czyli podmiot mający siedzibę w Polsce,
2)trzech Sub-Agentów – są to podmioty mające swoją siedzibę w Holandii, Singapurze i na Cyprze,
3)pozostałych uczestników niepełniących funkcji Agenta bądź Sub-Agentów – są to inne spółki z Grupy Kapitałowej (dalej pojedynczo określane jako: „Uczestnik”, „Pozostały Uczestnik”).
W rezultacie struktura będzie miała charakter dwupoziomowy: tj. Agent dokonuje transakcji wyłącznie bezpośrednio z konkretnym Sub-Agentem struktury. Innymi słowy, Wnioskodawca nie dokonuje transakcji z pozostałymi uczestnikami struktury, gdyż pomiędzy tymi podmiotami pojawia się podmiot pośredni określony jako Sub-Agent, który w stosunku do Pozostałych Uczestników pełni klasyczną rolę agenta w strukturze Cash Poolingu.
Usługa objęta Umową Cash Poolingu świadczona będzie przez bank mający siedzibę w Polsce. Niniejszym bankiem będzie B Spółka Akcyjna z siedzibą w (…) przy (…), zarejestrowany w rejestrze przedsiębiorców (…) (dalej: „B” lub „Bank”).
Umowa Cash Poolingu, do której przystąpić zamierza Spółka, jest umową cash poolingu typu rzeczywistego. Co istotne umowa cash poolingu w polskim systemie prawnym nie została ujęta w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., nr 16, poz. 93 (dalej: „Kodeks cywilny”)), dlatego też należy uznać ją za tzw. umową nienazwaną, której celem jest polepszenie płynności finansowej spółek wchodzących w skład Grupy Kapitałowej w ramach prowadzonej przez nie działalności gospodarczej. Dodatkowo taki typ umowy nie jest także umową pożyczki, o której mowa w art. 720 Kodeksu cywilnego, a tym bardziej nie można jej uznać za umowę depozytu nieprawidłowego, o którym mowa w art. 845 Kodeksu cywilnego. W ramach przedmiotowej Umowy Cash Poolingu nie dochodzi także do zawarcia umowy pożyczek pomiędzy uczestnikami systemu zarządzania płynnością finansową na żadnym jej poziomie.
Głównym celem wdrożenia struktury opartej o rozliczenia typu cash-pooling zarówno Wnioskodawcy, Sub-Agentów jak i Pozostałych Uczestników, jest możliwość implementacji procesu zarządzania posiadanymi na rachunkach bankowych środkami pieniężnymi oraz zadłużeniem spółek tworzących Grupę Kapitałową. Tak zorganizowane zarządzanie zgromadzonymi środkami w znaczny sposób poprawiłoby dostępność do środków pieniężnych oraz umożliwiłoby łatwiejsze zarządzanie bieżącymi przepływami pieniężnymi zarówno pomiędzy członkami Grupy Kapitałowej, jak i jej dostawcami. Powyższy cel zostanie osiągnięty dzięki koncentracji środków pieniężnych wszystkich spółek Grupy Kapitałowej (uczestniczących w Umowie Cash Poolingu) na konkretnych rachunkach rozliczeniowych dla każdej waluty, w której będą prowadzone rachunki jak wskazano poniżej.
W przedstawionym systemie zarządzania płynnością finansową, Bank pełni rolę podmiotu zarządzającego saldami na poszczególnych kontach wchodzących w skład struktury, dokonuje przelewów środków, ustala salda poszczególnych Pozostałych Uczestników, Sub-Agentów oraz Wnioskodawcy jako Agenta. Zgodnie z założeniami Umowy Cash Poolingu, Bank może dokonywać transferu środków w przypadku, gdy saldo jednego z Pozostałych Uczestników ma wartość ujemną (tj. gdy saldo takie spada poniżej poziomu ustalonego w Umowie Cash Poolingu), z rachunku Sub-Agenta na rachunek tego konkretnie określonego Pozostałego Uczestnika, zaś gdy dodatnią (tj. gdy wartość salda jest wyższa niż poziom ustalony w Umowie Cash Poolingu) z rachunku tego konkretnego Pozostałego Uczestnika na rachunek Sub-Agenta. Przelewy środków pomiędzy Wnioskodawcą jako Agentem a Sub-Agentami odbywać się będą zgodnie z częstotliwością ustaloną dla każdego Sub-Agenta i może być ona zmieniana w przyszłości. Dodatkowo Bank uprawniony jest do kalkulowania odsetek należnych między Agentem a Sub-Agentem, bądź Sub-Agentem, a poszczególnymi Pozostałymi Uczestnikami z tytułu wzajemnych zobowiązań i raportowania tych informacji. W celu realizacji powyższych założeń wykorzystane zostaną rachunki otwarte już przez Bank i będące na moment składania niniejszego wniosku w posiadaniu Spółki, Sub-Agentów jak i Pozostałych Uczestników, lub rachunki, które na dzień składania niniejszego wniosku są (lub będą) otwierane przez Agenta w B, bądź w innych bankach. Rachunek posiadany przez Wnioskodawcę będzie uznany za Rachunek Główny, zaś inne rachunki będą rachunkami pozostałych podmiotów uczestniczących w strukturze, zarówno Sub-Agentów jak i Pozostałych Uczestników. Przedmiotowe rachunki mogą być prowadzone w walucie polskiej – PLN, w walucie Euro, jak również w USD – dolarze amerykańskim oraz w GBP – funcie brytyjskim. Agent będzie posiadał rachunki w każdej z powyższych walut (PLN, EUR, USD, GBP), natomiast pozostali uczestnicy (w tym Sub-Agenci oraz Pozostali Uczestnicy) mogą posiadać rachunki prowadzone we wszystkich bądź tylko części z tych walut. Umowa dopuszcza również otwarcie rachunków w innych walutach. Wnioskodawca, jednocześnie nie wyklucza otwarcia w przyszłości rachunków w innych walutach obcych niż będzie posiadał na dzień przystąpienia.
Operacje w ramach niniejszej Umowy Cash Poolingu nie będą odbiegać od typowych rozliczeń cash-poolingowych. Niemniej, struktura wynikająca z Umowy Cash-Poolingu w ramach której pojawią się podmioty o charakterze tzw. Sub-Agentów przyjmie formę dwupoziomową. Oznacza to, że wypłaty pieniężne dokonywane będą z dwóch poziomów.
Niezależnie od powyższego podziału, wpłaty dokonywane na rachunki Pozostałych Uczestników będą zwiększały saldo środków pieniężnych na rachunku jednego z Sub-Agentów (relacja Sub-Agent – Pozostali Uczestnicy), bądź na Rachunku Głównym Agenta (relacja Agent – Sub-Agent). W odniesieniu do relacji Sub-Agent – Pozostali Uczestnicy oraz Agent – Sub-Agent z siedzibą na Cyprze, Bank na koniec dnia będzie przenosił saldo dodatnie znajdujące się na rachunkach poszczególnych uczestników na rachunek odpowiedniego Sub-Agenta (od Pozostałego Uczestnika) bądź Rachunek Główny (od Sub-Agenta z siedzibą na Cyprze). Przenoszenie dodatnich sald od Sub-Agentów z Holandii oraz Singapuru na Rachunek Główny Agenta będzie dokonywane dwa razy w miesiącu. Wnioskodawca wskazuje, że opisana wyżej częstotliwość przelewu środków może ulec zmianie w przyszłości. Każdorazowe wypłaty z rachunków Pozostałych Uczestników powodujące przekroczenie ustalonego progu będą zmniejszały saldo środków pieniężnych po stronie Sub-Agentów, natomiast obniżenie salda Sub-Agenta (poniżej ustalonego progu) skutkuje koniecznością zasilenia go przez Agenta. Przy czym, to na Wnioskodawcy jako Agencie ciąży obowiązek zabezpieczenia środków na funkcjonowanie całej struktury. Saldo na koniec każdego dnia, w którym będą realizowane rozliczenia będzie zawsze odzwierciedleniem salda pomiędzy Bankiem a posiadaczem tego rachunku, natomiast salda na rachunkach szczegółowych będą odzwierciedleniem salda pomiędzy Agentem a Bankiem i zawsze będą pozostawały na ustalonym poziomie salda minimalnego tzw. "target balancing". Powyższe rozliczenia obwarowane będą odpowiednimi limitami dziennymi ustalonymi zarówno dla rachunków poszczególnych uczestników oraz rachunku Sub-Agentów. Co istotne, będą one procesowane zgodnie z kolejnością składania dyspozycji przez poszczególnych uczestników. Każdy uczestnik zobowiązuje się spłacić saldo ujemne występujące na jego rachunku w terminie do końca dnia roboczego w którym takie saldo powstało.
Na podstawie ustaleń pomiędzy stronami Umowy Cash Poolingu, B będzie wyliczało w pierwszej kolejności saldo odsetek należnych/naliczonych na Rachunku Głównym wobec Wnioskodawcy jako Agenta, a następnie saldo odsetek należnych a obliczonych na podstawie salda wewnątrzgrupowego pomiędzy Rachunkiem Głównym a każdym z rachunków szczegółowych według pionów walutowych. Na podstawie raportu dostarczonego przez B, Wnioskodawca jako Agent będzie dokonywał stosownych dyspozycji związanych z pobraniem lub wypłacaniem odsetek na rzecz poszczególnych uczestników (tj. Pozostałych Uczestników oraz Sub-Agentów).
Doprecyzowując, technicznie wysokość odsetek wypłacanych po zakończeniu każdego miesiąca przez Spółkę będzie ustalana jako dodatnia różnica między:
- sumą odsetek naliczonych (wynikających z ujemnego salda) w danym miesiącu od Wnioskodawcy (należnych Sub-Agentowi); a
- sumą odsetek przysługujących (wynikających z dodatniego salda) w danym miesiącu Wnioskodawcy od Sub-Agenta.
W przypadku różnicy ujemnej to Spółce będą przysługiwały odsetki.
Co istotne z uwagi na sposób przekazywania odsetek pomiędzy podmiotami uczestniczącymi w strukturze cash-poolingu oraz ich dalszej dystrybucji, nie jest możliwe ustalenie ostatecznego beneficjenta takich odsetek. Określić beneficjenta nie będzie w stanie także Bank. Z samej konstrukcji umowy cash poolingu (w tym Umowy Cash Poolingu opisanej wyżej) nie jest możliwe określenie, które kwoty otrzymywanych odsetek i w jakiej wysokości trafiają do poszczególnych odbiorców. Podmiotami uprawnionymi mogą być każdorazowo pozostałe podmioty z Grupy Kapitałowej uczestniczące w systemie zarządzania płynnością finansową, w tym Pozostali Uczestnicy, w tym także Wnioskodawca.
Za czynności wykonywane w ramach usługi zarządzania płynnością finansową Bank będzie pobierał wynagrodzenie.
Powyższe będzie wynikało z Umowy Cash Poolingu zawartej pomiędzy Agentem a Bankiem, której kluczowe zapisy będą miały następującą treść: (…).
Pytanie
Czy na gruncie przepisów ustawy o CIT, Spółka będzie prawidłowo określać podstawę opodatkowania podatkiem u źródła w odniesieniu do odsetek wypłacanych Sub-Agentowi z tytułu Umowy, których wysokość będzie ustalana po zakończeniu miesiąca jako różnica między odsetkami należnymi Sub-Agentowi w danym miesiącu a odsetkami przysługującymi Spółce w danym miesiącu?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, na gruncie przepisów ustawy o CIT, Spółka prawidłowo określa podstawę opodatkowania w odniesieniu do odsetek wypłacanych Sub-Agentowi z tytułu Umowy, jako kwotę ustalaną po zakończeniu miesiąca jako różnica między odsetkami należnymi Sub-Agentowi w danym miesiącu a odsetkami przysługującymi Spółce w danym miesiącu.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 3 ust 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W powyższym przepisie, wyrażona została zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.
Natomiast, w myśl art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) m.in. z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez m.in. osoby prawne mające siedzibę lub zarząd na terytorium Polski - niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
Na podstawie art. 3 ust. 5 ustawy o CIT, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się co do zasady m.in. przychody wymienione w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.
W stosunku do niektórych przychodów uzyskiwanych na terytorium Polski przez podmioty niebędące polskimi rezydentami podatkowymi, obowiązek potrącenia podatku u źródła spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone m.in. w art. 21 ust. 1 ust o CIT.
Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychody m.in. z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu odsetek - podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła w wysokości 20% tych przychodów. Przepis ten zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne dokonujące wypłat należności z tytułów wymienionych m.in. w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, są co do zasady obowiązane jako płatnicy pobierać, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.
Jednocześnie, zgodnie z art. 26 ust. 7 ustawy o CIT, przez wypłatę w powyższym rozumieniu rozumie się wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek.
Na gruncie ww. przepisów przyjmuje się zatem, że decydujące dla powstania obowiązku podatkowego w powyższym zakresie (oraz dla określenia kwoty w odniesieniu do której obowiązek taki powstaje) jest, w szczególności, dokonanie płatności. Zdaniem Wnioskodawcy, istotne jest zatem w praktyce ustalenie (w danych okolicznościach analizowanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego), w którym momencie – i w odniesieniu do jakiej kwoty - mówić należy o uregulowaniu zobowiązania (tj. o wypłacie odsetek).
W tym kontekście należy podkreślić, że w analizowanym zdarzeniu przyszłym, w odniesieniu do relacji Sub-Agent – Pozostali Uczestnicy oraz Agent – Sub-Agent z siedzibą na Cyprze, Bank na koniec dnia będzie przenosił saldo dodatnie znajdujące się na rachunkach Agenta na rachunek odpowiedniego Sub-Agenta (od Pozostałego Uczestnika) bądź Rachunek Główny (od Sub-Agenta z siedzibą na Cyprze), przy czym powyższe rozliczenia obwarowane będą odpowiednimi limitami dziennymi ustalonymi zarówno dla rachunków Wnioskodawcy jako Agenta oraz rachunku Sub-Agentów. Każdy podmiot uczestniczący w Umowie Cash Poolingu (w tym Wnioskodawca jako Agent) zobowiązuje się spłacić saldo ujemne występujące na jego rachunku w terminie do końca dnia roboczego w którym takie saldo powstało, niemniej odsetki będą podlegać wyliczeniu i zapłacie w okresach miesięcznych, odpowiednio:
- zwiększając wartość zobowiązania Spółki wobec Sub-Agenta, który w stosunku do Pozostałych Uczestników - pełni klasyczną rolę agenta w strukturze Cash Poolingu, tym samym zmniejszając wartość należności Spółki od Sub-Agenta - w przypadku w którym należne w danym okresie rozliczeniowym odsetki mają charakter kosztowy (tj. Spółka zobowiązana jest do ich zapłaty); albo
- zmniejszając wartość zobowiązania Spółki wobec Sub-Agenta/zwiększając wartość należności Spółki od Sub-Agenta - w przypadku w którym należne w danym okresie rozliczeniowym odsetki mają charakter przychodowy (tj. są należne Spółce).
W świetle powyższego, Spółka stoi na stanowisku, zgodnie z którym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym stanowiła będzie, zgodnie z art. 26 ust. 7 ustawy o CIT, kwota odsetek faktycznie zapłaconych lub skapitalizowanych po zakończeniu okresu rozliczeniowego (miesiąca), które to odsetki z uwagi na dwupoziomowy charakter struktury (tj. Wnioskodawca jako Agent nie dokonuje transakcji z pozostałymi uczestnikami struktury, gdyż pomiędzy tymi podmiotami pojawia się podmiot pośredni określony jako Sub-Agent, który w stosunku do Pozostałych Uczestników pełni klasyczną rolę agenta w strukturze Cash Poolingu) zmniejszają wysokość należności Spółki od Sub-Agenta albo zwiększają wysokość zobowiązania Spółki wobec Sub-Agenta.
Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, że na podstawie ustaleń pomiędzy stronami, uregulowaniu należności odsetkowej będzie podlegała wyłącznie ostateczna kwota odsetek, która będzie kalkulowana jest jako różnica pomiędzy kwotą odsetek należnych Spółce (z tytułu utrzymywania dodatniego salda rozliczeń w określonych dniach roboczych okresu rozliczeniowego) a kwotą odsetek należnych Sub-Agentowi (z tytułu ujemnego salda rozliczeń w innych dniach roboczych tego okresu rozliczeniowego). Tym samym, obciążenie (lub uznanie) odpowiednią kwotą odsetek będzie miało miejsce w okresach miesięcznych, wyłącznie w odniesieniu do kwoty, która z perspektywy technicznej - kalkulowana będzie w opisany powyżej sposób.
W świetle powyższego, Spółka stoi na stanowisku, zgodnie z którym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym stanowiła będzie, zgodnie z art. 26 ust. 7 ustawy o CIT, kwota odsetek faktycznie wypłacanych po zakończeniu okresu rozliczeniowego (miesiąca), które to odsetki z uwagi na dwupoziomowy charakter struktury zmniejszają wysokość należności Spółki od Sub-Agenta albo zwiększają wysokość zobowiązania Spółki wobec Sub-Agenta.
Zdaniem Wnioskodawcy, techniczny sposób kalkulacji ww. kwot odsetek skapitalizowanych i wypłacanych, a w szczególności fakt, że podstawa do obliczenia obwarowana jest odpowiednimi limitami dziennymi, tj. wyliczana jest jako wypadkowa sum odsetek przypisanych stronom dziennych pozostaje bez wpływu na prawidłowość powyższej argumentacji (gdyż są to jedynie zapisy o charakterze kalkulacyjnym, służące do wyliczenia kwot odsetek należnych stronom w ramach Systemu, które podlegają obliczeniu i zapłacie w okresach miesięcznych).
Podejście takie potwierdził wprost m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 31 stycznia 2011 r. (sygn. IPPB5/423-747/10-2/JC), zgadzając się ze stanowiskiem podatnika, zgodnie z którym w okolicznościach w których obowiązek zapłaty odsetek powstaje dopiero po dokonaniu finalnej (miesięcznej) kalkulacji odsetek (a dzienna kalkulacja ma charakter wyłącznie księgowy, służący do celów późniejszych rozliczeń) – „dopiero po przeprowadzeniu miesięcznej kalkulacji, jeżeli w jej rezultacie Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty odsetek, powstanie obowiązek podatkowy do zapłaty podatku u źródła według stawki wynikającej z ustawy o CIT lub odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania”.
Organ potwierdził tym samym, że dzienna kalkulacja odsetek nie może być traktowana jako potrącenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7 ustawy o CIT, a dopiero po kalkulacji miesięcznej wyliczona kwota odsetek staje się faktycznie wymagalna.
Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) z 16 sierpnia 2021 r. (znak: 0111-KDIB1-3.4010.218.2021.1.MBD), w której organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe, potwierdzając jednocześnie, że: „techniczny sposób kalkulacji ww. kwot odsetek skapitalizowanych, a w szczególności fakt, że podstawa do kapitalizacji wyliczana jest jako wypadkowa sum odsetek przypisanych stronom w okresach dziennych pozostaje bez wpływu na prawidłowość powyższej argumentacji (gdyż są to jedynie zapisy o charakterze kalkulacyjnym, służące do wyliczenia kwot odsetek należnych stronom w ramach Systemu, które podlegają kapitalizacji w okresach miesięcznych)”.
Podejście to potwierdzane jest również pośrednio w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych w ostatnim czasie, w których mimo braku bezpośredniego zapytania wnioskodawcy o prawidłowość ustalenia podstawy opodatkowania - organ wydający interpretację potwierdza zakres zastosowania zwolnienia/preferencyjnych stawek wobec odsetek kalkulowanych w analogiczny sposób.
Sytuacja taka ma miejsce m.in. w interpretacji indywidualnej DKIS z 13 lutego 2020 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.621.2019.2.BK) oraz w interpretacji indywidualnej DKIS z 12 lutego 2021 r. (0114-KDIP2-1.4010.464.2020.1.JC).
Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, na gruncie przepisów ustawy o CIT, Spółka prawidłowo określa podstawę opodatkowania w odniesieniu do odsetek wypłacanych Sub-Agentowi z tytułu Umowy, jako kwotę ustalaną po zakończeniu miesiąca jako różnica między odsetkami należnymi Sub-Agentowi w danym miesiącu a odsetkami przysługującymi Spółce w danym miesiącu.
Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko problematyki będącej ściśle przedmiotem pytania postawionego przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść pytania wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):
Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W przepisie tym wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Niezależnie od miejsca lokalizacji siedziby danego podmiotu – opodatkowaniu w danym państwie podlegać będą te dochody, które w państwie tym powstały.
Jak stanowi art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT:
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
Natomiast stosownie do art. 3 ust. 5 ustawy o CIT:
Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.
W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Katalog takich przychodów został określony w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.
Na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT:
Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:
1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
- ustala się w wysokości 20% przychodów;
3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera
- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.
Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o CIT:
Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Na podstawie art. 22b ustawy o CIT:
Zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.
Z treści ww. przepisów wynika, że od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.
Obowiązki płatnika, w przypadku gdy wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, nie przekraczają w roku podatkowym na rzecz tego samego podatnika łącznie kwoty 2 000 000 zł uregulowane są w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, z kolei w przypadku przekroczenia kwoty 2 000 000 zł obowiązki płatnika regulowane są przepisem art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.
Z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT wynika, że:
Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.
Zaś zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT:
Jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2.000.000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2.000.000 zł:
1) z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;
2) bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Natomiast stosowanie do art. 26 ust. 7 ustawy o CIT:
Wypłata, o której mowa w ust. 1, 1af, 1c, 1d, 1m, 2c i 2e, oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek.
Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że wraz z innymi podmiotami z Grupy Kapitałowej (zarówno podmiotami krajowymi jak i spółkami posiadającymi siedzibę oraz rezydencję podatkową w innych państwach) zamierzają Państwo przystąpić do umowy cash poolingu. Cechą charakterystyczną tej umowy będzie jej struktura składająca się z:
- Agenta – tj. Państwa, czyli podmiotu mającego siedzibę w Polsce,
- trzech Sub-Agentów – podmiotów mających swoją siedzibę w Holandii, Singapurze i na Cyprze,
- pozostałych uczestników niepełniących funkcji Agenta ani Sub-Agentów – innych spółek z Grupy Kapitałowej.
Struktura będzie miała charakter dwupoziomowy: Agent dokonuje transakcji wyłącznie bezpośrednio z konkretnym Sub-Agentem struktury, tj. Państwo nie będą dokonywać transakcji z pozostałymi uczestnikami struktury, gdyż pomiędzy tymi podmiotami pojawia się podmiot pośredni określony jako Sub-Agent, który w stosunku do Pozostałych Uczestników pełni klasyczną rolę agenta w strukturze cash poolingu.
W przedstawionym systemie zarządzania płynnością finansową, Bank będzie pełnić rolę podmiotu zarządzającego saldami na poszczególnych kontach wchodzących w skład struktury, dokonuje przelewów środków, ustala salda poszczególnych pozostałych uczestników, Sub-Agentów oraz Państwa jako Agenta. Zgodnie z założeniami umowy cash poolingu, Bank może dokonywać transferu środków w przypadku, gdy saldo jednego z Pozostałych Uczestników ma wartość ujemną (tj. gdy saldo takie spada poniżej poziomu ustalonego w umowie cash poolingu), z rachunku Sub-Agenta na rachunek tego konkretnie określonego Pozostałego Uczestnika, zaś gdy dodatnią (tj. gdy wartość salda jest wyższa niż poziom ustalony w umowie cash poolingu) z rachunku tego konkretnego Pozostałego Uczestnika na rachunek Sub-Agenta. Przelewy środków pomiędzy Państwem jako Agentem a Sub-Agentami odbywać się będą zgodnie z częstotliwością ustaloną dla każdego Sub-Agenta i może być ona zmieniana w przyszłości. Dodatkowo Bank uprawniony jest do kalkulowania odsetek należnych między Agentem a Sub-Agentem, bądź Sub-Agentem, a poszczególnymi Pozostałymi Uczestnikami z tytułu wzajemnych zobowiązań i raportowania tych informacji. W celu realizacji powyższych założeń wykorzystane zostaną rachunki otwarte już przez Bank i będące na moment składania niniejszego wniosku w posiadaniu Spółki, Sub-Agentów jak i pozostałych uczestników, lub rachunki, które na dzień składania niniejszego wniosku są (lub będą) otwierane przez Agenta w B, bądź w innych bankach. Rachunek posiadany przez Państwa będzie uznany za Rachunek Główny, zaś inne rachunki będą rachunkami pozostałych podmiotów uczestniczących w strukturze, zarówno Sub-Agentów jak i pozostałych uczestników.
Wpłaty dokonywane na rachunki pozostałych uczestników będą zwiększały saldo środków pieniężnych na rachunku jednego z Sub-Agentów (relacja Sub-Agent – pozostali uczestnicy), bądź na Rachunku Głównym Agenta (relacja Agent – Sub-Agent). W odniesieniu do relacji Sub-Agent – pozostali uczestnicy oraz Agent – Sub-Agent z siedzibą na Cyprze, Bank na koniec dnia będzie przenosił saldo dodatnie znajdujące się na rachunkach poszczególnych uczestników na rachunek odpowiedniego Sub-Agenta (od pozostałego uczestnika) bądź Rachunek Główny (od Sub-Agenta z siedzibą na Cyprze). Przenoszenie dodatnich sald od Sub-Agentów z Holandii oraz Singapuru na Rachunek Główny Agenta będzie dokonywane dwa razy w miesiącu. Wskazujecie, Państwo również, że opisana wyżej częstotliwość przelewu środków może ulec zmianie w przyszłości. Każdorazowe wypłaty z rachunków pozostałych uczestników powodujące przekroczenie ustalonego progu będą zmniejszały saldo środków pieniężnych po stronie Sub-Agentów, natomiast obniżenie salda Sub-Agenta (poniżej ustalonego progu) skutkuje koniecznością zasilenia go przez Agenta. To na Państwie jako Agencie będzie ciążył obowiązek zabezpieczenia środków na funkcjonowanie całej struktury. Saldo na koniec każdego dnia, w którym będą realizowane rozliczenia będzie zawsze odzwierciedleniem salda pomiędzy Bankiem a posiadaczem tego rachunku, natomiast salda na rachunkach szczegółowych będą odzwierciedleniem salda pomiędzy Agentem a Bankiem i zawsze będą pozostawały na ustalonym poziomie salda minimalnego tzw. "target balancing".
Na podstawie ustaleń pomiędzy stronami umowy cash poolingu, B będzie wyliczał saldo odsetek należnych/naliczonych na Rachunku Głównym wobec Państwa jako Agenta. Na podstawie raportu dostarczonego przez B, Państwo jako Agent będziecie dokonywali stosownych dyspozycji związanych z pobraniem lub wypłacaniem odsetek na rzecz poszczególnych uczestników (tj. pozostałych uczestników oraz Sub-Agentów). Technicznie wysokość odsetek wypłacanych po zakończeniu każdego miesiąca przez Państwa będzie ustalana jako dodatnia różnica między:
- sumą odsetek naliczonych (wynikających z ujemnego salda) w danym miesiącu od Państwa (należnych Sub-Agentowi); a
- sumą odsetek przysługujących (wynikających z dodatniego salda) w danym miesiącu Państwu od Sub-Agenta.
W przypadku różnicy ujemnej to Państwu będą przysługiwały odsetki.
Państwa wątpliwości wiążą się z ustaleniem czy Spółka będzie prawidłowo określać podstawę opodatkowania podatkiem u źródła w odniesieniu do odsetek wypłacanych Sub-Agentowi z tytułu Umowy, których wysokość będzie ustalana po zakończeniu miesiąca jako różnica między odsetkami należnymi Sub-Agentowi w danym miesiącu a odsetkami przysługującymi Spółce w danym miesiącu.
Z treści ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że odsetki wypłacane/kapitalizowane przez polskiego podatnika na rzecz nierezydenta podatkowego powinny podlegać opodatkowaniu w Polsce stawką 20% na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, chyba że zastosowanie znajduje umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, której stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Jak już wyżej wskazano stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT przychody z tytułu odsetek na rzecz nierezydenta podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem. Z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT wynika, że podmioty dokonujące wypłat odsetek są obowiązane jako płatnicy pobierać co do zasady w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Zgodnie z art. 26 ust. 7 ustawy o CIT za wypłatę należy rozumieć uregulowanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek.
Odsetki należne Agentowi od uczestników cash-poolingu (w przedmiotowym przypadku od Sub-Agentów) w trakcie miesiąca są jedynie naliczane, a tym samym w trakcie miesiąca nie dochodzi do powstania obowiązku poboru podatku u źródła na podstawie przepisów ustawy o CIT.
Do wypłaty odsetek dochodzi na koniec miesiąca. Suma należnych odsetek naliczonych z tytułu generowanego w danym miesiącu salda ujemnego jest kompensowana z sumą odsetek naliczonych z tytułu generowanego salda dodatniego. Od wypłaconej w ten sposób całej sumy odsetek naliczonych z tytułu generowanego w danym miesiącu salda ujemnego jako stanowiącej należność, o której mowa w art. 21 ust. 1 ustawy, powinien zatem zostać pobrany podatek u źródła stosownie do art. 26 ust. 1 ustawy o CIT. Przez wypłatę odsetek rozumie się ich uregulowanie w jakiejkolwiek formie.
Odsetki są naliczane od poszczególnych sald dziennych i nie można uznać, że miesięczny system rozliczeń skutkuje tym, że część tych odsetek naliczonych z tytułu generowania salda ujemnego zrównoważona odsetkami naliczonymi z tytułu generowania salda dodatniego, przestaje być odsetkami, których wypłata generuje przychód u nierezydenta.
Nie można zgodzić się zatem z Państwem, że prawidłowo określają Państwo podstawę opodatkowania podatkiem u źródła w odniesieniu do odsetek wypłacanych Sub-Agentowi z tytułu Umowy, jako kwotę ustalaną po zakończeniu miesiąca jako różnica między odsetkami należnymi Sub-Agentowi w danym miesiącu a odsetkami przysługującymi Państwu w danym miesiącu. Takie stanowisko nie znajduje podstaw prawnych w powołanych w niniejszej interpretacji przepisach.
Zatem Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.
Niniejsza interpretacja dotyczy tylko transakcji z podmiotami wskazanymi we wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm. (dalej jako: „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).