Wskazane wydatki będą mogli Państwo zaliczyć do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy CIT, w zakresie w jakim dotyczą działań związanych z dostosowaniem opakowań produktów do wymagań kontrahentów dotyczących produktów.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia czy:

• wszystkie kwalifikowane koszty Spółka może zaliczyć 100% do ulgi na ekspansję, czy też powinna zaliczyć powyższe koszty proporcją sprzedaży produktów do towarów handlowych- jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.
• do kosztów dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahenta Spółka może zaliczyć:

a)koszty tłumaczeń etykiet na język odbiorców zagranicznych

b)koszty projektów graficznych, matryc do druku

- jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 grudnia 2023 r., wpłynął Państwa wniosek z 19 grudnia 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ulgi na ekspansję.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie, pismem z 13 lutego 2024 r. (data wpływu 13 lutego 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

(…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągnięcia.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja wyrobów kosmetycznych i toaletowych (20.42.Z), w szczególności (…), która stanowi około 98% przychodów ze sprzedaży. Wyroby te produkowane są pod marką własną oraz tzw. private label, czyli produkty pod specjalne zamówienie i pod marką klienta.

Proces produkcyjny tych wyrobów składa się z następujących etapów: (…)

Produkty powstałe w strefie konfekcji, po uzyskaniu zgodnych wyników z kontroli przekazywane są do magazynu wyrobów gotowych, gdzie są przechowywane do czasu ich sprzedaży i wydania do klienta.

Pozostała działalność to sprzedaż wyrobów kosmetycznych i toaletowych (46.45.Z) oraz pozostałych materiałów, która stanowi 2% przychodów ze sprzedaży.

Są to akcesoria (…) takie jak: (…), wyprodukowane przez podmioty trzecie.

Pozostałe materiały to palety, niewykorzystane surowce i opakowania.

W celu poszerzenia i pozyskania nowych rynków zbytu oraz w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży Spółka ponosi koszty mieszczące się w katalogu kosztów pozwalających rozliczyć ulgę na ekspansję. Są to przede wszystkim koszty:

• działań informacyjno-promocyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;
• uczestnictwa w targach w tym zakup przestrzeni wystawowej, zakup biletów lotniczych dla pracowników, zakwaterowanie i diety pracowników (m.in. w wiodących międzynarodowych targach branżowych (…) oraz (…);
• przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;
• dostosowania opakowań produktów do wymagań klienta.

Wszystkie powyższe działania pozwalają Spółce pozyskiwać nowych klientów oraz nowe rynki zbytu, podtrzymywać kontakty biznesowe, dostosowywać produkty do wymagań prawnych.

Ponoszone przez Spółkę wydatki będące przedmiotem wniosku dotyczą sprzedaży wyrobów wyprodukowanych przez Spółkę oraz wyrobów produkowanych przez podmioty trzecie. Przyporządkowanie poniesionych koszów do przychodów uzyskanych ze sprzedaży wyrobów wyprodukowanych przez Spółkę jest niemożliwe. Np. na targach reklamowane są wyroby produkowane przez Spółkę, ale również wyroby wyprodukowane przez podmioty trzecie, katalogi zawierają wyroby produkowane przez Spółkę, ale również wyroby produkowane przez podmioty trzecie. Jedynym sposobem podziału kosztów na koszty dotyczące produkowanych wyrobów jest zastosowanie proporcji sprzedaży wyrobów produkowanych przez Spółkę do przychodów ze sprzedaży wyrobów produkowanych przez podmioty trzecie.

Spółka planuje uzyskać wzrost przychodów ze sprzedaży produktów w latach następnych. Wzrost przychodów ze sprzedaży dotyczy przede wszystkim wyrobów wyprodukowanych przez Spółkę. W roku 2021 przychód ze sprzedaży produktów wyniósł (...) zł., a w 2022 roku wzrósł o 50,06% (wartość sprzedaży produktów to (...) zł.). W roku 2023 (I-XI) Spółka zarejestrowała wzrost sprzedaży produktów o 17,54% (wartość sprzedaży produktów (...) zł.).

Proporcja sprzedaży wyrobów produkowanych przez Spółkę do całej wartości sprzedaży (łącznie z towarami i materiałami) wyniosła w latach 2021, 2022, 2023 kolejno 98%, 97%, 98%.

Spółka zamierza skorzystać z odliczenia ulgi (zwolnienia) z uwagi na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów.

Spółka osiąga przychody z jednego źródła tj. pozostałe przychody.

Spółka nie osiąga przychodów z zysków kapitałowych.

Spółka zamierza rozliczyć ulgę na ekspansję począwszy za okres 01.01.2023 - 31.12.2023 oraz lata kolejne.

Spółka nie korzysta ze zwolnienia podatkowego art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a.

Koszty, o których mowa we wniosku, poniesione w celu osiągnięcia przychodu ze sprzedaży produktów, nie zostały zwrócone Spółce w żadnej formie ani nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zbycia produktów, o których mowa we wniosku Spółka nie dokonuje do podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

I. Przedmiotem wniosku jest stan faktyczny dotyczący roku 2023 oraz zdarzeń przyszłych.

III. 1. Koszty uczestnictwa w targach obejmują:

• wypożyczenie (zakup do wykorzystania) u organizatorów lub operatorów imprez targowych przestrzeni wystawienniczej (przestrzeni mierzonej po podłodze w pawilonie targowym, na którym zostaje zbudowane/ustawione tymczasowo – na termin przebiegu imprezy targowej - stoisko spółki);
• koszt projektowania stoiska;
• zakup elementów zabudowy stoiska (ścianki działowe, witryny, stoły, krzesła, półki, wydruk i zamontowanie elementów graficznych i dekoracyjnych, podłączenie mediów na stoisku (najczęściej prądu) u organizatora tarów lub spółki zabudowującej;
• wykonanie montażu, zabudowy i demontażu stoiska przez spółki zewnętrzne;
• przewóz wzorów wystawienniczych na stoisko przez firmę spedycyjną;
• dojazd pracowników spółki na targi (transport drogowy/lotniczy);
• zakwaterowanie i wyżywienie pracowników spółki podczas wyjazdu służbowego na targi;
• dodatkowe koszty uczestnictwa w targach, ubezpieczenia majątkowe wzorów i stoiska, inne koszty takie jak wypożyczenie samochodu lub/i przejazdy pracowników komunikacją miejską w kraju/miejscowości, gdzie odbywają się targi.

2. Wszystkie koszty uczestnictwa w targach opisane w stanie faktycznym należy uznać za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 1 u.p.d.o.p.

3. Działania promocyjno-informacyjne Spółka prowadzi w celu dotarcia do aktualnej i potencjalnej grupy docelowej wykorzystuje głównie internet. Prowadzone są kanały na (…), (…), (…) oraz (…). Platformy te muszą być regularnie zasilane filmami instruktażowymi, nagrywanymi i montowanymi przez firmy zewnętrzne. Treści statyczne oraz materiały video są następnie promowane przez wykorzystanie płatnej reklamy prowadzonej przez poszczególne platformy. Spółka wykorzystuje także znanych, wysokozasięgowych Influencerów zapraszając ich do współtworzenia treści video za określone wynagrodzenie.

Koszty działań informacyjno-promocyjnych obejmują przed wszystkim:

• zakup powierzchni reklamowych na portalach branżowych fryzjerskich i portalach o tematyce pielęgnacji włosów - na zakupionej powierzchni umieszczane są banery (infografiki słowo + obraz) reklamujące produkty spółki oraz artykuły podające rozszerzoną informację o produktach spółki z przekierowaniem do strony internetowej i do sklepu internetowego;
• przygotowanie strony internetowej - aktualizacja i rozbudowa strony o bardziej wydajne mechanizmy dodawania nowych produktów i artykułów na blogu spółki - działanie wymaga napisania nowych tekstów, krótszych i w bardziej przystępnej formie, pozwalających na szybkie odnalezienie szukanej informacji, dodanie wyszukiwarki pozwalającej w kilku krokach określić potrzeby włosów i dobrać odpowiednie do nich produkty;
• koszty publikacji prasowych - redagowanie i promowanie treści informacyjnych dotyczących produktów spółki w tytułach prasowych czytanych i przeglądanych przez grupę docelową (klientów i potencjalnych klientów) - zakupiona przestrzeń wypełniana jest płatną reklamą, artykułami nt. pielęgnacji i koloryzacji włosów ze wskazaniem produktów spółki, oraz poradami fryzjerów współpracujących ze spółką - ma to na celu edukowanie potencjalnych klientów oraz zachęcanie ich do testowania produktów spółki;
• koszty broszur, katalogów informacyjnych i ulotek - w celu rozszerzania grupy klientów oraz utrzymania dotychczasowych konieczne jest zebranie całej oferty firmy w katalogach, które przygotowywane są w trzech wersjach językowych - polskiej, angielskiej i rosyjskiej; nowe produkty spółki pojawiające się na rynku już po wydaniu katalogu zostają rozesłane do klientów w formie ulotki; produkty zaawansowane, które powinny być stosowane razem, np. jako kuracja w celu zapewnienia lepszego efektu, zostają umieszczone w broszurach wraz z podaniem szczegółowego sposobu użycia;

4. Wszystkie koszty działań promocyjno-informacyjnych opisane w stanie faktycznym należy uznać za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 1 u.p.d.o.p.

5. Przygotowanie dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów za granicami kraju, w szczególności certyfikacji towarów i rejestracji znaków towarowych oraz czynności powiązane z powyższymi procesami są dokonywane przez instytucje państwowe zarówno w kraju jak i za granicą. Obejmują m.in.: (…)

6. Wszystkie koszty przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów opisane w stanie faktycznym należy uznać za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 1 u.p.d.o.p.;

7. Koszty dostosowania opakowań produktów do wymagań klientów obejmują przede wszystkim zakup wytworzonych zgodnie z projektem klienta zindywidualizowanych dodatkowych etykiet (metek) i oklejeniu nimi gotowych produktów. Etykiety te są spersonalizowane, używane wyłącznie dla konkretnego klienta;

8. Wszystkie koszty dostosowania opakowań produktów opisane w stanie faktycznym należy uznać za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 1 u.p.d.o.p.

9. Dostosowanie opakowań produktów zgodnych z wymaganiami klientów jest realizowane z inicjatywy klientów spółki.

10. Spółka będzie uprawniona do odliczenia od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1000000 zł. w roku podatkowym.

11. Każdy wydatek, odliczony w ramach ulgi na ekspansję, udokumentowany będzie fakturą bądź rachunkiem oraz potwierdzeniem jego zapłaty.

Pytania

1.Czy wszystkie kwalifikowane koszty Spółka może zaliczyć 100% do ulgi na ekspansję, czy też powinna zaliczyć powyższe koszty proporcją sprzedaży produktów do towarów handlowych?

2.Czy do kosztów dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahenta możemy zaliczyć:

a)koszty tłumaczeń etykiet na język odbiorców zagranicznych?

b)koszty projektów graficznych, matryc do druku?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Spółka uważa, że może zaliczyć koszty kwalifikowane do ulgi na ekspansję w kwocie stanowiącej 98% wszystkich kosztów kwalifikowanych.

2.Spółka uważa, że do kosztów dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahenta może zaliczyć:

a) koszty tłumaczeń etykiet na język odbiorców zagranicznych.

b) koszty projektów graficznych, matryc do druku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:

Przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:

Przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

Podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Stosownie do art. 18eb ust. 5 ustawy o CIT:

Przy ustalaniu spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się wyłącznie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 18eb ust. 6 tej ustawy:

W przypadku gdy podatnik, który skorzystał z odliczenia, nie spełni warunku, o którym mowa w ust. 4, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.

Jak stanowi art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

Za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1)uczestnictwa w targach poniesione na:

a)organizację miejsca wystawowego,

b)zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c)zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

2)działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3)dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4)przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

5)przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.

Należy zauważyć, że powyższy katalog kosztów ponoszonych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uprawniający do ulgi ma charakter zamknięty. Ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.

Zgodnie z art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT:

Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

W myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT:

Koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy - zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 mln zł).

Podatnik będzie mógł zatem odliczyć wskazane poniżej koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):

• zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub
• osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub
• osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Projektowana ulga skierowana jest do podatników, u których w następstwie poniesienia określonych wydatków (m.in. związanych z uczestnictwem w targach, na których prezentowane są produkty, działaniami promocyjno-informacyjnymi, dostosowania opakowań produktów do wymagań klienta, a także przygotowaniem koniecznej dokumentacji), doszło do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów ze sprzedaży produktów wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych.

Mogą oni odliczyć takie koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi wykażą stosowny wzrost przychodów ze sprzedaży ww. produktów w okresie choćby w jednym z 2 lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia tych przychodów- dokonano odliczenia (tj. w Państwa przypadku roku 2023) w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów.

Ulga skierowana jest zarówno do przedsiębiorców osób fizycznych, jak i do osób prawnych. Zakłada odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków, będących kosztami podatkowymi w rozumieniu ustawy, poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów (w tym nieoferowanych dotychczas przez podatnika do sprzedaży), jak również związanych z osiągnięciem takich przychodów w przypadku produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju (rynku zbytu).

Należy zaznaczyć, że odtworzenie pełnej normatywnej treści przesłanki wzrostu przychodów wymaga uwzględnienia treści art. 18eb ust. 2 ustawy CIT. Regulacja ta zawiera definicję produktu, zgodnie z którą przez produkt na potrzeby przepisów o uldze na ekspansję należy rozumieć rzeczy wytworzone przez podatnika. Łączna interpretacja przywołanych przepisów prowadzi do wniosku, że dla celów weryfikacji, czy Spółka spełniła warunek wzrostu przychodów należy brać pod uwagę wyłącznie przychody ze sprzedaży (do podmiotów niepowiązanych) towarów wytworzonych przez podatnika. Dla celów powyższego, nie należy uwzględniać przychodów podatnika z prowadzonej działalności usługowej bądź przychody pochodzące ze sprzedaży rzeczy (przedmiotów materialnych) niepochodzących z własnej produkcji przedsiębiorcy.

Weryfikacja spełnienia przesłanki wzrostu przychodów powinna dokonywać się wyłącznie w oparciu o przychód osiągnięty przez podatnika ze sprzedaży wytworzonych w zakresie prowadzonej działalności produktów, których dotyczą koszty kwalifikowane. W świetle powyższego należy stwierdzić, że dla możliwości zastosowania ulgi na ekspansję niewystarczające jest osiągnięcie wzrostu przychodów, o którym mowa w treści art. 18eb ust. 4 ustawy CIT, ze sprzedaży wszystkich produktów oferowanych dotychczas przez podatnika. Nie zachowuje więc uprawnienia do uwzględnienia dla celów podatkowych odliczonych uprzednio kosztów podatnik, który nie zwiększył wartości sprzedaży produktów, których dotyczyły koszty kwalifikowane.

Wskazać należy, że katalog kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, uprawniających do ulgi, ma charakter zamknięty. Zatem, tylko te wydatki mogą być odliczone jako koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.

Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy dotyczące ulg i preferencje w opodatkowaniu należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Prawa do ulgi na ekspansję pozbawieni są podatnicy, którzy w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa wytwarzają określone produkty, jednak dokonują tego działając na zlecenie innego podmiotu a produkcja odbywa się według określonego przez zamawiającego wzoru. Z ulgi na ekspansję nie mogą skorzystać więc podatnicy, którzy co prawda wytwarzają określone produkty jednak produkty te nie zasilają ich oferty. W przedstawionych okolicznościach przedsiębiorca stojący za wyprodukowaniem danego produktu nie wprowadza go na rynek, nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich, nie ciąży na nim ryzyko ekonomiczne związane z wynikami sprzedaży tego dobra. W tym kontekście jego działalność ma charakter wyłącznie techniczny i w żaden sposób nie służy zdobywaniu bądź rozszerzaniu rynków zbytu. Tym samym nie koresponduje z założeniami, którymi kierował się ustawodawca wprowadzając do systemu preferencję podatkową w postaci ulgi na ekspansję.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że wyroby tzw. private label, czyli produkty pod specjalne zamówienie i pod marką klienta nie mogą korzystać z prawa do ulgi na ekspansję, tj. Spółka nie może skorzystać z tzw. ulgi na ekspansję w stosunku do przychodów i kosztów związanych z taką produkcją.

Zgodnie z przytoczonym powyżej art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów. Zauważyć należy, że użycie w powyższym przepisie sformułowania „w tym” wskazuje na przykładowe wyliczenie kosztów związanych z działaniami promocyjno-informacyjnymi. Przy czym podkreślenia wymaga, że w zawartych przykładach ustawodawca wskazał na działania, które w sposób bezpośredni służą promowaniu i informowaniu o produktach podatnika.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN https://sjp.pwn.pl/ promocja, to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia. Natomiast reklama, to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi. Natomiast pojęcie „reklama” wg „Słownika języka polskiego” pod red. M. Szymczyka (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 r.) oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję i inne podobne środki, np. plakaty, napisy i ogłoszenia służące temu celowi. Z kolei, informacja zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś.

Z kolei pod pojęciem usług reklamowych rozumie się wszelką działalność promocyjną, w wyniku której lub w trakcie której następuje przekazywanie treści mających za zadanie informować o istnieniu lub cechach oferowanych towarów lub usług w celu zwiększenia sprzedaży tych produktów. Usługi reklamowe mogą być wykonywane zarówno przez podmioty, które profesjonalnie zajmują się świadczeniem usług reklamowych, jak i podmioty, dla których wykonanie usługi reklamowej nie jest realizowane w ramach ich podstawowej działalności gospodarczej.

Ponadto odliczeniu w ramach ulgi podlegają wyłącznie koszty związane z samym etapem dostosowawczym (dot. dla przykładu rozróżnienia kolorystyki opakowań w zależności od kraju odbiorcy), a nie koszty ogólne produkcji (począwszy od etapu projektowego, poprzez wytworzenie przy zastosowaniu szerokiej gamy materiałów, a skończywszy na uzyskaniu gotowego opakowania, któremu dopiero w kolejnej fazie zostanie nadany np. indywidualny kolor właściwy dla danego kontrahenta).

Należy jeszcze raz podkreślić, że regulacje o charakterze ulg podatkowych, powinny być interpretowane wąsko, w myśl reguły interpretacyjnej exceptiones non sunt extendendae, zabraniającej rozszerzającej wykładni przepisów o charakterze wyjątkowym (a za takie należy uznać przepisy dotyczące ulg i zwolnień będące wyjątkami od zasady powszechności opodatkowania). Artykuł 18eb ust. 7 ustawy CIT zawiera katalog kosztów uzyskania przychodu objętych ulgą na ekspansję. Przywołane wyliczenie ma charakter zamknięty. Oznacza to, że kosztami uprawniającymi do skorzystania z ulgi na ekspansję są jedynie wydatki wyraźnie wskazane przez ustawodawcę w ramach przywołanych regulacji, a ich treść powinna być interpretowana ściśle.

Odnosząc się do wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT kosztów uczestnictwa w targach, należy wskazać, że ulga na ekspansję nie przysługuje względem innych kosztów związanych z transportem niż literalnie wskazane w tym przepisie. Wniosek ten wynika z uwzględnienia enumeratywnego charakteru wyliczenia kosztów kwalifikowanych oraz implikacji płynących z dyrektywy interpretacyjnej zakazującej rozszerzającej wykładni regulacji o charakterze wyjątkowym, do których należą unormowania poświęcone preferencjom podatkowym stanowiącym odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. W konsekwencji w ramach ulgi nie można odliczyć kosztów dojazdu samochodem (transport drogowy) do miejsca targów, wydatków na bilety komunikacją miejską w kraju/miejscowości, gdzie odbywają się targi czy też kosztów wypożyczenia samochodu.

W kwestii rozliczenia kosztów uposażeń pracowniczych należy wyjaśnić, że wydatki na zakup biletów lotniczych dla pracowników oraz koszty zakwaterowania i wyżywienia dla pracowników są jedynymi rodzajami kosztów pracowniczych, jakie mogą zostać odliczone w związku z zastosowaniem ulgi na ekspansję.

W zakresie rozumienia wydatków zidentyfikowanych w treści katalogu z pkt 2-5 ust. 7 art. 18eb ustawy o CIT, należy wskazać, że wydatki spełniają wymogi uznania ich za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu w ramach ulgi na ekspansję wyłącznie w sytuacji, gdy zostały poniesione na rzecz kontrahenta zewnętrznego (wykonawcy kontraktowego) oraz w zakresie enumeratywnie wymienionym w tym przepisie, z czego wynika, że odliczeniu nie podlegają koszty przeznaczone na realizację działań mających pośredni związek z kosztami określonymi w analizowanym katalogu.

W zakresie wydatków scharakteryzowanych w art. 18eb ust. 7 pkt 2-5 ustawy o CIT zakresem ulgi na ekspansję nie są więc objęte koszty wynagrodzeń pracowników.

Podkreślić również należy, że dokonując analizy wydatków pod kątem zastosowania ulgi na ekspansję trzeba uwzględnić w procesie wykładni funkcje oraz cele, którym służyło stworzenie interpretowanej preferencji w podatkach dochodowych. W tym kontekście zasadnym jest wskazać, że wprowadzenie przedmiotowej ulgi miało prowadzić nie tylko do zmniejszenia obciążenia podatkowego przedsiębiorców korzystających z ulgi i tym samym poprawienia ich indywidualnego położenia. Przyczyny leżące u podstaw ustanowienia ulgi na ekspansję należy odczytywać w szerszym kontekście, czemu dał wyraz sam ustawodawca w treści uzasadnienia ustawy dającej początek niniejszej uldze. W części uzasadnienia poświęconego analizowanym przepisom wskazano, iż zasadność wprowadzenia projektowanej ulgi należy odczytywać również w aspekcie społeczno-ekonomicznym. Odwołanie się do celów leżących u podstaw wprowadzenia ulgi na ekspansję dowodzi, że przedmiotowa preferencja miała oddziaływać nie tylko jednostkowo na przedsiębiorców korzystających z ulgi, ale również powinna wywierać pozytywny wpływ na całość gospodarki. Zamierzony przez ustawodawcę, holistyczny efekt zostanie zrealizowany wyłącznie przy założeniu, że beneficjentami ulgi na ekspansję nie są jedynie podmioty korzystające z niej w swym rozliczeniu podatkowym, ale także ich kontrahenci, którzy świadcząc usługi bądź dostarczając towary, o których mowa w pkt 2-5 ust. 7 art. 18eb ustawy CIT uzyskują w zamian środki na rozwój własnych przedsiębiorstw.

Podkreślenia wymaga, że na gruncie prawa podatkowego obowiązuje prymat wykładni gramatycznej (językowej). W granicach wykładni obowiązujących przepisów prawa nie mieści się taka ich interpretacja, która prowadzi do wykreowania nowych norm prawnych, niezawartych w przepisach. Każda bowiem wykładnia powinna się sytuować w ramach możliwego sensu językowego danego pojęcia czy wyrażenia (por. np. wyrok NSA z 16 czerwca 2021 r., III FSK 32/21 i z 19 września 2018 r., I GSK 2788/18, CBOSA). Odstąpienie przez interpretatora od sensu literalnego przepisu jest uzasadnione wyłącznie szczególnie ważnymi powodami. Takimi powodami mogą być np. wartości konstytucyjne. Na gruncie prawa podatkowego kierowanie się wykładnią celowościową, to jest z pominięciem woli „historycznego” prawodawcy, w oderwaniu od innych rodzajów wykładni, może prowadzić do wypaczenia rzeczywistych intencji prawodawcy, dowolności w stosowaniu prawa i do związanej z nią utraty poczucia pewności prawnej (R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 112 i n.; por. uchwałę NSA z 29 maja 2000 r., FPS 2/00, ONSA 2001/1/2, M. Podat. 2000/7/3, Pr. Gosp. 2000/10/25, Glosa 2000/10/37, POP 2001/5/131, M. Prawn. 2000/10/643).

Ulga zawarta w art. 18eb ustawy o CIT stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. W tym przedmiocie znane jest stanowisko sądownictwa, zgodnie z którym wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania, a więc przy wykładni przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych nie jest dopuszczalne posługiwanie się wykładnią rozszerzającą. Tego rodzaju interpretacja kłóciłaby się bowiem z wyrażoną w art. 84 Konstytucji zasadą powszechności opodatkowania (przykładowo: wyrok NSA z 14 maja 2015 r., sygn. akt II FSK 94/14).

Ad. 1

Przedmiotem wątpliwości Spółki jest w pierwszej kolejności kwestia ustalenia, czy opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wszystkie kwalifikowane koszty Spółka może zaliczyć 100% do ulgi na ekspansję, czy też powinna zaliczyć powyższe koszty proporcją sprzedaży produktów do towarów handlowych.

Ustalając czy wskazane przez Państwa koszty stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT należy pamiętać, że katalog kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, uprawniających do ulgi, ma charakter zamknięty. Zatem, tylko wydatki w nim wskazane mogą być odliczone jako koszty kwalifikowane. Jednocześnie ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.

Zgodnie z powołanym na wstępie art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT,

za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:

1) uczestnictwa w targach poniesione na:

a) organizację miejsca wystawowego,

b) zakup biletów lotniczych dla pracowników,

c) zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników;

2) działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;

3) dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;

4) przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;

W odniesieniu do poniesionych przez Spółę kosztów działań promocyjno-informacyjnych należy jeszcze raz podkreślić, że katalog kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, uprawniających do ulgi, ma charakter zamknięty. Odliczeniu zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT będą podlegały tylko działania ściśle związane z ww. punktem.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wskazują Państwo, że działania promocyjno-informacyjne Spółka prowadzi w celu dotarcia do aktualnej i potencjalnej grupy docelowej wykorzystuje głównie internet. Prowadzone są kanały na (…), (…), (…) oraz (…). Platformy te muszą być regularnie zasilane filmami instruktażowymi, nagrywanymi i montowanymi przez firmy zewnętrzne. Treści statyczne oraz materiały video są następnie promowane przez wykorzystanie płatnej reklamy prowadzonej przez poszczególne platformy. Spółka wykorzystuje także znanych, wysokozasięgowych Influencerów zapraszając ich do współtworzenia treści video za określone wynagrodzenie.

Koszty działań informacyjno-promocyjnych obejmują przed wszystkim:

• zakup powierzchni reklamowych na portalach branżowych fryzjerskich i portalach o tematyce pielęgnacji włosów - na zakupionej powierzchni umieszczane są banery (infografiki słowo + obraz) reklamujące produkty spółki oraz artykuły podające rozszerzoną informację o produktach spółki z przekierowaniem do strony internetowej i do sklepu internetowego;
• przygotowanie strony internetowej - aktualizacja i rozbudowa strony o bardziej wydajne mechanizmy dodawania nowych produktów i artykułów na blogu spółki - działanie wymaga napisania nowych tekstów, krótszych i w bardziej przystępnej formie, pozwalających na szybkie odnalezienie szukanej informacji, dodanie wyszukiwarki pozwalającej w kilku krokach określić potrzeby włosów i dobrać odpowiednie do nich produkty;
• koszty publikacji prasowych - redagowanie i promowanie treści informacyjnych dotyczących produktów spółki w tytułach prasowych czytanych i przeglądanych przez grupę docelową (klientów i potencjalnych klientów) - zakupiona przestrzeń wypełniana jest płatną reklamą, artykułami nt. pielęgnacji i koloryzacji włosów ze wskazaniem produktów spółki, oraz poradami fryzjerów współpracujących ze spółką - ma to na celu edukowanie potencjalnych klientów oraz zachęcanie ich do testowania produktów spółki;
• koszty broszur, katalogów informacyjnych i ulotek - w celu rozszerzania grupy klientów oraz utrzymania dotychczasowych konieczne jest zebranie całej oferty firmy w katalogach, które przygotowywane są w trzech wersjach językowych - polskiej, angielskiej i rosyjskiej; nowe produkty spółki pojawiające się na rynku już po wydaniu katalogu zostają rozesłane do klientów w formie ulotki; produkty zaawansowane, które powinny być stosowane razem, np. jako kuracja w celu zapewnienia lepszego efektu, zostają umieszczone w broszurach wraz z podaniem szczegółowego sposobu użycia;

Internetowy słownik języka polskiego wskazuje, że „promocja” to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań. Z kolei „informacja” to „to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś”. Ponieważ w przepisie art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT mowa o działaniach promocyjno-informacyjnych, zatem odliczeniu w ramach ulgi podlegają wyłącznie wydatki, które mają charakter zarówno promocyjny jak i informacyjny. Ponadto ustawodawca w powołanej regulacji wymienia formy działań promocyjno-informacyjnych takie jak: zakup przestrzeni reklamowej, przygotowanie strony internetowej, publikacje prasowe, broszury, katalogi informacyjne i ulotki dotyczące produktów, w ramach których poniesione wydatki może odliczyć podatnik korzystający z ulgi na ekspansję.

Wobec powyższego wskazane koszty oprócz wynagrodzenia influencerów należy uznać za wydatki poniesione na działania promocyjno-informacyjne w rozumieniu art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy.

Natomiast, wydatki na wynagrodzenia influencerów wykraczają poza literalne brzmienie art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT.

Odnośnie kosztów uczestnictwa w targach wskazują Państwo, że ww. wydatki obejmują m.in. koszty uczestnictwa w wiodących międzynarodowych targach branżowych (…) oraz (…), na które składają się m.in.:

• wypożyczenie (zakup do wykorzystania) u organizatorów lub operatorów imprez targowych przestrzeni wystawienniczej (przestrzeni mierzonej po podłodze w pawilonie targowym, na którym zostaje zbudowane/ustawione tymczasowo – na termin przebiegu imprezy targowej - stoisko spółki);
• koszt projektowania stoiska;
• zakup elementów zabudowy stoiska (ścianki działowe, witryny, stoły, krzesła, półki, wydruk i zamontowanie elementów graficznych i dekoracyjnych, podłączenie mediów na stoisku (najczęściej prądu) u organizatora tarów lub spółki zabudowującej;
• wykonanie montażu, zabudowy i demontażu stoiska przez spółki zewnętrzne;
• przewóz wzorów wystawienniczych na stoisko przez firmę spedycyjną;
• dojazd pracowników spółki na targi (transport lotniczy);
• zakwaterowanie i wyżywienie pracowników spółki podczas wyjazdu służbowego na targi;

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, organ wskazuje, że ww. wydatki mieszczą się w katalogu wydatków wskazanych w art. 18eb ust. 7 pkt 1 i mogą stanowić koszty kwalifikowane tzw. ulgi na ekspansję.

Natomiast do kosztów uczestnictwa w targach nie można zaliczyć wydatków na:

• dojazd pracowników spółki na targi (transport drogowy);
• dodatkowe koszty uczestnictwa w targach, ubezpieczenia majątkowe wzorów i stoiska, inne koszty takie jak wypożyczenie samochodu lub/i przejazdy pracowników komunikacją miejską w kraju/miejscowości, gdzie odbywają się targi.

Powyższe wydatki nie zostały wprost zidentyfikowane w pkt 1 art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT. Wykazują pośredni związek z kosztami określonymi we wskazanym przepisie, o czym mogą świadczyć użyte przez Spółkę sformułowania: „dodatkowe koszty uczestnictwa w targach”. Należy zauważyć, że art. 18eb ust. 7 pkt 1 uznaje za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów tylko koszty uczestnictwa w targach polegające na organizacji miejsca wystawowego, zakupie biletów lotniczych oraz koszty zakwaterowania i wyżywienia pracowników. Zakres tego przepisu nie obejmuje innych kosztów oprócz tych, które zostały w nim wyraźnie wskazane. Zatem koszty nie wymienione wprost w przywołanej regulacji i przeznaczone na realizację działań mających pośredni związek z wydatkami w nim wymienionymi, nie podlegają/nie będą podlegać odliczeniu w ramach ulgi na ekspansję.

W ramach tzw. ulgi na ekspansję ponoszą Państwo także koszty przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów za granicami kraju, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych które obejmują:

(…)

W przypadku powyższych kosztów wydatki te będą mogli Państwo zaliczyć do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 4 ustawy CIT, w zakresie w jakim dotyczą działań związanych z przygotowaniem dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, a więc w sytuacji gdy poniesienie tych wydatków jest niezbędne dla uzyskania certyfikatów towaru umożliwiających sprzedaż produktu.

Wskazują Państwo także, że w ramach tzw. ulgi na ekspansję ponoszą Państwo także koszty dostosowania opakowań do wymagań klienta obejmują przede wszystkim zakup wytworzonych zgodnie z projektem klienta zindywidualizowanych dodatkowych etykiet (metek) i oklejeniu nimi gotowych produktów. Etykiety te są spersonalizowane, używane wyłącznie dla konkretnego klienta

Zgodnie z powołanym powyżej art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT,

za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że odliczeniu, zgodnie z powołanym powyżej przepisem, mogą podlegać jedynie koszty, które dostosowują opakowania do wymagań zgłaszanych przez Państwa kontrahentów.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że dostosowanie opakowań produktów zgodnych z wymaganiami klientów jest realizowane z inicjatywy klientów spółki.

W związku z powyższym, ponoszenie powyższych kosztów będzie uprawniać Państwa do skorzystania z odliczenia w ramach ulgi na ekspansję. Potwierdzenie takiego stanowiska znajdujemy również w udzielonej przez Ministerstwo Finansów odpowiedzi dla dziennikarzy z 24 stycznia 2022 r. Ministerstwo wyjaśniło w niej, że:

odliczeniu w ramach ulgi podlegają wyłącznie koszty związane z samym etapem dostosowawczym (dot. dla przykładu rozróżnienia kolorystyki opakowań w zależności od kraju odbiorcy), a nie koszty ogólne produkcji (począwszy od etapu projektowego, poprzez wytworzenie przy zastosowaniu szerokiej gamy materiałów, a skończywszy na uzyskaniu gotowego opakowania, któremu dopiero w kolejnej fazie zostanie nadany np. indywidualny kolor właściwy dla danego kontrahenta).

Z uwagi na możliwość odliczenia w ramach ulgi na ekspansję wyłącznie kosztów poniesionych w celu zwiększenia sprzedaży określonych rodzajów towarów podatnik będzie uprawniony jedynie do odliczenia takiej ich części, która dotyczy produktów w rozumieniu art. 18eb ust. 4 ustawy CIT. W celu określenia tych wartości należy ustalić w jakiej proporcji ma się ogół poniesionych przez podatnika wydatków do kosztów kwalifikowanych dotyczących produktów, które korzystają z preferencyjnego traktowania w ramach ulgi na ekspansję. Jednakże stwierdzenie poprawności przyporządkowania może nastąpić tylko w postępowaniu podatkowym.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, dotyczące ustalenia, czy wszystkie kwalifikowane koszty Spółka może zaliczyć 100% do ulgi na ekspansję, czy też powinna zaliczyć powyższe koszty proporcją sprzedaży produktów do towarów handlowych należy uznać w części za prawidłowe i w części za nieprawidłowe.

Ad. 2

Zgodnie z powołanym powyżej art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT,

za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że odliczeniu, zgodnie z powołanym powyżej przepisem, mogłyby podlegać jedynie koszty, które dostosowują opakowania do wymagań zgłaszanych przez Państwa kontrahentów. Zatem, w przypadku, kiedy ponosiliby Państwo koszty opracowania nowych opakowań dla produktów, które są wprowadzane do oferty sprzedażowej z Państwa inicjatywy, odliczenie nie będzie przysługiwać.

Tym samym, wskazać należy, że do wydatków uprawniających do skorzystania z ulgi na ekspansję, będą mogli zaliczyć Państwo wydatki poniesione na tłumaczenia etykiet na język odbiorców zagranicznych oraz koszty projektów graficznych, matryc do druku, o ile konieczność ich poniesienia będzie wynikała z konieczności dostosowania opakowania do wymagań zgłaszanych przez Państwa kontrahentów, a nie z Państwa inicjatywy.

Jak wynika bowiem z uzupełnienia wniosku, wydatki na tłumaczenia etykiet na język odbiorców zagranicznych zostaną przez Państwa poniesione w celu dostosowania opakowania do wymagań z inicjatywy klientów spółki.

Tym samym powyższe wydatki będą mogli Państwo zaliczyć do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy CIT, w zakresie w jakim dotyczą działań związanych z dostosowaniem opakowań produktów do wymagań kontrahentów dotyczących produktów.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się natomiast do wskazanych przez Państwa we wniosku wyliczeń procentowych tut. Organ informuje, że zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Rolą Organu interpretacyjnego jest bowiem wydanie interpretacji prawa podatkowego. W związku z powyższym tut. Organ nie może odnieść się do wskazanych przez Państwa wyliczeń procentowych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.).