1. Czy Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia dochodu osiągniętego w okresie od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r. o wysokość nieodliczonej straty poniesionej przez Wnioskodawcę w okresie od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r.? 2. W przypadku potwierdzenia stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1, czy odliczenie straty poniesionej w roku podatkowym trwającym od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r. od dochodu osiągniętego w okresie od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r., powinno nastąpić poprzez złożenie korekty zeznania za okres od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r.?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

- czy Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia dochodu osiągniętego w okresie od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r. o wysokość nieodliczonej straty poniesionej przez Wnioskodawcę w okresie od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r.

- w przypadku potwierdzenia stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1, czy odliczenie straty poniesionej w roku podatkowym trwającym od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r. od dochodu osiągniętego w okresie od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r., powinno nastąpić poprzez złożenie korekty zeznania za okres od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Do dnia 30 czerwca 2022 r. Spółka prowadziła działalność w formie spółki komandytowej. W dniu 1 lipca 2022 r. doszło rejestracji przekształcenia Spółki w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

W związku z przekształceniem, Spółka zamknęła księgi rachunkowe na dzień 30 czerwca 2022 r. oraz sporządziła śródroczne sprawozdanie finansowe za okres od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r. W związku z przekształceniem i zamknięciem ksiąg rachunkowych, doszło również do zakończenia roku podatkowego Spółki, który trwał od 1 stycznia do 30 czerwca 2022 r. Spółka sporządziła za ten okres zeznanie podatkowego CIT-8, w którym wykazała dochód podlegający opodatkowaniu. W konsekwencji przekształcenia, Spółka rozpoczęła nowy rok podatkowy od 1 lipca 2022 r.

Następnie, Spółka podjęła decyzje o wyborze formy opodatkowania w postaci ryczałtu od dochodów spółek kapitałowych, o którym mowa w rozdziale 6b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm., dalej: „Ustawa CIT”) (dalej: „Ryczałt”) od dnia 1 sierpnia 2022 r. Spółka spełniała przesłanki określone w art. 28j Ustawy CIT oraz dokonała takiego wyboru w ustawowym terminie, składając do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego zawiadomienie ZAW-RD o wyborze opodatkowania Ryczałtem w okresie od 1 sierpnia 2022 r. do 31 grudnia 2025 r. Wnioskodawca zamierza korzystać z opodatkowania Ryczałtem przez okres co najmniej 4 lat podatkowych.

W związku z wyborem Ryczałtu od 1 sierpnia 2022 r., Spółka zamknęła księgi rachunkowe na dzień 31 lipca 2022 r. oraz sporządziła śródroczne sprawozdanie finansowe za okres od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r. W związku z wyborem Ryczałtu, doszło również do zakończenia roku podatkowego Spółki, który trwał od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r. Spółka sporządziła za ten okres zeznanie podatkowego CIT-8, w którym wykazała stratę podatkową wraz z załącznikiem CIT-KW, dotyczącym informacji o przychodach podatkowych oraz kosztach uzyskania przychodów wynikających z różnic ich ujmowania dla celów podatkowych i rachunkowych jako przychody i koszty, przed przejściem na mechanizm opodatkowania Ryczałtem.

W roku podatkowym Spółki poprzedzającym rozpoczęcie korzystania z Ryczałtu, który trwał od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r., Spółka podlegając klasycznym zasadom rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych poniosła stratę podatkową. Strata podatkowa poniesiona za rok podatkowy od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r. ze względu na rozpoczęcie korzystania z Ryczałtu od 1 sierpnia 2022 r. nie została dotychczas odliczona przez Wnioskodawcę. Opisana powyżej strata poniesiona za okres od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r. i dochód podatkowy za okres od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r. pochodziły z pozostałych źródeł i nie pochodziły ze źródła zyski kapitałowe. Spółka chciałaby rozliczyć stratę podatkową poniesioną w roku podatkowym od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r. z dochodem uzyskanym przez Spółkę w okresie od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r.

Pytanie

1.Czy Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia dochodu osiągniętego w okresie od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r. o wysokość nieodliczonej straty poniesionej przez Wnioskodawcę w okresie od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r.?

2.W przypadku potwierdzenia stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1, czy odliczenie straty poniesionej w roku podatkowym trwającym od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r. od dochodu osiągniętego w okresie od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r., powinno nastąpić poprzez złożenie korekty zeznania za okres od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do obniżenia dochodu osiągniętego w okresie 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r. o wysokość nieodliczonej straty poniesionej przez Wnioskodawcę w okresie od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 Ustawy CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 7 ust. 5 Ustawy CIT, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, może:

 - obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

- obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym, że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Na podstawie art. 7 ust. 7 Ustawy CIT, podatnik, który w latach podatkowych poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek osiągnął stratę ze źródła przychodów i nabył prawo do jej odliczenia na podstawie ust. 5:

- może obniżyć o wysokość tej nieodliczonej straty dochód ze źródła przychodów uzyskany w 2 latach podatkowych bezpośrednio poprzedzających pierwszy rok opodatkowania Ryczałtem, pod warunkiem stosowania tego opodatkowania przez okres co najmniej 4 lat podatkowych;

- traci prawo do tego odliczenia, począwszy od pierwszego roku opodatkowania Ryczałtem.

Zauważyć należy, że art. 7 ust. 7 Ustawy CIT stanowi odrębną od art. 7 ust. 5 Ustawy CIT podstawę rozliczania strat. W konsekwencji odliczenie, o którym mowa w art. 7 ust. 7 Ustawy CIT nie jest ograniczone żadnymi warunkami jakie zostały wskazane w art. 7 ust. 5 Ustawy CIT.

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 7 ust. 7 pkt 1 Ustawy CIT, podatnik może obniżyć o wysokość nieodliczonej straty dochód ze źródła przychodów uzyskany w 2 latach podatkowych bezpośrednio poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Zatem dopuszczalne jest rozliczenie straty z dochodem osiągniętym przez podatnika w roku poprzedzającym rok podatkowy, w którym osiągnięto tę stratę. Szczególne zasady odliczenia straty podatkowej zostały przedstawione w „Przewodniku do Ryczałtu od dochodów Spółek” z 23 grudnia 2021 r. (dalej: „Przewodnik”), w którym wskazano: „Odliczenie na podstawie art. 7 ust. 7 ustawy o CIT nie jest ograniczone żadnymi warunkami jakie zostały wskazane w art. 7 ust. 5 ustawy o CIT. Oznacza to, że strata nieodliczona na podstawie art. 7 ust. 5 ustawy o CIT może zostać w całości odliczona na podstawie art. 7 ust. 7 ustawy o CIT, o ile podatnik wypracował dochód pozwalający na takie pełne odliczenie”.

Przenosząc powyższe na grunt omawianej sprawy, z racji tego, iż Spółka z dniem 1 sierpnia 2022 r. rozpoczęła korzystanie z Ryczałtu, to za dopuszczalne, na podstawie art. 7 ust. 7 pkt 1 Ustawy CIT, należy uznać rozliczenie przez Spółkę straty powstałej w roku podatkowym trwającym od 1 lipca 2023 r. do 31 lipca 2023 r. z dochodem osiągniętym w roku podatkowym trwającym od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r. Wynika to, z faktu, iż Wnioskodawca, rok podatkowy w którym Wnioskodawca poniósł stratę podatkową z danego źródła przychodów, tj. rok podatkowy trwający od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r., jest rokiem podatkowym poprzedzającym pierwszy rok opodatkowania Ryczałtem. Ponadto, Wnioskodawca osiągnął dochód w przynajmniej jednym z dwóch lat podatkowych, bezpośrednio poprzedzających pierwszy rok opodatkowania Ryczałtem, tj. osiągnął dochód do opodatkowania, od którego zapłacił należny CIT w roku podatkowym trwającym od 1 stycznia 2022r. do 30 czerwca 2022 r.

Wnioskodawca podkreśla również, że zamierza korzystać z opodatkowania Ryczałtem przez okres co najmniej 4 lat podatkowych, w związku z czym jego zdaniem spełniona została dyspozycja art. 7 ust. 7 pkt 1 Ustawy CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe oznacza, iż za spełnione należy uznać wszystkie przesłanki wskazane w art. 7 ust. 7 pkt 1 Ustawy CIT, a w konsekwencji, Wnioskodawca nabył prawo do odliczenia straty wykazanej w roku podatkowym trwającym od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r. od dochodu wykazanego w roku podatkowym trwającym od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r.

Ponadto, zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 4 Ustawy CIT, przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się strat przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych

- w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę.

Natomiast na podstawie art. 4a pkt 21 lit. a i c Ustawy CIT, spółkami w rozumieniu tej ustawy są zarówno spółki z o.o. jak i spółki komandytowe. Tym samym przepis ten pozwala na rozliczenie straty spółki komandytowej w ramach spółki z o.o. powstałej z jej przekształcenia. W opinii Wnioskodawcy, oznacza to, że na możliwość rozliczenia straty nie wpływa fakt, że strata została poniesiona przez Spółkę działającą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością a dochód do opodatkowania został wygenerowany jeszcze przez spółkę komandytową. Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do obniżenia dochodu podatkowego osiągniętego w okresie 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r. o wysokość nieodliczonej straty poniesionej przez Wnioskodawcę w okresie od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku potwierdzenia stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1, odliczenie straty poniesionej w roku podatkowym trwającym od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r. od dochodu osiągniętego w okresie od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r., powinno nastąpić poprzez złożenie korekty zeznania za okres od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r.

Szczególne zasady odliczenia straty podatkowej w oparciu o przepisy art. 7 ust. 7 Ustawy CIT, przedstawione zostały w Przewodniku, w którym wskazano, że: „Odliczenie straty na podstawie art. 7 ust. 7 ustawy o CIT od dochodu osiągniętego w roku podatkowym poprzedzającym pierwszy rok stosowania ryczałtu, podatnik dokonuje w zeznaniu podatkowym składanym za ten rok podatkowy. Natomiast dokonując odliczenia straty na podstawie art. 7 ust. 7 ustawy o CIT za drugi rok bezpośrednio poprzedzający pierwszy rok stosowania ryczałtu, podatnik jest zobowiązany złożyć korektę zeznania podatkowego”.

W opinii Wnioskodawcy, powyższe oznacza, że Spółka odliczając stratę podatkową poniesioną w roku podatkowym trwającym od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r. od dochodu osiągniętego w okresie od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r., powinna złożyć korektę zeznania za okres od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r.

Końcowo należy wskazać, iż stanowisko przyjęte przez Wnioskodawcę potwierdzają organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, zostały one zaprezentowane w:

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 maja 2023 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.748.2022.2.AR,

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 grudnia

2023 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.459.2023.1.AS.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zasady przekształcania spółek prawa handlowego regulują przepisy ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.; dalej: „ksh”).

W myśl art. 1 § 2 ksh:

Stosownie do art. 4 § 1 ksh:

Zgodnie z art. 551 § 1 ksh:

Z treści art. 552 i art. 553 ksh, wynikają podstawowe skutki przekształcenia, a mianowicie określone w tych przepisach zasady tzw. sukcesji uniwersalnej.

W myśl art. 552 ksh:

Na podstawie art. 553 ksh:

Kwestię sukcesji praw i obowiązków podatkowych, związanych z przekształceniem spółek, reguluje ustawa z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm., dalej: „Op”).

Zgodnie z art. 93a § 1 Op:

Stosownie do art. 93a § 2 pkt 1 Op:

Treść art. 93e Op wskazuje, że:

Natomiast art. 4a pkt 14 i pkt 21 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”) stanowi, że:

W myśl art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT:

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT:

Treść art. 7 ust. 4 ustawy o CIT stanowi, że:

W myśl art. 7 ust. 5 ww. ustawy:

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca został przekształcony ze spółki komandytowej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. W dniu 1 lipca 2022 r. doszło do rejestracji przekształcenia spółki komandytowej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Od 1 sierpnia 2022 roku spółka korzysta z opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. Estoński CIT).

Z uwagi na powyższe doszło do dwukrotnego zamknięcia ksiąg rachunkowych:

1)w związku z przekształceniem spółki komandytowej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością,

2)w związku z przejściem na tzw. Estoński CIT.

Zamknięcie ksiąg rachunkowych spowodowało, że powstały dwa następujące lata podatkowe, tj. od 1 stycznia 2022 roku do 30 czerwca 2022 roku (spółka komandytowa osiągnęła dochód) oraz od 1 lipca 2022 roku do 31 lipca 2022 roku (spółka z o.o. poniosła stratę).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia czy Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia dochodu osiągniętego w okresie od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r. o wysokość nieodliczonej straty poniesionej w okresie od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r.

oraz czy odliczenie straty powinno nastąpić poprzez złożenie korekty zeznania za okres od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r.

Z treści art. 93e Op wynika, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią lex specialis do przepisów Ordynacji podatkowej. Zatem, regulacje dotyczące przekształceń spółek zawarte w art. 93a Op należy odczytywać łącznie z art. 4a ustawy o CIT, a w zakresie rozliczenia strat podatkowych również z art. 7 ustawy o CIT.

W związku z powyższym, wskazany w art. 7 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT wyjątek będzie miał zastosowanie w odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, ponieważ podmiot przekształcany – spółka komandytowa – był spółką w rozumieniu art. 4a ustawy o CIT i  został przekształcony w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Zatem Wnioskodawca został przekształcony ze spółki w inną spółkę.

W  myśl natomiast z art. 7 ust. 7 ustawy o CIT:

Zauważyć należy, że art. 7 ust. 7 ustawy o CIT stanowi odrębną od art. 7 ust. 5 tej ustawy podstawę rozliczania strat. W konsekwencji odliczenie, o którym mowa w art. 7 ust. 7 ustawy o CIT nie jest ograniczone żadnymi warunkami jakie zostały wskazane w art. 7 ust. 5 ustawy o CIT.

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 7 ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, podatnik może obniżyć o wysokość nieodliczonej straty dochód ze źródła przychodów uzyskany w 2 latach podatkowych bezpośrednio poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Zatem dopuszczalne jest rozliczenie straty z dochodem osiągniętym przez podatnika w roku poprzedzającym rok podatkowy, w którym osiągnięto tę stratę.

Szczególne zasady odliczenia straty podatkowej zostały przedstawione w „Przewodniku do Ryczałtu od dochodów Spółek” z 23 grudnia 2021 roku, w którym wskazano:

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, należy uznać za dopuszczalne na podstawie art. 7 ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT rozliczenie straty powstałej w roku podatkowym trwającym od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r. z dochodem osiągniętym w roku podatkowym trwającym od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r. przez Wnioskodawcę, który z dniem 1 sierpnia 2022 r. wybrał opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek, w części, w jakiej umożliwia to wysokość wypracowanego przez Wnioskodawcę dochodu w roku podatkowym trwającym od 1 stycznia 2022 roku do 30 czerwca 2022 roku.

Mając powyższe na uwadze, w przedstawionym we wniosku opisie sprawy, Wnioskodawca na podstawie art. 7 ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT,  może odliczyć stratę poniesioną w roku podatkowym bezpośrednio poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (tj. w okresie od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r.) od dochodu uzyskanego w roku podatkowym poprzedzającym ten rok (tj. w okresie od 1 stycznia 2022 r. do 30 czerwca 2022 r.).

Odnosząc się do kwestii ustalenia czy odliczenie straty poniesionej powinno nastąpić poprzez złożenie korekty zeznania należy wskazać, że zgodnie z art. 81 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że z uwagi na wybór przez Wnioskodawcę z dniem 1 sierpnia 2022 r. opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek i powstania w roku podatkowym trwającym od 1 lipca 2022 r. do 31 lipca 2022 r. straty podatkowej, rozliczenie tej straty powinno nastąpić poprzez złożenie korekty zeznania za okres od 1 stycznia 2022 roku do 30 czerwca 2022 roku. Strata, o której mowa we wniosku powstała bowiem w roku poprzedzającym rok opodatkowania Spółki w formie ryczałtu od dochodów spółek, tj. w okresie wskazanym w art. 7 ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).