Uznanie czy wydatki Spółki poniesione na Sponsoring podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek oraz czy wydatki związane z opłaceniem faktur wystawionych przez Leasingodawców za udzielenie informacji organom ścigania na temat kierującego pojazdem lub innych zdarzeń związanych z pojazdem, w tym w postępowaniu mandatowym podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie uznania, czy:

• wydatki Spółki poniesione na Sponsoring podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek – jest prawidłowe;
• wydatki związane z opłaceniem faktur wystawionych przez Leasingodawców za udzielenie informacji organom ścigania na temat kierującego pojazdem lub innych zdarzeń związanych z pojazdem, w tym w postępowaniu mandatowym podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek wydatków na sponsoring oraz wydatków związanych z opłaceniem faktur wystawionych przez Leasingodawców za udzielenie informacji organom ścigania na temat kierującego pojazdem lub innych zdarzeń związanych z pojazdem.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o.o. jest firmą produkcyjną, w której przeważającą formą działalności jest (...). Spółka świadczy również usługi transportowe polegające na przewozie ładunków.

Spółka od dnia 01.02.2023 r. wybrała opodatkowanie w formie ryczałtu od dochodów spółek, na zasadach określonych w rozdziale 6b ustawy z dn. 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, /t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587/, dalej zwana „ustawą CIT”.

Spółka ponosi różnego rodzaju wydatki, w związku ma wątpliwość czy wydatki te powinny stanowić podstawę do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, zgodnie z art. 28m ustawy z dn. 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, jako dochód z ukrytych zysków lub wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Wydatki te obejmują transakcje związane z wydatkami na:

1.sponsoring,

2.opłacenie faktur leasingowych w związku z koniecznością udzielenia informacji organom ścigania na temat kierujących pojazdem.

1)Faktury za sponsoring.

Spółka zawierała i planuje zawierać umowy sponsoringu m.in. z takimi podmiotami jak:

a)Organizacje pożytku publicznego,

b)Uniwersytety i inne uczelnie,

c)Stowarzyszeń rejestrowych i zwykłe,

d)kluby sportowe,

e)ochotniczych straży pożarnych,

f)ewentualnie inne podmioty, które wystąpią o sponsorowanie.

Wydarzenia jakie w ramach umowy Spółka sponsoruje są to wydarzenia o charakterze m.in.:

• charytatywnym,
• kulturowym (współfinansowanie wydarzeń dla lokalnej społeczności: festyny, pikniki, dzień dziecka, obchody innych lokalnych uroczystości),
• ekologicznym,
• sportowym i rekreacyjnym,
• edukacyjnej i naukowej (konferencje, warsztaty),
• związanym z bezpieczeństwem publicznym,
• innej działalności związanej z danym podmiotem.

W przypadku Sponsoringu, Spółka przekazywała i zamierza przekazywać na rzecz określonego podmiotu określoną kwotę pieniędzy w zamian za świadczenie zwrotne w postaci usług o charakterze reklamowym, np. reklama foniczna, audiowizualna, banery reklamowe lub umieszczenie na stadionach, stronach internetowych oraz innych miejscach nazwy firmy Wnioskodawcy wraz z logo. Umowy sponsoringowe nierzadko umożliwiają również zaprezentowanie produktu Spółki określonym kręgom odbiorców, przeprowadzenie sondażu rynku czy badania marketingowego.

Działalność sponsoringowa Spółki wpisuje się w filozofię społecznej odpowiedzialności biznesu („CSR”), rozumianej jako zobowiązanie podmiotów gospodarczych do przyczyniania się do zrównoważonego rozwoju przy współpracy zatrudnionych, i ich rodzin oraz lokalnych społeczności. Spółka w ramach sponsoringu wspiera m.in. działania charytatywne, kulturowe, czy związane z bezpieczeństwem publicznym. W ten sposób lokalna społeczność zyskuje dostęp do lepszej infrastruktury użyteczności publicznej, czy zyskuje możliwość uczestniczenia w określonych inicjatywach (np. sportowych, kulturalnych). Przekazywane środki wspierają także akcje charytatywne, przez co Spółka we współpracy z organizacjami charytatywnymi wspiera także osoby najbardziej potrzebujące. W ten sposób przekazywane środki stanowią wyraz filozofii społecznej odpowiedzialności biznesu.

W zamian za to Spółka otrzymuje reklamę swojego przedsiębiorstwa, co przyczynia się do zwiększenia rozpoznawalności firmy, a co za tym idzie ma bezpośrednie przełożenie na przychody Spółki.

Przekazywane środki mają pozytywny wpływ na prowadzoną przez nią działalność gospodarczą, w ten sposób, że Spółka jest postrzegana jako podmiot odpowiedzialny społecznie. To z kolei daje wiele korzyści dla Wnioskodawcy, takich jak: budowa pozytywnego wizerunku wśród aktualnych oraz potencjalnych klientów oraz społeczności lokalnej.

Przekazywanie środków pozwala na nawiązywanie relacji z różnymi organizacjami, co z kolei powoduje rozpowszechnienie ogólnej świadomości społeczeństwa na temat działalności Spółki. Tym samym przekazywane środki powodują wzrost popularności i rozpoznawalności marki. Spółka często przekazuje środki na rzecz instytucji/osób z najbliższego otoczenia Spółki co powoduje wzrost zaufania lokalnej społeczności w tym organów samorządu terytorialnego do prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym środki tytułem sponsoringu nie są/nie będą bezpośrednio lub pośrednio przekazywane na rzecz udziałowców Spółki lub podmiotów bezpośrednio lub pośrednio powiązanych ze Spółką lub z udziałowcami Spółki.

2)Spółka ma zawarte umowy leasingu na samochody osobowe i ciężarowe, które wykorzystuje do działalności gospodarczej.

Zgodnie z postanowieniami umów oraz Tabelami opłat na rzecz Leasingodawców, Spółka jest zobowiązana do ponoszenia kosztów związanych z koniecznością udzielenia przez Leasingodawcę jako właściciela pojazdu wszelkiej informacji organom ścigania w związku z korzystaniem z pojazdów. Najczęściej ma to miejsce w przypadku otrzymania przez kierującego pojazdem mandatu, kontrolą prędkości stacjonarną lub przez tzw. fotoradar. Na podstawie zapisów umów leasingu Wnioskodawca otrzymywał i będzie otrzymywał od leasingodawców faktury tytułem udzielenia organom ścigania informacji o osobie. W związku z warunkami zawartych umów leasingowych Spółka zobowiązana była i będzie do uiszczenia płatności za otrzymane faktury. Opłata z powyższego tytułu jest opłatą mającą charakter administracyjny – za wykonanie dodatkowych czynności Leasingodawców związanych z zawartą umowa leasingu, ustalona w sposób ryczałtowy. Opłata ta nie zawiera w swojej wysokości kosztu mandatu, który płacony jest bezpośrednio przez Spółkę.

Pytania

1.Wydatki Spółki poniesione na Sponsoring podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek?

2.Czy wydatki związane z opłaceniem faktur wystawionych przez Leasingodawców za udzielenie informacji organom ścigania na temat kierującego pojazdem lub innych zdarzeń związanych z pojazdem, w tym w postępowaniu mandatowym podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek?

Państwa stanowisko w sprawie

UZASADNIENIE OGÓLNE:

Katalog dochodów podlegających opodatkowaniu ryczałtem został wymieniony w art. 28m ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: ustawa CIT). Stosownie do tego przepisu opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający:

1)wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:

a)do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub,

b)na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);

2)wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków);

3)wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);

4)nadwyżce wartości rynkowej składników przejmowanego majątku lub wniesionego w drodze wkładu niepieniężnego ponad wartość podatkową tych składników (dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku) - w przypadku łączenia, podziału, przekształcenia podmiotów lub wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;

5)sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) - w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem;

6)wartości przychodów i kosztów podlegających zgodnie z przepisami o rachunkowości zarachowaniu w roku podatkowym i uwzględnieniu w zysku (stracie) netto, które nie zostały uwzględnione w tym zysku (stracie) netto (dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych).

Stosownie do art. 28m ust. 3 ustawy o CIT przez ukryte zyski, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem. W szczególności do ukrytych zysków należy zakwalifikować darowizny, w tym prezenty i ofiary wszelkiego rodzaju (pkt 7 przywołanego przepisu).

Z definicji ukrytych zysków wynika, że są to świadczenia realizowane na rzecz udziałowców (wspólników/akcjonariuszy) podatnika estońskiego CIT lub na rzecz podmiotów powiązanych z udziałowcami lub z podatnikiem. Tym samym wskazane w art. 28 ust. 3 pkt 7 ustawy CIT darowizny mogą zostać uznane za ukryte zyski tylko w sytuacji gdy zostały zrealizowane na rzecz wspólników spółki opodatkowanej estońskim CIT lub na rzecz wskazanych podmiotów powiązanych.

Podmiotem powiązanym jest podmiot powiązany w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy CIT, przy czym wielkość udziałów i praw, o których mowa w art. 11a ust. 2 pkt 1 lit. a-c wynosi co do zasady co najmniej 5 %.

Zatem podmiotami powiązanymi na potrzeby stosowania regulacji o dochodach z ukrytych zysków są:

a)podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub

b)podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:

• ten sam inny podmiot lub
• małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub

c)spółkę niebędącą osobą prawną i jej wspólnika, lub,

ca) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, i jej komplementariusza, lub

cb) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 a, i jej wspólnika, lub

d)podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.

Zgodnie z art. 11a ust. 2 Ustawy o CIT przez wywieranie znaczącego wpływu rozumie się:

1)posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 5 %:

a)udziałów w kapitale lub

b)praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub

c)udziałów lub praw do udziału w zyskach, stratach, lub majątku, lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych, lub,

2)faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, lub

3)pozostawanie w związku małżeńskim albo występowanie pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego stopnia.

Kolejno ustawa CIT nie zawiera definicji wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3.

Jak wskazano w Przewodniku do Ryczałtu od dochodów spółek z dnia 23.12.2021 r. stanowiącym ogólne wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego dotyczące stosowania tych przepisów (objaśnienia podatkowe): „Sposób kwalifikacji tego dochodu uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1, wynikającą z praktyki podmiotu jak również bogatego orzecznictwa sądowo-administracyjnego. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą" nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów", jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą. Należy bowiem zwrócić uwagę, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżniają od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter.” (Przewodnik, str. 41 pkt 64).

Skoro ustawodawca na gruncie ustawy o CIT posługuje się dwoma odmiennymi podejściami, tj. kosztów uzyskania przychodów i wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, to nie jest zasadne przypisanie tym pojęciom takiego samego znaczenia. Należy przy tym mieć na względzie, iż co prawda w Przewodniku wskazano, że analiza konkretnego wydatku jako niezwiązanego z działalnością gospodarczą może zostać dokona z posiłkowym uwzględnieniem praktyki stosowania przepisów o kosztach uzyskania przychodów (oraz dorobku orzeczniczego wypracowanego na ich gruncie), niemniej każdorazowo wymaga to indywidualnej oceny danego wydatku.

Oznacza to, że ujęcie danego wydatku w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie będzie równoznaczne z automatycznym uznaniem go za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą.

Na potrzeby uznania wydatku za niezwiązany z działalnością gospodarczą istotny jest cel jego poniesienia, zatem nie można wykluczyć, iż niektóre z wydatków uznawanych na podstawie art. 16f ust. 1 ustawy o CIT za wyłączone z kosztów uzyskania przychodów, będą jednocześnie związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Ponadto brak możliwości utożsamiania wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą z katalogiem wydatków z art. 16 ust. 1 ustawy CIT, potwierdza również wykładnia literalna przepisów art. 16 ust. 1 oraz art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT. Wskazany art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT wprowadza na grunt przepisów ustawy CIT nowe pojęcie, jakim są wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą. Terminem tym z kolei nie posługuje się art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Tym samym przywołana treść obu przepisów wskazuje na fakt, iż inna jest ich dyspozycja. Jeden przepis odnosi się do wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, a drugi do wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

AD 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki Spółki poniesione na Sponsoring nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek z tytułu ukrytych zysków, gdyż nie są i nie będą one realizowane na rzecz wspólników Spółki lub podmiotów powiązanych ze Spółką lub z jej wspólnikami. Tym samym należy uznać, że nie jest spełniony podstawowy warunek uznania tych środków za ukryte zyski.

Kolejno Wnioskodawca wskazuje, że przekazywane przez Spółkę środki w ramach sponsoringu są związane z jej działalnością gospodarczą, gdyż w ramach współpracy w zakresie sponsoringu, Wnioskodawca otrzymuje wymierne, ekwiwalentne świadczenie w postaci usługi o charakterze reklamowym.

Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa). Wśród działań podejmowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, mających na celu kształtowanie popytu na oferowane przez nie towary, usługi bądź markę można wyróżnić sponsoring. Umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych. Sponsoring jest jedną z form promocji, polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji. Sponsoring uznawany jest za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty. Sponsorowanie ma także kształtować pozytywny wizerunek firmy i popularyzować jej nazwę na rynku. Zwiększenie popularności firmy może mieć wpływ na wzrost uzyskiwanych przez nią przychodów.

Ponadto sponsoring wpisuje się w działalność odpowiedzialną społecznie, gdyż buduje markę Wnioskodawcy, lojalność wobec niej, a także wpływa na pozytywny odbiór Spółki przez obecnych oraz potencjalnych pracowników i kontrahentów. W konsekwencji sponsoring pośrednio przyczyniają się do generowanych przez Spółkę przychodów i bezspornie należy uznać je za związane z działalnością gospodarczą.

W ocenie Wnioskodawcy oczywistym jest, iż środki przekazane w ramach sponsoringu wykazują związek z działalnością prowadzoną przez Spółkę, gdyż:

• reklamują markę Spółki,
• promują markę Spółki wśród potencjalnych klientów,
• budują lojalność kontrahentów,
• poprawiają relację z lokalną społecznością,
• budują pozytywny wizerunek wśród pracowników Spółki.

Dzięki zaangażowaniu w działalność sponsoringową, Wnioskodawca buduje zaufanie oraz lojalność wobec marki. Ze względu na angażowanie się w lokalne problemy, Spółka jest odbierana jako podmiot odpowiedzialny i etyczny. To z kolei ułatwia utrzymywanie dobrych stosunków i budowanie partnerstwa z lokalną społecznością, organami samorządowymi, instytucjami publicznymi, czy organizacjami pozarządowymi. Podejmowanie działań na rzecz rozwoju społecznego wpływa na pozytywną ocenę Spółki przez jej kontrahentów czy inne organizację, z którymi współpracuje. Tym samym, Spółka przekazując środki w ramach sponsoringu pozycjonuje się jako podmiot społecznie odpowiedzialny, a to z kolei przyczynia się do budowania pozytywnego wizerunku wśród aktualnych oraz potencjalnych klientów. W ten sposób Spółka jest postrzegana jako rzetelny kontrahent, który dba o polepszenie sytuacji bytowej w swoim bezpośrednim otoczeniu.

Dodatkowo sponsoring powoduje, iż Spółka jest podmiotem lepiej rozpoznawalnym na rynku. Jest to okoliczność, która w sposób pośredni przekłada się na możliwości pozyskiwania nowych rynków/ odbiorców.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że wydatki na Sponsoring nie są i nie będą stanowiły dochodu jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, a tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem z tego tytułu.

AD 2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki związane z opłaceniem faktur wystawionych przez Leasingodawców za udzielenie informacji organom ścigania na temat kierującego pojazdem lub innych zdarzeń związanych z pojazdem, w tym w postępowaniu mandatowym nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek, gdyż nie można ich zaliczyć do kategorii wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3) ustawy CIT. Przedmiotowy wydatek wynika z zawartych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej umów leasingu pojazdów wykorzystywanych w działalności gospodarczej więc bezsprzecznie jest on bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie uznania czy:

• wydatki Spółki poniesione na Sponsoring podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek – jest prawidłowe;
• wydatki związane z opłaceniem faktur wystawionych przez Leasingodawców za udzielenie informacji organom ścigania na temat kierującego pojazdem lub innych zdarzeń związanych z pojazdem, w tym w postępowaniu mandatowym podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 28m ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa CIT”):

Przepis art. 28m ust. 3 ustawy o CIT stanowi, że:

Przedmiotem opodatkowania w systemie ryczałtu jest zatem co do zasady efektywna dystrybucja zysku ze spółki kapitałowej do jej udziałowca/akcjonariusza, przy czym przepisy nie ograniczają się wyłącznie do opodatkowania dywidend, ale uwzględniają również inne formy dystrybucji.

Istotą przyjętego modelu jest odroczenie opodatkowania dystrybuowanego zysku do dnia podjęcia uchwały o przeznaczeniu tego zysku i wypłat równoważnych takiej dystrybucji. Intencją ustawodawcy jest zatem uwzględnienie w katalogu dochodów do opodatkowaniem także innych, alternatywnych niż dywidenda, świadczeń dokonanych na rzecz udziałowców/akcjonariuszy lub podmiotów powiązanych bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tymi udziałowcami/akcjonariuszami (tzw. ukryte zyski). Wypłata ukrytych zysków oznacza powstanie dla spółki odpowiadającego im dochodu, podlegającego opodatkowaniu ryczałtem.

Ukryte zyski stanowić zatem będą dla podatnika wszelkie świadczenia spółki:

• wykonane w związku z prawem do udziału w zysku,
• inne niż podzielony zysk o charakterze pieniężnym, niepieniężnym, odpłatnym, nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym (wartość nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń określa się zgodnie z art. 12 ust. 5-6a ustawy o CIT),
• wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz udziałowca/akcjonariusza lub podmiotu powiązanego,
• wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych z podatnikiem lub z tym udziałowcem/akcjonariuszem.

W katalogu dochodów do opodatkowania w systemie ryczałtu ustawodawca w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT wymienił także dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.

Dochody niezwiązane z działalnością gospodarczą mogą częściowo pokrywać się z dochodami stanowiącymi ukryte zyski. W przypadku jednak wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji.

Z przepisów ustawy o CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca nie zdecydował się na sformułowanie w przepisie definicji ani nawet przykładowego katalogu tego rodzaju wydatków.

Przepisy Rozdziału 6b ustawy o CIT nie zawierają definicji legalnej wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, aby ustalić jakie kategorie wydatków oraz kosztów mieszczą się w zakresie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy odwołać się do znaczenia, jakie posiada niniejsze pojęcie w języku powszechnym. W tym aspekcie warto odnotować, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. Zatem za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą możną uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Ryczałt od dochodów spółek będący alternatywną formą opodatkowania dedykowaną podatnikom podatku CIT, nie posługuje się takimi pojęciami jak koszty uzyskania przychodów czy koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek dokonuje wyliczenia oraz zapłaty podatku w oparciu o przepisy Rozdziału 6b ustawy CIT.

Zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT jedną z podstaw opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek jest suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku.

Ponadto zgodnie z art. 28t ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:

Powyższe przepisy świadczą o wysokim stopniu podobieństwa obu ww. przedmiotów opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Potwierdza to również treść Przewodnika do Ryczałtu od dochodów spółek z dnia 23 grudnia 2021 r. str. 41 poz. 63, w którym znajduje się informacja, że: Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków. Przykłady mogą częściowo pokrywać się z tymi, które dotyczą dochodów z tytułu ukrytych zysków (…). Jednak w przypadku wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji.

Powyższy fragment Przewodnika wskazuje, że ustawodawca wprowadzając przepisy o ryczałcie od dochodów spółek zakładał, że niektóre kategorie wydatków i kosztów mogą być rozpatrywane zarówno z perspektywy ukrytych zysków jak i wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Należy podkreślić, że kwestię kwalifikacji na gruncie przepisów o ryczałcie od dochodów spółek danego wydatku lub kosztu do dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą należy rozpatrywać indywidualnie, w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego i okoliczności sprawy. Jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. W związku z powyższym koszty, które nie służą realizacji podstawowego celu prowadzonej działalności gospodarczej jakim jest osiąganie zysków, lecz są efektem ubocznym działań zmierzających do osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów (np. niektóre z kosztów określonych w art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT), mogą być uznane za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Z opisu sprawy wynika, że świadczą Państwo m. in. usługi transportowe polegające na przewozie ładunków. Od 1 lutego 2023 r. wybrali Państwo opodatkowanie w formie ryczałtu od dochodów spółek. Ponoszą Państwo wydatki na sponsoring oraz wydatki na opłacenie faktur leasingowych w związku z koniecznością udzielenia informacji organom ścigania na temat kierujących pojazdem. Spółka zawierała i planuje zawierać umowy sponsoringu m.in. z takimi podmiotami jak: Organizacje pożytku publicznego, Uniwersytety i inne uczelnie, Stowarzyszenia rejestrowane i zwykłe, kluby sportowe, ochotnicze straże pożarne, ewentualnie inne podmioty, które wystąpią o sponsorowanie. W przypadku Sponsoringu, Spółka przekazywała i zamierza przekazywać na rzecz określonego podmiotu określoną kwotę pieniędzy w zamian za świadczenie zwrotne w postaci usług o charakterze reklamowym, np. reklama foniczna, audiowizualna, banery reklamowe lub umieszczenie na stadionach, stronach internetowych oraz innych miejscach nazwy firmy Spółki wraz z logo. Umowy sponsoringowe nierzadko umożliwiają również zaprezentowanie produktu Spółki określonym kręgom odbiorców, przeprowadzenie sondażu rynku czy badania marketingowego. Działalność sponsoringowa Spółki wpisuje się w filozofię społecznej odpowiedzialności biznesu („CSR”), rozumianej jako zobowiązanie podmiotów gospodarczych do przyczyniania się do zrównoważonego rozwoju przy współpracy zatrudnionych, i ich rodzin oraz lokalnych społeczności. Spółka w ramach sponsoringu wspiera m.in. działania charytatywne, kulturowe, czy związane z bezpieczeństwem publicznym. W ten sposób lokalna społeczność zyskuje dostęp do lepszej infrastruktury użyteczności publicznej, czy zyskuje możliwość uczestniczenia w określonych inicjatywach (np. sportowych, kulturalnych). Przekazywane środki wspierają także akcje charytatywne, przez co Spółka we współpracy z organizacjami charytatywnymi wspiera także osoby najbardziej potrzebujące. W ten sposób przekazywane środki stanowią wyraz filozofii społecznej odpowiedzialności biznesu. W zamian za to Spółka otrzymuje reklamę swojego przedsiębiorstwa, co przyczynia się do zwiększenia rozpoznawalności firmy, a co za tym idzie ma bezpośrednie przełożenie na przychody Spółki. Przekazywane środki mają pozytywny wpływ na prowadzoną przez nią działalność gospodarczą, w ten sposób, że Spółka jest postrzegana jako podmiot odpowiedzialny społecznie. To z kolei daje wiele korzyści dla Wnioskodawcy, takich jak: budowa pozytywnego wizerunku wśród aktualnych oraz potencjalnych klientów oraz społeczności lokalnej. Przekazywanie środków pozwala na nawiązywanie relacji z różnymi organizacjami, co z kolei powoduje rozpowszechnienie ogólnej świadomości społeczeństwa na temat działalności Spółki. Tym samym przekazywane środki powodują wzrost popularności i rozpoznawalności marki. Spółka często przekazuje środki na rzecz instytucji/osób z najbliższego otoczenia Spółki co powoduje wzrost zaufania lokalnej społeczności w tym organów samorządu terytorialnego do prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Opisane środki tytułem sponsoringu nie są/nie będą bezpośrednio lub pośrednio przekazywane na rzecz udziałowców Spółki lub podmiotów bezpośrednio lub pośrednio powiązanych ze Spółką lub z udziałowcami Spółki.

Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy wydatki Spółki poniesione na Sponsoring podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

W związku z powyższym wskazać należy, że pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Wśród działań podejmowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, mających na celu kształtowanie popytu na oferowane przez nie towary, usługi bądź markę można wyróżnić sponsoring. Jest on definiowany, jako finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności. Sponsorowanie może wiązać się z otrzymywaniem świadczeń wzajemnych od podmiotu sponsorowanego bądź też mieć charakter jednostronny. Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego. W tym miejscu należy zaznaczyć, że umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych – żadne przepisy nie zawierają bowiem ich definicji. Możliwość ich zawarcia wynikać będzie z reguły ogólnej zawartej w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. 202 r. poz. 1610 ze zm., dalej: „kc”), który zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym.

Sponsoring jest jedną z form promocji, polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji. Sponsoring uznawany jest za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty. Sponsorowanie ma także kształtować pozytywny wizerunek firmy i popularyzować jej nazwę na rynku. Zwiększenie popularności firmy może mieć wpływ na wzrost uzyskiwanych przez nią przychodów.

Gdy umowa zawarta między stronami przewiduje, że w zamian za przekazanie określonych środków pieniężnych, wartości rzeczowych lub świadczeń, sponsor otrzyma od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym, to w takim przypadku wydatek taki pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z tym, że w przepisach brak jest regulacji odnoszących się do umowy sponsoringu koniecznym jest, aby strony sformułowały w umowie w sposób szczegółowy wzajemne prawa i obowiązki. Przede wszystkim przedmiotowa umowa musi być umową o świadczenie wzajemne tego typu, że sponsor zobowiąże się do finansowego lub rzeczowego wsparcia sponsorowanego, a sponsorowany zobowiąże się do podjęcia działań popularyzujących przedsiębiorcę (np. reklamowania nazwy sponsora, logo czy prowadzonej przez niego działalności). W szczególności istotne jest, aby w sposób jak najbardziej precyzyjny zostały określone wzajemne świadczenia stron oraz jeżeli jest to możliwe, wartość tych świadczeń. Należy bowiem zaznaczyć, że w przypadku tego typu umów występuje zasada ekwiwalentności świadczeń w odniesieniu do kosztów podatkowych.

Podsumowując, umowa sponsoringu jako szczególnego rodzaju reklama Spółki, nie będzie powodowała, że wydatki na Sponsoring będą stanowiły dochód jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Ponadto, z wniosku nie wynika, że podmioty na rzecz których ponoszone są wydatki na Sponsoring są podmiotami powiązanymi, zatem analiza pod kątem ukrytych zysków jest bezprzedmiotowa.

Również wydatków na Sponsoring nie należy kwalifikować do pozostałych kategorii dochodów podlegających opodatkowaniu ryczałtem.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, a także dokonaną wykładnię przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że poniesione przez Państwa wydatki na Sponsoring nie będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek, gdyż nie są i nie będą realizowane na rzecz wspólników Spółki lub podmioty powiązane ze Spółką.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Kolejną Państwa wątpliwość budzi kwestia czy wydatki związane z opłaceniem faktur leasingowych w związku z koniecznością udzielenia informacji organom ścigania na temat kierujących pojazdem podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Z opisu sprawy wynika, że mają Państwo zawarte umowy leasingu na samochody osobowe i ciężarowe, które Spółka wykorzystuje do działalności gospodarczej. Zgodnie z postanowieniami umów oraz Tabelami opłat na rzecz Leasingodawców, Spółka jest zobowiązana do ponoszenia kosztów związanych z koniecznością udzielenia przez Leasingodawcę jako właściciela pojazdu wszelkiej informacji organom ścigania w związku z korzystaniem z pojazdów. Najczęściej ma to miejsce w przypadku otrzymania przez kierującego pojazdem mandatu, kontrolą prędkości stacjonarną lub przez tzw. fotoradar. Na podstawie zapisów umów leasingu otrzymywali Państwo i będą otrzymywać od leasingodawców faktury tytułem udzielenia organom ścigania informacji o osobie. W związku z warunkami zawartych umów leasingowych Spółka zobowiązana była i będzie do uiszczenia płatności za otrzymane faktury. Opłata z powyższego tytułu jest opłatą mającą charakter administracyjny – za wykonanie dodatkowych czynności Leasingodawców związanych z zawartą umowa leasingu, ustalona w sposób ryczałtowy. Opłata ta nie zawiera w swojej wysokości kosztu mandatu, który płacony jest bezpośrednio przez Spółkę.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz dokonaną wykładnię przepisów stwierdzić należy, że poniesione wydatki związane z opłaceniem faktur leasingowych w związku z koniecznością udzielenia informacji organom ścigania na temat kierujących pojazdem należy uznać za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Wskazać należy, że prowadzenie działalności wiąże się z ponoszeniem wydatków, ale nie każdy z tych wydatków jest związany z działalnością gospodarczą, która jest ukierunkowana na osiągnięcie przychodu. Zatem, nie każdy wydatek ma na celu osiągnięcie przychodów, a część ponoszonych wydatków wynika z „negatywnych” działań podatnika i takie powinny być uznane za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w myśl art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i tym samym podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Każdy kierowca powinien przestrzegać przepisów o ruchu drogowym, niezależnie od tego, czy pojazdem kieruje prywatnie, czy też wykonując służbowe obowiązki. Tym samym trudno uznać, że naruszenie przepisów drogowych przez przedsiębiorcę (lub jego pracownika) jest w jakiś sposób usprawiedliwione. W efekcie wydatków na omawiane opłaty z podatkowego punktu widzenia nie można uznać za celowe i związane z uzasadnionymi potrzebami przedsiębiorcy. Tym samym stanowią one wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Uiszczenie opłat za udostępnianie danych policji nie ma żadnego związku z uzyskiwanymi przychodami z działalności gospodarczej.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”). 

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).