Interpretacja indywidualna z dnia 16 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.695.2023.2.AND
Temat interpretacji
Spółka prawidłowo przyjęła, iż w celu ustalenia statusu małego podatnika i zastosowania obniżonej 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych w roku podatkowym trwającym od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. właściwym okresem, w którym należy badać przychody ze sprzedaży (wraz z należnym podatkiem VAT) będzie okres od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 listopada 2023 roku za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Spółka prawidłowo przyjęła, iż w celu ustalenia statusu małego podatnika i zastosowania obniżonej 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych w roku podatkowym trwającym od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. właściwym okresem, w którym należy badać przychody ze sprzedaży (wraz z należnym podatkiem VAT) będzie okres od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 lutego 2024 r. (wpływ za pośrednictwem platformy ePUAP w tym samym dniu).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku)
X Spółka komandytowa (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy są usługi (…). Rok podatkowy i obrotowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym, tj. trwa od 1 stycznia do 31 grudnia.
Spółka do dnia 31 grudnia 2020 r. – zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: „ustawa o PIT”) – nie posiadała statusu podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: „podatek PIT”). Podatnikami byli jej wspólnicy, którzy rozpoznawali podatkowe przychody i koszty spółki proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku.
W dniu 1 stycznia 2021 r. weszła w życie ustawa z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (dalej: „ustawa zmieniająca”).
Ustawa zmieniająca zakładała bowiem, że od 1 stycznia 2021 r. spółki komandytowe staną się podatnikami podatku od osób prawnych (dalej: „podatnikami CIT”).
Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 2 ustawy zmieniającej, spółka komandytowa mogła postanowić, iż uzyska status podatnika CIT później, tj. nie od 1 stycznia 2021 r., a od 1 maja 2021 r.
Spółka skorzystała z ww. uprawnienia, przez co:
- z dniem 31 grudnia 2020 r. zakończył się ostatni pełny rok obrotowy, w którym Wnioskodawca nie posiadał status podatnika podatku CIT,
- z dniem 30 kwietnia 2021 r. zakończył się rozpoczęty w dniu 1 stycznia 2021 r. skrócony rok obrotowy, przed którym Wnioskodawca uzyskał status podatnika CIT, korzystając z uprawnienia na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy zmieniającej,
- z dniem 1 maja 2021 r. rozpoczął się rok obrotowy, w którym podatnik uzyskał status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „podatek CIT”).
Spółka zamknęła księgi rachunkowe w dniu 31 grudnia 2020 r. i sporządziła za ten okres sprawozdanie finansowe.
Następnie otworzyła księgi rachunkowe w dniu 1 stycznia 2021 r. i w dniu 30 kwietnia 2021 r. ponownie je zamknęła stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy zmieniającej. Następnie Spółka otworzyła księgi rachunkowe w dniu, w którym uzyskała status podatnika CIT, tj. 1 maja 2021 r. i zamknęła w dniu 31 grudnia 2021 r.
W związku z powyższym, rok podatkowy 2021 został podzielony na dwa okresy:
- pierwszy od 1 stycznia do 30 kwietnia 2021 r. oraz
- drugi od 1maja do 31 grudnia 2021 r.
Pomimo tego, iż rok 2021 został podzielony na dwa okresy, to Spółka sporządziła jedno sprawozdanie finansowe, obejmujące cały rok.
Spółka, w celu ustalenia statusu małego podatnika i zastosowania obniżonej 9% stawki podatku CIT, zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 i ust. 1d oraz art. 4a pkt 10 przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”) w roku obrotowym trwającym od 1 maja 2021 roku do 31 grudnia 2021 r. badała przychody (wraz z kwotą należnego podatku VAT) za okres od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r.
W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na zadane przez Organ pytanie, wskazano również, że Spółka przed 1 maja 2021 r. nie posiadała statusu podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, status ten posiadali jej wspólnicy, którzy rozpoznawali podatkowe przychody i koszty spółki proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku.
Pytanie
Czy Spółka prawidłowo przyjęła, iż w celu ustalenia statusu małego podatnika i zastosowania obniżonej 9% stawki podatku CIT, w roku podatkowym trwającym od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. właściwym okresem, w którym należy badać przychody ze sprzedaży (wraz z należnym podatkiem VAT) będzie okres od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r.?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie opisanego stanu faktycznego i w świetle aktualnie obowiązujących przepisów, tj. art. 4a pkt 10 oraz art. 19 ust. 1 pkt 2 i ust. 1d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) oraz przepisów ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: „ustawa zmieniająca”), Spółka prawidłowo przyjęła, iż w celu ustalenia statusu małego podatnika w roku podatkowym trwającym od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. powinna była badać przychody ze sprzedaży (wraz z należnym podatkiem VAT) w okresie od 1 stycznia do 30 kwietnia 2021 r.
Uzasadnienie:
W związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2021 r. ustawy zmieniającej, spółki komandytowe uzyskały status podatnika podatku CIT w terminie 1 stycznia 2021 r.
Jednakże, zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy zmieniającej, spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku, spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.
Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 3 ustawy zmieniającej, z dniem poprzedzającym dzień uzyskania przez spółkę komandytową i spółkę jawną statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, spółka ta jest obowiązana do zamknięcia ksiąg rachunkowych, przy czym przepis art. 8 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 2 stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy o CIT, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.
Zgodnie natomiast z art. 19 ust. 1 pkt 2 oraz art. 19 ust. 1d oraz art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, aby móc zastosować obniżoną stawkę podatku w wysokości 9% muszą zostać spełnione jednocześnie następujące warunki:
- podatnik musi posiadać status małego podatnika, tj. wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) u takiego podatnika nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł;
- przychody w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
W sprawie kluczowe staje się zatem ujęcie pojęcia roku podatkowego o którym mowa w art. 4a pkt 10 oraz w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.
Mając na uwadze, że art. 12 ust. 3 ustawy zmieniającej stanowi, iż z dniem poprzedzającym dzień uzyskania przez spółkę komandytową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych spółka ta jest obowiązana do zamknięcia ksiąg rachunkowych, a zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy o CIT (do którego niniejszy przepis odsyła), jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych.
W ocenie Wnioskodawcy, zasadnym zatem jest przyjęcie, iż właściwym okresem, w celu ustalenia statusu małego podatnika i zastosowania obniżonej 9% stawki podatku CIT w skróconym roku podatkowym trwającym od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. jest analiza wielkości przychodów ze sprzedaży (wraz z należnym podatkiem VAT) za okres od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r.
Z uwagi na to, że okres rozpoczęcia lub końca roku podatkowego (zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy o CIT) jest uzależniony od dnia wystąpienia obowiązku zamknięcia ksiąg rachunkowych, a w analizowanym przypadku obowiązek ten powstał 30 kwietnia 2021 r.
W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, zasadnym jest przyjęcie, iż poprzednim rokiem podatkowym, który podlegał będzie badaniu pod kątem przekroczenia limitu przychodu w celu zidentyfikowania Spółki jako małego podatnika, o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT będzie okres od 1 stycznia 2021 r do 30 kwietnia 2021 r., ponieważ okres ten rozumiany powinien być jako poprzedni rok podatkowy.
Wnioskodawca dodatkowo wskazuje, iż odmienne przyjęcie byłoby niecelowe z punktu widzenia, pewności prawa oraz długofalowych planów biznesowych realizowanych przez Spółkę jak i innych przedsiębiorców działających w formie spółki komandytowej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na mocy art. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: „ustawa zmieniająca”), przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) mają – co do zasady – zastosowanie również do spółek komandytowych.
Zgodnie bowiem ze znowelizowanym brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT,
przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W związku z powyższym, uległa również zmianie definicja spółki. Zgodnie z art. 4a pkt 21 lit. c ustawy o CIT,
ilekroć w ustawie jest mowa o spółce - oznacza to spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Ponadto, w myśl art. 12 ust. 1 ustawy zmieniającej,
w przypadku spółek komandytowych oraz spółek jawnych, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, w tym z tytułu objęcia (nabycia) i zbycia udziałów tej spółki, wystąpienia z tej spółki lub jej likwidacji, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.
Zgodnie z ust. 2 ww. art. 12 ustawy zmieniającej,
spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.
W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o CIT,
podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, wynosi:
1) 19% podstawy opodatkowania;
2) 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT,
podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.
Przez małego podatnika, zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, rozumie się:
podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Przy czym na podstawie art. 19 ust. 1e ustawy o CIT,
Warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności.
W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, spółka komandytowa od 1 stycznia 2021 r. bądź w przypadku przesunięcia momentu nabycia statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych od 1 maja 2021 r. stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Nie jest ona zatem podmiotem, który będzie rozpoczynał działalność gospodarczą, lecz jest kontynuatorem działalności prowadzonej wcześniej, tj. przed 1 stycznia 2021 r. lub przed 1 maja 2021 r. Nadanie spółce komandytowej statusu podatnika nie jest tożsame z rozpoczęciem przez nią prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka komandytowa prowadzi nadal działalność, a jedynie zmienia się jej status podatkowy.
Konsekwencją objęcia spółki komandytowej zakresem działania ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest m.in. to, że jest ona uprawniona do stosowania 9% stawki podatku na zasadach określonych w tej ustawie. Jak wynika z regulacji zawartych w art. 19 ustawy o CIT, w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł, stawka podatku dochodowego od osób prawnych wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych, pod warunkiem że podatnicy stosujący tę stawkę posiadają status małego podatnika, z wyjątkiem podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, w roku rozpoczęcia tej działalności. Małym podatnikiem zaś jest, zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro.
Przepis art. 4a pkt 10 ustawy o CIT odwołuje się do „poprzedniego roku podatkowego”, który w przypadku spółki komandytowej de facto nie występuje (w okresie, w którym nie jest ona podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, tj. gdy jest ona transparentna podatkowo, podlegając opodatkowaniu na poziomie wspólników), zatem wartość przychodu ze sprzedaży spółki powinna być ustalana w oparciu o poprzedni rok obrotowy takiej spółki.
Jak wskazano w wyjaśnieniach opublikowanych 21 stycznia 2021 r. na stronie internetowej podatki.gov https://www.podatki.gov.pl/cit/wyjasnienia/spolka-komandytowa-cit-irokobrotowy/: „W przypadku, gdy zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy zmieniającej spółka komandytowa, której rok obrotowy równy jest kalendarzowemu, stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od 1 stycznia 2021 r., termin zamknięcia ksiąg rachunkowych i sporządzenia sprawozdania finansowego za rok obrotowy 2020, wynikający z przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2019 r. poz. 351, ze zm.), pokryje się z terminem zamknięcia ksiąg rachunkowych wynikającym z art. 12 ust. 3 ustawy zmieniającej - 31 grudnia 2020 r. Ten dzień poprzedza dzień uzyskania przez spółkę komandytową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. W przypadku, gdy zgodnie z art. 12 ust. 2 i 3 ustawy zmieniającej spółka komandytowa uzyska status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r., to wówczas jest ona obowiązana do zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień poprzedzający ten dzień (tj. na dzień 30 kwietnia 2021 r.). Jednocześnie, art. 12 ust. 3 ustawy zmieniającej zawiera odniesienie do odpowiedniego stosowania przepisów art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.). Odniesienie to ma na celu wskazanie roku podatkowego spółki komandytowej, natomiast nie nakłada samoistnie obowiązku sporządzania przez spółkę komandytową sprawozdania finansowego na dzień 30 kwietnia 2021 r.”.
Jednocześnie, zgodnie z art. 12 ust. 4 ustawy zmieniającej,
jeżeli ostatni dzień roku obrotowego spółki komandytowej, o której mowa w ust. 2, przypada w okresie od dnia 31 grudnia 2020 r. do dnia 31 marca 2021 r., spółka ta może nie zamykać ksiąg rachunkowych na ten dzień i kontynuować rok obrotowy do dnia 30 kwietnia 2021 r.
Zatem, z brzmienia tego przepisu wynika możliwość niezamykania ksiąg rachunkowych i kontynuacji roku obrotowego do dnia 30 kwietnia 2021 r.
Z punktu widzenia rachunkowości przyjęto, iż przepis art. 12 ust. 4 ustawy zmieniającej stanowi lex specialis do przepisu art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.) definiującego rok obrotowy. Oznacza to, że jeżeli rok obrotowy spółki komandytowej jest równy kalendarzowemu, to jej rok obrotowy w tym przypadku będzie trwał od 1 stycznia 2020 r. do 30 kwietnia 2021 r. i za ten okres będzie sporządzane sprawozdanie finansowe. Kolejny rok obrotowy będzie obejmował okres od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.
Z opisu sprawy wynika, że Spółka skorzystała z uprawnienia przewidzianego w art. 12 ust. 2 ustawy zmieniającej, przez co uzyskała status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych od 1 maja 2021 r. W związku z tym, Spółka zamknęła księgi rachunkowe 31 grudnia 2020 r. i sporządziła za ten okres sprawozdanie finansowe. Następnie otworzyła księgi rachunkowe 1 stycznia 2021 r. i 30 kwietnia 2021 r. ponownie je zamknęła stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy zmieniającej. Następnie Spółka otworzyła księgi rachunkowe w dniu, w którym uzyskała status podatnika CIT, tj. 1 maja 2021 r. i zamknęła je 31 grudnia 2021 r.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia czy Spółka prawidłowo przyjęła, iż w celu ustalenia statusu małego podatnika i zastosowania obniżonej 9% stawki podatku CIT, w roku podatkowym trwającym od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. właściwym okresem, w którym należy badać przychody ze sprzedaży (wraz z należnym podatkiem VAT) będzie okres od 1 stycznia 2021 r. do 30 kwietnia 2021 r.
Odpowiadając na Państwa pytanie, wskazać należy, że w sytuacji opisanej we wniosku, tj. kiedy rok obrotowy Spółki nie uległ zmianie i jest tożsamy z rokiem kalendarzowym, należy mieć na uwadze, że w każdym z tych lat podatkowych podatnik musi spełnić łącznie dwa poniższe warunki, tj.:
1) przychody osiągnięte w roku podatkowym nie mogą przekroczyć wskazanego w przepisie limitu 2.000.000 euro oraz
2) podatnik posiada status „małego podatnika”, przy czym mały podatnik to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro (przy czym w przypadku spółki komandytowej, która od 1 maja 2021 r. stała się podatnikiem CIT, poprzedni rok podatkowy nie istnieje, zatem należy się odwołać do jej poprzedniego roku obrotowego).
Zatem, okresem jaki w Państwa przypadku należy brać pod uwagę przy określaniu statusu małego podatnika w roku podatkowym Spółki trwającym od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. jest poprzedni rok obrotowy Spółki, tj. okres od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.
Jak wskazano powyżej, status małego podatnika należy ustalać, odwołując się do literalnego brzmienia przepisu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, tj. należy badać przychody brutto ze sprzedaży z poprzedniego roku podatkowego. Przy czym, w sytuacji spółki komandytowej, która dopiero od 1 maja 2021 r. stała się podatnikiem CIT, poprzedni rok podatkowy nie istnieje, zatem należy odwołać się do jej poprzedniego roku obrotowego, tj. okresu od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.
W związku z tym, Państwa stanowisko, zgodnie z którym w celu ustalenia statusu małego podatnika w roku podatkowym trwającym od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. Spółka powinna była badać przychody ze sprzedaży (wraz z należnym podatkiem VAT) w okresie od 1 stycznia do 30 kwietnia 2021 r. należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.
W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).