Czy czynsz z tytułu opisanej w zdarzeniu przyszłym umowy dzierżawy, płacony przez Spółkę (podatnika CIT Estońskiego) na rzecz Akcjonariusza w wysokości o charakterze rynkowym, będzie wiązał się z powstaniem po stronie Spółki dochodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, tj. dochodu z ukrytych zysków?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z dnia 19 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w  zakresie ustalenia czy czynsz z tytułu umowy dzierżawy, płacony przez Spółkę (podatnika CIT Estońskiego) na rzecz Akcjonariusza, będzie wiązał się z powstaniem po stronie Spółki dochodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, tj. dochodu z ukrytych zysków.

Uzupełnienie  ww. wniosku wpłynęło 11 stycznia 2024 r.

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (…) z siedzibą w (…) (dalej również jako: „Spółka”, „(…)”) jest polskim rezydentem podatkowym, czynnym podatnikiem VAT. Główny przedmiot działalności Spółki stanowi (…). Spółka zajmuje się również (…).

Spółka jest podatnikiem ryczałtu od dochodów spółek, w oparciu o przepisy zawarte w Rozdziale 6b ustawy o CIT (dalej jako: „estoński CIT”) od 1 listopada 2023 r. (stosowne zawiadomienie ZAW-RD zostało wystane do organu podatkowego w dniu 29 listopada 2023 r.). Spółka oświadcza, że na pierwszy dzień miesiąca opodatkowania ryczałtem spełniła warunki do skorzystania z tej formy opodatkowania, o których mowa w art. 28j ustawy o CIT i jednocześnie nie wypełnia przesłanek wyłączających opodatkowanie estońskim CIT, wskazanych w art. 28k ust. 1 ustawy o CIT.

Charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, zwłaszcza (…), generuje konieczność wykorzystywania przeznaczonych do tego rodzaju nieruchomości. Bez znaczenia jednak pozostaje fakt, czy są to nieruchomości obce czy własne. Zgodnie z obowiązującymi przepisami Kodeksu Spółek Handlowych Spółka nie jest zobligowana dysponować tytułem własności w odniesieniu do wszystkich składników majątkowych, wykorzystywanych w swojej działalności.

Obecnie Spółka prowadzi działalność m.in. na nieruchomości dzierżawionej od podmiotu powiązanego, tj. Akcjonariusza Spółki (dalej: „Wydzierżawiająca” lub „Akcjonariusz”).

Spółka w dniu 16 marca 2011 roku zawarła umowę dzierżawy gruntu z Akcjonariuszem Spółki. Istniejące pomiędzy Spółką, a Akcjonariuszem powiązania nie miały wpływu na warunki zawarcia umowy dzierżawy. Umowa zawarta jest na warunkach rynkowych z uwzględnieniem warunków stosowanych przez lokalny rynek przy transakcjach tego rodzaju oraz z uwzględnieniem cen stosowanych przez podmioty niepowiązane. Wysokość czynszu nie została w żaden sposób uzależniona od czynników zmiennych, w tym od zysku czy innych wskaźników ekonomicznych Spółki. Umowa dzierżawy została zawarta na 10 lat, a przed upływem tego okresu została aneksowana na kolejne 10 lat. W treści umowy Wydzierżawiająca wyraziła zgodę na przeprowadzenie inwestycji w postaci budowy budynku biurowo - magazynowego. Inwestycja ta została zakończona w roku 2017 i od tego czasu budynek w całości jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Inwestycja została przez Spółkę ujęta w ewidencji środków trwałych jako inwestycja na cudzym gruncie. Na mocy porozumień zawartych z Akcjonariuszem Wnioskodawca we własnym zakresie ponosi koszty związane z utrzymaniem budynku i dzierżawionej nieruchomości gruntowej. Ponadto Spółka była odpowiedzialna za odpowiednie wyposażenie pomieszczeń w wybudowanej nieruchomości, co oznacza, że tego rodzaju wydatki nie obciążały Akcjonariusza.

W dniu 26 sierpnia 2022 r. w formie aktu notarialnego Strony zawarły nową umowę dzierżawy. Zgodnie z oświadczeniami, nowa umowa zastąpiła umowę z 2011 r., a intencją stron było przedłużenie okresu dzierżawy w taki sposób, aby zachować ciągłość stosunku dzierżawy. Strony ustaliły, iż po zakończeniu umowy wszelkie nakłady poczynione przez Spółkę (Dzierżawcę) przypadną Akcjonariuszowi (Wydzierżawiającemu), a Dzierżawcy będą przysługiwać roszczenia o zwrot nakładów w kwocie odpowiadającej ich wartości księgowej, niezamortyzowanej do dnia zakończenia umowy dzierżawy. Zawierając umowę dzierżawy w roku 2022 nie doszło do rozliczenia nakładów pomiędzy stronami umowy w oparciu o umowę z 2011 r. z uwagi na kontynuację tego stosunku prawnego.

Spółka prowadzi działalność od 2001 r. i w pierwszym okresie swojej działalności wykorzystywała powierzchnię magazynowo - produkcyjną innych nieruchomości, będących własnością Spółki, jak i wynajmowanych.

Z uwagi na dynamiczny rozwój podjęta została decyzja o konieczności przeniesienia działalności do większej powierzchni magazynowej i w tym celu miał zostać wybudowany nowy budynek. Spółka, przygotowując się do inwestycji, aby pozyskać odpowiednie środki pieniężne, dokonała zbycia części posiadanych nieruchomości. Z uwagi na uzyskane informacje, iż procedura wydawania decyzji o warunkach zabudowy oraz pozwolenia na budowę w praktyce mocno rozciąga się w czasie, a także biorąc pod uwagę fakt, że Spółka nie była w stanie zabezpieczyć własnych środków pieniężnych na całą inwestycję (w tym czasie nie zdołano sprzedać wszystkich przeznaczonych do zbycia nieruchomości), podjęto decyzję, aby grunt pod nową inwestycję został przez Spółkę wydzierżawiony. Dzięki zawarciu umowy dzierżawy Spółka uniknęła konieczności lokowania środków pieniężnych w zakup nieruchomości gruntowej, co umożliwiło Spółce przeznaczenie większej ilości środków pieniężnych na realizacje samej inwestycji (środki pieniężne, które byłyby przeznaczone na nabycie gruntu, zostałyby w ten sposób zablokowane). Dzięki przyjętemu rozwiązaniu Spółka uniknęła konieczności zaciągania kredytu na budowę.

Korzystanie z gruntu przez Spółkę celem przeprowadzenia inwestycji, a następnie wykorzystywanie budynku wzniesionego na cudzym gruncie miało bezpośredni związek z prowadzoną działalnością operacyjną.

Aktualnie Spółka posiada kapitał zakładowy w wysokości (…).. Ostatnie podniesienie kapitału miało miejsce w 2010 roku o kwotę (…) zł. Do Spółki został również wniesiony w roku 1998 r. aport o wartości (…) zł, którego przedmiotem były składniki majątkowe stanowiące część przedsiębiorstwa, prowadzonego w formie spółki cywilnej, i wniesione w  procesie przekształcenia spółki cywilnej w spółkę akcyjną. Wysokość kapitału potwierdza, iż Akcjonariusz w odpowiedni sposób dokapitalizował Spółkę, aby mogła ona swobodnie prowadzić działalność gospodarczą i rozwijać się w tym zakresie.

Obecnie Spółka ze względów finansowych nie jest zainteresowana zakupem dzierżawionej działki (musiałaby zakupić grunt z budynkiem). Co więcej, w związku z dalszym rozwojem, Spółka zakupiła inne nieruchomości (m.in. w roku 2022 i 2023), zaciągając w tym celu kredyty bankowe. Spółka nie dysponuje wolnymi środkami finansowymi na tego rodzaju inwestycję, a także zakup dzierżawionego gruntu nie jest możliwy poprzez dodatkowe środki pozyskane z kolejnego kredytu, gdyż istnienie innych zobowiązań kredytowych wpłynęło na zdolność kredytową Spółki.

Rozwiązanie umowy dzierżawy przed dniem, od którego Spółka stała się podatnikiem CIT Estońskiego, z punktu widzenia finansowego, byłoby nieekonomiczne i naraziłoby Spółkę na dodatkowe koszty związane z koniecznością przeniesienia prowadzonej w tym miejscu działalności do innej lokalizacji (koszty związane z dostosowaniem nowej przestrzeni biurowo- magazynowej, koszty związane z przeniesieniem magazynowanych towarów). Należy zaznaczyć, że Spółka prowadzi w tym miejscu działalność nieprzerwanie od 2017 r.

Pierwszy czynsz, wynikający z umowy dzierżawy gruntu, po wybraniu przez Wnioskodawcę opodatkowania ryczałtem nie został na dzień wysłania niniejszego wniosku uregulowany, gdyż termin zapłaty czynszu za miesiące: listopad i grudzień 2023 r. został wyznaczony na 5 stycznia 2024 r.

Pytanie

Czy czynsz z tytułu opisanej w zdarzeniu przyszłym umowy dzierżawy, płacony przez Spółkę (podatnika CIT Estońskiego) na rzecz Akcjonariusza w wysokości o charakterze rynkowym, będzie wiązał się z powstaniem po stronie Spółki dochodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, tj. dochodu z ukrytych zysków?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym płacony na rzecz Akcjonariusza czynsz z tytułu umowy dzierżawy w wysokości o charakterze rynkowym nie będzie wiązał się z powstaniem po stronie Spółki (podatnika CIT Estońskiego) dochodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 28m ust. 1 pkt 2 w związku z art. 28m ust. 3 ustawy o CIT.

Stosownie do art. 28m ust. 3 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805, ze zm. dalej: „ustawa o CIT”) przez ukryte zyski, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem, w szczególności:

 1) kwotę pożyczki (kredytu) udzielonej przez podatnika udziałowcowi, akcjonariuszowi albo wspólnikowi, w tym za pośrednictwem tworzonych z zysku funduszy, lub podmiotowi powiązanemu z udziałowcem, akcjonariuszem lub wspólnikiem oraz odsetki, prowizje, wynagrodzenia i opłaty od pożyczki (kredytu) udzielonej przez te podmioty podatnikowi;

 2) świadczenia wykonane na rzecz:

 a) fundacji prywatnej lub rodzinnej, podmiotu równoważnego takiej fundacji lub przedsiębiorstwa prowadzonego przez taką fundację albo taki podmiot, lub na rzecz beneficjentów takiej fundacji lub takiego podmiotu,

 b) trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

 3) nadwyżkę wartości rynkowej transakcji określoną zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji;

 4) nadwyżkę zwróconej kwoty dopłaty, wniesionej do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami, ponad kwotę wniesionej dopłaty, przy czym jeżeli dopłata została wniesiona w walucie obcej, przeliczenia tej kwoty na złote dokonuje się według średniego kursu waluty obcej ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień odpowiednio zwrócenia dopłaty i faktycznego jej wniesienia;

 5) wypłacone z zysku wynagrodzenie z tytułu umorzenia udziału (akcji), ze zmniejszenia wartości udziału (akcji), z wystąpienia wspólnika ze spółki, ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce;

 6) równowartość zysku przeznaczonego na podwyższenie kapitału zakładowego;

 7) darowizny, w tym prezenty i ofiary wszelkiego rodzaju;

 8) wydatki na reprezentację;

 9) dopłaty wypłacone w przypadku połączenia lub podziału podmiotów;

10) odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę;

11) zysk przeznaczony na uzupełnienie udziału kapitałowego wspólnika spółki;

12) świadczenia pieniężne i niepieniężne wypłacone w przypadku zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce.

Powyższe oznacza, że intencją ustawodawcy było uwzględnienie w katalogu dochodów do opodatkowaniem także innych, alternatywnych niż dywidenda, świadczeń dokonanych na rzecz udziałowców/akcjonariuszy lub podmiotów powiązanych bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tymi udziałowcami/akcjonariuszami (tzw. ukryte zyski).

Wypłata ukrytych zysków oznacza powstanie dla spółki odpowiadającego im dochodu, podlegającego opodatkowaniu ryczałtem.

Ukryte zyski stanowić zatem będą dla podatnika wszelkie świadczenia spółki:

        - wykonane w związku z prawem do udziału w zysku,

        - inne niż podzielony zysk o charakterze pieniężnym, niepieniężnym, odpłatnym, nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym (wartość nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń określa się zgodnie z art. 12 ust. 5-6a ustawy o CIT),

        - wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz udziałowca/akcjonariusza lub podmiotu powiązanego,

        - wykonane bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem /akcjonariuszem.

Jak stanowi art. 28c pkt 1 ustawy o CIT, ilekroć jest mowa o podmiotach powiązanych - oznacza to podmioty powiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, przy czym wielkość udziałów i praw, o których mowa w art. 11a ust. 2 pkt 1 lit. a-c, wynosi, z zastrzeżeniem art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. g, co najmniej 5%.

W analizowanej sytuacji pomiędzy stronami umowy dzierżawy istnieją powiązania, o których mowa w art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT - Wydzierżawiająca jest jedynym akcjonariuszem Wnioskodawcy.

Ustawodawca we wspomnianym przepisie (art. 28m ust. 3 ustawy o CIT) zawarł przykładowy katalog ukrytych zysków, który nie jest jednak katalogiem pełnym, ma więc charakter otwarty i wymienione w tym przepisie przykłady nie są wyczerpującym zbiorem kategorii dochodów uznanych za ukryte zyski.

Jednym z przykładów transakcji traktowanych jako dochód z tytułu ukrytych zysków jest nadwyżka wartości rynkowej transakcji określona zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji (art. 28m ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT). Z treści przepisu wynika zatem, że wszystko, co przewyższa wartość rynkową transakcji, stanowi zysk ukryty podlegający opodatkowaniu. Przedstawiona podstawa prawna w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego nie będzie miała zastosowania, gdyż jak wynika z treści wniosku o interpretację, umowa dzierżawy zawarta została na warunkach rynkowych z uwzględnieniem warunków stosowanych przez lokalny rynek przy transakcjach tego rodzaju oraz z uwzględnieniem cen stosowanych przez podmioty niepowiązane.

Ponadto analiza przedstawionych regulacji prawnych pozwala stwierdzić, że opłacanie przez Spółkę czynszu dzierżawnego na rzecz Akcjonariusza nie będzie stanowiło dochodu z tytułu ukrytych zysków określonych w art. 28m ust. 3 ustawy o CIT.

Jak już zostało to wskazane, przepis ten zawiera otwarty katalog kategorii świadczeń mogących prowadzić do powstania dochodu z tytułu ukrytych zysków, dlatego też ocenę charakteru uiszczanego czynszu dzierżawnego (czy ma on charakter ukrytego zysku) należy przeprowadzić na podstawie przesłanek wskazanych w tym przepisie. Zgodnie z ich treścią dochód z tytułu ukrytego zysku nie obejmuje świadczeń, które nie są wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, czyli świadczeń podjętych (wykonanych) bez jakiegokolwiek wpływu podmiotów powiązanych na działanie i decyzje spółki opodatkowanej ryczałtem, w zakresie ocenianego świadczenia.

Jeszcze raz należy podkreślić charakter rynkowy wysokości opłacanego przez Spółkę czynszu dzierżawnego na rzecz Akcjonariusza oraz fakt, że świadczenie to nie służy dokapitalizowaniu Wnioskodawcy czy zastępowaniu wypłaty dywidendy. Umowa dzierżawy została zawarta 12 lat temu, a Spółka kierowała się wyłącznie przesłankami ekonomicznymi - zawarcie umowy dzierżawy pozwoliło Spółce na nieangażowanie środków pieniężnych na zakup gruntu pod inwestycję. Spółka mogła zaangażować posiadanie środki finansowe na przeprowadzenie inwestycji budowlanej, bez konieczności zaciągania nowych kredytów.

Należy również zauważyć, że w tamtym czasie doszłoby do zawarcia innej podobnej umowy, gdyby nie umowa z Akcjonariuszem, biorąc pod uwagę potrzeby Spółki w kontekście przedmiotu jej działalności, zasadności świadczenia tej transakcji w aspekcie sytuacji majątkowej Spółki czy faktycznych jej potrzeb biznesowych. Produkcja i sprzedaż mebli wymagają powierzchni biurowo-magazynowej o odpowiednich właściwościach, którymi Wnioskodawca dysponuje dzięki temu, że w pierwszej kolejności wydzierżawił grunt, a następnie na własny koszt zrealizował inwestycję w postaci wybudowania budynku biurowo - magazynowego. Spółka dostosowała dzierżawiony grunt pod swoje potrzeby i wymagania, realizując opisaną inwestycję, mając zapewnioną po zakończeniu umowy dzierżawy możliwość domagania się zwrotu nakładów w odpowiedniej wysokości.

W całym okresie, w którym Spółka rozwijała swoją działalność, Akcjonariusz zapewniał Wnioskodawcy aktywa niezbędne dla prowadzonej działalności (przede wszystkim w początkowym okresie funkcjonowania Spółki, zostały do niej wniesione odpowiednie wkłady pieniężne). Okoliczności zawarcia umowy dzierżawy gruntu wskazują, że nie miała ona charakteru dokapitalizowania Spółki w formie innej niż wkład do spółki.

Inwestycja budowlana w dalszym rozrachunku pozwoliła Spółce rozwijać działalność, w tym proces produkcyjny i handlowy. Produkcja mebli i ich przechowywanie wymaga odpowiednich warunków, które występują w budynkach znajdujących się na wydzierżawianej nieruchomości gruntowej, a w których Spółka prowadzi działalność od kilkunastu lat. W interpretacji indywidualnej z dnia 28 lipca 2023 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.197.2023.2.BJ Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, uznającym że czynsz dzierżawny nie stanowi ukrytych zysków, gdyż „bez wydzierżawiania budynków Spółka dysponowałaby mniejszą ilością przestrzeni magazynowej, na której mogłaby przechowywać produkty, i tak czy inaczej musiałaby wydzierżawić powierzchnie magazynowe od innego podmiotu - co z kolei wiązałoby się z utrudnieniami w postaci lokalizacji.” Podobna sytuacja opisana została w niniejszym wniosku. Przeniesienie budynków biurowych i produkcyjnych w inne miejsce wiązałoby się z nieuzasadnionymi i nadmiernymi kosztami, a także wiązałoby się z czasowym wstrzymaniem działalności Spółki.

Podsumowując, świadczenie uznane za ukryty zysk, w przypadku którego stroną jest akcjonariusz spółki opodatkowanej ryczałtem, może być ocenianie w kontekście świadczenia ekwiwalentnego dywidendzie tylko w takich okolicznościach, gdy poprzez dokonanie czynności prawnej (jednej lub wielu) osiągnięty zostanie taki sam efekt ekonomiczny, jaki osiągnąłby poprzez wypłatę zysku w formie dywidendy.

W niniejszym wniosku opisano transakcję zawartą w 2011 r. z podmiotem powiązanym, mieszczącą się w podstawowym przedmiocie działalności Spółki, ustaloną na analogicznych zasadach jak transakcje dokonywane z podmiotami niepowiązanymi, przy zawarciu której Spółka kierowała się przesłankami ekonomicznymi, a transakcja ta była niezbędna w prowadzonej działalności gospodarczej.

Akcjonariusz zapewniał Spółce niezbędne aktywa do prowadzenia działalności gospodarczej, czego potwierdzeniem jest funkcjonowanie Spółki na rynku od kilkunastu lat z sukcesami w postaci m.in. ciągłego zwiększania zakresu działalności i wielkości przychodów. Czynsz dzierżawny nie ma charakteru zastępczego względem wniesienia wkładów do Spółki ani nie zastępuje wypłacania dywidendy, a więc jego wypłata nie powinna być oceniana w aspekcie dochodu z tytułu ukrytego zysku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo  zastosować do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

  - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.