Dotyczy ustalenia: - czy wypłacane wynagrodzenie przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów wykonujących usługi Development services - tworzenie aplikacji, stron internetowych ect. - ogólne usługi programistyczne oraz Creative technologist – połączone usługi programistyczne oraz designu (projektowe), podlega opodatkowaniu 20% zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, - czy wypłacane wynagrodzenie przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów wykonujących usługi Development services - tworzenie aplikacji, stron internetowych ect. - ogólne usługi programistyczne oraz Creative technologist – połączone usługi programistyczne oraz designu (projektowe), podlega opodatkowaniu 20% zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

-czy wypłacane wynagrodzenie przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów wykonujących usługi Development services - tworzenie aplikacji, stron internetowych ect. - ogólne usługi programistyczne oraz Creative technologist – połączone usługi programistyczne oraz designu (projektowe), podlega opodatkowaniu 20% zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

-czy wypłacane wynagrodzenie przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów wykonujących usługi Development services - tworzenie aplikacji, stron internetowych ect. - ogólne usługi programistyczne oraz Creative technologist – połączone usługi programistyczne oraz designu (projektowe), podlega opodatkowaniu 20% zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 grudnia 2023 r. (wpływ 6 grudnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) (dalej: „Wnioskodawca”) jest polską spółką kapitałową, będącą polskim rezydentem podatkowym podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca współpracuje z podmiotami, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT.

Wnioskodawca zajmuje się m.in. świadczeniem usług projektowania, tworzenia i wspierania oprogramowania tworzonego na indywidualne potrzeby klienta z zakresu stron internetowych, aplikacji mobilnych, aplikacji rozszerzonej rzeczywistości, gier video, aplikacji eventowych.

W celu zrealizowania projektu z ww. zakresu działalności dla swoich klientów, Wnioskodawca nawiązuje współpracę z osobami, którym zleca niektóre działania z zakresu usług programistycznych lub designu (projektowych).

Wnioskodawca nawiązał współpracę dotychczas:

1.z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, mającymi miejsce zamieszkania do celów podatkowych:

a)(…);

b)(…);

c)(…);

d)(…);

e)(…);

f)(…);

g)(…);

h)(…);

i)(…);

j)(…);

k) (…);

l)(…);

m) (…);

n)(…);

2.ze spółkami kapitałowymi mającymi siedzibę do celów podatkowych:

a)(…);

b)(…).

W ramach współpracy, Wnioskodawca nabywa od ww. podmiotów na podstawie zawartych pisemnych umów o świadczenie usług, następujące kategorie usług:

1.Development services - tworzenie aplikacji, stron internetowych ect. - ogólne usługi programistyczne;

2.Creative technologist – połączone usługi programistyczne oraz designu (projektowe).

W ramach zawieranych umów wykonawcy usług oświadczają m.in., że usługi są świadczone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na własny rachunek oraz ryzyko, zobowiązują się do dochowania należytej staranności wynikającej z profesjonalnego charakteru wykonywanych zadań oraz posiadanej wiedzy i umiejętności z zakresu świadczonych usług.

Wykonawca usługi otrzymuje wynagrodzenie ryczałtowe określone jako iloczyn ustalonej w umowie kwoty netto w walucie euro za godzinę wykonywanych usług i ilości godzin, które wykonawca poświęcił na realizację usług. Wynagrodzenie jest wypłacane w walutach EURO, USD i GBP. Wynagrodzenie to obejmuje wszelkie koszty związane z realizacją Umowy.

W zawieranych umowach na świadczenie usług programistycznych, jak również designu (projektowych) Wnioskodawca zabezpiecza przeniesienie praw autorskich do wszystkich utworów jakie zostały wytworzone albo dostarczone jako rezultat świadczenia usług. Klauzula o prawach autorskich w umowach stosowana jest wyłącznie w celu wykluczenia nieporozumień dotyczących ewentualnych roszczeń wykonawcy usługi.

Wykonawcy usług nie otrzymują dodatkowego wynagrodzenia, honorarium za przeniesienie praw autorskich do utworu. Zawierane umowy z wykonawcami usług nie dotyczą zatem należności za przeniesienie praw autorskich, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how).

Zastosowanie w umowach klauzuli o przeniesieniu praw autorskich nie zmienia w żadnym stopniu charakteru umów, nadal należy rozpatrywać je wyłącznie w kategorii umów o świadczenie usług.

Wynagrodzenie za wykonaną usługę, wypłacone na rzecz każdego z ww. podmiotów nie przekracza kwoty 2 000 000 zł w roku podatkowym.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:

-Wypłacane wynagrodzenie nie dotyczy stricte wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich, ale zawiera również w sobie wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich. Wynagrodzenie jest wypłacone za świadczenie usług – zgodnie z treścią stanu faktycznego.

-Zawierana jest umowa dotyczącą poufności:

Umowa o wzajemnym zachowaniu poufności

(…)

-Spółka korzysta z praw autorskich. Na mocy zawieranych umów, Wnioskodawca ma prawo korzystać z tych praw na następujących polach eksploatacji:

·trwałe lub czasowe zwielokrotnianie programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie;

·tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

·rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Dla innych Utworów, na następujących polach eksploatacji:

·w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu - wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;

·w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono - wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy;

·w zakresie rozpowszechniania utworu w sposób inny niż określony w punkcie powyżej – publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.

Dodatkowo:

·korzystania z Utworów w jakikolwiek sposób, przez nieograniczoną liczbę użytkowników, na nieograniczonym obszarze geograficznym, w tym instalowania na nieograniczonej liczbie jednostek komputerowych, telefonów, smartfonów lub innych urządzeń przenośnych;

·udostępniania poprzez sieć komputerową (Internet, Intranet lub inną), sieć telewizyjną lub sieć telefonii komórkowej, publiczne wyświetlanie lub wyświetlanie w inny sposób;

·określanie nazw Utworów, pod którymi będą używane lub dystrybuowane;

·Spółka, jako nabywca praw autorskich, jest uprawniona do przeniesienia na osobę trzecią praw i obowiązków przeniesionych przez Zleceniobiorcą praw autorskich. Dotyczy to zarówno całych Utworów, jak i ich części;

·W przypadku, gdy Utwory stanowią część innego utworu stworzonego przez Spółkę, Zleceniobiorca wyraża zgodę na przeniesienie praw do tego utworu w takim samym zakresie jak do Utworów.

-Podmioty zagraniczne od których nabywane są usługi Development services, Creative technologist nie prowadzą działalności poprzez położony na terytorium RP  zagraniczny zakład w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo dane podmiotów zagranicznych w zakresie wymiany transgranicznej informacji.

Pytania

1.Czy wypłacane wynagrodzenie przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów wykonujących usługi Development services - tworzenie aplikacji, stron internetowych ect. - ogólne usługi programistyczne oraz Creative technologist – połączone usługi programistyczne oraz designu (projektowe), podlega opodatkowaniu 20% zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT?

2.Czy wypłacane wynagrodzenie przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów wykonujących usługi Development services - tworzenie aplikacji, stron internetowych ect. - ogólne usługi programistyczne oraz Creative technologist – połączone usługi programistyczne oraz designu (projektowe), podlega opodatkowaniu 20% zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacane wynagrodzenie przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów wykonujących usługi Development services - tworzenie aplikacji, stron internetowych ect. – ogólne usługi programistyczne oraz Creative technologist – połączone usługi programistyczne oraz designu (projektowe), nie podlegają opodatkowaniu 20% zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacane wynagrodzenie przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów wykonujących usługi Development services - tworzenie aplikacji, stron internetowych ect. – ogólne usługi programistyczne oraz Creative technologist – połączone usługi programistyczne oraz designu (projektowe), nie podlegają opodatkowaniu 20% zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

Uzasadnienie

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Należy wskazać, iż polski ustawodawca określił zamknięty katalog dochodów (przychodów), których uzyskanie przez podmioty zagraniczne powoduje powstanie obowiązku potrącenia podatku od tych należności u źródła. Przedmiotowy obowiązek spoczywa na podmiocie polskim wypłacającym należności zagranicznemu kontrahentowi.

Jednocześnie, w myśl art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1)z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how).

Wśród wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT świadczeń brak jest usługi programistycznych oraz usługi designu (projektowych) jak również usługi te nie zostały wymienione w treści art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT i opisane we wniosku usługi nie mają podobnego charakteru do świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń.

Wprawdzie katalog usług wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT jest katalogiem otwartym, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie (...) „oraz świadczeń o podobnym charakterze”, jednak w ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście

wykonywanych świadczeń. Dane świadczenie można zakwalifikować do katalogu usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT po każdorazowej analizie treści samej umowy oraz po osiągnięciu jednoznacznego wniosku, że zawiera ona istotne elementy świadczeń wymienionych w tym przepisie. O tym, czy dane świadczenie można zakwalifikować do usług opodatkowanych podatkiem zryczałtowanym decydujące znaczenie ma treść uregulowania samej umowy oraz zakres faktycznie wykonanych czynności, a nie tylko jej nazwa.

Powołując się na praktykę organów podatkowych, Wnioskodawca pragnie przywołać interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 grudnia 2016 r. (Znak: 2461-IBPB-1-2.4510.937.2016.1.MM), w której stwierdzono, iż:

„(...) za świadczenia o podobnym charakterze należy jednakże uznać wyłącznie świadczenia

równorzędne do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było

zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki, albo winny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie. Innymi słowy, lista ta obejmuje również świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane (...).”

Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności

podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma zatem, zdaniem

Wnioskodawcy, przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

W podobnym stanie faktyczny, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wypowiadał się już

kilkukrotnie. Wnioskodawca pragnie powołać niektóre rozstrzygnięcia przemawiające za

prawidłowością przedstawionego we wniosku stanowiska:

1.W interpretacji indywidualnej z dnia 2 października 2020 r., Znak: 0114-KDIP2-1.

4010.223.2020.2.OK Organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, w którym stwierdzono, że:

„Przedmiotowa umowa nie dotyczy należności za przeniesienie praw autorskich, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how). Podstawowym przedmiotem umowy jest świadczenie usług programistycznych przez Wykonawcę. Jednocześnie w niniejszej umowie została zawarta klauzula dotycząca praw autorskich. Została ona ujęta w celu regulacji przenoszenia autorskich praw majątkowych do utworów powstałych w toku współpracy. Przy czym Wykonawcy nie jest płacone wynagrodzenie za wykonany utwór i przeniesienie do niego praw autorskich na rzecz Zlecającego. Na mocy przedmiotowej umowy Wykonawca otrzymuje wynagrodzenie za świadczone usługi programistyczne, niezależnie od uzyskanego efektu. Kwestia zawarcia w umowie klauzuli poufności oraz klauzuli dotyczącej praw autorskich stanowi rodzaj zabezpieczenia przed możliwymi roszczeniami Wykonującego o prawa autorskie oraz ochronę  Zlecającego przed naruszeniem tajemnicy informacji poufnych. Niniejsza klauzula stanowi rodzaj zastrzeżenia w umowie, że ewentualne prawa autorskie do powstałych w toku współpracy utworów przysługują Zlecającemu.”

2.W interpretacji indywidualnej z dnia 23 października 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-3.

4010.315.2020.3.JKU Organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, w którym

stwierdzono, że: „Można zatem przyjąć, że - z perspektywy Spółki - głównym celem umowy jest zapewnienie źródeł pozyskiwania projektów nowych mebli, które będzie mogła przyjmować do produkcji. Z perspektywy Projektantów, głównym celem umowy jest uczestniczenie w zyskach ze sprzedaży zaprojektowanych przez nich mebli. Projektanci nie uzyskują bowiem wynagrodzenia za samo przeniesienie na Spółkę określonych majątkowych praw autorskich dotyczących projektów mebli. Wynagrodzenie Projektantów wynika z ich uczestnictwa w realizacji przedsięwzięcia gospodarczego, jakim jest produkcja mebli według określonych projektów. Projektanci przyjmują na siebie ryzyko gospodarcze związane z sukcesem albo niepowodzeniem „sprzedażowym” poszczególnych modeli mebli. Taki sposób określenia warunków współpracy Spółki i Projektantów pozwala stwierdzić, że należności wypłacane Projektantom nie mieszczą się w zakresie zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należności te nie mieszczą się również w zakresie zastosowania innych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które regulują obowiązki poboru podatku u źródła.

Wobec tego, stanowisko Spółki, zgodnie z którym nie ma ona obowiązku poboru podatku u źródła jest prawidłowe.”

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zakres podmiotowy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest ściśle związany z instytucją ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. Powstanie obowiązku podatkowego wyznacza siedziba lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zasada rezydencji), bądź też osiąganie dochodów na tym terytorium (zasada źródła). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma swoją siedzibę lub zarząd, co oznacza opodatkowanie dochodu uzyskanego w Polsce.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Stosownie do art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o CIT:

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a ustawy o CIT:

Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:

Aktualne brzmienie art. 26 ust. 1 ww. ustawy wyraźnie stanowi, że obowiązek płatnika przy wypłacie należności określonych w art. 21 tej ustawy z zastosowaniem preferencji podatkowych, sprowadza się nie tylko do „uzyskania” od podatnika certyfikatu rezydencji ale także weryfikacji warunków zwolnienia z opodatkowania wypłacanych należności lub zastosowania preferencyjnej stawki. Podkreślenia wymaga, że weryfikacja ta musi być dokonana z zachowaniem należytej staranności.

Z treści przepisów ustawy o CIT wynika, że od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.

Ad 1

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia, czy wypłacane wynagrodzenie przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów wykonujących usługi Development services - tworzenie aplikacji, stron internetowych ect. - ogólne usługi programistyczne oraz Creative technologist – połączone usługi programistyczne oraz designu (projektowe), podlega opodatkowaniu 20% zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

W kontekście niniejszej sprawy mamy do czynienia z usługami projektowania, tworzenia i wspierania oprogramowania tworzonego na indywidualne potrzeby klienta z zakresu stron internetowych, aplikacji mobilnych, aplikacji rozszerzonej rzeczywistości, gier video, aplikacji eventowych.  Jak wynika z powołanego wcześniej art. 21 ust. 1 ustawy o CIT w odniesieniu do przedstawionego opisu sprawy ewentualne zastosowanie tego przepisu może dotyczyć przychodów z praw autorskich lub praw pokrewnych uzyskanych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem, analizując obowiązek pobrania podatku u źródła od ww. usług, należy odnieść się do przepisów określających zakres praw autorskich.

W celu określenia zakresu praw autorskich według polskich przepisów, należy odnieść się do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2509 ze zm., dalej: „ustawa o prawie autorskim”), który stwierdza, że:

Ponadto w art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim stwierdza się, że:

Art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, zawiera ogólną normę, opisującą utwór, będący przedmiotem prawa autorskiego, natomiast ust. 2 tegoż artykułu ma charakter pomocniczy. Dla uznania danego dzieła za przedmiot prawa autorskiego nie wystarcza ustalenie, że mieści się ono w jednej z nazwanych ustawowo kategorii, podanych jako katalog otwarty. Ustawodawca, wyszczególniając przykładowe kategorie utworów, posłużył się porządkującym kryterium przedmiotu twórczości i użytych w niej środków wyrazu. Oznacza to, że niektóre dzieła chronione mogą być przyporządkowane do więcej niż jednego przedziału klasyfikacyjnego. Utwory wyrażone w sposób określony w art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawie o prawie autorskim stanowią niejednorodną grupę utworów będących przedmiotem prawa autorskiego. Grupa ta została wyodrębniona ze względu na stosowane przez twórcę techniczne środki wyrazu, czyli utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. W grupie tej wyodrębniono podkategorie wg przedmiotu twórczości, czyli literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe.

W myśl art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim:                     

Ponadto, zgodnie z art. 74 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o prawie autorskim:

Jak wskazuje powołany przepis, program komputerowy podlega ochronie niezależnie od formy (sposobu) wyrażenia, a więc w postaci „programu źródłowego” i „programu maszynowego”, „programu wpisanego do pamięci stałej komputera” itd. Podlega on ochronie również wówczas, gdy jest utrwalony w odręcznie sporządzonych notatkach, w dokumentacji projektowej, wytwórczej i użytkowej.

Należy zatem stwierdzić, że w rozumieniu polskich przepisów o prawie autorskim, przedmiotem tego prawa są wszelkie przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze bez względu na to, czy są to dzieła artystyczne, utwory naukowe lub literackie. Program komputerowy został wymieniony przez ustawodawcę jako przedmiot prawa autorskiego.

W opisie sprawy wskazali Państwo, iż w zawieranych umowach na świadczenie usług programistycznych, jak również designu (projektowych) Wnioskodawca zabezpiecza przeniesienie praw autorskich do wszystkich utworów jakie zostały wytworzone albo dostarczone jako rezultat świadczenia usług.  Ponadto w uzupełnieniu opisu sprawy wskazali Państwo, że wypłacane wynagrodzenie zawiera również w sobie wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich. Również na mocy zawieranych umów  Spółka korzysta z praw autorskich. Wnioskodawca korzysta z praw na następujących polach eksploatacji w tym m.in.  poprzez trwałe lub czasowe zwielokrotnianie programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała; rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii. 

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony opis stanu faktycznego jak i jego uzupełnienie, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie istotny jest fakt, że w zawieranych umowach na świadczenie usług programistycznych, jak również designu (projektowych) Wnioskodawca dochodzi do przeniesienia i korzystania z praw autorskich tym samym w sprawie zastosowanie znajdzie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Zatem cześć wynagrodzenia dotycząca przeniesienia i korzystania z praw autorskich podlega opodatkowaniu 20% zryczałtowanym podatkiem na podstawie ww. przepisu. W związku z powyższym są Państwo zobowiązani na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT do poboru zryczałtowanego podatku od tej części wypłacanego wynagrodzenia.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 1 dotyczącego ustalenia, czy wypłacane wynagrodzenie przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów wykonujących usługi Development services - ogólne usługi programistyczne oraz Creative technologist – połączone usługi programistyczne oraz designu (projektowe), podlega opodatkowaniu 20% zryczałtowanym podatkiem zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

- w części której wypłacona należność dotyczy przeniesienia i korzystania z praw autorskich należy uznać za nieprawidłowe,

-           natomiast w pozostałym zakresie stanowisko jest prawidłowe.

Ad 2

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy wypłacane wynagrodzenie przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów wykonujących usługi Development services - tworzenie aplikacji, stron internetowych ect. - ogólne usługi programistyczne oraz Creative technologist – połączone usługi programistyczne oraz designu (projektowe), podlega opodatkowaniu 20% zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego podkreśla się, że świadczenia wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowią świadczenia wyraźnie nazwane, drugą tworzą świadczenia mające podobny charakter do świadczeń nazwanych. W tej drugiej grupie mieszczą się świadczenia posiadające cechy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, ale posiadające również elementy charakterystyczne dla świadczeń innych od skonkretyzowanych w tym przepisie. Dla uznania, że świadczenie niewymienione wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT jest objęte jego zakresem decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w omawianym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych.

Dane świadczenie można zakwalifikować do katalogu usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT po każdorazowej analizie treści samej umowy oraz po osiągnięciu jednoznacznego wniosku, że zawiera ona istotne elementy świadczeń wymienionych w tym przepisie. O tym, czy dane świadczenie można zakwalifikować do usług opodatkowanych podatkiem zryczałtowanym decydujące znaczenie ma treść uregulowania samej umowy oraz zakres faktycznie wykonanych czynności, a nie tylko nazewnictwo.

Treść ww. przepisu jednoznacznie bowiem wskazuje, że oprócz usług wymienionych w tym przepisie ustawodawca objął obowiązkiem podatkowym także inne usługi niewymienione w tym przepisie o charakterze podobnym do świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń.

W opinii Organu interpretacyjnego kluczowe znaczenie przy analizie konkretnego świadczenia pod kątem „podobieństwa” ma zatem precyzyjne określenie istoty tego świadczenia.

Zakresem przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych objęte są usługi: doradcze, księgowe, badania rynku, prawne, reklamowe, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. Pojęcia ww. usług nie zostały zdefiniowane w powołanej ustawie. Wobec braku w ustawie powyższych definicji należy, zdaniem Organu podatkowego, posiłkowo odwołać się przede wszystkim do wykładni językowej tych pojęć.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN „doradztwo” oznacza udzielanie fachowych porad, natomiast termin „doradzać” znaczy udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Użyty w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych termin „usługi doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Potwierdza to jednolite orzecznictwo sądów administracyjnych, według którego termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych np. podatkowe, prawne, finansowe i inne (zob. wyrok NSA z dnia 10 października 2013 r., sygn. akt I FSK 1567/12, wyrok NSA z dnia 2 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1441/13, wyrok NSA z dnia 2 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1530/13, wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Po 1202/14, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 28 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 175/12, wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Łd 168/13).

Według sądów administracyjnych, odwołując się do powszechnego języka polskiego można stwierdzić, że przez doradztwo rozumie się udzielanie fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza prawnych, ekonomicznych czy finansowych. Stosownie do definicji podanej w ww. słowniku, poradnictwo to „zorganizowana forma udzielania porad w jakimś zakresie”. Doradca to ten kto udziela fachowych zaleceń czy porad, wskazówek, to ktoś, kto posiadaną wiedzę wykorzystuje na wskazywanie najlepszych, najbardziej optymalnych rozwiązań, nakłaniając odbiorcę takiej usługi do zastosowania się do rady, porady, wskazówki, dyrektywy postępowania. Zdaniem sądów administracyjnych, świadczenie usługi doradztwa należy postrzegać jako wykorzystanie swojej wiedzy, znajomości rzeczy poprzez wskazywanie najlepszych, najskuteczniejszych rozwiązań do ich zastosowania do danego problemu.

Również w doktrynie przedmiotu przyjmuje się szerokie ujęcie terminu usługi doradcze, uznając, że doradztwo, w bardzo ogólnym znaczeniu, jest usługą świadczoną przez jedną osobę/instytucje na rzecz drugiej osoby/instytucji, która zleca wykonanie tej usługi. W literaturze przedmiotu bardzo różnorodnie formułowane są zadania stojące przed usługami doradczymi, np. doradztwo określane jest jako:

‒    przejęcie zadań,

‒    pośrednictwo w zakresie przekazywania wiedzy,

‒    pośrednictwo w przekazywaniu specjalnych informacji,

‒    pomoc w rozwiązywaniu problemów,

‒    pomoc w podejmowaniu decyzji,

‒    przekazywanie informacji zmniejszających ryzyko,

‒    przygotowanie i przekazywanie informacji służących rozwiązaniu kompleksowych problemów,

‒    przekazywanie specyficznej wiedzy, celem usprawnienia działań,

‒    identyfikacja i rozwiązywanie problemów,

‒    przekazywanie zaleceń dotyczących usprawniania działań oraz pomoc w ich wdrożeniu,

‒    dawanie wskazówek dotyczących postępowania.

Doradcy mogą więc pomóc zleceniodawcy w przygotowaniu decyzji, rozwiązaniu problemów, usprawnieniu działania itp. Biorąc powyższe pod uwagę, można przyjąć, że usługi doradztwa stanowią usługi zlecone przez daną organizację (klienta) i wykonane przez odpowiednio przygotowane i wykwalifikowane osoby (doradców), które pomagają zidentyfikować występujące problemy organizacyjne, zanalizować istniejące trudności, sformułować rozwiązanie badanych problemów, oraz które – w przypadku wyrażenia takiego życzenia przez klienta – pomagają we wdrożeniu rozwiązania. Działalność doradcza może dotyczyć różnych dziedzin, obszarów i obiektów, a zatem może być rozpatrywana w wielu aspektach.

Pod pojęciem „księgowość” internetowy Słownik języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) rozumie „prowadzenie ksiąg, w które wpisuje się wpływy, wydatki, transakcje i inne zmiany stanu majątkowego przedsiębiorstwa lub instytucji”.

Według Słownika języka polskiego PWN „zarządzać”, oznacza kierować, administrować czymś” (E. Sobol, Słownik języka polskiego PWN, Warszawa 1996). W tym kontekście, za zarządzanie należy uznać władcze uprawnienie w stosunku do realizowanego projektu lub działalności gospodarczej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, „kierować” oznacza „stać na czele czegoś, wskazywać sposób postępowania”.

Z kolei kontrola, to:

1)  porównanie stanu faktycznego ze stanem wymaganym i ustalanie ewentualnych odstępstw, sprawdzanie, czy coś jest zgodne z obowiązującymi przepisami,

2)  nadzór nad czymś albo nad kimś, czuwanie nad prawidłowym przebiegiem czegoś, wpływ na rozwój wydarzeń.

Zarządzanie zatem jest to celowe podejmowanie, przez odpowiednie osoby (kadrę), decyzji i działań prowadzących – dzięki wykorzystaniu posiadanych zasobów – do osiągnięcia złożonych celów w sposób skuteczny i sprawny (racjonalny), lub celowe dysponowanie tymi zasobami.

Pojęcie „zarządzania”, musi być rozumiane szeroko jako zbiór różnorodnych czynności i działań zmierzających do osiągnięcia określonego celu związanego z interesem (potrzebą) danego przedmiotu zarządzania. Jest to zestaw metod i technik opartych na akceptowanych zasadach zarządzania (administrowania) używanych do planowania, oceny i kontrolowania pożądanych rezultatów.

Usługi rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu to usługi związane z pozyskiwaniem ofert pracy, wyszukiwaniem pracowników oraz kierowaniem ich do pracy.

Powyższa definicja „zarządzania” zyskała aprobatę w orzecznictwie sądów administracyjnych. Dla przykładu można wymienić wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 czerwca 2015 r. (sygn. akt III SA/Wa 491/15), wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2017 r. (sygn. akt III SA/Wa 875/16) oraz wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 lipca 2017 r. (sygn. akt III SA/Wa 2118/16).

Pojęcie „zarządzania i kontroli”, musi być zatem rozumiane szeroko jako zbiór różnorodnych czynności i działań zmierzających do osiągnięcia określonego celu związanego z interesem (potrzebą) danego przedmiotu zarządzania i kontroli.

Usługi rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu to usługi związane z pozyskiwaniem ofert pracy, wyszukiwaniem pracowników oraz kierowaniem ich do pracy.

W odniesieniu do definicji obejmującej przetwarzanie danych wskazać należy, że zgodnie ze SJP „przetworzyć” oznacza «przekształcić coś twórczo»; «opracować zebrane dane, informacje itp., wykorzystując technikę komputerową»; przetwarzanie danych polega zatem na przekształcaniu treści i postaci danych wejściowych; usługi przetwarzania danych mają zatem charakter odtwórczy i obejmują elementy takie jak: porządkowanie, archiwizowanie, zabezpieczenie oraz udostępnianie zbiorów danych.

Przetwarzanie danych związane jest zatem z opracowywaniem określonych danych przy wykorzystywaniu mocy obliczeniowej i zasobów pamięci infrastruktury komputerowej (hardware i software).

Zauważyć należy, że o tym, czy dane świadczenie ma np. charakter usług doradczych, usług przetwarzania danych, usług zarządzania i kontroli, usług nie decyduje sposób, w jaki strony nazwały to świadczenie w umowie, lecz jego rzeczywisty charakter. Innymi słowy, nie nazwa, lecz treść świadczenia decyduje o tym jaki ma ono charakter, gdyż ocena prawnego charakteru danego świadczenia powinna nastąpić na podstawie obiektywnej analizy całokształtu okoliczności faktycznych przedstawionych we wniosku o wydanie interpretacji.

Przypomnieć należy, że o możliwości zaklasyfikowania usługi do świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT wystarczające jest stwierdzenie, że usługa jest świadczeniem o podobnym charakterze do świadczeń wymienionych przez ustawodawcę w treści art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

W świetle powyższego, zdaniem tut. Organu ww. usługi programistyczne lub designu (projektowania) nie wypełnieją zakresu znaczeniowego usług wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a w szczególności nie stanowią usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń, ani świadczeń o podobnym charakterze. Według Organu za takim stwierdzeniem przemawiają różnice funkcjonalne – ww. usługi pełnią inne funkcje, realizują inne cele.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że usługi Development services - tworzenie aplikacji, stron internetowych ect. - ogólne usługi programistyczne oraz Creative technologist – połączone usługi programistyczne oraz designu (projektowe) nie mieszczą się w kategorii przychodów (dochodów) wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Z tytułu wypłaty powyższych należności obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 26 ustawy o CIT nie wystąpi, ponieważ ten rodzaj usługi nie jest objęty zakresem art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).