Czy poniesiony przez Spółkę koszt zorganizowania Premiery, w zakresie przypadającym na Wnioskodawcę i pokrytym przez niego, należy całościowo uznać za wydatek stanowiący koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy poniesiony przez Spółkę koszt zorganizowania Premiery, w zakresie przypadającym na Wnioskodawcę i pokrytym przez niego, należy całościowo uznać za wydatek stanowiący koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A spółka z o. o. (dalej: „Spółka”, „A”, „Wnioskodawca”) jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym dla celów podatku dochodowego od osób prawnych i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Od 1 stycznia 2020 r. A sp. z o.o. jest członkiem podatkowej grupy kapitałowej B.

Działalność gospodarcza Spółki obejmuje przede wszystkim świadczenie usług leasingu, w ramach których Spółka występuje w roli finansującego (leasingodawcy), ale także świadczenie usług najmu (w ramach których Spółka działa w charakterze wynajmującego) oraz usług udzielania pożyczek.

Na podstawie zawieranych ze swoimi Klientami umów leasingu Spółka oddaje do odpłatnego korzystania Klientom (korzystającym) przedmioty leasingu, w tym pojazdy osobowe i ciężarowe, maszyny, urządzenia, a także nieruchomości.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej (…).

Umowa o współpracy określa zasady finansowania i zakres działań marketingowych, które winny być podejmowane przez obie strony, a także ma na celu wsparcie sprzedaży usług finansowych (leasingu) przez Spółkę (…). W związku z zawarciem Umowy o współpracy, której podstawowym celem - z perspektywy Spółki - jest wsparcie procesów sprzedaży produktów Spółki (tj. usług leasingu) na rzecz ostatecznych klientów zainteresowanych zakupem samochodu (…), Wnioskodawca zobowiązał się do tworzenia budżetu marketingowego, z którego finansowane byłyby pewne działania marketingowa. Model współpracy (wynikający z Umowy o współpracy) oparty jest na:

a)wyasygnowaniu i zabezpieczeniu przez Spółkę budżetu marketingowego:

- w stałej kwocie X, pokrywanej ze środków obrotowych Spółki,

- w zmiennej kwocie Y, w wysokości 0,1% wartości każdej nowo zawartej przez A umowy leasingu pojazdu (…), w której przekroczono ustalony w Umowie o współpracy poziom marży,

b)wspólnym decydowaniu Spółki i Importera o wysokości wydatkowanej kwoty na działania marketingowe,

c)wspólnym decydowaniu Spółki i Importera o zakresie i formie działań marketingowych.

Wspólne działania marketingowe są wynikiem przyjętej przez Spółkę i Importera strategii handlowej opartej na wzajemnej współpracy. Kluczowym elementem z perspektywy relacji Spółki i Importera jest fakt, iż A od wielu już lat jest jedynym kontrahentem Importera w zakresie wsparcia sprzedaży pojazdów (…) z wykorzystaniem produktów leasingowych. Ostatnie lata tej współpracy wykazały, że istnieje bardzo ścisła relacja i współzależność działalności Spółki i Importera polegająca na tym, że im więcej sprzedawanych jest samochodów marki (…), tym więcej Spółka zawiera umów leasingu na te pojazdy. Oferowane przez Spółkę umowy leasingu czy najmu pojazdów marki (…) są od lat narzędziem wspierającym sprzedaż tych pojazdów. Stąd też, obie strony Umowy o współpracy czerpią z niej istotne korzyści i są skłonne ponosić wydatki służące reklamie i promocji samochodów tej marki i narzędzi służących ich finansowaniu (w tym leasingu). Po stronie Importera może to być związane z wprowadzaniem na rynek nowych modeli samochodów i ich promocją, a po stronie Spółki - z opracowaniem oferty usług finansowych (leasing) specjalnie dopasowanej do oczekiwań klientów zainteresowanych pozyskaniem samochodu marki (…), a jednocześnie oferty dostosowanej do nowych trendów w branży leasingowej, np. finansowaniem zielonej transformacji, elektromobilności czy realizacją przyjętych przez Spółkę założeń (…).

W ostatnim czasie, w ramach przyjętej strategii i opisanego powyżej modelu współpracy, Spółka wraz z Importerem współorganizowała wydarzenie marketingowe dotyczące wprowadzenia na rynek całkowicie nowych modeli samochodów elektrycznych marki (…) (dalej: „Premiera”). Głównym i dominującym celem organizacji Premiery - z perspektywy Spółki - było:

a)promowanie logo i nowej oferty leasingowej Spółki w odniesieniu do nowych modeli samochodów elektrycznych marki (…),

b)utworzenie dodatkowego popytu i uzyskanie wyższych przychodów w związku z nową ofertą leasingową Spółki,

c)zwiększenie zainteresowania i rozpoznawalności nowej oferty leasingowej Spółki wśród jej klientów, a także klientów stacji dealerskich oferujących samochody marki (…),

d)prezentacja i nakłanianie w sposób bezpośredni do zakupu nowej oferty usług leasingowych Spółki,

e)zebranie jak największej liczby nowych zamówień od dotychczasowych i potencjalnych klientów Spółki na nową ofertę leasingu samochodów elektrycznych marki (…),

f)zwiększenie konkurencyjności Spółki w związku z nową ofertą w obszarze leasingu samochodów elektrycznych,

g)kształtowanie, utrzymanie lojalności i zaufania klientów wobec Spółki i jej usług, co może skłonić potencjalnych klientów do skorzystania z usług leasingowych w sieci dealerskiej Importera, a nawet do rezygnacji z usług w sieciach dealerskich konkurencyjnych importerów pojazdów,

h)umocnienie własnej pozycji względem konkurencji, poprzez długofalową i stałą współpracę z Importerem w obszarze szeroko pojętego leasingu samochodów.

W Premierze brały udział osoby zatrudnione w Spółce (dalej: „Pracownicy”) oraz pracownicy Importera, handlowcy, współpracownicy, klienci Spółki i Importera, obsługa techniczna Premiery, dziennikarze i potencjalni klienci zainteresowani nową ofertą leasingową (dalej: „Uczestnicy”). Premiera nowego modelu była wydarzeniem masowym, organizowanym na terenie (…) z zaproszoną liczbą osób około 2 tys. z całej Polski.

Premiera miała na celu zaprezentowanie nowych, w pełni elektrycznych modeli pojazdów marki (…), oferowanych przez Importera i jego sieć dealerską, natomiast z perspektywy Spółki - która jest głównym podmiotem oferującym leasing pojazdów tej marki w Polsce na podstawie Umowy o współpracy - Premiera stanowiła szansę na zaprezentowanie jej oferty leasingowej na te pojazdy. Spółka umieściła informację o Premierze w social mediach w celu wypromowania nowej oferty leasingowej modeli samochodów elektrycznych marki (…) i dotarcia do jak najszerszego grona odbiorców. W Premierze uczestniczyli również dziennikarze, a materiały informacyjne z wydarzenia zostały następnie opublikowane w prasie branżowej i na portalach poświęconych motoryzacji.

Opracowanie i zorganizowanie Premiery zostało zlecone wyspecjalizowanej agencji reklamowej (dalej: „Agencja”), która wystawiła Spółce jedną fakturę z wykazanym podatkiem VAT i jedną pozycją o nazwie: „wsparcie marketingowe”. Spółka, obok faktury dysponuje także umową i kosztorysem wydarzenia, w którym wyszczególniono poszczególne pozycje (dalej: „Elementy”), składające się na kompleksową usługę organizacji Premiery, a mianowicie:

1)koszty poligrafii - przygotowanie materiałów graficznych, w tym zaproszenia, mailing, produkcja opasek,

2)koszty lokalizacji - wynajem, montaż i demontaż trybun, wynajem terenu zewnętrznego, agregat prądotwórczy, kontener na śmieci, dyżur strażaka, opieka medyczna, parking,

3)scenografia - projekt i montaż scenografii, budowa reżyserki, branding zewnętrzny, wysłona bramy, foyer i łapu Grand Support, recepcja, wynajem mebli i flag, produkcja pokrowców na samochody, ścianka prasowa, budowa dwupoziomowej sceny pod samochody,

4)technika - system multimedialny, oświetlenie, nagłośnienie, wizualizacja holograficzna,

5)przekaz live - wynajem plazm, realizacja kamerowa (sprzęt, miksery, ekrany, obsługa, transport),

6)produkcja multimedialna - prezentacja (slajdy), produkcja animacji na ekrany i filmu po wydarzeniu,

7)koszty obsługi - hostessy, stroje, scenariusz, szatnia, obsługa Biura Premiery,

8)wynagrodzenie i nocleg prowadzącego, studio, transport, nagłośnienie, technicy i ich nocleg, fotograf, koszty DJ i ZAIKS,

9)elementy dodatkowe - budowa systemu rejestracji, budowa oddzielnych baz dla dealerów, ubezpieczenie, system wysyłki zaproszeń, wynajem tabletów skanujących, strefa dla dziennikarzy,

10)logistyka samochodów premierowych - transport, mycie, ubezpieczenie, koszty lawety, obsługa techniczna przetaczania samochodów i ich nocleg,

11)logistyka - transport osobowy Agencji, nagranie materiałów do wizualizacji, szkolenie,

12)catering - kolacja w formie Finger Food, open bar (w tym napoje alkoholowe), soki, owoce, obsługa kelnerska, wynajem stolików koktajlowych,

13)wynagrodzenie i koszty noclegu osób prowadzących Premierę i artystów.

Jako prowadzący Premierę zaproszone zostały osoby publicznie znane, a w trakcie tej Premiery odbył się również koncert popularnej wokalistki - elementy te służyły jednak przyciągnięciu Uczestników do wydarzenia, w tym klientów i potencjalnych klientów. Ponadto, w ramach wydarzenia przewidziano symboliczny poczęstunek dla Uczestników. W przeciwnym razie, jeśli Premiera sprowadzałaby się wyłącznie do zaprezentowania nowych modeli samochodów oraz oferty Spółki, przedsięwzięcie mogłoby nie spełnić swojego podstawowego założenia polegającego na zapoznaniu z ofertą Importera i Spółki jak najszerszego grona osób. Pozostałe wydatki poniesione na zorganizowanie tego wydarzenia utraciłyby zatem sens. Jednocześnie, podkreślenia wymaga, że elementy te nie stanowiły w żaden sposób podstawowego elementu kosztotwórczego całej Premiery - jeśli chodzi o koszty związane z prowadzeniem Premiery przez znane osoby i występ wokalistki - koszty te stanowiły jedynie ok. 5% całokształtu kosztów, zaś koszt napojów (w tym bezalkoholowych i alkoholowych) stanowił ok. 10% kosztorysu, przy czym nawet kosztorys nie zawierał podziału tego elementu kosztowego na napoje bezalkoholowe (soki, woda) i alkoholowe.

Podkreślenia wymaga również, że Spółka nie poniosła kosztów całokształtu Premiery - umowa z Agencją miała charakter trójstronny, tj. nabywcami usług zorganizowania Premiery był Importer, jako główny dystrybutor samochodów marki (…), oraz Spółka, jako podmiot oferujący finansowanie tych pojazdów w postaci leasingu. Na podstawie Umowy o współpracy i ustaleń A i Importera, ogólny koszt wynikający z kosztorysu Agencji, która odpowiadała całościowo za zorganizowanie Premiery, został podzielony pomiędzy Spółkę i Importera, w efekcie czego Wnioskodawca został obciążony przez Agencję kwotą ok. 24% ogólnego kosztu zorganizowania tej Premiery. Zgodnie z charakterem świadczenia jako kompleksowej organizacji Premiery Agencja udokumentowała wykonanie tej usługi za pomocą faktury obejmującej jedną pozycję (wsparcie marketingowe). Spółka pokryła koszt wynikający z faktury Agencji z własnych środków i koszt ten nie został jej w żaden sposób zrefundowany bądź zwrócony.

W związku z powyższym po stronie Spółki powstały wątpliwości w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionego kosztu zorganizowania Premiery, w zakresie w jakim przypadał on na Spółkę i w jakim został przez nią pokryty.

Pytanie

Czy poniesiony przez Spółkę koszt zorganizowania Premiery, w zakresie przypadającym na Wnioskodawcę i pokrytym przez niego, należy całościowo uznać za wydatek stanowiący koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie w jakim na Spółkę przypadał koszt zorganizowania Premiery przez Agencję i w zakresie w jakim koszt ten został pokryty przez A, koszt ten należy całościowo uznać za wydatek stanowiący koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów łub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ustawy o CIT. Ustawa o CIT nie zawiera zamkniętego katalogu wydatków, które mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu, zatem każdy wydatek, który został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, a jednocześnie nie został wymieniony wprost w art. 16 ustawy o CIT, może zostać rozpoznany przez podatnika jako jego koszt uzyskania przychodów.

Jak natomiast wynika z szerokiego orzecznictwa do przywołanego przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztem podatkowym jest wydatek spełniający łącznie następujące przesłanki:

- wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- wydatek jest definitywny (ostateczny), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- został on poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- wydatek został właściwie udokumentowany,

- wydatek ten nie został wskazany w grupie wydatków, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy CIT i nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (mimo ich poniesienia np. w celu osiągnięcia przychodów).

Kosztami uzyskania przychodów są tym samym wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości - podatnik chcąc uwzględnić dany wydatek jako koszt podatkowy musi wykazać, że ponosząc go dążył do uzyskania przychodów (ewentualnie zabezpieczenia/zachowania źródła tych przychodów). Aby więc określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ - bezpośrednio bądź pośrednio - na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Spółkę w stanie faktycznym zdarzenia w postaci Premiery i poniesienia przez A przypadającego na nią (na podstawie ustaleń z Importerem) części kosztu organizacji tej Premiery, w opinii Spółki poniesione przez nią wydatki spełniają wszystkie wymienione wyżej przesłanki uznania ich za koszty uzyskania przychodów. W szczególności:

- wydatek został poniesiony z zasobów majątkowych Spółki i ma definitywny charakter, tj. koszt zakupu usługi organizacji Premiery - w zakresie przypadającym na A - faktycznie został poniesiony przez Spółkę oraz w żaden sposób nie został jej zwrócony;

- wydatek ten został właściwie udokumentowany - Agencja zgodnie z właściwymi przepisami udokumentowała wykonanie usługi za pomocą wystawionej dla A faktury;

- wydatek w postaci organizacji kompleksowego wydarzenia dla dotychczasowych i potencjalnych klientów oraz dziennikarzy, ukierunkowany na zapoznanie ich z nowymi modelami pojazdów elektrycznych i ofertą ich finansowania, nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy CIT - nie został on więc wyłączony z katalogu kosztów podatkowych, o czym szerzej w dalszej części uzasadnienia.

Wreszcie, opisany wydatek został poniesiony jednoznacznie w celu zabezpieczenia źródła przychodów jakim dla Spółki jest stałe oferowanie leasingu i najmu samochodów (…) na podstawie Umowy o współpracy zawartej z Importerem, oraz w celu generowania przyszłych przychodów z umów leasingu, które zwierane będą na prezentowane w trakcie Premiery samochody elektryczne (…). Biorąc pod uwagę istniejącą od lat współzależność działalności Importera i Spółki, a polegającą na stale rosnącej sprzedaży produktów leasingowych A wraz ze wzrostem sprzedaży pojazdów marki (…), nie ulega więc wątpliwości, że wydatki na Premierę to wydatki poniesione w związku z prowadzoną działalnością leasingową Spółki, gdyż pozwalają one realizować założenia strategii handlowej i utrzymać bardzo dobre wyniki na sprzedaży usług leasingowych.

Z perspektywy Spółki, stały wzrost sprzedaży samochodów marki (…) i wsparcie przyszłej sprzedaży modeli elektrycznych tej marki przekłada się bezpośrednio na wzrost sprzedaży umów leasingu oferowanych przez A, zarówno pod kątem ilości jak i wartości tych umów. Stąd też, wydatki na Premierę są zasadne, potrzebne a nawet niezbędne w celu wykreowania dodatkowego popytu na świadczone przez A usługi, a zatem ponoszone są jednoznacznie w celu osiągnięcia przychodu. Organizowanie tego typu wydarzeń z wieloletnim kontrahentem jakim jest Importer, a także biorąc pod uwagę fakt, iż Spółka w obszarze leasingu współpracuje z Importerem na zasadzie wyłączności, zapewnia utrzymanie i ochronę generowanych przez A przychodów i gwarantuje pozyskiwanie ich w przyszłości.

Poparciem powyższej tezy może być argumentacja przedstawiona przez NSA w wyroku z 6 kwietnia 2017 r., sygn. akt II FSK 3661/16: Za kierunkowe kryterium wykładni art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. przyjąć trzeba kryterium celu poniesionego kosztu. Wiąże się ono z zamiarem działania podatnika determinowanym na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła, tym samym z istnieniem związku przyczynowego, który wyraja się we wpływie (bezpośrednim lub pośrednim) ponoszonego kosztu na powstanie lub zwiększenie osiąganego przychodu lub we wpływie na zachowanie (np. również w stanie polegającym na wyeliminowaniu, czy też ograniczeniu generowania strat pomniejszających przychód) albo zabezpieczenie jego źródła. W tym więc kontekście istotne jest, aby ocena zachowania podatnika, kwalifikującego określony koszt jako koszt podatkowy, dokonywana była również z perspektywy związku tego wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz wiedzy o związkach przyczynowych, tj. w tym zakresie, że dany wydatek (koszt) może obiektywnie przyczynić się do realizacji pożądanego celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła - co jednak oczywiście nie oznacza, że cel ten zostanie osiągnięty.

Skoro zatem wydatek poniesiony w związku ze współorganizowaniem Premiery może realnie wpłynąć na wysokość osiąganych przychodów z działalności leasingowej prowadzonej przez Spółkę, to jest ona uprawniona by zaliczyć ten wydatek do kosztów uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Za kluczowe w zakresie takiej kwalifikacji należy bowiem uznać to, że Premiera była wydarzeniem promującym nowe, elektryczne modele pojazdów marki (…) i pozwalała na jednoczesne przedstawienie oferty leasingowej A na te pojazdy, a także samej Spółki (…) w obszarze leasingu. Natomiast wzrost sprzedaży samochodów tej marki od lat stymulowany jest poprzez dostosowaną ofertę finansowania (w tym w formie leasingu oferowanego przez Spółkę), a wzrost ten zwrotnie przekłada się intensywnie na generowane przez Spółkę przychody z leasingu pojazdów.

Odnosząc się również do samej formuły w jakiej zorganizowana była Premiera wskazać należy, że nie odbiegała ona od innych form promowania nowych modeli pojazdów przez dealerów poszczególnych marek. Premiera różniła się od takich wydarzeń wyłącznie ogólnopolską skalą, jako że organizowana była nie przez pojedynczego dealera, lecz przez Importera i Spółkę. Analizując natomiast interpretacje wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) w odniesieniu do organizacji zbliżonych wydarzeń, należy przykładowo wskazać, iż:

- w interpretacji Dyrektora KIS z 6 maja 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.46. 2022.2.BS, organ uznał, że podatnik jest uprawniony do zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków związanych z premierą nowego modelu samochodu w salonie dealerskim lub poza nim i obejmujących:

- koszty zamówienia wydrukowanych zaproszeń dla potencjalnych klientów oraz koszty ich wysyłki,

- koszty wyżywienia uczestników,

- koszty transportu pojazdów w przypadku wydarzenia poza salonem, np. wydarzenie plenerowe,

- koszty organizacji wydarzenia przez agencję w tym wynajęcie np. oświetlenia, wynajęcie sceny, nagłośnienia, hostessy, oprawa muzyczna, konferansjer, mobilnej szatni, upominki dla uczestników itp.

- analogicznie, w interpretacji Dyrektora KIS z 26października 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.299.2018.9.ŚS, wydanej w wyniku uwzględnienia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 czerwca 2022 r. sygn. akt II FSK 2511/19, organ zaakceptował jako koszty uzyskania przychodów wydatki na organizację kompleksowych wydarzeń dla klientów i potencjalnych klientów służących zapoznaniu ich z nowymi modelami pojazdów, w tym poprzez np. organizację jazd próbnych w terenie bądź na torach wyścigowych, a nawet - w formie nauki bezpiecznej jazdy.

Jednocześnie, jako że jednym z elementów całokształtu organizacji Premiery, której koszt po części poniosła Spółka, było zorganizowanie dla Uczestników poczęstunku w postaci usług cateringowych, napojów, w tym bezalkoholowych i alkoholowych, a także poprowadzenia wydarzenia przez znane publicznie osoby oraz występ artysty, Spółka pragnie się odnieść specyficznie do tych elementów kosztowych w kontekście art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Co do zasady, katalog wydatków zawarty w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie przewiduje braku możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na organizację wydarzeń o charakterze promocyjnym i marketingowym. W szczególności, w opinii Spółki wydatki takie nie mogą zostać zakwalifikowane jako koszty reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, zgodnie z którym koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Ustawa o CIT, jak i inne ustawy, nie zawiera legalnej definicji terminu „reprezentacja”. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacji jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. W ocenie NSA upływ czasu nie zmienił znaczenia i formy tego sformułowania.

Oznacza to, że „reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy’ lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty’, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w 25 listopada 2013 r., nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521, w której wskazano m.in., iż:

- Wymienienie w przepisach podatkowych jako przykładowych kosztów reprezentacji wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznaczą, iż wydatki tego rodzaju Zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, pod kątem warunków i okoliczności uzasadniających poniesienie takich wydatków. (...)

- Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. i art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f. należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań.

Zdaniem Spółki, w opisanym stanie faktycznym poniosła ona część kosztów związanych z organizacją Premiery ukierunkowanej na promocję i zapoznanie szerokiego grona potencjalnych klientów (w wydarzeniu uczestniczyło ponad 2 tys. osób) z nowymi modelami pojazdów i ofertą leasingową Spółki. Przedmiotem świadczenia ze strony Agencji była kompleksowa organizacja Premiery, w tym zapewnienie jej lokalizacji, wybudowanie niezbędnych elementów, logistyka związana z dostarczeniem i prezentacją pojazdów, etc. Uwzględnienie w kosztorysie elementów koniecznych z perspektywy przyciągnięcia jak najszerszej grupy Uczestników do tego wydarzenia nie wpływa na kwalifikację całości czynności wykonanych przez Agencję jako kompleksowej organizacji Premiery. Spółka pokryła przy tym jedynie część całokształtu kosztu zorganizowania tego wydarzenia, bez przypisywania ponoszonego przez nią wydatku do poszczególnych elementów kosztorysu, co również potwierdza, że nie można twierdzić by przedmiotem nabycia przez Spółkę były np. usługi cateringowe bądź napoje alkoholowe.

Ponadto, abstrahując od kompleksowości świadczenia ze strony Agencji, należy też uznać, że żaden z Elementów wchodzących w skład usługi opracowania i zorganizowania Premiery nie może być klasyfikowany jako koszt reprezentacji, ponieważ w opisanym stanie faktycznym nie posiadają one takiego charakteru i nie miały na celu tworzenia wizerunku Spółki bądź Importera i miłej atmosfery. Organizacja całokształtu wydarzenia ukierunkowana była bowiem na jak najszersze zaprezentowanie nowych modeli pojazdów elektrycznych i możliwości finansowania ich zakupu. Elementy te służyły jedynie przyciągnięciu jak najszerszego grona Uczestników, co mogłoby nie zostać osiągnięte bez ich uwzględnienia. Elementy te, rozpatrywane w kontekście całokształtu Premiery i jej celu, nie miały więc charakteru reprezentacji.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie również w orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym w wyroku WSA w Warszawie z 12 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 157/08, zgodnie z którym: wymienienie jako przykładowych wydatków na usług gastronomiczne, zakup żywności i napojów w tym alkoholowych, nie oznaczą, że wydatki te nigdy nie będą kosztami. Stwierdzić należy, że nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

Jako że zorganizowanie Premiery miało na celu zapoznanie szerokiego grona Uczestników z produktami Importera i Spółki, całokształt poniesionych wydatków z tym związanych winien być kwalifikowany jako wydatek o charakterze reklamy. Podobnie jak w przypadku reprezentacji, również pojęcie reklamy nie jest zdefiniowane w ustawie o CIT. Zgodnie jednak z Internetowym Słownikiem Języka Polskiego (https://sjp.pl/) reklamą jest działanie zachęcające potencjalnych klientów do korzystania z usług lub zakupu towarów, a także ogłoszenie, film, plakat itp. służące zachęcaniu potencjalnych klientów. Jest to więc działanie zmierzające do informowania o produktach oferowanych przez podatnika. Wpisuje się w takie rozumienie tego pojęcia wyrok NSA z 6 listopada 2003 r., sygn. akt I SA/Łd 591/03, w którym Sąd stwierdził, iż w świetle słownikowych definicji pojęcia „reklama”, jak też rozumienia i posługiwania się nim w obrocie handlowym można sformułować następujące wnioski:

- najistotniejszą cechą i treścią każdej reklamy jest zawarta w niej informacja o reklamowanych produktach,

- sposób przedstawiania tej informacji ma na celu zachęcenie potencjalnego klienta do nabycia reklamowanego produktu, oraz

- wzbudzenie chęci nabycia produktu może odbywać się w bardzo różny sposób, w zależności od zastosowanych technik i środków.

Za szeroką definicją reklamy opowiada się również Europejski Trybunał Sprawiedliwości. W wyroku sygn. akt C-69/92 ETS argumentował, że pojęcie reklamy obejmuje transakcję taką, jak sprzedaż przez dostawcę na rzecz odbiorcy - w ramach kampanii reklamowej - ruchomego majątku rzeczowego, przekazywanego bezpłatnie klientom lub sprzedawanego po niższych cenach, bądź organizację przyjęcia, konferencji prasowej, seminarium, jeśli w zakres takiej imprezy wchodzi informowanie odbiorców o istnieniu i jakości oferowanych produktów' lub usług będących przedmiotem tej działalności w celu zwiększenia sprzedaży produktu lub usługi (wyrok z 17 listopada 1993 r. w sprawie C-69/92 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Wielkiemu Księstwu Luksemburga).

Z powyższego wynika, że reklama powinna być interpretowana szeroko, bez ograniczeń co do rodzaju wykonywanych działań reklamowych, przy czym poszczególne elementy składające się na dane wydarzenie powinny być interpretowane w świetle ogólnego i podstawowego celu, któremu dane wydarzenie służy.

W ocenie Spółki, wszystkie Elementy Premiery wymienione w opisie stanu faktycznego podporządkowane są głównemu celowi tego wydarzenia, tj. reklamie nowych modeli pojazdów elektrycznych i metod finansowania ich zakupu. Elementy te, rozpatrywane łącznie, wpływają na rozpowszechnienie informacji o nowej ofercie leasingowej, zwiększenie popytu, sprzedaży usług leasingowych i potencjalny wzrost przychodów Spółki.

Zaproponowany w trakcie Premiery poczęstunek (przekąski, napoje - w tym również alkoholowe) nie był celem samym w sobie. Konsumpcja była ściśle związana z Premierą, a Spółka nie byłaby zainteresowana ponoszeniem wydatków z nią związanych, gdyby Premiera się nie odbyła. Konsumpcja stanowiła jedynie czynność poboczną, wspierającą uczestnictwo klientów i potencjalnych klientów w wydarzeniu. Z jednej strony miała ona na tyle symboliczny charakter, że nie determinowała celu Premiery, ale z drugiej - była również elementem wymaganym z perspektywy percepcji klientów czy dziennikarzy uczestniczących w takich wydarzeniach. Symboliczny poczęstunek jest bowiem typowym, nieodbiegającym od standardu takich wydarzeń elementem.

Podobnie poprowadzenie Premiery przez znane osoby, jak i występ wokalistki, były związane z budowaniem marki Spółki i reklamowaniem świadczonych przez nią usług. Zaproszona wokalistka swoją osobą reklamowała Spółkę i jej usługi oraz wspierała przebieg Premiery, a biorąc pod uwagę obecne realia handlowe jej uczestnictwo w Premierze w dużej mierze miało wpływ na odpowiednią frekwencję warunkującą możliwość dotarcia z nową ofertą handlową Spółki do jak najszerszego grona potencjalnych odbiorców. Jak wskazała Spółka, wydarzenie miało charakter ogólnokrajowy, tj. nie było organizowane na poziomie lokalnym - sam fakt prezentacji nowych modeli pojazdów i oferty ich finansowania w drodze leasingu nie zachęciłby do udziału w nim klientów i potencjalnych klientów z innych rejonów Polski. Stąd też, był to element niezbędny dla zwiększenia szans ich uczestnictwa w Premierze.

Spółka pragnie podkreślić, że w dobie dzisiejszego rynku i szeroko rozumianej konkurencji organizacja dużego, ogólnopolskiego wydarzenia promocyjnego wraz z poczęstunkiem, obejmującym również napoje alkoholowe, a także występem artysty wpisuje się w kanon działalności marketingowej.

Na tle powyższego Spółka chce podkreślić, iż wszystkie Elementy Premiery składały się na jej kompleksowy charakter, a koszty z nią związane poniesione były wyłącznie w celu spełnienia oczekiwań marketingowo-biznesowych Spółki i Importera. Między poniesionymi wydatkami na zorganizowanie całokształtu Premiery, a przychodami, które dzięki temu osiągane będą przez Spółkę w przyszłości zachodzi identyfikowalny związek przyczynowy. Wydatki te służą bowiem wypełnieniu podstawowego celu Premiery, a mianowicie reklamie Spółki i oferowanych przez nią produktów, pozyskaniu nowych klientów, zwiększeniu sprzedaży umów leasingu, itp. Zatem wydatki te powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Stanowisko Spółki w zakresie zaliczenia całokształtu Elementów Premiery do kosztów uzyskania przychodów, w tym zakupu żywności, napojów alkoholowych i oprawy artystycznej imprez potwierdzają rozstrzygnięcia organów podatkowych i sądów, w tym m.in.:

- wyrok NSA z 4 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSK 1789/10, w którym Sąd wskazał, że jeśli impreza jest elementem strategii marketingowej dotyczącej promocji danego produktu, to jej organizacja (...) nie jest związana z reprezentacją, lecz z reklamą; jest to szczególnie istotny wyrok, dotyczący wyprost organizacji bankietu, w którym uczestnikami i prowadzącymi były znane osoby, przy czym sam bankiet służył promocji czasopism dystrybuowanych przez podatnika;

- interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 lipca 2015 r., Znak: IBPB-1-1/4511-49/15/AJ, gdzie wyrażono pogląd, zgodnie z którym: „(…) dokonując zatem oceny charakteru wydatków przeznaczonych na organizację imprezy związanej z otwarciem nowej siedziby, należy rozstrzygnąć, czy poszczególne jej elementy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów (...). Powyższe okoliczności wskazują, że celem tej imprezy była szeroko rozumiana promocja i reklama, a w konsekwencji wskazane we wniosku a poniesione przez Wnioskodawcę wydatki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów (...)”;

- interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 grudnia 2014 r., Znak: IBPBI/1/423-38/14/ESZ, w której organ potwierdził, że na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, z kosztów uzyskania przychodów nie będą podlegały wykluczeniu wydatki jakie zostaną przez Wnioskodawcę poniesione na napoje alkoholowe i bezalkoholowe, zwyczajowo podawane podczas ww. spotkań z kontrahentami, dystrybutorami, autorami, pisarzami (także potencjalnymi), niezależnie od miejsca odbywania się tych spotkań (w siedzibie podatnika, czy też poza nią), dotyczących zakresu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Zatem wskazane powyżej wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku ze spotkaniami biznesowymi z ww. podmiotami, będą mogły stanowić koszt uzyskania przychodów;

- interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 kwietnia 2011 r., Znak: IPPB5/423-61/11-4/JC, gdzie wyrażono pogląd, że z przedstawionego przez Spółkę opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca (...) poniósł wydatki na: wynajęcie hali namiotowej oraz estrady, druk zaproszeń na uroczyste otwarcie centrum, występy clowna, zabawy' i konkursy dla dzieci („pompowanie balonów”), obsługę imprez przez hostessy noszące szarfy z logo centrum, wynajęcie urządzeń rekreacyjno-rozrywkowych, usługi cateringowe oraz usługi związane z organizacją tych imprez. (...) Także prowadzący imprezy artystyczne reklamowali słownie nowo otwarte centrum. (...) W kontekście powyższego, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na nabycie usług organizacji imprez reklamowych, oprawę muzyczną tych imprez, wynajęcie hali namiotowej i urządzeń rekreacyjno-rozrywkowych, imprezy dla dzieci, obsługę imprez przez hostessy - związane z reklamą, promocją nowoutworzonego centrum handlowego, można uznać za koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Odnosząc powyższe na grunt stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, należy stwierdzić, że wszystkie Elementy wymienione w opisie stanu faktycznego związane z organizacją kompleksowej Premiery są wydatkami o charakterze reklamowym, mogącymi mieć realny wpływ na wysokość osiąganych przez Spółkę przychodów. W rezultacie w ocenie Spółki, będzie ona uprawniona do zaliczenia w całości wydatków poniesionych na organizację Premiery do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”):

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów lub wydatków, których wysokość zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych została ustawowo ograniczona.

Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł – obiektywnie oceniając – oczekiwać takiego efektu.

Zatem, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

a)„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

b)„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

c)„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy:

W niniejszej sprawie rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy poniesione przez Spółkę koszty zorganizowania Premiery, w zakresie przypadającym na Wnioskodawcę i pokrytym przez niego, należy całościowo uznać za wydatek stanowiący koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości Wnioskodawcy, wskazać należy, że oceniając, czy Wnioskodawca może zaliczyć w całości poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów należy uwzględnić unormowania art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Jak już wskazano powyżej, ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Zatem oceniając, czy dane koszty ponoszone przez podatnika mają charakter reprezentacyjny należy patrzeć przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie pozytywnego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny i nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie należy zauważyć, że wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu „reprezentacja” ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia „reprezentacja” nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu.

W piśmiennictwie powoływana jest zazwyczaj definicja słownikowa. Wskazać jednakże należy, że w przeciwieństwie do definicji ustawowej, zamieszczonej w danym akcie prawnym, nie ma jednej i powszechnie obowiązującej definicji słownikowej określonego pojęcia, a pomiędzy poszczególnymi z nich mogą zachodzić różnice w sposobie opisu wyjaśnianego terminu oraz niezbędnych cechach i elementach, które składają się na opis wyjaśniający znaczenie danego pojęcia. O ile w przypadku definicji ustawowej brak zaistnienia jakiegokolwiek jej elementu, czy też spełnienia wynikającego z niej warunku, nie jest możliwe przyporządkowanie danego stanu faktycznego do normy prawnej, w której pojęcie to występuje, to skutek ten nie może być automatycznie stosowany w przypadku posłużenia się definicją słownikową.

Dlatego też w zasadnym jest odwołanie się do etymologii terminu „reprezentacja”, gdzie „repraesentatio” (łac.) oznacza „wizerunek”.

W świetle powyższego, „reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 października 2013 r. sygn. akt II FSK 2442/13). Podobny pogląd prezentuje też Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku siedmioosobowego składu z 16 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11.

Innymi słowy, reprezentacja w odniesieniu do działalności gospodarczej podatnika, to działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie właściwego wizerunku firmy. Właściwy wizerunek zaś to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji „obraz przedsiębiorcy” przełoży się na zawarcie umowy, nabywanie jego produktów lub usług.

Podobnie jak w przypadku reprezentacji, tak również w odniesieniu do reklamy i promocji brak jest w przepisach podatkowych legalnej definicji tego pojęcia.

Według Słownika języka polskiego pod red. M. Szymczaka (wyd. PWN z 1996 r., tom III, s. 37) reklamą jest „rozpowszechnianie informacji o towarach ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie czegoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio telewizję; środki (np. plakaty, napisy, ogłoszenia itp.) służące temu celowi”. Chodzi więc o zachwalanie produktów, usług czy towarów danego producenta lub sprzedawcy, skłonienie ludzi do ich nabywania.

Pojęcie „reklamy” należy rozumieć jako wszelkie celowe działania podatnika mające na celu rozpowszechnienie wiedzy o oferowanych przez niego produktach lub usługach, działania, których celem jest kształtowanie popytu, przez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach bądź usługach, ich cechach i przeznaczeniu, w celu zachęcenia do nabywania towarów, bądź usług od tego właśnie, a nie innego podmiotu gospodarczego.

Innymi słowy reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, przez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego.

Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Za logo uznać należy znak handlowy o charakterze graficznym, używany przez daną firmę do identyfikowania marki swojego produktu lub oferowanych usług oraz odróżniania ich od innych. Logo może obejmować zarówno nazwę przedsiębiorcy, jej skrót jak też nazwę konkretnego produktu lub usługi. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia. Do reklamy można zatem zaliczyć te działania, które mają na celu przekazanie wiedzy o zaletach i wartości reklamowej firmy (reklama firmy), realizowane poprzez rozpowszechnianie jej logo.

Z kolei promocja oznacza działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu (usługi) lub przedsięwzięcia. Pod pojęciem promocji kryje się więc ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji i obietnic. Promocja stanowi także formę zachęty, skłaniającą do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzającą przychylną opinię o firmie.

Konkludując, reprezentacja dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku podatnika jako podmiotu gospodarczego, natomiast reklama (promocja) dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów (towarów i usług). Podnosi się także, że reklama polega na przedstawianiu towarów i usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy przez stworzenie dobrego wizerunku firmy.

Przenosząc zatem powołane uregulowania prawne oraz powyższe wyjaśnienia na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że wydatki w części przypadającej na Wnioskodawcę w związku ze zorganizowaniem Premiery, a dotyczące:

- kosztów poligrafii - przygotowanie materiałów graficznych, w tym zaproszenia, mailing, produkcja opasek,

- kosztów lokalizacji - wynajem, montaż i demontaż trybun, wynajem terenu zewnętrznego, agregat prądotwórczy, kontener na śmieci, dyżur strażaka, opieka medyczna, parking,

- scenografii - projekt i montaż scenografii, budowa reżyserki, branding zewnętrzny, wysłona bramy, foyer i łapu Grand Support, recepcja, wynajem mebli i flag, produkcja pokrowców na samochody, ścianka prasowa, budowa dwupoziomowej sceny pod samochody,

- techniki - system multimedialny, oświetlenie, nagłośnienie, wizualizacja holograficzna,

- przekazu live - wynajem plazm, realizacja kamerowa (sprzęt, miksery, ekrany, obsługa, transport),

- produkcji multimedialnej - prezentacja (slajdy), produkcja animacji na ekrany i filmu po wydarzeniu,

- kosztów obsługi - hostessy, stroje, scenariusz, szatnia, obsługa Biura Premiery,

- wynagrodzenia i noclegu prowadzącego, studio, transport, nagłośnienie, technicy i ich nocleg, fotograf, koszty DJ i ZAIKS,

- elementy dodatkowe - budowa systemu rejestracji, budowa oddzielnych baz dla dealerów, ubezpieczenie, system wysyłki zaproszeń, wynajem tabletów skanujących, strefa dla dziennikarzy,

- logistyka samochodów premierowych - transport, mycie, ubezpieczenie, koszty lawety, obsługa techniczna przetaczania samochodów i ich nocleg,

- logistyka - transport osobowy Agencji, nagranie materiałów do wizualizacji, szkolenie,

- catering - kolacja w formie Finger Food, open bar, soki, owoce, obsługa kelnerska, wynajem stolików koktajlowych,

- wynagrodzenie i koszty noclegu osób prowadzących Premierę i artystów,

mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż ww. wydatki nie mają charakteru reprezentacyjnego. Zauważyć bowiem należy, że działania te zostały przeprowadzone w celach marketingowych (reklamowych). Istotnym dla rozstrzygnięcia o reklamowym lub reprezentacyjnym charakterze tych działań jest fakt, że w związku z tymi działaniami, klienci mają możliwość zapoznania się z ofertą Wnioskodawcy. Powyższe okoliczności wskazują, że celem tych wydarzeń była szeroko rozumiana promocja i reklama, zatem ww. wydatki niewątpliwie związane są z prowadzoną działalnością Wnioskodawcy i pozostają one w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem, zachowaniem lub zabezpieczeniem przychodów i mogą mieć pośredni wpływ na wielkość osiągniętych przez Wnioskodawcę przychodów. W konsekwencji wskazane przez Wnioskodawcę ww. wydatki poniesione na zorganizowanie Premiery mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się natomiast do możliwości zaliczenia przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych ze zorganizowaniem Premiery w części dotyczącej wydatków na napoje alkoholowe wskazać należy, że ww. wydatki, noszą znamiona reprezentacji, bowiem służą budowaniu relacji Wnioskodawcy z ww. odbiorcami produktów i jednocześnie podniesieniu prestiżu Wnioskodawcy, czy wywołaniu jak najlepszego wrażenia, jak również w sposób pośredni promują oraz kreują pozytywny wizerunek Wnioskodawcy, tym samym mieszczą się w katalogu wydatków nieuznawanych przez ustawodawcę za koszty uzyskania przychodów. Dlatego też, jako koszty reprezentacji, wskazane w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie mogą zostać przez Spółkę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy poniesiony przez Spółkę koszt zorganizowania Premiery, w zakresie przypadającym na Wnioskodawcę i pokrytym przez niego, należy całościowo uznać za wydatek stanowiący koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz orzeczeń sądów administracyjnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”)..  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383).