1. Czy opisana we wniosku o interpretacje działalność Spółki w ramach realizowanych projektów ma charakter działalności badawczo-rozwojowej, o której ... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 15 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.586.2023.2.JMS

Temat interpretacji

1. Czy opisana we wniosku o interpretacje działalność Spółki w ramach realizowanych projektów ma charakter działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 uCIT, uprawniając Spółkę do stosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18d uCIT? 2. Czy koszty osobowe opisane we wniosku, przysługujące (i) pracownikom wykonującym działalność badawczo-rozwojową w Spółce oraz należności przysługujące osobom świadczącym usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, w części ustalonej na podstawie opisanych ewidencji czasu pracy poświęconego na realizację działalności badawczo-rozwojowej oraz (ii) osobom zatrudnionym do pracy w projektach w ramach tzw. zespołu zarządzającego projektem, a także (iii) odpisy amortyzacyjne od sprzętu w zakresie wykorzystywanym do prac badawczo-rozwojowych stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a i ust. 3 uCIT?

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 października 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 grudnia 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

XX Sp. z o.o. z siedzibą w (…), (dalej też jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest spółką prawa handlowego, prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie usług IT, a w szczególności tworzenia oprogramowania. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie Polski tzn. jest polskim rezydentem podatkowym w myśl art. 3 ust. 1 uCIT.

A. Działalność Wnioskodawcy.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w obszarze tworzenia rozwiązań informatycznych z zakresu (…). Spółka tworzy własne rozwiązania, koncentrując się na ciągłej poprawie jakości i dostępności danych, łatwości i szybkości ich odbioru, oraz obejmowaniu kolejnych dziedzin (…). Wnioskodawca zajmuje się dostarczaniem statystyk (…), danych i informacji o (…). Produkty Wnioskodawcy obejmują widżety (…) i źródła danych. Produkty Wnioskodawcy dostarczane są zarówno w postaci „surowych” danych (…), jak również różnego rodzaju widżetów (…) które prezentują m.in.(…). Produkty Spółki obejmują obecnie (…), (…). Spółka dostarcza również dane dla(…) , takich jak (…). W celu wykonywania działalności gospodarczej Wnioskodawca zatrudnia profesjonalnych skautów odpowiedzialnych za zbieranie danych na żywo z (…) na całym świecie, a także profesjonalistów z szeroko pojętej branży IT, na podstawie umowy o pracę oraz współpracuje z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą (dalej: „współpracownicy B2B”), a także sporadycznie zawiera umowy zlecenia z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej (dalej: „współpracownicy”). Wśród pracowników, współpracowników B2B i pozostałych współpracowników zaangażowanych w działalność badawczo-rozwojową Spółki wyodrębnić można osoby wykonujące pracę programistyczne, jak również osoby zaangażowane w działalność projektowo-koordynacyjną w zakresie działalności badawczo-rozwojowej („zespół zarządzający”).

Działalność Wnioskodawcy ma następujące cechy:

1. tworzone oprogramowanie ma charakter innowacyjny; oprogramowanie jest nastawione na usprawnianie procesów biznesowych u klientów i partnerów Wnioskodawcy; innowacyjność oprogramowania ma każdorazowo charakter innowacyjny w skali przedsiębiorstwa, w skali kraju, lub nawet niejednokrotnie na skalę światową;

2. tworzone oprogramowanie jest nowe i oryginalne w ramach prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa;

3. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie przy pomocy swoich pracowników, współpracowników i współpracowników B2B, zgodnie z przyjętym harmonogramem działania oraz przyjętą metodyką;

A. prace nad danym oprogramowaniem są odpowiednio ewidencjonowane przy wykorzystaniu stosownego, dedykowanego programu komputerowego, a wyniki prac są umieszczane w elektronicznym repozytorium Wnioskodawcy;

4. proces tworzenia innowacyjnego oprogramowania przez Wnioskodawcę wymaga określonych działań kreatywnych i nie stanowi mechanicznych oraz rutynowych działań Wnioskodawcy;

5. Wnioskodawca wykorzystuje do tworzenia innowacyjnych programów komputerowych wiedzę oraz doświadczenie i kompetencje - swoją (zarządu, pracowników) oraz swoich współpracowników (w tym B2B);

6. działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia innowacyjnych programów komputerowych ma charakter systematyczny, ciągły i zorganizowany w oparciu o wypracowaną metodykę w Spółce, oraz jest prowadzona w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań.

B. Wykonywanie innowacyjnego oprogramowania.

Zakres aktywności pracowników i współpracowników (w tym B2B) ma charakter zindywidualizowanej i kreatywnej działalności, która prowadzi do powstania poszczególnych fragmentów kodu źródłowego. Kod źródłowy sporadycznie może być samodzielnym programem, nową funkcjonalnością istniejącego programu lub elementem tworzonego przez Spółkę oprogramowania. Nabywane od pracowników i współpracowników (w tym B2B) Spółki fragmenty kodów źródłowych są przeznaczane przez Spółkę do tworzenia przez Spółkę kompletnego i innowacyjnego oprogramowania; lub jego części. Następnie z ww. fragmentów kodów źródłowych Spółka tworzy kompletny kod źródłowy stanowiący gotowe i samodzielne oprogramowanie.

Pracownicy i współpracownicy (w tym B2B) Spółki działają w grupach projektowych. Dana grupa pracuje nad wykonaniem oprogramowania w imieniu i na rzecz Spółki. Po złożeniu fragmentów kodu źródłowego w całość jako oprogramowanie, jest odpłatnie udostępniane przez Spółkę klientowi lub partnerowi w modelu SaaS (System as a Service).

C. Koszty kwalifikowane jakie planuje rozpoznawać Spółka w związku z ulgą B+R.

Spółka, mając na względzie specyfikę jej działalności oraz sposób jej funkcjonowania, do kosztów kwalifikowanych ulgi badawczo-rozwojowej planuje zaliczyć:

a. wynagrodzenie pracowników obejmujące wynagrodzenie zasadnicze oraz wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, nagrody, dodatki, itp.;

b. wynagrodzenie współpracowników (bez współpracowników B2B);

c. koszty dodatkowe związane z pracownikami i współpracownikami: takie jak dodatkowe ubezpieczenie medyczne pracowników i współpracowników ubezpieczenia grupowe, koszt kart sportowych, oraz wydatki Wnioskodawcy na podróże służbowe pracowników związane z pracami w zakresie prac badawczo - rozwojowych (m.in. diety i inne należności związane z podróżą, wydatki na nocleg, bilety, koszty paliwa itp.).

Wskazane powyżej koszty są kwalifikowane do ulgi w takim zakresie w jakim zostaną one doliczone do przychodu pracowników, o którym mowa w art. 12 ust. 1 uPIT , a w zakresie w jakim dotyczą współpracowników stanowią przychód z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a uPIT;

d. składki na ubezpieczania społeczne pracowników w części finansowanej przez Spółkę;

e. odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (z wyłączeniem samochodów osobowych, budynków, budowli i lokali będących odrębną własnością) oraz od wartości niematerialnych i prawnych związane z:

i. licencjami oraz prawami autorskimi,

ii. sprzętem komputerowym i elektronicznym (m.in. serwery, komputery, laptopy, monitory),

iii. sprzętem i wyposażeniem biurowym;

f. odpisy amortyzacyjne w zakresie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000,00 zł i do których Wnioskodawca stosuje możliwość tzw. jednorazowej amortyzacji;

g. koszty utrzymania różnego rodzaju oprogramowania niebędącego wartością niematerialną i prawną w Spółce.

Koszty, o których mowa w pkt a-d, zostaną uznane za koszty kwalifikowane wyłącznie w takiej ich części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pracowników pozostaje w ogólnym czasie ich pracy w danym miesiącu.

Spółka ewidencjonuje czas pracy pracowników i współpracowników (w tym B2B) poświęcony na działalność twórczą. Dzięki temu Spółka ma możliwość wskazania jaki czas pracy pracownik/współpracownik poświęcił na tego typu działalność.

Koszty, o których mowa w pkt e-g powyżej będą zaliczone do kosztów kwalifikowanych w takim zakresie, w jakim środek trwały/wartość niematerialna i prawna jest/są wykorzystywany/e do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej. Dla ustalenia wskazanego powyżej wyliczenia stopnia (zakresu) wykorzystania danego aktywa w działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca rozważył różne możliwe tzw. klucze alokacji. W efekcie przeprowadzonych prac analitycznych Spółka ustaliła, iż kluczem gwarantującym najwyższy stopień obiektywnej sprawdzalności i odzwierciedlenia rzeczywistego sposobu wykorzystania danych aktywów jest czas pracy pracowników (współpracowników). Z tych względów do wyliczenia stopnia wykorzystania konkretnych aktywów wykorzystywany jest klucz czasu pracy zarówno pracowników jak i współpracowników.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że zarówno pracownicy jak i współpracownicy (w tym B2B) podejmują także inne działania (niezwiązane z wytworzeniem oprogramowania), w szczególności są to:

- czynności administracyjne,

- organizacje szkoleń,

- działania zarządcze (organizacyjne),

- rutynowe serwisowanie oprogramowania.

Działania te nie są jednak przedmiotem niniejszego wniosku.

D. Wyodrębnienie rachunkowe kosztów kwalifikowanych oraz dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Spółka prowadzi księgi rachunkowe na podstawie przepisów o rachunkowości.

W Spółce funkcjonuje, oparty na strukturze czasu pracy, system raportowania, ewidencjonowania i archiwizacji rezultatów prac pracowników, współpracowników B2B oraz pozostałych współpracowników). System ten pozwala na określenie, ile dana osoba poświęciła czasu na wytworzenie danego oprogramowania. Na podstawie systemu raportowania, w oparciu o czas pracy, Spółka alokuje koszty wynagrodzeń za pracę do danych projektów związanych z określonym oprogramowaniem.

Ponadto, z uwagi na fakt, że środki trwałe, wartości niematerialnych i prawne oraz inne elementy wskazane w pkt od e do g części C powyżej, są wykorzystywane nie tylko do prac rozwojowych w rozumieniu przepisów o uldze B+R, Wnioskodawca dokonuje, rozdzielenia kosztów w zakresie tych elementów na koszty przypadające na prace związane z tworzeniem innowacyjnego oprogramowania oraz na koszty, które są związane z wykonywaniem pozostałych czynności.

W kontekście rozliczenia ponoszonych kosztów prac rozwojowych Wnioskodawca wskazuje, że są one rozliczane na podstawie art. 15 ust. 4a pkt 1 uCIT tj. w miesiącu, w którym zostały poniesione.

W odpowiedzi na wezwanie, uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, następująco:

1. Podstawowym obszarem działalności Wnioskodawcy jest prowadzenie prac programistycznych i zastosowanie technologii informatycznych. Wnioskodawca poniżej przedstawia listę narzędzi i rozwiązań, dzięki którym oprogramowanie po jego wytworzeniu lub modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy.

- Języki programistyczne: (…)

- (…);

- Inne: (…).

2. W ramach działalności Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę i umiejętności z zakresu (i) programowania, (ii) automatyzacji testowania aplikacji internetowych, (iii) automatyzacji budowania i uruchamiania aplikacji w środowisku chmurowym (w szczególności (…)), (iv) konteneryzacji i optymalizacji wykorzystywania zasobów chmury obliczeniowej (…), (v) „zwinnego” prowadzenia projektów informatycznych (…).

3. Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a uCIT.

4. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej .

5. Koszty, które Wnioskodawca zamierza odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

6. Koszty realizacji prowadzonych prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca pokrywa ze środków własnych, nadto nie są one i nie będą zwracane Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wnioskodawca nie uznaje za koszt kwalifikowany w ramach ulgi B+R wydatków, które zostaną Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie, tj. wydatki dofinansowane (pomoc publiczna, pomoc de minimis, tarcza COVID).

7. Wnioskodawca poniżej przedstawia listę pracowników wchodzących w skład zespołu zarządzającego projektem wraz z wypunktowaniem należących do nich zadań:

a. Menadżer Produktu:

- tworzenie analiz biznesowych,

- bezpośredni nadzór nad projektem i jakością prac,

- tworzenie dokumentacji użytkowników;

b. Specjalista UX/UI:

- projektowanie interfejsu użytkownika oraz “user flow",

- tworzenie makiet aplikacji,

- tworzenie prototypów imitujących działającą aplikację,

- badania użytkowników,

- przeprowadzanie testów użyteczności;

c. Dyrektor Techniczny:

- budżetowanie projektów,

- nadzór nad architekturą oraz technologiami tworzonych aplikacji,

- akceptacja analiz technicznych i biznesowych;

d. Lider Technologiczny:

- tworzenie analiz technicznych,

- wytwarzanie oprogramowania,

- projektowanie architektury aplikacji,

- przegląd/weryfikacja poprawności kodu pozostałych członków zespołu deweloperskiego;

e. Programista:

- wytwarzanie oprogramowania,

- przegląd/weryfikacja poprawności kodu pozostałych członków zespołu deweloperskiego,

- pisanie testów jednostkowych;

e. Inżynier DevOps:

- zarządzanie infrastrukturą chmurową,

- tworzenie, konfiguracja środowiska produkcyjnego oraz środowiska (…),

- tworzenie i konfiguracja środowisk deweloperskich;

f. Inżynier ds. jakości:

- tworzenie wymagań pod kątem testowania i zapewnienia jakości dla wytwarzanych aplikacji,

- testowanie nowo wytworzonych funkcjonalności,

- pisanie testów automatycznych,(…).

8. Wnioskodawca wskazuje, iż w skład wynagrodzeń opisanych we wniosku jako „wynagrodzenie pracowników obejmujące wynagrodzenie zasadnicze oraz wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, nagrody, dodatki, itp.” wchodzą:

- wynagrodzenie zasadnicze jako podstawowy składnik pensji pracownika, wynikający z zawartej umowy o pracę i określający podstawowe wynagrodzenie z tytułu świadczonej pracy na rzecz pracodawcy, zgodnie z ustalonym etatem i liczbą roboczogodzin przypadających na dany miesiąc;

- wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, tzn. dodatek za pracę świadczoną ponad obowiązującą pracownika normę czasu pracy, obliczony zgodnie z przepisami Kodeksu pracy ;

- nagrody i premie, o których mowa w art. 12 ust. 1 uPIT, przykładowo: nagroda jubileuszowa, premia za zaangażowanie w projekt lub zakończenie prac nad projektem w krótszym terminie niż zaplanowany;

- dodatki (świadczenia dodatkowe), tj. (i) wydatki związane z prywatnymi ubezpieczeniami zdrowotnymi, (ii) karnetami sportowymi, (iii) wpłata na PPK w części finansowanej przez pracodawcę i (iv) inne, które na chwile obecną nie są zdefiniowane u pracodawcy, ale Wnioskodawca nie wyklucza poszerzenia tego katalogu w przyszłości.

9. W skład ww. wynagrodzeń, Wnioskodawca planuje rozpoznawać jako koszty kwalifikowane, również wynagrodzenie za czas choroby, urlopu, lub innej nieobecności pracownika (np. wynagrodzenie za dzień wolny dla pracownika z tytułu oddawania krwi - na podstawie § 12 w zw. z § 16 rozporządzenia z 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (Dz. U. Nr 60, poz. 281 z późn. zm.).

Zgodnie z Wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 lutego 2023 r. o sygn. Akt II FSK 1537/20 wynagrodzenie za czas urlopu oraz wynagrodzenie chorobowe zalicza się do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 1 uCIT, w takiej części, w jakiej czas pracy poświęcony na wykonywanie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika.

Zdaniem Wnioskodawcy należy analogiczne traktować inne usprawiedliwione nieobecności (np. ekwiwalent za krwiodawstwo, gdzie pracodawca jest zobowiązany zwolnić od pracy pracownika będącego krwiodawcą na czas oznaczony przez stację krwiodawstwa w celu oddania krwi, a za czas takiego zwolnienia pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia obliczonego jak przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop, co wynika z cyt. rozporządzenia).

Pytania

2. Czy koszty osobowe opisane we wniosku, przysługujące (i) pracownikom wykonującym działalność badawczo-rozwojową w Spółce oraz należności przysługujące osobom świadczącym usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, w części ustalonej na podstawie opisanych ewidencji czasu pracy poświęconego na realizację działalności badawczo-rozwojowej oraz (ii) osobom zatrudnionym do pracy w projektach w ramach tzw. zespołu zarządzającego projektem, a także (iii) odpisy amortyzacyjne od sprzętu w zakresie wykorzystywanym do prac badawczo-rozwojowych stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a i ust. 3 uCIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

W opinii Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia, czy działalność Spółki w ramach realizowanych projektów, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26 uCIT, co uprawnia Spółkę do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT.

Ad. 2

W opinii Wnioskodawcy (i) koszty osobowe opisane we wniosku, przysługujące (i) pracownikom wykonującym działalność badawczo-rozwojową w Spółce oraz należności przysługujące osobom świadczącym usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, w części ustalonej na podstawie opisanych ewidencji czasu pracy poświęconego na realizację działalności badawczo-rozwojowej oraz (ii) osobom zatrudnionym do pracy w projektach w ramach tzw. zespołu zarządzającego projektem, a także (iii) odpisy amortyzacyjne od sprzętu w zakresie wykorzystywanym do prac badawczo- rozwojowych stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a i ust. 3 uCIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. 1

Zgodnie z art. 18d ust. 1 uCIT podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Stosownie z art. 4a pkt 26 uCIT przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 uCIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: „ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”), tj. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 uCIT ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tzn. prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zadanego pytania wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które stanowią działalność badawczo- rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.).

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Wnioskodawca prowadzi działalność mającą na celu powstanie produktu (oprogramowania), który ma charakter twórczy. Przede wszystkim tworzone oprogramowanie jest innowacyjne w skali przedsiębiorstwa i w skali kraju (podobną działalnością do działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę zajmuje się kilka spółek na świecie, a w Polsce Wnioskodawca wg własnej wiedzy nie ma żadnej konkurencji). Często produkty oferowane przez Wnioskodawcę są również innowacyjne w skali świata. W dużej mierze Spółka opracowuje produkty, które do tej pory nie występowały na rynku lub istniały, lecz Wnioskodawca opracował je w taki sposób, iż jego produkty diametralnie odróżniają się od dotychczas znanych rozwiązań. Ponadto, Wnioskodawca bardzo często ulepsza swoje produkty w taki sposób, że widać istotną różnicę pomiędzy wersją pierwotną, a nową, albo powstaje całkowicie nowy produkt. Podsumowując, twórczość w działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy przejawia się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u niego.

Kolejną przesłanką przewidzianą w art. 4a pkt 26 uCIT jest systematyczny sposób podejmowania działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca na przestrzeni całego okresu prowadzenia działalności gospodarczej podejmował działania w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, a tym samym działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie. Wnioskodawca prowadzi analizy służące zdefiniowaniu znanych i istniejących rozwiązań, a następnie opracowaniu rozwiązań technicznych pozwalających na wytworzenie rozwiązań nowych, lub rozwiązań znacznie ulepszonych w stosunku do produktów istniejących na rynku. Wynika to z faktu, że wobec istniejącej na świecie konkurencji, przedstawienie rozwiązań analogicznych do tych już istniejących na rynku, nie przełoży się na pozyskanie nowych klientów i zwiększenie strumienia przychodów. Tym samym każde działanie Spółki, które nie jest ukierunkowane na utrzymanie istniejących produktów, służy wypracowaniu produktów nowych technologicznie i koncepcyjnie.

Wnioskodawca posiada elektroniczną ewidencję czasu pracy, a także odpowiednie narzędzia, które w czasie rzeczywistym pozwalają mu na bieżąco śledzić postępy nad prowadzonymi pracami, szybciej i w sposób mniej angażujący czynnik ludzki zarządzać nimi, a także mierzyć czas poświęcony na prace rozwojowe i na pozostałe prace (uwzględniając podział dzięki zidentyfikowanym znacznikom w programie komputerowym używanym przez Wnioskodawcę). Taka działalność nie pozostawia wątpliwości, iż jest powadzona w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, a osiągnięcia Wnioskodawcy w branży tylko to potwierdzają.

Działalność badawczo-rozwojowa musi mieć określony cel. Dla Wnioskodawcy jest to zbudowanie (…) danych na świecie dla partnerów i klientów z łatwym i intuicyjnym dostępem do ponad (…) dzięki stworzonym przez Wnioskodawcę widżetom i ministronom. Niniejsza działalność jest nakierowana na wsparcie dla entuzjastów (…) w osiągnięciu ich celów, dając im możliwość sprzedaży, zakupu i wykorzystania danych (…) w różnych formach. Takie przedsięwzięcie wymaga ciągłego zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania ich do tworzenia nowych zastosowań.

Mając na uwadze powyższe można stwierdzić, iż działalność Wnioskodawcy, w ramach realizowanych projektów, spełnia przesłanki do uznania jej za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26 uCIT.

Ad. 2

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 uCIT.

Koszty osobowe.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 uCIT za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

2) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

Zgodnie z art. 18d ust. 5 uCIT koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Stosownie do art. 18d ust. 7 uCIT, w brzmieniu obowiązującym do grudnia 2021 r., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a-150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Z art. 18d ust. 7 uCIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., wynika, że kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a-200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

W myśl art. 18d ust. 8 uCIT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 18d ust. 8 uCIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Na zasadzie art. 9 ust 1b uCIT podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z dyspozycją ustawodawcy zawartą w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT, która odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel, Wnioskodawca posiada system ewidencji czasu pracy w postaci programu komputerowego, który pozwala mu precyzyjnie zaewidencjonować w czasie rzeczywistym moment i koniec pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej, wraz z przerwami. Zatem Spółka jest w stanie przedstawić jakie czynności w jakim czasie były wykonywane przez jaką osobę, a także komu dany projekt z osób zarządzających podlegał i na jakim etapie się on zakończył. Również czas pracy osób pracujących w zakresie koncepcyjnym lub zarządczym podlega ewidencjonowaniu.

Stosownie do art. 12 ust. 1 uCIT za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo, a ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Natomiast literalna wykładnia cytowanego przepisu przesądza, iż wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT.

Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a uPIT za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią wydatki na wynagrodzenia osób z którymi zawarta została umowa zlecenia i umowa o dzieło, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo- rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia i o dzieło w danym miesiącu.

Literalna wykładnia ww. przepisów nie pozostawia Wnioskodawcy żadnych wątpliwości, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a uCIT, stąd też odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas choroby/innej usprawiedliwionejabsencji czy też urlopu wypoczynkowego oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy. W takiej sytuacji zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Aspekt faktycznego określenia czasu poświęconego przez pracowników i współpracowników na działalność badawczo-rozwojową, został przez Wnioskodawcę zaadresowany poprzez wdrożenie stosownych programów i procedur ich obsługi, umożliwiając precyzyjne określenie zadań i czynności realizowanych przez pracownika/współpracownika w określonym przedziale czasowym.

Należy zaznaczyć, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 uPIT oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT), również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a uPIT, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a uCIT).

W odniesieniu do osób zatrudnionych przez Spółkę celem zarządzania projektami i przebiegiem prac wykonywanych w ramach tych projektów, tj. koszty osobowe osób zatrudnionych do pracy w projektach w ramach tzw. „zespołu zarządzającego projektem”, Wnioskodawca uważa, że może zaliczyć w ten sam sposób jak koszty osobowe w przypadku ww. pozostałych osób, jeżeli czas pracy tych osób jest czasem faktycznie poświęconym nad realizacją projektów w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powyższe, koszty osobowe opisane we wniosku, przysługujące w 2020‑2023 r. pracownikom wykonującym działalność badawczo-rozwojową w Spółce oraz należności przysługujące osobom świadczącym usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, w części ustalonej na podstawie opisanych ewidencji czasu pracy poświęconego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a także koszty osobowe osób zatrudnionych do pracy w projektach w ramach tzw. „zespołu zarządzającego projektem”, jeżeli czas pracy tych osób jest czasem faktycznie poświęconym nad realizacją projektów w zakresie działalności badawczo-rozwojowej, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a i ust. 3 uCIT.

Środki trwałe/wartości niematerialne i prawne

W odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych, od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wskazać należy, że mogą one zostać odliczone od podstawy opodatkowania w ramach ulgi badawczo-rozwojowej pod warunkiem, że:

a) zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym;

b) nie dotyczą środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych wprost wyłączonych z zakresu ulgi, tj. samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością;

c) środek trwały/wartość niematerialna i prawna, którego dotyczy odpis, wykorzystywany jest w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W myśl art. 18d ust. 3 uCIT za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Na gruncie powyższego przepisu można wskazać na przesłanki, jakie muszą zostać spełnione, aby odpisy amortyzacyjne od środków trwałych stanowiły koszty kwalifikowane.

Kosztem kwalifikowanym może być tym samym tylko taki odpis amortyzacyjny, który spełnia definicję kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 15 ust. 1 uCIT, stąd istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli będą one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo- rozwojowej. Natomiast, jeżeli będą służyć one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych. Prawidłowość takiego podejścia potwierdza literalne brzmienie art. 18d ust. 3 uCIT.

Mając na uwadze powyższe, do kosztów kwalifikowanych Wnioskodawca może zaliczyć odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (z wyłączeniem samochodów osobowych, budynków, budowli i lokali będących odrębną własnością) oraz od wartości niematerialnych i prawnych związane z licencjami oraz prawami autorskimi, sprzętem komputerowym i elektronicznym (m.in. serwery, komputery, laptopy, monitory) oraz sprzętem i wyposażeniem biurowym, których wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000,00 zł i do których Wnioskodawca stosuje możliwość tzw. jednorazowej amortyzacji, a także koszty utrzymania różnego rodzaju oprogramowania niebędącego wartością niematerialną i prawną w Spółce, w takim zakresie, w jakim są wykorzystywane do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 18d ust. 3 uCIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1

Zgodnie z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”, „uCIT”):

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p.,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: „ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

badania naukowe są działalnością obejmującą:

a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p.,

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zadanego pytania nr 1 wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania naukowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d updop - co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).

Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Dodatkowo warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF).

Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.

Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:

- w znaczeniu pierwszym - w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź

- w znaczeniu drugim - w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).

Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).

Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).

Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).

Z opisu sprawy wynika, że tworzone oprogramowanie ma charakter innowacyjny, jest nastawione na usprawnianie procesów biznesowych u klientów i partnerów Wnioskodawcy oraz tworzone oprogramowanie jest nowe i oryginalne w ramach prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. Proces tworzenia innowacyjnego oprogramowania, wymaga określonych działań kreatywnych i nie stanowi mechanicznych oraz rutynowych działań Wnioskodawcy, ma także charakter systematyczny, ciągły i zorganizowany w oparciu o wypracowaną metodykę.

Zatem, w ocenie tut. Organu, opisana we wniosku działalność Spółki w ramach realizowanych projektów ma charakter działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 uCIT, co uprawnia Spółkę do stosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18d uCIT.

Ad. 2

Stosownie do art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p.:

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 u.p.d.o.p.

Jak stanowi art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

W myśl art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.,

za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zgodnie z art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.,

koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

W myśl art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p.,

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

W myśl art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p.,

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p.,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., zgodnie z którym:

podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2647, dalej: „u.p.d.o.f.”),

za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału /wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Wskazać należy, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.), również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f.:

za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, -z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią wydatki na wynagrodzenia osób z którymi zawarta została umowa zlecenia i umowa o dzieło, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia i o dzieło w danym miesiącu.

Z wniosku wynika, że w ramach ulgi badawczo-rozwojowej planują Państwo także zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe na rzecz pracowników wykonujących czynności w ramach prac B+R.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 46, dalej: „ustawa PPK”),

ustawa określa zasady gromadzenia środków w pracowniczych planach kapitałowych, zwanych dalej „PPK”, zawierania umów o zarządzanie PPK i umów o prowadzenie PPK, finansowania i dokonywania wpłat do PPK oraz dokonywania wypłat transferowych, wypłat i zwrotu środków zgromadzonych w PPK.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 18 lit. a i d ustawy PPK,

a) przez osoby zatrudnione należy rozumieć pracowników, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2022 r. poz. 1510, 1700 i 2140), z wyjątkiem pracowników przebywających na urlopach górniczych i urlopach dla pracowników zakładu przeróbki mechanicznej węgla, o których mowa w art. 11b ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (Dz. U. z 2022 r. poz. 1309), oraz młodocianych w rozumieniu art. 190 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.

d) osoby fizyczne, które ukończyły 18. rok życia, wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, Natomiast, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 21 lit. a tej ustawy.

Natomiast, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 21 lit. a tej ustawy,

a) przez podmiot zatrudniający należy rozumieć pracodawcę, o którym mowa w art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - w stosunku do osób zatrudnionych, o których mowa w pkt 18 lit. a, jeżeli posiada numer indentyfikacyjny;

d) zleceniodawcę - w stosunku do osób zatrudnionych, o których mowa w pkt 18 lit. d, jeżeli posiada numer identyfikacyjny.

W myśl art. 27 ust. 9 ustawy PPK,

wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są potrącane z wynagrodzenia po jego opodatkowaniu.

Uwzględniając powyższe uznać należy, że wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe w części finansowanej przez pracodawcę, jako dodatkowy element wynagrodzenia pracownika wypełnia przesłankę do jej kwalifikacji do kosztów kwalifikowanych działalności B+R na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a updop.

Zatem, część dotycząca wydatków na wynagrodzenia osób zaangażowanych w realizację Projektów B+R bez względu na to czy osoby te są w pełni dedykowane do działalności badawczo-rozwojowej czy tylko w części, przypadająca na ich absencję w pracy (m.in. z powodu choroby, opieki nad dzieckiem, innej usprawiedliwionej absencji czy też urlopu wypoczynkowego) wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiła kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje rozpoznawać jako koszty kwalifikowane, również wynagrodzenie za czas choroby, urlopu, lub innej nieobecności pracownika (np. wynagrodzenie za dzień wolny dla pracownika z tytułu oddawania krwi - na podstawie § 12 w zw. z § 16 rozporządzenia z 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (Dz. U. Nr 60, poz. 281 z późn. zm.).

Tym samym, Państwa stanowisko dotyczące kosztów osobowych opisanych we wniosku, przysługujące pracownikom wykonującym działalność badawczo-rozwojową w Spółce oraz należności przysługujące osobom świadczącym usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, w części ustalonej na podstawie opisanych ewidencji czasu pracy poświęconego na realizację działalności badawczo-rozwojowej oraz osobom zatrudnionym do pracy w projektach w ramach tzw. zespołu zarządzającego projektem:

- w części dotyczącej wynagrodzeń, które Wnioskodawca planuje rozpoznawać jako koszty kwalifikowane, tj. wynagrodzenie za czas choroby, urlopu, lub innej nieobecności pracownika (np. wynagrodzenie za dzień wolny dla pracownika z tytułu oddawania krwi) – jest nieprawidłowe;

- w pozostałej części – jest prawidłowe.

Przechodząc z kolei do odpisów amortyzacyjnych, od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wskazać należy, że mogą one zostać odliczone od podstawy opodatkowania w ramach ulgi badawczo-rozwojowej pod warunkiem, że:

- zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym;

- nie dotyczą środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych wprost wyłączonych z zakresu ulgi, tj. samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością;

- środek trwały/wartość niematerialna i prawna, którego dotyczy odpis, wykorzystywany jest w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Na gruncie przepisu 18d ust. 3 u.p.d.o.p., można wskazać na przesłanki, jakie muszą zostać spełnione, aby odpisy amortyzacyjne od środków trwałych stanowiły koszty kwalifikowane.

Kosztem kwalifikowanym może być tym samym tylko taki odpis amortyzacyjny, który spełnia definicję kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Tak więc, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli będą one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, jeżeli będą służyć one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Podsumowując, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (z wyłączeniem samochodów osobowych, budynków, budowli i lokali będących odrębną własnością) oraz od wartości niematerialnych i prawnych związane z: licencjami oraz prawami autorskimi, sprzętem komputerowym i elektronicznym (m.in. serwery, komputery, laptopy, monitory), sprzętem i wyposażeniem biurowym, stanowią koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p., – oprócz opisanych w punkcie „g” we wniosku – kosztów utrzymania różnego rodzaju oprogramowania niebędącego wartością niematerialną i prawną w Spółce, bowiem art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. przewiduje możliwość zaliczania do kosztów kwalifikowanych wyłącznie dokonywanych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

- opisana we wniosku o interpretacje działalność Spółki w ramach realizowanych projektów ma charakter działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 uCIT, uprawniając Spółkę do stosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18d uCIT, jest prawidłowe;

- koszty osobowe opisane we wniosku, przysługujące pracownikom wykonującym działalność badawczo-rozwojową w Spółce oraz należności przysługujące osobom świadczącym usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, w części ustalonej na podstawie opisanych ewidencji czasu pracy poświęconego na realizację działalności badawczo-rozwojowej oraz osobom zatrudnionym do pracy w projektach w ramach tzw. zespołu zarządzającego projektem, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a uCIT:

- w pozostałej części – jest prawidłowe.

- odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w zakresie wykorzystywanym do prac badawczo-rozwojowych stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 uCIT – jest prawidłowe,

- koszty utrzymania różnego rodzaju oprogramowania niebędącego wartością niematerialną i prawną w Spółce stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 uCIT – jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie