Czy w związku z przedstawionym zdarzeniem Wnioskodawca spełnia warunek, o którym mowa w art. 28j pkt 3 lit. a w zw. z ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, jeśli do końca 2024 roku nie zamierza zatrudnić żadnego pracownika?

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy w związku z przedstawionym zdarzeniem Wnioskodawca spełnia warunek, o którym mowa w art. 28j pkt 3 lit. a w zw. z ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, jeśli do końca 2024 roku nie zamierza zatrudnić żadnego pracownika.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 listopada 2023 r., (data wpływu tego samego dnia za pośrednictwem platformy e-PUAP).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) (dalej: „Wnioskodawca”) z siedzibą w (…), wpisana do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla (…); dla której właściwym organem podatkowym jest Naczelnik Urzędu Skarbowego (…), wnosi o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”) podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca po zarejestrowaniu Spółki złożył zawiadomienie o wyborze opodatkowania według zasad z rozdziału 6b ustawy o CIT, według ustalonego wzoru, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca pierwszego roku podatkowego, w którym ma być opodatkowany ryczałtem.

Z racji tego, że Spółka była zakładana w drugiej połowie roku, wybrano tzw. przedłużony rok obrotowy. Wnioskodawca w ten sposób może połączyć bieżące księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny. W związku z tym, jego pierwszy rok obrotowy będzie dłuższy niż rok kalendarzowy i będzie trwał do 31 grudnia 2024 r. Dopiero następne lata podatkowe będą trwały tyle ile rok kalendarzowy.

Wnioskodawca do końca 2024 r. nie zamierza zatrudniać żadnych osób, czy to na umowę o pracę, czy to na inną umowę cywilnoprawną. W następnych latach Wnioskodawca zamierza zwiększać zatrudnienie rokrocznie o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy.

Pytanie:

Czy w związku z przedstawionym zdarzeniem Wnioskodawca spełnia warunek, o którym mowa w art. 28j pkt 3 lit. a w zw. z ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, jeśli do końca 2024 roku nie zamierza zatrudnić żadnego pracownika?

Państwa stanowisko w sprawie (stanowisko sformułowane we wniosku oraz uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przedstawionym zdarzeniem spełnia on warunek o którym mowa w art. 28j pkt 3 lit. a w zw. z ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT pomimo tego, że do końca 2024 roku nie zamierza zatrudnić żadnego pracownika.

Zgodnie z definicją roku obrotowego zamieszczoną w art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości „rok obrotowy - rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę. Jeżeli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny. W przypadku zmiany roku obrotowego pierwszy po zmianie rok obrotowy powinien być dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy”.

W myśl art. 28e ustawy o CIT: „Jeżeli podatnik dokonał wyboru opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek przed upływem przyjętego roku podatkowego, zgodnie z art. 28j ust. 5, za pierwszy rok podatkowy opodatkowania ryczałtem uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca miesiąca przyjętego przez podatnika roku obrotowego”.

W związku z powyższym nie ma przeciwwskazań, aby pierwszy rok obrotowy rozpoczął się z dniem rejestracji, a zakończył z końcem 2024 r.

Art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT mówi, że jeden z warunków skorzystania z tzw. estońskiego CIT uważa się za spełniony, kiedy: „podatnik zatrudnia na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych - przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym, lub ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń podatnik jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych lub płatnikiem składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych lub ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych”.

Mając na uwadze powyższy przepis, należy przytoczyć art. 28 ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT: „W przypadku podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy roku rozpoczęcia tej działalności i 2 lat podatkowych bezpośrednio po nim następujących, z tym że począwszy od drugiego roku podatkowego podatnik jest obowiązany do corocznego zwiększenia zatrudnienia o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia określonej w tym przepisie”.

Zatem, nie ma wątpliwości co do tego, że Wnioskodawca może zatrudnić pierwszego pracownika wraz z początkiem 2025 roku, ponieważ wtedy zakończy się pierwszy rok podatkowy Spółki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 28j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, tj. podatnik, który ma siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli spełnia łącznie w każdym okresie opodatkowania ryczałtem pozostałe warunki określone w przepisie art. 28j ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 28j ust. 2 ustawy o CIT:

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że z racji tego, że Spółka była zakładana w drugiej połowie roku, wybrano tzw. przedłużony rok obrotowy. Wnioskodawca w ten sposób może połączyć bieżące księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny. W związku z tym, jego pierwszy rok obrotowy będzie dłuższy niż rok kalendarzowy i będzie trwał do 31 grudnia 2024 r. Dopiero następne lata podatkowe będą trwały tyle ile rok kalendarzowy.

Wnioskodawca do końca 2024 r. nie zamierza zatrudniać żadnych osób, czy to na umowę o pracę, czy to na inną umowę cywilnoprawną. W następnych latach Wnioskodawca zamierza zwiększać zatrudnienie rokrocznie o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy.

Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy w związku z przedstawionym zdarzeniem Wnioskodawca spełnia warunek, o którym mowa w art. 28j pkt 3 lit. a w zw. z ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, jeśli do końca 2024 roku nie zamierza zatrudnić żadnego pracownika.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że warunki opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych zawiera art. 28j ust. 1 ustawy CIT. W odniesieniu do części obowiązków wynikających z powyższego przepisu, w oparciu o art. 28j ust. 2 ustawy o CIT, z preferencji skorzystać mogą tylko podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej.

Zatem nadmienić należy, że zgodnie z treścią art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, w przypadku podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności warunek dotyczący zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, nie dotyczy roku rozpoczęcia tej działalności i 2 lat podatkowych bezpośrednio po nim następujących, z tym że począwszy od drugiego roku podatkowego podatnik jest obowiązany do corocznego zwiększenia zatrudnienia o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia określonej w tym przepisie.

Jak wynika z powyższego przepisu, warunek zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, nie dotyczy podmiotów rozpoczynających prowadzenie działalności gospodarczej.  Jednakże już od drugiego roku podatkowego podatnik ten musi corocznie zwiększać zatrudnienie o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia wymaganego przez warunek, o którym mowa w art. 28j ust. 2 ustawy o CIT.

Skoro w pierwszym roku podatkowym, tj. od dnia rozpoczęcia działalności do końca 2024 roku, nie zatrudnili Państwo żadnego pracownika na pełen etat, natomiast w drugim roku podatkowym, tj. w 2025 roku zamierzają Państwo zatrudnić pracownika na pełen etat oraz zakładają Państwo zatrudnienie przynajmniej jednego pracownika w kolejnych latach podatkowych, spełnią Państwo warunki wskazane w art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.

W konsekwencji należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem stwierdzającym, że w związku z przedstawionym zdarzeniem Wnioskodawca spełnia warunek, o którym mowa w art. 28j pkt 3 lit. a w zw. z ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, jeśli do końca 2024 roku nie zamierza zatrudnić żadnego pracownika.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).