Czy w przypadku zapłaty za fakturę kwoty przekraczającej wartość określoną w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, w sytuacji braku rejestracji podatnika VAT jako podatnik VAT czynny, w związku z dokonaniem płatności na rachunek płatniczy nieujęty w Wykazie, w sytuacji braku zapisu na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności”, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do składania Zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej oraz nie jest zobowiązany do wyłączenia z kosztów uzyskania

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy w przypadku zapłaty za fakturę kwoty przekraczającej wartość określoną w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, w sytuacji braku rejestracji podatnika VAT jako podatnik VAT czynny, w związku z dokonaniem płatności na rachunek płatniczy nieujęty w Wykazie, w sytuacji braku zapisu na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności”, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do składania Zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej oraz nie jest zobowiązany do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów takiej płatności.

Uzupełnili go Państwo pismem z 5 listopada 2023 r. (wpływ tego samego dnia). Treść wniosku jest następująca:                                                                                                                    

Opis zdarzenia przyszłego

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca jest zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) w Polsce jako podatnik VAT czynny.

Spółka posiada siedzibę rejestrową w Polsce. Spółka rozpoczęła działalność w roku 2021 i działa w branży (…). Spółka reprezentuje osoby prowadzące działalność (…) a następnie koordynuje realizację świadczeń.

W zakresie prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje także zakupów usług niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej. Zakupy te są realizowane zarówno od czynnych podatników VAT jak również podatników zwolnionych z VAT (np. podatników zwolnionych podmiotowo ze względu na nieprzekroczenie limitu sprzedaży obligującej do rejestracji jako podatnik VAT czynny). Co do zasady Spółka dokonuje zakupów poprzez wyspecjalizowany w tym zakresie zespół osób. Po otrzymaniu zamówienia Spółka na podstawie otrzymanych faktur dokonuje zapłaty poprzez realizację przelewu z rachunku bankowego należącego do Spółki. W przypadku realizacji przelewów Spółka weryfikuje status przedsiębiorcy - czy dostawca jest podmiotem figurującym w Wykazie podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT (dalej jako: „Wykaz”). Jeżeli dostawca figuruje w Wykazie, czy wskazany rachunek do zapłaty jest rachunkiem widniejącym w Wykazie. Jednocześnie w przypadku identyfikacji zapłaty za fakturę na rachunek bankowy czynnego podatnika VAT, który to rachunek nie figuruje w Wykazie, Wnioskodawca przesyła Zawiadomienie na formularzu ZAW-NR, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej (dalej jako „Zawiadomienie”), do właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego o dokonanej płatności na rachunek niefigurujący w Wykazie.

Wnioskodawca po realizacji przelewu i zweryfikowaniu statusu podatnika jako podatnik VAT czynny lub podatnik VAT zwolniony, nie dokonuje w późniejszym okresie weryfikacji w zakresie zmiany statusu podatnika (jednorazowa weryfikacja na moment realizacji przelewu). Status podatnika może ulec zmianie w późniejszym okresie, co może rodzić sytuację, iż dla niektórych płatności (po zmianie statusu podatnika na podatnika VAT czynny) powstanie obowiązek płatności za fakturę na rachunek widniejący w Wykazie bądź przesłania Zawiadomienia na formularzu ZAW-NR o dokonanej płatności na rachunek niefigurujący w Wykazie.

W przypadku braku złożenia Zawiadomienia o dokonanej płatności na rachunek niefigurujący w Wykazie na rzecz podatników VAT czynnych, zastosowanie może mieć sankcja, o której mowa w art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W roku 2022 jak również w roku 2023 zaistniały sytuacje, iż doszło do płatności za faktury na rzecz odbiorcy niefigurującego w Wykazie jako podatnik VAT czynny. Jednocześnie kwoty płatności przekraczały kwotę 15 tyś. Płatności była zrealizowane za pośrednictwem rachunku płatniczego.

W celu wyeliminowania wszelkich wątpliwości Wnioskodawca wskazuje, iż przedmiotem zapytania są koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz nie są to koszty wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pytanie

Czy w przypadku zapłaty za fakturę kwoty przekraczającej wartość określoną w art. 19

ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, w sytuacji braku rejestracji podatnika VAT jako podatnik VAT czynny (informacja o nie figurowaniu w rejestrze VAT lub informacja o podatniku VAT zwolnionym), w związku z dokonaniem płatności na rachunek płatniczy nieujęty w Wykazie, w sytuacji braku zapisu na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności”, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do składania Zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej oraz nie jest zobowiązany do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów takiej płatności.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zapłaty za fakturę kwoty przekraczającej wartość określoną w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, w sytuacji braku rejestracji podatnika VAT jako podatnik VAT czynny (informacja o nie figurowaniu w rejestrze VAT lub informacja o podatniku VAT zwolnionym), w związku z dokonaniem płatności na rachunek płatniczy nieujęty w Wykazie oraz w sytuacji braku zapisu na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności”, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do składania Zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej oraz nie jest zobowiązany do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów takiej płatności.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 UPDOP kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość rozpoznać koszt podatkowy pod warunkiem, że wykaże związek poniesionego wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Zgodnie zaś z art. 15d ust. 1 pkt 2 UPDOP w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2020 r. (zmienianym na mocy art. 3 pkt 2 lit. a Ustawy nowelizującej) podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy - Prawo przedsiębiorców została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny.

Jednocześnie, na podstawie art. 15d ust. 4 UPDOP, przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się, w przypadku gdy podatnik dokonujący płatności dokonał zapłaty należności przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, i złożył zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury w terminie 7 dni od dnia zlecenia przelewu.

W świetle powyższego, w celu uniknięcia ww. sankcji, podatnicy są zobowiązani do każdorazowej weryfikacji, czy rachunek bankowy na który realizowana jest płatność należy do czynnego podatnika VAT i został wymieniony w Wykazie, zaś w przypadku płatności na rachunek bankowy nieujęty w Wykazie realizowanej na rzecz podatnika VAT czynnego, podatnik ma możliwość złożenia Zawiadomienia do właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego.

W ocenie Spółki celem przywołanej regulacji jest z jednej strony weryfikowanie statusu odbiorcy płatności (czy jest to podatnik VAT czynny), czy płatność jest na rachunek zgłoszony organom podatkowym, a w dalszej kolejności informowanie organów podatkowych o rachunkach bankowych podatników VAT czynnych, które nie zostały zgłoszone do Wykazu, a które wykorzystują oni do rozliczeń z innymi przedsiębiorcami. Głównym celem wprowadzonych rozwiązań jest uszczelnienie systemu VAT poprzez pozyskiwanie przez organy podatkowe wiedzy na temat przepływów pieniężnych z wykorzystaniem rachunków bankowych spoza Wykazu, na które regulowane są płatności z tytułu transakcji opodatkowanych VAT. Już jednorazowe Zawiadomienie o rachunku bankowym niezgłoszonym przez dostawcę/usługodawcę (czynnego podatnika VAT) przyczynia się do pozyskania przez organy podatkowe wiedzy - na temat tych rachunków. Na podstawie przesłanego jednorazowo zgłoszenia organy podatkowe uprawnione do weryfikacji rozliczeń podatku należnego VAT z tytułu dostaw/świadczenia usług danego kontrahenta, którego dane nie zostały właściwie zgłoszone posiadać będą wiedzę o otrzymywaniu przez tego podatnika należności z tytułu dostaw opodatkowanych VAT na niezgłoszony rachunek, co mogłoby prowadzić do rozszczelnienia systemu podatkowego.

Ustawodawca racjonalnie zawęził zakres weryfikacji do podatników VAT czynnych, czyli podatników, gdzie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT i gdzie ustawodawca posiada i publikuje informacje o posiadanych przez podatnika rachunkach bankowych.

Zgodnie z art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2023, poz. 1570 z późn. zm.) - dalej jako „Ustawa o VAT”, w stanie prawnym od dnia 1 września 2019 r. Szef KAS prowadzi w formie elektronicznej wykaz, zawierający dane o podmiotach, w odniesieniu do których naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji albo które wykreślił z rejestru jako podatników VAT oraz podmiotach zarejestrowanych jako podatnicy VAT.

Wykaz zawiera dane podmiotów obejmujące również numery rachunków rozliczeniowych, o których mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 2324 z późn. zm.), wskazanych w zgłoszeniu identyfikacyjnym lub zgłoszeniu aktualizacyjnym i potwierdzonych przy wykorzystaniu STIR.

Stosownie do art. 96b ust. 8 Ustawy VAT Wykaz jest aktualizowany w dni robocze, raz na dobę.

Należy wskazać, iż uregulowania ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. Nr 2023, poz. 57 z późn. zm.) zawierają legalną definicję pojęcia „rejestr publiczny” w art. 3 pkt 5 tej ustawy. Art. 14 przywoływanej ustawy statuuje obowiązek prowadzenia tych rejestrów zgodnie z minimalnymi wymaganiami dla systemów teleinformatycznych i rejestrów publicznych. W obowiązującym stanie prawnym przez rejestr publiczny rozumie się rejestr, ewidencje, listę, spis albo inną formę ewidencji, służące do realizacji zadań publicznych, prowadzone przez podmiot publiczny na podstawie odrębnych przepisów ustawowych.

Celem prowadzenia elektronicznego Wykazu podmiotów jest zapewnienie możliwości weryfikacji statusu kontrahentów jako podatników VAT (czynny, zwolniony bądź nie figurujący w rejestrze, a więc nie mający statusu podatnika VAT czynny). Dane w Wykazie są ujawniane na podstawie zgłoszeń aktualizacyjnych dokonywanych przez tych Podatników, a tym samym dane te mogą ulegać zmianom.

Skoro ustawodawca odwołał się do rejestru prowadzonego przez podmiot publiczny służący do realizacji zadań publicznych, tym samym dane zamieszczone w rejestrze mają szczególna moc dowodową. Brak ujęcia podatnika w Wykazie wskazuje, iż podatnik ten nie jest podatnikiem VAT czynnym, co będzie rodzić określone konsekwencje np. w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT (gdyby taki podatek został wykazany na fakturze). Jednocześnie brak uznania danego podatnika jako podatnika VAT czynnego oznacza, iż nie będzie spełniona przesłanka wynikająca z art. 15d ust. 1 pkt 2 UPDOP w zakresie nałożenia sankcji za brak płatności na rachunek nie ujęty w wykazie.

Analogicznie w sytuacji figurowania w Wykazie jako podatnik VAT zwolniony (podatnik ma prawo zgłosić się dla celów ewidencji VAT jako podatnik VAT zwolniony), nie będzie spełniona przesłanka art. 15d ust. 1 pkt 2 UPDOP w zakresie posiadania przez podatnika statusu podatnika VAT czynny.

Oceny prawno-podatkowej nie może zmienić fakt, iż w pewnym momencie w czasie kontrahent zmienił swój status np. z podatnika VAT czynnego na podatnika VAT zwolnionego i ponownie na podatnika VAT czynnego, jak również nie powinno mieć wpływu ujęcie rachunku w wykazie i późniejsze jego wykreślenie. Zmiany takie są bowiem naturalnym elementem rzeczywistości gospodarczej, bez wpływu na wartość informacji o tym między jakimi rachunkami przepływają środki pieniężne.

Na podstawie art. 19 ustawy Prawo przedsiębiorców, dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku, gdy:

1)  stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz

2)  jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Pojęcie rachunku płatniczego zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2360, z późn. zm.), zgodnie z którym rachunek płatniczy jest to rachunek prowadzony dla jednego lub większej liczby użytkowników służący do wykonywania transakcji płatniczych, przy czym przez rachunek płatniczy rozumie się także rachunek bankowy oraz rachunek członka spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jeżeli rachunki te służą do wykonywania transakcji płatniczych.

Rodzaje rachunków bankowych określone zostały w rozdziale 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2324, z późn. zm.). Art. 49 ust. 1 pkt 1 Prawa bankowego stanowi, że jako rachunki bankowe należy rozumieć rachunki rozliczeniowe, w tym bieżące i pomocnicze oraz prowadzone dla nich na zasadach określonych w rozdziale 3a rachunki VAT.

Jeżeli więc Wnioskodawca dokonuje zapłaty z rachunku rozliczeniowego, to tym samym nie będzie spełniona przesłanka art. 15d ust. 1 pkt 1 UPDOP nakazująca wyłączyć z kosztów podatkowych płatności dokonywane bez pośrednictwa rachunku płatniczego.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, iż sankcja wymieniona w art. 15d ust. 1 UPDOP dotyczy płatności, które zostały dokonane bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub została dokonana przelewem na rachunek nieujęty w Wykazie odbiorców zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, lub też zapłaty bez mechanizmu podzielonej płatności pomimo zawarcia wyrazów „mechanizm podzielonej płatności”.

Jeżeli więc Wnioskodawca dokonuje zapłaty za pośrednictwem rachunku płatniczego i na fakturze nie będzie wyrazów „mechanizm podzielonej płatności”, zaś odbiorca płatności nie będzie podatnikiem VAT czynnym zgodnie z danymi zawartymi w Wykazie, to tym samym taka płatność (poniesiony wydatek) nie będzie wyłączony z kosztów podatkowych na podstawie art. 15d ust. 1 UPDOP.

Analogiczne wnioski można wyciągnąć biorąc pod uwagę treść uzasadnienia interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 stycznia 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.472.2019.1.PP, gdzie wskazano, iż:

„Zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu art. 15d ust. 1 pkt 2 updop, jednym z warunków jego zastosowania jest fakt dokonania płatności za dostawę towaru lub świadczenia usług dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny. Powyższe oznacza, że w przypadku gdy dostawa towarów (lub świadczenia usług), zostaną dokonane przez dostawcę towarów lub usługodawcę niezarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny nie znajdzie zastosowania przepis art. 15d ust. 1 pkt 2 updop, w konsekwencji dokonana płatność przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy VAT będzie mogła stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile spełnione zostaną przesłanki zaliczenia jej do kosztów uzyskania przychodów – płatność taka nie będzie podlegać pod dyspozycję przepisu art. 15d ust. 1 pkt 2 updop”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 15d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Stosownie do treści art. 15d ust. 2 ustawy o CIT:

Z kolei w myśl art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 221 ze zm.):

W myśl art. 15d ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.; dalej: „ustawa VAT”):

Stosownie do art. 96b ust. 2 ustawy VAT:

Stosownie do wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, że przy transakcjach, w których stronami są przedsiębiorcy, obowiązuje limit 15.000 zł dla płatności gotówkowych, a transakcje powyżej wskazanej kwoty muszą być dokonywane za pośrednictwem rachunku płatniczego jeżeli podatnik chce uniknąć konsekwencji w postaci utraty możliwości zaliczenia w podatku dochodowym od osób prawnych wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast, przepisy art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, dotyczą sankcji w postaci utraty możliwości zaliczenia do kosztów wydatków przez podatników, którzy dokonają zapłaty (powyżej 15.000 zł) na rachunek spoza wykazu w sytuacji, gdy dostawa towarów lub świadczenie usług są potwierdzone fakturą i zostały dokonane przez podatników VAT czynnych.

Wskazać zatem należy, że sytuacja wymieniona w art. 15d ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, stanowi odrębną kategorię niż te wymienione w pkt 2 tych przepisów. Jak wskazano powyżej sytuacja wymieniona w pkt 2 skierowana jest do płatności dokonywanych na rzecz dostawcy lub usługodawcy będącym podatnikiem VAT czynnym. W takim przypadku płatność powinna być zawsze dokonana na rachunek zawarty w wykazie. Dokonanie płatności w tej sytuacji na rachunek płatniczy, który nie jest zawarty w wykazie będzie traktowane jako działanie niezgodne z wprowadzonymi przepisami i oznaczać będzie zastosowanie przewidzianych sankcji. Podsumowując powyższe, stwierdzić należy, że przepis art. 15d ustawy o CIT od 1 stycznia 2020 r. został rozszerzony i zgodnie z art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, nie każda płatność przekraczająca kwotę 15.000 zł dokonana przelewem na rachunek bankowy będzie stanowić koszt uzyskania przychodów.

W ramach transakcji, w których stronami są przedsiębiorcy, obowiązuje limit 15 000 zł dla płatności gotówkowych, a transakcje powyżej tej kwoty muszą być dokonywane za pośrednictwem rachunku płatniczego. Od dnia 1 stycznia 2020 r. przy transakcjach powyżej 15 000 zł podatnicy chcąc uniknąć negatywnych konsekwencji podatkowych przewidzianych w art. 15d ustawy o CIT w przypadku, gdy dokonują płatności przelewem dostawcy towarów lub usługodawcy, będącemu podatnikiem VAT czynnym, za zakupy potwierdzone fakturą powinni dokonywać tej płatności na ich rachunki rozliczeniowe prowadzone przez banki lub imienne rachunki w SKOK zamieszczone w Wykazie podatników VAT. Powyższe nie wyłącza możliwości, aby przedsiębiorca dokonywał zapłaty przelewem na rachunek zamieszczony w tym Wykazie również w sytuacji dokonywania płatności przelewem poniżej limitu transakcji dla płatności gotówkowych określonego w ustawie.

Dokonanie płatności należności wynikającej z otrzymanej faktury wystawionej przez podatnika VAT czynnego dotyczącej transakcji na kwotę powyżej 15 000 zł na inny rachunek niż zamieszczony w Wykazie podatników VAT naraża podatnika na negatywne konsekwencje podatkowe w postaci:

-braku możliwości zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodu lub konieczność zwiększenia przychodów w podatkach PIT i CIT,

-odpowiedzialności solidarnej w podatku VAT.

Możliwość uniknięcia negatywnych konsekwencji podatkowych w przypadku dokonania zapłaty na rachunek spoza Wykazu podatników VAT przewiduje przepis art. art. 117ba § 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383):

Aby uniknąć negatywnych skutków podatkach wystarczy, że podatnik w ustawowym terminie zawiadomi o zapłacie należności na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie podatników VAT właściwego naczelnika urzędu skarbowego w formie określonego przepisami ustawy Ordynacja podatkowa zawiadomienia (ZAW-NR).

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy dokonanie zapłaty za fakturę kwoty przekraczającej wartość określoną w art. 19 ustawy Prawo przedsiębiorców, w sytuacji braku rejestracji podatnika VAT jako podatnik VAT czynny, w związku z dokonaniem płatności na rachunek płatniczy nieujęty w Wykazie, w sytuacji braku zapisu na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności”, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do składania zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej oraz nie jest zobowiązany do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów takiej płatności.

Z Objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów z 23 grudnia 2019 r. wynika, że:

„Obowiązek dotyczący dokonywania płatności na rachunki rozliczeniowe i rachunki imienne w SKOK znajdujące się w Wykazie dotyczy faktur wystawianych przez podatników VAT czynnych, co oznacza, że obowiązek ten nie będzie miał zastosowania do płatności wynikających z faktur wystawianych przez podatników zwolnionych z VAT ze względu na limit sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT lub wykonujących wyłącznie czynności zwolnione na podstawie art. 43 tej ustawy.”

Zatem Państwa stanowisko, że w przypadku zapłaty za fakturę kwoty przekraczającej wartość określoną w art. 19 ustawy Prawo przedsiębiorców, w sytuacji braku rejestracji podatnika VAT jako podatnik VAT czynny (informacja o nie figurowaniu w rejestrze VAT lub informacja o podatniku VAT zwolnionym), w związku z dokonaniem płatności na rachunek płatniczy nieujęty w Wykazie oraz w sytuacji braku zapisu na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności”, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do składania zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej oraz nie jest zobowiązany do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów takiej płatności, należało uznać za prawidłowe.

Dla weryfikacji, czy rachunek kontrahenta znajduje się w wykazie, decydujący będzie dzień zlecenia przelewu bankowi lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, a nie dzień obciążenia rachunku nabywcy bądź uznania rachunku sprzedawcy. Nie jest zasadne, aby przedsiębiorca ponosił konsekwencje w postaci usunięcia zapłaconej kwoty z kosztów uzyskania przychodu w związku z tym, że został wykreślony rachunek jego kontrahenta z wykazu np. w następnym dniu po dniu, w którym zlecił bankowi dokonanie przelewu na ten rachunek. Przedsiębiorca nie poniesie również konsekwencji, w sytuacji gdy kontrahent poda w zgłoszeniu identyfikacyjnym albo aktualizacyjnym nieaktualny lub błędny rachunek, który zostanie uwidoczniony w wykazie.

Tym samym, podatnik nie ma obowiązku dokonywania ponownej weryfikacji rachunku bankowego kontrahenta na dzień faktycznej realizacji zlecenia przelewu lub jakikolwiek późniejszy dzień, jeżeli na dzień zlecenia przelewu weryfikacji takiej dokonał i była ona pozytywna.

Zatem weryfikacji czy kontrahent, jest podmiotem o którym mowa w art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT dokonywana jest każdorazowo na moment zlecenia przelewu przy danej płatności i ewentualna późniejsza zmiana statusu kontrahenta nie wpływa na prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów tej danej płatności.

Skoro zapłata za fakturę kwoty przekraczającej wartość określoną w art. 19 ustawy Prawo przedsiębiorców, następuje na rzecz podatnika nie posiadającego statusu podatnik VAT czynny, sankcja podatkowa określona w art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT nie znajduje zastosowania i w takiej sytuacji Spółka nie ma obowiązku składania zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Zatem przedstawione przez Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).