W zakresie ustalenia, czy: - koszty nabycia materiałów poniesione w 2023 r. w celu wyprodukowania nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty produkcji próbnej określone w art. 18ea ust. 5 pkt 3 updop i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 updop, - koszty wydania certyfikatu zgodności typu na czas określony wraz w wykonaniem badań technicznych oraz opracowaniem raportów z tych badań poniesione w 2023 r. w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 updop i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 updop, - koszty wydania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony poniesione w 2023 r. w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 updop i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 updop, - koszty wynagrodzenia Managera ds. Certyfikacji poniesione w 2023 r. związane z pozyskaniem certyfikatu zgodności typu na czas określony/nieokreślony oraz świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony/nieokreślony w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 updop i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 updop.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, w a części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

-koszty nabycia materiałów poniesione w 2023 r. w celu wyprodukowania nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty produkcji próbnej określone w art. 18ea ust. 5 pkt 3 updop i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 updop,

-koszty wydania certyfikatu zgodności typu na czas określony wraz w wykonaniem badań technicznych oraz opracowaniem raportów z tych badań poniesione w 2023 r. w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 updop i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 updop,

-koszty wydania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony poniesione w 2023 r. w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 updop i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 updop,

-koszty wynagrodzenia Managera ds. Certyfikacji poniesione w 2023 r. związane z pozyskaniem certyfikatu zgodności typu na czas określony/nieokreślony oraz świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony/nieokreślony w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 updop i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 updop.

Uzupełniliście go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem 17 listopada 2023 r. (data wpływu do Organu tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką posiadającą siedzibę na terytorium Polski oraz podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej jako: „ustawa o PDOP”).

W ramach swojej podstawowej działalności, widniejącej w Krajowym Rejestrze Sądowym wynika, że Wnioskodawca zajmuje się produkcją konstrukcji metalowych i ich części PKD 25.11.Z.

Działalność Wnioskodawcy w głównej mierze polega na produkcji X, części X i innych elementów (…). Opracowane technologie pozwalają Wnioskodawcy na zaopatrywanie rynku w rozwiązania X stosowane na sieciach kolejowych i w zakładach przemysłowych, w komunikacji miejskiej (tramwaj, metro) czy w ramach specjalnych rozwiązań dedykowanych choćby dla kolei górskich. Nacisk kładziony na innowacje produktowe powoduje, że coraz większą część asortymentu wytwarzanego przez Wnioskodawcę stanowią konstrukcje innowacyjne, w tym te związane ze standardami infrastruktury dla kolei dużych prędkości.

Oprócz produkcji X, części X i innych elementów nawierzchni (…) Wnioskodawca w mniejszym zakresie zajmuje się produkcją wagonów typu …”, dedykowanych do transportu X kolejowych w blokach. Wagony typu „…” to innowacyjne rozwiązanie gwarantujące wysoką jakość początkową zabudowywanych konstrukcji X. Technologia zabezpiecza bloki  kolejowych przed odkształceniami i uszkodzeniami na etapie załadunku w zakładzie produkcyjnym, transportu i rozładunku w miejscu zabudowy. Bazą systemu są specjalnie zaprojektowane i zbudowane wagony-platformy o nazwie „…” zintegrowane z bezpiecznym i precyzyjnym systemem dźwigowym oraz modułami mocowania i usztywnienia w trakcie transportu i przenoszenia. To innowacyjny, opatentowany, całkowicie niepowtarzalny i zbudowany od podstaw system logistyczny przygotowany koncepcyjnie przez Dział Konstrukcyjno-Rozwojowy Wnioskodawcy.

Wnioskodawca w celu poprawy efektywności prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi systematyczne prace udoskonalające ofertę produktową, optymalizujące procesy wewnętrzne, oraz podnoszące jakość sprzedawanych produktów.

W tym celu, Spółka realizuje działalność badawczo-rozwojową (dalej: „Działalność B+R”) w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o PDOP, polegającą m.in. na realizacji projektów zmierzających do rozwoju nowych produktów, technologii produkcji czy też na weryfikacji nowych materiałów produkcyjnych, ich walidacji oraz wdrożeniu.

W toku prowadzonej Działalności B+R, Spółka stworzyła nowy produkt jakim jest X zwyczajny z przystawkami torowymi RZ 49E1-190-1:9 z odmianami z (…)

X jest przeznaczony do prowadzenia ruchu pojazdów (…). Ze względu na swoją konstrukcję pozwalającą na zabudowę przestrzeni pomiędzy (…)nawierzchnią drogową, dedykowane są szczególnie do zabudowy na bocznicach kolejowych, placach składowych oraz nadbrzeżach portowych. Dzięki zabudowie nawierzchnią drogową po X może odbywać się ruch kołowy zarówno wzdłuż torowiska jak i w poprzek. Zastosowana przystawka torowa zapewnia bezpieczne prowadzenie zestawów (…). X mogą być wykonywane w technologii „na mokro” lub w formie prefabrykowanej.

Wnioskodawca przewiduje, że X, który znajdzie się w ofercie produktowej Spółki będzie oferowany jako produkt bez nawierzchni drogowej - X jako Nowy Produkt będzie się składał z części metalowej.

W celu wyprodukowania X (części stalowej) w ramach produkcji próbnej Wnioskodawca poniósł wydatki związane z nabyciem materiałów w szczególności:

-blach 40XX2000X6000 Hardroc 450;

-blach 40 (Durostat 450);

-dziób kuty 49E1 R260;

-iglica 49E1A3 R350HT L = 5815/240 lewa;

-iglica 49E1A3 R350HT L = 5815/240 prawa;

-komplet płyt do krzyżownicy kuto-zgrzewanej RZ 49E1-190-1:9 sz, z przyst.tor., gr.płyt 16mm;

-łapek ŁP-2;

-łapek mocujących ŁPZ-1 /NR RYS. R49.019.111.198/;

-nakrętek kołnierzowych M27 KL. 10 (PN-86/K-80015);

-nakrętek sześciokątnych M22 KL.5 OCYNK (DIN 934);

-nakrętek śruby stopowej M22 KL. 5 (PN-86/K-80014);

-opórki iglicowej 198/1P;

-opórek iglicowych odlewanych ZUST 11;

-pierścieni sprężystych Z2-25 (PN-88/K-80017);

-płyty podzwrotnicowej lewej do RZ 49E1-190-1:9(1:7) PSZ Z PRZYST.TOR.;

-płyty podzwrotnicowej prawej do RZ 49E1 -190-1:9(1:7) PSZ Z PRZYST.TOR;

-płyty PŻB-16;

-płyt PŻBZ-1 /NR RYS. R49.019.310.198/;

-płaskownik 12x160x3000 S355J2+N;

-podkładek sprężystych talerzowych 45x22,4x2,5 OCYNK (DIN 2093);

-podkładek PDB-1;

-podkładek PDB-2;

-prętu płaskiego 70x10 S235JR;

-przystawek torowych 49E1/E5 (22,30 kg/m);

-rur odwodnieniowych (spustowych) /NR RYS. DT-62.11/21/;

-sprężynowe skrzyniowe urządzenie nastawcze z wyjmowaną dźwignią do RZ 49E1-190 Z PRZYST.TOR.;

-szyn 49E1/350HT (49,39 kg/m);

-szyn 49E1/R260 (49,39 kg/m);

-śrub Xowych (różne rozmiary);

-śrub stopowych M22x72 KL 4.6 (PN-84/K-80001);

-śrub z łbem sześciokątnym M22x80 KL. 5.6 OCYNK (DIN 931);

-śrub Srb-2a 22X90 Kl.6.6;

-trójkątów T198-2.1L, T198-2.2P, zaślepek Z198-2.1, Z198-2.2, Z198-3.2, Z198-2.4 do zwrotnicy prawej;

-trojkątów T199-5.1, T199-5.2, zaślepek Z198-5.1, Z198-5.2 do krzyżownicy do RZ 49E1-190-1:9 Psz z przyst.tor.;

-wkładniki WKB (różnego rodzaju);

-zaślepki do otworu FI 60 polietylenowa.

Po wyprodukowaniu X zostanie zabudowany na bocznicy kolejowej stanowiącej środek trwały Wnioskodawcy celem m.in. wykonania prób i badań warunkujących pozyskanie wymaganych certyfikatów zgodności typu oraz świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu co w konsekwencji spowoduje wprowadzenie X do oferty produktowej Wnioskodawcy oraz rozpoczęcie pełnego procesu produkcji.

Zabudowa X na bocznicy kolejowej Wnioskodawcy zostanie poprzedzona przeprowadzeniem prac budowlanych związanych z likwidacją starego X oraz zabudową w to miejsce wyprodukowanego w ramach produkcji próbnej X. Zabudowany X będzie z kolei zwiększał wartość początkową środka trwałego - bocznicy kolejowej w wyniku przeprowadzonej modernizacji. Prace budowlane związane z likwidacją starego X portowego oraz zabudową w to miejsce X zostały wykonane przez podmiot powiązany z Wnioskodawcą.

Warunkowe wprowadzenie do oferty produktowej X musi być poprzedzone uzyskaniem:

-certyfikatu zgodności typu na czas określony (przed zabudową X na bocznicy kolejowej), po przeprowadzeniu badań technicznych dla pierwszego egzemplarza X. Certyfikat zgodności typu na czas określony będzie wydany przez (…) najpóźniej do końca 2023 r. Koszt wydania certyfikatu zgodności typu na czas określony wraz w wykonaniem badań technicznych oraz opracowaniem raportów z tych badań będzie ponosił Wnioskodawca;

-świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony (przed zabudową X na bocznicy kolejowej) pierwszego egzemplarza X wydawanego przez Urząd Transportu Kolejowego po przeprowadzeniu badań technicznych. Świadectwo dopuszczenia do eksploatacji X będzie wydane przez Urząd Transportu Kolejowego najpóźniej do końca 2023 r. Koszt wydania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji (na czas określony) będzie ponosił Wnioskodawca.

Kompletne wprowadzenie do oferty produktowej X musi być poprzedzone uzyskaniem (oprócz powyższych):

-certyfikatu zgodności typu na czas nieokreślony (po zabudowie X na bocznicy kolejowej) po przeprowadzeniu prób eksploatacyjnych dla pierwszego egzemplarza X. Wnioskodawca przewiduje, że Certyfikat zgodności typu na czas nieokreślony będzie wydany przez Instytut Kolejnictwa na przełomie 2024/2025 roku. Koszt wydania certyfikatu zgodności typu na czas nieokreślony wraz w wykonaniem prób eksploatacyjnych oraz opracowaniem raportów z prób eksploatacyjnych będzie ponosił Wnioskodawca;

-świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas nieokreślony (po zabudowie X na bocznicy kolejowej) pierwszego egzemplarza X wydawanego przez Urząd Transportu Kolejowego po przeprowadzeniu prób eksploatacyjnych. Wnioskodawca przewiduje, że świadectwo dopuszczenia do eksploatacji X będzie wydane przez Urząd Transportu Kolejowego na przełomie 2024/2025 roku. Koszt wydania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji (na czas nieokreślony) będzie ponosił Wnioskodawca.

Pozyskaniem certyfikatu zgodności typu na czas określony/nieokreślony oraz świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony/nieokreślony zajmuje się Manager ds. Certyfikacji będący pracownikiem Wnioskodawcy. W celu pozyskania ww. dokumentów Manager ds. Certyfikacji wykonał/wykona w 2023 r. następujące czynności:

-pozyskanie ofert na przeprowadzanie badan technicznych X po jego wyprodukowaniu;

-pozyskanie ofert na wydanie certyfikatu zgodności typu na czas określony;

-uzgodnienie zakresu badań technicznych;

-przygotowanie wniosku o wydanie świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony;

-przygotowanie umów miedzy wnioskodawcą a jednostkami upoważnionymi;

-sprawdzenie przygotowanych sprawozdań i raportów;

-uzgodnienie zakresu badań eksploatacyjnych;

-pozyskanie ofert na wydanie certyfikatu zgodności typu na czas nie określony;

-przygotowanie wniosku o wydanie świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas nieokreślony.

Godziny pracy Managera ds. Certyfikacji związane z wykonaniem ww. czynności są ujmowane w ewidencji czasu pracy. Z ewidencji czasu pracy jasno wynika, kiedy, jakie czynności wykonał i ile czasu poświęcił Manager ds. Certyfikacji na wykonanie tych czynności.

Z punktu widzenia zastosowania X będzie stanowił nowość w ofercie produktowej Wnioskodawcy. Spółka prognozuje, że powyższy produkt nie tylko przyczyni się do jej wzrostu gospodarczego, ale również poszerzy grupę odbiorców docelowych Spółki.

Dodatkowo Wnioskodawca podkreśla, że od 1 stycznia 2024 r. po spełnieniu warunków określonych w zezwoleniu nr (…) z dnia 4 lipca 2016 r. na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (…) Park Technologiczny zmienionej m.in. decyzją nr (…) z dnia 20 kwietnia 2023 r. wydaną przez Ministra Rozwoju i Technologii będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP. W konsekwencji, przychody i koszty związane z produkcją od stycznia 2024 r. X będących w ofercie produktowej Wnioskodawcy będą uwzględniane w kalkulacji na potrzeby zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca rozważa za 2023 r. odliczenie od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o PDOP, kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu zgodnie z dyspozycją art. 18ea ustawy o PDOP.

W piśnie z 17 listopada 2023 r., będącym odpowiedzią na wezwanie Organu, Wnioskodawca wskazał, że:

-Wnioskodawca uzyskuje przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych,

-wydatki poniesione w związku z produkcją próbną nowego produktu jakim jest X, dotyczą etapu rozruchu technologicznego produkcji niewymagających dalszych prac projektowo - konstrukcyjnych lub inżynieryjnych, którego celem było m.in. wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji X, powstałego w wyniku prowadzenia przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych,

-koszty produkcji próbnej oraz wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X, są lub będą przez Wnioskodawcę faktycznie poniesione w roku podatkowym, za który będzie dokonywane odliczenie,

-koszty produkcji próbnej oraz wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie oraz nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Pytania

1.Czy koszty nabycia materiałów poniesione w 2023 r. w celu wyprodukowania nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty produkcji próbnej określone w art. 18ea ust. 5 pkt 3 ustawy o PDOP i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia o którym mowa w art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP?

2.Czy koszty wydania certyfikatu zgodności typu na czas określony wraz w wykonaniem badań technicznych oraz opracowaniem raportów z tych badań poniesione w 2023 r. w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 ustawy o PDOP i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia o którym mowa w art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP?

3.Czy koszty wydania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony poniesione w 2023 r. w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 ustawy o PDOP i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia o którym mowa w art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP?

4.Czy koszty wynagrodzenia Managera ds. Certyfikacji poniesione w 2023 r. związane z pozyskaniem certyfikatu zgodności typu na czas określony/nieokreślony oraz świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony/nieokreślony w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 ustawy o PDOP i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia o którym mowa w art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP?

Państwa stanowisko w sprawie

Odpowiedź na pytanie 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty nabycia materiałów poniesione w 2023 r. w celu wyprodukowania nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty produkcji próbnej określone w art. 18ea ust. 5 pkt 3 ustawy o PDOP i w konsekwencji będą mogły zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP.

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu, przy czym wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.

Definicja legalna produkcji próbnej znajduje się w art. 18ea ust. 3 ustawy o PDOP i stanowi, że przez produkcję próbną nowego produktu rozumie się etap rozruchu technologicznego produkcji niewymagający dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych, którego celem jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, przy czym etap rozruchu technologicznego obejmuje okres od momentu poniesienia pierwszego kosztu związanego z tym etapem do momentu rozpoczęcia produkcji nowego produktu.

Polska definicja „produkcji próbnej” stanowi oczywiste nawiązanie do zaleceń OECD dotyczących pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, zwanych Podręcznikiem Frascati 2015. Zgodnie z wytycznymi OECD przez produkcję próbną rozumie się fazę produkcji, która nie wymaga dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych, czy inżynieryjnych. Podstawowym celem działalności próbnej nie jest dalsze udoskonalanie wyrobów, jak ma to miejsce przy pracach badawczo-rozwojowych, lecz uruchomienie samego procesu produkcji (tak: Podręcznik Frascati 2015,wyd.: Główny Urząd Statystyczny 2018, str. 66).

Z uwagi na zbieżne definicje należy odwołać się do Podręcznika Frascati przy analizie zakresu produkcji próbnej, ponieważ OECD w sposób rozbudowany stara się wyznaczyć granicę pomiędzy działalnością badawczo-rozwojową, a produkcją próbną posługując się przy tym przykładami.

Zgodnie z wytycznymi OECD etap produkcji próbnej rozpoczyna się po pomyślnym przeprowadzeniu testów prototypu i ewentualnym dokonaniu niezbędnych modyfikacji. Z fazą uruchomienia produkcji najczęściej wiążą się koszty ponoszone podczas procesu uruchamiania produkcji na pełną skalę oraz ostatecznym dostosowaniem produktu w związku z etapem produkcji. OECD wskazuje również, że pierwsze egzemplarze produkcji próbnej prowadzonej na potrzeby produkcji masowej nie powinny być traktowane jako prototyp B+R. Powyższe stwierdzenie jest niezwykle istotne, ponieważ wyznacza jasną granicę pomiędzy opracowaniem prototypu w ramach prac badawczo-rozwojowych, a produkcją próbną. Prototypem będzie opracowanie produktu tylko dla potrzeb testowych, a następnie dalszego rozwoju. Dopiero prace związane z przygotowaniem właściwej produkcji będą uznane za prace nad produkcją próbną.

Tak więc, jeżeli jakiś etap prac przestaje spełniać przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, ponieważ wiąże się już z technicznym wdrożeniem wyników prac B+R (rutynowe czynności posiadające charakter ulepszeń), to będzie można zaliczyć ten etap do produkcji próbnej. Co istotne, produkcja próbna zgodnie z tą definicją ma bardzo szerokie znaczenie i obejmuje cały wskazany etap aż do rozpoczęcia produkcji na skalę masową, czyli momentu, kiedy wszystkie parametry produkcji są znane, maszyny produkcyjne zostały nabyte, zainstalowane, tworzą prawidłowo działający ciąg technologiczny oraz wykonane zostały wszelkie niezbędne testy i próby.

Zgodnie z opisem, Wnioskodawca zakończył prace badawczo-rozwojowe, których celem było opracowanie nowego produktu jakim jest X. Przed przystąpieniem do produkcji masowej, Spółka musi wykonać jeszcze szereg testów niezwiązanych z rozwijaniem produktu, jako takiego, ale pod kątem prawidłowej produkcji właściwej.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że prace mające na celu sprawdzenie poprawności produkcji nowego produktu jaki jest X, będzie mieściło się w zakresie pojęciowym „produkcji próbnej nowego produktu”.

W dalszej części, konstruując normę prawną przyzwalającą na zastosowanie ulgi z art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP, należy zdefiniować pojęcie „nowy produkt”. Zgodnie z art. 18ea ust. 2 ustawy o PDOP, przez produkt rozumie się produkt w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości, z wyłączeniem usługi. Odwołując się do art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, należy stwierdzić, że dla potrzeb ulgi na prototyp, przez określenie „produkt” rozumiemy rzeczowe aktywo obrotowe w postaci wytworzonych lub przetworzonych przez podatnika produktów gotowych (tyko wyrobów, z wyłączeniem usług) zdatnych do sprzedaży lub w toku produkcji.

Przesłanka „nowości” nie została zdefiniowana w ustawie podatkowej, niemniej dotychczasowe podejście względem innych ulg podatkowych, które również zawierają w swojej konstrukcji podobny wymóg, jak również wytyczne OECD zawarte w Podręczniku Oslo pozwalają na stworzenie definicji pojęcia „nowy”.

Zgodnie z Podręcznikiem Oslo, przesłankę „nowości” z uwagi na jej silnie subiektywny charakter, należy oceniać przez pryzmat danej branży uwzględniając przy tym kontekst, możliwości oraz wymogi funkcjonowania danego przedsiębiorstwa (tak: Podręcznik Oslo 2018, wyd.: Główny Urząd Statystyczny 2020, str. 51, str.302). Jednocześnie, w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencji IP Box, wskazano, że przesłanki „twórczości” i „nowości” składające się na działalność badawczo-rozwojową, której prowadzenie jest również warunkiem wskazanym w art. 18ea ust. 3 ustawy o PDOP, muszą zostać spełnione w stopniu minimalnym. Wystarczające będzie więc, że dana wiedza czy rozwiązanie, będą nowe dla Spółki, a nie na skalę kraju, czy świata.

Mając na uwadze charakter branży w jakiej działa Wnioskodawca, o zainteresowaniu i użyteczności Nowego Produktu świadczy charakter konstrukcji i wykorzystywanych w procesie produkcji materiałów - X będzie bardziej funkcjonalny i lepszy w utrzymaniu niż podobne produkty oferowane przez rynek, przez co z perspektywy jego odbiorców będzie on czymś nowym i innowacyjnym. Reasumując, opracowany przez Wnioskodawcę X będzie spełniał przesłankę „nowości” dla potrzeb ulgi z art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP.

W dalszej kolejności, ustawodawca określił zakres kosztów produkcji próbnej poprzez zamieszczenie katalogu zamkniętego w art. 18ea ust. 5 ustawy o PDOP wskazując, że za koszty produkcji próbnej nowego produktu uznaje się:

1)cenę nabycia lub wytworzenia fabrycznie nowego środka trwałego niezbędnego do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonego do grupy 3-6 i 8 klasyfikacji PKWiU;

2)wydatki na ulepszenie, poniesione w celu dostosowania środka trwałego, zaliczonego do grupy 3-6 i 9 klasyfikacji PKWiU, do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu;

3)koszty nabycia materiałów i surowców nabytych wyłącznie w celu produkcji próbnej nowego produktu.

W ramach ulgi na prototyp, Wnioskodawca ma możliwość rozpoznania kosztów materiałów i surowców nabytych wyłącznie w celu produkcji próbnej Nowego Produktu.

Definiując pojęcia użyte w art. 18ea ust. 5 pkt 3 ustawy o PDOP, warto odwołać się do linii interpretacyjnej ukształtowanej w oparciu o art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP, który posługuje się tożsamymi pojęciami. Powołując się na interpretację indywidualną wydaną 22 września 2021 r., przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, o nr 0111-KDIB1-3.4010.291.2021.2.PC należy stwierdzić, że: „Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. (...)

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei, w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm., dalej: „uor”). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).”

Materiały opisane w treści wniosku, wpasowują się w definicję pojęcia materiał, który będzie wykorzystywany bezpośrednio do produkcji próbnej X. W związku z czym koszty nabycia tych materiałów będą mogły zostać zaliczone jako koszt kwalifikowany w ramach ulgi na prototyp z art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP.

Reasumując, wydatki na nabycie materiałów związane z produkcją próbną X, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany z art. 18ea ust. 5 pkt 3 ustawy o PDOP oraz będą podlegały przez Wnioskodawcę odliczeniu w ramach ulgi na prototyp o której mowa w art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP.

Odpowiedź na pytanie 2

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty wydania certyfikatu zgodności typu na czas określony wraz w wykonaniem badań technicznych oraz opracowaniem raportów z tych badań poniesione w 2023 r. w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 ustawy o PDOP i w konsekwencji będą mogły zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP.

Zgodnie bowiem z treścią art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu, przy czym wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.

W myśl art. 18ea ust. 4 ustawy o PDOP, przez wprowadzenie na rynek nowego produktu rozumie się działania podejmowane w celu przygotowania dokumentacji służącej uzyskaniu w odniesieniu do produktu powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych certyfikatów i zezwoleń umożliwiających skierowanie produktu do sprzedaży.

Natomiast, w myśl art. 18ea ust. 6 ustawy o PDOP, do kosztów wprowadzenia na rynek nowego produktu zalicza się koszty:

1)badań, ekspertyz, przygotowania dokumentacji niezbędnej do uzyskania certyfikatu, homologacji, znaku CE, znaku bezpieczeństwa, uzyskania lub utrzymania zezwolenia na obrót lub innych obowiązkowych dokumentów lub oznakowań związanych z dopuszczeniem do obrotu lub użytkowania oraz koszty opłat pobieranych w celu ich uzyskania, odnowienia lub przedłużenia;

2)badania cyklu życia produktu;

3)systemu weryfikacji technologii środowiskowych.

Powyższe przepisy, zdaniem Wnioskodawcy, wyznaczają kilka przesłanek, które określony podatnik musi spełnić łącznie, aby móc skorzystać z omawianej ulgi. Przesłanki te Wnioskodawca pragnie podzielić na cztery grupy.

Po pierwsze, podatnik musi prowadzić prace badawczo-rozwojowe.

Po drugie, w wyniku tych prac musi powstać nowy produkt.

Po trzecie, podatnik musi podjąć ściśle zakreślone ustawą działania związane z wprowadzeniem tego produktu na rynek.

Działania te nie są skonkretyzowane (zdefiniowane) wprost, niemniej są scharakteryzowane jako działania podejmowane w celu przygotowania dokumentacji służącej uzyskaniu dla tego produktu certyfikatów i zezwoleń umożliwiających jego sprzedaż.

Zdaniem Wnioskodawcy, chodzi zatem o ogół działań związanych z rejestracją i dopuszczeniem nowego produktu do obrotu dzięki właściwym certyfikatom lub zezwoleniom, które to działania można doprecyzować dzięki nw. kosztom.

Po czwarte bowiem, ulga pozwala na stosowne odliczenie kosztów ww. działań, a koszty te są objęte katalogiem zamkniętym, wskazującym m.in. na koszty badań, ekspertyz, przygotowania dokumentacji niezbędnej do uzyskania certyfikatu, homologacji, znaku CE, znaku bezpieczeństwa, uzyskania lub utrzymania zezwolenia na obrót lub innych obowiązkowych dokumentów lub oznakowań związanych z dopuszczeniem do obrotu lub użytkowania oraz koszty opłat pobieranych w celu ich uzyskania, odnowienia lub przedłużenia.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, koszty wydania certyfikatu zgodności typu na czas określony wraz w wykonaniem badań technicznych oraz opracowaniem raportów z tych badań poniesione w 2023 r. w celu wprowadzenia na rynek X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 ustawy o PDOP i w konsekwencji będą mogły zostać przez Wnioskodawcę odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP.

Odpowiedź na pytanie 3

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty wydania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony poniesione w 2023 r. w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 ustawy o PDOP i w konsekwencji będą mogły zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP.

Zgodnie bowiem z treścią art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu wprowadzenia na rynek nowego produktu, przy czym wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.

W myśl art. 18ea ust. 4 ustawy o PDOP, przez wprowadzenie na rynek nowego produktu rozumie się działania podejmowane w celu przygotowania dokumentacji służącej uzyskaniu w odniesieniu do produktu powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych certyfikatów i zezwoleń umożliwiających skierowanie produktu do sprzedaży.

Natomiast, w myśl art. 18ea ust. 6 ustawy o PDOP, do kosztów wprowadzenia na rynek nowego produktu zalicza się koszty:

1)badań, ekspertyz, przygotowania dokumentacji niezbędnej do uzyskania certyfikatu, homologacji, znaku CE, znaku bezpieczeństwa, uzyskania lub utrzymania zezwolenia na obrót lub innych obowiązkowych dokumentów lub oznakowań związanych z dopuszczeniem do obrotu lub użytkowania oraz koszty opłat pobieranych w celu ich uzyskania, odnowienia lub przedłużenia;

2)badania cyklu życia produktu;

3)systemu weryfikacji technologii środowiskowych.

Powyższe przepisy, zdaniem Wnioskodawcy, wyznaczają kilka przesłanek, które określony podatnik musi spełnić łącznie, aby móc skorzystać z omawianej ulgi. Przesłanki te Wnioskodawca pragnie podzielić na cztery grupy.

Po pierwsze, podatnik musi prowadzić prace badawczo-rozwojowe.

Po drugie, w wyniku tych prac musi powstać nowy produkt.

Po trzecie, podatnik musi podjąć ściśle zakreślone ustawą działania związane z wprowadzeniem tego produktu na rynek.

Działania te nie są skonkretyzowane (zdefiniowane) wprost, niemniej są scharakteryzowane jako działania podejmowane w celu przygotowania dokumentacji służącej uzyskaniu dla tego produktu certyfikatów i zezwoleń umożliwiających jego sprzedaż.

Zdaniem Wnioskodawcy, chodzi zatem o ogół działań związanych z rejestracją i dopuszczeniem nowego produktu do obrotu dzięki właściwym certyfikatom lub zezwoleniom, które to działania można doprecyzować dzięki nw. kosztom.

Po czwarte bowiem, ulga pozwala na stosowne odliczenie kosztów ww. działań, a koszty te są objęte katalogiem zamkniętym, wskazującym m.in. na koszty badań, ekspertyz, przygotowania dokumentacji niezbędnej do uzyskania certyfikatu, homologacji, znaku CE, znaku bezpieczeństwa, uzyskania lub utrzymania zezwolenia na obrót lub innych obowiązkowych dokumentów lub oznakowań związanych z dopuszczeniem do obrotu lub użytkowania oraz koszty opłat pobieranych w celu ich uzyskania, odnowienia lub przedłużenia.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, koszty wydania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony poniesione w 2023 r. w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 ustawy o PDOP i w konsekwencji będą mogły zostać przez Wnioskodawcę odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP.

Odpowiedź na pytanie 4

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty wynagrodzenia Managera ds. Certyfikacji poniesione w 2023 r. związane z pozyskaniem certyfikatu zgodności typu na czas określony/nieokreślony oraz świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony/nieokreślony w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 ustawy o PDOP i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia o którym mowa w art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP.

Zgodnie bowiem z treścią art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu, przy czym wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.

W myśl art. 18ea ust. 4 ustawy o PDOP, przez wprowadzenie na rynek nowego produktu rozumie się działania podejmowane w celu przygotowania dokumentacji służącej uzyskaniu w odniesieniu do produktu powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych certyfikatów i zezwoleń umożliwiających skierowanie produktu do sprzedaży.

Natomiast, w myśl art. 18ea ust. 6 ustawy o PDOP, do kosztów wprowadzenia na rynek nowego produktu zalicza się koszty:

1)badań, ekspertyz, przygotowania dokumentacji niezbędnej do uzyskania certyfikatu, homologacji, znaku CE, znaku bezpieczeństwa, uzyskania lub utrzymania zezwolenia na obrót lub innych obowiązkowych dokumentów lub oznakowań związanych z dopuszczeniem do obrotu lub użytkowania oraz koszty opłat pobieranych w celu ich uzyskania, odnowienia lub przedłużenia;

2)badania cyklu życia produktu;

3)systemu weryfikacji technologii środowiskowych.

Powyższe przepisy, zdaniem Wnioskodawcy, wyznaczają kilka przesłanek, które określony podatnik musi spełnić łącznie, aby móc skorzystać z omawianej ulgi. Przesłanki te Wnioskodawca dzieli na cztery grupy.

Po pierwsze, podatnik musi prowadzić prace badawczo-rozwojowe.

Po drugie, w wyniku tych prac musi powstać nowy produkt.

Po trzecie, podatnik musi podjąć ściśle zakreślone ustawą działania związane z wprowadzeniem tego produktu na rynek.

Działania te nie są skonkretyzowane (zdefiniowane) wprost, niemniej są scharakteryzowane jako działania podejmowane w celu przygotowania dokumentacji służącej uzyskaniu dla tego produktu certyfikatów i zezwoleń umożliwiających jego sprzedaż.

Zdaniem Wnioskodawcy, chodzi zatem o ogół działań związanych z rejestracją i dopuszczeniem nowego produktu do obrotu dzięki właściwym certyfikatom lub zezwoleniom, które to działania można doprecyzować dzięki nw. kosztom.

Po czwarte bowiem, ulga pozwala na stosowne odliczenie kosztów ww. działań, a koszty te są objęte katalogiem zamkniętym, wskazującym m.in. na koszty badań, ekspertyz, przygotowania dokumentacji niezbędnej do uzyskania certyfikatu, homologacji, znaku CE, znaku bezpieczeństwa, uzyskania lub utrzymania zezwolenia na obrót lub innych obowiązkowych dokumentów lub oznakowań związanych z dopuszczeniem do obrotu lub użytkowania oraz koszty opłat pobieranych w celu ich uzyskania, odnowienia lub przedłużenia.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy koszty wynagrodzenia Managera ds. Certyfikacji poniesione w 2023 r. związane z pozyskaniem certyfikatu zgodności typu na czas określony/nieokreślony oraz świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony/nieokreślony w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 ustawy o PDOP i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia o którym mowa w art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. ulga na produkcję próbną i wprowadzenie do sprzedaży nowego produktu, czyli tzw. ulga na prototyp mająca na celu zachęcenie polskich przedsiębiorstw do unowocześnienia procesów produkcyjnych, promocji rozwoju robotyzacji przemysłowej i wsparcie transformacji cyfrowej.

Zgodnie z art. 18ea ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”):

W myśl art. 18ea ust. 2 updop:

Stosownie do art. 18ea ust. 3 updop:

Zgodnie z art. 18ea ust. 4 updop:

Zgodnie z art. 18ea ust. 5 updop:

Stosownie do art. 18ea ust. 6 updop:

W myśl art. 18ea ust. 7 updop:

Stosownie do art. 18ea ust. 8 updop:

W myśl art. 18ea ust. 9 updop:

Stosownie do art. 18ea ust. 10 updop:

Zgodnie z art. 18ea ust. 11 updop:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że tzw. ulga na prototyp koncentruje się na dwóch elementach związanych z rozwojem działalności podatnika, tj. na produkcji próbnej nowego produktu i na wprowadzeniu nowego produktu na rynek. Przy czym z ulgi tej wyłączone zostały usługi.

Z kolei, aby uruchomić produkcję próbną i wprowadzić na rynek nowy produkt, konieczne może być opracowanie prototypu jako „pierwowzoru” nowego produktu. Prototyp taki nie powinien wymagać dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych i powinien być efektem prowadzonych wcześniej przez podatnika prac badawczo-rozwojowych.

W zakresie działalności badawczo – rozwojowej przydatnym źródłem wiedzy jest Podręcznik Frascati 2015 „Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczo – rozwojowej” zatwierdzony przez Komitet OECD ds. Polityki Naukowo – Technicznej, na który powołuje się także Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dot. preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX.

W powyższym podręczniku wskazano m.in. na problemy pojawiające się na pograniczu działalności B+R i pozostałej działalności podatnika, a także przedstawiono kryteria umożliwiające rozpoznanie działalności B+R.

Zgodnie z podręcznikiem prototyp to oryginalny model skonstruowany w sposób pozwalający na uwzględnienie w nim wszystkich danych technicznych i osiągów nowego produktu (akapit 2.49). Projektowanie, konstruowanie oraz testowanie prototypów powinno być klasyfikowane jako B+R. Zasada ta stosuje się niezależnie od tego, czy konstruowany jest jeden, czy więcej prototypów i czy są one tworzone równocześnie, czy też w odstępach czasu (akapit 2.50).

Z kolei w zakresie produkcji próbnej podręcznik w akapicie nr 2.55 wskazuje, że po pomyślnym przeprowadzeniu testów prototypu i ewentualnym dokonaniu niezbędnych modyfikacji następuje faza uruchomienia produkcji. Jeżeli faza rozruchu produkcji nie wymaga dalszych prac projektowo - konstrukcyjnych czy inżynieryjnych, nie powinna być traktowana jako należąca do B+R, ponieważ jej podstawowym celem nie jest już dalsze udoskonalanie wyrobów lecz uruchomienie procesu produkcji.

Podatnik będzie miał możliwość odliczenia kosztów kwalifikowanych jeżeli:

‒w roku podatkowym, za który dokonywane jest odliczenie, koszty te zostały faktycznie poniesione (nie chodzi jednak o poniesienie w rozumieniu wyłączenie zarachowania – dla skorzystania z ulgi podatnik musi, dla przykładu, zapłacić za środek trwały),

‒nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ponadto, odliczenie będzie miało zastosowanie w odniesieniu do produktów, powstałych w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych.

Wysokość odliczenia nie może w danym roku przekroczyć 10% dochodu ze źródeł innych niż zyski kapitałowe.

Ad. 1

Produkcja próbna nowego produktu to etap rozruchu technologicznego produkcji niewymagający dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych, którego celem jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, przy czym etap rozruchu technologicznego obejmuje okres od momentu poniesienia pierwszego kosztu związanego z tym etapem do momentu rozpoczęcia produkcji nowego produktu.

Przez produkt w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 20213 r. poz. 120 ze zm.) rozumie się rzeczowe aktywo obrotowe zdatne do sprzedaży lub w toku produkcji.

Jak już wcześniej wskazano, za koszty produkcji próbnej nowego produktu uznaje się m.in. koszty nabycia materiałów i surowców nabytych wyłącznie w celu produkcji próbnej nowego produktu.

Odnosząc się do wątpliwości Spółki dotyczących ustalenia, czy koszty nabycia materiałów poniesione w 2023 r. w celu wyprodukowania nowego produktu jakim jest X, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty produkcji próbnej określone w art. 18ea ust. 5 pkt 3 updop i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 updop, wskazać należy, że stanowiska Spółki nie można uznać za prawidłowe.

Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów.

Zatem, w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy o rachunkowości . W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższa definicja znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Jak zostało zawarte w opisie stanu faktycznego, w celu wyprodukowania X (części stalowej) w ramach produkcji próbnej Wnioskodawca poniósł wydatki związane z nabyciem materiałów. Po wyprodukowaniu X zostanie zabudowany na bocznicy kolejowej stanowiącej środek trwały Wnioskodawcy celem m.in. wykonania prób i badań warunkujących pozyskanie wymaganych certyfikatów zgodności typu oraz świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu co w konsekwencji spowoduje wprowadzenie X do oferty produktowej Wnioskodawcy oraz rozpoczęcie pełnego procesu produkcji. Zabudowany X będzie zwiększał wartość początkową środka trwałego - bocznicy kolejowej w wyniku przeprowadzonej modernizacji.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy, wskazać należy, że materiały wskazane we wniosku nie zostały nabyte wyłącznie w celu produkcji próbnej nowego produktu, skoro równocześnie stanowią wydatki na ulepszenie środka trwałego - bocznicy kolejowej.

Reasumując, wobec braku spełnienia warunku nabycia wskazanych we wniosku materiałów jako potrzebnych wyłącznie do wyprodukowania nowego produktu jakim jest X, należy stwierdzić, że wydatki te nie stanowią kosztów produkcji próbnej nowego produktu, o których mowa w art. 18ea ust. 5 pkt 3 updop.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy koszty nabycia materiałów poniesione w 2023 r. w celu wyprodukowania nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty produkcji próbnej określone w art. 18ea ust. 5 pkt 3 updop i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 updop, należy uznać za nieprawidłowe.

Ad. 2 i 3

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i 3 jest ustalenie, czy:

-koszty wydania certyfikatu zgodności typu na czas określony wraz w wykonaniem badań technicznych oraz opracowaniem raportów z tych badań poniesione w 2023 r. w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 updop i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 updop,

-koszty wydania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony poniesione w 2023 r. w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 updop i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 updop.

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że w ramach tzw. ulgi na prototyp, o której mowa w art. 18ea ust. 1 updop, Wnioskodawca ma prawo odliczyć kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów wprowadzenia na rynek nowego produktu.

W tym miejscu należy ponownie odwołać się do treści art. 18ea ust. 4 updop, zgodnie z którym:

W myśl art. 18ea ust. 6 updop:

W analizowanych przepisach ustawodawca odwołuje się wprost do możliwości odliczenia w ramach ulgi kosztów wprowadzenia na rynek nowego produktu, na który składają się koszty certyfikatów i zezwoleń umożliwiających skierowanie produktu do sprzedaży.

Zatem, tylko ww. koszty podlegają odliczeniu zgodnie z art. 18ea ust. 1 updop.

W związku z tym, że Wnioskodawca w toku prowadzonej Działalności B+R, stworzył nowy produkt jakim jest X, poniósł koszty w celu przygotowania dokumentacji służącej uzyskaniu dla tego produktu certyfikatów i zezwoleń umożliwiających jego sprzedaż, które zostały objęte katalogiem zamkniętym, wskazującym m.in. na koszty badań, ekspertyz, przygotowania dokumentacji niezbędnej do uzyskania certyfikatu, homologacji, znaku CE, znaku bezpieczeństwa, uzyskania lub utrzymania zezwolenia na obrót lub innych obowiązkowych dokumentów lub oznakowań związanych z dopuszczeniem do obrotu lub użytkowania oraz koszty opłat pobieranych w celu ich uzyskania, odnowienia lub przedłużenia, to daje możliwość odliczenia w ramach ulgi kosztów wprowadzenia na rynek nowego produktu zgodnie z art. 18ea ust. 1 updop.

Tym samym, wskazać należy, że Spółka w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu, może dokonać odliczenia w ramach ulgi na prototyp kosztów:

-wydania certyfikatu zgodności typu na czas określony wraz w wykonaniem badań technicznych oraz opracowaniem raportów z tych badań poniesione w 2023 r.,

-wydania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony poniesione w 2023 r.,

jako kosztów wprowadzenia na rynek nowego produktu w rozumieniu art. 18ea ust. 6 pkt 1 updop.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

-koszty wydania certyfikatu zgodności typu na czas określony wraz w wykonaniem badań technicznych oraz opracowaniem raportów z tych badań poniesione w 2023 r. w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 updop i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 updop,

-koszty wydania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony poniesione w 2023 r. w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 updop i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 updop,

należy uznać za prawidłowe.

Ad. 4

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 jest ustalenie, czy koszty wynagrodzenia Managera ds. Certyfikacji poniesione w 2023 r. związane z pozyskaniem certyfikatu zgodności typu na czas określony/nieokreślony oraz świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony/nieokreślony w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 updop i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 updop.

Jak już wskazano wcześniej, w myśl art. 18ea ust. 6 pkt 1 updop, do kosztów wprowadzenia na rynek nowego produktu zalicza się m.in. koszty badań, ekspertyz, przygotowania dokumentacji niezbędnej do uzyskania certyfikatu, homologacji, znaku CE, znaku bezpieczeństwa, uzyskania lub utrzymania zezwolenia na obrót lub innych obowiązkowych dokumentów lub oznakowań związanych z dopuszczeniem do obrotu lub użytkowania oraz koszty opłat pobieranych w celu ich uzyskania, odnowienia lub przedłużenia.

Jak wynika z opisu sprawy, pozyskaniem certyfikatu zgodności typu na czas określony/nieokreślony oraz świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony/nieokreślony zajmuje się Manager ds. Certyfikacji będący pracownikiem Wnioskodawcy. W celu pozyskania ww. dokumentów Manager ds. Certyfikacji wykonał/wykona w 2023 r. następujące czynności:

-pozyskanie ofert na przeprowadzanie badan technicznych X po jego wyprodukowaniu;

-pozyskanie ofert na wydanie certyfikatu zgodności typu na czas określony;

-uzgodnienie zakresu badań technicznych;

-przygotowanie wniosku o wydanie świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony;

-przygotowanie umów miedzy wnioskodawcą a jednostkami upoważnionymi;

-sprawdzenie przygotowanych sprawozdań i raportów;

-uzgodnienie zakresu badań eksploatacyjnych;

-pozyskanie ofert na wydanie certyfikatu zgodności typu na czas nie określony;

-przygotowanie wniosku o wydanie świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas nieokreślony.

Z literalnego brzmienia art. 18ea ust. 6 pkt 1 updop wynika, że ustawodawca odwołuje się wprost do możliwości odliczenia kosztów wprowadzenia na rynek nowego produktu, na który składają się wyłącznie koszty badań, ekspertyz oraz przygotowania dokumentacji.

Zatem, tylko ww. koszty podlegają odliczeniu zgodnie z art. 18ea ust. 1 updop.

W związku z powyższym, brak jest możliwości odliczenia w ramach ulgi kosztów wprowadzenia na rynek nowego produktu kosztów wynagrodzenia pracowników Spółki.

Zauważyć należy, że ulga zawarta w art. 18ea updop, stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. W tym przedmiocie znane jest stanowisko sądownictwa, zgodnie z którym wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania, a więc przy wykładni przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych nie jest dopuszczalne posługiwanie się wykładnią rozszerzającą.

Przywołana regulacja ustanawia katalog wydatków pomniejszających podstawę opodatkowania, określając je mianem „kosztów wprowadzenia na rynek nowego produktu”. Nie ulega wątpliwości, że katalog ten ma charakter zamknięty, co wynika z samej jego konstrukcji jako enumeratywnego wyliczenia.

Tym samym należy przyjąć, że poza zakresem ulgi na prototyp są wydatki przeznaczone na wynagrodzenia pracownicze, nawet jeśli pracownik danego podatnika dokonywał czynności odpowiadających wprost działaniom wskazanym w treści wyżej przywołanej regulacji.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy koszty wynagrodzenia Managera ds. Certyfikacji poniesione w 2023 r. związane z pozyskaniem certyfikatu zgodności typu na czas określony/nieokreślony oraz świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na czas określony/nieokreślony w celu wprowadzenia na rynek nowego produktu jakim jest X będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty wprowadzenia na rynek nowego produktu określone w art. 18ea ust. 6 pkt 1 updop i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 updop, należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).