Cash pooling

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

21 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny, o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in., w zakresie ustalenia:

    - czy odsetki zapłacone (skapitalizowane) przez Polską Spółkę od Zaliczek FL udzielonych Polskiej Spółce przez FL do kwoty w jakiej odsetki te są kompensowane w ramach PLN Cash Pool z odsetkami od Zaliczek Uczestników i w ten sposób efektywnie otrzymywane przez inne Polskie Spółki (polskich rezydentów podatkowych) w ramach Cash-Pool Polska, stanowią przychody uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez FL jako podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT i na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podlegają podatkowi dochodowemu podlegającemu poborowi przez płatnika? Czy też w przypadku takich odsetek to te inne Polskie Spółki, jako podatnicy i rzeczywiści właściciele takich odsetek, są zobowiązane do ich rozpoznania jako przychodów w momencie ich kapitalizacji zgodnie z Umową Cash Pooling (tj. na bazie miesięcznej);

   - czy Polska Spółka, jako płatnik, jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego tylko od odsetek wypłacanych (kapitalizowanych) od Zaliczek FL udzielonych Polskiej Spółce przez FL, które nie są kompensowane w ramach PLN Cash Pool z odsetkami od Zaliczek Uczestników, a jeśli tak to według jakiej stawki;

   - czy odsetki zapłacone (skapitalizowane) przez Polskie Spółki od Zaliczek FL w związku z uczestnictwem w systemie PLN Cash Pool będą polegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji i czy będą podlegały przepisom art. 15c Ustawy o CIT;

   - czy w związku z uczestnictwem w systemie PLN Cash Pool Polskie Spółki są zobowiązane do rozpoznawania przychodów z tytułu świadczeń otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo nieodpłatnie w oparciu o art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 listopada 2023 r. (wpływ za pośrednictwem platformy ePUAP w tym samym dniu).

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

(…) Sp. z o.o.

2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…) Sp. z o.o.

3. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…) Sp. z o.o. w likwidacji

4. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…) Sp. z o.o. w likwidacji

5. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…) Sp. z o.o.

6. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…) Sp. z o.o.

7. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…) Sp. z o.o.

8. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…) Sp. z o.o.

9. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…)l Sp. z o.o.

Opis stanu faktycznego

Zainteresowany będący strona postępowania (dalej „Spółka”) jest częścią międzynarodowej grupy kapitałowej z siedzibą w Irlandii, która świadczy klientom na całym świecie szeroki wachlarz usług konsultingowych i outsourcingowych (dalej „Grupa”).

Spółka świadczy wskazane wyżej usługi dla klientów w Polsce. Oprócz Spółki, w Polsce działają także inne podmioty z Grupy, które również zajmują się obsługą klientów, tj. (…) sp. z o.o, (…) sp. z o.o. w likwidacji, (…) sp. z o.o., (…) sp. z o.o. w likwidacji, (…) sp. z o.o., (…) sp. z o.o., (…) sp. z o.o. oraz (…) Sp. z o.o. (łącznie ze Spółką: „Polskie Spółki” lub „Wnioskodawcy”). Polskie Spółki są polskimi spółkami kapitałowymi, podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”) i polskimi rezydentami podatkowymi, podlegającymi w Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Polskie Spółki rozpoznają różnice kursowe na zasadach określonych w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Niniejszy wniosek dotyczy lokalnego systemu cash-pool zorganizowanego dla Polskich Spółek przez (…) (dalej „FL”) w roku 2022.

Finansowanie wewnętrzne w Grupie

Jak już wspomniano, Polskie Spółki są częścią międzynarodowej grupy, której priorytetem jest obsługa klientów na całym świecie, oferowanie rozwiązań najwyższej jakości, stały profesjonalizm oraz dopasowanie usług do potrzeb lokalnych. W tym celu Grupa utrzymuje globalny zasięg dzięki podmiotom prowadzącym działalność w wielu krajach na całym świecie.

Prowadząc działalność w zakresie świadczenia powyższych usług, Grupa przyjęła scentralizowane podejście do zarządzania środkami pieniężnymi. Funkcje centralnego podmiotu zarządzającego środkami pieniężnymi oraz zapewniającego finansowanie spółkom Grupy pełni FL z siedzibą w Irlandii. FL jest rezydentem podatkowym w Irlandii i prowadzi tam rzeczywistą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy o CIT, a w szczególności posiada odpowiednie aktywa oraz wykwalifikowany personel, który pełni kluczowe funkcje w zakresie zarządzana środkami pieniężnymi Grupy (Treasury). FL jest zarejestrowana na potrzeby podatku VAT w Irlandii, a jego walutą funkcjonalną jest dolar amerykański (USD). FL nie prowadzi działalności gospodarczej poprzez zagraniczny zakład położony w Polsce. FL nie jest również bezpośrednim udziałowcem żadnej Polskiej Spółki. Ponadto, FL ani żadna z Polskich Spółek nie posiadają bezpośredniego, wspólnego udziałowca posiadającego co najmniej 25% udziałów w FL i Polskich Spółkach.

FL jest odpowiedzialna za prowadzenie polityki zarządzania środkami pieniężnymi, utrzymuje relacje z bankami, zarządza dokumentacją kredytową oraz podejmuje decyzje dotyczące poziomu środków pieniężnych. Określa regulacje i zasady zgodności związane ze wszystkimi pożyczkami wewnątrz Grupy. FL zajmuje się planowaniem strategicznym i podejmuje decyzje związane z finansowaniem wewnątrzgrupowym. Podstawowa działalność FL obejmuje udzielanie pożyczek spółkom Grupy, zapewnianie im kapitału obrotowego, zarządzanie płynnością Grupy, zarządzanie finansowaniem w ramach cash-pooling, wspieranie i finansowanie programów kapitałowych grupy, zarządzanie ekspozycją walutową oraz prowadzenie innych działań związanych z transakcjami finansowymi. Chociaż FL nie jest formalnie regulowaną instytucją finansową, zasadniczo działa jak bank wewnętrzny w Grupie.

Głównym źródłem płynności w Grupie są przepływy pieniężne z działalności operacyjnej. Ze względów gospodarczych podjęto decyzję, że kapitał obrotowy w Grupie zarządzany jest centralnie, a spółki operacyjne (w tym Polskie Spółki) powinny utrzymywać możliwie niski poziom środków pieniężnych. Spółki operacyjne w Grupie mają ograniczoną swobodę w decydowaniu o poziomie utrzymywanego kapitału obrotowego. Ponadto utworzenie nowego podmiotu wymaga między innymi wcześniejszej oceny przez personel Treasury w celu określenia odpowiedniego rodzaju i poziomu finansowania.

FL zarządza nadwyżkami środków w Grupie, a pozyskiwanie finansowania zewnętrznego jest możliwe jedynie po wcześniejszej analizie i za zgodą FL. Zewnętrzne finansowanie pozyskiwane na poziomie lokalnym jest w miarę możliwości minimalizowane i stanowi wyjątek od reguły (może być pozyskiwane przykładowo z uwagi na lokalne przepisy, prawo dewizowe, warunki rynkowe). Ponadto, podmioty z Grupy muszą przestrzegać zatwierdzonych zasad i polityk w zakresie zarządzania środkami pieniężnymi przekazywanych przez FL.

FL prowadzi działalność w zakresie zarządzania środkami pieniężnymi w celu zaspokojenia potrzeb kapitałowych podmiotów z Grupy, zapewnienia płynności operacyjnej oraz zaspokojenia potrzeb inwestycyjnych.

Cele FL w odniesieniu do finansowania wewnątrzgrupowego obejmują optymalizację całkowitego kosztu finansowania zewnętrznego poprzez udostępnianie środków w ramach uzgodnień typu cash-pooling i pożyczek wewnątrzgrupowych, jak również zapewnianie, że finansowanie podmiotów z Grupy (w tym Polskich Spółek) jest współmierne do ich strategii biznesowej, a spółki z Grupy posiadają możliwość lokowania nadwyżek środków pieniężnych. Pozwala to podmiotom z Grupy minimalizować wykorzystanie zadłużenia zewnętrznego. Cztery główne obszary prowadzonej przez FL działalności to:

- Zarządzanie długiem;

- Zarządzanie wymianą walut i globalnym programem hedgingowym;

- Zarządzanie środkami pieniężnymi;

- Alokacja środków pieniężnych w ujęciu operacyjnym, w tym transfer środków, poprzez

mechanizmy pożyczkowe lub dywidendy, do obszarów potrzebujących finansowania (ta funkcja obejmuje również utrzymywanie dobrych relacji z bankami).

Podmioty z Grupy mogą potrzebować finansowania działalności operacyjnej lub generować nadwyżki środków pieniężnych. Jak wspomniano, w ramach pełnionych funkcji związanych z zarządzaniem płynnością, FL zawiera umowy pożyczek i umowy cash-poolingu z różnymi podmiotami z Grupy, za pośrednictwem których może zapewnić podmiotom z Grupy krótkoterminowe finansowanie, a także za pośrednictwem których podmioty z Grupy mogą deponować nadwyżki środków pieniężnych.

Istotną część zarządzania kapitałem stanowi zautomatyzowany system cash-poolingu. Stanowi on większość wolumenu transakcji finansowanych zarządzanych przez FL. Podmioty, które nie uczestniczą w cash-poolingu, dokonują transakcji z FL na podstawie standardowych umów pożyczkowych.

Jak wskazano wyżej, FL prowadzi planowanie strategiczne oraz zarządza procesem decyzyjnym dotyczącym pożyczek wewnątrzgrupowych poprzez planowanie, organizowanie oraz kontrolowanie poziomu gotówki na poziomie lokalnym, aby zrealizować cele finansowe Grupy. FL opracowuje i wdraża najbardziej optymalne rozwiązania dotyczące finansowania wewnątrzgrupowego wszędzie, gdzie Grupa prowadzi działalność. FL pełni rolę lidera systemów cash-pool dla różnych walut, tj. EUR, SEK, DKK, NOK, a od niedawna również PLN. Istnieje również kilka innych systemów cash-pooling zorganizowanych przez FL, ale udział FL po ich utworzeniu ogranicza się do nadzoru nad lokalnymi operacjami finansowymi, poziomem środków pieniężnych i potrzebami inwestycyjnymi. Takie lokalne systemy cash-poolingu są zgodne z polityką finansową ustalaną przez FL. Jeśli jakikolwiek lokalny podmiot z Grupy w danej lokalizacji potrzebuje środków pieniężnych poza funkcjonującym lokalnie cash-poolingiem, zazwyczaj uzyskuje krótko-, średnio- lub długoterminowe finansowanie od FL. Wszystkie nadwyżki środków pieniężnych związane z cash-poolingami działającymi lokalnie są deponowane w FL.

W przypadku wszystkich pozostałych spółek z Grupy, które nie mogą korzystać z konsolidacji środków pieniężnych w ramach zautomatyzowanych systemów cash-poolingu, oferowane jest finansowanie wewnątrzgrupowe w ramach standardowych umów pożyczek.

FL podejmuje decyzje i kontroluje kluczowe ryzyka związane z transakcjami finansowymi wdrażanymi dla podmiotów z Grupy (w szczególności dla systemów cash-pooling). FL zatrudnia osoby posiadające kwalifikacje w zakresie zarządzania środkami pieniężnymi, które monitorują i prognozują przepływy finansowe w całej Grupie, aby zapewnić płynność poszczególnych systemów cash pooling oraz podmiotów z Grupy. Płynność finansowa zabezpieczana jest przede wszystkim przy pomocy źródeł wewnętrznych, takich jak środki zdeponowane w ramach systemów cash-pooling, depozytów pożyczkowych i kapitału własnego FL. Ponadto, FL aktywnie dokonuje wyboru, negocjuje oraz zabezpiecza finansowanie zewnętrzne, na wypadek, gdyby było ono potrzebne. W tym zakresie FL utrzymuje wielowalutowe kredyty odnawialne u zewnętrznych kredytodawców, którzy w razie potrzeby zapewniają finansowanie działalności prowadzonej przez Grupę w lokalnych walutach. Poza tym FL zabezpiecza lokalnie gwarantowane i niegwarantowane linie kredytowe dla tych podmiotów z Grupy, które nie mają dostępu do globalnego finansowania Grupy. Na koniec roku 2022 nie zaciągnięto finansowania w ramach takich uzgodnień.

FL kontroluje również poziom ryzyka kredytowego Grupy. Biorąc pod uwagę rozliczenia w wielu walutach, istotne jest również ryzyko walutowe, którym FL aktywnie zarządza na przykład poprzez pozyskiwanie w bankach odpowiednich instrumentów zabezpieczających.

Poniżej przedstawione są szczegóły dotyczące umowy cash-poolingu zorganizowanej przez FL dla Polskich Spółek.

Umowa cash-poolingu w PLN - szczegóły

Polskie Spółki przystąpiły w 2022 r. do zorganizowanego dla nich lokalnego systemu cash-pool opartego na i rozliczanego w złotych („PLN Cash Pool”). PLN Cash Pool jest oparty na rzeczywistym transferze środków pieniężnych pomiędzy rachunkami uczestników systemu (zero balancing cash-pool).

Na potrzeby wdrożenia PLN Cash Pool, FL otworzył nowy rachunek bieżący w złotych polskich (PLN) w niepowiązanym banku w Polsce („Bank”), który stanowi rachunek główny („Rachunek FL”). Polskie Spółki posiadają również rachunki bieżące w Banku („Rachunki Uczestników”).

Polskie Spółki są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT w stosunku do wszystkich pozostałych Polskich Spółek oraz FL będącego agentem (leaderem) PLN Cash Pool. Jednocześnie, żadna z Polskich Spółek ani FL nie jest podmiotem powiązanym z bankiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Struktura cash-poolingu w Polsce opiera się na rzeczywistych, automatycznych transferach środków pomiędzy rachunkiem głównym (Rachunek FL), a rachunkami uczestników (Rachunki Uczestników) (zero balancing cash-pool). W ramach PLN Cash Pool, FL pełni rolę cash-pool leadera, natomiast Polskie Spółki działają jako uczestnicy, pożyczając lub wpłacając środki na Rachunek FL. Zarówno Rachunek FL (rachunek konsolidujący), jak i Rachunki Uczestników prowadzone są w PLN.

Na podstawie umowy ZBA („Umowa ZBA”) podpisanej przez FL, Polskie Spółki oraz Bank, Bank zapewnia platformę do procesowania przepływów pieniężnych pomiędzy Rachunkami Uczestników i Rachunkiem FL (Bank jest upoważniony do uznawania i obciążania Rachunków Uczestników i Rachunku FL). W ramach tego mechanizmu, w przypadku wystąpienia niedoboru środków (salda ujemnego), na Rachunku Uczestnika brakujące środki są automatycznie przelewane z Rachunku FL na Rachunek Uczestnika, co powoduje, że saldo na Rachunku Uczestnika jest na koniec dnia roboczego zerowe. Podobnie, wszelkie nadwyżki środków (salda dodatnie) na koniec dnia roboczego na Rachunkach Uczestników są przelewane na Rachunek FL (w przypadku niektórych Polskich Spółek, przepływy pieniężne pomiędzy rachunkami będą uwzględniać uzgodniony, minimalny poziom środków pieniężnych na rachunku Polskiej Spółki, jeśli jest to wymagane w celu spełnienia określonych wymagań lokalnych, np. na potrzeby udziału w postępowaniu ofertowym), co powoduje, że salda na Rachunku Uczestników jest na koniec dnia roboczego zerowe. Poza zapewnieniem infrastruktury technicznej Bank nie jest w inny sposób zaangażowany w PLN Cash Pool. Proces ustalania, obliczania i wypłaty odsetek jest obsługiwany przez FL poza platformą zapewnianą przez Bank.

Ponadto, FL oraz Polskie Spółki zawarły umowę („Umowa Cash Pooling”), która reguluje: (i) wzajemne rozliczenia finansowe dokonywane w ramach PLN Cash Pool oraz (ii) odrębnie, udzielenie standardowych pożyczek, umożliwiające Polskim Spółkom (równoległe) pożyczanie (w razie potrzeby) środków poza systemem PLN Cash Pool. W chwili obecnej Polskie Spółki korzystają wyłącznie z PLN Cash Pool.

W odniesieniu do bieżącego funkcjonowania PLN Cash Pool, FL jest odpowiedzialna za utrzymywanie relacji z Bankiem, a także za otwieranie i zamykanie rachunków bankowych, uzgadnianie rachunków bankowych, monitorowanie dziennych sald uczestników, prowadzenie ewidencji cash-poolingu i innych transakcji finansowych (w tym sald, zysków z odsetek i innych transakcji finansowych).

Na podstawie Umowy Cash-Poolingu, przepływy pomiędzy Rachunkiem FL a Rachunkami Uczestników nazywane są zaliczkami („Zaliczki”). W ramach PLN Cash Pool uznawanie i obciążanie rachunków realizowane jest na koniec każdego dnia roboczego w następujący sposób:

1.W przypadku posiadania przez Uczestnika salda dodatniego na Rachunku Uczestnika, jest ono automatycznie przelewane na Rachunek FL (w całości lub jedynie nadwyżka ponad uzgodniony minimalny poziom środków na Rachunku Uczestnika). Przelew taki zwiększa pozycję należności Uczestnika z tytułu Zaliczki („Zaliczka Uczestnika”) lub zmniejsza pozycję zobowiązań Uczestnika z tytułu Zaliczki („Zaliczka FL”).

2.W przypadku wystąpienia salda ujemnego na Rachunku Uczestnika brakujące środki są automatycznie przelewane z Rachunku FL na Rachunek Uczestnika. Przelew taki zmniejsza Zaliczkę Uczestnika lub zwiększa Zaliczkę FL.

Jak wspomniano, jedna z funkcji FL polega na alokacji środków pieniężnych w ujęciu operacyjnym, w tym na transferze środków poprzez mechanizmy pożyczkowe lub dywidendy do obszarów potrzebujących finansowania. Fundusze w PLN Cash Pool są uwzględniane w scentralizowanym procesie prognozowania przepływów pieniężnych przez FL. Przy udziale Polskich Spółek, FL określa przyszłe potrzeby finansowe Polskich Spółek i efektywnie wykorzystuje wszelkie nadwyżki środków, które mogą pojawić się na Rachunku FL (tj. nadwyżkę środków pieniężnych konsolidowaną na Rachunku FL w przypadku, gdy łączne saldo Zaliczek w ramach PLN Cash Pool jest dodatnie). Takie środki mogą zostać przewalutowane na różne waluty (np. USD) i pożyczone innym podmiotom z Grupy, które wymagają finansowania lub mogą zostać ulokowane na bezpiecznych depozytach jednodniowych. Zazwyczaj nadwyżki środków pieniężnych są inwestowane na jednodniowych depozytach w niepowiązanych bankach. FL monitoruje i selektywnie zabezpiecza ekspozycję walutową w takich bankach.

Podobnie, finansowanie w ramach PLN Cash Pool otrzymywane przez Polskie Spółki (tj. ujemne saldo na Rachunku FL w przypadku, gdy łączne saldo Zaliczek otrzymanych i udzielonych przez Polskie Spółki w ramach PLN Cash Pool będzie ujemne) zostanie pokryte z: (i) nadwyżki środków pieniężnych FL - tj. środków własnych lub depozytów innych podmiotów z Grupy złożonych w innych systemach cash-pool lub poprzez pożyczki wewnątrzgrupowe lub (ii) finansowania udostępnionego FL przez Bank).

Ponadto, jak wskazano powyżej, FL utrzymuje odnawialne linie kredytowe, które zapewniają finansowanie w lokalnych walutach. Dla podmiotów z Grupy, które nie mają dostępu do takich kredytów (w tym między innymi dla Polskich Spółek), FL zorganizowała PLN Cash Pool z kredytem w rachunku bieżącym dostępnym w Banku. W przypadku istotnych potrzeb finansowych nieujętych w prognozie FL, Polskie Spółki mogą wykorzystać środki w ramach limitu kredytu w rachunku bieżącym. Kredyt w rachunku bieżącym jest powiązany z Rachunkiem FL, a wszelkie powiązane opłaty i odsetki za korzystanie z kredytu w rachunku bieżącym będą pokrywane przez FL. Na tym etapie nie zaciągnięto jednak finansowania z kredytu w rachunku bieżącym. FL utrzymuje wystarczającą ilość środków pieniężnych dla zapewnienia płynności Grupy, która jest dodatkowo zabezpieczona skutecznymi politykami ograniczania ryzyka kredytowego (np. prognozami przepływów pieniężnych). Funkcje i ryzyka FL zostały przedstawione powyżej w sekcji „Finansowanie wewnętrzne w Grupie”.

Innymi słowy, Zaliczki FL, czyli finansowanie otrzymywane przez Polskie Spółki z saldem ujemnym, są efektywnie finansowane:

  - ze środków przekazanych do PLN Cash Pool przez pozostałe Polskie Spółki w formie Zaliczek Uczestników - do wysokości całkowitego salda Zaliczek Uczestników;

   - w przypadku gdy całkowite saldo Zaliczek Uczestników jest niższe niż całkowite saldo Zaliczek FL - FL zasila Rachunek FL: (i) z nadwyżki środków pieniężnych pochodzących z działalności finansowej FL lub (ii) ze środków udostępnionych FL przez Bank w ramach kredytu w rachunku bieżącym.

Zaliczki podlegają oprocentowaniu ustalanemu przez FL w oparciu o miesięczną stopę referencyjną i marżę rynkową, w szczególności:

   - Finansowanie otrzymywane przez Polskie Spółki od FL (Zaliczki FL) oprocentowane jest obecnie według stopy zmiennej opartej o stopę referencyjną 1M WIBOR powiększoną o 15 punktów bazowych;

   - Środki zdeponowane przez Polskie Spółki w FL (Zaliczki Uczestników) w ramach PLN Cash Pool oprocentowane są według stopy zmiennej opartej o stopę referencyjną WIBOR 1M pomniejszoną o 5 punktów bazowych.

   - Odsetki od Zaliczek naliczane są na bazie miesięcznej i w przypadku braku spłaty są kapitalizowane na koniec każdego miesiąca.

W ramach PLN Cash Pool odsetki płatne są: (i) na rzecz Polskich Spółek przez FL (od Zaliczek Uczestników) lub (ii) przez Polskie Spółki na rzecz FL (od Zaliczek FL) w następujący sposób:

    - Każdy Uczestnik może być okresowo (w okresach miesięcznych) zobowiązany do zapłaty na rzecz FL odsetek od Zaliczek FL - tj. z tytułu finansowania uzyskanego w systemie PLN Cash Pool w przypadku, gdy posiadał ujemne saldo w systemie PLN Cash Pool (tj. działał jako dłużnik). Odsetki należne od Zaliczek FL udzielonych Polskim Spółkom przez FL podlegają miesięcznej kapitalizacji.

   - Każdy Uczestnik może być także uprawniony okresowo (w okresach miesięcznych) do otrzymania odsetek od Zaliczki Uczestnika - należnych mu od finansowania udzielonego na rzecz FL w ramach systemu PLN Cash Pool, w przypadku gdy posiadał dodatnie saldo w systemie PLN Cash Pool (tj. występował w roli wierzyciela). Odsetki należne od Zaliczek Uczestnika udzielonych FL przez Spółki Polskie podlegają miesięcznej kapitalizacji.

Biorąc pod uwagę naturę cash-poolingu odsetki naliczone od ujemnych sald Polskich Spółek będących dłużnikami (tj. odsetki od Zaliczek FL) w danym okresie rozliczeniowym (miesiącu) są efektywnie kompensowane przez odsetki naliczone od dodatnich sald pozostałych Polskich Spółek będących wierzycielami (tj. odsetki od Zaliczek Uczestników) do wysokości odsetek od dodatnich sald Polskich Spółek (Zaliczki Uczestników) w danym okresie rozliczeniowym.

Tylko odsetki od Zaliczek, które nie są efektywnie kompensowane w ramach PLN Cash Pool w sposób wskazany powyżej, są efektywnie płacone lub otrzymywane przez FL. Takie odsetki efektywnie otrzymane przez FL wynikają ze środków wniesionych przez FL do PLN Cash Pool oraz marży uzyskanej przez FL (różnica pomiędzy oprocentowaniem Zaliczek FL i Zaliczek Uczestników). Odsetki efektywnie otrzymane przez FL są równe nadwyżce:

(i) odsetek należnych od Polskich Spółek od Zaliczek FL w okresie rozliczeniowym (miesiącu) ponad

(ii) odsetki należne Polskim Spółkom od Zaliczek Uczestników w okresie rozliczeniowym (miesiącu).

Taka nadwyżka odsetek naliczonych od ujemnych sald Polskich Spółek nad odsetkami naliczonymi od dodatnich sald Polskich Spółek jest efektywnie uzyskiwana przez FL, która otrzymuje taką nadwyżkę odsetek na własny użytek, może samodzielnie decydować o ich wykorzystaniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tych odsetek lub ich części. W odniesieniu do nadwyżki odsetek FL nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem ani innym podmiotem zobowiązanym do przeniesienia całości lub części należności na inny podmiot.

Szacunkowa wartość odsetek (wraz z kapitalizacją) efektywnie uzyskanych przez FL w ciągu roku kalendarzowego od danej Polskiej Spółki w ramach PLN Cash Pool nie powinna przekroczyć limitu 2 000 000 zł, o którym mowa w art. 26 ust. 1 i 2e ustawy o CIT.

Polskie Spółki posiadają i będą posiadać w przyszłości ważny certyfikat rezydencji podatkowej FL potwierdzający miejsce rezydencji podatkowej FL w Irlandii; na moment wypłaty odsetek należnych FL w kolejnych latach, Polskie Spółki będą każdorazowo uzyskiwać certyfikat rezydencji podatkowej FL aktualny na moment płatności; w konsekwencji Polskie Spółki przyjmują, że warunek posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej FL w rozumieniu ustawy o CIT będzie każdorazowo spełniony.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 24 listopada 2023 r. wskazali Państwo m.in., że:

 a) kto jest rzeczywistym właścicielem (w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) odsetek, o których mowa w pytaniu Nr 1, tj. czy rzeczywistym właścicielem odsetek jest FL, czy Polskie Spółki;

Jak wskazano w stanie faktycznym wniosku w ramach PLN Cash Pool odsetki z punktu widzenia prawnego płatne są: (i) na rzecz Polskich Spółek przez FL (od Zaliczek Uczestników) lub (ii) przez Polskie Spółki na rzecz FL (od Zaliczek FL) w następujący sposób:

   - Każdy Uczestnik może być okresowo (w okresach miesięcznych) zobowiązany do zapłaty na rzecz FL odsetek od Zaliczek FL – tj. z tytułu finansowania uzyskanego w systemie PLN Cash Pool w przypadku, gdy posiadał ujemne saldo w systemie PLN Cash Pool (tj. działał jako dłużnik). Odsetki należne od Zaliczek FL udzielonych Polskim Spółkom przez FL podlegają miesięcznej kapitalizacji.

   - Każdy Uczestnik może być także uprawniony okresowo (w okresach miesięcznych) do otrzymania odsetek od Zaliczki Uczestnika – należnych mu od finansowania udzielonego na rzecz FL w ramach systemu PLN Cash Pool, w przypadku gdy posiadał dodatnie saldo w systemie PLN Cash Pool (tj. występował w roli wierzyciela). Odsetki należne od Zaliczek Uczestnika udzielonych FL przez Spółki Polskie podlegają miesięcznej kapitalizacji.

Biorąc pod uwagę mechanizm cash-poolingu, odsetki naliczone od ujemnych sald Polskich Spółek będących dłużnikami (tj. odsetki od Zaliczek FL) w danym okresie rozliczeniowym (miesiącu) są efektywnie kompensowane przez odsetki naliczone od dodatnich sald pozostałych Polskich Spółek będących wierzycielami (tj. odsetki od Zaliczek Uczestników) do wysokości odsetek od dodatnich sald Polskich Spółek (Zaliczki Uczestników) w danym okresie rozliczeniowym.

Zatem odsetki od Zaliczek, które są efektywnie kompensowane w ramach PLN Cash Pool w sposób wskazany powyżej, są efektywnie płacone lub otrzymywane przez Polskie Spółki. Polskie Spółki otrzymują te odsetek na własny użytek i dla własnej korzyści, mogą samodzielnie decydować o ich wykorzystaniu i ponoszą ryzyko ekonomiczne związane z utratą tych odsetek lub ich części (są to odsetki „przekazywane” Polskim Spółkom przez FL i efektywnie otrzymywane przez Polskie Spółki w ramach systemu PLN Cash Pool). W odniesieniu do tych odsetek Polskie Spółki nie są pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem ani innym podmiotem zobowiązanym do przeniesienia całości lub części należności na inny podmiot.

Biorąc pod uwagę powyższe w ocenie Spółki, Polskie Spółki należy uznać za rzeczywistych właścicieli odsetek o których mowa w pytaniu 1.

 b) kto jest rzeczywistym właścicielem (w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) odsetek, o których mowa w pytaniu Nr 2, tj. czy rzeczywistym właścicielem odsetek jest FL, czy inny podmiot (jaki?);

Jak wskazano w stanie faktycznym wniosku:

 a) Odsetki od Zaliczek, które nie są efektywnie kompensowane w ramach PLN Cash Pool w sposób wskazany w punkcie b, są efektywnie płacone lub otrzymywane przez FL. Takie odsetki efektywnie otrzymane przez FL wynikają ze środków wniesionych przez FL do PLN Cash Pool oraz marży uzyskanej przez FL (różnica pomiędzy oprocentowaniem Zaliczek FL i Zaliczek Uczestników). Odsetki efektywnie otrzymane przez FL są równe nadwyżce:

 i. odsetek należnych FL od Polskich Spółek (od Zaliczek FL) w okresie rozliczeniowym (miesiącu) ponad

ii. odsetki należne Polskim Spółkom of FL (od Zaliczek Uczestników) w okresie rozliczeniowym (miesiącu).

b) Taka nadwyżka odsetek naliczonych od ujemnych sald Polskich Spółek nad odsetkami naliczonymi od dodatnich sald Polskich Spółek jest efektywnie uzyskiwana przez FL, która otrzymuje taką nadwyżkę odsetek na własny użytek, może samodzielnie decydować o ich wykorzystaniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tych odsetek lub ich części.

 c) W odniesieniu do nadwyżki odsetek FL nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem ani innym podmiotem zobowiązanym do przeniesienia całości lub części należności na inny podmiot.

 d) FL jest rezydentem podatkowym w Irlandii i prowadzi tam rzeczywistą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy o CIT, a w szczególności posiada odpowiednie aktywa oraz wykwalifikowany personel, który pełni kluczowe funkcje w zakresie zarządzana środkami pieniężnymi Grupy (Treasury).

Biorąc pod uwagę powyższe w ocenie Spółki, FL należy uznać za rzeczywistego właściciela odsetek o których mowa w pytaniu 2, gdyż:

    - otrzymuje odsetki dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części (nie są to odsetki „przekazywane”/efektywnie otrzymywane przez Polskie Spółki w ramach systemu PLN Cash Pool),

   - w odniesieniu do odsetek FL nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem ani innym podmiotem zobowiązanym do przeniesienia całości lub części należności na inny podmiot;

   - FL jest rezydentem podatkowym w Irlandii i prowadzi tam rzeczywistą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy o CIT.

 c) czy podmiot zagraniczny („FL” z siedzibą w Irlandii) jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.);

Jak wskazano w stanie faktycznym wniosku, FL jest zarejestrowana na potrzeby podatku VAT w Irlandii. FL jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.).

 d) czy „Polskie Spółki” są czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług;

Tak, wszystkie Polskie Spółki są czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług.

 e) czy „Polskie Spółki”, posiadają w Irlandii stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej i czy są również zarejestrowani dla celów podatku na terytorium Irlandii;

Polskie Spółki nie posiadają w Irlandii stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej i nie są zarejestrowane dla celów podatku VAT na terytorium Irlandii.

  f) jeżeli odpowiedź na powyższe pytanie będzie twierdząca, to czy usługa wykonywana na podstawie Umowy cash-poolingu jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Irlandii;

Nie dotyczy biorąc pod uwagę odpowiedź na pytanie e).

 g) czy „Polskie Spółki” jako Uczestnicy w ramach opisanej Umowy cash-poolingu, przejawiają jakąkolwiek aktywność (wykonują jakiekolwiek czynności) w ramach tej Struktury, za które otrzymują od FL oraz ewentualnie od pozostałych Uczestników jakiekolwiek wynagrodzenie (np. prowizję lub inną opłatę - oprócz odsetek)

Polskie Spółki nie wykonują innych czynności w ramach PLN Cash Pool i nie otrzymują innego wynagrodzenia.

 h) czy nabywane usługi przez „Polskie Spółki” w ramach Umowy cash-poolingu są przez te Spółki wykorzystywane tylko do działalności gospodarczej

Tak usługi nabywane w ramach struktury PLN Cash Pool są wykorzystywane tylko do działalności gospodarczej prowadzonej przez Polskie Spółki.

   i) w opisie sprawy opisują Państwo kwestię wynagrodzenia należnego dla FL cyt.

„Takie odsetki efektywnie otrzymane przez FL wynikają ze środków wniesionych przez FL do PLN Cash Pool oraz marży uzyskanej przez FL (…);

natomiast we własnym stanowisku wyjaśniają Państwo, że cyt.

„Podstawą opodatkowania usług świadczonych przez FL podatkiem od towarów i usług będzie kwota należna FL od Polskich Spółek stanowiąca wynagrodzenie w formie odsetek, w zakresie, w jakim odsetki te są efektywnie należne FL”;

zatem należy w sposób jednoznaczny wyjaśnić, co stanowi kwotę wynagrodzenia od „Polskich Spółek” przeznaczonego dla FL z tytułu wykonywanych czynności na podstawie Umowy cash-poolingu?

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku odsetki efektywnie należne FL/ otrzymane przez FL są równe nadwyżce:

 (i) odsetek należnych FL od Polskich Spółek (od Zaliczek FL) w okresie rozliczeniowym (miesiącu) ponad

(ii) odsetki należne Polskim Spółkom of FL (od Zaliczek Uczestników) w okresie rozliczeniowym (miesiącu).

Zatem w ocenie Spółki, podstawą opodatkowania usług świadczonych przez FL podatkiem od towarów i usług będzie nadwyżka odsetek należnych FL od Polskich Spółek w okresie rozliczeniowym (miesiącu) ponad odsetki należne Polskim Spółkom of FL (od Zaliczek Uczestników) w tym samym okresie rozliczeniowym (miesiącu).

Pytania

 1. Czy odsetki zapłacone (skapitalizowane) przez Polską Spółkę od Zaliczek FL udzielonych Polskiej Spółce przez FL do kwoty w jakiej odsetki te są kompensowane w ramach PLN Cash Pool z odsetkami od Zaliczek Uczestników i w ten sposób efektywnie otrzymywane przez inne Polskie Spółki (polskich rezydentów podatkowych) w ramach Cash-Pool Polska, stanowią przychody uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez FL jako podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT i na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podlegają podatkowi dochodowemu podlegającemu poborowi przez płatnika? Czy też w przypadku takich odsetek to te inne Polskie Spółki, jako podatnicy i rzeczywiści właściciele takich odsetek, są zobowiązane do ich rozpoznania jako przychodów w momencie ich kapitalizacji zgodnie z Umową Cash Pooling (tj. na bazie miesięcznej)?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

 2. Czy Polska Spółka, jako płatnik, jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego tylko od odsetek wypłacanych (kapitalizowanych) od Zaliczek FL udzielonych Polskiej Spółce przez FL, które nie są kompensowane w ramach PLN Cash Pool z odsetkami od Zaliczek Uczestników, a jeśli tak to według jakiej stawki?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

 3. Czy odsetki zapłacone (skapitalizowane) przez Polskie Spółki od Zaliczek FL w związku z uczestnictwem w systemie PLN Cash Pool będą polegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji i czy będą podlegały przepisom art. 15c Ustawy o CIT?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

 4. Czy w związku z uczestnictwem w systemie PLN Cash Pool Polskie Spółki są zobowiązane do rozpoznawania przychodów z tytułu świadczeń otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo nieodpłatnie w oparciu o art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 5)

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Zdaniem Zainteresowanych:

Ad. 1

Odsetki zapłacone (skapitalizowane) przez Polską Spółkę od Zaliczek FL udzielonych Polskiej Spółce przez FL do kwoty w jakiej odsetki te są kompensowane w ramach PLN Cash Pool z odsetkami od Zaliczek Uczestników i w ten sposób efektywnie otrzymywane przez inne Polskie Spółki (polskich rezydentów podatkowych) w ramach Cash-Pool Polska, nie stanowią przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez FL jako podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT i nie podlegają podatkowi dochodowemu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podlegającemu poborowi przez płatnika.

W przypadku takich odsetek to te inne Polskie Spółki, jako podatnicy i rzeczywiści właściciele takich odsetek, są zobowiązane do ich rozpoznania jako przychodów w momencie ich kapitalizacji zgodnie z Umową Cash Pooling (tj. na bazie miesięcznej).

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 (tj. nierezydentów podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu) przychodów z tytułu odsetek ustala się w wysokości 20% tych przychodów.

Jednakże w systemie PLN Cash Pool podatkowa kwalifikacja odsetek płaconych (kapitalizowanych) w okresach miesięcznych przez Polskie Spółki od Zaliczek FL będzie się różnić w zależności od tego, czy odsetki są kompensowane przez odpowiadające im odsetki od Zaliczek Uczestnika:

           (i) w zakresie, w jakim odsetki od Zaliczek FL są kompensowane w ramach PLN Cash Pool z odsetkami od Zaliczek Uczestników, takie odsetki należy uznać za faktycznie uzyskiwane przez inne Polskie Spółki (otrzymujące odsetki od Zaliczek Uczestników), które są uważane za rzeczywistych właścicieli takich odsetek, oraz

          (ii) w odniesieniu do odsetek od Zaliczek FL, które nie są kompensowane przez odsetki od Zaliczek Uczestników i które są faktycznie otrzymywane przez FL od własnych środków zaangażowanych w PLN Cash Pool oraz jako marży, za rzeczywistego właściciela takich odsetek należy uznać FL.

Innymi słowy, dodatnie salda występujące na Rachunkach Uczestników będą wykorzystywane do zapewnienia środków finansowych innym Polskim Spółkom w ramach systemu PLN Cash Pool, z tytułu czego Polskim Spółkom finansującym system PLN Cash Pool będzie należne wynagrodzenie w postaci odsetek, zaś Polskie Spółki pozyskujące w ten sposób finansowanie będą zobowiązane do ponoszenia kosztów odsetkowych. Mając to na uwadze należy stwierdzić, że FL nie będzie podatnikiem, ani rzeczywistym właścicielem w stosunku do odsetek od Zaliczek FL w części, w której odsetki te będą kompensowane w ramach PLN Cash Pool z odsetkami od Zaliczek Uczestników należnymi innym Polskim Spółkom, pod warunkiem, że ich źródłem będzie kapitał wniesiony do systemu przez Polskie Spółki i odsetki będą efektywnie należne Polskim Spółkom. W tym zakresie należy uznać, że FL nie będzie uzyskiwała przychodu, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, z tytułu odsetek efektywnie należnych Polskim Spółkom. W konsekwencji, w zakresie odsetek kompensowanych w ramach PLN Cash Pool, to poszczególne Polskie Spółki powinny być uznane za rzeczywistych właścicieli uzyskujących przychody z tytułu tych odsetek w myśl przepisów ustawy o CIT.

Wniosek, że to źródło kapitału wykorzystywanego w ramach systemów typu cash-pooling powinno determinować podmiot, który może zostać uznany za rzeczywistego odbiorcę odsetek znajduje także potwierdzenie w stanowisku prezentowanym przez organy podatkowe, np. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 5 marca 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.393.2017.1.EN, w której organ wskazał: „Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w zaprezentowanym przez Wnioskodawcę modelu cash poolingu Pool leader nie będzie posiadał statusu rzeczywistego właściciela w stosunku do całości odsetek wypłacanych przez Spółkę z tytułu otrzymania środków finansowych z Systemu, ponieważ pełnione przez Pool leadera funkcje w zaprezentowanym wariancie systemu cash poolingu nie są tożsame z wyłącznym władaniem zgromadzonymi w systemie środkami finansowymi. Status osoby uprawnionej przysługuje ekonomicznemu właścicielowi udostępnionego kapitału (a nie ekonomicznemu dysponentowi samych odsetek). Uprawnionym właścicielem może być zatem podmiot posiadający prawo do kapitału, z tytułu którego udostępnienia należne będą odsetki, jak i prawo do zagospodarowania tych odsetekjako ich właściciel, a nie podmiot posiadający prawo tylko do ich otrzymania. Należy mieć na uwadze, że odsetki są ściśle związane z kapitałem, którego dotyczą (z którym związane jest ich powstanie), jeżeli zatem właścicielami środków pieniężnych są poszczególni uczestnicy cash poolingu, to oni są ostatecznymi odbiorcami powstałych w związku z tymi kwotami odsetek”.

Za uznaniem, że to Polskie Spółki uzyskują faktyczne przychody z tytułu części odsetek płaconych (kapitalizowanych) w okresach miesięcznych w ramach systemu PLN Cash Pool, tj. odsetek od Zaliczek FL efektywnie należnych Polskim Spółkom, przemawiają także założenia leżące u podstaw systemów zarządzania płynnością w grupach kapitałowych (w tym systemu PLN Cash Pool). Systemy te opierają się bowiem na możliwości minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy biorących udział w takim systemie, poprzez wzajemne kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy (tj. w przypadku opisanego zdarzenia przyszłego - środków Polskich Spółek), a nie na wykorzystaniu środków finansowych podmiotów trzecich.

Mając na względzie powyższe, odsetki od Zaliczek FL efektywnie należne Polskim Spółkom, tj. odsetki których rzeczywistymi właścicielami będą Polskie Spółki będące polskimi rezydentami podatkowymi, nie mogą stanowić przychodu, o którym mowa w art. 3 ust. 2 w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, gdyż odsetki należne Polskim Spółkom nie stanowią przychodu FL - zagranicznego podmiotu podlegającego ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Unormowania art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT znajdują bowiem zastosowanie jedynie do przychodów osiąganych na terytorium Polski przez nierezydentów.

W konsekwencji, w przypadku wypłaty odsetek od Zaliczek FL efektywnie należnych Polskim Spółkom, tj. w stosunku do których rzeczywistym właścicielem będzie inna Polska Spółka będąca polskim rezydentem podatkowym, zdaniem Wnioskodawców, nie będą oni zobowiązani do poboru podatku u źródła.

Poprawność powyższego wniosku znajduje potwierdzenie w stanowisku prezentowanym przez organy podatkowe, które zostało wyrażone m.in. w interpretacjach: 0111-KDIB1-3. 4010.243.2021.1.APO, 0114-KDIP2-1.4010.464.2020.1.JC, 0111-KDIB1-1.4010.474.2020. 2.SG, 0111-KDIB2-1.4010.331.2020.1.BKD, 0114-KDIP2-1.4010.61.2018.1.JC.

Podsumowując, w opisanym zdarzeniu przyszłym odsetki zaksięgowane na rachunku FL (tj. odsetki podlegające kapitalizacji na bazie miesięcznej od Zaliczek FL wypłaconych przez FL Polskim Spółkom), lecz faktycznie należne i przekazywane innym Polskim Spółkom (polskim rezydentom podatkowym) jako odsetki od Zaliczek Uczestników udzielonych FL przez te Polskie Spółki, nie stanowią przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

W przypadku wypłaty odsetek przez Polską Spółkę (tj. kapitalizacji zgodnie z Umową Cash Pooling odsetek od Zaliczek FL), Polska Spółka powinna każdorazowo ustalić osobę podatnika, na rzecz którego przekazywane są odsetki. Jeżeli podatnikiem i rzeczywistym właścicielem odsetek jest inna Polska Spółka (a nie FL, tj. w sytuacji gdy FL przekazuje odsetki innym Polskim Spółkom na rachunku których kapitalizowane są odsetki od Zaliczek Uczestników udzielonych FL przez te Polskie Spółki), wtedy Polska Spółka wypłacająca odsetki, w takim zakresie nie jest płatnikiem podatku w rozumieniu art. 26 ustawy o CIT. Odsetki w tej części są bowiem uzyskiwane przez podatnika i rzeczywistego właściciela będącego polskim rezydentem podatkowym (tj. przez inne Polskie Spółki).

Z kolei art. 26 ustawy o CIT nie nakłada na Polskie Spółki, jako płatników, obowiązku poboru podatku dochodowego od odsetek, które są należne (jako podatnikom i rzeczywistym właścicielom odsetek) innym Polskim Spółkom będącym rezydentami podatkowymi w Polsce. W tym zakresie FL, jako lider PLN Cash Pool, administrujący PLN Cash Pool przy wsparciu banku, jedynie przekazuje odsetki w tej części rzeczywistym właścicielom tych odsetek. Jest zatem podmiotem niebędącym ani podatnikiem, ani rzeczywistym właścicielem takich odsetek.

Z kolei Polskie Spółki otrzymujące odsetki, jako podatnicy i rzeczywiści właściciele odsetek w tej części, są zobowiązane do samodzielnego ujęcia otrzymanych odsetek jako przychodów podatkowych w kalkulacji podatku dochodowego od osób prawnych. Odsetki będą podlegały zaliczeniu do przychodów zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT w momencie ich kapitalizacji zgodnie z Umową Cash Pooling (tj. na bazie miesięcznej).

Ad. 2

Polska Spółka, jako płatnik, jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego tylko od odsetek wypłacanych (kapitalizowanych) od Zaliczek FL, które nie są kompensowane w ramach PLN Cash Pool z odsetkami od Zaliczek Uczestników, gdyż za beneficjenta rzeczywistego odsetek, które nie są kompensowane w ramach PLN Cash Pool należy uznać FL (spółkę będącą rezydentem podatkowym w Irlandii).

Polska Spółka jako płatnik będzie uprawniona, przy dochowaniu należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, do zastosowania stawki 10% na podstawie art. 11 ust. 2 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Irlandię dnia 7 czerwca 2017 r. (dalej: „Umowa PL-IRL”).

Zdaniem Wnioskodawców, w przypadku odsetek od Zaliczek FL, które nie są kompensowane w ramach PLN Cash Pool z odsetkami od Zaliczek Uczestników, Polska Spółka jako płatnik, przy dochowaniu należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, będzie mogła zastosować, zgodnie z postanowieniami art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, preferencyjną stawkę podatkową wynikającą z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania obowiązującej pomiędzy Polską a Irlandią jako państwem rezydencji podatkowej FL pod warunkiem spełnienia warunków do zastosowania postanowień Umowy PL-IRL.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 Umowy PL-IRL odsetki, które powstają w Rzeczpospolitej Polskiej i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Irlandii, mogą być także opodatkowane w Polsce, lecz jeżeli odbiorca jest rzeczywistym właścicielem odsetek, podatek w Polsce nie może przekroczyć 10% kwoty odsetek.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego w odniesieniu do odsetek należnych FL, które nie są kompensowane w ramach PLN Cash Pool z odsetkami od Zaliczek Uczestników (tj. odsetek, które nie są efektywnie należne Polskim Spółkom posiadającym dodatnie salda w danym okresie rozliczeniowym), FL:

   - otrzymuje należność z tytułu odsetek (które nie są ekonomicznie należne/ przekazywane Polskim Spółkom) dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części,

   - nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym do przekazania całości lub części odsetek innemu podmiotowi,;

Ponadto, FL prowadzi i będzie prowadził rzeczywistą działalność gospodarczą w Irlandii, a Odsetki są i będą uzyskiwane w związku z tą działalnością gospodarczą (jak wskazano we wcześniejszej części wniosku, FL zajmuje się w szczególności świadczeniem usług finansowych na rzecz podmiotów należących do Grupy).

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że warunki określone w artykule 11 Umowy PL- IRL są spełnione (tj. FL jest rezydentem podatkowym w Irlandii, jest rzeczywistym właścicielem odsetek w części naliczonej od własnych środków zaangażowanych w PLN Cash Pool oraz uzyskiwanej marży, FL nie posiada zagranicznego zakładu w Polsce, zaś odsetki powstają w Polsce z uwagi na ich ponoszenie przez Polskie Spółki).

Ponadto, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, m.in. osoby prawne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych m.in. w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Tym samym, Polska Spółka, jako płatnik, jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tej części odsetek wypłacanych na rzecz FL w ramach systemu PLN Cash Pool, których rzeczywistym właścicielem w ramach PLN Cash Pool jest FL (rezydent podatkowy Irlandii), tj. odsetek, które nie są efektywnie należne/przekazywane innym Polskim Spółkom. Polska Spółka jako płatnik będzie jednak uprawniona, przy dochowaniu należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, do zastosowania stawki 10% na podstawie art. 11 ust. 2 Umowy PL-IRL

Ad. 3

Odsetki zapłacone (skapitalizowane) przez Polskie Spółki w związku z uczestnictwem w systemie PLN Cash Pool będą polegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty (kapitalizacji). Przy czym będą one podlegały przepisom art. 15c ustawy o CIT.

Na wstępie wskazać należy, iż zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kategorii kosztów wymienionych w treści art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Z uwagi na ogólny charakter powyższej definicji, każdy wydatek podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w zakresie kwalifikacji jako koszt uzyskania przychodów, z wyjątkiem wyraźnego wskazania przez ustawodawcę przynależności danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu lub jego wyłączenia. Tym samym, niezbędna jest analiza związku przyczynowego między danym kosztem, a powstaniem bądź szansą powstania przychodu, lub też zachowaniem albo zabezpieczeniem jego źródła.

W przypadku umowy cash-poolingu związek płaconych odsetek z przychodami jest niewątpliwy, gdyż odsetki są płacone w związku z finansowaniem bieżących niedoborów środków pieniężnych w ramach prowadzonej przez Polskie Spółki działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług na rzecz klientów. Co więcej, w ramach systemu cash-poolingu dochodzi do minimalizowania kosztów finansowania działalności podmiotów z grupy przez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy określa, iż do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Kapitalizacja odsetek polega na przekształceniu zobowiązania z tytułu spłaty odsetek w zobowiązanie z tytułu spłaty części kapitałowej pożyczki, czyli zobowiązanie z tytułu odsetek dopisane zostaje do zobowiązania głównego. Po dokonaniu kapitalizacji oprocentowanie liczone jest od nowej, wyższej podstawy, na którą składa się pożyczony kapitał i doliczone do tego kapitału odsetki. W ten sposób, pomimo braku fizycznego przepływu naliczonych odsetek na rachunek pożyczkodawcy, w dniu kapitalizacji następuje pozostawienie tych odsetek do jego dyspozycji. Tym samym, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - skapitalizowane odsetki należy uznać za koszt podatkowy w momencie ich kapitalizacji. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, np. w wyroku NSA z 8 lipca 2010 r. sygn. akt II FSK 359/09.

W myśl art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa 30% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonej o przychody o charakterze odsetkowym nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, oraz kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Art. 15c ust. 3 ustawy o CIT definiuje nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego jako kwotę, o jaką poniesione przez podatnika koszty finansowania dłużnego, podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, przewyższają uzyskane przez podatnika w tym roku podatkowym podlegające opodatkowaniu przychody o charakterze odsetkowym.

Mając na uwadze literalne brzmienie wyżej cytowanych przepisów oraz fakt, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, że uzyskanie przez Polskie Spółki finansowania w ramach systemu cash-poolingu poprzez Zaliczki FL będzie skutkować naliczeniem odsetek należnych od Zaliczek FL, w ocenie Wnioskodawcy, koszty odsetkowe ponoszone przez Polskie Spółki i związane z uzyskaniem środków finansowych w ramach PLN Cash Pool, będą podlegały ograniczeniom przewidzianym w art. 15c ustawy o CIT.

Zasadność powyższego stanowiska znajduje także potwierdzenie w aktualnej linii interpretacyjnej organów podatkowych, przykładowo: 0114-KDIP2-1.4010.145.2018.2.JS, 0114-KDIP2-1.4010.148.2018.1.JS, 0114-KDIP2-1.4010.159.2018.4.JC, 0114-KDIP2-1.4010. 142.2018.4.JF.

Ad. 4

W związku z uczestnictwem w systemie PLN Cash Pool, Polska Spółka nie jest zobowiązana do rozpoznawania przychodów z tytułu świadczeń otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo nieodpłatnie w oparciu o art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT ponieważ nie uzyskuje świadczeń pod tytułem darmym ani za wynagrodzeniem niższym od cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług tego samego rodzaju i gatunku.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, przychodem jest, w szczególności, wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

Jednocześnie ustawa o CIT nie precyzuje, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”, ograniczając się jedynie do wskazania w art. 12 ust. 6 i 6a sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń. Z tego względu należy odwołać się do rozumienia pojęcia „świadczenia” zgodnego z przepisami prawa i nauką prawa cywilnego.

Pojęcie świadczenia należy rozpatrywać na tle stosunku zobowiązaniowego (art. 353 k.c.). Przez świadczenie w takim rozumieniu należy uznać zachowanie się zobowiązanego (dłużnika) zgodne z treścią zobowiązania i polegające na zadośćuczynieniu godnego ochrony wierzyciela. Zachowanie to może polegać na zachowaniu się czynnym (działaniu) lub biernym (zaniechaniu lub powstrzymaniu się od jakiegoś działania). Prawodawca nie definiuje również pojęcia „nieodpłatności” bądź „odpłatności”. Według Słownika języka polskiego PWN, odpłacić - odpłacać to „odwzajemnić się komuś jakimś uczuciem lub zachowaniem”, odpłatny zaś to „taki, za który się płaci”.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy uznać, że otrzymać coś nieodpłatnie, oznacza otrzymanie jednostronnego przysporzenia kosztem innego podmiotu, czyli takiego przysporzenia, które nie wiąże się ze świadczeniem na rzecz drugiej strony. Zatem, w świetle powołanego powyżej przepisu, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych, stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody opodatkowane. Dla celów podatkowych za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem było nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku osoby prawnej, mające konkretny wymiar finansowy.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt analizowanej sprawy wskazać należy, że w ocenie Wnioskodawców, w związku z uczestnictwem w systemie PLN Cash Pool, wskazany powyżej przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT nie ma zastosowania. Oznacza, to że Wnioskodawcy nie są zobowiązani do rozpoznawania przychodów z częściowo nieodpłatnych świadczeń w związku z uczestnictwem w systemie PLN Cash Pool. Co prawda w efekcie uczestnictwa w systemie PLN Cash Pool Uczestnicy będą mogli uzyskiwać wyższe przychody odsetkowe lub będą ponosić niższe koszty działalności finansowej, niż ponosiliby, gdyby samodzielnie korzystali z usług banku, ale wynika to z istoty cash poolingu, którego celem jest obniżanie kosztów działalności finansowej podatników oraz uzyskiwanie korzyści z nadwyżek kapitału. Takie rozliczenie jednak wynika ze standardowej usługi zarządzania płynnością finansową typu cash pooling i nie jest praktyką odbiegającą od sytuacji rynkowej. W konsekwencji brak jest podstaw do przyjęcia, że Wnioskodawcy w wyniku uczestniczenia w systemie PLN Cash Pool są zobowiązani do rozpoznawania przychodu z częściowo nieodpłatnych świadczeń (w efekcie obniżenia kosztów finansowych). Uczestnictwo w systemie pozwala bowiem na zwiększenie dochodów podatkowych podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawców, nie budzi wątpliwości, że celem Wnioskodawców w związku z uczestnictwem w systemie PLN Cash Pool będzie osiągnięcie oszczędności związanych z kosztami finansowymi, czy też administracyjnymi, nie zaś uzyskanie nieodpłatnego przysporzenia lub dokonanie takiego przysporzenia na rzecz innego Uczestnika. Polskie Spółki przystępując do tego typu umowy mają świadomość tego, że będą korzystać na mechanizmie zerowania sald na rachunkach w przypadku, gdy na jego koncie wystąpi saldo ujemne. Jednocześnie jednak każda Polska Spółka wyraża gotowość do udostępnienia swojej nadwyżki środków pozostałym Uczestnikom, w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek od udostępnionego kapitału.

Tym samym, każdy z Polskich Spółek otrzymuje „ekwiwalent” za uczestnictwo w systemie w formie odsetek od udostępnionych środków lub w postaci możliwości uzyskania finansowania w przypadku wystąpienia niedoborów. Zdaniem Wnioskodawców w takim przypadku żadna z Polskich Spółek nie uzyskuje korzyści nieodpłatnie kosztem innej z Polskich Spółek będących uczestnikami systemu PLN Cash Pool. Ponadto, w ocenie Wnioskodawców, działania podejmowane przez poszczególne Polskie Spółki stanowią jedynie konsekwencję usługi świadczonej przez Bank oraz FL i mają wyłącznie pomocniczy wobec niej charakter. Nie stanowią one odrębnych, niezależnych transakcji o określonej wartości rynkowej, ale niezbędny element funkcjonowania całego systemu PLN Cash Pool, konieczny do efektywnego wykonywania usługi przez Bank oraz FL. Mając powyższe na uwadze, nie można stwierdzić, że w związku z uczestnictwem w systemie PLN Cash Pool, którykolwiek z Wnioskodawców otrzymuje nieodpłatne, bądź częściowo odpłatne świadczenie od pozostałych Uczestników. Obniżenie kosztów podatkowych po stronie Uczestników ma swoje uzasadnienie ekonomiczne i wynika z celu i charakterystyki cash poolingu.

Podobne stanowisko wyrażane jest również m.in. w interpretacjach indywidualnych, przykładowo: 0111-KDIB1-2.4010.305.2021.2.AW,0114-KDIP2-2.4010.576.2019.2.SJ, 0114- KDIP2-2.4010.588.2019.1.AM, 0111-KDIB2-1.4010.647.2019.1.PB.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1 i 2

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy o CIT,

za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

 1) wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

 2) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

 3) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

 4) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

4a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

 5) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

 6) niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.

Zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o CIT,

za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Katalog takich przychodów został określony w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – ustala się w wysokości 20% przychodów.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT przychody osiągane przez nierezydentów m.in. z odsetek są opodatkowane 20% stawką podatku u źródła, chyba że mająca zastosowanie w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, której Polska jest stroną, stanowi inaczej.

W myśl art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2193), od 1 stycznia 2019 r. wprowadzone zostały zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 2019 r. w zakresie definicji rzeczywistego właściciela (tzw. beneficial owner) (art. 4a pkt 29 ustawy o CIT), a także w zakresie zadań płatnika (art. 26 ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 4a pkt 29 ustawy o CIT,

ilekroć w ustawie jest mowa o rzeczywistym właścicielu – oznacza to podmiot, który spełnia łącznie następujące warunki:

 a) otrzymuje należność dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części,

 b) nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi,

 c) prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby, jeżeli należności są uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, przy czym przy ocenie, czy podmiot prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez ten podmiot w zakresie otrzymanej należności.

Zmiany legislacyjne w tym zakresie Organ jedynie sygnalizuje, gdyż ustalenie „rzeczywistego właściciela” (art. 4a pkt 29 ustawy o CIT) nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej – stosownie do art. 14b § 2a pkt 2 lit. b Ordynacji.

Obowiązki płatnika, w przypadku gdy wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, nie przekraczają w roku podatkowym na rzecz tego samego podatnika łącznie kwoty 2 000 000 zł uregulowane są w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, z kolei w przypadku przekroczenia kwoty 2 000 000 zł obowiązki płatnika regulowane są nowo wprowadzonym przepisem art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT,

osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Należy mieć także na uwadze postanowienia art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, który stanowi:

jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

  1) z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

  2) bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W związku z powyższym, wskazać należy, że w art. 21 ustawy o CIT wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT. Powyższe zasady stosuje się przy uwzględnieniu postanowień odpowiednich umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Należy także zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Z Komentarza do Konwencji Modelowej OECD wynika, że postanowienia umów (konwencji) o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie dotyczącym odsetek mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy to podmiot uzyskujący odsetki posiada status rzeczywistego odbiorcy („beneficial owner”), czyli jest podmiotem, którego prawo do dysponowania otrzymaną płatnością nie ma wyłącznie formalnego charakteru. W związku z powyższym, w sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Treść Komentarza do Konwencji Modelowej OECD podlegała pewnym modyfikacjom od momentu wprowadzenia do ust. 2 art. 11 Konwencji Modelowej OECD kryterium „osoby uprawnionej”. Jednak żadna z wersji Komentarza nie podważa powyższych reguł. Sam bowiem fakt bycia rezydentem określonego państwa i otrzymania płatności nie jest wystarczającym warunkiem do skorzystania z postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w sytuacji, gdy prawo do dysponowania dochodem ma ograniczony charakter. Oznacza to, że postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania mają zastosowanie do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek.

Analizując istnienie cash poolingu w Polsce, należy wskazać przede wszystkim na brak regulacji prawnych w tym zakresie. Prawo cywilne - w części zobowiązaniowej - nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy, stąd umowa cash poolingu pozostaje na gruncie polskiego prawa umową nienazwaną. Generalnie rzecz ujmując, umowa cash poolingu jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Co do zasady, cash pooling sprowadza się do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy (rachunek główny) i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Do niezmiennej istoty cash poolingu zalicza się możliwość kompensowania przejściowych nadwyżek wykazywanych przez jedne podmioty z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach porozumienia cash poolingu uczestnicy wskazują podmiot organizujący cash pooling i zarządzający systemem, którym może być wyspecjalizowany bank, jak również jednostka z grupy (zwana pool leaderem, agentem). Zarządzający systemem w ramach umowy zapewnia dla wszystkich uczestników systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a w przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników to na jego rachunek trafiają środki finansowe. Niezależnie od tego, czy podmiotem zarządzającym systemem jest bank, czy wybrana spółka z grupy, realizuje on jedynie funkcję pośrednika, tzn. nie jest ostatecznym właścicielem odsetek, do których prawo przysługuje spółkom przekazującym nadwyżkę.

Należy jednoznacznie podkreślić, że cechą charakterystyczną systemu cash pooling jest konsolidowanie środków finansowych wszystkich uczestników, a nie dokonywanie „darowizn” na rzecz podmiotu zarządzającego przez pozostałych uczestników. Rzeczywistymi właścicielami przekazywanych środków pozostają podmioty przekazujące nadwyżkę znajdującą się na ich rachunkach.

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie objętym pytaniem Nr 1 jest kwestia ustalenia, czy odsetki zapłacone (skapitalizowane) przez Polską Spółkę od Zaliczek FL udzielonych Polskiej Spółce przez FL do kwoty w jakiej odsetki te są kompensowane w ramach PLN Cash Pool z odsetkami od Zaliczek Uczestników i w ten sposób efektywnie otrzymywane przez inne Polskie Spółki (polskich rezydentów podatkowych) w ramach Cash-Pool Polska, stanowią przychody uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez FL jako podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT i na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podlegają podatkowi dochodowemu podlegającemu poborowi przez płatnika. Czy też w przypadku takich odsetek to te inne Polskie Spółki, jako podatnicy i rzeczywiści właściciele takich odsetek, są zobowiązane do ich rozpoznania jako przychodów w momencie ich kapitalizacji zgodnie z Umową Cash Pooling (tj. na bazie miesięcznej).

Wskazać należy, że z opisu sprawy wynika, iż uczestnikami systemu Cash poolingu, o którym mowa we wniosku są spółki będące polskimi rezydentami podatkowymi, natomiast funkcje centralnego podmiotu zarządzającego środkami pieniężnymi oraz zapewniającego finansowanie spółkom Grupy pełni FL, która jest rezydentem podatkowym w Irlandii i prowadzi tam rzeczywistą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy o CIT, a w szczególności posiada odpowiednie aktywa oraz wykwalifikowany personel, który pełni kluczowe funkcje w zakresie zarządzana środkami pieniężnymi Grupy (Treasury). FL jest zarejestrowana na potrzeby podatku VAT w Irlandii, a jego walutą funkcjonalną jest dolar amerykański (USD). FL nie prowadzi działalności gospodarczej poprzez zagraniczny zakład położony w Polsce. FL nie jest również bezpośrednim udziałowcem żadnej Polskiej Spółki. Ponadto, FL ani żadna z Polskich Spółek nie posiadają bezpośredniego, wspólnego udziałowca posiadającego co najmniej 25% udziałów w FL i Polskich Spółkach.

Polskie Spółki są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT w stosunku do wszystkich pozostałych Polskich Spółek oraz FL będącego agentem (leaderem) PLN Cash Pool. Jednocześnie, żadna z Polskich Spółek ani FL nie jest podmiotem powiązanym z bankiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Wnioskodawca wskazał, że Polskie Spółki należy uznać za rzeczywistych właścicieli odsetek o których mowa w pytaniu 1.

Polskie Spółki posiadają i będą posiadać w przyszłości ważny certyfikat rezydencji podatkowej FL potwierdzający miejsce rezydencji podatkowej FL w Irlandii; na moment wypłaty odsetek należnych FL w kolejnych latach, Polskie Spółki będą każdorazowo uzyskiwać certyfikat rezydencji podatkowej FL aktualny na moment płatności; w konsekwencji Polskie Spółki przyjmują, że warunek posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej FL w rozumieniu ustawy o CIT będzie każdorazowo spełniony.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że skoro odsetki od Zaliczek FL udzielane są Polskim Spółkom przez FL do kwoty w jakiej odsetki te są kompensowane w ramach PLN Cash Pool z odsetkami od Zaliczek Uczestników i w ten sposób efektywnie otrzymywane przez inne Polskie Spółki (polskich rezydentów podatkowych) w ramach Cash-Pool Polska, to nie stanowią przychodu, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT i nie podlegają podatkowi dochodowemu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podlegającemu poborowi przez płatnika. FL do kwoty w jakiej są kompensowane odsetki od Zaliczek będzie działał jako pośrednik, w przypadku takich odsetek to inne Polskie Spółki, jako podatnicy i rzeczywiści właściciele takich odsetek, są zobowiązane do ich rozpoznania jako przychody w momencie ich kapitalizacji zgodnie z Umową Cash Pooling (tj. na bazie miesięcznej).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT,

do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT,

do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów).

Zatem zgodzić się należy ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że w opisanym zdarzeniu przyszłym odsetki zaksięgowane na rachunku FL (tj. odsetki podlegające kapitalizacji na bazie miesięcznej od Zaliczek FL wypłaconych przez FL Polskim Spółkom), lecz faktycznie należne i przekazywane innym Polskim Spółkom (polskim rezydentom podatkowym) jako odsetki od Zaliczek Uczestników udzielonych FL przez te Polskie Spółki, nie stanowią przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Z kolei Polskie Spółki otrzymujące odsetki, jako podatnicy i rzeczywiści właściciele odsetek w tej części, są zobowiązane do samodzielnego ujęcia otrzymanych odsetek jako przychodów podatkowych w kalkulacji podatku dochodowego od osób prawnych. Odsetki będą podlegały zaliczeniu do przychodów zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT w momencie ich kapitalizacji zgodnie z Umową Cash Pooling (tj. na bazie miesięcznej).

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie objętym pytaniem Nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości w zakresie objętym pytaniem Nr 2 jest kwestia ustalenia, czy Polska Spółka, jako płatnik, jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego tylko od odsetek wypłacanych (kapitalizowanych) od Zaliczek FL udzielonych Polskiej Spółce przez FL, które nie są kompensowane w ramach PLN Cash Pool z odsetkami od Zaliczek Uczestników, wskazać należy, że w art. 21 ustawy o CIT wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.

Mając jednak na uwadze fakt, że zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, przepisy art. 21 ust. 1 ustawy o CIT stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska zasadne jest odwołanie się do przepisów Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 29, poz. 129, dalej: „umowa polsko-irlandzka”).

Jak stanowi art. 11 ust. 1 umowy polsko-irlandzkiej, odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże w myśl art. 11 ust. 2 umowy polsko-irlandzkiej, takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz jeżeli odbiorca jest właścicielem odsetek, podatek w ten sposób wymierzony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.

Jak wynika z art. 11 ust. 4 umowy polsko-irlandzkiej, użyte w tym artykule określenie „odsetki” oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych hipoteką lub prawem uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi, jak również każdy inny dochód, który zgodnie z prawem tego Państwa, w którym ten dochód powstaje, jest traktowany jako dochód z tytułu pożyczonych pieniędzy, lecz nie obejmuje dochodu, który na mocy artykułu 10 jest traktowany jako dywidenda. Opłat karnych z tytułu opóźnionej zapłaty nie uważa się za odsetki w rozumieniu tego artykułu.

Treść art. 11 ust. 5 umowy polsko-irlandzkiej stanowi z kolei, że postanowienia ustępu 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli właściciel odsetek mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie prowadzi w drugim Państwie, w którym powstają odsetki, działalność gospodarczą przez zakład tam położony bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem lub taką stałą placówką. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

Jak już wskazano powyżej, z Komentarza do Konwencji Modelowej OECD wynika, że postanowienia umów (konwencji) o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie dotyczącym odsetek mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy to podmiot uzyskujący odsetki posiada status rzeczywistego odbiorcy („beneficial owner”), czyli jest podmiotem, którego prawo do dysponowania otrzymaną płatnością nie ma wyłącznie formalnego charakteru. W związku z powyższym, w sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że FL należy uznać za rzeczywistego właściciela odsetek o których mowa w pytaniu 2, gdyż:

   - otrzymuje odsetki dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części (nie są to odsetki „przekazywane”/efektywnie otrzymywane przez Polskie Spółki w ramach systemu PLN Cash Pool),

   - w odniesieniu do odsetek FL nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem ani innym podmiotem zobowiązanym do przeniesienia całości lub części należności na inny podmiot;

   - FL jest rezydentem podatkowym w Irlandii i prowadzi tam rzeczywistą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy o CIT.

Zatem Polska Spółka, jako płatnik, jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tej części odsetek wypłacanych na rzecz FL w ramach systemu PLN Cash Pool, których rzeczywistym właścicielem w ramach PLN Cash Pool jest FL (rezydent podatkowy Irlandii), tj. odsetek, które nie są efektywnie należne/przekazywane innym Polskim Spółkom. Polska Spółka jako płatnik będzie jednak uprawniona, przy dochowaniu należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, do zastosowania stawki 10% na podstawie art. 11 ust. 2 Umowy PL-IRL.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie objętym pytaniem Nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 3 i 4

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT,

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT,

do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT,

do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów).

Na podstawie art. 12 ust. 6 ustawy o CIT,

Wartość świadczeń w naturze, w tym nieodpłatnych świadczeń, ustala się:

 1) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

 2) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

 3) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu - w wysokości równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu;

 4) w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Natomiast stosownie do art. 12 ust. 6a ustawy o CIT,

wartością świadczeń częściowo odpłatnych stanowiącą przychód podatnika jest różnica między wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 6, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Przepis art. 14 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o CIT,

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

   -pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

   - pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT,

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT,

podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przekracza wyższą ze wskazanych kwot:

1) kwotę 3 000 000 zł albo

2) kwotę obliczoną według następującego wzoru:

[(P – Po) – (K – Am – Kfd)] x 30

w którym poszczególne symbole oznaczają:

P – zsumowaną wartość przychodów ze wszystkich źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym,

Po – przychody o charakterze odsetkowym,

K – sumę kosztów uzyskania przychodów bez pomniejszeń wynikających z niniejszego ustępu,

Am – odpisy amortyzacyjne, o których mowa w art. 16a-16m, zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów,

Kfd – zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego nieuwzględnione w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przed dokonaniem pomniejszeń wynikających z niniejszego ustępu.

W myśl art. 15 ust. 3 ustawy o CIT,

przez nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego rozumie się kwotę, o jaką poniesione przez podatnika koszty finansowania dłużnego, podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, przewyższają uzyskane przez podatnika w tym roku podatkowym podlegające opodatkowaniu przychody o charakterze odsetkowym.

Stosownie do art. 15c ust. 12 ustawy o CIT,

przez koszty finansowania dłużnego rozumie się wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione.

W myśl art. 15c ust. 13 ustawy o CIT.

przez przychody o charakterze odsetkowym rozumie się przychody z tytułu odsetek, w tym odsetek skapitalizowanych, oraz inne przychody równoważne ekonomicznie odsetkom odpowiadające kosztom finansowania dłużnego.

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie objętym pytaniem Nr 3 jest kwestia ustalenia, czy odsetki zapłacone (skapitalizowane) przez Polskie Spółki od Zaliczek FL w związku z uczestnictwem w systemie PLN Cash Pool będą polegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji i czy będą podlegały przepisom art. 15c Ustawy o CIT.

Odnosząc się do powyższej wątpliwości Wnioskodawcy zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że odsetki zapłacone (skapitalizowane) przez Polskie Spółki w związku z uczestnictwem w systemie PLN Cash Pool będą polegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty (kapitalizacji), przy czym będą one podlegały przepisom art. 15c ustawy o CIT.

Wskazać należy, że na gruncie art. 15c ustawy o CIT wprowadzono ograniczenie w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów finansowania dłużnego.

Zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przekracza wyższą ze wskazanych kwot:

1. kwotę 3 000 000 zł albo

2. kwotę obliczoną według wzoru określonego w ww. przepisie.

3.

Na gruncie art. 15c ust. 12 ustawy o CIT wprowadzono definicję pojęcia „koszty finansowania dłużnego”, która swoim zakresem obejmuje bardzo szeroki katalog wydatków o charakterze finansowym, który będzie podlegał ograniczeniom w zakresie możliwości zaliczania ich w ciężar kosztów podatkowych przez podatników. Ponieważ system cash-poolingu służy gospodarowaniu wolnymi środkami finansowymi uczestników i wiąże się z kwestią przekazywania i pozyskiwania środków finansowych, a więc korzystania z nadwyżek finansowych należy przyjąć, że cash-pooling stanowi instrument finansowania dłużnego. Wygenerowane nadwyżki finansowe przez uczestników systemu cash-pooling są pozyskiwane przez uczestników systemu, u których występują przejściowe niedobory. W wyniku pozyskania środków w ramach cash-poolingu po stronie uczestnika, który pozyskał środki powstaje zobowiązanie do ich zwrotu na rzecz pozostałych uczestników. Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że cash-pooling stanowi system finansowania dłużnego ponieważ w wyniku pozyskania środków w ramach cash-poolingu powstaje zobowiązanie do ich zwrotu. Powołana definicja wskazuje, że kosztami finansowania dłużnego są wszelkiego rodzaju wydatki, które zostały poniesione przez podatnika w celu pozyskania środków finansowych.

Zatem do odsetek zapłaconych (skapitalizowanych) przez Polskie Spółki od Zaliczek FL w związku z uczestnictwem w systemie PLN Cash Pool niewątpliwie będą mieć zastosowanie ograniczenia wynikające z art. 15c ustawy o CIT, są to bowiem wydatki ponoszone w celu pozyskania środków finansowych w ramach uczestnictwa w systemie cash-poolingu. Zatem zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że koszty odsetkowe ponoszone przez Polskie Spółki i związane z uzyskaniem środków finansowych w ramach PLN Cash Pool, będą podlegały ograniczeniom przewidzianym w art. 15c ustawy o CIT.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie objętym pytaniem Nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie objętym pytaniem Nr 4 jest kwestia ustalenia, czy w związku z uczestnictwem w systemie PLN Cash Pool Polskie Spółki są zobowiązane do rozpoznawania przychodów z tytułu świadczeń otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo nieodpłatnie w oparciu o art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Odnosząc się do powyższej wątpliwości wskazać należy, że zgodnie z ogólną definicją przychodów, przychód na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych stanowi m.in. przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, lub częściowo odpłatnych świadczeń.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”, ograniczając się jedynie do wskazania, w art. 12 ust. 6 i 6a ustawy o CIT, sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń.

Pod pojęciem przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń należy rozumieć jednostronne przysporzenie otrzymane przez podatnika kosztem innego podmiotu, a więc bez jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego od drugiej strony czy to w formie zapłaty, czy wykonania innego świadczenia.

Ze świadczeniem nieodpłatnym mamy do czynienia, gdy w ramach konkretnego stosunku prawnego jeden z podmiotów dokonuje świadczenia na rzecz innego podmiotu, który to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, tj. bez jakiegokolwiek ekwiwalentnego świadczenia ze swojej strony. W wyniku wskazanego działania po stronie podmiotu otrzymującego nieodpłatne świadczenie powstaje przychód dla celów podatkowych w postaci wartości świadczenia otrzymanego nieodpłatnie. Tym samym za nieodpłatne świadczenie należy uznać takie zdarzenie prawne, którego skutkiem było nieodpłatne, tj. nie związane z kosztami lub mną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku, mające konkretny wymiar finansowy.

Zatem, w świetle powołanego powyżej przepisu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych, stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody opodatkowane. Dla celów podatkowych za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem było nieodpłatne, tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku osoby prawnej, mające konkretny wymiar finansowy.

Wskazać należy, że założenia usługi cash poolingu powodują, że podmioty które posiadają nadwyżki środków pieniężnych mogą osiągnąć wyższe przychody poprzez udostępnienie ich uczestnikom usługi cash poolingu niż w sytuacji, w której występujące nadwyżki pozostałyby niewykorzystane. Z drugiej strony Uczestnicy Systemu posiadający przejściowe niedobory środków pieniężnych ponoszą niższy koszt finansowania ponieważ pozyskanie środków pieniężnych w ramach usługi cash poolingu jest tańsze aniżeli w przypadku pozyskania ich od instytucji finansowej. Zatem w wyniku korzystania z usługi cash poolingu normalnym następstwem jej wdrożenia jest zwiększenie przychodów od posiadanych przez Uczestników Systemu nadwyżek finansowych, oraz niższe koszty pozyskania finansowania. Niższe koszty finansowe wynikają z faktu, że odsetki są naliczane przez bank w odniesieniu do zbilansowanych zobowiązaniach wszystkich Uczestników Systemu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny wskazać należy, że świadczenia występujące pomiędzy podmiotami powiązanymi ze sobą umową cash-pooling nie mają charakteru świadczeń nieodpłatnych (częściowo odpłatnych) w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w związku z faktem uczestnictwa w systemie cash poolingu po stronie Polskich Spółek nie wystąpi nieodpłatne bądź częściowo odpłatne świadczenie z tytułu obniżenia kosztów finansowych, wynikającego z faktu, że odsetki będą naliczane przez bank od zbilansowanych zobowiązaniach wszystkich Uczestników Systemu.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie objętym pytaniem Nr 4 należało uznać za prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

   - czy odsetki zapłacone (skapitalizowane) przez Polską Spółkę od Zaliczek FL udzielonych Polskiej Spółce przez FL do kwoty w jakiej odsetki te są kompensowane w ramach PLN Cash Pool z odsetkami od Zaliczek Uczestników i w ten sposób efektywnie otrzymywane przez inne Polskie Spółki (polskich rezydentów podatkowych) w ramach Cash-Pool Polska, stanowią przychody uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez FL jako podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT i na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podlegają podatkowi dochodowemu podlegającemu poborowi przez płatnika – jest prawidłowe;

   - czy w przypadku ww. odsetek to te inne Polskie Spółki, jako podatnicy i rzeczywiści właściciele takich odsetek, są zobowiązane do ich rozpoznania jako przychodów w momencie ich kapitalizacji zgodnie z Umową Cash Pooling (tj. na bazie miesięcznej) – jest prawidłowe;

   - czy Polska Spółka, jako płatnik, jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego tylko od odsetek wypłacanych (kapitalizowanych) od Zaliczek FL udzielonych Polskiej Spółce przez FL, które nie są kompensowane w ramach PLN Cash Pool z odsetkami od Zaliczek Uczestników, a jeśli tak to według jakiej stawki – jest prawidłowe;

   - czy odsetki zapłacone (skapitalizowane) przez Polskie Spółki od Zaliczek FL w związku z uczestnictwem w systemie PLN Cash Pool będą polegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty lub kapitalizacji i czy będą podlegały przepisom art. 15c Ustawy o CIT – jest prawidłowe;

   - czy w związku z uczestnictwem w systemie PLN Cash Pool Polskie Spółki są zobowiązane do rozpoznawania przychodów z tytułu świadczeń otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo nieodpłatnie w oparciu o art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje 

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz orzeczeń sądów administracyjnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Nadmienić przy tym należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Zainteresowany będący stroną postępowania ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383).