Temat interpretacji
W zakresie ustalenia, czy Spółka będąca członkiem B może funkcjonować jako członek podatkowej grupy kapitałowej, w czasie kiedy będzie realizować inwestycję na podstawie decyzji o wsparciu, do momentu, kiedy zacznie uzyskiwać z tej inwestycji dochody korzystające ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 września 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy Spółka będąca członkiem B może funkcjonować jako członek podatkowej grupy kapitałowej, w czasie kiedy będzie realizować inwestycję na podstawie decyzji o wsparciu, do momentu, kiedy zacznie uzyskiwać z tej inwestycji dochody korzystające ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
A oraz spółki od niej zależne tworzą podatkową grupę kapitałową B w rozumieniu przepisów ustawy o CIT. Zgodnie z zawartą w październiku 2018 r. umową, w/w B została zawarta na okres trzech lat (2019-2021), po czym na mocy umowy z października 2021 r. przedłużono czas jej funkcjonowania na kolejne trzy lata (2022-2024). Rokiem podatkowym B jest rok kalendarzowy, natomiast spółką reprezentującą w/w B jest A - jako spółka dominująca. Podstawa opodatkowania B jest obliczana zgodnie z art. 7a ustawy o CIT, w związku z art. 7 ust. 1 -3 ustawy o CIT.
Żadna spółka wchodząca w skład B nie prowadzi i nie prowadziła w trakcie trwania B:
- działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1670 oraz z 2021 r. poz. 2105, dalej: ustawa o SSE),
- działalności gospodarczej w ramach inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1752 oraz z 2021 r. poz. 2105, dalej: ustawa o PSI).
Konsekwentnie, żadna ze spółek tworzących B nie uzyskuje (i nie uzyskiwała) dochodów korzystających ze zwolnień, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i pkt 34a ustawy o CIT, tym samym spełniony jest warunek wymagany dla istnienia B, o którym mowa w art. 1 a ust. 2 pkt. 3 lit. a) ustawy o CIT.
Nie można jednak wykluczyć, że w przyszłości wybrana spółka, będąca obecnie członkiem B, będzie chciała realizować nową inwestycję w ramach tzw. Polskiej Strefy Inwestycji. W takim przypadku, intencją spółki prowadzącej taką inwestycję - będzie skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.
Powyższe będzie ponadto wymagało uwzględnienia dwóch kwestii.
Pierwsza z nich związana jest z brzmieniem przepisów o wspieraniu nowych inwestycji, które zakładają, że:
- wsparcie na realizację nowej inwestycji jest udzielane w drodze decyzji wydawanej na wniosek przedsiębiorcy (art. 13 ust. 1 i 2 ustawy o PSI), i ma formę zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 3 ust. 1 ustawy o PSI),
- decyzja o wsparciu określa m.in. warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, dotyczące: (i) tworzenia określonej liczby nowych miejsc pracy, (ii) poniesienia w określonym terminie kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji oraz (iii) terminu zakończenia realizacji nowej inwestycji (art. 15 ust. 1 pkt 1 - 3 ustawy o PSI),
- wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje począwszy od miesiąca, w którym upłynął termin zakończenia inwestycji określony w decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej (§ 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2022 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji, Dz.U. z 2022 poz. 2861, dalej: rozporządzenie o PSI), z tym zastrzeżeniem, że wsparcie z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy - przysługuje, począwszy od miesiąca, w którym przedsiębiorca rozpoczął ponoszenie kosztów pracy, aż do wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej (§ 5 ust. 6 rozporządzenia o PSI).
Druga kwestia wynika natomiast ze specyfiki procesu inwestycyjnego, którego kolejne fazy obejmują:
- przygotowanie przedsięwzięcia inwestycyjnego (tj. weryfikację sytuacji planistycznej, dostępności mediów, warunków geologicznych),
- projektowanie i uzyskanie pozwoleń (w ramach którego mieści się m.in. uzyskanie warunków zabudowy, wykonanie projektu budowlanego, uzyskanie pozwolenia na budowę),
- przygotowanie do realizacji inwestycji (obejmujące m.in. wybór wykonawcy),
- realizację projektu i przekazanie obiektu do użytkowania (w skład którego wchodzi prowadzenie robót budowlanych, odbiór, opracowanie dokumentacji powykonawczej)
- rozliczenie inwestycji (tj. weryfikację kosztu realizacji inwestycji w stosunku do kosztorysu inwestorskiego oraz ustalenie wartości wytworzonych w toku inwestycji środków trwałych).
Z powyższego wynika więc, że w przypadku inwestycji korzystającej ze wsparcia, o którym mowa w ustawie o PSI - wniosek przedsiębiorcy oraz wydana decyzja o wsparciu poprzedzi etapy, w ramach których ponoszone będą koszty kwalifikowane. W praktyce więc (mając na uwadze czas niezbędny na prace projektowe, prowadzenie robót budowlanych itp.) może się okazać, że pomiędzy złożeniem wniosku i uzyskaniem decyzji o wsparciu, a realizacją i zakończeniem inwestycji - upłynie czas liczony w miesiącach lub nawet latach, przy czym zdarzenia te mogą mieć miejsce w trakcie funkcjonowania obecnego B.
Natomiast uzyskiwanie z danej inwestycji dochodu objętego zwolnieniem z podatku (na podst. art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT) możliwe będzie dopiero po uruchomieniu produkcji, a więc jeszcze później. Oznacza to, że wsparcie (czyli korzystanie ze zwolnienia przewidzianego w art.17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT) następować będzie w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych od 01.01.2025 r.
Pytanie
Czy Spółka będąca członkiem B może funkcjonować jako członek podatkowej grupy kapitałowej, w czasie kiedy będzie realizować inwestycję na podstawie decyzji o wsparciu, do momentu, kiedy zacznie uzyskiwać z tej inwestycji dochody korzystające ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT)?
Państwa stanowisko w sprawie
W opinii Wnioskodawcy, Spółka będąca członkiem B może funkcjonować jako członek podatkowej grupy kapitałowej, w czasie kiedy będzie realizować inwestycję na podstawie decyzji o wsparciu, do momentu, kiedy zacznie uzyskiwać z tej inwestycji dochody korzystające ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 1a ustawy o CIT podatnikami mogą być grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, zwane dalej "podatkowymi grupami kapitałowymi". Przepisy podatkowe przewidują przy tym szereg warunków dotyczących zarówno utworzenia, jak i późniejszego funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej.
Jeden z nich dotyczy korzystania ze zwolnień podatkowych przez podmioty będące członkami B. Zgodnie z treścią art. 1a ust. 2 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT, po utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej spółki tworzące tę grupę spełniają określone, przewidziane przepisami warunki, a ponadto nie korzystają ze zwolnień podatkowych przewidzianych w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a oraz ze zwolnień od podatku dochodowego na podstawie odrębnych ustaw.
Natomiast art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT stanowi, iż wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1752 oraz z 2021 r. poz. 2105), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Z powyższego wynika, iż warunkiem zachowania statusu podatkowej grupy kapitałowej jako podatnika (po jej utworzeniu), jest niekorzystanie z określonych zwolnień podatkowych przez podmioty, będące członkami podatkowej grupy kapitałowej. Dotyczy to m.in. zwolnienia dochodów uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej w ramach tzw. Polskiej Strefy Inwestycji, na podstawie przepisów ustawy o PSI.
Jak wskazano w stanie faktycznym, A oraz spółki od niej zależne tworzą podatkową grupę kapitałową B, której czas funkcjonowania wynikający z umowy upłynie z dniem 31 grudnia 2024 r. Jednocześnie wybrane spółki rozważają skorzystanie w przyszłości z rozwiązań przewidzianych dla inwestorów w ramach tzw. Polskiej Strefy Inwestycji. O ile to nastąpi, w opinii Wnioskodawcy możliwe będzie:
- złożenie przez daną spółkę wniosku, uzyskanie decyzji o wsparciu oraz poniesienie kosztów kwalifikowanych jeszcze w czasie funkcjonowania danej spółki w ramach B (a więc do końca roku 2024),
- uruchomienie inwestycji generującej dochody korzystające ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w roku 2025 lub później (kiedy to: (i) umowa podatkowej grupy kapitałowej nie będzie obowiązywać z uwagi na upływ czasu na jaki została zawarta, lub (ii) umowa podatkowej grupy kapitałowej zostanie zawarta na kolejne lata, jednakże bez udziału tej spółki, która będzie prowadzić inwestycję na podstawie ustawy o PSI).
W przedstawionej sytuacji - w czasie funkcjonowania danej Spółki w B nie doszłoby bowiem do naruszenia warunku dotyczącego niekorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.
Zauważyć ponadto należy, że możliwość funkcjonowania w ramach podatkowej grupy kapitałowej przez podatnika, znajdującego się w podobnym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) jak ten przedstawiony we Wniosku - znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych.
Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0111-KDIB1-3.4010.609.2021.1.JKT z dnia 17 stycznia 2022 r. w odniesieniu do podmiotu, który zamierza przystąpić do podatkowej grupy kapitałowej i jednocześnie prowadzi działalność na terenie SSE ale nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT wskazano, że „Odnosząc się do powyższego zauważyć należy, że norma zawarta w art. 1a ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wyłącza z uczestnictwa w Podatkowej Grupie Kapitałowej te podmioty, które korzystają ze zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a oraz ze zwolnień od podatku dochodowego na podstawie odrębnych ustaw. Zatem, z literalnego brzmienia omawianego przepisu wynika, że warunkiem ww. wyłączenia z możliwości uczestnictwa z Podatkowej Grupie Kapitałowej jest korzystanie ze zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a oraz ze zwolnień od podatku dochodowego na podstawie odrębnych ustaw. W analizowanej sprawie, Wnioskodawca prowadzi działalność na terenie SSE na podstawie zezwolenia wydanego w 2006 r., jednak w związku z wyczerpaniem przysługującego limitu pomocy publicznej, Wnioskodawca nie korzystał ze zwolnienia począwszy od trzeciego kwartału 2020 r. oraz nie będzie korzystał w przyszłości. Odnosząc cytowane przepisy do opisu sprawy stwierdzić należy, że w przypadku Wnioskodawcy wskazane powyżej w art. 1a ust. 2 pkt 3 lit. a u.p.d.o.p., wyłączenie nie będzie miało zastosowania, w związku z czym, będzie mógł funkcjonować jako członek podatkowej grupy kapitałowej w związku z nie korzystaniem ze zwolnienia podatkowego".
Przedstawione powyżej argumenty oraz powołane piśmiennictwo, pozwalają zatem twierdzić, że podmiot gospodarczy może funkcjonować jako członek podatkowej grupy kapitałowej realizując inwestycję na podstawie decyzji o wsparciu (na podstawie przepisów ustawy o PSI), do momentu pojawienia się dochodów korzystających ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie stanowiska
Zgodnie z art. 1a ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa CIT”):
podatkowa grupa kapitałowa jest podatnikiem, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:
1) podatkową grupę kapitałową mogą tworzyć wyłącznie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, proste spółki akcyjne lub spółki akcyjne, mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:
a) przeciętny kapitał zakładowy, określony w sposób, o którym mowa w ust. 2b, przypadający na każdą z tych spółek, jest nie niższy niż 250 000 zł,
b) jedna ze spółek, zwana dalej „spółką dominującą”, posiada bezpośredni 75% udział w kapitale zakładowym lub w tej części kapitału zakładowego pozostałych spółek, zwanych dalej „spółkami zależnymi”, która na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji nie została nieodpłatnie lub na zasadach preferencyjnych nabyta przez pracowników, rolników lub rybaków albo która nie stanowi rezerwy mienia Skarbu Państwa na cele reprywatyzacji,
c) (uchylona)
d) w spółkach tych nie występują zaległości we wpłatach podatków stanowiących dochód budżetu państwa;
2) umowa o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej, zwana dalej „umową”:
a) została zawarta przez spółkę dominującą i spółki zależne, w formie pisemnej, na okres co najmniej 3 lat podatkowych,
b) została zarejestrowana przez naczelnika urzędu skarbowego;
3) po utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej spółki tworzące tę grupę spełniają warunki wymienione w pkt 1 lit. a-c, a ponadto:
a) nie korzystają ze zwolnień podatkowych określonych w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a oraz ze zwolnień od podatku dochodowego na podstawie odrębnych ustaw,
b) w przypadku dokonania transakcji kontrolowanej w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 6 z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, niewchodzącymi w skład podatkowej grupy kapitałowej, nie ustalają lub nie narzucają warunków różniących się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3.
4) (uchylony)
W myśl art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT:
wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2020 r. poz. 1752 oraz z 2021 r. poz. 2105), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 4 ustawy CIT:
zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 74, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.
Podstawą do skorzystania ze zwolnienia jest prowadzenie działalności gospodarczej określonej decyzją o wsparciu. Decyzja o wsparciu określa okres jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić (art. 15 ustawy o WNI).
W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy:
wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT, określony został w § 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2022 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2022 r., poz. 2861, dalej: „rozporządzenie o WNI”).
Zgodnie z aktualnym brzmieniem § 9 ust. 1 rozporządzenia o WNI:
wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym upłynął termin zakończenia inwestycji określony w decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej, z zastrzeżeniem wyjątku, o którym mowa w § 5 ust. 6.
Przepis § 9 ust. 1 rozporządzenia, jednoznacznie reguluje moment, od którego podatnik może rozpocząć korzystanie ze zwolnienia dochodów uzyskanych z nowej inwestycji - jest to miesiąc, w którym upłynął termin zakończenia inwestycji określony w decyzji o wsparciu.
Ponadto, należy mieć na uwadze również treść przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o WNI, w myśl którego:
decyzja o wsparciu określa okres jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, dotyczące:
1) tworzenia przez przedsiębiorcę określonej liczby nowych miejsc pracy w związku z realizacją nowej inwestycji, przez określony czas;
2) poniesienia przez przedsiębiorcę w określonym terminie kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji;
3) terminu zakończenia realizacji nowej inwestycji, po upływie którego koszty nowej inwestycji poniesione przez przedsiębiorcę nie mogą być uznane jako koszty kwalifikowane, z wyłączeniem dwuletnich kosztów pracy, kosztów związanych z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli oraz leasingu finansowego, które mogą być kwalifikowane po terminie zakończenia inwestycji;
4) maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych, jakie mogą być uwzględnione przy określeniu maksymalnej wysokości pomocy publicznej;
5) kryteriów ilościowych i kryteriów jakościowych, do których spełnienia zobowiązał się przedsiębiorca;
6) terenu, na którym nowa inwestycja zostanie zrealizowana z uwzględnieniem danych ewidencyjnych nieruchomości.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że A oraz spółki od niej zależne tworzą podatkową grupę kapitałową B. Zgodnie z zawartą w październiku 2018 r. umową, w/w B została zawarta na okres trzech lat (2019-2021), po czym na mocy umowy z października 2021 r. przedłużono czas jej funkcjonowania na kolejne trzy lata (2022-2024). Żadna spółka wchodząca w skład B nie prowadzi i nie prowadziła w trakcie trwania B działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia oraz działalności gospodarczej w ramach inwestycji określonej w decyzji o wsparciu. Żadna ze spółek tworzących B nie uzyskuje (i nie uzyskiwała) dochodów korzystających ze zwolnień, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i pkt 34a ustawy o CIT. Nie można jednak wykluczyć, że w przyszłości wybrana spółka, będąca obecnie członkiem B, będzie chciała realizować nową inwestycję w ramach tzw. Polskiej Strefy Inwestycji. Uzyskiwanie z danej inwestycji dochodu objętego zwolnieniem z podatku (na podst. art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT) możliwe będzie dopiero po uruchomieniu produkcji. Oznacza to, że wsparcie (czyli korzystanie ze zwolnienia przewidzianego w art.17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT) następować będzie w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych od 01.01.2025r.
Rozpatrując przedmiotowe zagadnienie nie można pominąć okoliczności, że prowadzenie działalności gospodarczej na podstawie decyzji o wsparciu i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od powszechnego opodatkowania. W związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową i nie powinny być one przedmiotem wykładni rozszerzającej.
W tym miejscu należy zauważyć, że procesowi wykładni należy poddać każdy przepis prawny (tekst prawny) w celu zrozumienia go (ustalenia jego treści), niezależnie od stopnia jego rozumienia prima facie (tak Maciej Zieliński w: Wykładnia prawa. Zasady, reguły, wskazówki. Warszawa 2008, str. 320). Nie jest więc tak, że dokonanie wykładni jest zbędne wówczas, gdy przepis jest jasny (clara non sunt interpretanda), bowiem należy opowiedzieć się za twierdzeniem, że samo tylko ustalenie tego faktu (jednoznaczności przepisu) następuje w procesie interpretacyjnym. Chodzi wszak nie o to, aby rozumieć tekst czy przepis, ale o to, aby zrozumieć go zgodnie z treścią nadaną mu przez prawodawcę (op. cit., str. 61). Wykładnia prawa dokonywana jest wedle utrwalonych reguł.
Na gruncie prawa podatkowego obowiązuje prymat wykładni gramatycznej (językowej), w szczególności dotyczy to przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych będących wyjątkami od zasady powszechności opodatkowania. W tym przedmiocie znane jest stanowisko sądownictwa, zgodnie z którym wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania, a więc przy wykładni przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych nie jest dopuszczalne posługiwanie się wykładnią rozszerzającą. Tego rodzaju interpretacja kłóciłaby się bowiem z wyrażoną w art. 84 Konstytucji zasadą powszechności opodatkowania (przykładowo: wyrok NSA z 14 maja 2015 r., sygn. akt II FSK 94/14).
W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni, tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego teksu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm. Według Naczelnego Sądu Administracyjnego, prymat wykładni gramatycznej można zachować tylko w odniesieniu do przepisów sformułowanych w sposób niebudzący wątpliwości z punktu widzenia potocznie i powszechnie stosowanego języka, i tylko wówczas, gdy ta metoda wykładni daje wynik niekolidujący z wynikami innych metod (zob. wyrok NSA z 24 lipca 2012 r., I OSK 398/12).
Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 kwietnia 2014 r., II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż „formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa” (zob. wyrok NSA z 18 grudnia 2000 r., III SA 3055/09, „Monitor Podatkowy” 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102).
W tym miejscu należy ponownie wskazać, że w myśl powołanego na wstępie art. 1a ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy CIT, podatkowa grupa kapitałowa jest podatnikiem, jeżeli jest spełniony m.in. warunek niekorzystania ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a oraz ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie odrębnych ustaw.
Norma zawarta w art. 1a ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy CIT, wyłącza z uczestnictwa w Podatkowej Grupie Kapitałowej te podmioty, które korzystają ze zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a oraz ze zwolnień od podatku dochodowego na podstawie odrębnych ustaw.
Z cytowanego powyżej § 9 ust. 1 tego rozporządzenia wynika, że prawo do rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT powstaje dopiero w miesiącu, w którym przypada termin zakończenia inwestycji wskazany w decyzji o wsparciu. W analizowanej sprawie termin ten (wsparcie, czyli korzystanie ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT) przypadnie na okres po zakończeniu funkcjonowania B, tj. 01.01.2025 r. Skoro, jak wskazują Państwo, że korzystanie ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, Spółka wchodząca w skład B rozpocznie od 01.01.2025 r., tzn., że w tym samym czasie upłynął termin zakończenia inwestycji określonej w decyzji o wsparciu. Tym samym, możliwość korzystania przez wybraną spółkę ze zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT powstanie w momencie, w którym wybrana spółka nie będzie już uczestnikiem B.
W konsekwencji, przedstawione we wniosku okoliczności nie spowodują utraty przez B statusu podatnika CIT. Naruszenie warunku, o którym mowa w art. 1a ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy CIT, miałoby miejsce w sytuacji, w której wybrana spółka korzystałaby ze zwolnienia w okresie funkcjonowania B, tj. w latach 2019-2024. Taka sytuacja nie będzie miała natomiast miejsca w opiniowanej sprawie. Na powyższe nie ma wpływu to, że koszty kwalifikowane będą ponoszone przez spółkę zależną w okresie uczestnictwa w B oraz że w tym okresie zostanie także uzyskana decyzja o wsparciu. Decydujące znaczenie w sprawie ma bowiem określony w decyzji termin zakończenia inwestycji, z którym związane jest uprawnienie do korzystania ze zwolnienia (§ 9 ust. 1 rozporządzenia). Jak wynika z wniosku, korzystanie ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, Spółka wchodząca w skład B rozpocznie od 01.01.2025 r., tzn., że w tym samym czasie upłynął termin zakończenia inwestycji określonej w decyzji o wsparciu. Termin ten będzie przypadał więc na miesiąc, w którym B nie będzie już istniała (nie będzie obowiązywała już umowa o utworzeniu B).
Zatem, Państwa stanowisko, że podmiot gospodarczy może funkcjonować jako członek podatkowej grupy kapitałowej realizując inwestycję na podstawie decyzji o wsparciu (na podstawie przepisów ustawy o PSI), do momentu pojawienia się dochodów korzystających ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, tzn. do momentu zakończenia inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, co nastąpi, jak wskazano we wniosku po zakończeniu funkcjonowania B, tj. 01.01.2025 r. jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
- Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
- Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).