1. Czy realizowany projekt polegający na budowie infrastruktury telekomunikacyjnej stanowi projekt z zakresu infrastruktury publicznej? 2. Jeżeli projekt spełnia definicję projektu z zakresu infrastruktury publicznej, to czy koszt finansowania dłużnego wynikający z wykorzystywanych przez Spółkę do finansowania powyższej inwestycji pożyczek i kredytów powinien być brany pod uwagę przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego zgodnie z art. 15c ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”)?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

   - czy realizowany projekt polegający na budowie infrastruktury telekomunikacyjnej stanowi projekt z zakresu infrastruktury publicznej,

   - jeżeli projekt spełnia definicję projektu z zakresu infrastruktury publicznej, to czy koszt finansowania dłużnego wynikający z wykorzystywanych przez Spółkę do finansowania powyższej inwestycji pożyczek i kredytów powinien być brany pod uwagę przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego zgodnie z art. 15c ust. 8 updop.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) posiada siedzibę w Polsce i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od całości swoich dochodów, będąc podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”). Spółka jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).

Spółka w ramach (…) Programu Operacyjnego (…) prowadzi inwestycje na (…) w Polsce, polegające na wybudowaniu nowoczesnej infrastruktury pozwalającej na korzystanie z szybkiego internetu (dalej także jako „Projekt”). Powyższy Projekt ma na celu wyeliminowanie terytorialnych różnic w możliwości dostępu do szerokopasmowego Internetu o wysokich przepustowościach. Projekt jest dofinansowany ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Cele szczegółowe projektu obejmują wybudowanie sieci Internetu szerokopasmowego, w tym zapewnienie dostępu do szerokopasmowego Internetu dla określonej liczby lokali oraz podłączenie wskazanej liczby jednostek oświatowych.

Przedmiotowy Projekt ma umożliwić jak najszerszy dostęp do sieci szerokopasmowych przy jak najwyższych parametrach technicznych na obszarach, gdzie stwierdzono niedoskonałość rynku lub istotne nierówności w zakresie dostępu do sieci.

W ramach projektu zakłada się (…). Powyższy Projekt umożliwi użytkownikom końcowym dostęp do szybkiego Internetu, a co za tym idzie możliwość korzystania z e-usług; z e-rozrywki, z szerszej palety nowoczesnych usług (telewizja, telefon), poszukiwania i świadczenia pracy Online; udziału w zajęciach szkolnych organizowanych przez Internet; podejmowania i uczestniczenia w inicjatywach społecznych za pośrednictwem Internetu; zdobywania i poszerzania wiedzy za pośrednictwem Internetu. Ponadto, nowe usługi dostępowe, to: możliwość szybkiej i stosunkowo taniej komunikacji, niższa awaryjność oraz wyższa konkurencyjność rynku i spadek cen usług w tym obszarze. Niemierzalnymi efektami kompleksowej realizacji Projektu będą: zadowolenie, poprawa warunków życiowych, zniwelowanie barier oraz zmniejszenie wykluczenia cyfrowego wśród mieszkańców miejscowości objętych Projektem. Dzięki dostępowi do Internetu nie tylko otrzymają oni możliwość korzystania z narzędzi i usług Internetowych, ale również możliwość podnoszenia swoich umiejętności informatycznych.

Realizacja Projektu przebiega w formule „zaprojektuj i wybuduj”. Zakres Projektu obejmuje prace projektowe, instalacyjne oraz budowlane, a wybudowana infrastruktura będzie mieć charakter otwarty, tzn. będzie udostępniana innym operatorom na zasadach hurtowych i będą oni mogli świadczyć na niej swoje usługi. Spółka zapewni na wybudowanej infrastrukturze możliwe najszerszy dostęp do hurtowych usług, na równych i niedyskryminujących warunkach, zgodnie z wymogami projektu POPC.

Projekt jest w trakcie realizacji, co oznacza, iż niektóre odcinki sieci zostały już wybudowane.

Zarówno już ukończone odcinki sieci światłowodowej, jak i te, które jeszcze zostaną wybudowane, znajdować się będą w całości na terenie Polski.

W związku z budową sieci Wnioskodawca ponosi koszty związane z powyższą inwestycją. Są one finansowane częściowo z otrzymanego dofinansowania, częściowo ze środków własnych Spółki, a także z wykorzystaniem źródeł zewnętrznych, w tym pożyczek i kredytów.

Koszty finansowania dłużnego (w tym odsetki i prowizje związane z zaciągniętymi kredytami) ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z otrzymanymi pożyczkami i kredytami służącymi wsparciu Wnioskodawcy w realizacji powyższego projektu są wykazywane w całości dla celów podatkowych w Polsce.

Pytania

 1. Czy realizowany projekt polegający na budowie infrastruktury telekomunikacyjnej stanowi projekt z zakresu infrastruktury publicznej?

 2. Jeżeli projekt spełnia definicję projektu z zakresu infrastruktury publicznej, to czy koszt finansowania dłużnego wynikający z wykorzystywanych przez Spółkę do finansowania powyższej inwestycji pożyczek i kredytów powinien być brany pod uwagę przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego zgodnie z art. 15c ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”)?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Zdaniem Wnioskodawcy, realizowany projekt polegający na budowie infrastruktury telekomunikacyjnej stanowi projekt z zakresu infrastruktury publicznej.

2. W opinii Spółki, koszt finansowania dłużnego wynikający z wykorzystywanych do jego finansowania pożyczek i kredytów nie powinien być brany pod uwagę przy wyliczaniu kosztów finansowania dłużnego, zgodnie z art. 15c ust. 8 ustawy o CIT.

Uzasadnienie

Na mocy art. 15c ust. 1 ustawy o CIT podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa kwotę 3 000 000 zł albo kwotę obliczoną według wskazanego w ustawie wzoru.

Zgodnie z art. 15c ust. 3 ustawy o CIT, przez nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego rozumie się kwotę, 0 jaką poniesione przez podatnika koszty finansowania dłużnego, podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, przewyższają uzyskane przez podatnika w tym roku podatkowym podlegające opodatkowaniu przychody o charakterze odsetkowym.

W świetle przepisu art. 15c ust. 8 ustawy o CIT, przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nie bierze się pod uwagę kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów (pożyczek) wykorzystywanych do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej, w przypadku którego spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wykonawca projektu podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim Unii Europejskiej;

2. aktywa, których projekt dotyczy, znajdują się w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej;

3. koszty finansowania zewnętrznego są wykazywane dla celów podatkowych w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej;

4. dochody są osiągane w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Na mocy art. 15c ust. 9 ustawy o CIT, dochodu wynikającego z długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej nie uwzględnia się przy obliczaniu przychodów i kosztów, o których mowa w ust. 1.

Zgodnie z art. 15c ust. 10 ustawy o CIT, długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej oznacza projekt służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów, będący w ogólnym interesie publicznym.

W konsekwencji, należy wskazać, iż aby dany projekt został uznany za długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej spełnione muszą być następujące warunki:

1. przedmiotem projektu ma być znaczący składnik aktywów, a zatem stanowić zasoby majątkowe podatnika o wiarygodnie określonej wartości. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej: „Ustawa o rachunkowości”) aktywa to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych;

2. celem projektu ma być dostarczenie, modernizacja lub eksploatacja tego znaczącego składnika aktywów;

3. cel projektu wskazany powyżej ma być w ogólnym interesie publicznym. Pojęcie „interes” oznacza, iż pewien stan lub przedmiot zostaje uznany za „interes” danego podmiotu, ponieważ jest on dla niego wartościowy, korzystny lub przez niego pożądany. W przypadku interesu publicznego pewien stan lub przedmiot jest uznany za wartościowy korzystny lub pożądany przez całe społeczeństwo lub jakąś jego zbiorowość.

Ponadto wskazać należy, że uregulowania przewidziane w art. 15c ust. 8, 9 i 10 ustawy o CIT dotyczą nie wszystkich długoterminowych projektów z zakresu infrastruktury publicznej, lecz tylko takich, które spełniają dodatkowe cztery warunki wskazane w art. 15c ust. 8 ustawy.

Ponieważ, jak wskazano w treści wniosku, Spółka:

1. Jest polskim podatnikiem CIT oraz podlega w kraju opodatkowaniu VAT;

2. Projekt realizowany jest w całości w Polsce;

3. Spółka wykazuje koszty finansowania zewnętrznego dla potrzeb podatkowych w Polsce - jest ona podmiotem, który zaciąga pożyczki oraz kredyty w celu sfinansowania inwestycji polegającej na budowie sieci światłowodowej.

4. Wnioskodawca osiąga przychody w całości w Polsce - Spółka nie prowadzi działalności za granicą. Całość infrastruktury znajdować się będzie w Polsce i tutaj realizowane będą przychody z działalności.

W świetle powyższego należy uznać, iż warunki wskazane w art. 15c ust. 8 ustawy o CIT zostały spełnione.

Rozstrzygnięcia wymaga więc kwestia, czy realizowany przez Spółkę projekt stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej.

Inwestycja prowadzona przez Spółkę, a polegająca na zaprojektowaniu oraz budowie sieci światłowodowej niewątpliwie dotyczy znaczącego składnika infrastruktury, który dopiero w wyniku prac prowadzonych przez Spółkę powstanie (zostanie dostarczony).

Celem projektu jest umożliwienie dostępu do szybkiego internetu większej liczbie użytkowników oraz przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu. W konsekwencji należy uznać, iż działania prowadzone są w ogólnym interesie publicznym.

Definicja długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej zawarta w Ustawie o CIT nie jest jednak dostatecznie precyzyjna.

Należy przyjąć, iż projekt długoterminowy, to projekt przewidziany na długi okres lub mający odległy termin realizacji. Zgodnie z przepisami ustawy o CIT dotyczącymi amortyzacji za środki trwałe uznaje się aktywa wykorzystywane przez dłużej niż rok. Inwestycja polegająca na budowie infrastruktury telekomunikacyjnej (światłowodów) trwa pewien okres oraz wykorzystywana będzie długoterminowo. Głównym celem inwestycji jest bowiem trwała poprawa jakości internetu dostępnego dla mieszkańców danego obszaru. W konsekwencji długoterminowy charakter prowadzonego przedsięwzięcia nie powinien budzić wątpliwości.

Ustawa o CIT nie zawiera również definicji pojęcia infrastruktura publiczna. W tym przypadku nie jest możliwe posiłkowanie się wykładnią językową.

Zgodnie z podejściem organów podatkowych, prezentowanych w interpretacjach indywidualnych (np. 0111-KDIB1-3.4010.181.2022.1.JKU), dla ustalenia, jak rozumieć powyższe pojęcie, należy odnieść się do przepisów Ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Zgodnie z art. 6 pkt 10 powyższej ustawy, celami publicznymi są m.in. cele publiczne określone w odrębnych ustawach. Jedną z ustaw, które określają cele publiczne jest Ustawa o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych. Zgodnie z jej brzmieniem, wspierany powinien być rozwój szerokopasmowej sieci telekomunikacyjnej w kraju. Wskazać należy, że infrastruktura telekomunikacyjna, w której skład wchodzą m. in. sieci światłowodowe, ma istotne znaczenie z punktu widzenia bezpieczeństwa i obronności kraju, a także wpływa na rozwój gospodarczy.

Ponadto, wskazać należy, iż prowadzony przez Spółkę Projekt polegający na budowie sieci światłowodowej współfinansowany jest ze środków unijnych, co wskazuje na jego wagę oraz publiczny charakter. Jak wskazano, po wybudowaniu infrastruktury światłowodowej Spółka zapewni na niej możliwie najszerszy dostęp do hurtowych usług, na równych i niedyskryminujących warunkach, zgodnie z wymogami projektu POPC.

W opinii sądów „przez infrastrukturę publiczną należy rozumieć zbiór instytucji, obiektów czy urządzeń stanowiących podstawę do właściwego funkcjonowania bądź rozwoju danego systemu gospodarczego. Szerzej określając, jest to kompleks urządzeń użyteczności publicznej, niezbędny do zapewnienia należytego funkcjonowania gospodarki narodowej i życia ludności, odpowiednio rozmieszczony w przestrzeni (Kupiec i in. „Gospodarka Przestrzenna Infrastruktura Ekonomiczna Uniwersytet w B”, 2005)”(tak m.in. III SA/Wa 2493/18; I SA/Kr 421/22).

Biorąc pod uwagę również powyższą definicję, należy zgodzić się, iż Projekt realizowany przez Spółkę niewątpliwie służy zapewnieniu należytego funkcjonowania gospodarki i życia ludności, pozwalając na rozwój oraz dostęp do szybkiego internetu.

W konsekwencji należy uznać, iż budowana, w ramach Projektu, sieć światłowodowa spełnia przesłanki dla uznania jej za długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej.

W świetle powyższych uwag Spółka stoi na stanowisku, iż koszt (w tym odsetki oraz prowizje) związany z wykorzystywanymi przez Spółkę do finansowania powyższej inwestycji pożyczek i kredytów nie powinien być brany pod uwagę przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego, zgodnie z art. 15c ust. 8 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

Zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT:

podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przekracza wyższą ze wskazanych kwot:

1) kwotę 3 000 000 zł albo

2) kwotę obliczoną według następującego wzoru:

[(P - Po) - (K - Am - Kfd)] x 30%

w którym poszczególne symbole oznaczają:

P - zsumowaną wartość przychodów ze wszystkich źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym,

Po - przychody o charakterze odsetkowym,

K - sumę kosztów uzyskania przychodów bez pomniejszeń wynikających z niniejszego ustępu,

Am - odpisy amortyzacyjne, o których mowa w art. 16a-16m, zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów,

Kfd - zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego nieuwzględnione w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przed dokonaniem pomniejszeń wynikających z niniejszego ustępu.

Warunkiem koniecznym stosowania ograniczenia wynikającego z art. 15c ustawy o CIT jest wystąpienie u danego podatnika nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nad osiągniętymi przez podatnika w danym roku podatkowym, podlegającymi opodatkowaniu, przychodami o charakterze odsetkowym.

W myśl art. 15c ust. 3 ustawy o CIT:

przez nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego rozumie się kwotę, o jaką poniesione przez podatnika koszty finansowania dłużnego, podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, przewyższają uzyskane przez podatnika w tym roku podatkowym podlegające opodatkowaniu przychody o charakterze odsetkowym.

Natomiast, w myśl art. 15c ust. 7 ustawy o CIT:

kwotę kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na podstawie ust. 1 uwzględnia się w danym źródle przychodów proporcjonalnie do wysokości kosztów, o których mowa w ust. 1, poniesionych w ramach danego źródła przychodów.

Zgodnie z art. 15c ust. 12 ustawy o CIT:

przez koszty finansowania dłużnego rozumie się wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione.

Jak zostało wskazane w art. 15c ust. 13 ustawy o CIT:

przez przychody o charakterze odsetkowym rozumie się przychody z tytułu odsetek, w tym odsetek skapitalizowanych, oraz inne przychody równoważne ekonomicznie odsetkom odpowiadające kosztom finansowania dłużnego.

Jednocześnie, prawodawca zastrzegł w art. 15c ust. 8 ustawy o CIT, że:

przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nie bierze się pod uwagę kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów (pożyczek) wykorzystywanych do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej, w przypadku którego spełnione są łącznie następujące warunki:

1) wykonawca projektu podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim Unii Europejskiej;

2) aktywa, których projekt dotyczy, znajdują się całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej;

3) koszty finansowania zewnętrznego są wykazywane dla celów podatkowych w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej;

4) dochody są osiągane w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Konsekwencją spełnienia warunków określonych w ww. art. 15c ust. 8 ustawy o CIT jest możliwość pomniejszenia kosztów finansowana dłużnego o koszty odpowiadające wydatkom poniesionym na realizację infrastruktury publicznej.

Zgodnie z art. 15c ust. 9 ustawy o CIT:

dochodu wynikającego z długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej nie uwzględnia się przy obliczaniu przychodów i kosztów, o których mowa w ust. 1.

Długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej oznacza projekt służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów, będący w ogólnym interesie publicznym (art. 15c ust. 10 ustawy o CIT).

Jednocześnie, wskazać należy, że uregulowanie przewidziane w art. 15c ust. 8, 9 i 10 ustawy o CIT, nie dotyczy wszystkich długoterminowych projektów z zakresu infrastruktury publicznej, lecz tylko takich, które spełniają dodatkowe cztery warunki wskazane w art. 15c ust. 8 ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyżej wskazane przepisy, aby dany projekt został uznany za długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej spełnione muszą być następujące warunki:

   - przedmiotem projektu ma być znaczący składnik aktywów, a zatem stanowić zasoby majątkowe podatnika o wiarygodnie określonej wartości. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 120, ze zm.) to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych;

   - celem projektu ma być dostarczenie, modernizacja lub eksploatacja tego znaczącego składnika aktywów;

   - cel projektu wskazany powyżej ma być w ogólnym interesie publicznym. Pojęcie „interes” oznacza, iż pewien stan lub przedmiot zostaje uznany za „interes” danego podmiotu, ponieważ jest on dla niego wartościowy, korzystny lub przez niego pożądany. W przypadku interesu publicznego pewien stan lub przedmiot jest uznany za wartościowy korzystny lub pożądany przez całe społeczeństwo lub jakąś jego zbiorowość.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, nie definiuje pojęcia „długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej”, z tego też względu zasadne jest odniesienie się w tym względzie do art. 4 ust. 4 pkt b Dyrektywy Rady (EU) 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. – której implementacja jest podstawą zmian w przepisach – zgodnie z którym, państwa członkowskie mogą wyłączyć z zakresu stosowania ust. 1 nadwyżkę kosztów finansowania zewnętrznego poniesionych na: pożyczki wykorzystywane do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej, w przypadku gdy wykonawca projektu, koszty finansowania zewnętrznego, aktywa oraz dochody znajdują się w całości w Unii. Na użytek akapitu pierwszego lit. b) długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej oznacza projekt służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów, który to projekt dane państwo członkowskie uważa za będący w ogólnym interesie publicznym. W przypadku, gdy zastosowanie ma akapit pierwszy lit. b), ewentualny dochód wynikający z długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej wyłącza się z EBITDA podatnika, a wszelkie wyłączone nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego nie są wliczane do nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego grupy względem stron trzecich, o których mowa w ust. 5 lit. b).

Długoterminowym projektem z zakresu infrastruktury publicznej w rozumieniu art. 4 ust. 4 dyrektywy ATAD jest projekt służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów, który to projekt dane państwo członkowskie uważa za będący w ogólnym interesie publicznym. Oznacza to, że Dyrektywa nie narzuca w jaki sposób należy rozumieć przesłankę pozostawania w ogólnym interesie publicznym, pozostawiając państwom członkowskim swobodę decyzji w tym zakresie. Decydującym w tym względzie jest zatem cel projektu, który decyduje o jego przydatności z punktu widzenia ogólnego interesu publicznego. Jako inwestycje publiczne mogą być więc rozumiane te inwestycje, które ze względu na ich znaczenie społeczne, ułatwiają funkcjonowanie społeczeństwa, spełniają podstawowe potrzeby społeczne, zapewniając wypełnianie zadań publicznych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że realizacja przedsięwzięcia polegającego na umożliwieniu użytkownikom końcowym dostępu do szybkiego internetu, a co za tym idzie możliwość korzystania z e-usług; z e-rozrywki, z szerszej palety nowoczesnych usług (telewizja, telefon), poszukiwania i świadczenia pracy online; udziału w zajęciach szkolnych organizowanych przez internet; podejmowania i uczestniczenia w inicjatywach społecznych za pośrednictwem internetu; zdobywania i poszerzania wiedzy za pośrednictwem internetu, stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 10 ustawy o CIT.

Celem wybudowania infrastruktury światłowodowej jest zapewnienie na wybudowanej infrastrukturze możliwie najszerszego dostępu do hurtowych usług, na równych i niedyskryminujących warunkach, zgodnie z wymogami projektu POPC i  niewątpliwie służy zapewnieniu należytego funkcjonowania gospodarki i życia ludności, pozwalając na rozwój oraz dostęp do szybkiego internetu, a więc Projekt realizowany jest w ogólnym interesie publicznym.

W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym spełnione są także wymienione w art. 15c ust. 8 ustawy o CIT, warunki, tj.:

1. wykonawca projektu, tj. Wnioskodawca podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim Unii Europejskiej;

2. aktywa, których projekt dotyczy, znajdują się całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej;

3. koszty finansowania zewnętrznego są wykazywane przez Wnioskodawcę dla celów podatkowych w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej;

4. dochody Wnioskodawcy są osiągane w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej.

W konsekwencji, zgodnie z art. 15c ust. 8 ustawy o CIT, przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego, Wnioskodawca ma prawo, nie brać pod uwagę kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów i pożyczek wykorzystywanych do sfinansowania opisanej inwestycji.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

   - czy realizowany projekt polegający na budowie infrastruktury telekomunikacyjnej stanowi projekt z zakresu infrastruktury publicznej, należy uznać za prawidłowe,

   - jeżeli projekt spełnia definicję projektu z zakresu infrastruktury publicznej, to czy koszt finansowania dłużnego wynikający z wykorzystywanych przez Spółkę do finansowania powyższej inwestycji pożyczek i kredytów powinien być brany pod uwagę przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego zgodnie z art. 15c ust. 8 updop, należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w  przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

    - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).