Ustalenia: − czy wydatki na opłacanie składek PFRON powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością w rozumieniu 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i tym samym podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek, − czy wydatki na opłacanie kolacji biznesowych z kontrahentami powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ww. ustawy i tym samym podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek, − czy wydatki na opłacanie pracowniczych imprez integracyjnych powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ww. ustawy i tym samym podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek, − czy wydatki na opłacanie posiłków dla pracowników, do których zapewnienia pracodawca nie jest zobowiązany, powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ww. ustawy i tym samym podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

−czy wydatki na opłacanie składek PFRON powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością w rozumieniu 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i tym samym podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek,

−czy wydatki na opłacanie kolacji biznesowych z kontrahentami powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ww. ustawy i tym samym podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek,

−czy wydatki na opłacanie pracowniczych imprez integracyjnych powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ww. ustawy i tym samym podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek,

−czy wydatki na opłacanie posiłków dla pracowników, do których zapewnienia pracodawca nie jest zobowiązany, powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ww. ustawy i tym samym podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 października 2023 r. (wpływ 12 października 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą prawną - spółką z ograniczoną odpowiedzialnością - prowadzącą działalność gospodarczą na terytorium Polski.

Dochody spółki podlegają obecnie opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek (dalej: „ryczałt” lub „estoński CIT”) na zasadach określonych w Rozdziale 6b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”).

Spółka działa w branży handlu częściami do urządzeń gastronomicznych.

Główny przedmiot działalności spółki został oznaczony kodem PKD:

­      - 46.19.Z - działalność agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju.

Przedmiot pozostałej działalności przedsiębiorcy został oznaczony kodami PKD:

­     - 47.19.Z - pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach,

­- 46.90.Z - sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana,

­- 46.74.Z - sprzedaż hurtowa wyrobów metalowych oraz sprzętu i dodatkowego wyposażenia hydraulicznego i grzejnego,

­- 46.69.Z - sprzedaż hurtowa pozostałych maszyn i urządzeń,

­- 46.18.Z - działalność agentów specjalizujących się w sprzedaży pozostałych określonych towarów,

­          --  47.91.Z - sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub internet,

­      - 95.22.Z - naprawa i konserwacja urządzeń gospodarstwa domowego oraz sprzętu użytku domowego i ogrodniczego,

­- 22.19.Z - produkcja pozostałych wyrobów z gumy,

­- 22.29.Z - produkcja pozostałych wyrobów z tworzyw sztucznych.

Spółka, podobnie jak większość podmiotów działających w handlu, ponosi wiele różnych kosztów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Bez ponoszenia takich kosztów niemożliwe byłoby prowadzenie działalności gospodarczej. Spółka stara się ponosić jedynie racjonalnie uzasadnione koszty związane z działalnością, które spełniają definicję kosztów uzyskania przychodów z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, tj. koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Środki obrotowe firmy są wydawane głównie na zakup towarów handlowych oraz na pokrycie wydatków związanych z prowadzeniem działalności.

Spółka ponosi zatem wydatki różnego typu, w tym takie jak:

­- opłacanie składek PFRON,

­- wydatki na kolacje biznesowe z kontrahentami,

­- wydatki na imprezy integracyjne dla pracowników,

­- wydatki na posiłki dla pracowników, do których zapewnienia pracodawca nie jest zobowiązany przepisami BHP.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 9 października 2023 r. Wnioskodawca wskazał ponadto, że Spółka jest zobowiązana do wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 100 ze zm.).

Wydatki na opłacanie kolacji biznesowych z kontrahentami, wydatki na opłacanie pracowniczych imprez integracyjnych, wydatki na opłacanie posiłków pracowników są niezbędne w prowadzonej przez Spółkę działalności.

Wydatki te mają niewątpliwy wpływ na działalność Spółki, ponieważ ponoszone są w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów, a także mają niewątpliwy wpływ na wielkość osiąganych przez Spółkę przychodów. Na rynku funkcjonuje niezliczona ilość podmiotów działających w podobnych branżach, a więc Spółka musi dbać o kontakt z obecnymi Klientami, a także pozyskiwać nowych Klientów. Spotkania organizowane w formie kolacji biznesowych wpływają silnie na możliwość nawiązywania, podtrzymywania oraz rozwijania relacji biznesowych. Co kluczowe, w trakcie kolacji biznesowych z kontrahentami istnieje możliwość stworzenia okazji do wymiany doświadczeń i opinii pomiędzy pracownikami Spółki, a jej Klientami, identyfikacji szczególnych potrzeb klientów i wypracowania optymalnych form współpracy. Spotkania te przyczyniają się do rozpowszechniania pozytywnej opinii nie tylko o produktach Spółki, ale o formie obsługi Klientów.

Wydatki na opłacanie pracowniczych imprez integracyjnych oraz na opłacanie posiłków dla pracowników mają ogromny wpływ na prowadzoną przez Spółkę działalność, ponieważ budują pozytywne relacje pomiędzy pracownikami i Spółką, zwiększają zaangażowanie pracowników w codziennej pracy oraz wzmacniają ich lojalność wobec Spółki będącej pracodawcą. Organizowanie imprez integracyjnych oraz opłacanie posiłków dla pracowników, a co za tym idzie, ponoszone na nie wydatki wpływają pośrednio na jakość wykonywanych zadań przez pracowników, wydajność oraz efektywność ich pracy, bowiem stwarzają warunki pracy zapewniające dobrostan pracowników. Wydatki te wpływają również bardzo pozytywnie na motywację pracowników. Powyżej wskazane pozytywne oddziaływania ponoszonych wydatków przez Spółkę, wpływają na wysokość uzyskiwanych przychodów.

Jak wskazano również w odpowiedzi na pytanie powyżej, wydatki na opłacanie kolacji biznesowych z kontrahentami, wydatki na opłacanie pracowniczych imprez integracyjnych, wydatki na opłacanie posiłków dla pracowników przekłada się pośrednio na osiągnięcie przychodów przez Spółkę. Wydatki te ponoszone są nie tylko w celu samego osiągania przychodów, ale także w celu zachowania lub zabezpieczenia źródeł przychodów Spółki.

W trakcie kolacji biznesowych Spółka ma możliwość przedstawiania oferty, utrzymywania i wzmacniania relacji z obecnymi Klientami oraz otrzymuje możliwość pozyskania nowych Klientów, co wpływa na jej przychody. Spółka w ramach takich kolacji omawia kluczowe tematy współpracy, wymienia doświadczenia, a także otrzymuje wskazówki lub uwagi co do swoich produktów. Spotkania dają możliwość wypracowania optymalnych form współpracy co ma bezpośredni wpływ na zwiększenie obrotów handlowych.

Pracownicze imprezy integracyjne pozwalają na zwiększenie integracji pracowniczej, np. między kadrą zarządzającą Spółki, a jej pracownikami. W trakcie imprez integracyjnych Spółki, pracownicy wymieniają doświadczenia, poprawiają komunikację wewnętrzną, co pozytywnie wpływa na ich współpracę. Imprezy integracyjne mają także wpływ na zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów - posiadanie kompetentnego i zintegrowanego zespołu pracowników jest kluczowe dla sprawnego działania Spółki.

Zapewnianie dodatkowych posiłków dla pracowników ma na celu zwiększenie dobrostanu pracowników, poprawianie atmosfery w zespole, podnoszenie efektywności personelu oraz pozytywne oddziaływanie na kulturę pracy i motywację personelu firmy, co również wpływa pozytywnie na osiągane przez Spółkę przychody.

W zakres wydatków na opłacanie kolacji biznesowych z kontrahentami nie wchodzi zakup alkoholu.

Pytania

1.Czy wydatki na opłacanie składek PFRON powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością w rozumieniu 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i tym samym podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek?

2.Czy wydatki na opłacanie kolacji biznesowych z kontrahentami powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i tym samym podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółe

3.Czy wydatki na opłacanie pracowniczych imprez integracyjnych powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i tym samym podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek?

4.Czy wydatki na opłacanie posiłków dla pracowników, do których zapewnienia pracodawca nie jest zobowiązany, powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i tym samym podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Wydatki na opłacanie składek PFRON nie powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) i tym samym nie powinny podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Ad 2

Wydatki na opłacanie kolacji biznesowych z kontrahentami nie powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i tym samym nie powinny podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Ad 3

Wydatki na organizowanie imprez integracyjnych dla pracowników nie powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością w rozumieniu 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i tym samym nie powinny podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Ad 4

Wydatki na opłacanie posiłków dla pracowników nie powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i tym samym nie powinny podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą).

W myśl art. 28m ust. 4a ustawy o CIT, do wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w ust. 1 pkt 3, nie zalicza się wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku:

1)w pełnej wysokości - w przypadku składników majątku wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności gospodarczej;

2)w wysokości 50% - w przypadku składników majątku, które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej.

W przepisach ustawy o CIT nie zawarto legalnej definicji pojęcia wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W celu określenia tego terminu pomocne mogą być objaśnienia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2021 r. - „Przewodnik do Ryczałtu od dochodów spółek” (dalej: „Przewodnik”).

Zgodnie z Przewodnikiem, dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą odpowiada wysokości takich wydatków.

Kwalifikowanie dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest ściśle uzależnione od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje Spółka. Zgodnie z Przewodnikiem, w celu określenia tego typu wydatków możliwe jest posiłkowanie się pojęciem kosztów uzyskania przychodów ujętym w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Jednakże należy wskazać, że nie każdy wydatek, który nie jest kosztem w rozumieniu ustawy powinien być uznany za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą. W ocenie statusu takich wydatków należy również brać pod uwagę bogate orzecznictwo sądowo - administracyjne związane z wydatkami będącymi kosztami uzyskania przychodów.

Przewodnik wskazuje, że:

„Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia.

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą. Należy bowiem zwrócić uwagę, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter”.

W Przewodniku zostało również podkreślone, że za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą będą uznane wszelkie publicznoprawne wydatki o charakterze sankcyjnym takie jak kary, grzywny czy odsetki od nieterminowego uregulowania zobowiązania podatkowego, bowiem takie wydatki nie mają na celu osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Ich ponoszenie nie jest również podstawą prowadzenia działalności gospodarczej.

Powyższe wskazuje zatem, że analiza ponoszonych wydatków w kontekście uznania ich za niezwiązane z działalnością gospodarczą, powinna odbywać się w oparciu o stanowiska organów podatkowych i sądów administracyjnych odnoszących się do zakresu kosztów uzyskania przychodów oraz wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, każda z wątpliwości wyrażonych w pytaniach do zaistniałego stanu faktycznego powinna zostać oceniona indywidualnie.

Ad 1

Obowiązek opłacania składek na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wynika z przepisów prawa i jest obligatoryjny dla pracodawców zatrudniających m.in. 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy. Pracodawca osiągający taki poziom zatrudnienia jest zobligowany do wpłat na PFRON o ile nie osiąga wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych na poziomie 6%.

Co prawda wydatki na opłacanie składek PFRON zostały przedmiotowo wyłączone z katalogu kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 16 ust. 1 pkt 36 ustawy o CIT, jednakże nie oznacza to że taki wydatek nie jest związany z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wydatek taki spełnia bowiem ogólną definicję kosztu uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Możliwość uznania składki na PFRON za wydatek związany z działalnością potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 1 czerwca 2023 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.149.2023.1.KK.:

„Sposób kwalifikacji tego dochodu uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikację wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy CIT, wynikająca z praktyki podmiotu. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą. (...) stwierdzić należy, że wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, nie są wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą i tym samym nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek”.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki na opłacanie składek PFRON nie powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i tym samym nie powinny podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Ad 2

Spotkania biznesowe w lokalach gastronomicznych są jedną z podstawowych form utrzymywania relacji z kontrahentami. Spotkania takie są standardem biznesowym i są powszechnie stosowaną drogą komunikacji między podmiotami, zarówno w celu utrzymywania bieżących relacji, jak i zawierania nowych umów i kontaktów biznesowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone na organizowanie i odbywanie spotkań biznesowych (m.in. w lokalach gastronomicznych) są pośrednimi kosztami uzyskania przychodów i są bezpośrednio związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Wnioskodawca podkreśla, że podobny pogląd wyraził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z 3 lipca 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.156.2023.2.AW:

„Mając na uwadze powyższe okoliczności, a także dokonaną wykładnię przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że wydatki na Spotkania Biznesowe i Wydarzenia Branżowe nie będą tzw. ukrytymi zyskami ani też wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą, w związku z czym nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Skoro koszty te są związane z uczestnictwem w spotkaniach i wydarzeniach wykonywanych w ramach obowiązków służbowych, to wówczas wydatki takie nie stanowią ukrytych zysków, ani wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 3 także należało uznać za prawidłowe”.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy wydatki na opłacanie kolacji biznesowych z kontrahentami nie powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i tym samym nie powinny podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Ad 3

Imprezy integracyjne dla pracowników mają na celu zwiększenie motywacji do pracy. Pełnią też rolę gratyfikacji i uznania pracodawcy za zaangażowanie w wykonywanie obowiązków pracowniczych.

W przypadku tzw. klasycznego opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, na gruncie art. 15 oraz art. 16 ustawy CIT, nie było wątpliwości, że wydatki ponoszone na szkolenia i integrację pracowników są związane z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz są ponoszone w celu uzyskania przychodów, zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów. Potwierdzały to liczne interpretacje podatkowe, m.in.:

­- Znak: 0111-KDIB1-1.4010.42.2022.1.SH,

­- Znak: 0114-KDIP2-1.4010.104.2018.2.MS1,

­- Znak: 0111-KDWB.4010.14.2021.2.AZE.

Wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą nie mogą być w pełni utożsamiane z regulacjami obowiązującymi w tzw. klasycznym CIT. Przykładowo, reprezentacyjny charakter wydatku, który zostałby wyłączony z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, nie oznacza że nie ma on związku z prowadzoną działalnością. W konsekwencji, taka wykładnia przepisu powinna prowadzić do wniosku, że każdy wydatek wykazujący związek z działalnością gospodarczą podatnika nie może być uznany za dochód, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, należy uznać, że wydatki na imprezy integracyjne pracowników nie mogą zostać uznane za koszty niezwiązane z działalnością gospodarczą. Imprezy integracyjne bez wątpienia wpływają na pracę personelu, zachowanie dobrej atmosfery w zespole, a w konsekwencji wpływają na motywację i podniesienie efektywności personelu.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje odzwierciedlenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 grudnia 2022 r., Znak: 0111-KDIB1- 2.4010.521.2022.1.ANK, w której stwierdzono, że:

„Jak wskazali Państwo ponoszone wydatki są związane z prowadzoną przez Państwa działalnością, a udział pracowników i współpracowników w takim wydarzeniu będzie przyczyniał się do podniesienia ich kompetencji zawodowych poprzez poszerzenie wiedzy, wymianę wiedzy i doświadczeń, ale też będzie wpływać na ich motywację do pracy, co przyczyni się do podniesienia ich efektywności poprzez lepsze zgranie zespołu, naukę pracy w zespole, podniesienie jakości komunikacji w zespole oraz budowanie dobrej atmosfery wśród pracowników i współpracowników, a także dobrych relacji z Wnioskodawcą, co w konsekwencji daje przełożenie na osiągane przez Wnioskodawcę przychody.

Tym samym opisane we wniosku wydatki nie będą stanowiły również wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą w myśl art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT, zatem należy zgodzić się z Państwem, że z tytułu poniesienia wymienionych we wniosku wydatków nie powstanie u Wnioskodawcy dochód w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy CIT, a w konsekwencji nie będą Państwo zobowiązani do naliczenia 20% ryczałtu od tych wydatków”.

Ad 4

Zapewnianie dodatkowych posiłków dla pracowników ma na celu poprawianie atmosfery w zespole, podnoszenie efektywności personelu oraz pozytywne oddziaływanie na kulturę pracy i motywację personelu firmy. W związku z tym, w opinii Wnioskodawcy wydatek taki powinien zostać uznany za związany z prowadzeniem działalności gospodarczej i nie powinien być opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek.

Zapewnianie dodatkowych posiłków przez pracodawcę było niejednokrotnie uznawane za koszt uzyskania przychodów na gruncie tzw. klasycznego CIT. Najważniejszym czynnikiem w ocenie takiego wydatku było wykazanie związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Posiłki profilaktyczne były uznawane za koszt uzyskania przychodu w licznych interpretacjach, m.in.:

­- z 16 maja 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.29.2022.3.EJ,

­- z 2 marca 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.2.2022.1.EJ.

W ocenie Wnioskodawcy, uznanie wydatku na profilaktyczne posiłki dla pracowników za koszt uzyskania przychodu na gruncie tzw. klasycznego CIT pozwala jednoznacznie wykluczyć taki wydatek jako niezwiązany z prowadzoną działalnością w myśl art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Warto również podkreślić, że wydatek taki nie ma charakteru sankcyjnego i nie jest związany z publicznoprawnymi wydatkami o charakterze sankcyjnym. Poniesienie przez Spółkę kosztu w takim charakterze ma na celu pozytywne oddziaływanie na zespół i tym samym zwiększenie efektywności pracy oraz kreowanie pozytywnego wizerunku firmy w oczach pracowników, co pośrednio pozytywnie przekłada się na osiąganie przychodów.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy wydatki na opłacanie posiłków dla pracowników nie mogą zostać zakwalifikowane jako wydatki niezwiązane z działalnością w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i tym samym nie powinny podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą tut. Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym: