Temat interpretacji
Dotyczy ustalenia, czy jest możliwe uznanie za koszty uzyskania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatków związanych z ubezpieczeniami na zdrowie pracowników oraz współpracowników na zasadach wskazanych w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 lipca 2023 roku za pośrednictwem platformy ePUAP, wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy jest możliwe uznanie za koszty uzyskania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatków związanych z ubezpieczeniami na zdrowie pracowników oraz współpracowników na zasadach wskazanych w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem opatrzonym datą 23 lipca 2023 r. (data wpływu 12 września 2023 r. za pośrednictwem platformy ePUAP).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca (dalej jako: „Spółka”) jest osobą prawną posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, specjalizującą się w dostarczaniu usług związanych z oprogramowaniem, takich jak usługi konsultacyjne, usługi związane z zarządzaniem aplikacjami, testowaniem aplikacji oraz usługi eksperckie. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę, a także współpracuje z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą. Kontrakty B2B zostały zawarte z osobami, które świadczą usługi o charakterze informatycznym (projektowanie, rozwój, wdrożenie i nadzorowanie). W związku z zawartymi kontraktami B2B, Współpracownicy Spółki prowadzą działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek.
Spółka planuje wprowadzenie nieodpłatnego benefitu pozapłacowego w postaci prywatnej opieki medycznej – ubezpieczenia zdrowotnego (dalej jako: „benefit”). Wnioskodawca rozważa przekazanie benefitów zarówno pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę (dalej jako: „Pracownicy”), jak i osobom fizycznym prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (dalej jako: „Współpracownicy”), współpracującym z Wnioskodawcą na podstawie umów o współpracę (dalej jako: „umowy b2b”).
Współpracownicy podlegają w Polsce obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Wnioskodawca wystawia Współpracownikom faktury z ustalonym na podstawie umów b2b wynagrodzenie za świadczenie usług (z tytułu wykonywanych na podstawie umów b2b usług na rzecz Spółki). Celem planowanego przekazania Współpracownikom/Pracownikom benefitu jest poprawa zdrowia pracowników/współpracowników oraz zapewnienie dostępu do specjalistów z zakresu medycyny, co skutkować ma zmniejszeniem absencji załogi, a tym samym podniesieniem efektywności Spółki. Dodatkowym celem jest zapewnienie dobrej współpracy, zwiększonej lojalności oraz motywacji, które to są szczególnie wymagane na konkurencyjnym rynku usług.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków w całości ponoszonych przez Spółkę na pozapłacową część wynagrodzenia (pakiet benefitów) współpracowników związanych z Wnioskodawcą umowami typu B2B.
Spółka planuje wprowadzenie benefitu w postaci ubezpieczenia na zdrowie według następującego schematu:
1. Spółka zgłasza Współpracownika lub Pracownika do systemu firmy ubezpieczeniowej.
2. Spółka każdego miesiąca dokonuje w firmie ubezpieczeniowej opłaty za wszystkie zgłoszone osoby. Zarówno Pracownicy jak i Współpracownicy mogą korzystać z usług medycznych zgodnie z ofertą ubezpieczyciela na jednakowych zasadach.
3. Istnieje możliwość objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym również członków rodzin Pracowników i Współpracowników. Wówczas kosztem takiego ubezpieczenia obciążony jest Pracownik lub Współpracownik, którego członek rodziny zgłoszony jest do ubezpieczenia zdrowotnego. Spółka planuje wprowadzenie dodatku do wynagrodzenia na pokrycie kosztów ubezpieczenia zdrowotnego. Rozliczenie kosztów związanych z przedmiotowym ubezpieczeniem ma następować w drodze potrącenia ze stosownego dodatku do wynagrodzenia. W przypadku zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego członków rodziny pracownika, rozliczenie ma następować w drodze potrącenia z wynagrodzenia netto.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał m.in., że:
Co do osób zatrudnionych na umowę o pracę, to składka na dodatkowe ubezpieczenie medyczne jest elementem wynagrodzenia. W praktyce pracownikowi doliczany będzie dodatek do wynagrodzenia, a następnie z pensji netto potrącana jest kwota, która jest następnie przekazywana do ubezpieczyciela. Celem takiego działania ma być doprowadzenie do sytuacji, że składka na dodatkowe ubezpieczenie medyczne jest neutralna ekonomicznie dla pracownika. Kwota jego wynagrodzenia netto jest taka sama jak w przypadku, gdyby firma nie oferowała takiego benefitu. Jeżeli chodzi o współpracowników, Spółka planuje docelowo, iż wynagrodzenie wynikające z umowy współpracy będzie odpowiednio podwyższone o wartość ubezpieczenia zdrowotne. Natomiast koszty ubezpieczenia zdrowotnego zostaną przeniesione na współpracowników w formie refakturowania na Współpracowników.
Tak jak zostało wyżej wskazane wynagrodzenie współpracowników ma być odpowiednio podwyższone o wartość ubezpieczenia zdrowotnego.
Na ten moment jeszcze nie zostało uregulowane w zawartej umowie o współpracy (B2B), że elementem wynagrodzenia jest/będzie opłacenie ubezpieczenia na zdrowie, Spółka dopuszcza możliwość uregulowania kwestii zwrotu wydatków w umowach współpracy lub innym dokumencie wewnętrznym obowiązującym pracowników oraz współpracowników.
Polisa ubezpieczeniowa będzie wystawiona na współpracownika/pracownika, ale administratorem polisy jest pracodawca.
Należy wskazać, iż na obecnym rynku pracy/świadczenia usług, zwłaszcza w sektorze IT, który jest głównym przedmiotem działalności spółki, oferowanie benefitów, w szczególności w postaci refundacji kosztów ubezpieczenia zdrowotnego jest istotnym elementem, pozwalającym zachować konkurencyjność, w zakresie podjęcia współpracy z pracownikami w wyżej opisanym sektorze, co przełożyć ma się na stworzenie i utrzymanie zespołu realizującego projekty, które stanowią kluczowe możliwości uzyskiwania przychodów przez Spółkę. Wykupione ubezpieczenie ma pozytywnie wpłynąć na efektywność wykonywanych działań oraz ma pełnić funkcję motywującą do prowadzenia projektów na rzecz Spółki. Co do zasady zatem, płacone przez Spółkę składki na ubezpieczenie zdrowotne można uznać za wydatki ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
W związku z przeformułowaniem pytania nr 1, Wnioskodawca odstępuje od rozstrzygnięcia pytań pierwotnie wskazanych jako drugie oraz trzecie, w związku z czym nie uzupełniono w tym zakresie własnego stanowiska w sprawie.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Czy jest możliwe uznanie za koszty uzyskania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatków związanych z ubezpieczeniami na zdrowie pracowników oraz współpracowników na zasadach wskazanych w przedstawionym zdarzeniu przyszłym?
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
W ocenie Wnioskodawcy, wydatki czynione na zakup ubezpieczeń zdrowotnych, które są przekazywane nieodpłatnie Współpracownikom/Pracownikom, stanowią koszt uzyskania przychodów.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 z późn. zm.; dalej u.p.d.o.p.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, że do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć każdy taki koszt, który łącznie spełnia następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika,
- jest definitywny,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania (w tym zwiększenia), zachowania lub zabezpieczenia przychodów,
- został właściwe udokumentowany,
- nie znajduje się w katalogu wydatków z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.
Oznacza to, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, a więc są racjonalnie i gospodarczo uzasadnione, a ich celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Muszą one zostać także prawidłowo udokumentowane.
Tym samym, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz finansowania benefitu w postaci ubezpieczeń zdrowotnych stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.
Wnioskodawca ponosi ww. wydatki w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki te nie są wskazane w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1. u.p.d.o.p. Pomiędzy poniesionymi wydatkami a uzyskiwanymi przychodami Spółki istnieje związek przyczynowo-skutkowy. Związek ten polega na tym, że poprzez finansowanie benefitu w postaci ubezpieczeń zdrowotnych, Spółka zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia długich absencji Pracowników oraz Współpracowników, co jednocześnie zwiększa efektywność prowadzonej działalności. Dostęp do prywatnej opieki medycznej zwiększa ogólną zdrowotność pracowników, a tym samym ich wydajność w realizacji zadań na rzecz Spółki. Zwiększa to tym samym zdolność Spółki do osiągania przez nią przychodów.
Zdarzenie przyszłe doprecyzowano, tak aby dotyczyło Pracowników oraz Współpracowników zgodnie z przeformułowanym pytaniem.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy zaznaczyć, że przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej pytanie wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.
Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:
kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.
Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.
W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
-wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
-poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
-został właściwie udokumentowany,
-nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.
W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.
Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:
1. „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
2. „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
3. „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.
Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.
Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
W tym miejscu należy zauważyć, że kosztami podatkowymi – co do zasady – są tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują nie tylko wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie, ale i diety, inne należności za czas podróży służbowej, wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników, świadczenia medyczne oraz inne wydatki na rzecz pracowników, pod warunkiem spełnienia przesłanki wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę, a także współpracuje z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą. Kontrakty B2B zostały zawarte z osobami, które świadczą usługi o charakterze informatycznym (projektowanie, rozwój, wdrożenie i nadzorowanie). W związku z zawartymi kontraktami B2B, Współpracownicy Spółki prowadzą działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek. Spółka planuje wprowadzenie nieodpłatnego benefitu pozapłacowego w postaci prywatnej opieki medycznej – ubezpieczenia zdrowotnego. Wnioskodawca rozważa przekazanie benefitów zarówno pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, jak i osobom fizycznym prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą, współpracującym z Wnioskodawcą na podstawie umów o współpracę. Celem planowanego przekazania Współpracownikom/Pracownikom benefitu jest poprawa zdrowia pracowników/współpracowników oraz zapewnienie dostępu do specjalistów z zakresu medycyny, co skutkować ma zmniejszeniem absencji załogi, a tym samym podniesieniem efektywności Spółki. Dodatkowym celem jest zapewnienie dobrej współpracy, zwiększonej lojalności oraz motywacji, które to są szczególnie wymagane na konkurencyjnym rynku usług.
Ponadto z uzupełnienia wniosku wynika, że co do osób zatrudnionych na umowę o pracę, to składka na dodatkowe ubezpieczenie medyczne jest elementem wynagrodzenia. W praktyce pracownikowi doliczany będzie dodatek do wynagrodzenia, a następnie z pensji netto potrącana jest kwota, która jest następnie przekazywana do ubezpieczyciela. Celem takiego działania ma być doprowadzenie do sytuacji, że składka na dodatkowe ubezpieczenie medyczne jest neutralna ekonomicznie dla pracownika. Kwota jego wynagrodzenia netto jest taka sama jak w przypadku, gdyby firma nie oferowała takiego benefitu. Jeżeli chodzi o współpracowników, Spółka planuje docelowo, iż wynagrodzenie wynikające z umowy współpracy będzie odpowiednio podwyższone o wartość ubezpieczenia zdrowotnego. Natomiast koszty ubezpieczenia zdrowotnego zostaną przeniesione na współpracowników w formie refakturowania na Współpracowników. Na ten moment jeszcze nie zostało uregulowane w zawartej umowie o współpracy (B2B), że elementem wynagrodzenia jest/będzie opłacenie ubezpieczenia na zdrowie, Spółka dopuszcza możliwość uregulowania kwestie zwrotu wydatków w umowach współpracy lub innym dokumencie wewnętrznym obowiązującym pracowników oraz współpracowników. Polisa ubezpieczeniowa będzie wystawiona na współpracownika/pracownika, ale administratorem polisy jest pracodawca.
Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że z informacji zawartych we wniosku i jego uzupełnienia wynika, że istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami związanymi z ubezpieczeniami na zdrowie pracowników oraz współpracowników a osiągnięciem przez Wnioskodawcę przychodów i zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła oraz wydatki te nie są wskazane w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Wydatki związane z ubezpieczeniami na zdrowie pracowników oraz współpracowników mogą przysłużyć się do poprawy ich zdrowia, a tym samym do podniesienia efektywności Spółki.
Zatem należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że wydatki czynione na zakup ubezpieczeń zdrowotnych, które są przekazywane nieodpłatnie Współpracownikom/Pracownikom, stanowią koszt uzyskania przychodów.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).