Temat interpretacji
Czy wydatek Wnioskodawcy, poniesiony po dniu uzyskania Zezwolenia, w postaci zakupu Nowej Nieruchomości może zostać zaliczony do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (dalej: „Rozporządzenie SSE”), stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo że budowa części zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy na Nowej Nieruchomości zostanie rozpoczęta po wskazanym w Zezwoleniu dniu zakończenia Inwestycji i stanowić będzie element nowej inwestycji realizowanej na podstawie (odrębnej) decyzji o wsparciu?
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatek Wnioskodawcy, poniesiony po dniu uzyskania Zezwolenia, w postaci zakupu Nowej Nieruchomości może zostać zaliczony do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (dalej: „Rozporządzenie SSE”), stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo że budowa części zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy na Nowej Nieruchomości zostanie rozpoczęta po wskazanym w Zezwoleniu dniu zakończenia Inwestycji i stanowić będzie element nowej inwestycji realizowanej na podstawie (odrębnej) decyzji o wsparciu.
Wniosek został uzupełniony pismem z 15 września 2023 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest działającym na rynku (...) producentem (...) do łożysk tocznych w szczególności dla branży (...), ale także dla (...), budowy (...)
Wnioskodawca posiada zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej nr … z dnia 7 grudnia 2016 r., w brzmieniu ustalonym decyzją Ministra Przedsiębiorczości i Technologii nr … z dnia 19 czerwca 2019 r., decyzją Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii nr … z dnia 4 stycznia 2021 r. oraz decyzją Ministra Rozwoju i Technologii nr … z dnia 23 września 2022 r. (dalej: „Zezwolenie”).
Zgodnie z warunkami prowadzenia działalności gospodarczej określonymi w Zezwoleniu, Przedsiębiorca zobowiązał się do poniesienia na terenie strefy wydatków inwestycyjnych w wysokości co najmniej 15.000.000,00 PLN oraz zakończenia inwestycji do dnia 31 grudnia 2023 r.
Wnioskodawca posiada status średniego przedsiębiorcy.
W oparciu o Zezwolenie, Wnioskodawca realizuje inwestycję polegającą na utworzeniu nowego zakładu (dalej: „Inwestycja”).
Obecnie Wnioskodawca prowadzi działalność na nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem hali magazynowej z częścią biurowo-socjalną, która stanowi jego własność i którą nabył w lipcu 2021 r. za cenę w wysokości 5.400.000,00 PLN netto w ramach deklarowanej sumy wydatków kwalifikowanych, która stanowi podstawę ustalenia dopuszczalnej puli pomocy.
W momencie nabycia tej nieruchomości Wnioskodawca zakładał, iż pozwoli ona zaspokoić potrzeby Wnioskodawcy w zakresie rozwoju zakładu. Z uwagi jednak na dynamiczny rozwój Wnioskodawcy i konieczność dalszej rozbudowy zakładu, Wnioskodawca zamierza w ramach realizowanej Inwestycji wybudować dodatkową, nową halę, która będzie stanowiła część zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy.
W tym celu, tj. w celu wybudowania w ramach realizowanej Inwestycji dodatkowej, nowej hali, która będzie stanowiła część zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy, Wnioskodawca zamierza nabyć od podmiotu prywatnego prawo użytkowania wieczystego dwóch niezabudowanych działek o numerach … i …, , w granicach Specjalnej Strefy Ekonomicznej, a więc strefy, na terenie której Wnioskodawca realizuje Inwestycję, za cenę w łącznej wysokości 1.700.000,00 PLN + VAT (dalej: „Nowa Nieruchomość”). Wnioskodawca zawarł już warunkowe umowy sprzedaży Nowej Nieruchomości. Do zawarcia umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego Nowej Nieruchomości dojdzie do 30 września 2023 r. pod warunkiem, że uprawnione podmioty nie skorzystają z prawa pierwokupu.
Wnioskodawca zapłacił już część ceny sprzedaży, a zapłata pozostałej części nastąpi w terminie i w sposób ustalony w umowie przeniesienia prawa użytkowania wieczystego, jednakże nie później niż do 31 grudnia 2023 r. Do 31 grudnia 2023 r. Wnioskodawca zmierza także zawrzeć kluczowe umowy dotyczące budowy na Nowej Nieruchomości części zakładu produkcyjnego, takie jak umowa z projektantem czy umowa o roboty budowlane. Roboty budowlane związane z budową nowej części zakładu Wnioskodawcy na Nowej Nieruchomości zostaną rozpoczęte już po zakończeniu realizacji Inwestycji, tj. po 31 grudnia 2023 r.
Wnioskodawca zamierza wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji o wsparciu w rozumieniu Ustawy o wspieraniu nowych inwestycji z dnia 10 maja 2018 r. na realizację nowej inwestycji, której elementem będzie budowa części zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy na Nowej Nieruchomości.
Część zakładu produkcyjnego wybudowana na Nowej Nieruchomości będzie wykorzystywana do prowadzenia tożsamej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, która jest objęta Zezwoleniem i będzie funkcjonalnie powiązana z już istniejącą częścią zakładu Wnioskodawcy.
Pytania:
Czy wydatek Wnioskodawcy, poniesiony po dniu uzyskania Zezwolenia, w postaci zakupu Nowej Nieruchomości może zostać zaliczony do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (dalej: „Rozporządzenie SSE”), stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo że budowa części zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy na Nowej Nieruchomości zostanie rozpoczęta po wskazanym w Zezwoleniu dniu zakończenia Inwestycji i stanowić będzie element nowej inwestycji realizowanej na podstawie (odrębnej) decyzji o wsparciu?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek Wnioskodawcy, poniesiony po dniu uzyskania Zezwolenia, w postaci zakupu Nowej Nieruchomości może zostać zaliczony do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia SSE, stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo że budowa części zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy na Nowej Nieruchomości zostanie rozpoczęta po wskazanym w Zezwoleniu dniu zakończenia Inwestycji i stanowić będzie element nowej inwestycji realizowanej na podstawie (odrębnej) decyzji o wsparciu.
Przede wszystkim należy podkreślić, że koszt nabycia przez Wnioskodawcę Nowej Nieruchomości nie zwiększy deklarowanej sumy wydatków kwalifikowanych. Wnioskodawca nabędzie Nową Nieruchomość w ramach deklarowanej sumy wydatków kwalifikowanych, która stanowi podstawę ustalenia dopuszczalnej puli pomocy. Nie dojdzie więc w tym przypadku do niedopuszczalnego zwiększenia limitu pomocy publicznej na podstawie Zezwolenia.
Wiążące dla Wnioskodawcy są warunki określone w Zezwoleniu, które nie określa rodzaju, a jedynie minimalną i maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji oraz termin ich poniesienia.
Natomiast rodzaj kosztów kwalifikowanych określają powszechnie obowiązujące przepisy prawa tj. Rozporządzenie SSE.
Aby dany wydatek został mógł być zaliczony do wydatków kwalifikowanych, muszą zostać spełnione następujące warunki:
-musi to być koszt inwestycji;
-musi być poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia strefowego;
-musi być poniesiony na terenie specjalnej strefy ekonomicznej;
-musi stanowić jedną z kategorii wydatków wskazanych w § 6 ust. 1 Rozporządzenia SSE.
Zgodnie z § 6 ust. 1 Rozporządzenia SSE dopuszczalny katalog wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą tworzą:
1)cena nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2)cena nabycia albo koszt wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
3)koszt rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
4)cena nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej;
5)koszt związany z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji;
6)cena nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.
Wnioskodawca może natomiast dokonywać dowolnych wydatków i zaliczać je do wydatków kwalifikowanych inwestycji, o ile tylko mieszczą się w powyższym katalogu i spełniają ww. warunki.
Koszt nabycia Nowej Nieruchomości będzie spełniał wszystkie wskazane wyżej warunki uznania go za wydatek kwalifikowany tj. zostanie poniesiony w ramach inwestycji realizowanej na podstawie Zezwolenia, zostanie poniesiony w trakcie obowiązywania Zezwolenia, zostanie poniesiony na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i stanowić będzie jedną z kategorii wydatków określonych w § 6 ust. 1 Rozporządzenia SSE.
Dla oceny związku danego wydatku z inwestycją, przyjmuje się, że wydatek ten musi pozostawać w funkcjonalnym związku z założeniami inwestycyjnymi przedstawionymi w biznesplanie, na podstawie którego przedsiębiorca uzyskał zezwolenie strefowe (tj. biznesplanie składanym na etapie ubiegania się o zezwolenie). Nowa Nieruchomość pozostaje w funkcjonalnym związku z założeniami projektu wskazanymi przez Wnioskodawcę we wniosku, na podstawie którego wydano Zezwolenie. Nowa Nieruchomość będzie wykorzystywana w branży wiodącej projektu, tj. w branży wyrobów metalowych gotowych, z wyłączeniem maszyn i urządzeń oraz do świadczenia usług i produkcji wyrobów wskazanych w tym wniosku. Zakup Nowej Nieruchomości będzie służył do realizacji określonego we wniosku celu Inwestycji (tj. uruchomienia produkcji koszyków do łożysk tocznych oraz obróbki CNC różnych stopów z mosiądzu, aluminium, stali, tworzyw sztucznych) oraz przyczyni się do osiągnięcia zamierzonych efektów przedsięwzięcia, tj. poprawy konkurencyjności firmy, wzrostu poziomu zatrudnienia, obniżenia kosztów działalności i wzrostu poziomu innowacyjności firmy.
Wnioskodawca będzie bowiem dysponował dodatkową przestrzenią, na której docelowo wybuduje dodatkową część zakładu, co pozwoli mu w jak najszerszym prowadzić produkcję w swoim zakładzie, bez konieczności zlecania procesów produkcyjnych podwykonawcom. Ponadto, budowa nowej części zakładu skutkować będzie wprowadzeniem nowoczesnych rozwiązań w zakresie procesu produkcji, co przyczyni się do wzrostu poziomu innowacyjności i konkurencyjności firmy.
Fakt, że zakup Nowej Nieruchomości będzie związany również z nową inwestycją realizowaną na podstawie (odrębnej) decyzji o wsparciu nie pozbawia związku Nowej Nieruchomości z Inwestycją realizowaną na podstawie (obecnego) Zezwolenia.
Z przedstawionych okoliczności wynika, że związek Nowej Nieruchomości z Inwestycją realizowaną na podstawie Zezwolenia jest oczywisty i niepodważalny.
Stanowisko Wnioskodawcy, odnoszące się do wyżej wymienionej kwestii, należy zatem uznać za prawidłowe.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 91 dalej: „ustawa o SSE”).
Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ww. ustawy).
Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o SSE).
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o SSE:
dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.
Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: „SSE”) działalności gospodarczej, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.
W myśl natomiast art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm.; dalej: „updop”):
wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1670 oraz z 2021 r. poz. 2105), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
W myśl art. 17 ust. 4 updop:
zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu
Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 121, dalej: „rozporządzenie”).
Jak stanowi § 3 ust. 1 rozporządzenia:
pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.) stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu:
1) kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub
2) tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
Przy czym, jak wynika z § 3 ust. 4 rozporządzenia:
przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, albo zorganizowanej części takiego przedsiębiorstwa, o ile nabywca nie jest powiązany ze zbywcą.
Warunki uznania wydatków za kwalifikujące się do objęcia pomocą definiuje natomiast § 6 rozporządzenia SSE. Zgodnie § 6 ust. 1 Rozporządzenia SSE:
za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:
1)ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2)ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
3)kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
4)ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3;
5)kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji;
6)ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.
Jak wynika z treści cytowanego przepisu, ponoszone przez Spółkę wydatki inwestycyjne mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane, jeżeli:
-będą należały do kategorii kosztów inwestycji, wymienionych w § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia strefowego,
-zostaną poniesione w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE,
-zostaną poniesione w trakcie obowiązywania Zezwolenia.
Powyższe kryteria muszą być spełnione łącznie.
Jeżeli więc poniesione przez Spółkę nakłady inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy wydatek Wnioskodawcy, poniesiony po dniu uzyskania Zezwolenia, w postaci zakupu Nowej Nieruchomości może zostać zaliczony do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, pomimo że budowa części zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy na Nowej Nieruchomości zostanie rozpoczęta po wskazanym w Zezwoleniu dniu zakończenia Inwestycji i stanowić będzie element nowej inwestycji realizowanej na podstawie (odrębnej) decyzji o wsparciu.
Warunki uznania wydatków za kwalifikujące się do objęcia pomocą definiuje w szczególności § 6 ust. 1 rozporządzenia. Za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące m.in. ceną nabycia prawo użytkowania wieczystego gruntów.
Ponadto, wydatki te winny zostać poniesione w trakcie obowiązywania Zezwolenia.
Kolejnym warunkiem jest poniesienie ich w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE.
Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wydatki na nabycie Nowej nieruchomości nie mogą stanowić kosztów kwalifikowanych, stanowiących podstawę kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop. W niniejszej sprawie nie zostanie spełniony ostatni ze wskazanych powyżej warunków, tj. wydatek nie zostanie poniesiony w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE, lecz w związku z nową inwestycją realizowaną na podstawie uzyskanej w przyszłości decyzji o wsparciu.
Stanowisko Organu wprost wynika z literalnego brzmienia cytowanego powyżej § 3 ust. 1 pkt 1 oraz § 3 ust. 4 rozporządzenia. Zgodnie z tym przepisem, pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnienia podatkowego na podstawie updop stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu kosztów nowej inwestycji. Natomiast, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa.
Skoro w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntów nie będzie związane z nową inwestycją realizowaną na terenie SSE na podstawie wydanego Zezwalania, bowiem budowa części zakładu produkcyjnego będzie stanowiła element nowej inwestycji realizowanej na podstawie (odrębnej) decyzji o wsparciu, to nie można uznać, że poniesione wydatki mogą stanowić koszty kwalifikowane stanowiące podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.
Zauważyć należy, że w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy i nie była sprzeczna z przepisami rangi konstytucyjnej.
Tym samym, stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy wydatek Wnioskodawcy, poniesiony po dniu uzyskania Zezwolenia, w postaci zakupu Nowej Nieruchomości może zostać zaliczony do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, stanowiących podstawę do kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, pomimo że budowa części zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy na Nowej Nieruchomości zostanie rozpoczęta po wskazanym w Zezwoleniu dniu zakończenia Inwestycji i stanowić będzie element nowej inwestycji realizowanej na podstawie (odrębnej) decyzji o wsparciu, należy uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.)