Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wartości wkładu przeznaczonego na pokrycie podwyższenia kapitału zakładowego oraz na pokrycie podwyższenia kapitału zapasowego w momencie sprzedaży udziałów w Spółce oraz możliwość rozliczenia poniesionej straty z tytułu transakcji odpłatnego zbycia udziałów w Spółce według zasad określonych w ustawie o CIT.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie:

• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości wkładu przeznaczonego na pokrycie podwyższenia kapitału zakładowego oraz na pokrycie podwyższenia kapitału zapasowego w momencie sprzedaży udziałów w Spółce - jest prawidłowe,
• możliwości obniżenia dochodu z planowanej transakcji odpłatnego zbycia udziałów w innym Podmiocie o wysokość straty, która powstała w wyniku transakcji zbycia udziałów Spółki w 2021 r., w granicach określonych w przepisach ustawy o CIT - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości wkładu przeznaczonego na pokrycie podwyższenia kapitału zakładowego oraz na pokrycie podwyższenia kapitału zapasowego w momencie sprzedaży udziałów w Spółce oraz możliwości rozliczenia poniesionej straty z tytułu transakcji odpłatnego zbycia udziałów w Spółce według zasad określonych w ustawie o CIT. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A. Sarl [dalej: A. Sarl lub Wnioskodawca] posiada siedzibę w Luksemburgu. W latach 2009-2021 Wnioskodawca był jedynym wspólnikiem B. Sp. z o.o. [dalej: Spółka] tzn. posiadał bezpośrednio 100% udziałów w Spółce. Udziały w Spółce zostały w całości objęte przez Spółkę (…) 2009 r. na podstawie umowy „C.” za cenę 10.161.496,00 PLN (słownie: dziesięć milionów sto sześćdziesiąt jeden tysięcy czterysta dziewięćdziesiąt sześć złotych).

Dnia (…) 2014 r. w Spółce podjęto uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego z kwoty 50.000 PLN (słownie: pięćdziesiąt tysięcy pięćset złotych) do kwoty 50.500 PLN (słownie: pięćdziesiąt tysięcy pięćset złotych) tj. o kwotę 500 PLN (słownie: pięćset złotych), poprzez ustanowienie jednego nowego udziału w Spółce o wartości nominalnej 500 PLN (słownie: pięćset złotych). Nowo utworzony udział objął Wnioskodawca w zamian za wkład pieniężny w kwocie 43.700.000 EUR (słownie: czterdzieści trzy miliony siedemset tysięcy euro) co na dzień (…) 2014 roku odpowiadało kwocie 182.910.720 PLN (słownie: sto osiemdziesiąt dwa miliony dziewięćset dziesięć tysięcy siedemset dwadzieścia złotych). Nadwyżka nad wartość nominalną obejmowanego udziału w wysokości 43.699.881 EUR (słownie: czterdzieści trzy miliony sześćset dziewięćdziesiąt dziewięć tysięcy osiemset osiemdziesiąt jeden euro) co na dzień (…) 2014 roku odpowiadało 182.910.220 PLN (słownie: sto osiemdziesiąt dwa miliony dziewięćset dziesięć tysięcy dwieście dwadzieścia złotych ) stanowiła agio i została przeniesiona na kapitał zapasowy Spółki. Środki zgromadzone na kapitale zapasowym [dalej: agio] nie zostały przeznaczone na kapitał zakładowy Spółki.

Dnia (…) 2021 roku Spółka podwyższyła kapitał zakładowy Spółki z kwoty 50.500 zł (słownie: pięćdziesiąt tysięcy pięćset złotych) do kwoty 52.500 zł (słownie: pięćdziesiąt dwa tysiące pięćset złotych) poprzez utworzenie czterech nowych i niepodzielnych udziałów o wartości nominalnej 500 PLN (pięćset złotych) każdy i o łącznej wartości nominalnej 2.000 PLN (słownie: dwa tysiące złotych). Nowo utworzone udziały objął Wnioskodawca w zamian za wkład pieniężny w kwocie 436,97 EUR (słownie: czterysta trzydzieści sześć euro i 97/100) co według kursu średniego NBP z dnia (…) 2021 roku stanowi równowartość kwoty 2.000 PLN (słownie: dwa tysiące złotych).

Wnioskodawca zbył odpłatnie udziały w Spółce na podstawie umowy „D” z dnia (…) 2021 roku za cenę 52.500 PLN (słownie: pięćdziesięciu dwóch tysięcy pięciuset złotych).

Wnioskodawca na transakcji odpłatnego zbycia udziałów w Spółce poniósł stratę kwalifikowaną jako stratę z zysków kapitałowych [dalej: Strata]. Strata ta została wykazana w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) i należnego podatku dochodowego od osób prawnych CIT-8 za 2021 roku.

Wnioskodawca jest 100% udziałowcem podmiotu E. Sp. z o.o. [dalej: Podmiot] i planuje dokonać odpłatnego zbycia udziałów w Podmiocie w 2023 roku. Wnioskodawca zakłada, że na transakcji odpłatnego zbycia udziałów Podmiotu osiągnie, po uwzględnieniu podatkowych kosztów uzyskania przychodów, określoną kwotę dochodu kwalifikowanego jako dochód z zysków kapitałowych.

Uzupełnienie wniosku z 13 września 2023 r.

Odpłatne zbycie udziałów w B. Sp. z o.o. (…) 2021 r. oznacza, że zostało zbyte 100% udziałów w tej spółce.

Wartość netto na podstawie bilansu na dzień (…) 2021 r. była ujemna i wyniosła 23.170.620 EUR. Sprzedaż udziałów za wartość ujemną nie była możliwa, dlatego strata została przypisana pożyczkom wspólników, które zostały przyznane w tym samym czasie co udziały, lecz za cenę niższą niż ich wartość nominalna.

W momencie sprzedaży udziałów Spółka posiadała w B. Sp. z o.o. 100% udziałów.

Sprzedaż akcji za liczbę ujemną nie była możliwa. Sprzedaż po wartości nominalnej była najczystszą ceną z ujemną wartością spółki przypisywaną jednocześnie udzielonym pożyczkom. B. Sp. z o.o. miała ujemną wartość netto, teoretycznie Kupujący spodziewali się zwrotu pieniędzy za przejęcie spółki z długami przekraczającymi jej majątek. Nie było możliwe, aby cena udziałów była ujemna, należało ustalić cenę, która będzie liczbą dodatnią. Z kupującymi uzgodniono, że zapłacą wartość nominalną udziałów.

Zdaniem Spółki istniały uzasadnione przesłanki ekonomiczne, aby ustalić taką cenę sprzedaży. Nieruchomość należącą do B. Sp. z o.o. została zagospodarowana. Obiekt został otwarty w (…) 2011 roku z niskim poziomem obłożenia ze względu na pogorszenie koniunktury gospodarczej. Obiekt osiągał słabsze wyniki ze względu na dużą liczbę pustostanów, nadpodaż powierzchni handlowych w F., wyzwania stojące przed branżą handlową w Polsce i Europie oraz najsłabszy rynek handlowy najemcy, co przekładało się na słabą odwiedzalność i obroty. Choć obłożenie wzrosło z (…)% w 2012 r. do (…)%, a odwiedzalność stale rosła na przestrzeni lat, za sprawą G., (...) w Polsce, obiekt w dalszym ciągu radził sobie słabo. Jeden z głównych najemców (H.) opuścił (…) mkw. w 2017 r. wraz z oddaniem go w zarząd. B. Sp. z o.o. nie była w stanie ponownie wynająć powierzchni ze względu na zmiany strukturalne na rynku handlowym w tym okresie. Od 2011 roku B. Sp. z o.o. poczynił znaczne nakłady inwestycyjne w celu zwiększenia obłożenia, jednakże obiekt w dalszym ciągu tracił na wartości ze względu na wyzwania na rynku detalicznym. Oczekiwano, że aktywa te będą nadal osiągać słabe wyniki przez następne 5 lat, w miarę dalszego pogarszania się sytuacji handlu detalicznego w Europie kontynentalnej, a trend ten uwydatnił się przez pandemię Covid-19. Nieruchomość boryka się również z większą konkurencją ze strony 2 innych lokalnych obiektów handlowych o ugruntowanej pozycji (I. i J.).

Sprzedaż B. była zgodna z Planem Strategicznym akcjonariusza na rok 2020. Aktywo zostało zidentyfikowane do zbycia, ponieważ oczekiwano, że będzie nadal osiągać gorsze wyniki zarówno na rynku, jak i w pozostałej części portfela. Spółka poczyniła znaczne nakłady inwestycyjne w związku z pierwotnym zakupem, aby zwiększyć obłożenie, zwiększyć odwiedzalność i ustabilizować obiekt. Spółka skupiła się na zwiększeniu obłożenia kosztem wydajności, mając na celu zwiększenie płynności obiektu. W rezultacie dochód operacyjny netto w momencie sprzedaży wyniósł około 50% rocznego czynszu ze względu na górne limity opłat eksploatacyjnych, wysoki budżet marketingowy i przyznane zachęty dla najemców. Pomimo inwestycji aktywa nadal osiągały gorsze wyniki, tracąc od 2012 roku 52% wartości.

Na kalkulację wartości udziałów wpłynęła wartość bazowa nieruchomości, aktywa obrotowe spółki, bieżące zobowiązania, koszt ubezpieczenia tytułu własności, niewygasłe zachęty dla najemców i zatrzymania dla niektórych najemców (możliwość zamiany zaliczki na depozyty).

Udziały w B. Sp. z o.o. zakupił podmiot niepowiązany.

Udziały w E. będą sprzedane według wartości rynkowej.

Udziały w E. nie zostaną sprzedane na rzecz podmiotu powiązanego.

Pytania

1.Czy w związku z odpłatnym zbyciem przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce w 2021 r., kosztem uzyskania przychodów Wnioskodawcy dotyczącym tej transakcji była wartość wkładu przeznaczonego na pokrycie podwyższenia kapitału zakładowego oraz na pokrycie podwyższenia kapitału zapasowego (tzw. agio) Spółki?

2.Czy Wnioskodawca może obniżyć dochód z planowanej transakcji odpłatnego zbycia udziałów w Podmiocie o wysokość Straty, która powstała w wyniku transakcji zbycia udziałów Spółki w 2021 r., w granicach określonych w przepisach Ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z odpłatnym zbyciem przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce w 2021 r., kosztem uzyskania przychodów Wnioskodawcy dotyczącym tej transakcji, była wartość wkładu przeznaczonego na pokrycie podwyższenia kapitału zakładowego Spółki oraz wartość wkładu przeznaczonego na pokrycie podwyższenia kapitału zapasowego Spółki (tzw. agio).

Sposób ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku zbycia udziałów reguluje art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 8 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 dalej zwana: ustawa o CIT).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Jak wynika z powyższego, wszystkie faktycznie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowią koszt uzyskania przychodu, o ile zostaną łącznie spełnione następujące warunki:

• koszt musi zostać poniesiony,
• celem jego poniesienia powinno być osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów,
• wydatek nie może się znajdować w katalogu wydatków z art. 16 ustawy o CIT.

W odniesieniu do odpłatnego zbycia udziałów Spółki Wnioskodawca wskazuje, że poniósł koszt w wysokości wkładu pieniężnego, a celem poniesienia tego kosztu było osiągnięcie przychodów. W świetle art. 16 ustawy o CIT, przy sprzedaży udziałów wydatek może być zaliczany do kosztów uzyskania przychodów. Zatem, przy uwzględnieniu faktu, że wydatek ten został prawidłowo udokumentowany, w ocenie Wnioskodawcy nie ma podstaw aby wyłączyć ten koszt z kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT : wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e;

Z powyższego wynika, że nie można uznać za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów w Spółce, jednakże wydatki takie są kosztem uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia udziałów.

Pojęcie wydatków na objęcie lub nabycie udziałów w Spółce nie zostało zdefiniowane w przepisach podatkowych. W praktyce organów podatkowych ugruntowane jest jednak stanowisko, iż użycie przez ustawodawcę określenia „wydatki na nabycie” oznacza, że do kosztów - jakkolwiek dopiero z chwilą zbycia udziałów - zalicza się wszelkie koszty bezpośrednio warunkujące nabycie/objęcie udziałów tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie udziałów nie byłoby możliwe.

W świetle przepisu art. 154 § 3 ustawy - Kodeks spółek handlowych z dnia 15 września 2000 r. (t.j. Dz. U. z 2020, poz. 1526 z późn. zm.) udziały nie mogą być obejmowane poniżej ich wartości nominalnej. Jeżeli udział jest obejmowany po cenie wyższej od wartości nominalnej, nadwyżkę przelewa się do kapitału zapasowego. Wskazany przepis statuuje zasadę, zgodnie z którą udziału w spółce o.o. nie można obejmować poniżej jego wartości nominalnej, jakkolwiek dopuszczalna jest sytuacja, w której udział objęty będzie po cenie wyższej od jego wartości nominalnej. Stosownie do art. 163 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych, do powstania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wymaga się wniesienia przez wspólników wkładów na pokrycie całego kapitału zakładowego, a w razie objęcia udziału za cenę wyższą od wartości nominalnej, także wniesienia nadwyżki, z uwzględnieniem art. 158 § 11 Kodeksu spółek handlowych. W myśl art. 261 Kodeksu spółek handlowych, powyższy przepis stosuje się odpowiednio przy podwyższeniu kapitału zakładowego, o którym mowa w 154 § 3 Kodeksu spółek handlowych.

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że w sytuacji, gdy uchwała w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego z dnia (…) 2014 r. wskazuje, że nowoutworzone udziały zostały objęte po cenie wyższej od ich wartości nominalnej to wartość emisyjna nowoutworzonych udziałów przewyższała ich wartość nominalną, podmiot obejmujący udziały (Wnioskodawca) zobowiązany był uiścić zarówno wartość nominalną obejmowanych udziałów, jak i nadwyżkę stanowiącą różnicę pomiędzy ich wartością emisyjną a wartością nominalną. Wydatkiem Wnioskodawcy na nabycie udziałów w Spółce był zatem wydatek równy wkładowi pieniężnemu wniesionemu przez Wnioskodawcę w zamian za udziały, czyli zarówno wartość wkładu przeznaczonego na pokrycie podwyższenia kapitału zakładowego Spółki oraz wartość wkładu przeznaczonego na pokrycie podwyższenia kapitału zapasowego Spółki (tzw. agio).

W świetle powyższego w związku ze sprzedażą udziałów w Spółce w 2021 r., kosztem uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy była wartość wkładu pieniężnego wniesionego przez Wnioskodawcę, tj. zarówno kwota przelana na kapitał zakładowy, jak i kwota przelana na kapitał zapasowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacjach podatkowych wydanych przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 26 marca 2014 r., Znak: ILPB3/423-619/13-4/PR, w której organ podatkowy stwierdził, że w przypadku sprzedaży udziałów w Spółce zależnej, kosztem uzyskania przychodów Spółki będzie kwota łącznych wydatków, jakie Spółka poniosła (poniesie) na objęcie lub nabycie udziałów w Spółce zależnej, obejmująca wartość kwoty faktycznie wpłaconej do Spółki zależnej w związku z planowanym objęciem przez Spółkę nowych udziałów w Spółce zależnej, w tym również kwoty stanowiącej tzw. agio, przelanej na kapitał zapasowy Spółki zależnej;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 lutego 2015 r., Znak: IPPB3/423-1135/14-4/AG, w której organ zgodził się z wnioskodawcą, iż: dla celów określenia kosztu uzyskania przychodu z tytułu wydatków poniesionych na objęcie udziałów nie ma znaczenia wartość nominalna udziałów objętych w zamian za wkład pieniężny - istotna jest wyłącznie wartość emisyjna tych udziałów, na którą składa się ich wartość nominalna powiększona o wartość odniesioną na kapitał zapasowy (agio) - jej uiszczenie jest bowiem warunkiem objęcia udziałów;
• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 lutego 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4010.43.2018.1.MM, w której organ podatkowy odstępując stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy, stwierdził, że: w przypadku sprzedaży przez niego Udziałów w Spółce Kapitałowej koszt uzyskania przychodu stanowić będzie wartość wniesionego wkładu pieniężnego do Spółki Kapitałowej w zamian za objęte Udziały. Koszt podatkowy stanowić będą również kwoty przelane na kapitał zapasowy.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym stanie faktycznym, w przypadku zbycia udziałów w Spółce w 2021 r., kosztem uzyskania przychodów Wnioskodawcy dotyczącym tej transakcji, była wartość wkładu pieniężnego przeznaczonego na: pokrycie podwyższenia kapitału zakładowego Spółki oraz na pokrycie podwyższenia kapitału zapasowego Spółki (tzw. agio).

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle obowiązujących przepisów, będzie mieć on prawo obniżyć dochód z planowanej transakcji odpłatnego zbycia udziałów w Podmiocie (dochód osiągnięty z zysków kapitałowych) o wysokość Straty, która powstała w wyniku transakcji zbycia udziałów Spółki w 2021 r., w granicach określonych w przepisach Ustawy CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy przychody z odpłatnego zbycia udziałów należą do przychodów z zysków kapitałowych (art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT), a w konsekwencji wydatki na nabycie udziałów stanowią koszty uzyskania przychodów z zysków kapitałowych. Powoduje to, że przedmiotowa Strata dotyczy tego właśnie źródła przychodów - zysków kapitałowych. Dochód z odpłatnego zbycia udziałów w Podmiocie także stanowi dochód ze źródła przychodów - zyski kapitałowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o CIT

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11 i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W przypadku transakcji odpłatnego zbycia udziałów w Spółce w 2021 r. Wnioskodawca poniósł koszty uzyskania przychodów przekraczające przychód z tytułu odpłatnego zbycia udziałów, więc powstała strata ze źródła przychodów - zyski kapitałowe w 2021 r.

Zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o CIT

O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1)obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

2)obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5.000.000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca może obniżyć dochód z transakcji zbycia udziałów w Podmiocie (dochód osiągnięty z zysków kapitałowych) o Stratę powstałą w 2021 r. Wnioskodawca może obniżyć dochód z transakcji zbycia udziałów w Podmiocie o wysokość Straty w dwojaki sposób:

1)obniżyć dochód uzyskany z transakcji zbycia udziałów w Podmiocie w roku podatkowym o kwotę, która nie może przekroczyć 50% wysokości Straty albo

2)obniżyć dochód uzyskany z transakcji zbycia udziałów w Podmiocie jednorazowo o kwotę nieprzekraczającą 5.000.000 zł, nieodliczoną kwotę rozliczyć w pozostałych latach pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, jeżeli przychód z transakcji zbycia udziałów Spółki osiągnięty przez Wnioskodawcę w 2021 r. jest niższy od podatkowych kosztów uzyskania przychodów poniesionych na nabycie udziałów w Spółce to Wnioskodawca poniósł w 2021 r. Stratę podatkową, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o CIT i przysługuje mu prawo do odliczenia tej Straty na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 ustawy o CIT od dochodu uzyskanego z planowanej transakcji zbycia udziałów w Podmiocie.

Analogiczne wnioski płyną przykładowo z interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16.02.2017 r. sygn. 2461-IBPB-1-1.4510.2.2017.1.EN.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz przepisy prawa podatkowego, stwierdzam że Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Tym samym odstępuję od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska w zakresie pytania nr 1 na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do art. 7 ust. 3 pkt 2a ustawy o CIT:

Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się straty poniesionej ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o CIT:

O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1)obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

2)obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Jak wynika z brzmienia cytowanego powyżej art. 7 ustawy o CIT, łączeniu podlegać mają wyłącznie dochody z poszczególnych źródeł przychodów.

Oznacza to, że nie podlegają takiemu sumowaniu poniesione przez podatnika straty z danego źródła przychodów. Stanowi o tym wprost zapis ust. 3 pkt 2a.

Jeżeli w następstwie prowadzonej działalności i przeprowadzanych operacji gospodarczych podatnik uzyska dochód tylko z jednego z tych źródeł, a w drugim z tych źródeł poniesie stratę, to wówczas opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie uzyskany z jednego źródła dochód, bez pomniejszania go o stratę poniesioną w drugim źródle przychodów. O wysokość takiej straty poniesionej w roku podatkowym ze źródła dochodów (przychodów) podatnik będzie jednak mógł obniżyć swój dochód osiągnięty z tego źródła dochodów (przychodów) w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość takiego obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie będzie mogła przekroczyć 50% kwoty tej straty (art. 7 ust. 5 pkt 1).

Analogiczne odliczenie straty tylko z danego źródła dochodów, poprzez obniżenie dochodu uzyskanego z tego źródła w kolejnych 5 latach podatkowych, będzie dotyczyć także sytuacji, w której - w roku podatkowym - podatnik poniesie stratę z obu źródeł przychodów, tj. stratę ze źródła przychodów (dochodów) zdefiniowanym jako „zyski kapitałowe” i stratę ze źródła jakim będą przychody uzyskiwane z pozostałych źródeł przychodów.

Ponadto, w myśl art. 7 ust. 5 pkt 2 ustawy o CIT, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5.000.000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty. Po upływie tego okresu nie jest możliwe obniżenie dochodu o poniesioną w poprzednich latach stratę.

Należy podkreślić, że wysokość maksymalnego odliczenia straty w danym roku podatkowym uzależniona jest również od wysokości osiągniętego w danym roku dochodu. Odliczenie straty nie może być bowiem wyższe niż osiągnięty w danym roku dochód.

Opisane metody jednorazowego rozliczania straty znalazły zastosowanie począwszy od roku podatkowego rozpoczynającego się po 31 grudnia 2018 r. Stanowi o tym art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz.U. 2018 r., poz. 2244, dalej: „Ustawa nowelizująca”), zgodnie z którym :

Przepis art. 7 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 8 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą ma zastosowanie do strat powstałych począwszy od roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2018 r.

Z treści złożonego wniosku wynika, że posiadają Państwo siedzibę w Luksemburgu. W latach 2009-2021 posiadali Państwo 100% udziałów w spółce B. Sp. z o. o. Udziały zostały objęte za cenę 10.161.496,00 zł. Dnia (…) 2014 r. w Spółce podjęto uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego z kwoty 50.000 zł do 50.500 zł poprzez ustanowienie jednego nowego udziału w Spółce o wartości nominalnej 500 zł. Nowo utworzony udział objął Wnioskodawca w zamian za wkład pieniężny w kwocie 43.700.000 EUR. Nadwyżka nad wartość nominalną obejmowanego udziału stanowiła agio i została przeniesiona na kapitał zapasowy Spółki. Środki zgromadzone na kapitale zapasowym nie zostały przeznaczone na kapitał zakładowy Spółki. Dnia (…) 2021 roku Spółka podwyższyła kapitał zakładowy Spółki z kwoty 50.500 zł do kwoty 52.500 zł poprzez utworzenie czterech nowych i niepodzielnych udziałów o wartości nominalnej 500 PLN. Nowo utworzone udziały objął Wnioskodawca w zamian za wkład pieniężny w kwocie 436,97 EUR (słownie: czterysta trzydzieści sześć euro i 97/100) co według kursu średniego NBP z dnia (…) 2021 roku stanowi równowartość kwoty 2.000 PLN. Zbyli Państwo odpłatnie udziały w Spółce za cenę 52.500 zł. Według Państwa opinii istniały uzasadnione przesłanki ekonomiczne do tego, aby ustalić taką cenę sprzedaży spółki B. Sp. z o.o. Aktywa Spółki traciły na wartości. Wartość netto na podstawie bilansu na dzień (…) 2021 r. była ujemna i wyniosła 23 170 620 EUR. Sprzedaż udziałów za wartość ujemną nie była możliwa, dlatego strata została przypisana pożyczkom wspólników, które zostały przyznane w tym samym czasie co udziały, lecz za cenę niższą niż ich wartość nominalna. Na kalkulację wartości udziałów wpłynęła wartość bazowa nieruchomości, aktywa obrotowe spółki, bieżące zobowiązania, koszt ubezpieczenia tytułu własności, niewygasłe zachęty dla najemców i zatrzymania dla niektórych najemców. Ponieśli Państwo stratę na tej transakcji, kwalifikowaną jako strata z zysków kapitałowych. Strata ta została wykazana w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) i należnego podatku dochodowego od osób prawnych CIT-8 za 2021 roku. Są Państwo 100% udziałowcem podmiotu E. Sp. z o.o. [„Podmiot”] i planuje dokonać odpłatnego zbycia udziałów w Podmiocie w 2023 roku. Zakładają Państwo, że na transakcji odpłatnego zbycia udziałów Podmiotu osiągną, po uwzględnieniu podatkowych kosztów uzyskania przychodów, określoną kwotę dochodu kwalifikowanego jako dochód z zysków kapitałowych. Udziały w E. będą sprzedane według wartości rynkowej. Udziały w E. nie zostaną sprzedane na rzecz podmiotu powiązanego.

Państwa wątpliwości dotyczą możliwości rozliczenia poniesionej straty według zasad określonych w ustawie o CIT w sytuacji, gdy Spółka poniosła stratę podatkową na danym źródle przychodów, z którego w przyszłości spodziewa się uzyskania dochodu na skutek sprzedaży udziałów w innej spółce.

Odnosząc powołane powyżej przepisy do sytuacji opisanej we wniosku należy stwierdzić, że podatnik nie może obniżyć dochodu o stratę poniesioną z innego źródła, jednakże może odliczyć stratę z tego samego źródła, z którego poniesiono stratę na zasadach określonych w art. 7 ust. 5 Ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że w sytuacji poniesienia straty podatkowej w 2021 r. z danego źródła przychodów (zyski kapitałowe), będą mogli Państwo obniżyć dochód o stratę podatkową poniesioną z tego samego źródła przychodów, tj. w przypadku osiągnięcia dochodu ze sprzedaży udziałów w innym podmiocie, zgodnie z regulacjami zawartymi w art. 7 ust. 5 Ustawy o CIT.

Pamiętać przy tym należy, że strata powstała w roku 2021 może być rozliczona tylko do wysokości osiągniętego w danym roku dochodu.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie możliwości obniżenia dochodu z planowanej transakcji odpłatnego zbycia udziałów w Podmiocie o wysokość straty, która powstała w wyniku transakcji zbycia udziałów Spółki w 2021 r., w granicach określonych w przepisach Ustawy CIT (tj. pytania nr 2 wniosku) – należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych prawa podatkowego należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje organu nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnych indywidualnych sprawach, więc zawartego w nim stanowiska organu nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji w zakresie pytania nr 1 jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.