Czy wydatki poniesione na pokrycie części lub całości kosztów wyjazdów związanych z realizacją przez Pracowników oraz Współpracowników, którzy wykonuj... - Interpretacja - 0111-KDIB1-1.4010.393.2023.2.SH

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 14 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.393.2023.2.SH

Temat interpretacji

Czy wydatki poniesione na pokrycie części lub całości kosztów wyjazdów związanych z realizacją przez Pracowników oraz Współpracowników, którzy wykonują projekty na rzecz klientów Spółki mogą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lipca 2023 roku za pośrednictwem platformy ePUAP, wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy wydatki poniesione na pokrycie części lub całości kosztów wyjazdów związanych z realizacją przez Pracowników oraz Współpracowników, którzy wykonują projekty na rzecz klientów Spółki mogą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodu.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem opatrzonym datą 23 lipca 2023 r. (data wpływu 21 sierpnia 2023 r. za pośrednictwem platformy ePUAP).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest osobą prawną posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, specjalizującą się w dostarczaniu usług związanych z oprogramowaniem, takich jak usługi konsultacyjne, usługi związane z zarządzaniem aplikacjami, testowaniem aplikacji oraz usługi eksperckie.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę (dalej: „Pracownicy”), a także współpracuje z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą (dalej: „Współpracownicy”).

Kontrakty B2B zostały zawarte z osobami, które świadczą usługi o charakterze informatycznym (projektowanie, rozwój, wdrożenie i nadzorowanie). W związku z zawartymi kontraktami B2B, Współpracownicy Spółki prowadzą działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek. Jednocześnie Współpracownicy nie stanowią klientów Spółki.

W związku z charakterem prowadzonej przez Spółkę działalności, część projektów realizowanych jest bezpośrednio u klientów Spółki. Z uwagi na fakt, że większość klientów Spółki stanowią przedsiębiorstwa mające siedzibę poza granicami Polski, projekty te są najczęściej realizowane za granicą. W projektach biorą udział zarówno Pracownicy jak i Współpracownicy oraz wykonują podczas takich wyjazdów określone zadania na polecenie Spółki i na jej rzecz.

Spółka pokrywa (z góry lub z dołu) lub zwraca Pracownikom i Współpracownikom koszty takich wyjazdów do klientów Spółki (zazwyczaj się to koszty noclegu oraz przejazdu/biletów lotniczych). W przypadku, gdy koszty opłaca Współpracownik, po za kończeniu wyjazdu następuje refakturowanie kosztów na Spółkę. Jeżeli Współpracownik wyjeżdża własnym samochodem, wówczas otrzymuje zwrot wysokości opłaty za przejechaną ilość kilometrów. Podstawę zwrotu kosztów stanowią faktury VAT. Projekty realizowane poza siedzibą Wnioskodawcy i poza miejscem zamieszkania Pracowników i Współpracowników są niezbędnym elementem działalności operacyjnej Wnioskodawcy. Wszystkie czynności podczas przedmiotowych wyjazdów do klientów Spółki wykonywane przez zespoły projektowe są na polecenie i rzecz Spółki. Tym samym bezpośrednio wpływają na wysokość uzyskiwanych przychodów Wnioskodawcy, zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów.

W uzupełnieniu wniosku, doprecyzowując pytanie oraz opis zdarzenia przyszłego, a także odpowiadając na zadane pytania wskazali Państwo m.in., że:

-Konieczność ponoszenia wydatków na podróże służbowe wynika ze sposobu realizacji świadczonych usług. Niektóre aspekty realizowanych usług wymagają osobistego kontaktu Pracownika (Współpracownika) z osobami prowadzącymi dany projekt po stronie klienta. Osobista wizyta jest zatem niezbędna do prawidłowego wykonania danego zadania. Zgodnie z zawartą umową koszty podróży (przelotów, dojazdów, hoteli, ubezpieczenia, diet itp.) są doliczane do wartości usługi realizowanej w danym miesiącu. Zatem koszty poniesione w związku z odbytymi podróżami służbowymi mają bezpośredni wpływ na uzyskanie przychodu w danym miesiącu.

-W przypadku osób zatrudnionych na umowy o pracę, pracownikom są wypłacane diety za odbyte podróże służbowe w kwotach przewidzianych w rozporządzeniu Ministra Rodziny i Polityki Społecznej w sprawie należności z tytułu podróży służbowych. W przypadku Współpracowników, zgodnie z wewnętrzną polityką firmy wypłacane są dodatkowe kwoty za każdy dzień podróży zagranicznej. W praktyce rozliczenie z tego tytułu przebiega w ten sposób, że Współpracownik dolicza do należnego mu wynagrodzenia za dany miesiąc dodatkową kwotę z tytułu odbytej podróży w danym miesiącu. Zatem fakt odbycia podróży ma wpływ na zwiększenie się wynagrodzenia wypłacanego danemu Współpracownikowi.

-Odbywanie podróży do klienta jest niezbędne do prawidłowego realizowania świadczonej usługi. Kontakt osobisty z klientem pozwala na szybsze i dokładniejsze zaspokojenie potrzeb klienta w zakresie realizowanego zadania. Dotyczy to zarówno Pracowników jak i  Współpracowników.

-Co do zasady większość kosztów dających się przewidzieć na etapie przygotowywania i planowania podróży jest ponoszona i fakturowana bezpośrednio przez Spółkę. Dotyczy to przede wszystkim kosztów transportu (np. biletów lotniczych, kolejowych itp.) noclegu (hotele) i ubezpieczeń jeżeli zachodzi potrzeba ubezpieczenia danego podróżnego (w zakresie zagubienia bagażu, kosztów leczenia za granicą, następstw wypadków). W niektórych przypadkach niemożliwe do przewidzenia wydatki są ponoszone bezpośrednio przez danego współpracownika/pracownika (np. przejazdy taxi, parking, bilety komunikacji zbiorowej itp.). W przypadku poniesienia takiego wydatku współpracownik/pracownik ma prawo powiększyć swoje wynagrodzenie o wartość tego wydatku, jednakże zgodnie z przyjętą polityką Spółki w tym zakresie niezbędne jest okazanie dowodu poniesienia takiego wydatku w postaci faktury lub innego dokumentu potwierdzającego, że Współpracownik/Pracownik faktycznie poniósł dany wydatek/nabył daną usługę w ramach swojej podróży.

-W związku z podróżami służbowymi Współpracowników oraz  Pracowników Spółki, Spółka ponosi wydatki takie jak: hotel (nocleg ze śniadaniem), dojazd (zwrot za dojazd własnym samochodem, autobusem, pociągiem lub samolotem), zwrot za koszty taksówki (np. na lotnisko), zwrot za przejazd środkami komunikacji publicznej, koszty ubezpieczenia w podróży, dodatkowe wynagrodzenie Współpracownika/ Pracownika za odbytą podróż, wynajem auta.

Pytanie (ostatecznie formułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy wydatki poniesione na pokrycie części lub całości kosztów wyjazdów związanych z realizacją przez Pracowników oraz Współpracowników, którzy wykonują projekty na rzecz klientów Spółki mogą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodu?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki czynione na pokrycie kosztów wyjazdów mających na celu realizację projektów bezpośrednio u klientów Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym Współpracowników będą stanowić koszt uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze. zm.; dalej: „u.p.d.o.p.”) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, że do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć każdy taki koszt, który łącznie spełnia następujące warunki:

-został poniesiony przez podatnika,

-jest definitywny,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania (w tym zwiększenia), zachowania lub zabezpieczenia przychodów,

-został właściwe udokumentowany,

-nie znajduje się w katalogu wydatków z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Oznacza to, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, a więc są racjonalnie i gospodarczo uzasadnione, a ich celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Muszą one zostać także prawidłowo udokumentowane.

Zdaniem Spółki, fakt prowadzenia własnej działalności gospodarczej przez Współpracowników nie przeciwstawia się okoliczności, że pozostają oni stałym elementem zespołu, pracując nad projektami wspólnie z Pracownikami. Projekty wykonywane przez Współpracowników będących częścią zespołów projektowych na rzecz i polecenie Spółki stanowią niezbędny element działalności gospodarczej Spółki. Charakter podejmowanych relacji z klientami Spółki wymaga, aby część czynności będących przedmiotem umów pomiędzy stronami wykonywana była bezpośrednio w siedzibie klienta.

Tym samym, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz realizacji projektów bezpośrednio w siedzibach klientów stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p..

Wnioskodawca ponosi ww. wydatki w celu w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki te nie są wskazane w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.. Pomiędzy poniesionymi wydatkami a uzyskiwanymi przychodami Spółki istnieje zatem związek przyczynowo-skutkowy. Związek ten polega na tym, że Pracownicy oraz Współpracownicy są wysyłani w podróże w związku z wykonywaniem pracy na rzecz Spółki (świadczeniem usług w przypadku Współpracowników dla Spółki). Z kolei Wnioskodawca, dzięki ich pracy, może świadczyć usługi dla swoich klientów i osiągać przychody z prowadzonej działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

-wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-został właściwie udokumentowany,

-nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, że każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Jednocześnie podkreślić należy, że nieujęcie danego wydatku w katalogu kosztów niepotrącalnych, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie oznacza automatycznie, że inne koszty w nim niewymienione, tymi kosztami mogą być. W takim przypadku należy bowiem badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodu (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu).

Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien więc wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym. W tym celu każdorazowo wymagana jest ocena istnienia związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy wydatki poniesione na pokrycie części lub całości kosztów wyjazdów związanych z realizacją przez Pracowników i Współpracowników, którzy wykonują projekty na rzecz klientów Spółki mogą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodu.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika m.in., że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, specjalizującą się w dostarczaniu usług związanych z oprogramowaniem, takich jak usługi konsultacyjne, usługi związane z zarządzaniem aplikacjami, testowaniem aplikacji oraz usługi eksperckie.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zatrudnia Pracowników oraz współpracuje z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą (dalej: „Współpracownicy”).

Kontrakty B2B zostały zawarte z osobami, które świadczą usługi o charakterze informatycznym (projektowanie, rozwój, wdrożenie i nadzorowanie). W związku z zawartymi kontraktami B2B, Współpracownicy Spółki prowadzą działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek. Jednocześnie Współpracownicy nie stanowią klientów Spółki.

W związku z charakterem prowadzonej przez Spółkę działalności, część projektów realizowanych jest bezpośrednio u klientów Spółki. Z uwagi na fakt, że większość klientów Spółki stanowią przedsiębiorstwa mające siedzibę poza granicami Polski, projekty te są najczęściej realizowane za granicą. W projektach biorą udział zarówno Pracownicy jak i Współpracownicy, którzy wykonują podczas takich wyjazdów określone zadania na polecenie Spółki i na jej rzecz.

Spółka pokrywa (z góry lub z dołu) lub zwraca Pracownikom i Współpracownikom koszty takich wyjazdów do klientów Spółki (zazwyczaj się to koszty noclegu oraz przejazdu/biletów lotniczych). W przypadku, gdy koszty opłaca Współpracownik, po za kończeniu wyjazdu następuje refakturowanie kosztów na Spółkę. Jeżeli Współpracownik wyjeżdża własnym samochodem, wówczas otrzymuje zwrot wysokości opłaty za przejechaną ilość kilometrów. Podstawę zwrotu kosztów stanowią faktury VAT. Projekty realizowane poza siedzibą realizowane poza siedzibą Wnioskodawcy i poza miejscem zamieszkania Współpracowników są niezbędnym elementem działalności operacyjnej Wnioskodawcy. Wszystkie czynności podczas przedmiotowych wyjazdów do klientów Spółki wykonywane przez zespoły projektowe są na polecenie i rzecz Spółki. Tym samym bezpośrednio wpływają na wysokość uzyskiwanych przychodów Wnioskodawcy, zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów.

Konieczność ponoszenia wydatków na podróże służbowe wynika ze sposobu realizacji świadczonych usług. Niektóre aspekty realizowanych usług wymagają osobistego kontaktu Pracownika lub Współpracownika z osobami prowadzącymi dany projekt po stronie klienta. Osobista wizyta jest zatem niezbędna do prawidłowego wykonania danego zadania. Zgodnie z zawartą umową koszty podróży (przelotów, dojazdów, hoteli, ubezpieczenia, diet itp.) są doliczane do wartości usługi realizowanej w danym miesiącu. Zatem koszty poniesione w związku z odbytymi podróżami służbowymi mają bezpośredni wpływ na uzyskanie przychodu w danym miesiącu

W przypadku osób zatrudnionych na umowy o pracę, Pracownikom są wypłacane diety za odbyte podróże służbowe w kwotach przewidzianych w rozporządzeniu Ministra Rodziny i Polityki Społecznej w sprawie należności z tytułu podróży służbowych. W przypadku Współpracowników, zgodnie z wewnętrzną polityką firmy wypłacane są dodatkowe kwoty za każdy dzień podróży zagranicznej. W praktyce rozliczenie z tego tytułu przebiega w ten sposób, że Współpracownik dolicza do należnego mu wynagrodzenia za dany miesiąc dodatkową kwotę z tytułu odbytej podróży w danym miesiącu. Zatem fakt odbycia podróży ma wpływ na zwiększenie się wynagrodzenia wypłacanego danemu Współpracownikowi.

Odbywanie podróży do klienta jest niezbędne do prawidłowego realizowania świadczonej usługi. Kontakt osobisty z klientem pozwala na szybsze i dokładniejsze zaspokojenie potrzeb klienta w zakresie realizowanego zadania.

Co do zasady większość kosztów dających się przewidzieć na etapie przygotowywania i planowania podróży jest ponoszona i fakturowana bezpośrednio przez Spółkę. Dotyczy to przede wszystkim kosztów transportu (np. biletów lotniczych, kolejowych itp.) noclegu (hotele) i ubezpieczeń jeżeli zachodzi potrzeba ubezpieczenia danego podróżnego (w zakresie zagubienia bagażu, kosztów leczenia za granicą, następstw wypadków). W niektórych przypadkach niemożliwe do przewidzenia wydatki są ponoszone bezpośrednio przez danego Pracownika/Współpracownika (np. przejazdy taxi, parking, bilety komunikacji zbiorowej itp.). W przypadku poniesienia takiego wydatku Pracownik/Współpracownik ma prawo powiększyć swoje wynagrodzenie o wartość tego wydatku, jednakże zgodnie  z przyjętą polityką Spółki w tym zakresie niezbędne jest okazanie dowodu poniesienia takiego wydatku w postaci faktury lub innego dokumentu potwierdzającego, że Pracownik/Współpracownik faktycznie poniósł dany wydatek/nabył daną usługę w ramach swojej podróży.

W związku z podróżami służbowymi Spółka ponosi wydatki Współpracowników i Pracowników Spółki, takie jak: hotel (nocleg ze śniadaniem), dojazd (zwrot za dojazd własnym samochodem, autobusem, pociągiem lub samolotem), zwrot za koszty taksówki (np. na lotnisko), zwrot za przejazd środkami komunikacji publicznej, koszty ubezpieczenia w podróży, dodatkowe wynagrodzenie Współpracownika za odbytą podróż, wynajem auta.

Dokonując zatem oceny charakteru wydatków poniesionych przez Państwa na pokrycie części lub całości kosztów wyjazdów związanych z realizacją przez Pracowników i Współpracowników, projektów na rzecz klientów Spółki, biorąc pod uwagę przytoczone powyżej wyjaśnienia, stwierdzić należy, że wydatki poniesione na pokrycie części lub całości kosztów wyjazdów związanych z realizacją przez Pracowników i Współpracowników projektów, którzy wykonują je na rzecz klientów Spółki stanowić będą koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ jak wynika z uzupełnienia wniosku, zgodnie z zawartą umową koszty podróży (przelotów, dojazdów, hoteli, ubezpieczenia, diet itp.) są doliczane do wartości usługi realizowanej w danym miesiącu. Zatem koszty poniesione w związku z odbytymi podróżami służbowymi mają bezpośredni wpływ na uzyskanie przez Państwa przychodu w danym miesiącu.

W przypadku, gdy koszty opłaca Pracownik/Współpracownik, po za kończeniu wyjazdu następuje refakturowanie kosztów na Spółkę. Jeżeli Pracownik/Współpracownik wyjeżdża własnym samochodem, wówczas otrzymuje zwrot wysokości opłaty za przejechaną ilość kilometrów. Podstawę zwrotu kosztów stanowią faktury VAT.

Ponadto z informacji zawartych we wniosku i jego uzupełnieniu wynika, że istnieje związek przyczynowoskutkowy pomiędzy wydatkami poniesionymi na podróże Pracowników/ Współpracowników a osiągnięciem przez Wnioskodawcę przychodów i zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła. Z wniosku wynika, że Pracownicy/Współpracownicy są wysyłani w podróże w związku świadczeniem usług dla Spółki. Z kolei Wnioskodawca, dzięki ich pracy, może świadczyć usługi dla swoich klientów i osiągać przychody z prowadzonej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, wskazać należy, że wydatki, o których mowa we wniosku, poniesione na pokrycie części lub całości kosztów wyjazdów związanych z realizacją przez Pracowników podróży służbowych oraz wydatki poniesione na rzecz Współpracowników, którzy wykonują projekty na rzecz klientów Spółki mogą stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodu.

Tym samym, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).