Czy dochód z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie określonej w Decyzji podlega w całości zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT w przypadku świadczenia przez pracowników Wnioskodawcy pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym w okresie do dnia wejścia w życie znowelizowanych ustawą z dnia 1 grudnia 2022 r. przepisów Kodeksu Pracy dotyczących pracy zdalnej jak i w okresie następującym po tym dniu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 maja 2023 r., za pośrednictwem systemu ePUAP, wpłynął Państwa wniosek z 12 maja 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia, czy dochód z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie określonej w Decyzji podlega w całości zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT, w przypadku świadczenia przez pracowników Wnioskodawcy pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym w okresie do dnia wejścia w życie znowelizowanych ustawą z dnia 1 grudnia 2022 r. przepisów Kodeksu Pracy, dotyczących pracy zdalnej jak i w okresie następującym po tym dniu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka jest częścią międzynarodowej (dalej: „Grupa”), która jest dostawcą rozwiązań w obszarze energetyki (…). Wnioskodawca świadczy usługi dla Grupy w zakresie m.in. przetwarzania i analizy danych, procesów księgowych i sprawozdawczości finansowej, obsługi operacyjnej, analizy ryzyka, zarządzania zasobami ludzkimi oraz obsługi informatycznej.

Spółka posiada swoją siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i w myśl art. 3 ust. 1 ustawy CIT, podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy prowadzona jest w zakładzie w (..) pod adresem (…), gdzie znajduje się także biuro wraz z infrastrukturą niezbędną do wykonywania działalności gospodarczej (przestrzeń biurowa wraz z wyposażeniem w postaci komputerów, biurek, telefonów, drukarek, infrastruktury IT itd.).

Decyzja o wsparciu.

W kwietniu 2021 roku Spółka złożyła wniosek o wydanie decyzji o wsparciu, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o WNI, na utworzenie nowego przedsiębiorstwa na terenie miasta (…). (…) wydano Decyzję o wsparciu nr (…) (dalej: „Decyzja”) w dniu 13 sierpnia 2021 r.

Otrzymana przez Wnioskodawcę Decyzja dotyczy działalności gospodarczej określonej w Sekcji J rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1679):

- 62.03 usługi związane z zarządzaniem siecią i systemami informatycznymi;

- 63.11.11 usługi przetwarzania danych;

- 69.20.2 usługi rachunkowo-księgowe;

- 70.10.1 usługi firm centralnych (head offices) i holdingów, z wyłączeniem holdingów finansowych;

- 70.22.12 usługi doradztw a związane z zarządzaniem finansami, z wyłączeniem podatków;

- 70.22.13 usługi doradztwa związane z zarządzaniem rynkiem;

- 70.22.14 usługi doradztw a związane z zarządzaniem zasobami ludzkimi;

- 70.22.15 usługi doradztwa związane z zarządzaniem produkcją;

- 70.22.16 usługi doradztwa związane z zarządzaniem łańcuchem dostaw i pozostałe usługi związane z zarządzaniem;

- 70.22.2 pozostałe usługi zarządzania projektami, z wyłączeniem projektów budowlanych;

- 70.22.3 pozostałe usługi doradztwa związane z prowadzeniem działalności gospodarczej;

- 74.90.13 usługi doradztwa w sprawach środowiska.

W Decyzji zawarte zostały warunki upoważniające Spółkę do skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT, które przedsiębiorca zobowiązany jest spełnić w związku z realizacją nowej inwestycji:

    - realizacja inwestycji na działkach określonych w Decyzji;

    - utworzenie na terenie zakładu objętego decyzją o wsparciu co najmniej 160 nowych miejsc pracy w przeliczeniu na pełne etaty do dnia 31 grudnia 2022 r. i utrzymanie każdego nowo utworzonego miejsca pracy przez okres 5 lat licząc od dnia jego utworzenia;

    - poniesienie na terenie realizacji inwestycji kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji (z tytułu kosztów pracy) (…) w terminie do dnia 31 grudnia 2022 r.;

    - zakończenie realizacji inwestycji do 31 grudnia 2022 r.;

    - spełnienie określonych w Decyzji kryteriów jakościowych dla sektora usługowego.

Spółka spełnia warunki umożliwiające rozpoczęcie korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych określone w Decyzji (z wyjątkiem kwestii oceny spełniania przesłanek będących przedmiotem pytań niniejszego wniosku) oraz wszelkie inne warunki wynikające z przepisów prawa niezbędne dla skorzystania ze zwolnienia, jednak nie rozpoczęła jeszcze korzystania ze zwolnienia, a tym samym w momencie składania niniejszego wniosku przysługuje jej pełna pula pomocy publicznej określona w Decyzji.

Praca zdalna i hybrydowa - stan faktyczny.

Jak wskazano powyżej, działalność gospodarcza prowadzona przez Spółkę obejmuje utworzenie globalnego centrum usług wspólnych (ang. Shared Services Centre) w Polsce zapewniającego wsparcie dla różnych funkcji korporacyjnych, w tym w szczególności dla działu HR, finansowego, IT, zarządzania projektami, jakości oraz zamówień dla globalnych operacji Grupy. Świadczone dla Grupy usługi obejmują m.in. przetwarzanie i analizę danych, procesy księgowe i sprawozdawczość finansową, obsługę operacyjną, zarządzanie zasobami ludzkimi oraz obsługę informatyczną. Działalność ta wykonywana jest co do zasady przy użyciu infrastruktury biurowej takiej jak komputery, drukarki, telefony i inne sprzęty biurowe, a przede wszystkim infrastruktury IT (zapewniającej bezpieczeństwo danych), stanowiącej wyposażenie zakładu Spółki.

W rezultacie powszechnego przejścia na pracę w trybie hybrydowym/zdalnym w okresie pandemii Covid - 19 przez znaczną część pracowników w wielu branżach, rynek pracy oraz przyzwyczajenia i preferencje pracowników uległy trwałym zmianom. W związku z tym, Wnioskodawca, w odpowiedzi na obserwowane zapotrzebowanie umożliwił swoim pracownikom pracę w systemie hybrydowym/zdalnym.

Od dnia 1 stycznia 2022 roku większość pracowników Spółki pracuje w trybie zdalnym lub hybrydowym - na podstawie art. 675 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1510 z późn. zm.). Są to osoby, dla których rodzaj świadczonej pracy i zakres obowiązków nie wymaga stałej obecności w biurze Wnioskodawcy w godzinach pracy. Niezależnie od tego, część pracowników na stałe pracuje w trybie stacjonarnym, w szczególności są to pracownicy recepcji. Tym samym, biuro Wnioskodawcy jest stale wykorzystywane przez tę część pracowników i dostępne dla pracowników świadczących pracę w trybie zdalnym/hybrydowym.

Pomimo tego, iż większość pracowników świadczy pracę w sposób hybrydowy/zdalny, Wnioskodawca kontynuuje realizację działalności gospodarczej w biurze zlokalizowanym na terenie (…). W biurze stale funkcjonuje recepcja, organizowane są spotkania wewnętrzne oraz szkolenia. Zgodnie z zapisem zawartym zarówno w obowiązującym w Spółce Regulaminie Telepracy jak też w umowach o pracę zawartych z pracownikami świadczącymi pracę w sposób zdalny/hybrydowy, domyślnym miejscem pracy pracownika wykonującego telepracę jest jego miejsce zamieszkania. Niemniej jednak, nie stoi to w sprzeczności z pełnym prawem pracowników do przebywania na terenie biura i kontaktowania się z innymi pracownikami. Każdy pracownik zdalny/hybrydowy ma dostęp i może korzystać z pomieszczeń, narzędzi, urządzeń i materiałów biurowych pracodawcy, a także z pomieszczeń socjalnych i prowadzonej działalności socjalnej na takich samych zasadach, jakie dotyczą ogółu pracowników. W przypadku telepracowników pracujących w trybie hybrydowym, w wewnętrznym systemie Spółki pracownik jednorazowo uzgadnia z przełożonym liczbę dni w tygodniu, podczas których będzie świadczył pracę z domu. Ustalenia dotyczące konkretnych dni przeznaczonych na pracę z domu w danym tygodniu są omawiane z wyprzedzeniem pomiędzy pracownikiem i przełożonym w dogodnym dla nich terminie. Ponadto, zgodnie z wdrożonym u pracowników wykonujących pracę w formie telepracy porozumieniem zmieniającym umowę o pracę - uzgodnieniem telepracy, w czasie wykonywania telepracy pracownik (nawet pracownik pracujący całkowicie w trybie zdalnym) ma obowiązek stawić się w zakładzie pracy na każde wezwanie Wnioskodawcy w godzinach przyjętych dla wykonywania pracy w biurze. Porozumienie zawiera również zapis, zgodnie z którym w czasie wykonywania telepracy pracownik ma prawo przebywać w ogólnodostępnych pomieszczeniach Spółki w godzinach obowiązujących pracownika zgodnie z jego rozkładem czasu pracy w dni powszednie, ponadto pracownik ma prawo brać udział w zebraniach całego personelu, jak również zebraniach departamentu i zespołu.

Umowy o pracę pracowników w omawianym okresie, zawierają informację, że dany pracownik świadczy pracę w miejscu zamieszkania wraz z informacją, iż każdy pracownik, który pracuje w trybie hybrydowym/zdalnym ma prawo przybycia w każdej chwili do biura stacjonarnego, a także Wnioskodawca ma prawo wezwać pracownika do biura stacjonarnego, jeżeli sytuacja tego wymaga. Biorąc pod uwagę powyższe, pracownicy pracujący zdalnie lub w trybie hybrydowym, realizują pracę w ramach działalności Spółki, która jest objęta zwolnieniem.

W momencie składania niniejszego wniosku Wnioskodawca ma świadomość, że dnia 7 kwietnia 2023 r. w życie weszła nowelizacja Kodeksu Pracy, gdzie dodany został rozdział IIc zatytułowany „Praca zdalna” (zgodnie z ustawą z dnia 1 grudnia 2022 r. o zmianie ustawy Kodeks Pracy i niektórych innych ustaw, Dz. U. z 2023 r., poz. 240). Zawarte w noweli uregulowania prawne wprowadzają do porządku prawnego na stałe możliwość świadczenia pracy w sposób zdalny/hybrydowy. W związku z powyższym, w celu zapewnienia zgodności ze znowelizowanymi przepisami, Wnioskodawca zastąpił dotychczasowy regulamin telepracy, regulaminem pracy zdalnej, a ponadto zaktualizował umowy o pracę oraz inne dokumenty regulujące zasady świadczenia pracy. Zamiarem Wnioskodawcy jest utrzymać dotychczasowe, opisane powyżej zasady pracy zdalnej/hybrydowej, która nadal jest skupiona wokół infrastruktury biurowej Wnioskodawcy, z poszanowaniem zmian wprowadzonych zgodnie ze znowelizowanymi przepisami Kodeksu Pracy. Zmiany te dotyczą m.in. konieczności każdorazowego uzgadniania miejsca świadczenia pracy zdalnej oraz wprowadzenia w Regulaminie Pracy Zdalnej nowych kategorii pracy zdalnej tj. pracy zdalnej świadczonej na podstawie uzgodnienia z pracownikiem, okazjonalnej pracy zdalnej oraz pracy zdalnej na polecenie Pracodawcy.

Utworzenie nowych miejsc pracy.

Wnioskodawca zgodnie z wymaganiami określonymi w otrzymanej Decyzji utworzył w terminie 160 nowych miejsc pracy. W przypadku większości utworzonych miejsc pracy praca wykonywana jest w sposób zdalny/hybrydowy zgodnie z zasadami opisanymi powyżej. Nowo utworzone miejsca pracy zostały utworzone zgodnie z przelicznikiem Rocznych Jednostek Pracy, gdzie 1 Roczna Jednostka Pracy odpowiada zatrudnieniu 1 osoby w pełnym wymiarze czasu pracy przez 1 rok. Wnioskodawca zamierza utrzymać ww. miejsca pracy przez okres 5 lat licząc od dnia ich utworzenia zgodnie wymogami określonymi w Decyzji i tak jak zostało wskazane wcześniej planowane jest w tym okresie utrzymanie dla większości pracowników możliwości świadczenia pracy w sposób zdalny lub hybrydowy. Charakter nowych miejsc pracy jest zgodny z kodami PKWiU wskazanymi w Decyzji.

Spółka realizuje i będzie niezmiennie realizowała swoją działalność gospodarczą w biurze zlokalizowanym w (…).

Pytanie

Czy dochód z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie określonej w Decyzji podlega w całości zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT w przypadku świadczenia przez pracowników Wnioskodawcy pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym w okresie do dnia wejścia w życie znowelizowanych ustawą z dnia 1 grudnia 2022 r. przepisów Kodeksu Pracy dotyczących pracy zdalnej jak i w okresie następującym po tym dniu? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie określonej w Decyzji podlega w całości zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT, w przypadku świadczenia przez pracowników Wnioskodawcy pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym zarówno przed jak i po wejściu w życie znowelizowanych ustawą z dnia 1 grudnia 2023 r. przepisów Kodeksu Pracy dotyczących pracy zdalnej.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT, zwolnione z podatku są dochody z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie o WNI, i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji. W myśl przytoczonych przepisów, podstawą korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych jest posiadanie decyzji o wsparciu na realizację nowej inwestycji oraz realizacja nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu. Ponadto, w przypadku Wnioskodawcy, zwiększenie i utrzymanie odpowiedniego poziomu zatrudnienia stanowi jeden z dodatkowych warunków korzystania z Decyzji.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, pracownicy Spółki zatrudnieni w związku z działalnością określoną w Decyzji, realizują swoją pracę głównie w systemie hybrydowym/zdalnym. Tryb pracy pracowników Wnioskodawcy jest wynikiem zmiany przyzwyczajeń pracowników biurowych związanych z popularyzacją pracy zdalnej na podstawie obowiązujących na terytorium Polski stanu zagrożenia epidemicznego oraz stanu epidemii ogłoszonych w związku z epidemią wirusa SARS-CoV-2. Spółka, kierując się aktualnymi trendami na rynku i odpowiadając na potrzeby zatrudnianych pracowników postanowiła wprowadzić zdalny/hybrydowy system pracy niezależnie od obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego w kraju, gdyż jak podkreślono okres pandemii trwale zmienił kulturę pracy oraz postrzeganie pracy zdalnej na rynku, szczególnie w przypadku branży, w jakiej działa Wnioskodawca. Charakter usług świadczonych przez pracowników Spółki nie wymaga obecności w biurze przez cały czas realizacji obowiązków pracowniczych - usługi związane z zapewnianiem wsparcia dla różnych funkcji korporacyjnych, które obejmują m.in. przetwarzanie i analizę danych, procesy księgowe i sprawozdawczość finansową, obsługę operacyjną, zarządzanie zasobami ludzkimi oraz obsługę informatyczną, mogą być bez przeszkód realizowane w sposób zdalny przy pomocy odpowiedniego sprzętu komputerowego oraz narzędzi informatycznych umożliwiających porozumiewanie się na odległość oraz bezpieczne przesyłanie danych.

Wnioskodawca kontynuuje realizację działalności gospodarczej w biurze zlokalizowanym na terenie (…), a każdy pracownik ma prawo przebywania na terenie biura, dostęp do pomieszczeń i urządzeń.

Biorąc pod uwagę powyższe należy podkreślić, iż prowadzenie działalności gospodarczej na terenie wskazanym w Decyzji nie powinno być utożsamiane z nieprzerwaną, fizyczną obecnością pracowników w biurze Wnioskodawcy. Spółka prowadzi faktyczną działalność gospodarczą w swoim biurze zlokalizowanym w (…) - jak zostało opisane powyżej. Ponadto, Wnioskodawca posiada i utrzymuje na terenie biura niezbędną infrastrukturę (w tym infrastrukturę IT tj. wewnętrzne systemy niezbędne do świadczenia pracy przez pracowników Spółki w sposób zdalny), w biurze tym w godzinach pracy funkcjonuje recepcja, organizowane są spotkania wewnętrzne oraz szkolenia, a na mocy obowiązujących w Spółce regulacji, każdy pracownik ma dostęp do zasobów biurowych Wnioskodawcy oraz obowiązek stawić się w biurze na jego wezwanie. Działalność pracowników Spółki jest więc niewątpliwie skupiona wokół infrastruktury biurowej Wnioskodawcy zlokalizowanej na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

W tym miejscu należy również przypomnieć cel ustanowienia Polskiej Strefy Inwestycji (jako następcy Specjalnych Stref Ekonomicznych), jakim jest przyspieszenie rozwoju gospodarczego całego kraju poprzez realizację nowych inwestycji i tworzenie nowych miejsc pracy. Sprzyjanie zwiększaniu zatrudnienia na obszarach mniej zaludnionych i poza obszarem SSE jest spójne z politykami UE i krajowymi programami rozwoju. Uzyskanie przez Spółkę Decyzji ma przyczynić się m.in. do utworzenia nowych miejsc pracy i utrzymania zatrudnienia na deklarowanym poziomie. Warto również zwrócić uwagę na zmiany jakie zaszły na rynku pracy w wyniku pandemii SARS-CoV-2 - możliwość pracy hybrydowej/zdalnej stała się standardem w branży, w której działa Wnioskodawca. Pracownicy oczekują od pracodawców możliwości pracy w takim trybie i nierzadko uzależniają od niej podjęcie zatrudnienia. Wymóg świadczenia pracy w sposób stacjonarny w biurze Spółki sprawiałby, że oferty pracy Wnioskodawcy byłyby mniej atrakcyjne dla potencjalnych pracowników, co utrudniałoby zakładane zwiększanie poziomu zatrudnienia. Potwierdzenie tego rodzaju uwarunkowań stanowi również uchwalona przez polski parlament ustawa z dnia 1 grudnia 2022 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw wprowadzająca na stałe możliwość świadczenia pracy w formie zdalnej, rozumianej jako „wykonywanie pracy całkowicie lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą, w tym pod adresem zamieszkania pracownika, w szczególności z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość”.

Zgodnie z dotychczasową linią interpretacyjną organów podatkowych oraz orzecznictwem sądów administracyjnych, nawet przeniesienie pewnych czynności funkcjonalnie związanych z działalnością strefową poza teren wskazany w zezwoleniu lub decyzji, nie uniemożliwia korzystania ze zwolnienia podatkowego przewidzianego dla dochodu z działalności objętej decyzją o wsparciu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 października 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.446.2018.1.JKT, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 kwietnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.73.2019.1.ŚS, a także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 1 października 2013 r., sygn. akt I SA/Bd 645/13).

Analogiczne podejście należy zastosować do sytuacji, gdy Spółka w sposób ciągły prowadzi działalność na terenie wskazanym w Decyzji, a jedynie umożliwia swoim pracownikom pracę trybie hybrydowym lub zdalnym. Praca wykonywana przez tych pracowników ma bezpośredni związek z działalnością Wnioskodawcy, o której mowa w Decyzji i nie dochodzi do przeniesienia działalności gospodarczej poza obszar wskazany w Decyzji.

Niezależnie od powyższego, zgodnie z udostępnionym stanowiskiem przedstawicieli (…) Parku Technologicznego (zarządzającego obszarem, na którym Wnioskodawca prowadzi działalność określoną w Zezwoleniu oraz Decyzji 1): „(…) Park Technologiczny w piśmie skierowanym do Ministerstwa stoi na stanowisku, że wykonywanie pracy w formie zdalnej, bądź telepracy przez pracowników zatrudnionych przez pracodawców strefowych, spełnia warunek prowadzenia działalności na terenie strefy, w miejscu wskazanym w decyzji o wsparciu (...). Pracownicy ci bowiem są zatrudniani przez podmioty posiadające siedzibę wraz z całą lub częściową infrastrukturą na terenie strefy, w miejscu wskazanym w decyzji o wsparciu i tym samym spełniają warunek zwolnienia z podatku dochodowego (...)”.

Zdaniem Wnioskodawcy, słuszność przedstawionego stanowiska potwierdza niedawna interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 9 stycznia 2023 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.908.2022.1.PC, gdzie analogiczne stanowisko wnioskodawcy w podobnym stanie faktycznym zostało uznane w całości za prawidłowe. Pogląd ten znajduje potwierdzenie również w dotychczasowej linii interpretacyjnej organów podatkowych: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 kwietnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.16.2022.1.PC oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 maja 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.46.2022.2.PC.

Reasumując, z brzmienia przepisów ustawy CIT wynika, że korzystanie z zwolnienia uzależnione jest od prowadzenia działalności na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu. W ocenie Spółki, wykonywanie przez jej pracowników pracy w trybie hybrydowym/zdalnym nie oznacza przeniesienia miejsca prowadzenia działalności gospodarczej poza teren wskazany w Decyzji. Podstawowym miejscem prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest zakład Spółki, zlokalizowany na terenie wskazanym w Decyzji, wyposażony w niezbędną infrastrukturę, do którego pracownicy pracujący w trybie zdalnym/hybrydowym mają zapewniony dostęp na podstawie wewnętrznych regulacji Wnioskodawcy. Dodatkowo należy zauważyć, iż nie istnieją przepisy, z których wynikałoby, że wszyscy pracownicy powinni przebywać na obszarze wskazanym w Decyzji. W związku z powyższym, świadczenie pracy przez pracowników Wnioskodawcy w trybie hybrydowym/zdalnym nie ma wpływu na możliwość korzystania oraz zakres zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT.

Analogicznie w kontekście wejścia w życie znowelizowanych ustawą z dnia 1 grudnia 2022 r. przepisów Kodeksu Pracy dotyczących pracy zdalnej nie ma to zdaniem Wnioskodawcy wpływu na możliwość korzystania oraz zakres zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT. Wnioskodawca nie zmienił zasad i sposobu świadczenia pracy zdalnej/hybrydowej opisanych w wcześniejszej części wniosku, w zakresie większym niż było to konieczne dla spełnienia obowiązków jakie wprost wynikają z przepisów prawa, w szczególności przepisów prawa pracy. Przepisy Kodeksu Pracy, które weszły w życie 7 kwietnia 2023 r. przewidują nowe uregulowania w zakresie pracy zdalnej, a tym samym Wnioskodawca został zobligowany do dostosowania wewnętrznych regulaminów, umów o pracę oraz pozostałej dokumentacji dotyczącej warunków i sposobu świadczenia pracy w sposób zdalny/hybrydowy, w celu zharmonizowania ich z nowo obowiązującym prawem. W związku z powyższym, zmiana stanu prawnego niezwiązanego bezpośrednio z przedmiotowym zwolnieniem jako okoliczność niezależna od Wnioskodawcy, nie powinna negatywnie wpływać na możliwość zwolnienia dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie określonej w decyzji o wsparciu w całości z podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT, w przypadku świadczenia przez pracowników Wnioskodawcy pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym na podstawie znowelizowanych ustawą z dnia 1 grudnia 2022 r. przepisów Kodeksu Pracy dotyczących pracy zdalnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 74, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”, „updop”), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.

Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.

Stosownie do art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.

Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy:

Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej na terenie określonym w Decyzji o wsparciu i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Wskazane powyżej zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, wynikające z decyzji o wsparciu, nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą lecz jedynie te dochody, które uzyskiwane są w związku z działalnością prowadzoną na terenie określonym w Decyzji i dodatkowo wyłącznie te dochody, których zakres został określony w tej decyzji o wsparciu.

Powyższe rozwiązanie nie odnosi się szeroko do rodzaju działalności podatnika, lecz do konkretnej inwestycji wymienionej w decyzji o wsparciu.

Prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji uzależnione jest od poniesienia kosztów kwalifikowanych.

W myśl § 5 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1713 ze zm., dalej: „rozporządzenie o WNI”), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.

W myśl § 5 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia o WNI,  brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest m.in. kwestia dotycząca ustalenia, czy dochód z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie określonej w Decyzji podlega w całości zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT, w przypadku świadczenia przez pracowników Wnioskodawcy pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym w okresie do dnia wejścia w życie znowelizowanych ustawą z dnia 1 grudnia 2022 r. przepisów Kodeksu Pracy, dotyczących pracy zdalnej jak i w okresie następującym po tym dniu.      

Z opisu stanu faktycznego wynika że w kwietniu 2021 roku Spółka złożyła wniosek o wydanie decyzji o wsparciu, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o WNI, na utworzenie nowego przedsiębiorstwa na terenie miasta (…). (…) wydał Decyzję o wsparciu nr (…) w dniu 13 sierpnia 2021 r.

Wnioskodawca zgodnie z wymaganiami określonymi w otrzymanej Decyzji utworzył w terminie 160 nowych miejsc pracy. W przypadku większości utworzonych miejsc pracy praca wykonywana jest w sposób zdalny/hybrydowy zgodnie z zasadami opisanymi powyżej. Nowo utworzone miejsca pracy zostały utworzone zgodnie z przelicznikiem Rocznych Jednostek Pracy, gdzie 1 Roczna Jednostka Pracy odpowiada zatrudnieniu 1 osoby w pełnym wymiarze czasu pracy przez 1 rok. Wnioskodawca zamierza utrzymać ww. miejsca pracy przez okres 5 lat licząc od dnia ich utworzenia zgodnie wymogami określonymi w Decyzji i tak jak zostało wskazane wcześniej planowane jest w tym okresie utrzymanie dla większości pracowników możliwości świadczenia pracy w sposób zdalny lub hybrydowy. Charakter nowych miejsc pracy jest zgodny z kodami PKWiU wskazanymi w Decyzji.

Spółka realizuje i będzie niezmiennie realizowała swoją działalność gospodarczą w biurze zlokalizowanym w (…).

Odnosząc się do cytowanych przepisów, a także okoliczności przedstawionych we wniosku należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że wykonywanie przez pracowników pracy w trybie hybrydowym/zdalnym nie oznacza przeniesienia miejsca prowadzenia działalności gospodarczej poza teren wskazany w Decyzji.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy dochód z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie określonej w Decyzji podlega w całości zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT, w przypadku świadczenia przez pracowników Wnioskodawcy pracy w systemie zdalnym lub w systemie hybrydowym w okresie do dnia wejścia w życie znowelizowanych ustawą z dnia 1 grudnia 2022 r. przepisów Kodeksu Pracy, dotyczących pracy zdalnej jak i w okresie następującym po tym dniu, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje  

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

    Nadmienia się, że w zakresie pytania nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

    Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi  (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm., dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).