1. Czy Wypełniacz spełnia definicję nowego produktu, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 i 2 ustawy o CIT ? 2. Czy cena nabycia opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Środków trwałych, która została uiszczona przez Spółkę częściowo w 2022 r., a częściowo zostanie uiszczona w 2023 r. stanowi koszt produkcji próbnej nowego produktu, o którym mowa w art. 18ea ust. 5 pkt 1) ustawy o CIT w latach podatkowych, w których została faktycznie uiszczona na rzecz Dostawcy ? 3. Czy koszty nabycia materiałów i surowców, w tym w szczególności mikronizowanego węglanu wapnia, przeznaczonych do produkcji próbnej Wypełniacza, poniesione do etapu zakończenia prób technologicznych i opracowania finalnych receptur nowego produktu, będą stanowiły koszty produkcji próbnej nowego produktu, o których mowa w art. 18ea ust. 5 pkt 3) ustawy o CIT ?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• Wypełniacz spełnia definicję nowego produktu, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 i 2 ustawy o CIT;
• cena nabycia opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Środków trwałych, która została uiszczona przez Spółkę częściowo w 2022 r., a częściowo zostanie uiszczona w 2023 r. stanowi koszt produkcji próbnej nowego produktu, o którym mowa w art. 18ea ust. 5 pkt 1) ustawy o CIT w latach podatkowych, w których została faktycznie uiszczona na rzecz Dostawcy;
• koszty nabycia materiałów i surowców, w tym w szczególności mikronizowanego węglanu wapnia, przeznaczonych do produkcji próbnej Wypełniacza, poniesione do etapu zakończenia prób technologicznych i opracowania finalnych receptur nowego produktu, będą stanowiły koszty produkcji próbnej nowego produktu, o których mowa w art. 18ea ust. 5 pkt 3) ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w obszarze produkcji barwników i dodatków modyfikujących do tworzyw sztucznych. W efekcie prowadzonej w tym zakresie działalności powstają granulaty będące rezultatem wymieszania substratów, homogenizacji ich w temperaturach 160-280°C w wytłaczarkach dwuślimakowych oraz granulowania w obecności wody. Granulat taki o wilgotności powyżej 1800 ppm jest surowcem nadającym się w ograniczonym zakresie do produkcji wyrobów z tworzyw sztucznych.

W celu optymalizacji i unowocześnienia procesów produkcyjnych oraz rozszerzenia posiadanego portfolio oferowanych produktów, Spółka stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, o których mowa w art. 4a pkt 26) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), które są nakierowane na wytworzenie nowych innowacyjnych produktów lub ulepszenie istniejących produktów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka przeprowadziła szereg prac badawczo-rozwojowych, które w ostateczności doprowadziły do opracowania i zaplanowania wdrożenia wytwarzania nowego w skali Spółki produktu, dotychczas przez Spółkę nieprodukowanego, w postaci wypełniacza pozbawionego wilgoci (...) (dalej: „Wypełniacz”).

Prace badawczo – rozwojowe (B+R) przeprowadzone przez Spółkę, obejmowały m.in.:

• prace nad ustaleniem optymalnej receptury (...),
• prace nad optymalizacją procesu produkcji na obecnie stosowanych urządzeniach – bez powodzenia,
• prace nad projektowaniem urządzenia optymalnego do produkcji receptury (...),
• testy na prototypie urządzenia skonfigurowanego na podstawie wymagań Spółki,
• testy aplikacyjne wyrobu wyprodukowanego na prototypie urządzenia.

W celu uzyskania Wypełniacza, surowce będą poddawane procesom  fizyko-chemicznym w istniejącej linii technologicznej (…), która zostanie wyposażona w nowy, innowacyjny układ (...), który zostanie wytworzony przez firmę A (wiodącego dostawcę urządzeń do przemysłu chemicznego) i dostarczony przez przedstawiciela producenta (dalej „Dostawca”) na zamówienie Spółki.

W ramach opracowanego przez Spółkę w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych procesu technologicznego, surowce mineralne będą (…).

Przy produkcji nowego produktu w postaci Wypełniacza zastosowanie znajdzie technologia, która pozwoli na uzyskanie w 100% suchego produktu i w konsekwencji nowy produkt znajdzie zastosowanie w aplikacjach foliowych gdzie dozowanie wypełniacza jest powyżej 10%. Brak zawartość wilgoci pozwoli klientom Spółki na prowadzenie stabilnego procesu technologicznego i wyeliminowanie wad folii w postaci tzw. fish eye, które nie pozwalają na dalsze stosowanie takiej folii.

Dotychczas produkowane wypełniacze mogły być stosowane w aplikacjach z bardzo niskim dozowaniem i konieczne było zastosowanie dodatkowych środków chemicznych (absorbery wilgoci).

Tworząca się para wodna w rozgrzanym układzie uplastyczniania powodowała spienienie polimeru i uzyskanie folii z wadami.

Zastosowanie nowego Wypełniacza pozwoli także ograniczyć wprowadzanie na rynek tworzyw ropopochodnych i wiążących się z tym konsekwencji ekologicznych (ślad węglowy, recykling materiałowy i energetyczny). Możliwość wprowadzenia większej ilości materiału mineralnego do folii jednocześnie zmniejsza ilość wprowadzanego polimeru oraz dzięki mniejszej pojemności cieplnej minerałów zmniejsza nakłady energetyczne niezbędne do produkcji folii.

Wdrożenie w Spółce nowego produktu w postaci Wypełniacza pozwoli na poszerzenie działalności Spółki o nowe rynki zbytu oraz ograniczy zużycie wody w procesie technologicznym a tym samym zmniejszy ilość odprowadzanych ścieków co jest dodatkowym efektem ekologicznym.

W celu uruchomienia produkcji próbnej nowego Wypełniacza, Spółka nabyła  elementy linii technologicznej, na które składać się będą:

a) (…),

b) (…),

c) (…),

d) (…),

e) (…),

f) (…).

Urządzenia, które zostaną zainstalowane w zakładzie Spółki w ramach rozbudowy linii produkcyjnej służącej do uruchomienia produkcji próbnej Wypełniacza, będą stanowiły środki trwałe Spółki (dalej „Środki trwałe”), które Spółka będzie kwalifikowała do Grupy 3, 4, 5, 6 lub 8 KŚT. Urządzenia te będą fabrycznie nowe.

W ramach uruchomienia produkcji nowego produktu w postaci Wypełniacza, Spółka będzie również prowadziła prace nad wdrożeniem nowego produktu do produkcji, w tym w celu dopracowania metodologii i ustawień produkcji w celu uzyskania zgodnych z założonymi parametrów produktu. W tym celu Spółka będzie ponosiła koszty nabycia materiałów i surowców przeznaczonych do produkcji próbnej. Będzie to w szczególności mikronizowany węglan wapnia, stearynian wapnia i polimery niezbędne do wykonania testów i prób. Spółka będzie prowadziła ewidencję kosztów poniesionych na etapie produkcji próbnej.

Spółka finansuje inwestycję w Środki trwałe przeznaczone do wytwarzania nowego produktu w postaci Wypełniacza za pomocą środków własnych. Zaliczka na zakup Środków trwałych została zapłacona w 2022 roku pozostała część będzie płatna zgodnie z harmonogramem wynikającym z umowy z Dostawcą, tj. w części bezpośrednio przed odbiorem urządzeń oraz po ich dostarczeniu, co nastąpi w 2023 roku.

Urządzenia te będą stanowiły w ujęciu podatkowym środki trwałe Spółki, od których Spółka będzie dokonywała odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszty uzyskania przychodów. Planowane rozpoczęcie produkcji próbnej Wypełniacza nastąpi w 2023 r.

Koszty produkcji próbnej Wypełniacza nie zostaną Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie lub odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Koszty produkcji próbnej nowego Wypełniacza, nie są i nie będą przez Wnioskodawcę uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pytania

1.Czy Wypełniacz spełnia definicję nowego produktu, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 i 2 ustawy o CIT?

2.Czy cena nabycia opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Środków trwałych, która została uiszczona przez Spółkę częściowo w 2022 r., a częściowo zostanie uiszczona w 2023 r. stanowi koszt produkcji próbnej nowego produktu, o którym mowa w art. 18ea ust. 5 pkt 1) ustawy o CIT w latach podatkowych, w których została faktycznie uiszczona na rzecz Dostawcy?

3.Czy koszty nabycia materiałów i surowców, w tym w szczególności mikronizowanego węglanu wapnia, przeznaczonych do produkcji próbnej Wypełniacza, poniesione do etapu zakończenia prób technologicznych i opracowania finalnych receptur nowego produktu, będą stanowiły koszty produkcji próbnej nowego produktu, o których mowa w art. 18ea ust. 5 pkt 3) ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Wypełniacz spełnia definicję nowego produktu, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 i 2 ustawy o CIT.

2.Cena nabycia opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Środków trwałych, która została uiszczona przez Spółkę częściowo w 2022 r., a częściowo zostanie uiszczona w 2023 r. stanowi koszt produkcji próbnej nowego produktu, o którym mowa w art. 18ea ust. 5 pkt 1) ustawy o CIT w latach podatkowych, w których została faktycznie uiszczona na rzecz Dostawcy.

3.Koszty nabycia materiałów i surowców, w tym w szczególności mikronizowanego węglanu wapnia, przeznaczonych do produkcji próbnej Wypełniacza, poniesione do etapu zakończenia prób technologicznych i opracowania finalnych receptur nowego produktu, będą stanowiły koszty produkcji próbnej nowego produktu, o których mowa w art. 18ea ust. 5 pkt 3) ustawy o CIT.

Uzasadnienie do pytania 1.

W ocenie Wnioskodawcy, Wypełniacz spełnia definicje produktu, o którym mowa w art. 18ea ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587, dalej: „updop”, „Ustawa o CIT”). Zgodnie z wymienionym przepisem przez produkt  rozumie się produkt w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości, z wyłączeniem usługi.

Jak wskazuje art. 3 ust. 1 pkt 19) ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 217 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o rzeczowych aktywach obrotowych - rozumie się przez to materiały nabyte w celu zużycia na własne potrzeby, wytworzone lub przetworzone przez jednostkę produkty gotowe (wyroby i usługi) zdatne do sprzedaży lub w toku produkcji, półprodukty oraz towary nabyte w celu odprzedaży w stanie nieprzetworzonym.

W ocenie Wnioskodawcy, nie może budzić wątpliwości, że Wypełniacz nie jest usługą, a wyrobem Spółki (towarem) zdatnym do dalszej odsprzedaży. Taki jest również zamierzony cel Spółki tj. produkcja i dalsza sprzedaż Wypełniacza na rzecz zewnętrznych odbiorców.

Równocześnie w myśl art. 18ea ust. 1 ustawy o CIT, należy zaznaczyć, że Wypełniacz będzie nowym produktem, nieprodukowanym dotychczas przez Wnioskodawcę, którego powstanie związane jest z przeprowadzeniem prac badawczo-rozwojowych, które doprowadziły do wypracowania innowacyjnego procesu technologicznego, umożliwiającego powstanie nowego produktu o określonych cechach i właściwościach.

W ramach działalności B+R Spółka przeprowadziła szereg prac, takich jak:

• prace nad ustaleniem optymalnej receptury (…),
• prace nad optymalizacją procesu produkcji na obecnie stosowanych urządzeniach – bez powodzenia,
• prace nad projektowaniem urządzenia optymalnego do produkcji receptury (…),
• testy u producenta na prototypie urządzenia skonfigurowanego na podstawie wymagań Spółki,
• testy aplikacyjne wyrobu wyprodukowanego na prototypie urządzenia.

które w ostateczności doprowadziły do opracowania Wypełniacza i pozwoliły na opracowanie projektu linii produkcyjnej, które pozwoli na uruchomienie pełnowymiarowej produkcji Wypełniacza i jego dalszą sprzedaż.

Uzasadnienie do pytania 2.

Zgodnie z art. 18ea ust. 5 pkt 1) ustawy o CIT za koszty produkcji próbnej nowego produktu uznaje się cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3, lub koszt wytworzenia, o którym mowa w art. 16g ust. 4, fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, Spółka w ramach prowadzonej inwestycji zmierzającej do uruchomienia produkcji Wypełniacza zawarła umowę z Dostawcą na zakup elementów linii technologicznej (instalacji) służącej produkcji Wypełniacza. Nabyte elementy linii będą stanowiły Środki trwałe Spółki, podlegające amortyzacji.

Koszty inwestycji w Środki trwałe Spółka sfinansuje z własnych środków, przy czym część ceny w formie zaliczki została uiszczona w 2022 r. a pozostała część ceny zostanie zapłacona w trakcie 2023 r.

Środki trwałe nabyte w ramach realizowanej inwestycji będą fabrycznie nowe i są niezbędne do uruchomienia produkcji próbnej Wypełniacza.

W ocenie Wnioskodawcy koszty poniesione na zapłatę na rzecz Dostawcy ceny za nabywane Środki trwałe będą stanowiły koszty poniesione na produkcję próbną w roku w którym zostały poniesione. Tym samym część ceny zapłacona w 2022 r. będzie stanowić koszt produkcji próbnej Wypełniacza w 2022 r. a część zapłacona w 2023 r. będzie stanowić koszt produkcji próbnej Wypełniacza w 2023 r. Stanowisko takie potwierdza znana Wnioskodawcy interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 stycznia 2023 r. (nr 0111-KDIB1-2.4010.613.2022.2.DP), w której organ wskazał:

„Zatem powyższe prowadzi do wniosku, że ulga przysługuje w roku w którym wydatek został poniesiony, bez względu na moment zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów. Przy czym nie ma znaczenia moment zarachowania tego wydatku w księgach rachunkowych, a istotny jest moment jego faktycznej zapłaty.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że dokonując wykładni językowej, która ma szczególne znaczenie w przypadku rekonstrukcji norm prawa daninowego, należy brać pod uwagę domniemanie racjonalnego ustawodawcy, przez co przyjmuje się, że każde słowo w przepisie zostało użyte celowo, z pełną świadomością jego znaczenia i z uwzględnieniem zasad językowych, jak również że każdy wyraz użyty w przepisie jest niezbędny do zrekonstruowania normy prawnej (por. Gomułowicz Andrzej. 7.4. Reguły językowe. W: Podatki i prawo podatkowe. Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis, 2013). Jednocześnie należy wskazać, że rekonstruując normę na podstawie wykładni językowej należy brać pod uwagę kontekst całego aktu prawnego.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że wartość odliczenia w ramach ulgi na prototyp odlicza się w roku podatkowym, w którym koszty kwalifikowane zostały faktycznie poniesione, z którym należy utożsamiać zapłatę za dany wydatek.

Zatem należy zgodzić się z Państwem, momentem poniesienia kosztów kwalifikowanych rozliczanych w ramach ulgi na prototyp będzie dzień zapłaty faktury za dany koszt kwalifikowany albo jego część (metoda kasowa).”

Uzasadnienie do pytania 3.

W ocenie Wnioskodawcy, również koszty materiałów i surowców (w tym w szczególności koszty mikronizowanego węglanu wapnia), które będą wykorzystywane w produkcji próbnej Wypełniacza, poniesione do etapu zakończenia prób technologicznych i opracowania finalnych receptur nowego produktu, będą stanowiły koszty produkcji próbnej nowego produktu, o których mowa w art. 18ea ust. 5 pkt 3) ustawy o CIT.

Koszty poniesione w tym celu będą ściśle powiązane z wytworzeniem docelowego produktu w postaci Wypełniacza i będą ponoszone na nabycie surowców i komponentów przeznaczonych do wykonywania testów, prób i partii próbnych w celu uzyskania docelowego produktu, spełniającego zakładane normy i oczekiwania klientów.

Etap rozruchu próbnego linii technologicznej jest procesem złożonym, wymagającym czasu i wykonania odpowiedniej ilości prób, które będą generowały koszty w zakresie nabycia surowców i materiałów do produkcji (głównie mikronizowanego węglanu wapnia i pozostałych komponentów). Wobec powyższego nie powinno budzić wątpliwości, że koszty takie będą stanowiły koszty, o których mowa w art. 18ea ust. 5 pkt 3) ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.  

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia oraz
• zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo odnosząc się do powołanej przez Państwa interpretacji indywidualnej, wskazać należy, że dotyczy ona konkretnej, indywidualnej spraw podatnika. Została wydana w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące. Nie może ona zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.