Temat interpretacji

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym wydatki poniesione na składki ZUS (w części finansowanej przez pracodawcę) od wynagrodzeń, należnych za miesiąc Przekształcenia, wypłaconych w terminie wynikającym z regulaminu wynagradzania, wpłacone w terminie do 15-tego dnia miesiąca po miesiącu w którym zostaną wypłacone wynagrodzenia, będą stanowiły koszt uzyskania przychodów Spółki z o.o. w miesiącu ich poniesienia

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (data wpływu 27 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione na składki ZUS (w części finansowanej przez pracodawcę) od wynagrodzeń, należnych za miesiąc Przekształcenia, wypłaconych w terminie wynikającym z regulaminu wynagradzania, wpłacone w terminie do 15-tego dnia miesiąca po miesiącu w którym zostaną wypłacone wynagrodzenia, będą stanowiły koszt uzyskania przychodów Sp. z o.o. w miesiącu ich poniesienia jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione na składki ZUS (w części finansowanej przez pracodawcę) od wynagrodzeń, należnych za miesiąc Przekształcenia, wypłaconych w terminie wynikającym z regulaminu wynagradzania, wpłacone w terminie do 15-tego dnia miesiąca po miesiącu w którym zostaną wypłacone wynagrodzenia, będą stanowiły koszt uzyskania przychodów Sp. z o.o. w miesiącu ich poniesienia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca:

• jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością mającą siedzibę na terytorium Polski (dalej: Sp. z o.o.), podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi w podatku dochodowym od osób prawnych;
• prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2016 r. poz. 1047) oraz jest zarejestrowany jako podatnik na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: VAT);
• w przyszłości dokona zmiany formy prawnej prowadzonej działalności gospodarczej poprzez przekształcenie (dalej: Przekształcenie) Sp. z o.o. w spółkę komandytowo-akcyjną (dalej: SKA);
• w konsekwencji w okresie przed rejestracją Przekształcenia Sp. z o.o. w SKA, działalność gospodarcza Wnioskodawcy będzie prowadzona w formie Sp. z o.o.;
• natomiast przez pozostałą część roku kalendarzowego Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą w formie SKA.

Przekształcenie nastąpi zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 poz. 1577 ze zm.; dalej: KSH). Na skutek Przekształcenia dotychczasowi udziałowcy Sp. z o.o. staną się komplementariuszami i akcjonariuszami powstałej z Przekształcenia SKA.

Wnioskodawca przewiduje, że w związku z planowanym Przekształceniem Sp. z o.o. poniesie szereg wydatków przed dniem Przekształcenia, na które będą się składać w szczególności:

1. opłata za wpis do KRS,
2. koszty i opłaty notarialne,
3. koszty obsługi prawnej związane z Przekształceniem,
4. koszty badania planu Przekształcenia przez biegłego rewidenta,
5. koszty doradztwa związanego z procesem Przekształcenia.

Na skutek dokonanego Przekształcenia SKA stanie się właścicielem m.in. środków trwałych stanowiących majątek przekształcanego przedsiębiorstwa wykorzystywanych obecnie przez Sp. z o.o. do wykonywania działalności gospodarczej. Spółka stanie się również z mocy prawa stroną wszelkich umów zawartych przez Sp. z o.o. jeszcze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Obecnie Sp. z o.o. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę, którym, zgodnie z postanowieniami regulaminu wynagradzania, wynagrodzenia wypłacane są do końca danego miesiąca za który są należne (w odniesieniu do pracowników działu administracji), oraz do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który są należne (w odniesieniu do pracowników działu produkcji). Na takich samych zasadach wynagrodzenia będą wypłacane w powstałej z Przekształcenia SKA, która stanie się następcą prawnym w zakresie stosunków pracy nawiązanych przez Sp. z o.o. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z planowanym Przekształceniem, może dojść do sytuacji w której to SKA wypłaci wynagrodzenia należne za miesiąc poprzedzający miesiąc w którym dojdzie do Przekształcenia w terminie wskazanym w regulaminie wynagradzania.

Składki ZUS od wynagrodzeń (w części finansowanej przez pracodawcę) są regulowane przez Spółkę z o.o. w terminie do 15-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wypłacane są wynagrodzenia. Na takich samych zasadach składki ZUS będą wypłacane w powstałej z Przekształcenia SKA, która stanie się następcą prawnym w zakresie stosunków pracy nawiązanych przez Sp. z o.o. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z planowanym Przekształceniem, może dojść do sytuacji w której to SKA wypłaci Składki ZUS (w części finansowanej przez pracodawcę) od wynagrodzeń należnych za miesiąc poprzedzający miesiąc Przekształcenia oraz miesiąc Przekształcenia w terminie do 15-go dnia miesiąca następującego po miesiącu wypłaty wynagrodzenia.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym wydatki poniesione na składki ZUS (w części finansowanej przez pracodawcę) od wynagrodzeń, należnych za miesiąc Przekształcenia, wypłaconych w terminie wynikającym z regulaminu wynagradzania, wpłacone w terminie do 15-tego dnia miesiąca po miesiącu w którym zostaną wypłacone wynagrodzenia, będą stanowiły koszt uzyskania przychodów Spółki z o.o. w miesiącu ich poniesienia?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 6)

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki z tytułu składek ZUS (w części finansowanej przez pracodawcę) od wynagrodzeń pracowników działu produkcji należnych za miesiąc Przekształcenia, wypłaconych w miesiącu następującym po miesiącu w którym dojdzie do Przekształcenia, które zostaną wpłacone do 15-tego miesiąca następującego po miesiącu w którym dojdzie do wypłaty wynagrodzenia nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów Sp. z o.o. w miesiącu ich poniesienia, a w konsekwencji powinny zostać uznane za koszty uzyskania przychodów SKA w miesiącu ich poniesienia. Podobnie wydatki z tytułu składek ZUS (w części finansowanej przez pracodawcę) od wynagrodzeń pracowników działu administracji, należnych za miesiąc Przekształcenia, wypłaconych w miesiącu Przekształcenia, które zostaną wpłacone do 15-tego miesiąca następującego po miesiącu Przekształcenia, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów Sp. z o.o. w miesiącu Przekształcenia (będą stanowiły koszty uzyskania przychodów SKA).

Zgodnie z art. 15 ust. 4h ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm., dalej: Ustawy o PDOP), składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów;
2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d. W tym kontekście, należy wskazać iż jak stanowi art. 16 ust 1 pkt 57a za koszt uzyskania przychodu nie uznaje się nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek. Zgodnie zaś z art. 16 ust. 7d Ustawy o PDOP przepis ust. 1 pkt 57a stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, do składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

W świetle wyżej przywołanych przepisów należy wskazać iż moment zaliczenia do kosztów podatkowych składek określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek należnych od wynagrodzeń z tytułu umów o pracę jest uzależniony od wypłaty wynagrodzeń oraz uiszczenia ww. składek.

Jeżeli wynagrodzenia wypłacane są w miesiącu, za który są należne, składki od tych wynagrodzeń stanowią koszty uzyskania przychodu miesiąca, za który należne są ww. wynagrodzenia, o ile składki te uiszczone zostały w terminach wynikających z odrębnych przepisów. Natomiast w przypadku, gdy wynagrodzenia wypłacane są w miesiącu następnym po miesiącu, za który wynagrodzenia te są należne (o ile termin tej wypłaty wynika z przepisów prawa pracy, np. z regulaminu wynagradzania lub zwartej umowy) składki należne od tych wynagrodzeń stanowią koszty uzyskania przychodów:

1. miesiąca, za który należne są te wynagrodzenia, o ile uiszczone zostały do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który wynagrodzenia te są należne,
2. w momencie ich zapłaty, jeżeli uiszczone zostały w terminie późniejszym.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, koszty składek ZUS od wynagrodzeń pracowników Spółki z o.o. płatne są w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym zostały wypłacone wynagrodzenia za pracę. Po planowanym Przekształceniu, Spółka komandytowo-akcyjna w takim samym terminie będzie pokrywała składki ZUS od wynagrodzeń pracowników.

Dlatego też, Wnioskodawca jest zdania, że składki ZUS (w części finansowanej przez pracodawcę) od wynagrodzeń pracowników działu produkcji należnych za miesiąc Przekształcenia, wypłaconych w miesiącu następującym po miesiącu w którym dojdzie do Przekształcenia, które zostaną wpłacone do 15-tego miesiąca następującego po miesiącu w którym dojdzie do wypłaty wynagrodzenia nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów Spółki z o.o., a w konsekwencji powinny zostać uznane za koszty uzyskania przychodów Spółki komandytowo-akcyjnej w miesiącu ich poniesienia. Podobnie wydatki z tytułu składek ZUS (w części finansowanej przez pracodawcę) od wynagrodzeń pracowników działu administracji, należnych za miesiąc Przekształcenia, wypłaconych w miesiącu Przekształcenia, które zostaną wpłacone do 15-tego miesiąca następującego po miesiącu Przekształcenia, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów Spółki z o.o. w miesiącu Przekształcenia (będą stanowiły koszty uzyskania przychodów Spółki komandytowo-akcyjnej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 551 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 505 ze zm., dalej: KSH), Spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna (spółka przekształcana) może być przekształcona w inną spółkę handlową (spółkę przekształconą). W myśl przepisu art. 552 KSH, Spółka przekształcana staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki przekształconej do rejestru (dzień przekształcenia). Jednocześnie sąd rejestrowy z urzędu wykreśla spółkę przekształcaną. Na podstawie art. 553 KSH Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane spółce przed jej przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej. Wspólnicy spółki przekształcanej uczestniczący w przekształceniu stają się z dniem przekształcenia wspólnikami spółki przekształconej. Przekształcenie spółek w rozumieniu przepisów KSH powoduje przeniesienie majątku jednej spółki działającej w określonej formie prawnej na inny podmiot, który dalszą działalność ma prowadzić jako spółka innego typu. Przekształcenie spółki kapitałowej (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) w osobową spółkę (spółkę SKA lub komandytową), nie jest więc tożsame z jej likwidacją, lecz jest jej kontynuacją w innej formie prawnej. Zgodnie z zasadą tożsamości podmiotów biorących udział w przekształceniu, majątek spółki przekształcanej z dniem przekształcenia staje się majątkiem spółki przekształconej.

Zasady powyższej sukcesji uniwersalnej nie obejmują skutków podatkowych tzw. sukcesji podatkowej, gdyż kwestię sukcesji praw i obowiązków podatkowych, związanych z transformacjami podmiotowymi reguluje Ordynacja podatkowa. Ogólna zasada w tym zakresie wyrażona została w art. 93a § 2 pkt 1 lit. b), zgodnie z którym osobowa spółka powstała w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej spółki. Taki stan prawny pozwala jednoznacznie stwierdzić, że proces przekształcenia się spółek jest związany z sukcesją podatkową spółki przekształconej. Skutkiem takiego przekształcenia jest utrata podmiotowości prawnej, przez spółkę przekształcaną, natomiast spółka przekształcona uzyskuje podmiotowość prawną z dniem wpisu do rejestru sądowego. Sukcesja podatkowa nie obejmuje jedynie tych praw i obowiązków, które mieli wspólnicy spółki kapitałowej, a które nie funkcjonują w spółkach osobowych, w związku z czym prawa te i obowiązki nie mogą przejść po przekształceniu na spółkę osobową.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm., dalej: ustawa o CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki wydatek, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu każdorazowo spoczywa na podatniku.

Kosztami uzyskania przychodów są również wydatki na wynagrodzenia pracowników czy też składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracodawcę.

W odniesieniu do pochodnych wynagrodzeń zatrudnionych osób ustawodawca w sposób szczególny uregulował kwestię sposobu zaliczania wydatków poniesionych na ich wypłatę do kosztów uzyskania przychodów.

I tak zgodnie z art. 15 ust. 4h ustawy o CIT, składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów;
2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 7d ustawy o CIT, Przepis ust. 1 pkt 57a stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, do składek na Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Powyższe przepisy stanowią lex specialis wobec ogólnych zasad dotyczących momentu potrącania kosztów uzyskania przychodów zawartych w przepisach ustawy o CIT, co oznacza, że w odniesieniu do wydatków ponoszonych na składki ZUS od wynagrodzeń osób wskazanych w tych przepisach nie stosuje się podziału kosztów na koszty bezpośrednio oraz pośrednio związane z uzyskaniem przychodu.

Zatem, odnosząc się do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu składek ZUS należnych od wynagrodzeń za miesiąc Przekształcenia, należy wskazać, że z uwagi na szczególny moment zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów określony w cytowanych powyżej przepisach ustawy o CIT, aby móc zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki z tytułu ww. składek w miesiącu, za jaki wynagrodzenia te są należne, składki te powinny zostać zapłacone do 15 dnia miesiąca następnego po miesiącu, za jaki wynagrodzenia te są należne. Jeżeli natomiast składki ZUS, należne od wynagrodzeń zostaną zapłacone do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu wypłaty wynagrodzeń (a nie miesiąca następującego po miesiącu, za który wynagrodzenia te są należne), to wydatki te poniesione z tytułu ww. składek nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, za który należne są wynagrodzenia, lecz w momencie ich faktycznej zapłaty.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków poniesionych na składki ZUS (w części finansowanej przez pracodawcę) od wynagrodzeń należnych za miesiąc Przekształcenia, wypłaconych w terminie wynikającym z regulaminu wynagradzania, wpłacone w terminie do 15-tego dnia miesiąca po miesiącu w którym zostaną wypłacone wynagrodzenia.

W przypadku wynagrodzeń dla pracowników działu administracji należnych za miesiąc Przekształcenia, gdzie składki ZUS zostaną zapłacone w miesiącu następującym po Przekształceniu, będą one kosztami uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne wynagrodzenia, czyli w miesiącu Przekształcenia. Stąd nie będą one kosztami uzyskania przychodów Wnioskodawcy, a Spółki komandytowo-akcyjnej.

Natomiast w przypadku wynagrodzeń pracowników działu produkcji należnych za miesiąc Przekształcenia, które zostaną wypłacone w miesiącu następującym po miesiącu Przekształcenia, a składki ZUS zostaną zapłacone w miesiącu następującym po miesiącu wypłaty tych wynagrodzeń, składki te będą kosztami w dacie ich zapłaty. Zatem również w tym przypadku nie będą stanowić kosztów podatkowych Wnioskodawcy, a Spółki komandytowo-akcyjnej.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest zatem prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1-5 oraz 7-8 zostały wydane odrębna rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej