Temat interpretacji

- Czy obliczając podatek od przychodów z budynków komercyjnych bierzemy pod uwagę również powierzchnię oddaną na wynajem (sale szkoleniowe, konferencyjne, pomieszczenie pod usługi noclegowe) na godziny lub poszczególne dni w danym miesiącu rozliczeniowym, które są wynajmowane na podstawie ustnych lub pisemnych tak zwanych zleceń? - Jeśli obliczając podatek od przychodów z budynków komercyjnych bierzemy pod uwagę powierzchnię oddaną na wynajem (sale szkoleniowe, konferencyjne, pomieszczenie pod usługi noclegowe) na godziny lub poszczególne dni w danym miesiącu rozliczeniowym na podstawie ustnych lub pisemnych tak zwanych zleceń, to w jaki sposób obliczyć podatek od przychodów z budynków? Czy proporcjonalnie do powierzchni oraz do czasu najmu w danym miesiącu (dzieląc miesiąc rozliczeniowy na dni i godziny)? - Jak rozliczać części wspólne takie jak korytarze, toalety, podręczne kuchnie (gdzie można zjeść śniadanie i zrobić sobie herbatę lub kawę), w budynkach gdzie wynajmowane są poszczególne pokoje (biura) podmiotom trzecim, ale gdzie z części wspólnych korzystają też pracownicy Spółki, którzy wykorzystują część z tych lokali w ww. budynkach do pracy na rzecz Spółki?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 lutego 2019 r. (data wpływu 5 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• ustalenia, czy obliczając podatek od przychodów z budynków komercyjnych należy brać pod uwagę również powierzchnię oddaną na wynajem na godziny lub poszczególne dni w danym miesiącu rozliczeniowym, które są wynajmowane na podstawie ustnych lub pisemnych tak zwanych zleceń (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) jest nieprawidłowe,
• określenia sposobu obliczenia podatku od przychodów z budynku, w przypadku oddania na wynajem powierzchni na godziny lub poszczególne dni w danym miesiącu rozliczeniowym, które są wynajmowane na podstawie ustnych lub pisemnych tak zwanych zleceń (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) jest nieprawidłowe,
• sposobu rozliczenia części wspólnych takich jak korytarze, toalety, podręczne kuchnie, w budynkach gdzie wynajmowane są poszczególne pokoje (biura) podmiotom trzecim, ale gdzie z części wspólnych korzystają też pracownicy Spółki, którzy wykorzystują część z tych lokali w ww. budynkach do pracy na rzecz Spółki (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• ustalenia, czy obliczając podatek od przychodów z budynków komercyjnych należy brać pod uwagę również powierzchnię oddaną na wynajem na godziny lub poszczególne dni w danym miesiącu rozliczeniowym, które są wynajmowane na podstawie ustnych lub pisemnych tak zwanych zleceń,
• określenia sposobu obliczenia podatku od przychodów z budynku, w przypadku oddania na wynajem powierzchni na godziny lub poszczególne dni w danym miesiącu rozliczeniowym, które są wynajmowane na podstawie ustnych lub pisemnych tak zwanych zleceń,
• sposobu rozliczenia części wspólnych takich jak korytarze, toalety, podręczne kuchnie, w budynkach gdzie wynajmowane są poszczególne pokoje (biura) podmiotom trzecim, ale gdzie z części wspólnych korzystają też pracownicy Spółki, którzy wykorzystują część z tych lokali w ww. budynkach do pracy na rzecz Spółki.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej także jako: Spółka) został ustanowiony Zarządzającym Specjalną Strefą Ekonomiczną na mocy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 roku w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej. Spółka nie jest przedsiębiorcą strefowym i nie korzysta z ulg podatkowych przysługującym takim przedsiębiorcom.

Spółka jest właścicielem kilkunastu nieruchomości budynkowych, w tym samodzielnych budynków takich jak:

1. budynek o charakterze użytkowym (biurowym), w którym znajduje się siedziba Spółki, a w budynku jest kilkanaście odrębnych lokali biurowych, sal konferencyjnych oraz pomieszczenie jadalne wraz z kuchnią umożliwiające organizację spotkań, konferencji i przyjęć połączonych ze spożyciem posiłków,
2. budynek Inkubatora Technologicznego (SIT), w którym znajdują się m.in. lokale biurowe, sale konferencyjne, w tym sale w których mogą odbywać się koncerty,
3. budynek mikrobiologii.

Niezależnie od ww. budynków Spółka posiada 10 lokali mieszkalnych. Wykaz budynków i lokali - ewidencja środków trwałych wg stanu na 31 grudnia 2018 r. - określający dodatkowo m.in. wartość początkową ww. nieruchomości, stanowi załącznik nr 1 do wniosku.

Jak wynika z ewidencji środków trwałych Spółki, łączna wartość początkowa ww. nieruchomości objętych ww. ewidencją środków trwałych odpowiada kwocie 30.565.004,80 złotych (słownie : trzydzieści milionów pięćset sześćdziesiąt pięć tysięcy cztery złote i 80/100).

Spółka w celu pozyskania dodatkowych środków do jej budżetu, w tym pokrycia wysokich kosztów utrzymania ww. nieruchomości, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, niezależnej od działalności związanej z zarządzaniem Specjalną Strefą Ekonomiczną, zajmuje się wynajmowaniem ww. lokali mieszkalnych oraz sal konferencyjnych i lokali biurowych różnym podmiotom w tym osobom fizycznym i prawnym oraz różnym instytucjom. Dodać przy tym należy, że nie cała powierzchnia ww. budynków jest wykorzystywana na wynajem, gdyż z części poszczególnych biur w budynkach korzystają też pracownicy Spółki, którzy wykorzystują część z tych biur do pracy na rzecz Spółki. Nie bez znaczenia jest też fakt że z części wspólnych w budynkach typu korytarze, toalety, podręczne kuchnie (gdzie można zjeść śniadanie i zrobić sobie herbatę lub kawę), korzystają wspólnie zarówno najemcy jak i pracownicy Spółki.

Wynajem mieszkań odbywa się najczęściej na podstawie pisemnych umów, na okresy kilkumiesięczne lub kilkuletnie, z miesięcznym czynszem najmu, zaś wynajem poszczególnych lokali (biur) w budynkach o jakich mowa powyżej, odbywa się albo na podstawie pisemnych umów na okresy kilku, kilkunastu miesięcy z miesięcznym czynszem najmu a czasami tylko na kilka dni lub godzin z czynszem liczonym godzinowo lub za poszczególne dni na podstawie ustnych lub pisemnych tak zwanych zleceń. Wynajem sal konferencyjnych w tym sali w SIT, w której odbywać się mogą koncerty, wynajmowane są na konkretne dni w miesiącu, a czasami tylko na godziny, na podstawie pisemnych lub ustnych tzw. zleceń, w zamian za czynsz za kilka dni lub godzin wynajmu danej sali.

Z początkiem 2018 r. do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. 2018 poz. 2245 winno być t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm.) został dodany art. 24b (zmieniony z dniem 1 stycznia 2019 r.) wprowadzający podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który stanowi własność albo współwłasność podatnika, został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, jest położony na terytorium RP - zwany dalej podatkiem od przychodów z budynków wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy obliczając podatek od przychodów z budynków komercyjnych bierzemy pod uwagę również powierzchnię oddaną na wynajem (sale szkoleniowe, konferencyjne, pomieszczenie pod usługi noclegowe) na godziny lub poszczególne dni w danym miesiącu rozliczeniowym, które są wynajmowane na podstawie ustnych lub pisemnych tak zwanych zleceń? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odp. 1

W przypadku budynków oddanych do używania w części na wynajem na godziny lub jeden lub kilka dni w danym okresie rozliczeniowym podatek od przychodów z budynków nie powinien być liczony. Przychód ustala się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej oddanej do używania w całkowitej powierzchni użytkowej budynku w całym okresie rozliczeniowym - 1 miesiąca. Ponadto, ustawodawca nie przewiduje w tym zakresie żadnej metodologii liczenia, utrudnia to również fakt ustalania przychodu (wartości początkowej środka trwałego wynikającej z prowadzonej ewidencji) na pierwszy dzień każdego miesiąca. Bowiem na pierwszy dzień danego miesiąca dany lokal może nie być wynajmowany (w kolejnych dniach może nastąpić najem na kilka dni/kila godzin). W ocenie Spółki do obliczenia podatku od przychodów z budynków powinny być tylko uwzględniane umowy najmu na okresy minimum 1 miesiąca i dłuższe na podstawie podpisanych umów najmu.

Odp. 2

W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, sposób liczenia podatku z budynków powinien być uzależniony nie tylko od wynajmowanej powierzchni, ale również od ilości wynajmowanych dni lub godzin w danym dniu. Dla przykładu:

• w przypadku wynajęcia 2 budynków: budynku biurowego SIT (100% pow. wynajętej przez cały 1 miesiąc, wartość środka trwałego na początku okresu rozliczeniowego 24,8 mln zł) oraz budynku mikrobiologii (50% pow. wynajętej tylko na jeden dzień w ciągu danego 1 miesiąca w danym okresie rozliczeniowym, wartość środka trwałego na początku okresu rozliczeniowego 1,3 mln zł) oraz po pomniejszeniu przychodów z budynków o kwotę 10 mln zł, podatek do zapłaty przez Spółkę wyniósłby: 5.187 zł obliczony w następujący sposób:
((24,8 mln zł + (1,3 mln zł x 50% / 30 dni x 1 dzień) -10 mln zł)) x 0,035% = 5.187 zł
• w przypadku wynajęcia 2 budynków: budynku biurowego SIT (40% pow. wynajętej przez cały 1 miesiąc, wartość środka trwałego na początku okresu rozliczeniowego 24,8 mln zł) oraz budynku mikrobiologii (40% pow. wynajętej tylko na jeden dzień w ciągu 1 miesiąca w danym okresie rozliczeniowym, wartość środka trwałego na początku okresu rozliczeniowego 1,3 mln zł) oraz po pomniejszeniu przychodów z budynków o kwotę 10 mln zł, podatek do zapłaty przez Spółkę wyniósłby: 0 zł obliczony w następujący sposób:
((24,8 mln zł x 40%) + (1,3 mln zł x 50% / 30 dni x 1 dzień) -10 mln zł) x 0,035% = brak podatku

Odp. 3

Części wspólne takie jak korytarze, toalety, podręczne kuchnie (gdzie można zjeść śniadanie i zrobić sobie herbatę lub kawę), w budynkach gdzie wynajmowane są poszczególne pokoje (biura) podmiotom trzecim, ale gdzie z części wspólnych korzystają również pracownicy Spółki, którzy wykorzystują część z tych lokali w ww. budynkach do pracy na rzecz Spółki nie powinny być brane pod uwagę do policzenia podatku od przychodów z budynku. Trudno bowiem oszacować wartość takiej powierzchni, ponieważ są to części wspólne, które powierzchniowo nie są opisane w żadnych umowach z najemcą. Ponadto, z tych części wspólnych korzystają inni najemcy (z którymi nie są podpisane umowy najmu), którzy wynajmują sale szkoleniowe/konferencyjne na godziny lub dni w danym miesiącu rozliczeniowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w części nieprawidłowe, a w części prawidłowe.

Na wstępnie należy wskazać, że ustawą dnia z 15 czerwca 2018 r., o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2018 r., poz. 1291), zostało wprowadzone nowe brzmienie przepisu art. 24b, który obowiązuje od 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 24b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm.; dalej: ustawa o CIT), w nowym brzmieniu, podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który:

1. stanowi własność albo współwłasność podatnika,
2. został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
3. jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

-zwany dalej podatkiem od przychodów z budynków, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

Stosownie do art. 24b ust. 2 ww. ustawy, zwalnia się od podatku od przychodów z budynków przychód ze środka trwałego będącego budynkiem mieszkalnym oddanym do używania w ramach realizacji programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa społecznego, jeżeli zwolnienie to stanowi rekompensatę spełniającą warunki określone w decyzji Komisji z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (Dz.Urz. UE L 7 z 11.01.2012, str. 3).

W myśl art. 24b ust. 3 ustawy o CIT, przychód, o którym mowa w ust. 1, stanowi ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca wartość początkowa podlegającego opodatkowaniu środka trwałego wynikająca z prowadzonej ewidencji, a w miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji - wartość początkowa ustalona na dzień wprowadzenia środka trwałego do ewidencji.

Zgodnie z art. 24b ust. 6 ustawy o CIT, w przypadku gdy budynek został oddany do używania w części, przychód ustala się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej oddanej do używania w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o której mowa w zdaniu pierwszym, ustala się na dzień określony w ust. 3.

Nie ustala się przychodu, o którym mowa w ust. 1, w przypadku, gdy ustalony na dzień określony w ust. 3, łączny udział oddanej do używania powierzchni użytkowej budynku nie przekracza 5% całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku (art. 24b ust. 7 ustawy o CIT).

W myśl art. 24b ust. 9 ustawy o CIT, podstawę opodatkowania stanowi suma przychodów, o których mowa w ust. 1, z poszczególnych budynków, pomniejszona o kwotę 10 000 000 zł.

Stosownie natomiast do art. 24b ust. 11 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek od przychodów z budynków i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. Jeżeli podatnik przed upływem terminu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, złoży zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, podatek od przychodów z budynków za ostatni miesiąc roku podatkowego wpłaca nie później niż w terminie złożenia tego zeznania.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem kilkunastu nieruchomości budynkowych, w tym samodzielnych budynków takich jak:

1. budynek o charakterze użytkowym (biurowym), w którym znajduje się siedziba Spółki, a w budynku jest kilkanaście odrębnych lokali biurowych, sal konferencyjnych oraz pomieszczenie jadalne wraz z kuchnią umożliwiające organizację spotkań, konferencji i przyjęć połączonych ze spożyciem posiłków,
2. budynek Inkubatora Technologicznego (SIT), w którym znajdują się m.in. lokale biurowe, sale konferencyjne, w tym sale w których mogą odbywać się koncerty,
3. budynek mikrobiologii.

Niezależnie od ww. budynków Spółka posiada 10 lokali mieszkalnych. Jak wynika z ewidencji środków trwałych Spółki, łączna wartość początkowa ww. nieruchomości objętych ewidencją środków trwałych odpowiada kwocie 30.565.004,80 złotych.

Spółka zajmuje się m.in. wynajmowaniem ww. lokali mieszkalnych oraz sal konferencyjnych i lokali biurowych różnym podmiotom. Dodać przy tym należy, że nie cała powierzchnia ww. budynków jest wykorzystywana na wynajem, gdyż z części poszczególnych biur w budynkach korzystają też pracownicy Spółki. Z części wspólnych w budynkach typu korytarze, toalety, podręczne kuchnie, korzystają zarówno najemcy jak i pracownicy Spółki.

Wynajem mieszkań odbywa się najczęściej na podstawie pisemnych umów, na okresy kilkumiesięczne lub kilkuletnie, z miesięcznym czynszem najmu, zaś wynajem poszczególnych lokali (biur) w budynkach, odbywa się albo na podstawie pisemnych umów na okresy kilku, kilkunastu miesięcy z miesięcznym czynszem najmu a czasami tylko na kilka dni lub godzin z czynszem liczonym godzinowo lub za poszczególne dni na podstawie ustnych lub pisemnych tak zwanych zleceń. Wynajem sal konferencyjnych w tym sali w SIT, w której odbywać się mogą koncerty, wynajmowane są na konkretne dni w miesiącu, a czasami tylko na godziny, na podstawie pisemnych lub ustnych tzw. zleceń, w zamian za czynsz za kilka dni lub godzin wynajmu danej sali.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego wskazać należy, że w wyniku nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od dnia 1 stycznia 2019 r., minimalnym podatkiem dochodowym zostały objęte wszystkie nieruchomości budynki, niezależnie od ich klasyfikacji (m.in. mieszkalne, niemieszkalne, przemysłowe, magazynowe) położone na terytorium Polski, jeżeli generują przychody z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Z zakresu tego podatku zostały wyłączone jedynie przychody z budynków mieszkalnych, jeżeli zostały oddane do używania w ramach rządowych (samorządowych) programów dotyczących budownictwa społecznego, przy spełnieniu warunków określonych w ustawie. Ponadto ustawodawca wskazał, że nie ustala się przychodu od środka trwałego będącego budynkiem, który stanowi własność albo współwłasność podatnika oraz został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, w przypadku, gdy łączny udział oddanej do używania powierzchni użytkowej budynku nie przekracza 5% całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku.

Ustawodawca z zakresu tego podatku nie wyłączył natomiast przychodów z budynków, w których pomieszczenia wynajmowane są na godziny lub poszczególne dni w danym miesiącu.

Gdyby wolą ustawodawcy było dokonanie takich wyłączeń z podatku od przychodów z budynków, dałby temu wyraz w przepisie, jak to uczynił w wyż. cyt. art. 24b ust. 2 ustawy o CIT bądź w przepisie art. 24b ust. 7 ustawy o CIT.

Za powyższym rozumowaniem przemawia również treść uzasadnienia do projektu ustawy nowelizującej [druk sejmowy 2291-A], zgodnie z którym: Na podstawie ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. poz. 2175) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa PIT) oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej ustawa CIT) zostały wprowadzone regulacje dotyczące tzw. minimalnego podatku dochodowego. Rozwiązanie to skierowane jest do podatników posiadających określone nieruchomości komercyjne w postaci budynków biurowych oraz budynków handlowo-usługowych, których wartość początkowa przekracza 10 mln zł. Przepisy te zaczęły obowiązywać od dnia 1 stycznia 2018 r. Regulacje dotyczące minimalnego podatku dochodowego są przedmiotem postępowania przed Komisją Europejską (KE) w przedmiocie badania, czy nie stanowią niedozwolonej pomocy publicznej.

Zgodnie z ustaleniami dokonanymi przez stronę polską z KE obowiązujące w Polsce przepisy wymagają zmian w kierunku:

1. objęcia minimalnym podatkiem dochodowym wszystkich nieruchomości budynków, z wyłączeniem budynków mieszkalnych, jeżeli zostały oddane do używania w ramach rządowych (samorządowych) programów dotyczących budownictwa społecznego i takie zwolnienie jest zgodne z zasadami pomocy publicznej;
2. stosowania minimalnego podatku dochodowego w odniesieniu do tych nieruchomości (ich części), które są wynajmowane;
3. zmiany progu 10 mln zł, poniżej którego nieruchomość nie podlega opodatkowaniu minimalnym podatkiem dochodowym z nieruchomości na podatnika;
4. możliwości uniknięcia obciążenia (zwrot) podatkiem od przychodów z budynków w przypadku potwierdzenia przez organ podatkowy zapłaty podatku PIT lub CIT we właściwej wysokości, jeżeli podatnik wystąpi z wnioskiem o zwrot tego podatku.

Proponowane w autopoprawce zmiany wychodzą naprzeciw ww. oczekiwaniom KE. W wyniku proponowanych zmian minimalnym podatkiem dochodowym (w projekcie proponuje się, aby podatek ten został określony jako podatek od przychodów z budynków), zostaną, co do zasady, objęte wszystkie budynki (mieszkalne i niemieszkalne) położone na terytorium Polski. Podkreślić należy, iż podatek od przychodów z budynków będzie płacony od tych środków trwałych w postaci budynków, które generują przychody z ich najmu (dzierżawy itp.). W przypadku podatników podatku PIT podatek minimalny nie będzie dotyczył umów najmu zawieranych poza działalnością gospodarczą (tzw. najem prywatny). Jeżeli tylko część budynku będzie oddana do używania na podstawie umowy najmu, wówczas podatnik będzie obowiązany do zapłaty podatku od przychodów z budynków od tej części, która została wynajęta. Z zakresu tego podatku zostaną wyłączone te budynki mieszkalne, które zostaną oddane do używania w ramach realizacji programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa społecznego, pod warunkiem iż takie zwolnienie będzie stanowiło rekompensatę spełniającą warunki określone w decyzji Komisji Europejskiej z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym. Zmianie ulega również sposób stosowania limitu (kwoty) 10 mln zł, poniżej którego nieruchomości nie były objęte podatkiem od przychodów z budynków i która to wartość stanowiła swoistą kwotę wolną (na nieruchomość). Proponuje się, aby taka kwota przypadała na podatnika bez względu na ilość i wartość posiadanych przez niego budynków.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że warunkiem kwalifikującym budynek do objęcia podatkiem na podstawie art. 24b ustawy o CIT, poza warunkiem własności lub współwłasności, położenia na terytorium RP, jest jego oddanie w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy wszystkie powyższe warunki zostały spełnione.

Wobec powyższego należy wskazać, że w przypadku gdy budynek został oddany w najem (dzierżawę) w części, przychód ustala się proporcjonalnie do udziału powierzchni wynajętej (dzierżawionej) w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję ustala się na pierwszy dzień każdego miesiąca, a w miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji - na dzień wprowadzenia środka trwałego do ewidencji. Czas, na jaki zawarto umowę najmu jest we wskazanym kontekście pozbawiony znaczenia. Zatem w kalkulacji ujmuje się nawet powierzchnię wynajętą na kilka godzin lub dni w danym miesiącu, jeżeli powierzchnia ta objęta jest umową najmu (dzierżawy) na pierwszy dzień miesiąca.

Skutkować to powinno tym, że wynajmowane przez Spółkę budynki, w których pomieszczenia wynajmowane są na kilka godzin lub dni w danym miesiącu powinny zostać objęte podatkiem wynikającym z art. 24b ustawy o CIT.

Sposób obliczenia podatku ze środka trwałego będącego budynkiem został przedstawiony w art. 24b ust. 3 z uwzględnieniem art. 24b ust. 1, ust. 6 i ust. 9 updop. Dokonując obliczenia podatku na podstawie wyżej wymienionych przepisów Spółka powinna wziąć pod uwagę przychód ustalony proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej oddanej do używania w całości powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o której mowa w zdaniu pierwszym ustala się na dzień określony w ust. 3 (art. 24b ust. 6). Z kolei w art. 24b ust. 3 mowa jest o pierwszym dniu każdego miesiąca, a w miesiącu w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji o dniu wprowadzenia środka trwałego do ewidencji. Zatem ustalając przychód ze środka trwałego Spółka powinna wziąć pod uwagę proporcję powierzchni oddanej do używania w proporcji całkowitej budynku ustaloną na pierwszy dzień każdego miesiąca.

Przy obliczaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem nie należy uwzględniać części wspólnych wymienionych we wniosku w przypadku których nie jest możliwe ustalenie jaka ich część dotyczy wynajmowanej powierzchni.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• ustalenia, czy obliczając podatek od przychodów z budynków komercyjnych należy brać pod uwagę również powierzchnię oddaną na wynajem na godziny lub poszczególne dni w danym miesiącu rozliczeniowym, które są wynajmowane na podstawie ustnych lub pisemnych tak zwanych zleceń jest nieprawidłowe,
• określenia sposobu obliczenia podatku od przychodów z budynku, w przypadku oddania na wynajem powierzchni na godziny lub poszczególne dni w danym miesiącu rozliczeniowym, które są wynajmowane na podstawie ustnych lub pisemnych tak zwanych zleceń jest nieprawidłowe,
• sposobu rozliczenia części wspólnych takich jak korytarze, toalety, podręczne kuchnie, w budynkach gdzie wynajmowane są poszczególne pokoje (biura) podmiotom trzecim, ale gdzie z części wspólnych korzystają też pracownicy Spółki, którzy wykorzystują część z tych lokali w ww. budynkach do pracy na rzecz Spółki jest prawidłowe.

Zaakcentować ponadto trzeba, że w niniejszej interpretacji tut. Organ nie oceniał przykładów liczbowych ilustrujących stanowisko Spółki odnoście pytania 2, z uwagi na fakt, że przepis art. 14b Ordynacji podatkowej nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Zatem tut. Organ nie może potwierdzić prawidłowości przykładowych wyliczeń, bowiem zasady ich arytmetycznego wyliczenia nie podlegają urzędowej interpretacji.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b Ordynacji podatkowej, zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie organ wydając interpretację indywidualną prawa podatkowego opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i nie jest uprawniony do przeprowadzenie postępowania dowodowego dlatego dokumenty dołączone do wniosku nie podlegają ocenie organu. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest jego częścią.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej