Temat interpretacji

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z organizacją imprez o których mowa we wniosku.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2018 r. (data wpływu 03 stycznia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 lutego 2019 r. (data nadania 4 lutego 2019 r., data wpływu 11 lutego 2019 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu znak: 0114-KDIP2-1.4010.4.2019.2.MW, 0114-KDIP3-2.4011.3.2019.3.JG1, 0114-KDIP1-1.4012.11. 2019.3.KBR z dnia 23 stycznia 2019 r. (data doręczenia 28 stycznia 2019 r.) oraz pismem z dnia 11 marca 2019 r. (data nadania 11 marca 2019 r., data wpływu 15 marca 2019 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu znak: 0114-KDIP2-1.4010.4.2019.5.MW, 0114-KDIP3-2.4011.3.2019.6.JG1, 0114-KDIP1-1.4012.11.2019.6.KBR z dnia 26 lutego 2019 r. (data doręczenia 4 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację:

• Gali dla pracowników 25 stycznia 2019 r. oraz Imprezy plenerowej w części dotyczącej pracowników i ich rodzin oraz emerytów jest prawidłowe,

• Imprezy plenerowej w części dotyczącej pracowników kontraktowych, stażystów oraz pracowników zatrudnionych na umowę zlecenie jest nieprawidłowe,

• Gali dla kontrahentów i klientów 21 lutego 2019 r. jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z organizacją imprez o których mowa we wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W przyszłym roku (2019) X. S.A. planuje zorganizować kilka imprez z okazji 100-lecia założenia. Harmonogram imprez wygląda następująco.

1. Gala dla pracowników 25 stycznia 2019- Spotkanie kierownictwa X. S.A. z przedstawicielami załogi - omówienie celów na 2019 rok. W trakcie spotkania będzie:
   • Rozdanie odznak - podczas gali prezenty dla odznaczonych (gadżety standard 100 lecie).
   • Koncert zespołu.
   • Catering.
   • Każdy z wychodzących dostaje mały prezent na zakończenie imprezy (gadżety na 100 -lecie), publikacja, banknot X. oraz kubki porcelanowe.
2. Gala dla kontrahentów i klientów 21 lutego 2019. W trakcie spotkania będzie:
   • Agencja eventowa zapewnia oprawę multimedialną, oświetleniowa, organizacyjną, styl z lat 20, prowadzącego imprezę.
   • Koncert zespołu.
   • Rozdawanie gadżetów na wyjście dla kontrahentów (publikacja Szymona Nowaka).
   • Aukcja charytatywna przeprowadzona przez Wnioskodawcę, ale zebranie pieniądze zasilą Fundację z przeznaczeniem na cel charytatywny.
   • Bal.
3. Impreza plenerowa dla pracowników (w tym kontraktowcy, stażyści na umowę zlecenie) i ich rodzin oraz emeryci - impreza ma się odbyć na stadionie. W trakcie spotkania będzie:
   • Agencja evntowa przeprowadza cała organizację z koncertami, zespołami muzycznymi, atrakcjami, cateringiem, zapleczem technicznym, ochrona, ppoż. itd.
   • W trakcie imprezy będzie rozstrzygniecie konkursów dla pracowników i dzieci - nagrody:

- wycieczka zagraniczna oraz krajowa, tablety, aparaty fotograficzce, laptopy.

Pismem z dnia 4 lutego 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że w momencie odpowiedzi na wezwanie sprawa dotyczy zdarzenia już zaistniałego w przypadku jednego, pierwsze z opisanych zdarzeń Gala dla pracowników odbyła się 25 stycznia 2019 r. Harmonogram przedstawia się następująco:

1. Gala dla pracowników 25 stycznia 2019 r. - Spotkanie kierownictwa X. S.A. z przedstawicielami załogi - omówienie celów na 2019 rok. Gdzie będzie:
   • Rozdanie odznak - podczas gali prezenty dla odznaczonych (gadżety standard 100-lecie).
   • Koncert zespołu.
   • Catering.
   • Każdy z wychodzących dostaje mały prezent na zakończenie imprezy (gadżety masówka 100-lecie).
2. Gala dla kontrahentów i klientów 21 lutego 2019 r.
   • Agencja eventowa zapewnia oprawę multimedialną, oświetleniową, organizacyjną, styl z lat 20, prowadzącego imprezę, gdzie będzie:
     • Koncert zespołu.
     • Rozdawanie gadżetów na wyjście dla kontrahentów.
     • Aukcja charytatywna przeprowadzona przez Fundację, ale zebranie pieniążków na Fundację X. z przeznaczeniem na cel charytatywny.
     • Bal.
3. Impreza plenerowa dla pracowników (w tym kontraktowcy, stażyści na umowę zlecenie) i ich rodzin plus emeryci - stadion, tu zaś:
   • Agencja eventowa przeprowadza całą organizację z koncertami, zespołami muzycznymi, atrakcjami, cateringiem, zapleczem technicznym, ochrona, ppoż. itd.
   • W trakcie rozstrzygnięcie konkursów dla pracowników i dzieci - nagrody: wycieczka zagraniczna, krajowa, tablety, aparaty fotograficzne, laptopy.
   • Ponadto w trakcie imprezy w różnych tematycznych boksach zadania, konkursy z nagrodami.

Publikacje - nakład 1000 egzemplarzy - klienci, kontrahenci. Publikacja - nakład 5000 egzemplarzy - dla wszystkich pracowników (kontraktowcy, na umowę zlecenie, stażyści - około 2500) plus dla emerytów (980). Banknot X - dla wszystkich pracowników (kontraktowcy, na umowę zlecenie, stażyści). Kubki z porcelany - miały być koszulki ale zostało zmienione - dla wszystkich pracowników (kontraktowcy, na umowę zlecenie, stażyści).

Koszty imprez z okazji 100-lecia założenia ponosić będzie X. S.A. Wydatki na organizację tych imprez nie będą ponoszone z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Udział pracowników w ww. imprezach będzie miał charakter dobrowolny i otwarty. Zaproszeni kontrahenci i klienci nie będą ponosić żadnych kosztów udziału w ww. imprezach. Gala dla kontrahentów i klientów będzie miała charakter imprezy zamkniętej, dotyczy tylko zaproszonych gości. Organizacja Gali ma na celu budowanie dobrych relacji ze strategicznymi klientami X., jak również pokazanie, że firma jest stabilnym partnerem biznesowym, który od stu lat funkcjonuje na rynku producentów druków wysoko zabezpieczonych. Podczas gali planowane jest wyświetlenie prezentacji multimedialnej, która pokaże pełne spektrum oferty X. W ten sposób Spółka chce zachęcić klientów do rozmów na temat sprzedaży im dodatkowych/innych produktów lub usług. Ponadto planuje się organizację punktów prezentujących wybrane produkty X. Rozdawane gadżety na wyjście dla kontrahentów będą opatrzone logo firmy będzie to grafika prezentująca budynek firmy z podpisem 100-lecie X. S.A. Uczestnictwo w imprezach organizowanych dla pracowników ma na celu zmotywowanie załogi do dalszej, ciężkiej pracy, a tym samym do wzrostu efektywności pracy. Przekazane dla pracowników prezenty nie będą stanowić formy wynagrodzenia za pracę. Spółka X. na potrzeby organizacji imprez zapewni gościom usługę cateringową, w skład której może wchodzić alkohol.

Pismem z dnia 11 marca 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że konkursy, które będą organizowane w ramach zdarzeń wymienionych we wniosku nie mają regulaminów. Nagrodami będą gadżety o wartości nieprzekraczającej 200,00 zł.

Pismem z dnia 4 lutego 2019 r. Wnioskodawca ostatecznie sformułował treść pytań oznaczonych nr 3 i 4 mających być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano pytania.

1. Czy wydatki na organizacje imprez w opisanych w stanie faktycznym stanowią koszty uzyskania X. S.A.?
2. Czy spółce przysługuje możliwość odliczenia podatku naliczonego VAT na podstawie faktur otrzymanych z tytułu podatku od towarów i usług związany z organizacją imprez?
3. Czy udział w imprezie oraz rozdanie gadżetów dla pracowników stanowi przychód dla tych osób w podatku dochodowym od osób fizycznych i czy spółka w zw. z tym obowiązana jest do pobrania jako płatnik w rozumieniu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do poboru zaliczek z tego tytułu?
4. Czy udział w imprezie oraz rozdanie gadżetów dla kontrahentów stanowi przychód dla tych osób w podatku dochodowym od osób fizycznych i czy spółka jako płatnik obowiązana jest do poboru podatku jako płatnik, czy ewentualnie wykazania przychodu w deklaracji PIT-8C.

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie Nr 1). W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie (pytania Nr 2, 3 i 4).

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z organizacją imprez opisanych w stanie faktycznym mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. 2016, poz. 851 ze zm.) zwana dalej: updop, gdyż mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie/ zabezpieczenie źródła przychodów, gdyż ich celem jest przede wszystkim promocja Spółki, rozpowszechnianie informacji o nazwie i przedmiocie działalności Spółki oraz zacieśnienie więzi z kontrahentami, co bez wątpienia może się przyczynić do wzrostu zawieranych umów generujących przychód X. S.A. Natomiast w przypadku pracowników spotkanie z władzami Spółki rozdanie drobnych gadżetów czy prezentów pracownikom spółki ma na celu integrację załogi, co również pośrednio przyczynia się do zwiększenia przychodów X. S.A.

Od 2013 roku nastąpiła liberalizacja orzecznictwa i interpretacji organów skarbowych w zakresie wyłączenia wydatków na spotkania z kontrahentami i integracją pracowników. Generalnie koszty np. spotkania wigilijnego dla kontrahentów jak i pracowników, o ile nie wyraża się przesadą wystawnością, nawet połączona z usługą gastronomiczną jest uznawana za koszt uiszczenia przychodu (np. interpretacja Ministra Finansów z dnia 25 listopada 2013r., sygn. DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521, oraz wyrok NSA z 17 czerwca 2013r sygn. II FSK 702/11).

Zorganizowanie gal i pikniku X. S.A. może być także uznane jako określone działanie z zakresu public relations, tj. działań budowania określonych relacji z otoczeniem X. S.A., w tym ze społeczeństwem. Zdaniem Spółki organizacja Gal oddziałuje i będzie oddziaływać na wizerunek X. S.A. jako podmiotu dbającego o pracowników i kontrahentów, jak też emerytów zasłużonych dla wnioskodawcy.

Reasumując, wydatki poniesione przez Spółkę na organizację ww. wydarzeń (gal, pikniku) mają związek z działalnością reklamową firmy (Spółki) i jej produktów poprzez zwiększenie jej rozpoznawalności, a także integracji pracowników i podmiotów współpracujących ze spółką, zatem wydatki związane z organizacją Wydarzenia mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie z art. 15 ust. 1 updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację:

• Gali dla pracowników 25 stycznia 2019 r. oraz Imprezy plenerowej w części dotyczącej pracowników i ich rodzin oraz emerytów jest prawidłowe,

• Imprezy plenerowej w części dotyczącej pracowników kontraktowych, stażystów oraz pracowników zatrudnionych na umowę zlecenie jest nieprawidłowe,

• Gali dla kontrahentów i klientów 21 lutego 2019 r. jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm., dalej ustawa CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W myśl tego przepisu, wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie, zachowanie lub zabezpieczenie tego przychodu).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy CIT, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów. Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać, że wydatki na rzecz pracowników pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. koszty pracownicze, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń itp. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy. O ile uczestnictwo pracownika w imprezie integracyjnej nie jest związane z wykonywaniem czynności służbowych, przewidzianych umową o pracę, jak również o ile nie stanowi formy ekwiwalentu za wynagrodzenie (np. z uwagi na atrakcyjność miejsca organizacji imprezy) wydatki związane z uczestnictwem pracownika w takiej imprezie mogą stanowić co do zasady koszt uzyskania przychodu. Jeśli więc charakter spotkania uwzględnia budowanie pozytywnych relacji między samymi pracownikami lub między pracodawcą a pracownikami w sposób mogący faktycznie przyczynić się do zwiększenia przychodów podatnika, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła jego przychodów to wydatek taki można uznać za koszt uzyskania przychodów.

W tym miejscu zasadnym jest wskazać, iż zgodnie z art. 2 Kodeksu pracy (Dz. U. 2018, poz. 917 ze zm.), Pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy CIT, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. w pkt 28 tego przepisu koszty reprezentacji. Zgodnie bowiem z tym przepisem prawa nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Wyjaśnić bowiem należy, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy rozpatrywać zasadność ich poniesienia przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie wizerunku podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz reprezentacja pochodzi od łacińskiego repraesentatio oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że ,,reprezentacja w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie reprezentacji kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w dniu 25 listopada 2013 r. Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Ponadto w pkt 38a powołanego art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako nieuznawane za koszty uzyskania przychodów, wymieniono wydatki na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Odnosząc się z kolei do kwestii podatkowych związanych z wydatkami poniesionymi na reklamę, wskazać należy, że zgodnie z ugruntowanym poglądem przez reklamę rozumie się działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych, zalet technicznych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Za logo uznać należy znak handlowy o charakterze graficznym, używany przez daną firmę do identyfikowania marki swojego produktu lub oferowanych usług oraz odróżniania ich od innych. Logo może obejmować zarówno nazwę przedsiębiorcy, jej skrót jak też nazwę konkretnego produktu lub usługi. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach, spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia. Jednocześnie zauważyć należy, że można rozróżnić reklamę towaru, usługi, reklamę marki, a także reklamę samej firmy (przedsiębiorcy).

Dokonując zatem oceny zakresu pojęciowego reprezentacji i reklamy wywieść z powyższego należy, że reprezentacja dotyczy działań zmierzających do kształtowania i rozpowszechniania wizerunku podatnika, jako podmiotu gospodarczego, natomiast reklama dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów (towarów i usług). Podnosi się także, że reklama polega na przedstawianiu towarów i usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy. Ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji, jaką będzie spełniać w firmie ze szczególną dbałością o ich udokumentowanie oraz wskazanie okoliczności im towarzyszących.

Podkreślić należy, że dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Ze względu na konieczność indywidualnej oceny każdego przypadku ponoszenia przez podatnika tego rodzaju wydatków, na podatniku spoczywa obowiązek szczególnej dbałości o ich udokumentowanie oraz wskazanie okoliczności im towarzyszących.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka planuje zorganizować kilka imprez z okazji 100-lecia założenia (Gala dla pracowników, Gala dla kontrahentów i klientów Spółki, impreza plenerowa dla pracowników i ich rodzin, emerytów oraz pracowników kontraktowych, stażystów i pracowników zatrudnionych na umowy zlecenia). Wydatki na organizację tych imprez nie będą ponoszone z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, koszty w całości ponosić będzie Wnioskodawca. Udział pracowników w ww. imprezach będzie miał charakter dobrowolny i otwarty. Gala dla kontrahentów i klientów będzie miała charakter imprezy zamkniętej, dotyczy tylko zaproszonych gości. Organizacja Gali dla kontrahentów i klientów ma na celu budowanie dobrych relacji ze strategicznymi klientami X, jak również pokazanie, że firma jest stabilnym partnerem biznesowym, który od stu lat funkcjonuje na rynku producentów druków wysoko zabezpieczonych. Podczas gali planowane jest wyświetlenie prezentacji multimedialnej, która pokaże pełne spektrum oferty X. W ten sposób Wnioskodawca chce zachęcić klientów do rozmów na temat sprzedaży im dodatkowych/innych produktów lub usług. Ponadto planuje się organizację punktów prezentujących wybrane produkty X. Uczestnictwo w imprezach organizowanych dla pracowników ma na celu zmotywowanie załogi do dalszej, ciężkiej pracy, a tym samym do wzrostu efektywności pracy. Przekazane dla pracowników prezenty nie będą stanowić formy wynagrodzenia za pracę. Konkursy, które będą organizowane w ramach zdarzeń wymienionych we wniosku nie mają regulaminów. Nagrodami będą gadżety o wartości nieprzekraczającej 200,00 zł. Spółka X na potrzeby organizacji imprez zapewni gościom usługę cateringową, w skład której może wchodzić alkohol.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość co do poprawności zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych wydatków związanych z organizacja imprez opisanych we wniosku.

W świetle powyższego, na gruncie niniejszej sprawy zauważyć należy, że wydatki sfinansowane ze środków obrotowych Spółki, poniesione na organizację Gali dla pracowników i imprezy plenerowej w części dotyczącej pracowników i ich rodzin oraz byłych pracowników Wnioskodawcy emerytów (z wyjątkiem wydatków na nabycie alkoholu o czym mowa poniżej), mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Ww. wydatki związane są niewątpliwie z prowadzoną działalnością podatnika i mają na celu zintegrowanie załogi zakładu, dlatego też pozostają one w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem, zachowaniem lub zabezpieczeniem przychodów i mogą mieć pośredni wpływ na wielkość osiągniętych przez Wnioskodawcę przychodów. Takie świadczenia na rzecz pracowników budują pozytywne relacje pomiędzy pracownikami i Spółką, zwiększają zaangażowanie pracowników oraz wzmacniają ich lojalność wobec Wnioskodawcy, mają również działanie motywujące i wpływające na jakość, wydajność oraz efektywność pracy, co dalej przekłada się na wysokość uzyskanych przychodów. Podobny skutek w procesie integracyjnym załogi Wnioskodawca osiągnie dzięki udziałowi w festynie zakładowym byłych pracowników. Dbałość o emerytów będzie bowiem motywująco wpływać na prace osób zatrudnionych, którzy mogą spodziewać się podobnego traktowania w przyszłości.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zauważyć przy tym należy, że wydatki na zakup alkoholu nie przyczyniają się do osiągnięcia lub zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki te nawet jeżeli uznawane są za zwyczajowo przyjęte i zostaną dostosowane do charakteru spotkania nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Trudno jednoznacznie powiązać wydatek na alkohol dla uczestników festynu z zakładanym celem integracji mającej na celu związanie pracowników z firmą oraz między sobą, poprawę atmosfery pracy i wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych. Spotkania integracyjne mają służyć budowaniu motywacji do pracy u pracowników i w ten sposób wpływać na jej efektywność, lecz uzyskiwanie tego efektu poprzez fundowanie bezpłatnego alkoholu uznać należy za pozostające poza związkiem przyczynowym, którego istnienie zakłada art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Odnosząc się natomiast do wydatków związanych z uczestnictwem w imprezie plenerowej osób, które nie są zatrudnione bezpośrednio w Spółce, a jedynie osób współpracujących ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych w tym na podstawie umowy kontraktowej, umowy zlecenia, a także stażystów, wskazać należy, że wydatki te również nie mogą/nie będą mogły zostać uznane za koszty podatkowe. Nie można uznać, że uczestnictwo w imprezie plenerowej (jako spotkaniu integracyjnym) ww. osób wpłynie na zwiększenie przychodów Wnioskodawcy, bądź zabezpieczenie ich źródła. Ponadto, ww. osoby są wobec Wnioskodawcy podmiotami zewnętrznymi, a w stosunku do takich podmiotów podejmuje się działania o charakterze reprezentacyjnym. Tym samym, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na organizację imprezy plenerowej w części dotyczącej osób współpracujących ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych tj. na podstawie umowy kontraktowej, umowy zlecenia, a także stażystów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT, nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do wydatków związanych z organizacją Gali dla kontrahentów i klientów Spółki, wskazać należy, że rozpatrując zasadność ich poniesienia należy wziąć pod uwagę całościowy charakter imprezy. Dla prawidłowej kwalifikacji kosztów najważniejszym jest bowiem wyraźne ustalenie głównego celu organizowanego spotkania i wskazanie potencjalnych korzyści oczekiwanych w związku z taką imprezą. Zauważyć należy, że jak wskazano w opisie sprawy ww. goście będą stanowić wyselekcjonowaną, zamkniętą grupę osób, co przesądza o reprezentacyjnym charakterze tych wydatków. W związku z powyższym nie można uznać, że celem zaplanowanej uroczystości jest zachęcenie jak największej liczby potencjalnych odbiorców do korzystania z usług świadczonych przez Spółkę. Ponadto zauważyć należy, że jak wskazano w opisie sprawy podczas Gali dla kontrahentów i klientów planowana jest bogata część rozrywkowa (oprawa oświetleniowa, styl lat 20, koncert zespołu, aukcja charytatywna przeprowadzona przez Wnioskodawcę, bal). Wprawdzie w tracie Gali przewidziano również możliwość prowadzenia rozmów i dyskusji z kontrahentami na temat sprzedaży im dodatkowych/innych produktów lub usług oraz planowane jest wyświetlenie prezentacji multimedialnej, która pokaże pełne spektrum oferty X., a wystrój przygotowanych na uroczystość pomieszczeń będzie zawierał punkty prezentujące wybrane produkty X., jednakże nie ulega wątpliwości, że ww. część promująca w sposób zdecydowany zostanie zdominowana przez przygotowaną równocześnie część rozrywkową.

Tym samym obchody Gali dla kontrahentów i klientów Spółki przybiorą charakter wydarzenia o cechach reprezentacyjnych. Należy tutaj podkreślić także, że osiągnięcie przez uczestników imprezy (przedstawicieli kontrahentów i klientów biznesowych) wiedzy i przekonań pożądanych przez Spółkę nie jest uzależnione od zaoferowania przez nią tak bogatej części rozrywkowej.

Jak wcześniej wskazano, powołując się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego oceniając czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny należy patrzeć przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie pozytywnego obrazu podatnika to koszty te mają charakter reprezentacyjny.

Mając zatem powyższe na względzie stwierdzić należy, że wydatki związane z organizacją Gali dla kontrahentów i klientów Spółki noszą znamiona reprezentacji firmy mające na celu wykreowanie pozytywnego wizerunku firmy w oczach kontrahentów i klientów biznesowych, uwypuklenie swojej zasobności i profesjonalizmu, czyli stworzenie oczekiwanego wizerunku Wnioskodawcy dla potencjalnej sprzedaży im dodatkowych/innych produktów lub usług. Tym samym wydatki poniesione z tego tytułu, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie także należy uznać za nieprawidłowe.

Reasumując mając na uwadze powyższe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację:

• Gali dla pracowników 25 stycznia 2019 r. oraz Imprezy plenerowej w części dotyczącej pracowników i ich rodzin oraz emerytów za prawidłowe,

• Imprezy plenerowej w części dotyczącej pracowników kontraktowych, stażystów oraz pracowników zatrudnionych na umowę zlecenie za nieprawidłowe,

• Gali dla kontrahentów i klientów 21 lutego 2019 r. za nieprawidłowe.

Nadmienić także należy, że zasadność zaliczenia wskazanych przez Wnioskodawcę w przedmiotowym wniosku wydatków (w szczególności związek pomiędzy ich poniesieniem a osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu), do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej