Czy wnioskująca Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będąca komplementariuszem Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa ma praw... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 02.04.2019, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.29.2019.1.MO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Czy wnioskująca Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będąca komplementariuszem Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa ma prawo do zwolnienia z podatku, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sytuacji, gdy podmiotem wskazanym w decyzji o wsparciu (realizującym nową inwestycję) będzie Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (w zakresie dochodów osiąganych z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu i w wysokości odpowiadającej części ogółu praw i obowiązków wspólnika w spółce osobowej)?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 30 stycznia 2019 r. (data wpływu do tut. Organu 1 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, będąca komplementariuszem Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa ma prawo do zwolnienia z podatku, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sytuacji, gdy podmiotem wskazanym w decyzji o wsparciu będzie Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2019 r., wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, będąca komplementariuszem Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa ma prawo do zwolnienia z podatku, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sytuacji, gdy podmiotem wskazanym w decyzji o wsparciu będzie Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem (komplementariuszem) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej, zamierza rozpocząć budowę nowego zakładu produkcyjnego oraz modernizację już istniejącego zakładu produkcyjnego, co po uzyskaniu decyzji o wsparciu wydanej przez właściwy organ, będzie stanowiło nową inwestycję w rozumieniu ustawy o wspieraniu nowych inwestycji. Podmiotem, dla którego ma zostać udzielone wsparcie jest Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa. Nowa inwestycja nie będzie zlokalizowana na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Równocześnie, Wnioskodawca będzie osiągał dochody z działalności innej niż określona w decyzji o wsparciu. W odniesieniu do dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu (w wysokości odpowiadającej kwocie pomocy publicznej dla przedsiębiorcy), zamierza skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem art. 3 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej wsparciem, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wsparcie nie może być udzielone w sytuacji lokalizacji inwestycji na obszarach występowania niezagospodarowanych złóż kopalin, z wyjątkiem inwestycji dotyczących tych złóż.

W katalogu zwolnień ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami (art. 17 ust. 1 pkt 34a).

Z powyższego wynika wprost, że Wnioskodawca ma prawo do zwolnienia z podatku dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu - dzięki budowie zakładu produkcyjnego stanowiącego nową inwestycję. Wskazane zwolnienie dotyczy części dochodów z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, uzyskanych przez Wnioskodawcę jako wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej, gdyż powołany art. 17 ust. 1 pkt 34a mówi, że wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, a podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych jest wnioskująca Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będąca komplementariuszem spółki, która ma uzyskać decyzję o wsparciu. Zatem, choć podmiotem realizującym nową inwestycję i osiągającym dochody z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu będzie Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, to nie jest ona podatnikiem ani podatku dochodowego od osób prawnych, ani podatku dochodowego od osób fizycznych. Nie może więc skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w powołanym przepisie. Ze zwolnienia mogą jednak skorzystać wspólnicy w zakresie dochodów osiąganych z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu i w wysokości odpowiadającej części ogółu praw i obowiązków wspólnika w spółce osobowej.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będąca komplementariuszem Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa ma prawo do zwolnienia z podatku, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sytuacji, gdy podmiotem wskazanym w decyzji o wsparciu (realizującym nową inwestycję) będzie Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (w zakresie dochodów osiąganych z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu i w wysokości odpowiadającej części ogółu praw i obowiązków wspólnika w spółce osobowej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 505), spółka osobowa to - spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona (art. 102 Kodeksu spółek handlowych).

Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek osobowych nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: ustawa o CIT), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Na mocy art. 5 ust. 2 ustawy o CIT, zasady wyrażone w ust. 1 i 1a stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej: wsparciem, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 3 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji Dz.U. 2018, poz. 1162).

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy, przez nową inwestycję należy rozumieć &̵ inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego przedsiębiorstwa, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacją produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w przedsiębiorstwie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa, z wyłączeniem przedsiębiorstwa, wobec którego wszczęte zostało postępowanie upadłościowe lub został złożony wniosek do sądu o ogłoszenie upadłości.

Natomiast, w myśl art. 13 ust. 1 tej ustawy, wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej decyzją o wsparciu.

Art. 15 ustawy o wsparciu nowych inwestycji stanowi, że decyzja o wsparciu określa okres jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, dotyczące:

zatrudnienia przez przedsiębiorcę w związku z nową inwestycją, przez określony czas, określonej liczby pracowników;
poniesienia przez przedsiębiorcę w określonym terminie kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji;
terminu zakończenia realizacji nowej inwestycji, po upływie którego koszty inwestycji poniesione przez przedsiębiorcę nie mogą być uznane jako koszty kwalifikowane;
maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych, jakie mogą być uwzględnione przy określeniu maksymalnej wysokości pomocy publicznej;
kryteriów ilościowych i kryteriów jakościowych, do których spełnienia zobowiązał się przedsiębiorca;
terenu, na którym nowa inwestycja zostanie zrealizowana z uwzględnieniem danych ewidencyjnych nieruchomości.

Natomiast, w myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1713), maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu:

kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, które nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 7, lub
zatrudnienia określonej liczby pracowników w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników

-z zastrzeżeniem § 6 ust. 4.

Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu działalności gospodarczej zgodnie z decyzją o wsparciu nowych inwestycji, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę podatek dochodowy. Zasadniczym elementem stosowania tej ulgi jest więc łączne wystąpienie dwóch warunków:

prowadzenie działalności gospodarczej na terenie określonym w decyzji o wsparciu nowych inwestycji,
uzyskiwanie dochodu z działalności gospodarczej określonej w ww. decyzji.

Powyższe warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle. Przedmiotowe zwolnienie podatkowe przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej fizycznie na terenie określonym w decyzji o wsparciu nowych inwestycji. Dochód uzyskany z działalności to wyłącznie taki dochód, którego źródłem przychodów jest prowadzona działalność gospodarcza. Zwolnieniem podatkowym objęty jest zatem dochód wygenerowany bezpośrednio z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie wskazanym w przedmiotowej decyzji, z działalności określonej w decyzji.

Z powyższych przepisów wynika, iż decyzja o wsparciu nowych inwestycji, uprawniająca do korzystania z pomocy publicznej jest udzielana przedsiębiorcom. Przedsiębiorcą w świetle art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 646 z późn. zm.) jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą.

Powyższe oznacza, że zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie określonym w decyzji o wsparciu otrzymuje spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa jako przedsiębiorca, a nie poszczególni jej wspólnicy. Z punktu widzenia podatków dochodowych podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki, a nie spółka.

W związku z powyższym Wnioskodawca, będący komplementariuszem Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, która otrzymała decyzję o wsparciu, będzie miał prawo do zwolnienia z podatku, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT (z tytułu prowadzenia działalności na terenie określonym w decyzji o wsparciu i w zakresie dochodów osiąganych z działalności gospodarczej określonej w tej decyzji) proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku.

Tym samym stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie