Temat interpretacji
Stawki podatku CIT.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2019 r. (data wpływu 4 stycznia 2019r.) uzupełnionym na wezwanie z dnia 4 marca 2019r. Nr 0114-KDIP2-3.2.2019.1.MS (data doręczenia 11 marca 2019 r.) pismem z dnia 11 marca 2019 r. (data wpływu 15 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia stosowania stawki podatku CIT jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 4 stycznia 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie określenia stosowania stawki podatku CIT.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca jest spółką komandytowo-akcyjną z siedzibą w Polsce. Wnioskodawca powstał w dniu 11 grudnia 2018 r. na skutek rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym. W statucie Wnioskodawcy przyjęto że rok obrotowy Wnioskodawcy trwa od 1 grudnia do 30 listopada kolejnego roku. Wnioskodawca zawiadomił niezwłocznie po swojej rejestracji właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy. Pierwszy rok podatkowy Wnioskodawcy trwa od dnia rejestracji Wnioskodawcy w Krajowym Rejestrze Sądowym do dnia 30 listopada 2019.
W trakcie obecnie trwającego roku podatkowego do Wnioskodawcy, na poczet kapitału Wnioskodawcy, zostanie wniesione przedsiębiorstwo lub składniki majątkowe przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2018 r. (Dodatkowy Wkład). Przeniesienie tych składników majątku przy rejestracji Wnioskodawcy było bowiem nieomal niemożliwe w związku z brakiem posiadania zdolności prawnej przez Wnioskodawcę, brakiem posiadania numeru NIP, KRS, REGON. Spółka komandytowo-akcyjna nie posiada do dnia jej rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym zdolności prawnej. W przeciwieństwie do spółek osobowych, spółki kapitałowe w organizacji posiadają do dnia rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym są tzw. ułomnymi osobami prawnymi zdolność prawną zatem mogą być podmiotem stosunków cywilnoprawnych. Skuteczność przeniesienia składników majątkowych byłaby uzależniona od dokonania skutecznego wpisu Wnioskodawcy do Krajowego Rejestru Sądowego, które jest zdarzeniem przyszłym i niepewnym.
Wnioskodawca w roku rozpoczynającym się 1 grudnia 2019 będzie posiadał status małego podatnika w rozumieniu art. 4a pkt 10 Ustawy CIT tj. wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczy w roku podatkowym kończącym się 30 listopada 2019 wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1,2 mln euro; przeliczonej według średniego kursu NBP na 1 października 2019.
W związku z brakami formalnymi pismem z dnia 4 marca 2019 r. nr 0114-KDIP2-3.4010. 2.2019.1.MS, doręczonym 11 marca 2019 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego. W piśmie z dnia 11 marca 2019 r.(data wpływu: 15 marca 2019 r.) stanowiącym odpowiedź na ww. wezwanie organu Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na zadane pytania:
- Jak brzmi statut Spółki &̶ stanowiący
załącznik do dokumentów złożonych do KRS w celu rejestracji Spółkiw
części dotyczącej
- oznaczenia wkładów wnoszonych przez każdego z komplementariuszy oraz ich wartości,
- wysokości kapitału zakładowego, sposobu jego zebrania, wartości nominalnej akcji i ich liczby,
- możliwości wniesienia wkładów niepieniężnych na pokrycie kapitału podstawowego po dniu zarejestrowania spółki?
- Kapitał zakładowy został zebrany w drodze emisji prywatnej spośród założycieli spółki. Kapitał zakładowy wynosi 50.000 zł i dzieli się na 50.000 akcji o wartości nominalnej 1 zł każda. Akcje zostały opłacone przez akcjonariuszy przed zarejestrowaniem spółki w Rejestrze Przedsiębiorców KRS w 1/4 ich wartości tj. w kwocie 12.500 zł. W pozostałej kwocie 37.500 zł zostaną opłacone najpóźniej przed kolejnym podwyższeniem kapitału zakładowego.
- Statut spółki nie przewiduje żadnych postanowień w tym zakresie. W ocenie Spółki wniesienie dodatkowego wkładu jest możliwe na gruncie ogólnych przepisów kodeksu spółek handlowych konieczna będzie w tym celu zmiana statutu Spółki i jej zarejestrowanie w Rejestrze Przedsiębiorców KRS.
- Czy wniesienie przedsiębiorstwa (lub składników
majątkowych przedsiębiorstwa) stanowi wypełnienie nałożonego na
komplementariusza obowiązku wniesienia wkładu niepieniężnego
określonego w statucie spółki?
Odp.: Wniesienie przedsiębiorstwa nie stanowi wypełnienia nałożonego na komplementariusza obowiązku wniesienia wkładu niepieniężnego określonego w statucie spółki. Tak jak wskazano w odpowiedzi na pytanie 1, w celu wniesienia wkładu konieczna będzie zmiana statutu spółki. - Czy po dniu rejestracji Spółki
dokonano zmiany umowy Spółki w części dotyczącej wysokości kapitału a
wniesienie Dodatkowego Wkładu jest wykonaniem tej uchwały?
Odp.: Po dniu rejestracji Spółki jak do tej pory nie dokonano zmiany umowy Spółki w części dotyczącej wysokości kapitału. W konsekwencji wniesienie Dodatkowego Wkładu nie może stanowić wykonania tej zmiany umowy (statutu) Spółki.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy Wnioskodawca powinien w roku podatkowym trwającym od grudnia 2018 r. do końca listopada 2019 r. do dochodów uzyskiwanych przed wniesieniem przez Wspólników Dodatkowego wkładu opisanego w stanie faktycznym stosować stawkę 9% czy 15% CIT?
Zdaniem Spółki:
Ad 1.
W ocenie Wnioskodawcy, powinien on do uzyskiwanych w tym czasie dochodów stosować stawkę 15% podatku CIT.
Ad 2.
W ocenie Wnioskodawcy, powinien on do uzyskiwanych w tym czasie dochodów stosować stawkę 15% podatku CIT.
Ad 3.
W ocenie Wnioskodawcy, powinien on do uzyskiwanych w tym czasie dochodów stosować stawkę 15% podatku CIT.
Uzasadnienie stanowiska podatnika:
Ad 1.
Wnioskodawca jest spółką, która powstała w dniu wskazanym w stanie faktycznym. Rok podatkowy Wnioskodawcy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym. W konsekwencji jest zgodnie z treścią art. 13 Ustawy Nowelizującej podatnikiem, którego rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2019 r., a zakończy się po dniu 31 grudnia 2018 r., stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym". W konsekwencji Wnioskodawca nie ma prawa do stosowania 9% stawki podatku CIT, jako że nie obowiązywała ona w 2018 r.
Ad 2.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie tego pytania jest kontynuacją uzasadnienia przedstawionego w pkt 1 ) powyżej. Przepisy art. 19 Ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym w 2018 r. nie zabraniają podmiotom, do których wniesiono wkład już po ich powstaniu, stosowania stawki 15% podatku CIT. Skoro tak, Wnioskodawca stosując w 2019 r przepisy w brzmieniu obowiązującym w 2018 r. ma prawo do stosowania 15% stawki CIT w okresie od grudnia 2018 r. do listopada 2019 r. także po dniu, w którym do Wnioskodawcy zostanie wniesiony Dodatkowy Wkład.
Ad 3.
Wnioskodawca jest spółką, która powstała w dniu wskazanym w stanie faktycznym. W konsekwencji Wnioskodawca jest podmiotem, o którym mowa w art. 11 Ustawy Nowelizującej a więc powstałym w okresie pomiędzy dniem wejścia w życie art. 11 Ustawy Nowelizującej a dniem wejścia w życie całej Ustawy Nowelizującej. W konsekwencji powyższego znajdują do niego zastosowanie przepisy art. 11 Ustawy Nowelizującej, które stanowią swego rodzaju wyraz karania przez ustawodawcę podmiotów przeprowadzających określone działania restrukturyzacyjne w celu sztucznego objęcia ich stawką 9% podatku CIT. Podmioty takie, na skutek zastosowania wskazanego przepisu, nie mają prawa do stosowania 9% stawki CIT, nawet w sytuacji w której nominalnie powinny mieć do niej prawo. Skoro tak, do Wnioskodawcy po dokonaniu Dodatkowego Wkładu znajdzie zastosowanie zdanie ostatnie powołanego art. 11 Ustawy Nowelizującej tj. jest on zobowiązany do stosowania w roku podatkowym rozpoczętym po dniu 31 grudnia 2018 r. przepisu art. 19 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym. W konsekwencji, skoro Wnioskodawca w roku podatkowym rozpoczynającym się 1 grudnia 2019 będzie posiadał status małego podatnika, w związku z wysokością uzyskanych przychodów w roku podatkowym kończącym się 30 listopada 2019, to wszystkie dochody Wnioskodawcy uzyskane w roku podatkowym rozpoczynającym się 1 grudnia 2019 będą opodatkowane stawką 15% podatku CIT
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.
Interpretacja indywidulana wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej