Temat interpretacji

Czy jeśli w ramach Trzeciego roku podatkowego PGK, PGK uzyska tzw. rentowność (w rozumieniu art. 1a ust. 2 pkt 4 Ustawy CIT po Nowelizacji) w wysokości niższej niż 2%, to czy pierwszy rok podatkowy P. po tym zdarzeniu rozpocznie się z dniem następującym po dniu, w którym PGK utraciło status podatnika podatku CIT i zakończy się w dniu 31 marca 2021 r. (pytanie oznaczone we wniosku numerem 9)

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawców przedstawione we wniosku wspólnym z 12 grudnia 2018 r. (data wpływu 17 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy jeśli w ramach Trzeciego roku podatkowego PGK, PGK uzyska tzw. rentowność (w rozumieniu art. 1a ust. 2 pkt 4 Ustawy CIT po Nowelizacji) w wysokości niższej niż 2%, to czy pierwszy rok podatkowy P. po tym zdarzeniu rozpocznie się z dniem następującym po dniu, w którym PGK utraciło status podatnika podatku CIT i zakończy się w dniu 31 marca 2021 r. (pytanie oznaczone we wniosku numerem 9) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2018 r. wpłynął do tut. Organu wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy jeśli w ramach Trzeciego roku podatkowego PGK, PGK uzyska tzw. rentowność (w rozumieniu art. 1a ust. 2 pkt 4 Ustawy CIT po Nowelizacji) w wysokości niższej niż 2%, to czy pierwszy rok podatkowy P. po tym zdarzeniu rozpocznie się z dniem następującym po dniu, w którym PGK utraciło status podatnika podatku CIT i zakończy się w dniu 31 marca 2021 r.

We wniosku złożonym przez:

-Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

• (dalej: H.)

-Zainteresowanych niebędących stronami postępowania:

• (dalej: P.),
• (dalej: PGK)

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 22 grudnia 2016 r. przed notariuszem została zawarta umowa o utworzeniu PGK (dalej: Umowa o utworzeniu PGK).

PGK została utworzona przez i pomiędzy:

• H. jako spółką dominującą oraz podmiot reprezentujący PGK,
• P. jako spółką zależną.

W myśl Umowy o utworzeniu PGK:

• PGK miała rozpocząć działalność w dniu 1 kwietnia 2017 r.,
• rok podatkowy PGK miał zaczynać się 1 maja każdego roku kalendarzowego i kończyć się 30 kwietnia następnego roku kalendarzowego,
• pierwszy rok podatkowy PGK, ze względu na rozpoczęcie działalności w dniu 1 kwietnia 2017 r., miał trwać od dnia 1 kwietnia 2017 r. do dnia 30 kwietnia 2017 r.

Umowa o utworzeniu PGK została zawarta na trzy kolejne lata podatkowe, a więc miała obejmować następujące lata podatkowe PGK:

• pierwszy rok podatkowy PGK miał trwać od dnia 1 kwietnia 2017 r. do dnia 30 kwietnia 2017 r.,
• drugi rok podatkowy PGK miał trwać od dnia 1 maja 2017 r. do dnia 30 kwietnia 2018 r.,
• trzeci rok podatkowy PGK miał trwać od dnia 1 maja 2018 r. do dnia 30 kwietnia 2019 r.

W lutym 2017 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego (dalej: Naczelnik) wydał decyzję o rejestracji Umowy o utworzeniu PGK (dalej: Decyzja o rejestracji PGK).

Pismem z marca 2017 r. PGK (reprezentowana przez H.) zawiadomiła Naczelnika w trybie art. 8 Ustawy CIT o tym, że pierwszy rok podatkowy PGK trwać będzie od dnia 1 kwietnia 2017 r. do dnia 30 kwietnia 2017 r.

Naczelnik nadał PGK numer NIP. PGK rozpoczęła działalność z dniem 1 kwietnia 2017 r.

Pierwszy rok podatkowy PGK trwał od dnia 1 kwietnia 2017 r. do dnia 30 kwietnia 2017 r.

W dniu 28 kwietnia 2017 r. przed notariuszem zawarto aneks do Umowy o utworzeniu PGK (dalej: Aneks do umowy PGK).

Na mocy Aneksu do umowy PGK doszło do zmiany roku podatkowego PGK.

Nowy rok podatkowy PGK miał zaczynać się 1 kwietnia każdego roku kalendarzowego i kończyć się 31 marca następnego roku kalendarzowego.

Pierwszy rok podatkowy PGK po zmianie roku podatkowego PGK (tj. zmianie dokonanej Aneksem do umowy PGK) miał trwać od dnia 1 maja 2017 r. do dnia 31 marca 2019 r.

Wobec powyższego i faktu, że Umowa o utworzeniu PGK została zawarta na trzy kolejne lata podatkowe, Umowa o utworzeniu PGK (zmieniona Aneksem do umowy PGK) miała obejmować następujące lata podatkowe PGK:

• pierwszy rok podatkowy PGK to okres od dnia 1 kwietnia 2017 r. do dnia 30 kwietnia 2017 r. (dalej: Pierwszy rok podatkowy PGK),
• drugi rok podatkowy PGK to okres od dnia 1 maja 2017 r. do dnia 31 marca 2019 r. (dalej: Drugi rok podatkowy PGK),
• trzeci rok podatkowy PGK to okres od dnia 1 kwietnia 2019 r. do dnia 31 marca 2020 r. (dalej: Trzeci rok podatkowy PGK).

W dniu 26 maja 2017 r. PGK (reprezentowana przez H.) zawiadomiła Naczelnika w trybie art. 1a Ustawy CIT sprzed Nowelizacji oraz art. 8 Ustawy CIT sprzed Nowelizacji o dokonanej zmianie Umowy o utworzeniu PGK (tj. zawarciu Aneksu do umowy PGK) oraz dokonanej zmianie roku podatkowego PGK.

PGK, za zakończony Pierwszy rok podatkowy PGK, osiągnęła tzw. rentowność w rozumieniu art. 1a ust. 2 pkt 4 Ustawy CIT sprzed Nowelizacji w wysokości wyższej od wymaganej tym przepisem (tj. wyższej niż 3%).

W chwili złożenia wniosku PGK mierzy się z szeregiem wyzwań gospodarczych i biznesowych w postaci m.in. rosnących kosztów działalności, co spowodowane jest w szczególności uruchomieniem nowego zakładu produkcyjnego (jest to drugi zakład produkcyjny PGK; łączna kwota tej Inwestycji to ok. 60 mln PLN) generującego w pierwszej fazie działalności koszty, które nie znajdują jeszcze w pełni pokrycia w przychodach ze sprzedaży (z uwagi na niewystarczającą dynamikę wzrostu przychodów w pierwszych miesiącach funkcjonowania nowego zakładu produkcyjnego). PGK boryka się również z brakiem odpowiednich pracowników na rynku oraz wynikającą z tego faktu presją na wzrost wynagrodzeń. Czynniki te sprawiają, że powstało ryzyko, że:

• PGK w Drugim roku podatkowym PGK uzyska tzw. rentowność w rozumieniu art. 1a ust. 2 pkt 4 Ustawy CIT sprzed Nowelizacji w wysokości niższej od wymaganej tym przepisem, czyli niższej od 3%,
• PGK w Trzecim roku podatkowym PGK uzyska tzw. rentowność w rozumieniu art. 1a ust. 2 pkt 4 Ustawy CIT po Nowelizacji w wysokości niższej od wymaganej tym przepisem, czyli niższej od 2%.

W związku z powyższym Wnioskodawcy pragną uzyskać potwierdzenie w zakresie warunków jakie musi spełnić PGK w ramach Drugiego roku podatkowego PGK oraz Trzeciego roku podatkowego PGK, jak również w zakresie zasad, na jakich doszłoby potencjalnie do utraty statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: podatek CIT) przez PGK, gdyby w trakcie okresu na jaki zawarto Umowę o utworzeniu PGK zmaterializowało się wyżej opisane ryzyko nieuzyskania w danym roku podatkowym przez PGK wymaganej prawem tzw. rentowności.

Wskazać również należy, że na moment złożenia wniosku:

• obowiązuje akt założycielski H. uchwalony na Nadzwyczajnym Zgromadzeniu Wspólników (dalej: NZW) H. odbytym w dniu 25 października 2018 r., które zostało zaprotokołowane przez notariusza (dalej: Akt założycielski H.); obecna treść Aktu założycielskiego H. została zarejestrowana w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (dalej: KRS) przez Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 14 listopada 2018 r.; według obecnej treści Aktu założycielskiego H. rok obrotowy tego podmiotu rozpoczyna się 1 kwietnia każdego roku kalendarzowego i kończy się 31 marca kolejnego roku kalendarzowego,
• obowiązuje umowa spółki P. uchwalona na NZW P. odbytym w dniu 6 listopada 2018 r., które zostało zaprotokołowane przez notariusza (dalej: Umowa spółki P.); obecna treść Umowy spółki P. została zarejestrowana w rejestrze przedsiębiorców KRS przez Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 16 listopada 2018 r.; według obecnej treści Umowy spółki P. rok obrotowy tego podmiotu rozpoczyna się 1 kwietnia każdego roku kalendarzowego i kończy się 31 marca kolejnego roku kalendarzowego.

Dla potrzeb przejrzystości wniosku o wydanie interpretacji podatkowej, Wnioskodawcy przyjmują założenie, że wyżej przywołane regulacje Aktu założycielskiego H. oraz Umowy spółki P. w zakresie roku obrotowego tych podmiotów będą obowiązywać na moment potencjalnej utraty przez PGK statusu podatnika podatku CIT ze względu na zmaterializowanie się ryzyka braku uzyskania przez PGK wymaganej przepisami prawa tzw. rentowności w trakcie trwania Drugiego roku podatkowego PGK lub Trzeciego roku podatkowego PGK.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Jeśli w ramach Trzeciego roku podatkowego PGK, PGK uzyska tzw. rentowność (w rozumieniu art. 1a ust. 2 pkt 4 Ustawy CIT po Nowelizacji) w wysokości niższej niż 2%, to czy pierwszy rok podatkowy P. po tym zdarzeniu rozpocznie się z dniem następującym po dniu, w którym PGK utraciło status podatnika podatku CIT i zakończy się w dniu 31 marca 2021 r. (pytanie oznaczone we wniosku numerem 9)?

Zdaniem Wnioskodawców:

Kwestie objęte opisanym zdarzeniem przyszłym (dalej: Zdarzenie przyszłe) regulują poniższe przepisy prawa:

- art. 1a ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., dalej: Ustawa CIT sprzed Nowelizacji/Ustawa CIT po Nowelizacji) Ustawy CIT sprzed Nowelizacji, w myśl którego:

• podatkowa grupa kapitałowa (dalej: PGK) jest podatnikiem podatku CIT, jeżeli PGK osiągnie za każdy rok podatkowy udział dochodów w przychodach (określony zgodnie z art. 7a ust. 1 Ustawy CIT sprzed Nowelizacji) w wysokości co najmniej 3%,

- art. 1a ust. 2 pkt 4 Ustawy CIT po Nowelizacji w myśl którego:

• PGK jest podatnikiem podatku CIT, jeżeli PGK osiągnie za każdy rok podatkowy udział dochodów (określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy CIT po Nowelizacji) w przychodach w wysokości co najmniej 2%,

- art. 1a ust. 12 Ustawy CIT sprzed Nowelizacji w myśl którego:

• w przypadku niezachowania warunku, o którym mowa w art. 1a ust. 2 pkt 4 Ustawy CIT sprzed Nowelizacji (warunek uzyskania tzw. rentowności), za dzień utraty statusu podatnika podatku CIT przez PGK uznaje się ostatni dzień miesiąca, w którym złożono zeznanie podatkowe, nie później jednak niż dzień, na który zgodnie z art. 27 ust. 1 Ustawy CIT sprzed Nowelizacji przypada termin złożenia tego zeznania,

- w myśl art. 27 ust. 1 Ustawy CIT sprzed Nowelizacji, termin złożenia zeznania o wysokości dochodu (straty) osiągniętej w roku podatkowym należy złożyć do końca trzeciego miesiąca roku następnego,

- art. 1a ust. 12 Ustawy CIT po Nowelizacji w myśl którego:

• w przypadku niezachowania warunku, o którym mowa w art. 1a ust. 2 pkt 4 Ustawy CIT po Nowelizacji (warunek uzyskania tzw. rentowności), PGK traci status podatnika podatku CIT z ostatnim dniem roku podatkowego, w którym PGK naruszyła ten warunek, z tym, że spółka dominująca jest obowiązana do złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1 Ustawy CIT po Nowelizacji za ten rok podatkowy PGK,

- art. 8 Ustawy CIT w myśl którego:

• rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba, że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych,
• w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego (nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych),
• w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność,
• w razie zmiany roku podatkowego, za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego (okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe),
• zawiadomienia, o którym mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy CIT, należy dokonać najpóźniej w terminie 30 dni, licząc od dnia zakończenia ostatniego roku podatkowego,
• osoby prawne i jednostki organizacyjne, które nie były dotychczas podatnikami w rozumieniu Ustawy CIT, dokonują zawiadomienia, o którym mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy CIT, w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności,
• jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych (w tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego),
• wyżej opisane przepisy stosuje się odpowiednio do PGK, przy czym dla poszczególnych spółek tworzących PGK:
• dzień poprzedzający początek roku podatkowego przyjętego przez PGK jest dniem kończącym rok podatkowy tych spółek,
• dzień następujący po dniu, w którym upłynął okres obowiązywania umowy o utworzeniu PGK lub w którym PGK utraciła status podatnika podatku CIT jest dniem rozpoczynającym rok podatkowy tych spółek,

- art. 4 ust. 2 Ustawy Nowelizującej w myśl którego:

• podatnicy podatku CIT, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2018 r., a zakończy się po dniu 31 grudnia 2017 r. stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy Ustawy CIT sprzed Nowelizacji,

- art. 5 Ustawy Nowelizującej w myśl którego:

• przepisy Ustawy CIT po Nowelizacji stosuje się również do PGK utworzonych przed dniem wejścia w życie Ustawy Nowelizującej, która weszła w życie generalnie z dniem 1 stycznia 2018 r.,
• w przypadku PGK utworzonych przed dniem 1 stycznia 2018 r. przepisów art. 1a ust. 10a-10c Ustawy CIT po Nowelizacji nie stosuje się do okresu poprzedzającego dzień wejścia w życie Ustawy Nowelizującej,
• w przypadku, gdy umowa o utworzeniu PGK zawarta została przed dniem wejścia w życie Ustawy Nowelizującej, obowiązki spółki dominującej określone w art. 1a Ustawy CIT po Nowelizacji wykonuje spółka wskazana w umowie o utworzeniu PGK jako spółka reprezentująca PGK.

Mając na uwadze powyższe regulacje, nie ulega żadnym wątpliwościom, że w stosunku do PGK znajduje zastosowanie art. 4 ust. 2 Ustawy Nowelizującej, który stanowi, że PGK (jako podatnik podatku CIT, którego rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2018 r., a zakończy się po dniu 31 grudnia 2017 r.) stosuje do końca Drugiego roku podatkowego PGK (tj. 31 marca 2019 r.) przepisy Ustawy CIT sprzed Nowelizacji.

Jednocześnie, w myśl art. 5 ust. 1 Ustawy Nowelizującej w związku z art. 4 ust. 2 Ustawy Nowelizującej, przepisy Ustawy CIT po Nowelizacji mają zastosowanie również do PGK (jako PGK utworzonego przed dniem wejścia w życie Ustawy Nowelizującej, która weszła w życie generalnie z dniem 1 stycznia 2018 r.) począwszy od Trzeciego roku podatkowego PGK.

Jeśli w ramach Trzeciego roku podatkowego PGK, PGK uzyska tzw. rentowność (w rozumieniu art. 1a ust. 2 pkt 4 Ustawy CIT po Nowelizacji) w wysokości niższej niż 2%, to zgodnie z art. 1a ust. 12 Ustawy CIT po Nowelizacji, PGK utraci status podatnika podatku CIT z ostatnim dniem roku podatkowego, w którym PGK naruszyła ten warunek, czyli z dniem 31 marca 2020 r. (tj. ostatni dzień Trzeciego roku podatkowego PGK), z tym, że spółka dominująca (stosownie do treści art. 5 ust. 3 Ustawy Nowelizującej będzie to H. jako spółka wskazana w Umowie o utworzeniu PGK jako spółka reprezentująca PGK) będzie zobowiązana do złożenia zeznania podatkowego za Trzeci rok podatkowy PGK. Jednocześnie, w myśl art. 8 ust. 7 pkt 2 Ustawy CIT, dzień następujący po dniu, w którym PGK utraciła status podatnika podatku CIT będzie dniem rozpoczynającym rok podatkowy P. To oznacza, że rok podatkowy P. rozpocznie się w dniu następującym po ostatnim dniu Trzeciego roku podatkowego PGK, czyli w dniu następującym po dniu 31 marca 2020 r., a więc z dniem 1 kwietnia 2020 r., a zakończy się (zgodnie z treścią Umowy spółki P.) z dniem 31 marca 2021 r.

W związku z tym, w ocenie Wnioskodawców, w tej sytuacji lata podatkowe PGK oraz P. będą następujące:

• okres od 1 kwietnia 2017 r. do 30 kwietnia 2017 r. to odrębny rok podatkowy PGK (tj. Pierwszy rok podatkowy PGK),
• okres od 1 maja 2017 r. do 31 marca 2019 r. to odrębny rok podatkowy PGK (tj. Drugi rok podatkowy PGK),
• okres od 1 kwietnia 2019 r. do 31 marca 2020 r. to odrębny rok podatkowy PGK (tj. Trzeci rok podatkowy PGK),
• okres od 1 kwietnia 2020 r. do 31 marca 2021 r. to odrębny rok podatkowy P.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawców, jeśli w ramach Trzeciego roku podatkowego PGK, PGK uzyska tzw. rentowność (w rozumieniu art. 1a ust. 2 pkt 4 Ustawy CIT po Nowelizacji) w wysokości niższej niż 2%, to pierwszy rok podatkowy P. po tym zdarzeniu rozpocznie się z dniem następującym po dniu, w którym PGK utraciło status podatnika podatku CIT zakończy się w dniu 31 marca 2021 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawców w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawców.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawców w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawców i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Ponadto Organ informuje, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ... w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej