Temat interpretacji

Czy wydatki poniesione przez Spółkę na produkty z Grupy od 1 do 5 mogą być zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 listopada 2018 r. (data wpływu 4 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup artykułów spożywczych udostępnianych do konsumpcji pracownikom Spółki oraz jej kontrahentom - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup artykułów spożywczych udostępnianych do konsumpcji pracownikom Spółki oraz jej kontrahentom.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: Spółka) zakupuje następujące produkty:

Grupa 1: owoce, np: jabłka, banany, cytryny, gruszki, kiwi, owoce sezonowe takie jak arbuz, śliwka, truskawki, winogrono;

Grupa 2: bakalie: orzechy nerkowca, migdały, śliwki suszone, rodzynki;

Grupa 3: napoje kolorowe takie jak: soki do herbaty, soki kolorowe w kartonach, napoje gazowane takie jak coca-cola, pepsi, sprite, lipton ice tea;

Grupa 4: słodycze, np: cukierki, czekoladki (np. Malaga, Kasztanki ), orzeszki, paluszki, krakersy, chipsy;

Grupa 5: gotowe, ciepłe posiłki.

Produkty z Grupy 1 i 2 są kupowane na bieżąco, w zależności od potrzeb. Pozostają do dyspozycji wszystkich pracowników. Wystawiane są w kuchniach firmowych. Każdy z pracowników ma do nich swobodny dostęp i może się nimi posilić w przerwie. Produktami tym mogą się częstować również goście Spółki w osobach przedstawicieli kontrahentów Spółki.

Produkty z Grupy 3 są kupowane na bieżąco, w zależności od potrzeb. Podobnie jak produkty z Grupy 1 i 2 pozostają do dyspozycji wszystkich pracowników i są wystawiane w kuchniach firmowych. Produkty te służą również jako poczęstunek w czasie wewnętrznych narad, szkoleń pracowniczych, spotkań z klientami.

Produkty z Grupy 4 również kupowane są według bieżących potrzeb i pozostają do dyspozycji wszystkich pracowników i są wystawiane w kuchniach firmowych. Produkty te służą również jako poczęstunek w czasie wewnętrznych narad, szkoleń pracowniczych, spotkań z klientami.

Produkty z Grupy 5 są zamawiane w czasie wewnętrznych spotkań pracowniczych, warsztatów a także szkoleń tzw. lunch and learn, które odbywają się w czasie przerwy obiadowej i w której biorą udział wyłącznie pracownicy. Spotkania te dotyczą spraw służbowych. Produkty te, to zazwyczaj: pizza, tortilla, sushi roll, sałatka czy makaron (zwykle opisywane na fakturach zakupu, jako usługa gastronomiczna ).

Celem ponoszonych wyżej wydatków jest dbałość o zdrowie i samopoczucie pracowników, co z kolei przekłada się na większą wydajność pracy i motywację pracowników. W konsekwencji może to wpłynąć na zwiększenie osiąganych przez Spółkę przychodów.

Zakup artykułów spożywczych jest związany również ze stworzeniem odpowiednich warunków pracy oraz poprawą atmosfery w pracy, a co za tym idzie, wpływa to pozytywnie na integrację pracowników w Spółce, ich motywacje oraz eliminację zmęczenia. W czasie takich spotkań konsumpcyjnych pracownicy nie tylko mają przerwę na odpoczynek, ale także mają możliwość na zawiązanie bliższych relacji ze współpracownikami Spółki, a także wymianę doświadczeń, wiedzy oraz pomysłów, co bezpośrednio może przełożyć się na wydajniejszą pracę i realizację projektów Spółki, wykonywanych przez pracowników.

Wskazane spotkania z przedstawicielami klientów nie mają charakteru wystawnego ani okazałego. Udostępnienie im produktów z Grupy od 1 do 4 następuje w ramach spotkań dot. realizacji danego projektu lub rozmów na temat nowego zlecenia. Udostępnienie świadczenia ma również na celu zapewnienie odpowiednich warunków do przeprowadzenia rozmów oraz efektywności i sprawności w przeprowadzeniu spotkań. Brak jest tutaj chęci wykreowania pozytywnego wizerunku Spółki (zresztą trudno uznać aby miał się ku temu przyczynić poczęstunek kawą, napojem, czy słodyczami).

Wydatki na nabycie ww. produktów są definitywnie poniesione z majątku Spółki i są dokumentowane fakturą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym wykonującym w Polsce czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione przez Spółkę na produkty z Grupy od 1 do 5 mogą być zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: ustawa o CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze, że zakup produktów z Grupy od 1 do 5 ma na celu dbałość przez Spółkę o stan zdrowia, kondycji fizycznej i samopoczucia jej pracowników oraz poprawę atmosfery wśród pracowników, to okoliczności te mogą się przyczynić do zwiększania ich motywacji i tym samym wydajności ich pracy. To z kolei może przełożyć się na zwiększenie przychodów Spółki.

Jednocześnie udostępnienie produktów z Grupy od 1 do 4 klientom Spółki ma na celu zapewnienie odpowiednich warunków spotkań z kontrahentami, które dotyczą realizacji określonego projektu bądź nowego zlecenia. Działanie to ma zatem związek z osiąganiem, zachowaniem oraz zabezpieczeniem źródła przychodu (por. interpretację nr DPP7.8221.27.2017.MNX).

W zw. z tym wydatki poniesione na zakup produktów z Grupy od 1 do 5 spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, bowiem zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Jednocześnie podkreślić należy, że wydatki te nie znajdują się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższe, wydatki na produkty z Grupy od 1 do 5 mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Powyższy wniosek potwierdzają szereg interpretacji np: nr DPP7.8221.27.2017.MNX, nr ITPB4/4510-10/15/AM, IPPB5/4510-95/16-3/BC, 0111-KDIB1-2.4010.330.2017.2.BD, 0461.ITPB3.4510.35.2017.1.MK, 0111-KDIB1-2.4010.330.2017.2.BD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., dalej updop), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ().

W myśl tego przepisu, wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie przychodu albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że dokona oceny pod kątem celowości i wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Wyrażenie w celu osiągnięcia przychodu zawarte we wskazanym art. 15 ust. 1 updop, oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić wcześniej opisany związek. Zauważyć należy, że przez sformułowanie w celu należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu). Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zakupuje następujące produkty:

Grupa 1: owoce, np: jabłka, banany, cytryny, gruszki, kiwi, owoce sezonowe takie jak arbuz, śliwka, truskawki, winogrono;

Grupa 2: bakalie: orzechy nerkowca, migdały, śliwki suszone, rodzynki;

Grupa 3: napoje kolorowe takie jak: soki do herbaty, soki kolorowe w kartonach, napoje gazowane takie jak coca-cola, pepsi, sprite, lipton ice tea;

Grupa 4: słodycze, np: cukierki, czekoladki (np. Malaga, Kasztanki ), orzeszki, paluszki, krakersy, chipsy;

Grupa 5: gotowe, ciepłe posiłki.

Produkty z Grupy 1 i 2 są kupowane na bieżąco, w zależności od potrzeb. Pozostają do dyspozycji wszystkich pracowników. Wystawiane są w kuchniach firmowych. Każdy z pracowników ma do nich swobodny dostęp i może się nimi posilić w przerwie. Produktami tym mogą się częstować również goście Spółki w osobach przedstawicieli kontrahentów Spółki.

Produkty z Grupy 3 są kupowane na bieżąco, w zależności od potrzeb. Podobnie jak produkty z Grupy 1 i 2 pozostają do dyspozycji wszystkich pracowników i są wystawiane w kuchniach firmowych. Produkty te służą również jako poczęstunek w czasie wewnętrznych narad, szkoleń pracowniczych, spotkań z klientami.

Produkty z Grupy 4 również kupowane są według bieżących potrzeb i pozostają do dyspozycji wszystkich pracowników i są wystawiane w kuchniach firmowych. Produkty te służą również jako poczęstunek w czasie wewnętrznych narad, szkoleń pracowniczych, spotkań z klientami.

Produkty z Grupy 5 są zamawiane w czasie wewnętrznych spotkań pracowniczych, warsztatów a także szkoleń, które odbywają się w czasie przerwy obiadowej i w której biorą udział wyłącznie pracownicy. Spotkania te dotyczą spraw służbowych.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy ustalenia, czy ww. wydatki dotyczące produktów z Grupy od 1-5 udostępniane do konsumpcji pracowników Spółki oraz jej kontrahentów stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać, że wydatki na rzecz pracowników oraz kontrahentów Spółki pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i pozostają w związku o jakim mowa w art. 15 ust. 1 updop. Wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 updop.

Wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Mimo, że updop nie definiuje terminu reprezentacja, to zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami.

Zatem reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu wykreowania pozytywnego wizerunku podatnika. Co istotne, działania o charakterze reprezentacyjnym podejmowane są w stosunku do podmiotów lub ich przedstawicieli zewnętrznych. Pojęcie reprezentacji nie obejmuje natomiast tych działań, które podejmowane są w stosunku do własnych pracowników.

W konsekwencji za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki odnośnie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup produktów z grupy od 1-4 przeznaczonych do konsumpcji dla kontrahentów Spółki. Produkty te nie noszą znamion okazałości, ani wykwintności. Z opisu sprawy nie wynika też aby powodem organizacji spotkań była chęć zaimponowania kontrahentowi okazałością, czy wystawnością. Tym samym wydatki te nie stanowią kosztów reprezentacji, o których w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, zatem produkty z Grupy 1-4 mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Odnośnie wydatków ponoszonych na rzecz pracowników wskazać należy, że wydatki pracownicze - co do zasady - zaliczane są do kosztów podatkowych. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników, zwrot kosztów podróży służbowych, zakwaterowania, ale mogą obejmować również inne wydatki ponoszone na rzecz pracowników np. takie jak w opisanej sprawie dotyczące wydatków poniesionych przez Spółkę na zakup artykułów spożywczych.

Świadczenia te związane są ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą i jako takie spełniają przesłanki zakwalifikowania ich do kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawca ponosząc faktycznie ww. wydatki, pokryte z jego własnych zasobów finansowych, mające definitywny charakter może je zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 updop.

Podsumowując, wydatki na zakup artykułów spożywczych udostępnianych do konsumpcji zarówno pracownikom Spółki jak i jej kontrahentom zgodnie z art. 15 ust. 1 updop mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej