W powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu zbycia nieruchomości. - Interpretacja - 0114-KDIP3-3.4011.414.2018.1.MS

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 12.09.2018, sygn. 0114-KDIP3-3.4011.414.2018.1.MS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

W powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu zbycia nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2018 r. (data wpływu 28 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu zbycia nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawczyni nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej.

W latach 90-tych XX wieku Wnioskodawczyni otrzymała w drodze darowizny od matki dwie działki:

  • Nieruchomość 1 w dniu 6 czerwca 1991 r.,
  • Nieruchomość 2 w dniu 21 maja 1996 r.

Nieruchomość 1 została nabyta w trakcie trwania małżeństwa, aczkolwiek nie zostały zawarte umowy majątkowe małżeńskie. Nieruchomość 2 została nabyta po rozwodzie.

W 2013 r. Wnioskodawczyni podjęła decyzję o wystawieniu powyższych Nieruchomości na sprzedaż i zawarła umowę pośrednictwa w zakresie znalezienia nabywcy.

W 2018 r. Wnioskodawczyni dokonała częściowej sprzedaży działek niezabudowanych po uprzednim podziale Nieruchomości 1 na dwie działki wraz z działką wytyczoną na drogę lokalną oraz po dziale Nieruchomości 2 na dwie działki wraz z działką wytyczoną na drogę lokalną. W przyszłości Wnioskodawczyni planuje sprzedaż pozostałych dwóch działek zabudowanych budynkami gospodarczymi na rzecz innego nabywcy niż ten, któremu zostały sprzedane działki w 2018 r. W zakresie powyższej przyszłej sprzedaży została zawarta umowa przedwstępna.

Nieruchomość niezabudowana będąca przedmiotem sprzedaży była wykorzystywana w celach rolniczych. Podział Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 został dokonany zgodnie z wytycznymi nabywców i był rynkowo uzasadniony ze względu na powierzchnię działek wynoszącą łącznie ok. 8 hektarów oraz pojawienie się ofert zakupu dopiero po pięciu latach od wystawienia działek na sprzedaż.

Na przestrzeni ostatnich 25 lat Wnioskodawczyni nie dokonywała transakcji w zakresie sprzedaży gruntów, jak również nie planuje w przyszłości sprzedaży działek (za wyjątkiem transakcji objętej umową przedwstępną wymienioną w opisie niniejszego stanu faktycznego).

Dla obydwu Nieruchomości został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Teren został przeznaczony pod usługi, obiekty produkcyjne, składy i magazyny, zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i usługową oraz pod drogę lokalną (pierwsza część działki wynikająca z podziału) oraz pod usługi, obiekty produkcyjne, składy i magazyny, zabudowę usługową, wody powierzchniowe oraz pod drogę gminną lokalną oraz pod drogę wewnętrzną (druga część działki wynikająca z podziału).

Przedmiotowe Nieruchomości nie są przedmiotem prawa pierwokupu, a w szczególności nie są położone na obszarze rewitalizacji oraz na obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji, o których mowa w ustawie z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji.

Nieruchomości nie stanowią nieruchomości rolnej, ani leśnej oraz nie są objęte uproszczonym planem urządzania lasu, a nadto nie została również sporządzona inwentaryzacja stanu lasu, a w związku z tym nie została wydana decyzja w myśl art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach dla Nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działki niezabudowanej, która została dokonana w 2018 r. będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Ustawa źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości zaliczane są zatem do odrębnego źródła przychodów. Warunkiem powstania przychodu jest spełnienie następujących warunków:

  1. Zbycie ma charakter odpłatny;
  2. Zbycie nie może następować w ramach wykonywania przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej;
  3. Składniki majątku, w tym nieruchomości i prawa wymienione w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, ani w momencie zbycia, ani przed ich zbyciem, nie mogą być związane z działalnością gospodarczą, chyba że upłynął już 6-letni okres liczony od początku miesiąca następującego po miesiącu wycofania składnika majątku z działalności gospodarczej;
  4. Odpłatne zbycie nieruchomości zostaje dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedstawionym stanie faktycznym warunki określone w pkt 1-4 zostały spełnione.

  1. Bezsprzeczne jest, że zbycie będzie miało charakter odpłatny.
  2. Stosownie do art. 5a pkt 6 ustawy za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:
    1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
    2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
    3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
    - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
    Nigdy nie była prowadzona działalność gospodarcza, ponieważ częstotliwości charakter dotychczasowych transakcji związanych z nieruchomościami nie wskazuje na ciągłość, zorganizowanie i profesjonalizm.

    Od nabycia gruntów w formie darowizny w ramach rodziny upłynęło odpowiednio 27 lat (dla Nieruchomości 1) oraz 22 lata (dla Nieruchomości 2). Również sposób znalezienia nabywcy nie wykraczał poza czynności zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z powyższym nie można uznać, że w zakresie transakcji będącej przedmiotem stanu faktycznego Wnioskodawczyni uzyskała przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.
  3. W związku z okolicznością, że Wnioskodawczyni nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej oczywistym jest, że składnik majątku nie był związany z prowadzeniem działalności gospodarczej, a tym samym liczenie sześcioletniego terminu wymienionego w art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy jest bezpodstawne.
  4. W związku z niespełnieniem warunku wymienionego w pkt 4, tj. upływu powyżej pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie działki, zdaniem Wnioskodawczyni w przypadku sprzedaży działki nie powstanie przychód ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy, ani z żadnego z innych źródeł przychodów.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni prosi o potwierdzenie stanowiska, zgodnie, z którym sprzedaż działki niezabudowanej opisanej w stanie faktycznym dokonana w 2018 r. nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i konsekwencji na Wnioskodawczyni nie ciążą jakiekolwiek obowiązki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie w podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

  • odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
  • zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

  • zarobkowym celu działalności,
  • wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
  • prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz, czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej, podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skutków działań podjętych przez Wnioskodawczynię do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z planowanym odpłatnym zbyciem nieruchomości (działek), o których mowa we wniosku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w latach 90-tych XX wieku otrzymała w drodze darowizny od matki dwie działki: Nieruchomość 1 w dniu 6 czerwca 1991 r. oraz Nieruchomość 2 w dniu 21 maja 1996 r. Nieruchomość 1 została nabyta w trakcie trwania małżeństwa. Nieruchomość 2 została nabyta po rozwodzie.

W 2013 r. Wnioskodawczyni podjęła decyzję o wystawieniu powyższych Nieruchomości na sprzedaż i zawarła umowę pośrednictwa w zakresie znalezienia nabywcy. W 2018 r. Wnioskodawczyni dokonała częściowej sprzedaży działek niezabudowanych po uprzednim podziale Nieruchomości 1 na dwie działki wraz z działką wytyczoną na drogę lokalną oraz po dziale Nieruchomości 2 na dwie działki wraz z działką wytyczoną na drogę lokalną. W przyszłości Wnioskodawczyni planuje sprzedaż pozostałych dwóch działek zabudowanych budynkami gospodarczymi na rzecz innego nabywcy niż ten, któremu zostały sprzedane działki w 2018 r. W zakresie powyższej przyszłej sprzedaży została zawarta umowa przedwstępna. Nieruchomość niezabudowana będąca przedmiotem sprzedaży była wykorzystywana w celach rolniczych. Podział Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 został dokonany zgodnie z wytycznymi nabywców i był rynkowo uzasadniony ze względu na powierzchnię działek wynoszącą łącznie ok. 8 hektarów oraz pojawienie się ofert zakupu dopiero po pięciu latach od wystawienia działek na sprzedaż.

Na przestrzeni ostatnich 25 lat Wnioskodawczyni nie dokonywała transakcji w zakresie sprzedaży gruntów, jak również nie planuje w przyszłości sprzedaży działek (za wyjątkiem transakcji objętej umową przedwstępną wymienioną w opisie niniejszego stanu faktycznego).

Okoliczności opisane we wniosku (nabycie nieruchomości w drodze darowizny, sprzedaż działki po upływie długiego czasu) nie wskazują, że sprzedaż nieruchomości (działki) nastąpiła w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określone w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, kwota uzyskana ze sprzedaży ww. nieruchomości, nie stanowiła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Skutki podatkowe tej czynności należy ocenić w kontekście przesłanek z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment nabycia nieruchomości.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Świadczenie darczyńcy może polegać na działaniu lub zaniechaniu działania. Istotną cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy oraz zbywalne prawa majątkowe. Tym samym, zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje. Z tą datą darczyńca traci własność nieruchomości.

W związku z tym, za datę nabycia nieruchomości gruntowej przyjąć należy datę nabycia darowizny, tj. zgodnie z opisanym stanem faktycznym 1991 r. oraz 1996 r.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości (działki) nie spełnia przesłanek działalności gospodarczej określonych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, przychód ze sprzedaży tej nieruchomości nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej i Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu. Równocześnie należy stwierdzić, że sprzedaż ww. nieruchomości, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie, a więc również nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Końcowo organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe postępowanie jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej