Temat interpretacji

Czy zmiana lokalizacji środków trwałych, które stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, dokonana przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych, spowoduje utratę lub zmniejszenie wartości przysługującego zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036)?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 maja 2018 r. (data wpływu 16 maja 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy zmiana lokalizacji środków trwałych, które stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, dokonana przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych, spowoduje utratę lub zmniejszenie wartości przysługującego zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy zmiana lokalizacji środków trwałych, które stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, dokonana przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych, spowoduje utratę lub zmniejszenie wartości przysługującego zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: Spółka) jest firmą działającą w sektorze motoryzacyjnym produkującą m.in. pasy bezpieczeństwa, poduszki powietrzne, zaawansowane systemy wsparcia kierowców oraz komponenty związane z ich montażem i eksploatacją.

W 2006 r. Spółka rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: sse) na podstawie zezwolenia z 1 sierpnia 2006 r. (dalej: Zezwolenie) wydanego zgodnie z art. 16 i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. z 11 maja 2017 r., Dz.U. z 2017 r., poz. 1010, z późn. zm.; dalej: Ustawa o SSE) w oparciu o rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie () specjalnej strefy ekonomicznej z dnia 14 września 2004 r. (Dz.U. Nr 222, poz. 2251, z późn. zm.; dalej: Rozporządzenie w sprawie SSE).

Zgodnie z treścią Zezwolenia, Spółka została zobowiązana do spełnienia następujących warunków:

• osiągnięcie poziomu zatrudnienia na terenie sse w wysokości co najmniej 3896 pracowników, w tym zatrudnienie 600 pracowników po dniu uzyskania zezwolenia (w rozumieniu § 3 ust. 3 i 6 Rozporządzenia w sprawie SSE) w terminie do 31 grudnia 2010 r. i utrzymanie zatrudnienia na tym poziomie co najmniej do 31 grudnia 2015 r. W terminie do 31 grudnia 2008 r. osiągnięcie poziomu zatrudnienia w wysokości co najmniej 3763 pracowników, w tym zatrudnienie co najmniej 467 pracowników po dniu uzyskania zezwolenia,
• poniesienie wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie SSE, o łącznej wartości 35.000.000 USD w terminie do 31 grudnia 2010 r., z czego 30.140.000 USD w terminie do 31 grudnia 2008 r.

Wnioskodawca zrealizował inwestycję objętą przedmiotowym Zezwoleniem, a także spełnił wszystkie powyższe warunki, w tym poniósł wydatki inwestycyjne w wysokości wyższej niż ta, do której został zobligowany. Przysługująca pula pomocy publicznej w postaci zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu zrealizowanej inwestycji została w pełni wykorzystana. Dodatkowe warunki prowadzenia działalności w sse zostały określone w Rozporządzeniu w sprawie SSE. Zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia w sprawie SSE, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem, że:

1. nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym;
2. będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres nie krótszy niż 5 lat (Rozporządzenie w sprawie SSE zostało uchylone przez rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie () specjalnej strefy ekonomicznej z 2 listopada 2006 r. (Dz.U. Nr 202, poz. 1485, z późn. zm.), które jednakże przewidywało analogiczne warunki prowadzenia działalności w sse. Jednocześnie, rozporządzenie z 2006 r. zostało zastąpione (w zakresie określenia warunków prowadzenia działalności na terenie strefy) Rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych z dnia 10 grudnia 2008 r. (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 465), jednakże do zezwoleń wydanych przed datą wejścia w życie rozporządzenia z 2008 r. należy stosować dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej, co w przypadku Wnioskodawcy oznacza stosowanie do niego przepisów Rozporządzenia w sprawie SSE.& 

Ze względu na rozwój Spółki oraz specyficzne wymogi technologiczne, Wnioskodawca planuje przeniesienie części maszyn, stanowiących wydatki kwalifikowane poniesione w związku ze zrealizowaną inwestycją na terenie sse, do hali położonej poza terenem sse, tj. tuż w jej bezpośrednim sąsiedztwie. Zmiana lokalizacji tych aktywów nastąpi przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych. Decyzja ta wynika z faktu, że korzystna koniunktura w branży motoryzacyjnej wymusza na Spółce konieczność rozbudowy istniejącej infrastruktury w celu udostępnienia miejsca na nową produkcję. Przeznaczenie środków trwałych, które Spółka planuje przenieść poza teren sse nie ulegnie zmianie i nadal będą one wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nadal prowadzi działalność gospodarczą i nie zamierza jej zaprzestać.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zmiana lokalizacji środków trwałych, które stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, dokonana przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych, spowoduje utratę lub zmniejszenie wartości przysługującego zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, dalej: ustawa o CIT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zlokalizowanie środków trwałych poza terenem sse, które stanowiły wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, dokonaną przed upływem 5 lat od momentu wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych, nie spowoduje utraty lub też zmniejszenia wartości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami (przepis ten miał identyczne brzmienie w dniu uzyskania przez Wnioskodawcę Zezwolenia).

Ustawodawca uzależnia wobec tego korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od spełnienia przez podatnika warunków określonych w zezwoleniu oraz w odrębnych przepisach. Zgodnie z powołanymi wyżej zapisami § 5 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie SSE, warunkiem korzystania ze zwolnienia podatkowego jest m.in. utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne. W rozpatrywanym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) nie nastąpi zmiana właściciela omawianych środków trwałych, a jedynie zmianie ulegnie ich lokalizacja. Środki trwałe pozostaną nadal własnością Wnioskodawcy i będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. W myśl zapisów § 5 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie SSE, utrata zwolnienia podatkowego może mieć miejsce wyłącznie w sytuacji przeniesienia własności składników majątku. Zdaniem Spółki, planowane poza terenem sse wykorzystanie części aktywów, stanowiących podstawę naliczenia puli pomocy publicznej, nie stanowi przesłanki do utraty prawa do zwolnienia podatkowego w całości, ani też w części. Przeniesienie środków trwałych poza teren sse nie będzie również skutkowało naruszeniem warunków prowadzenia działalności na terenie sse określonych w Zezwoleniu.

Na podstawie § 5 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia w sprawie SSE, Spółka jest zobowiązana do prowadzenia działalności gospodarczej przez okres nie krótszy niż 5 lat. Przedmiotowa inwestycja została zrealizowana w 2016 r., więc zgodnie z przywołanym wyżej przepisem Spółka powinna prowadzić działalność gospodarczą co najmniej do roku 2021. Wnioskodawca realizuje przedsięwzięcia, które mają na celu ciągłe wzmacnianie pozycji rynkowej i planuje kontynuowanie działalności gospodarczej na kolejne lata.

W myśl art. 12 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy publicznej w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Szczegółowe warunki udzielania pomocy regionalnej na terenach sse określają właściwe rozporządzenia. W przypadku Spółki jest to Rozporządzenie w sprawie SSE. Możliwość utraty prawa do zwolnienia podatkowego w związku z prowadzeniem działalności na terenie sse może nastąpić jedynie w przypadku naruszenia wymogów określonych w Rozporządzeniu w sprawie SSE.

W sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku, nie będą mieć miejsca powyższe okoliczności. Spółka kontynuuje działalność prowadzoną na terenie sse, a przeznaczenie aktywów, które planuje przenieść poza jej teren nie ulegnie zmianie. Zmiana lokalizacji środków trwałych nie będzie stanowić uchybienia warunkom określonym w Zezwoleniu. Nie spowoduje ona również naruszenia przepisów dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej na terenie sse, co oznacza brak konieczności obniżania wartości wydatków inwestycyjnych stanowiących podstawę do ustalenia wysokości puli pomocy publicznej. Brak jest zatem podstaw do utraty zwolnienia podatkowego.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy zgodne jest z podejściem prezentowanym przez organy podatkowe, gdzie tytułem przykładu Spółka wskazuje na pisma:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 kwietnia 2016 r. Znak: ILPB3/4510-1-7/16-3/AO,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 czerwca 2016 r. Znak: IBPB-1-3/4510-412/16/PC.& 

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej