Temat interpretacji

Opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym należności licencyjnych dokonywanych na rzecz kontrahenta z Hiszpanii

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 maja 2018 r. (data wpływu 30 maja 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym należności licencyjnych dokonywanych na rzecz kontrahenta z Hiszpanii - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym należności licencyjnych dokonywanych m.in. na rzecz kontrahenta z Hiszpanii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe.

X Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest firmą działającą w branży farmaceutycznej, zajmującą się m.in. produkcją oraz sprzedażą leków, suplementów diety, kosmetyków i wyrobów medycznych.

W ramach prowadzonej działalności Spółka nawiązuje współpracę z innymi zagranicznymi podmiotami (dalej: Kontrahenci), które są właścicielami praw do określonych produktów leczniczych, farmaceutycznych, suplementów diety, określonych środków spożywczych, wyrobów medycznych, kosmetyków i innych produktów (dalej: Produkty). Celem nawiązywanej współpracy jest prowadzenie przez Spółkę działalności w zakresie dystrybucji na terytorium Polski Produktów wytwarzanych przez Kontrahentów albo produkcji i dystrybucji na terytorium Polski określonych Produktów, do których prawa posiadają Kontrahenci.

W celu prowadzenia powyższej działalności Spółka zawiera z Kontrahentami umowy, na mocy których uzyskuje prawo do dystrybucji albo produkcji i dystrybucji na terytorium Polski określonych Produktów. W przypadku umowy odnoszącej się wyłącznie do działalności dystrybucyjnej, Spółka co do zasady nabywa dystrybuowane Produkty od Kontrahenta lub wskazanych przez niego podmiotów.

Warunkiem niezbędnym dla dystrybucji określonych Produktów na terytorium Polski jest uzyskanie dopuszczenia do obrotu takiego Produktu w Polsce. Dopuszczenie do obrotu jest wydawane przez właściwe organy administracji publicznej na podstawie złożonego wniosku przez podmiot zainteresowany. Zawarte z kontrahentami umowy opierają się na zasadzie, że to Spółka (jako dystrybutor w Polsce) uzyskuje pozwolenie na dopuszczenie do obrotu dla danego Produktu, a w szczególności składa wniosek w tym zakresie do właściwego organu oraz uzyskuje decyzję w zakresie dopuszczenia do obrotu.

W celu uzyskania dopuszczenia do obrotu dla danego Produktu, Spółka musi wraz z wnioskiem przedłożyć stosowną dokumentację farmaceutyczną i kliniczną dotyczącą tego Produktu (dalej: Dokumentacja Rejestracyjna). Dokumentacja rejestracyjna jest podstawą wydania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu danego produktu leczniczego uprawniającego podmiot odpowiedzialny do wprowadzania danego produktu do obrotu (dalej: Pozwolenie). Dokumentacja Rejestracyjna obejmuje w szczególności dane i informacje farmaceutyczne oraz kliniczne dotyczące Produktu, w tym również opis procesów oraz technik jego wytwarzania.

Właścicielem wszelkich praw do Dokumentacji Rejestracyjnej, w tym badań klinicznych dotyczących danego Produktu, jest Kontrahent. W konsekwencji, w celu umożliwienia Spółce przeprowadzenie skutecznego procesu rejestracyjnego w zakresie danego Produktu, Kontrahenci udzielają Spółce licencji do korzystania z posiadanej Dokumentacji Rejestracyjnej Produktu w celu uzyskania Pozwolenia na dopuszczenie do obrotu.

Co do zasady, zgodnie z umową Spółka nie jest uprawiona do modyfikacji, kompilowania, usuwania, dodawania ani integrowania jakichkolwiek już istniejących lub przyszłych elementów Dokumentacji Rejestracyjnej. Wyjątkiem jest sytuacja w której organ rejestracyjny zażąda odpowiedniej modyfikacji lub będzie to wynikało z przepisów prawa obowiązujących w Polsce. Spółka nie jest również uprawniona do powielania Dokumentacji Rejestracyjnej w celach innych niż uzyskanie pozwolenia na dopuszczenie Produktu do obrotu. Jednocześnie umowy licencyjne zawierają stosowne upoważnienie dla Spółki do odpowiedniego przystosowania Dokumentacji Rejestracyjnej, jeżeli jest to niezbędne do przygotowania i złożenia prawidłowego wniosku o dopuszczenie do obrotu. W praktyce Spółka może użytkować Dokumentację Rejestracyjną wyłącznie na cele własne, tj. w celu uzyskania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, które pozwoli realizować działalność dystrybucyjną w zakresie danego Produktu.

Spółka jako podmiot, który uzyskuje pozwolenie na dopuszczenie do obrotu, odpowiada za utrzymanie dopuszczenia do obrotu, w tym w szczególności za wszelkie zobowiązania w zakresie bezpieczeństwa Produktu zgodnie z obowiązującymi przepisami i wytycznymi krajowymi oraz unijnymi.

Licencje na korzystanie z Dokumentacji Rejestracyjnej mogą być udzielane Spółce na czas oznaczony np. na okres kilku miesięcy, okres roku, dłuższy niż rok albo na czas nieoznaczony. W większości przypadków licencja do Dokumentacji Rejestracyjnej jest udzielana na czas nieoznaczony.

W zamian za uzyskanie licencji na Dokumentację Rejestracyjną Spółka jest zobowiązana do zapłaty na rzecz Kontrahenta ustalonego w umowie wynagrodzenia. W zależności do zawartej z Kontrahentem umowy płatność z tytułu nabytej licencji może być dokonywana albo jednorazowo albo w kilku transzach. W przypadku umów licencyjnych dotyczących Dokumentacji Rejestracyjnej najczęstszym przypadkiem jest płatność wynagrodzenia w kilku transzach. Uzgodnione terminy płatności są z reguły uzależnione od osiągnięcia określonego etapu w procesie uzyskiwania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu. Dla przykładu, harmonogram płatności może przewidywać: płatność pierwszej raty (np. 10% wynagrodzenia) w dniu przesłania do Spółki Dokumentacji Rejestracyjnej, płatność drugiej raty (30% wynagradzania) w dniu przedłożenia dokumentacji określonym organom regulacyjnym, płatność trzeciej raty (40% wynagrodzenia) w dniu uzyskania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, a płatność czwartej raty (20% wynagrodzenia) w dniu wprowadzenia danego produktu do sprzedaży (produkcji).

Umowy licencyjne, na podstawie których Spółka nabywa licencje do Dokumentacji Rejestracyjnej nie przewidują rozliczeń (płatności) w okresach rozliczeniowych, tj. nie występują stałe okresowe płatności (miesięczne, kwartalne, roczne, etc.) w okresie trwania umowy.

W określonych przypadkach Spółka może płacić również zaliczki (przedpłaty, raty) na poczet udzielonych licencji.

Płatności dokonywane są przez Spółkę na podstawie faktur wystawianych przez Kontrahentów.

Kontrahenci Spółki mogą być podmiotami prowadzącymi działalność w zakresie:

• opracowania, licencjonowania sprzedaży lub nabywania dokumentacji rejestracyjnych produktów farmaceutycznych lub
• wytwarzania oraz dostawy produktów farmaceutycznych.

W świetle powyższego, Kontrahenci mogą być zarówno:

• podmiotami uzyskującymi wyłącznie tzw. przychody pasywne z udzielania licencji na korzystanie z Dokumentacji Rejestracyjnej (nieprowadzącymi działalności operacyjnej w zakresie produkcji lub dystrybucji wyrobów leczniczych lub farmaceutycznych), albo
• podmiotami prowadzącymi działalność operacyjną w zakresie produkcji lub/i dystrybucji wyrobów leczniczych i farmaceutycznych oraz uzyskującymi również przychody z tytułu udzielania licencji, czyli nie będącymi podmiotami uzyskującymi wyłącznie tzw. przychody pasywne.

Spółka zawiera umowy w zakresie udzielenia licencji na użytkowanie Dokumentacji Rejestracyjnej z Kontrahentami mającymi siedzibę poza terytorium RP, m.in. w Hiszpanii.

Kontrahenci nie posiadają zakładu na terytorium Polski, o którym mowa w art. 5 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych między Polską a powyższymi państwami.

Spółka posiada ważny certyfikat rezydencji Kontrahenta potwierdzający jego rezydencję podatkową w kraju jego siedziby.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w związku z wypłatą wynagrodzenia na rzecz Kontrahenta z siedzibą w Hiszpanii z tytułu nabycia licencji na użytkowanie Dokumentacji Rejestracyjnej Spółka jest zobowiązana do pobrania podatku u źródła, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy:

W związku z wypłatą wynagrodzenia na rzecz Kontrahenta z siedzibą w Hiszpanii z tytułu nabycia licencji na użytkowanie Dokumentacji Rejestracyjnej Spółka jest zobowiązana do pobrania podatku u źródła, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, przy czym Spółka może pobrać podatek przy zastosowaniu stawki 10% wskazanej w art. 12 ust. 2 umowy polsko- hiszpańskiej.

Uzasadnienie stanowiska własnego:

1. Przepisy ustawy o CIT

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: ustawa o CIT na dzień wydania interpretacji t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Polski przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska (art. 21 ust. 2 ustawy o CIT). Tym samym, jeśli odbiorcą przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT jest rezydent podatkowy z kraju, z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, wówczas stawka potrącanego podatku u źródła może być w wysokości wskazanej w tej umowie lub dochód taki może być na podstawie umowy zwolniony z opodatkowania.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Mając na uwadze fakt, iż Spółka posiada certyfikat rezydencji Kontrahenta, który dokumentuje dla celów podatkowych miejsce jego rezydencji, zastosowanie stawki preferencyjnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku u źródła, będzie uzależnione od postanowień właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

2. Postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania

Ze wszystkimi państwami wymienionymi w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Polska posiada podpisane umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W świetle treści tych umów ewentualne opodatkowanie preferencyjną stawką podatku wskazaną w danej umowie albo niepobranie tego podatku w ogóle zależy od stwierdzenia, czy dokonywane przez Spółkę płatności na rzecz Kontrahentów z tytułu uzyskania licencji na użytkowanie Dokumentacji Rejestracyjnej stanowią należności licencyjne czy zyski przedsiębiorstw.

Umowa polsko-hiszpańska

Zgodnie z art. 12 ust. 1-3 umowy polsko-hiszpańskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania (Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisana w Madrycie dnia 15 listopada 1979 r.; dalej: umowa polsko-hiszpańska) należności licencyjne pochodzące z Umawiającego się Państwa, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. Należności te jednak mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Umawiającego się Państwa, lecz podatek w ten sposób ustalony w wypadku, gdy podlegają one opodatkowaniu w drugim Umawiającym się Państwie, nie przekroczy 10% kwoty tych należności. Niezależnie od postanowień ustępu 2 należności licencyjne z tytułu prawa autorskiego i podobne płatności związane z tworzeniem lub reprodukcją dzieła literackiego, muzycznego lub artystycznego (nie włączając należności związanych z filmami dla kin i filmami lub taśmami przeznaczonymi do wykorzystania w telewizji), powstałe w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, będą podlegały opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Stosownie do treści art. 12 ust. 4 umowy polsko-hiszpańskiej, określenie należności licencyjne oznacza wszelkiego rodzaju należności, które są płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami lub taśmami dla radia lub telewizji, do patentu, znaku towarowego, rysunku, modelu, planu, tajemnicy lub technologii produkcyjnej albo za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, albo za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Zyski przedsiębiorstw w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania

Zasady opodatkowania tzw. zysków przedsiębiorstw zostały uregulowane w art. 7 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych pomiędzy Polską a państwami wskazanymi w stanie faktycznym (winno być: stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym). Zgodnie z tym artykułem zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi. Jednocześnie ust. 7 art. 7 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania wskazuje, że jeżeli w zyskach mieszczą się dochody lub zyski majątkowe, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej Konwencji, to postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia tego artykułu.

Podsumowując, w świetle przepisów ustawy o CIT oraz umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę z państwami wskazanymi w stanie faktycznym (winno być: stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym), obowiązek pobrania podatku u źródła oraz jego ewentualna wysokość, będzie uzależniona od tego, czy wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę na rzecz Kontrahenta stanowi:

• przychód, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a w szczególności przychód z praw autorskich lub praw pokrewnych,
• należności licencyjne w rozumieniu art. 12 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych z państwami wskazanymi w stanie faktycznym.

Charakter wynagrodzenia płaconego przez Spółkę

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym (winno być: stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym), na mocy zawartej umowy Kontrahent udziela Spółce licencji na wykorzystywanie Dokumentacji Rejestracyjnej w celu uzyskania Pozwolenia na dopuszczenie do obrotu. Dokumentacja Rejestracyjna wykorzystywana przez Spółkę w procesje uzyskania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu obejmuje w szczególności dane i informacje farmaceutyczne oraz kliniczne dotyczące Produktu, w tym również opis procesów oraz technik jego wytwarzania. W ocenie Spółki Dokumentacja Rejestracyjna jako określony zbiór danych i informacji przedstawionych w określonej formie stanowi wartość niematerialną i prawną, która jest objęta ochroną w zakresie praw autorskich. W konsekwencji, należy uznać, że wynagrodzenie z tytułu nabycia licencji na korzystanie z Dokumentacji Rejestracyjnej jest przychodem z praw autorskich, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

W świetle powyższego, w przypadku wynagrodzenia wypłacanego przez Spółkę na rzecz Kontrahenta mającego siedzibę w jednym z państw wskazanych w stanie faktycznym (winno być: stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym), obowiązek pobrania podatku u źródła oraz jego ewentualna wysokość będą uzależnione od tego, czy w świetle właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania takie wynagrodzenie stanowi zyski przedsiębiorstw czy należności licencyjne. Jeżeli wynagrodzenie będzie stanowiło zyski przedsiębiorstw, to Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku u źródła przy wypłacie tego wynagrodzenia. Jeżeli natomiast wynagrodzenie będzie stanowiło należności licencyjne, to Spółka będzie zobowiązana do pobrania podatku u źródła, ale w oparciu o stawkę wskazaną we właściwej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 12 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę z państwami wymienionymi w stanie faktycznym oraz art. 13 umowy polsko-indyjskiej należności licencyjne oznaczają w szczególności wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego.

Jak zostało już wskazane powyżej, na mocy zawartej umowy Kontrahent udziela Spółce licencji na wykorzystywanie Dokumentacji Rejestracyjnej w celu uzyskania Pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, która jest objęta ochroną w zakresie praw autorskich. Tym samym, należy uznać, iż wynagrodzenie za wykorzystywanie Dokumentacji Rejestracyjnej stanowi należności licencyjne, o których mowa w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych z państwami wskazanymi w stanie faktycznym.

Mając jednocześnie na uwadze, że wynagrodzenie wypłacane na rzecz Kontrahenta stanowi należności licencyjne, nie będzie mogło podlegać zwolnieniu z opodatkowania przewidzianym dla zysków przedsiębiorstw. W świetle bowiem art. 7 ust. 7 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zastosowanie zwolnienia dla zysków przedsiębiorstw może znaleźć zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy analizowane wypłaty nie stanowią należności, dla których przewidziano w umowie odrębne zasady opodatkowania, np. należności licencyjne.

Spółka pragnie jednocześnie podkreślić, iż na brak możliwości zastosowania zwolnienia dla zysków przedsiębiorstw, nie będzie miał wpływu fakt, iż Kontrahenci mogą być:

• podmiotami uzyskującymi wyłącznie tzw. przychody pasywne z udzielania licencji na korzystanie z Dokumentacji Rejestracyjnej (nieprowadzącymi działalności operacyjnej w zakresie produkcji lub dystrybucji wyrobów leczniczych lub farmaceutycznych), albo
• podmiotami prowadzącymi zarówno działalność operacyjną w zakresie produkcji lub/i dystrybucji wyrobów leczniczych i farmaceutycznych, jak i udzielającymi licencji na określone wartości niematerialne i prawne, czyli nie będącymi podmiotami uzyskującymi wyłącznie tzw. przychody pasywne.

Zarówno bowiem przepisy ustawy o CIT jak i postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania nie uzależniają powstania obowiązku pobrania podatku u źródła lub jego ewentualnej wysokości od faktu, czy podmiot uzyskujący wynagrodzenie uzyskuje wyłącznie tzw. przychody pasywne (przychody wyłącznie z udzielania licencji), czy prowadzi również rzeczywistą działalność operacyjną polegającą na produkcji lub sprzedaży produktów na rynku.

Dodatkowo, Spółka pragnie zaznaczyć, iż wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę na rzecz Kontrahenta z tytułu nabycia prawa do użytkowania Dokumentacji Rejestracyjnej będzie stanowiło należności licencyjne podlegające podatkowi u źródła pomimo faktu, iż Dokumentacja Rejestracyjna:

• może być wykorzystana przez Spółkę wyłącznie na cele własne, tj. w celu uzyskania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, które pozwoli realizować działalność dystrybucyjną w zakresie danego Produktu,
• nie może być wykorzystywana do innych celów niż uzyskania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, a w szczególności nie może być powielana i odsprzedawana na rzecz innych podmiotów.

Mając jednocześnie na uwadze, że Spółka posiada ważny certyfikat rezydencji Kontrahenta oraz że kontrahent nie posiada zakładu na terytorium Polski, Spółka będzie mogła zastosować preferencyjną stawkę podatku u źródła określoną w art. 12 właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (10%).

Podsumowanie

Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę na rzecz Kontrahentów stanowi należności licencyjne, o których mowa w art. 12 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych z Hiszpanią. Tym samym, w związku z wypłatą wynagrodzenia na rzecz Kontrahenta z tytułu nabycia licencji na użytkowanie Dokumentacji Rejestracyjnej Spółka jest zobowiązana do pobrania podatku u źródła, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, przy czym Spółka może pobrać podatek przy zastosowaniu preferencyjnej stawki wskazanej we właściwej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko część stanowiska, która odnosi się do pytania oznaczonego nr 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej pytania oznaczonego we wniosku nr 2. W pozostałej części zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1036, dalej: updop), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 3 ust. 3 updop, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4 (art. 3 ust. 5 updop).

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 1 updop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how).

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 updop).

Na podstawie art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z art. 12 ust. 1, 2, 3 i 4 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. z 1982 r. Nr 17, poz. 127), należności licencyjne, pochodzące z Umawiającego się Państwa, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

Należności te jednak mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym powstały i zgodnie z prawem tego Umawiającego się Państwa, lecz podatek w ten sposób ustalony w wypadku, gdy podlegają one opodatkowaniu w drugim Umawiającym się Państwie, nie przekroczy 10% kwoty tych należności.

Niezależnie od postanowień ustępu 2 należności licencyjne z tytułu prawa autorskiego i podobne płatności związane z tworzeniem lub reprodukcją dzieła literackiego, muzycznego lub artystycznego (nie włączając należności związanych z limitami dla kin i filmami lub taśmami przeznaczonymi do wykorzystania w telewizji), powstałe w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, będą podlegały opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Użyte w niniejszym artykule określenie "należności licencyjne" oznacza wszelkiego rodzaju należności, które są płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami lub taśmami dla radia lub telewizji, do patentu, znaku towarowego, rysunku, modelu, planu, tajemnicy lub technologii produkcyjnej albo za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, albo za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca jest firmą działającą w branży farmaceutycznej zajmującą się m.in. produkcją oraz sprzedażą leków, suplementów diety, kosmetyków i wyrobów medycznych. Wnioskodawca nawiązuje współpracę z innymi zagranicznymi podmiotami, które są właścicielami praw do określonych produktów leczniczych, farmaceutycznych, suplementów diety, określonych środków spożywczych, wyrobów medycznych, kosmetyków i innych produktów. Celem nawiązywanej współpracy jest prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności w zakresie dystrybucji na terytorium Polski produktów wytwarzanych przez kontrahentów albo produkcji i dystrybucji na terytorium Polski określonych produktów, do których prawa posiadają kontrahenci. W celu prowadzenia powyższej działalności są zawierane umowy, na mocy których Wnioskodawca uzyskuje prawo do dystrybucji albo produkcji i dystrybucji na terytorium Polski określonych produktów. Warunkiem niezbędnym dla dystrybucji określonych produktów na terytorium Polski jest uzyskanie dopuszczenia do obrotu takiego produktu w Polsce. Dopuszczenie do obrotu jest wydawane przez właściwe organy administracji publicznej na podstawie złożonego wniosku przez podmiot zainteresowany. Zawarte z kontrahentami umowy opierają się na zasadzie, że to Wnioskodawca (jako dystrybutor w Polsce) uzyskuje pozwolenie na dopuszczenie do obrotu dla danego produktu, a w szczególności składa wniosek w tym zakresie do właściwego organu oraz uzyskuje decyzję w zakresie dopuszczenia do obrotu. W celu uzyskania dopuszczenia do obrotu dla danego produktu, Wnioskodawca musi wraz z wnioskiem przedłożyć stosowną dokumentację farmaceutyczną i kliniczną dotyczącą tego produktu. Dokumentacja rejestracyjna jest podstawą wydania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu danego produktu leczniczego uprawniającego podmiot odpowiedzialny do wprowadzania danego produktu do obrotu. Właścicielem wszelkich praw do dokumentacji rejestracyjnej, w tym badań klinicznych dotyczących danego Produktu, jest kontrahent. W konsekwencji, w celu umożliwienia Wnioskodawcy przeprowadzenie skutecznego procesu rejestracyjnego w zakresie danego produktu, kontrahenci udzielają Wnioskodawcy licencji do korzystania z posiadanej dokumentacji rejestracyjnej produktu w celu uzyskania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu. Wnioskodawca zawiera umowy w zakresie udzielenia licencji na użytkowanie dokumentacji rejestracyjnej m.in. z kontrahentem mającym siedzibę w Hiszpanii. Kontrahent nie posiada zakładu na terytorium Polski, o którym mowa w art. 5 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych między Polską a powyższymi państwami. Wnioskodawca posiada ważny certyfikat rezydencji kontrahenta potwierdzający jego rezydencję podatkową w kraju jego siedziby.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że co do zasady należności licencyjne są związane z prawami lub majątkiem stanowiącym różne formy własności literackiej i artystycznej, elementy własności intelektualnej określone w tekście, jak również informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Mając na uwadze powyższe, w sprawie, należności ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta z Hiszpanii wchodzą w zakres należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz mieszczą się w definicji należności licencyjnych określonych w polsko-hiszpańskiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania. Tym samym, podlegają one opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, Wnioskodawca dokonując wypłaty należności licencyjnych na rzecz kontrahenta z Hiszpanii, posiadając na dzień wypłaty aktualny certyfikat rezydencji kontrahenta, uprawniony będzie do poboru 10% podatku u źródła od wypłacanych należności licencyjnych na podstawie art. 12 ust. 2 umowy polsko-hiszpańskiej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym należności licencyjnych dokonywanych na rzecz kontrahenta z Hiszpanii jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej